Tertullianus - Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia

TERTULLIANUS
Lexicum Proprium seu 'Concordances' - Opera Omnia - Verbum 'Marcionem' [68]
This html page belongs to www.documentacatholicaomnia.eu and has been written by CDO program. Copyright by Cooperatorum Veritatis Societas and GSM

000-00-00 Serial Number=0634083509

Adversus Judaeos Reditus in Auctori Indicem

[0597A]   Vaticanum unum libri istius, et duo libri tertii adversus Marcionem exemplaria, item dictus B.

[0596C]   Caeterum, praeterquam quod libro tertio adversus Marcionem iisdem pene verbis repetit Tertullianus non nihil fusius, quae hic contractius tractet, unde ejusdem utrumque auctoris nemo dubitare possit; et quod B.

000-00-00 Serial Number=0096998155

Adversus Marcionem Reditus in Auctori Indicem

[0381B]   Sic sunt omnia apud Marcionem, quae suum et plenum habent ordinem apud Creatorem.

[0511B]   Secundum vero Marcionem, nescio, ne Christus sit Creatoris: nondum enim venit apud illum.

[0404B]   Miror autem cum lucernam negat abscondi solere, qui se tanto saeculo absconderat majus et necessarius lumen, cum omnia de occulto in apertum repromittit, qui Deum suum usque adhuc obumbrat, exspectans, opinor, nasci Marcionem.

[0484A]   XI), si in Creatorem accipitur apud Marcionem, jam nec ignorasse ultra potuit Creator Deum gloriae, dum ab eo opprimitur; nec in crucem eum figere, adversus quem valere non potuit; et superest ut secundum me quidem credibile sit scientes virtutes et potestates Creatoris Deum gloriae Christum suum crucifixisse, qua desperatione et malitiae redundantia servi quoque scelestissimi dominos suos interficere non dubitant.

[0284A]   Proinde poenitentiam apud Deum prave interpretari Marcionem, nam et in graeco sono (utpote μετανοια ) poenitentiae nomen non ex delicti confessione, sed ex animi demutatione compositum est.

[0284C]   [0284C] Occasio reformandi opusculi hujus, cui quid acciderit primo libellulo praefati sumus, hoc quoque contulit nobis, uti duobus diis adversus Marcionem retractandis, sui cuique titulum et volumen distingueremus pro materiae divisione, alterum deum definientes omnino non esse, alterum defendentes digne Deum esse: quatenus ita Pontico placuit, alterum inducere, alterum excludere.

[0266C]   Alioquin, si sic homo Deum commentabitur, quomodo Romulus Consum, et Tatius Cloacinam, et Hostilius Pavorem, et Metellus Alburnum, et quidam ante hoc tempus Antinoum; hoc aliis licebit: nos Marcionem nauclerum novimus, non regem, nec imperatorem.

[0509C]   Utique non Creatoris spiritum, nec Creatoris prophetias secundum Marcionem; quae enim destruxit, ipse jam exstinxit, et nihil fecit, nec potest prohibere quae nihili fecit.

[0245C]   Neque rationabiliter bonum, eo quod homini (juxta Marcionem a se alieno) succurrere voluerit.

[0380C]   Plane [0380C] facilius invenias hominem natum cor non habere vel cerebrum, sicut ipsum Marcionem, quam corpus, ut Christum Marcionis.

[0366A]   Si enim id Evangelium quod Lucae refertur penes nos (viderimus an et penes Marcionem) ipsum est quod Marcion per antitheses suas arguit, ut interpolatum a protectoribus judaismi ad concorporationem Legis et Prophetarum, qua etiam Christum inde configerent, utique non potuisset arguere, nisi quod invenerat.

[0322B]   ADVERSUS MARCIONEM de sinu Abrahae, et ad OPUS DE SPE FIDELIUM de dicta restitutione Judaeae, late hic etiam prosequitur millenariorum somnium, de quo latius inter paradoxa Auctoris.

[0239B]   Opus adversus Marcionem conscripsit Tertullianus, postquam in Montanistarum errorem lapsus est, ut [0239C] apparet ex illis verbis (cap.

