Tertullianus - Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia

TERTULLIANUS
Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia - Verbum 'Confirmationis' [13]
This html page belongs to www.documentacatholicaomnia.eu and has been written by CDO program. Copyright by Cooperatorum Veritatis Societas and GSM

000-00-00 Serial Number=0501816034

De Baptismo Et De Poenitentia Reditus in Auctori Indicem

[1188D]   Quanquam etiam tunc Presbyteri astitisse, imo et hi ipsi (cum nempe nimia baptizandorum multitudo, quam ut a solo Episcopo expediri potuisset, confluxisset) baptizasse legantur, Episcopo scilicet expresse jubente, atque baptizatis mox sacramentum Confirmationis impertiente.

[1174C]   Erant igitur hi ex Judaeis Ephesiis, qui a Joanne aliquando in Jordane baptizati fuerant, intereaque Ephesum reversi, nihil, antequam Paulus illuc pervenisset, de Baptismo Christi, hactenus ab Apostolis collato, neque [1174C] de impositione manuum, seu Sacramento Confirmationis, quod tunc Baptismo mox subjungebatur, donisque Spiritus S.

[1168C]   Per Baptismum ablutis, pacem et gratiam animae in Sacramento Confirmationis affert, eamque oleo inungens ad luctam confirmat.

[1167B]   In filios Joseph, Ephraim et Manasse, a Jacob per impositionem manuum benedictos, certo modo delapsus est: sic etiam in baptizatos, Episcopo iisdem manus imponente, Confirmationis gratia descendit.

[1166A]   Per sublimitatem autem spiritualem facile intelligit vim producendi gratiam Sacramentalem Confirmationis, Episcopi confirmantis manibus quasi inditam, ac inhaerentem.

[1165B]   Caeterum totus locus hic favere videtur illorum sententiae, qui solam impositionem manuum (non etiam unctionem chrismatis) pro materia Confirmationis adstruunt: qua de re Theologi Dogmatico-Scholastici multis altercantur, imprimisque Tourn.

[1165B]   Quod vero ad Graecos attinet, idem mos etiamnum apud ipsos perseverat, ut Sacramentum Confirmationis mox Baptismo, non autem ab Episcopo, sed ipso Presbytero baptizante, subjungatur: qua de re videndus Juenin Diss.

[1164D]   Ubi sciendum, primis Ecclesiae saeculis Baptismum, solemnem nimirum, qui scilicet nonnisi in Sabbato sancto, et pervigilio Pentecostes dabatur, ab ipsismet Episcopis administratum, moxque ab iisdem Sacramentum CONFIRMATIONIS, velut instar complementi subjunctum fuisse.

[1163D]   Alias χρισμα ipsum unguentum, quo fit unctio, significat; unde et Latini Theologi in Sacramento Confirmationis inter Chrisma, et ipsam chrismationem, seu inunctionem, ipsiusque Chrismatis applicationem, quae alias a Graecis proprie χρισις dici solet, distinguunt.

[1163C]   Caeterum neque illam unctionem Baptismo subjunctam Confirmationis Sacramentalis rationem habuisse, vel ex eo patet, quod Confirmatio a solis (apud Latinos saltem) Episcopis collata fuerit: unctio illa, licet chrismate, etiam a Presbyteris, nec in fronte, sed vertice data fuerit.

[1161D]   Sic ergo per Baptismum jam recepto, sed invisibiliter, Spiritus Sanctus per gratiae infusionem a peccatis mundamur, simulque ad eumdem in sacramento Confirmationis plenius (non quidem jam sub ejusmodi signis visibilibus, sed cum invisibili plenitudine ac fidei contra internas et externas tentationes robore) recipiendum praeparamur.

[1161B]   Porro illa impositio manuum, recens baptizatis facta erat ipsissimum Sacramentum Confirmationis.

