0185-0254- Origenes - Opera Omnia

Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia: Verbum οταν [53]

000-00-00 Serial Number=0088935196
Fragmenta in Psalmos Ante [Go Back]  
 [00375]  Σὺ δὲ οταν ἀκούσῃς ἐν οὐρανοῖς ειναι, καὶ παροικεῖν τὸν Θεὸν, ἐκ τῆς ἱερᾶς γραφῆς, η ἐνδότερον ειναι τοῦ καταπετάσματος, μὴ περιορισμούς τινας καὶ τοπικὰς οἰκήσεις, καὶ μεταβάσεις, καὶ ἀναβάσεις, καὶ ἐξελεύ σεις νοήσῃς·
 [00553]  Πιαίνεται δὲ ὁλοκαύτωμα, οταν ολῳ τῷ νοητῷ πυρὶ παραδοθῇ, τῷ πνεύματι·
 [00554]  εσται δὲ τοῦτο, οταν οἱ προσφέροντες πνευματικοὶ τυγχάνωσιν.
 [00740]  Πνευματικὴ δὲ εὐθηνία, οταν ὁ σπόρος τοῦ Ιησοῦ ἑκατονταπλάσιος γίνηται, ἐν ῃ τις μένων βεβαίως, ταῦτα δι' εργων φησίν.
 [00843]  καὶ οταν ελθῃ νὺξ, οτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι, ἐξ ων συ νέλεξαν εργων, τρυφήσονται, διπλοῦν ἐν τῇ εκτῃ τὸ μάννα συνάγοντες, καὶ ἐπὶ τοῦ πα ρόντος ἀρκοῦν καὶ εἰς τὸν μέλλοντα αἰῶνα, οτε οἱ ζητοῦντες τὰς δόξας τὰς κοσμικὰς, οἱ ἑαυτοὺς ὑψοῦντες, ἐκλείψουσι καὶ ταπεινω θήσονται·
 [00876]  [36.33] Ο δὲ Κύριος οὐ μὴ ἐγκαταλίπῃ αὐτὸν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ, ουτε μὴ κατα δικάσαι αὐτὸν, οταν κρίνηται αὐτῷ.
 [01029]  Πολλάκις γὰρ καὶ ἐπιβαίνουσι τοῖς τοιού τοις, καὶ ζητοῦσι κακὰ τῷ δικαίῳ, οὐχ ουτω χαίροντες ἐν τῷ ἀκούειν τὰ κρείττω περὶ αὐτοῦ, ὡς οταν ἀκούσωσιν τὰ χείρονα περὶ αὐτοῦ.
 [01477]  [48.17,18] Μὴ φοβοῦ, οταν πλουτήσῃ ανθρωπος ..., καὶ οταν πληθυνθῇ ἡ δόξα τοῦ οικου αὐτοῦ, οτι οὐκ ἐν τῷ ἀποθνήσκειν αὐ τὸν, λήψεται τὰ πάντα.
 [01564]  οταν ἀπὸ Θεοῦ ῥι ψῶσιν οἱ ἁμαρτωλοὶ, τότε λαμβάνουσιν τὴν αἰσχύνην τὴν αἰωνίαν, ωσπερ οἱ Ιουδαῖοι.
 [01708]  Θηρεύουσι τὴν ψυχὴν διὰ τῶν πονηρῶν λογισμῶν, οταν αὐτῇ καλὰ ὑποβάλλουσι τὰ μὴ οντα καλὰ, ωσπερ οταν δέλεαρ τῷ χαλ κῷ οἱ ἁλιεῖς περιβάλλουσι.
 [01979]  Τάχα δὲ καὶ οἱ αγγελοι, οταν μὲν κολάζωσι, πῦρ εἰσίν·
 [01980]  οταν δὲ διακονῶσι τὰ τῆς ἡμῶν σωτηρίας, φῶς.
 [02028]  ἐπιβήσεται δὲ σοὶ, οταν δύῃ ὁ ἐναν τίος τῷ ἡλίῳ τῆς δικαιοσύνης, ηλιος ὁ Σα τανᾶς, ὁ μετασχηματιζόμενος εἰς αγγελον φωτός·
 [02196]  [70.24] Ετι δὲ καὶ ἡ γλῶσσά μου ολην τὴν ἡμέραν μελετήσει τὴν δικαιοσύνην σου, οταν αἰσχυνθῶσι καὶ ἐντράπωσιν οἱ ζητοῦν τες τὰ κακά μοι.
 [02201]  οταν γὰρ μηδὲν ἐ νάντιον ἐν αὐτῇ ἡ γλῶσσα ποιῇ η πάσχῃ, ἡ ψυχὴ, τότε δὴ νοητὴ, καθάρα κληθείη δι καίως.