[0365C]   Quod ergo pertinet ad Evangelium interim Lucae, quatenus communio ejus inter nos et Marcionem de veritate disceptat, adeo antiquius Marcione est, quod est secundum nos, ut et ipse illi Marcion aliquando crediderit; cum et pecuniam [0365D] in primo calore fidei catholicae Ecclesiae contulit, projectam mox cum ipso postea quam in haeresim suam a nostra veritate descivit.

[0319D]   Librum hunc tertium adversus Marcionem scripturus DE CHRISTO, imprimis Christum non alterius Dei intelligendum, quam Creatoris, praescribit, tum quod praecedentibus libris determinatum sit, alium Deum non credendum quam Creatorem; tum quod probetur apostolicarum et haereticarum ecclesiarum recensu, nullam mentionem alterius Dei aut Christi agitatam ante scandalum Marcionis.

[0245C]   Neque perfecte bonum, quod, juxta Marcionem, animam solam salvet, non carnem, quae tamen apud illum tinguitur, de nuptiis tollitur, et in confessione nominis saevitiam patitur.

[0252C]   Alioquin certi Marcionem dispares deos constituere, alterum judicem, [0253A] ferum, belli potentem; alterum mitem, placidum, et tantummodo bonum atque optimum; dispiciamus aeque et hanc partem, an diversitas saltem duos capiat, si parilitas capere non potuit.

[0374B]   Aliud est, si adfectavit de naviculariorum collegio allegere, habiturus apostolum quandoque nauclerum Marcionem.

[0361B]   Quamquam tam facile est praescriptive occurrere, et quidem ut accepto eas faciam, ut rato habeam, ut nobiscum facere dicam, quo magis de caecitate auctoris sui erubescant nostrae jam antitheses adversus Marcionem.

[0243C]   [0243] [0243C] Cum prius opusculum suum ADVERSUS MARCIONEM pleniore postea compositione rescidisset Tertulianus, et eam frater quidam deinde apostata mendosissimum exhibuisset, necessitas illi facta est emandationis, et innovationis occasio aliquid adjicere persuasit; unde in quinque libros opus istud excrevit, quorum primi libri argumentum hic damus.

[0452D]   Existeret [0452D] aliqui Marcion adversus Marcionem, qui [0453A] diceret: O Deum optimum!

[0246B]   Si quid retro gestum est nobis adversus Marcionem, jam hinc viderit.

[0268A]   Aiunt enim Marcionem non tam innovasse [0268B] regulam separatione Legis et Evangelii, quam retro adulteratam recurasse.

[0267B]   A Tiberio autem usque ad Antoninum, anni fere centum et quindecim et dimidium anni, cum dimidio mensis: tantumdem temporis ponunt inter Christum et Marcionem.

[0318A]   Nunc et de pusillitatibus, et malignitatibus, caeterisque notis, et ipse adversus Marcionem antitheses aemulas faciam.

[0477B]   Sed ut furibus solet aliquid excidere de praeda in indicium, ita credo et Marcionem novissimam Abrahae mentionem dereliquisse, nullam magis auferendam, etsi ex parte convertit.

[0243C]   In primis itaque post invectivam in Marcionem Ponticum, quod nuptias abstulerit, Evangelia corroserit, et Deum quem invenerat, extincto lumine fidei amiserit; jam destinandum haereticum docet; quia, deserto quod prius fuerat, id postea sibi elegerit quod retro non erat; sicuti latius libro DE PRAESCRIPTIONIBUS ADVERSUS [0243D] HAERETICOS sustinuerit.

[0364B]   Aliud est, si penes Marcionem a discipulatu Lucae coepit religionis christianae sacramentum.

[0511C]   Si vero non est antichristus secundum nos, ergo Christus est Creatoris secundum Marcionem.

[0321B]   Et vero non recte Marcionem putativam in Christo corpulentiam asseruisse, ne nativitatem ejus agnoscere cogeretur; quia poterat etiam putativam illam nativitatem accommodasse; quarum neutrum tamen possit consistere, eo quod Deo magis competat veritas, quam mendacium.

