|
[0679A]
|
Si ab animo, ergo jam et sensualis est animus, non tantum intellectualis: nam dum intelligit, sentit; quia si non sentit, nec intelligit.
|
|
[0741B]
|
III, 16) Dei templum, cum in Christo est; sed interim animam consepto suo obstruit, et obscurat, et concretione carnis infaecat; unde illi, velut per corneum specular, obsoletior lux rerum est, procul [0741B] dubio cum vi mortis exprimitur de concretione carnis, et ipsa expressione colatur, certe de oppanso corporis erumpit in apertum, ad meram et puram et suam lucem statim semetipsam in expeditione substantiae recognoscit, et in divinitatem ipsa libertate resipiscit, ut de somno emergens, ab imaginibus ad veritates: tunc et enuntiat quae videt, tunc exsultat aut trepidat, prout paraturam deversorii sui sentit, de ipsius statim angeli facie, vocatoris animarum, Mercurii poetarum.
|
|
[0645A]
|
Atquin mortis quoque tractatum ad nos pertinere (secus quam Epicurus sentit) in qua anima consummat.
|
|
[0719A]
|
Neque enim de proprio sapit quid, aut sentit, ad suadendam vel imperandam peccatelam.
|
|
[0690A]
|
Sed nec [0690A] quisquam hominum, non et ipse aliquando praesagam animam suam sentit, aut ominis, aut periculi, aut gaudii augurem.
|
|
[0679A]
|
Quis mihi exhibebit sensum non intelligentem quod sentit, aut intellectum non sentientem quod intelligit, ut probet alterum sine altero posse?
|
|
[0732A]
|
Porro, quoniam non est ex arbitrio somniare (nam et Epicharmus ita sentit), quomodo ipsa erit sibi caussa alicujus visionis?
|
|
[0679B]
|
Si vero ab anima corporalia sentiuntur, jam ergo intellectualis est vis animae, [0679B] non tantum sensualis: nam dum sentit, intelligit; quia si non intelligit, nec sentit.
|
|
[0679B]
|
Si vero ab anima corporalia sentiuntur, jam ergo intellectualis est vis animae, [0679B] non tantum sensualis: nam dum sentit, intelligit; quia si non intelligit, nec sentit.
|
|
[0679A]
|
Si ab animo, ergo jam et sensualis est animus, non tantum intellectualis: nam dum intelligit, sentit; quia si non sentit, nec intelligit.
|
|
[0646A]
|
Excedere porro animam, non deficere, dilabentibus paulatim corporis instrumentis, jam clariorem obtutu, ac si de somno emergentem instante morte; utpote, quae tum exsultat aut trepidat, prout paraturam deversorii sui sentit, de ipsius angeli facie evocatoris animarum.
|
