|
[0450C]
|
Cum [0450C] igitur praetereuntem illum caecus audisset, cur exclamavit: Jesu fili David, miserere mei, nisi quia filius David, id est, ex familia David non temere deputabatur, per matrem et fratres, qui aliquando ex notitia utique annuntiati ei fuerant.
|
|
[0285A]
|
At nunc negotium patitur Deus omnipotens, dominus et conditor universitatis; ideo tantum opinor, quia a primordio notus est, quia numquam latuit, quia semper illuxit, etiam ante Romulum ipsum, nedum ante Tiberium: nisi quod solis haereticis cognitus non est, qui ei negotium faciunt: propterea alium Deum existimantes praesumendum, quia quem constat esse, reprehendere magis possunt, quam negare de arbitrio sensus sui pensitantes Deum aliqui: proinde atque si caecus vel fluitantibus oculis, ideo alium solem praesumere velit mitiorem [0285B] et salubriorem; quia quem videat, non videt.
|
|
[0487C]
|
Ecce autem et in petram offendit caecus Marcion, de qua bibebant in solitudine patres [0487D] nostri.
|
|
[0328B]
|
XLII, 19): Et quis caecus, nisi pueri mei?
|
|
[0513C]
|
XLII, 19): [0513C] Et quis caecus, nisi pueri mei?
|
|
[0400C]
|
Sed caecus caecum ducit in foveam.
|
|
[0451B]
|
Atque ita caecus remanebit, ruens in antithesim, ruentem et ipsam antithesim.
|
|
[0329B]
|
Discat nunc haereticus ex abundanti cum ipso licebit Judaeo, rationem quoque errorum ejus, a quo ducatum mutuatus, in hac argumentatione, caecus a caeco in eamdem decidit foveam.
|
|
[0451B]
|
Sic enim caecus caecum deducere solet.
|
|
[0455A]
|
Nam qui olim a caeco illo filius David fuerat invocatus, quod tunc reticuit, non habens in praesentia scribas, nunc ultro coram eis de industria protulit: ut se, quem caecus secundum scribarum doctrinam filium tantum David praedicarat, Dominum quoque ejus ostenderet; remunerata quidem fide caeci, qua filium David crediderat illum; pulsata vero traditione Scribarum, qua non et Dominum eum norant.
|