[0415B]   Tradidit igitur Pater Filio discipulos novos, ostensis prius cum illo Moyse et Helia in claritatis praerogativa, atque ita dimissis, quasi jam et officio et honore dispunctis; ut hoc [0415B] ipsum confirmaretur propter Marcionem, societatem esse etiam claritatis Christi cum Moyse et Helia.

[0284B]   Postremo adversus Marcionem alias suas antitheses aemulas facit ad finem usque libri.

[0270B]   Igitur, cum omnibus modis constet alium deum in regula sacramenti istius non fuisse a Christo usque ad Marcionem, quam Creatorem, satis jam et probatio nostra munita [0270C] est, qua ostendimus notitiam dei haeretici ex Evangelii et Legis separatione coepisse, et definitio superior instructa est: non esse credendum deum quem homo de suis sensibus composuerit, nisi plane prophetes, id est non de suis sensibus.

[0484B]   Secundum autem Marcionem, nec Apostolus hoc loco patitur ignorantiam adscribi virtutibus Creatoris in gloriae dominum, quia scilicet non illas vult intelligi principes hujus aevi.

000-00-00 Serial Number=0403749824

Adversus Marcionem Libri Quinque Reditus in Auctori Indicem

[1051D]   Denique ipse Tertullianus principio suarum adversus Marcionem disputationum, unde adserendis versibus istis argumenta video peti, manifeste praefatur iterum ac tertio curatum abs se opus; earum vero curarum poeticam fuisse ullam non tradit, imo nullam fuisse poeticam significat, qui primum se opusculum quasi properatum pleniore postea compositione rescidisse ait.

[1052D]   Quae verba fidem sane faciunt iis quae supra diximus, trium scilicet adversus Marcionem curarum nullam fuisse [1053A] poeticam.

[1059A]   Haec vobis per Marcionem, Cerdone magistro, Terribilis refuga adtribuit fera munera mortis; Nec venit in mentem quod vos, a nomine Christi Seductos, ad Marcionis tulit infima nomen.

[1053]   Adjecit istud titulo, brevis instar argumenti, sicuti etiam primi libri adversus Marcionem, Pamelius, qui solus totum hocce carmen adnotavit, opuscula ista metrica Tertulliano nec abjudicanda existimavit.

[1051D]   Nam si quid versibus in Marcionem praeluserat, id properatum quidem dici potuit et praelusum; sed quod pleniore postea compositione rescidit, si poesis fuit, poesi pleniore rescindi debuit; non rhetorica dissertatione, non disputatione [1052D] dialectica: etenim diverso scribendi genere diversa manserit ejusdem argumenti tractatio; partes egerit suas poeta, suas dialecticus, suas rhetor.

[1051D]   [1051D] Adversus Marcionem poemata quae sequuntur, omitti placuerat; non tantum quod parum digna Tertulliano videantur, sed praesertim quod ea minime esse Tertulliani Septimius ipse testetur.

[1052D]   Ita quidquid scriptionis adversus Marcionem suae rescidit, disputatio fuit, non poema.

[1053C]   Caeterum libros hos quinque qui primus inter poetarum veterum ecclesiasticorum opera christiana in lucem edidit Georgius Fabricius, eos esse existimat (in quo et ego non dissentio) quorum facit mentionem Tertullianus initio libri primi adversus Marcionem in haec verba: Si quid retro gestum est nobis ADVERSUS MARCIONEM, jam hinc viderit.

[1053C]   Caeterum libros hos quinque qui primus inter poetarum veterum ecclesiasticorum opera christiana in lucem edidit Georgius Fabricius, eos esse existimat (in quo et ego non dissentio) quorum facit mentionem Tertullianus initio libri primi adversus Marcionem in haec verba: Si quid retro gestum est nobis ADVERSUS MARCIONEM, jam hinc viderit.

[1053B]   Postremo, quod omnem adimat dubitationem, si prima foetura versus in [1053B] Marcionem fudit Septimius, eam cum rescidit, versus ipse suos pessumdedit; et frustra quaerimus.