 [02227]  Πόδας δὲ καὶ διαβήματα τοὺς ὑπεριδόντας τὴν εὐσέβειαν λογισμοὺς καλεῖ τροπικῶς, κα τὰ τῆς διανοίας κινήματα καὶ διανοήματα, απερ ἐκχέονται καὶ χαυνοῦνται, οταν ἐπὶ τὸ χεῖρον τράπωσιν.
 [02396]  Ειρηται καὶ ουτος ὁ ψαλμὸς ἐκ προσώ που τῶν ἐν Βαβυλῶνι δορυαλώτων, ὑμνεῖν τὸν Θεὸν ὑπισχνουμένων, οταν τῆς θείας χάριτος ἀπολαύσωσι.
 [02400]  Ειτα τὸ τέλος, οταν παραδῷ τὴν βασιλείαν τῷ Θεῷ καὶ Πατρί·
 [02423]  [74.3] ∆ιηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου, οταν λάβω καιρὸν, ἐγὼ εὐθύτητας κρινῶ.
 [02425]  τὸ δ' οταν λάβω καιρὸν, τουτέστιν οταν ἐπανέλθωμεν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας, διὰ τὸ μὴ ἐξεῖναι ᾳδειν ἐπὶ τῆς ἀλλοτρίας·
 [02663]  Εὰν νοῇς τὸν ἐπιού σιον αρτον, τὸν μὴ ἐκχωροῦντα, τὸν μὴ ὑπο κρινόμενον, τὸν ἀναδιδόμενον εἰς τὴν οὐσίαν τῆς ψυχῆς, οταν διαλαμβάνω περὶ Θεοῦ, περὶ τῆς θεότητος αὐτοῦ, περὶ τῆς ἐν ἀνθρωπίνῳ σώματι καὶ ψυχῇ αὐτοῦ ἐνοικήσεως, αρτον ἀγγέλων ἐσθίω, τὸ μάννα, οπερ εὑρὼν καὶ θαυμάσας θαυμαστικῶς ἐρεῖς·
 [02671]  ἐμνήσθημεν γὰρ οταν ἐκαθέσθη μεν ἐπὶ τῶν λεβήτων τῶν κρεῶν ἐν Αἰγύπτῳ.
 [02716]  [ Αποκτείνει], οταν τὸν παλαιὸν ανθρωπον ὁ Θεὸς ἀποκτείνῃ, τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης.
 [02756]  πάντα τὰ τῆς σωτηρίας ἀλλό τρια ῥεύματα ὁ Θεὸς οταν βούληταί τινας ἐπιστρέψαι, ινα ἐξελθόντες πίωσιν ἀπὸ τῆς πέτρας (ἡ δὲ πέτρα ην ὁ Χριστὸς) ποιεῖ στραφῆναι εἰς αιμα.
 [02839]  Ο δυνατὸς, καρηβαρήσας ἐξ οινου, οταν ἀναστῇ, σφοδρότερον κινεῖται καὶ ὁρμη τικώτερον·
 [02875]  ενεκα τῆς δόξης τοῦ ὀνόματός σου, οταν γυμνοὶ γεγό ναμεν πάντη ἀπὸ τῆς σῆς βοηθείας, νῦν δώ ρησαι ἡμῖν ταύτην, ὁ Θεὸς, ὁ σωτὴρ ἡμῶν.
 [03230]  οταν σοι, φησὶ, πάντων τῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἡ κατοι κία γένηται, τότε καὶ εὐφροσύνης εσονται πλήρεις.
 [03279]  οταν ἐν τοῖς μυστηρίοις συναγώμεθα, ἀπολλυμέ νοις οὐ παραδοτέον τὴν ἀλήθειαν.
 [03336]  Καὶ εσται, οταν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι σου, καὶ κοιμη θῇς μετὰ τῶν πατέρων σου, ἀναστήσεται ἐκ τοῦ σπέρματός σου αλλος, ος εσται ἐκ τῆς κοιλίας σου, καὶ ἑτοιμάσω εἰς τὸν αἰῶνα τὴν βασιλείαν αὐτοῦ.
 [03457]  Εἰ οταν ἁμαρτάνωμεν, τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν ὠφελοῦμεν, ὁ Χριστὸς δὲ οὐχ ημαρτον, διὰ τοῦτο αρα τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ οὐκ ὠφελήσει οὐδὲν, εἰ καὶ εἰρήκασι·
 [03516]  ἐν τοῖς κόλποις τὰ δῶρα, οταν προφέρωσί τινα, μνησθῆναι δὴ παρακαλοῦσι Θεὸν τῆς ὑποσχέσεως, τῆς δο θείσης ἐν τοῖς κόλποις τῶν ἐθνῶν.
 [03521]  Τότε ἀποστρέφεσθαι ανθρωπόν φησιν εἰς ταπείνωσιν, οταν διὰ τῆς ἁμαρτίας ἐγκατε λίπῃ αὐτόν.
