|
[0104B]
|
Ideo videtur persecutio a diabolo evenire, a quo iniquitas agitur, ex qua constat persecutio: seire debemus, quatenus nec persecutio est sine iniquitate diaboli, nec probatio fidei sine persecutione, propter probationem fidei necessariam iniquitatem, non patrocinium praestare persecutioni, sed ministerium; praecedere enim Dei voluntatem circa fidei probationem, quae est ratio persecutionis, sequi autem [0104C] diaboli iniquitatem ad instrumentum persecutionis, quae ratio est probationis.
|
|
[0107A]
|
Si enim persecutio a Deo evenit, nullo modo fugiendum erit quod a Deo evenit.
|
|
[0107C]
|
Ita si bonum persecutio quoquo modo, quia de statu constat, merito definimus, quod bonum est, vitari non oportere: quia delictum sit, quod bonum est recusare; eo amplius, quod Deo visum est: jam vero nec posse vitari, quia a Deo evenit, cujus voluntas non poterit evadi.
|
|
[0106D]
|
[0106D] Igitur si constat a quo persecutio eveniat, possumus [0107A] jam consultationem tuam inducere, et determinare ex hoc ipso praetractatu, fugiendum in persecutione non esse.
|
|
[0102D]
|
Si enim persecutio a Deo evenit.
|
|
[0106B]
|
Nostrae autem paci quid est bellum, quam persecutio?
|
|
[0105B]
|
VI, 13) (quae aut major tentatio quam persecutio?
|
|
[0104C]
|
Igitur quod ministerium non est arbitrii, sed servitii (arbitrium enim Domini, persecutio, propter fidei probationem, ministerium autem iniquitas diaboli, propter persecutionis instructionem); ita eam per diabolum, si forte, non a diabolo evenire credimus.
|
|
[0104B]
|
Ideo videtur persecutio a diabolo evenire, a quo iniquitas agitur, ex qua constat persecutio: seire debemus, quatenus nec persecutio est sine iniquitate diaboli, nec probatio fidei sine persecutione, propter probationem fidei necessariam iniquitatem, non patrocinium praestare persecutioni, sed ministerium; praecedere enim Dei voluntatem circa fidei probationem, quae est ratio persecutionis, sequi autem [0104C] diaboli iniquitatem ad instrumentum persecutionis, quae ratio est probationis.
|
|
[0104B]
|
Si quod iniquitas a Deo non est, sed a diabolo, persecutio autem ex iniquitate consistit (quid enim iniquius quam veri Dei antistites, omnis sectatores veritatis, nocentissimorum more tractari?
|
|
[0107B]
|
Ita et persecutio statu bona est, quia divina et rationalis dispositio; sensui eorum vero quorum malo venit, displicet.
|
|
[0102C]
|
Orta inter Christianos contentione an persecutionis tempore fugere, aut auro argentove vexationem redimere sit licitum, Tertullianus, cum de hac quaestione ore tenus non nihil dissereret, interrogatus a Fabio quodam familiari, demum hunc tractatum exaravit, in quo late contra orthodoxos probare conatur, ministris Dei in persecutione nec fugiendum esse, nec persecutionem [0102C] numerata pecunia redimendam, inter caetera ita disserens: Si constat a quo persecutio eveniat, [0102D] possumus jam consultationem tuam inducere, et determinare ex hoc ipso pertractatu fugiendum in persecutione non esse.
|
|
[0103C]
|
Hoc omne judicium est persecutio per quam quis aut probatus aut reprobatus judicatur.
|
|
[0110B]
|
Primo quidem, si a Deo persecutio est, quale est ut idem fugiendam eam mandet, qui et infert?
|
|
[0114B]
|
Porro, qui quaerit, an persecutio fugienda sit, sequentem quoque quaestionem jam prospiciat necesse est, an, si fugienda non est, redimenda certe sit.
|
|
[0104B]
|
Ideo videtur persecutio a diabolo evenire, a quo iniquitas agitur, ex qua constat persecutio: seire debemus, quatenus nec persecutio est sine iniquitate diaboli, nec probatio fidei sine persecutione, propter probationem fidei necessariam iniquitatem, non patrocinium praestare persecutioni, sed ministerium; praecedere enim Dei voluntatem circa fidei probationem, quae est ratio persecutionis, sequi autem [0104C] diaboli iniquitatem ad instrumentum persecutionis, quae ratio est probationis.
|