000-00-00 Serial Number=0584508002

Carmina Tertulliano Adscripta Reditus in Auctori Indicem

[1050D]   Cum itaque opus contra Marcionem, quo priorem compositionem Tertullianus rescidit, sit disputatio, non poema; sequitur et prius opus disputationem fuisse properatam, non poeticam lucuprationem.

[1049D]   Sic, inquit Lumper, quinque libri contra Marcionem carminibus conscripti, Tertulliani non sunt.

[1049D]   I contra Marcionem, cap.

[1051A]   At contrarium habet auctor libri III carminum contra Marcionem his versibus: [1051B] Hac cathedra Petrus, qua sederat ipse locatum Maxima Roma Linum primum considere jussit, Postquam Cletus et ipse gregem suscepit ovilis.

[1051B]   Caeterum hoc poema contra Marcionem commendari meretur ob quaedam tum historica, tum dogmatica puncta.

[1052B]   Libros contra Marcionem idem suspicatur post Hieronymi tempora exaratos.

[1051A]   At contraria habet auctor libri III carminum adversus Marcionem his versibus: Mirificus Samuel, cui reges ungere primum Praeceptum, dare chrisma viros ostendere christos; Talibus in vitae spatio laudabilis egit, Ut quoque post mortem prophetica jura teneret.

000-00-00 Serial Number=0176693916

De Baptismo Et De Poenitentia Reditus in Auctori Indicem

[1183C]   Cerdonem, Marcionem, Apellem, Hermogenem, ejusdemque furfuris alios hic suggillat, qui duos Deos, imo, ut Valentinus, integrum eorumdem examen ex deliro suo cerebro emisere.

000-00-00 Serial Number=0684254825

De Carne Christi Reditus in Auctori Indicem

[0767B]   Fratres Domini non crediderant in illum, sicut et in Evangelio ante Marcionem edito continetur.

[0753B]   Marcionem, in illo etiam argumenti et tituli hujus fit mentio.

[0751C]   Ad institutum autem veniens, adversus Marcionem, qui ejus historiam ex Evangelio auferebat; traditionis apostolicae praescriptione Christi nativitatem probat.

[0760A]   Et tamen apud illam facilius creditur Jupiter taurus factus aut cycnus, quam vere homo Christus, penes Marcionem.

[0791A]   Ideo etiam Marcionem prospiciens: Ego sum, inquit (Is.

[0754A]   Christum humanam assumpsisse carnem demonstrat, contra haereticos quatuor, Marcionem, Apellem, Valentinum et Basilidem, seu potius adversus quatuor haereses scribit, primam Marcionitarum, secundam Apellis, tertiam et quartam Valentinianorum.

000-00-00 Serial Number=0246716142

De Jejuniis Reditus in Auctori Indicem

[0974A]   Reprobat etiam illos qui jubebant cibis abstinere, sed de providentia Spiritus Sancti, praedamnans jam haereticos perpetuam abstinentiam praecepturos ad destruenda et despicienda opera Creatoris: quales inveniam apud Marcionem, apud Tatianum, apud Jovem, hodiernum de Pythagora haereticum, non apud Paracletum.

000-00-00 Serial Number=0491400063

De Praescriptionibus Adversus Haereticos Reditus in Auctori Indicem

[0041B]   Marcionem enim et Valentinum, in catholicam primo doctrinam apud Ecclesiam romanensem sub episcopatu Eleutheri credidisse; donec ob inquietam curiositatem [0042A] semel et iterum ejecti, novissime in perpetuum dissidium relegati, venena doctrinarum suarum disseminarunt.

[0024A]   Apud Marcionem?

[0070B]   Post haec Cerdonem, Marcionem, ejusque discipulos Lucanum et Apellem.

[0010A]   Haec et his similia afferre solent, nec tamen commode planeque oppugnant ipsiusmet Tertulliani testimonium post lapsum asseverantis, in libris adversus Marcionem, hunc de Praescriptionibus nondum fuisse editum, uti fusius videre est in dissertatione D.

000-00-00 Serial Number=0398644686

De Resurrectione Carnis Reditus in Auctori Indicem

[0877B]   Marcionem pro Valentino resuscitari!