 [03580]  ἐσθότε σύμπτωμα τοίνυν πάσχουσι τινὲς, οταν ὁ νοῦς ἐκλάσῃ πρὸς φιληδονίαν, οταν ἀτονήσῃ καρδία, κατενέχθῃ πρὸς φιλο σαρκίαν, οταν ἀκηδιάσῃ πρὸς τὰ τῆς εὐσε βείας εργα, καὶ ἐνγηράσῃ πρὸς πόνους τοὺς ὑπὲρ τῆς ἀρέτης·
 [03949]  Αποστρέφει ουν τὸ πρόσωπον ὁ Θεὸς ἀπὸ τῶν αἰτούντων, οταν αἰτῶσιν λαβεῖν α μὴ προσήκει Θεῷ δοῦναι.
 [04010]  Οφ θήσεται δὲ ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ, οταν σκηνώ σαντος ἐν ἡμῖν αὐτοῦ, θεασώμεθα τὴν δό ξαν αὐτοῦ πλήρους χάριτος καὶ ἀληθείας.
 [04105]  ἀλλ' οταν ὑψωθῇ, ωσπερ ἐπιτίμησιν δεχομένη, δειλιᾷ καὶ συστέλλεται·
 [04443]  Τότε ἡμεῖς γενόμεθα πρόβατα, οταν ὁ Κύριος γένηται ποιμήν.
 [04921]  Τότε, φησὶν, δυνήσομαι καθαρὸν τὸν υμνον προσενεγκεῖν, οταν πάντα σου κατα μάθω τὰ κρίματα καὶ κατὰ ταῦτα βιώσω.
 [04952]  Αγαθὸν γὰρ ἀνδρὶ, καθά φησιν ὁ Ιερεμίας, οταν αρῃ τὸν ζυγὸν ἐκ νεότητος αὐτοῦ.
 [05052]  Οδὸν γὰρ ἐντολῶν σου, φησὶν, εδρα μον, οταν ἐπλάτυνας τὴν καρδίαν μου.
 [05065]  Φησὶ γὰρ, οταν ἡ ψυχὴ ἐν ἀκηδίᾳ γένη ται καὶ ἀδημονίᾳ καὶ λύπῃ, ἀπόλλυσι τὸ ἐ γρηγορῆναι, καὶ γίνεται ἐν νυσταγμῷ, ἀπα γορευμένῳ ἐν τῷ·
 [05092]  [118.32] Οδὸν ἐντολῶν σου εδραμον, οταν ἐπλάτυνας τὴν καρδίαν μου.
 [05171]  Μεγαλοπρεπῶς ἀπὸ γενεᾶς ζούσης ὑ παντᾷ μεταχειριζόμενος εξεως, ἐπειδὴ μεί ζων παντὸς βασιλέως, μᾶλλον δὲ βασιλεὺς βασιλέων ὁ λαλῶν ἐν ἡμῖν ἐστιν, οταν τὰ τοῦ Θεοῦ λαλῶμεν.
 [05573]  οἱ ἐλπίζον τες οὐχ ὡς αρχονται τοῦ ἐλπίζειν, ουτω μέ νουσιν, ἀλλ' εἰ προκόπτοιεν κατὰ Θεὸν, ἐ παυξάνουσιν τὸ ἐλπίζειν, καὶ οσῳ γε αυξει ἡ ἀγάπη, τοσοῦτον αυξει ἡ ἐλπὶς, καὶ μά λιστα οταν βοηθηθῶμεν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, τότε προστίθεμεν τῇ πρὸς τὸν πόθον τοῦ Θεοῦ ἐλπίδι.
 [05612]  Πᾶν ἁμάρτημα οταν ποιῶμεν, τόπον δεδωκότες τῷ διαβόλῳ ποι οῦμεν, ἐφεδρεύοντι καὶ ἐπιτηροῦντί ποτε εἰσελθεῖν ἡμῶν εἰς τὸ ἡγεμονικὸν, ινα βα λὼν ἑαυτοῦ τὰ βέλη, μετὰ ταῦτα καὶ αὐτὸς ἐνοικήσῃ καὶ ἐνεργήσῃ εἰς ἡμᾶς.
 [05988]  [119.7] Ημην εἰρηνικὸς, οταν ἐλάλουν αὐ τοῖς, ἐπολέμουν με δωρεάν.
 [05989]  Τότε μάλιστα χαλεπώτεροι γίνονται πο λεμοῦντες οἱ δαίμονες, οταν τις αὐτοῖς πρὸς τοὺς λογισμοὺς ἀποκρίνηται·
 [06200]  οταν γὰρ ἐκ τοῦ ἐφ' ἡμῖν ἐνδύσωνται δι καιοσύνην, τότε ἀπὸ Θεοῦ ἐνδύσονται σωτη ρίας.


Reditus in Auctori Indicem
Reditus in Indicem Primum

Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam:     Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.» Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»