[1194B]   Annon [1194B] enim ipse Philippus, si Apostolus erat, aeque illum dare poterat, Sacramentum Confirmationis, cujus administratio tunc solis Apostolis, seu episcopis, propria fuerat, illis per manuum impositionem impartiendo?

Reditus in Auctori Indicem
Reditus in Indicem Primum

Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam:     Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.» Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»

[1188D]	Quanquam etiam tunc Presbyteri astitisse, imo et hi ipsi (cum nempe nimia baptizandorum multitudo, quam ut a solo Episcopo expediri potuisset, confluxisset) baptizasse legantur, Episcopo scilicet expresse jubente, atque baptizatis mox sacramentum Confirmationis impertiente.
[1174C]	Erant igitur hi ex Judaeis Ephesiis, qui a Joanne aliquando in Jordane baptizati fuerant, intereaque Ephesum reversi, nihil, antequam Paulus illuc pervenisset, de Baptismo Christi, hactenus ab Apostolis collato, neque [1174C] de impositione manuum, seu Sacramento Confirmationis, quod tunc Baptismo mox subjungebatur, donisque Spiritus S.
[1168C]	Per Baptismum ablutis, pacem et gratiam animae in Sacramento Confirmationis affert, eamque oleo inungens ad luctam confirmat.
[1167B]	In filios Joseph, Ephraim et Manasse, a Jacob per impositionem manuum benedictos, certo modo delapsus est: sic etiam in baptizatos, Episcopo iisdem manus imponente, Confirmationis gratia descendit.
[1166A]	Per sublimitatem autem spiritualem facile intelligit vim producendi gratiam Sacramentalem Confirmationis, Episcopi confirmantis manibus quasi inditam, ac inhaerentem.
[1165B]	Caeterum totus locus hic favere videtur illorum sententiae, qui solam impositionem manuum (non etiam unctionem chrismatis) pro materia Confirmationis adstruunt: qua de re Theologi Dogmatico-Scholastici multis altercantur, imprimisque Tourn.
[1165B]	Quod vero ad Graecos attinet, idem mos etiamnum apud ipsos perseverat, ut Sacramentum Confirmationis mox Baptismo, non autem ab Episcopo, sed ipso Presbytero baptizante, subjungatur: qua de re videndus Juenin Diss.
[1164D]	Ubi sciendum, primis Ecclesiae saeculis Baptismum, solemnem nimirum, qui scilicet nonnisi in Sabbato sancto, et pervigilio Pentecostes dabatur, ab ipsismet Episcopis administratum, moxque ab iisdem Sacramentum CONFIRMATIONIS, velut instar complementi subjunctum fuisse.
[1163D]	Alias χρισμα ipsum unguentum, quo fit unctio, significat; unde et Latini Theologi in Sacramento Confirmationis inter Chrisma, et ipsam chrismationem, seu inunctionem, ipsiusque Chrismatis applicationem, quae alias a Graecis proprie χρισις dici solet, distinguunt.
[1163C]	Caeterum neque illam unctionem Baptismo subjunctam Confirmationis Sacramentalis rationem habuisse, vel ex eo patet, quod Confirmatio a solis (apud Latinos saltem) Episcopis collata fuerit: unctio illa, licet chrismate, etiam a Presbyteris, nec in fronte, sed vertice data fuerit.
[1161D]	Sic ergo per Baptismum jam recepto, sed invisibiliter, Spiritus Sanctus per gratiae infusionem a peccatis mundamur, simulque ad eumdem in sacramento Confirmationis plenius (non quidem jam sub ejusmodi signis visibilibus, sed cum invisibili plenitudine ac fidei contra internas et externas tentationes robore) recipiendum praeparamur.
[1161B]	Porro illa impositio manuum, recens baptizatis facta erat ipsissimum Sacramentum Confirmationis.
[1194B]	Annon [1194B] enim ipse Philippus, si Apostolus erat, aeque illum dare poterat, Sacramentum Confirmationis, cujus administratio tunc solis Apostolis, seu episcopis, propria fuerat, illis per manuum impositionem impartiendo?