[0797C]   Igitur, quantum ad haereticos, demonstravimus quo cuneo occurrendum sit a nobis; et occursum est jam suo quoque titulo, de Deo quidem unico, et Christo ejus, adversus Marcionem; de carne vero Domini, etiam adversus quatuor haereses; ad hanc maxime quaestionem [0798A] praestruendam, uti nunc de sola carnis resurrectione ita digeram, tanquam penes nos incertum, dum sit quoque certum penes Creatorem.

[0796B]   Ideoque et Christum aliter disponere coacti, ne creator carnis habeatur, in ipsa prius carne ejus erraverunt; aut nullius veritatis contendentes eam, secundum Marcionem et Basilidem; aut propriae qualitatis, secundum haereses Valentini, et Apellem.

Reditus in Auctori Indicem
Reditus in Indicem Primum

Cooperatorum Veritatis Societas
© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
Litterula per inscriptionem electronicam:     Cooperatorum Veritatis Societas
«Ubi Petrus, ibi Ecclesia, ibi Deus (Ambrosius) ... Amici Veri Ecclesiae Traditionalisti Sunt.» Divus Pius X Papa: «Notre Charge Apostolique»

[0597A]	Vaticanum unum libri istius, et duo libri tertii adversus Marcionem exemplaria, item dictus B.
[0596C]	Caeterum, praeterquam quod libro tertio adversus Marcionem iisdem pene verbis repetit Tertullianus non nihil fusius, quae hic contractius tractet, unde ejusdem utrumque auctoris nemo dubitare possit; et quod B.

[0381B]	Sic sunt omnia apud Marcionem, quae suum et plenum habent ordinem apud Creatorem.
[0511B]	Secundum vero Marcionem, nescio, ne Christus sit Creatoris: nondum enim venit apud illum.
[0404B]	Miror autem cum lucernam negat abscondi solere, qui se tanto saeculo absconderat majus et necessarius lumen, cum omnia de occulto in apertum repromittit, qui Deum suum usque adhuc obumbrat, exspectans, opinor, nasci Marcionem.
[0484A]	XI), si in Creatorem accipitur apud Marcionem, jam nec ignorasse ultra potuit Creator Deum gloriae, dum ab eo opprimitur; nec in crucem eum figere, adversus quem valere non potuit; et superest ut secundum me quidem credibile sit scientes virtutes et potestates Creatoris Deum gloriae Christum suum crucifixisse, qua desperatione et malitiae redundantia servi quoque scelestissimi dominos suos interficere non dubitant.
[0284A]	Proinde poenitentiam apud Deum prave interpretari Marcionem, nam et in graeco sono (utpote μετανοια ) poenitentiae nomen non ex delicti confessione, sed ex animi demutatione compositum est.
[0284C]	[0284C] Occasio reformandi opusculi hujus, cui quid acciderit primo libellulo praefati sumus, hoc quoque contulit nobis, uti duobus diis adversus Marcionem retractandis, sui cuique titulum et volumen distingueremus pro materiae divisione, alterum deum definientes omnino non esse, alterum defendentes digne Deum esse: quatenus ita Pontico placuit, alterum inducere, alterum excludere.
[0266C]	Alioquin, si sic homo Deum commentabitur, quomodo Romulus Consum, et Tatius Cloacinam, et Hostilius Pavorem, et Metellus Alburnum, et quidam ante hoc tempus Antinoum; hoc aliis licebit: nos Marcionem nauclerum novimus, non regem, nec imperatorem.
[0509C]	Utique non Creatoris spiritum, nec Creatoris prophetias secundum Marcionem; quae enim destruxit, ipse jam exstinxit, et nihil fecit, nec potest prohibere quae nihili fecit.
[0245C]	Neque rationabiliter bonum, eo quod homini (juxta Marcionem a se alieno) succurrere voluerit.
[0380C]	Plane [0380C] facilius invenias hominem natum cor non habere vel cerebrum, sicut ipsum Marcionem, quam corpus, ut Christum Marcionis.
[0366A]	Si enim id Evangelium quod Lucae refertur penes nos (viderimus an et penes Marcionem) ipsum est quod Marcion per antitheses suas arguit, ut interpolatum a protectoribus judaismi ad concorporationem Legis et Prophetarum, qua etiam Christum inde configerent, utique non potuisset arguere, nisi quod invenerat.
[0322B]	ADVERSUS MARCIONEM de sinu Abrahae, et ad OPUS DE SPE FIDELIUM de dicta restitutione Judaeae, late hic etiam prosequitur millenariorum somnium, de quo latius inter paradoxa Auctoris.
[0239B]	Opus adversus Marcionem conscripsit Tertullianus, postquam in Montanistarum errorem lapsus est, ut [0239C] apparet ex illis verbis (cap.
[0365C]	Quod ergo pertinet ad Evangelium interim Lucae, quatenus communio ejus inter nos et Marcionem de veritate disceptat, adeo antiquius Marcione est, quod est secundum nos, ut et ipse illi Marcion aliquando crediderit; cum et pecuniam [0365D] in primo calore fidei catholicae Ecclesiae contulit, projectam mox cum ipso postea quam in haeresim suam a nostra veritate descivit.
[0319D]	Librum hunc tertium adversus Marcionem scripturus DE CHRISTO, imprimis Christum non alterius Dei intelligendum, quam Creatoris, praescribit, tum quod praecedentibus libris determinatum sit, alium Deum non credendum quam Creatorem; tum quod probetur apostolicarum et haereticarum ecclesiarum recensu, nullam mentionem alterius Dei aut Christi agitatam ante scandalum Marcionis.
[0245C]	Neque perfecte bonum, quod, juxta Marcionem, animam solam salvet, non carnem, quae tamen apud illum tinguitur, de nuptiis tollitur, et in confessione nominis saevitiam patitur.
[0252C]	Alioquin certi Marcionem dispares deos constituere, alterum judicem, [0253A] ferum, belli potentem; alterum mitem, placidum, et tantummodo bonum atque optimum; dispiciamus aeque et hanc partem, an diversitas saltem duos capiat, si parilitas capere non potuit.
[0374B]	Aliud est, si adfectavit de naviculariorum collegio allegere, habiturus apostolum quandoque nauclerum Marcionem.
[0361B]	Quamquam tam facile est praescriptive occurrere, et quidem ut accepto eas faciam, ut rato habeam, ut nobiscum facere dicam, quo magis de caecitate auctoris sui erubescant nostrae jam antitheses adversus Marcionem.
[0243C]	[0243] [0243C] Cum prius opusculum suum ADVERSUS MARCIONEM pleniore postea compositione rescidisset Tertulianus, et eam frater quidam deinde apostata mendosissimum exhibuisset, necessitas illi facta est emandationis, et innovationis occasio aliquid adjicere persuasit; unde in quinque libros opus istud excrevit, quorum primi libri argumentum hic damus.
[0452D]	Existeret [0452D] aliqui Marcion adversus Marcionem, qui [0453A] diceret: O Deum optimum!
[0246B]	Si quid retro gestum est nobis adversus Marcionem, jam hinc viderit.
[0268A]	Aiunt enim Marcionem non tam innovasse [0268B] regulam separatione Legis et Evangelii, quam retro adulteratam recurasse.
[0267B]	A Tiberio autem usque ad Antoninum, anni fere centum et quindecim et dimidium anni, cum dimidio mensis: tantumdem temporis ponunt inter Christum et Marcionem.
[0318A]	Nunc et de pusillitatibus, et malignitatibus, caeterisque notis, et ipse adversus Marcionem antitheses aemulas faciam.
[0477B]	Sed ut furibus solet aliquid excidere de praeda in indicium, ita credo et Marcionem novissimam Abrahae mentionem dereliquisse, nullam magis auferendam, etsi ex parte convertit.
[0243C]	In primis itaque post invectivam in Marcionem Ponticum, quod nuptias abstulerit, Evangelia corroserit, et Deum quem invenerat, extincto lumine fidei amiserit; jam destinandum haereticum docet; quia, deserto quod prius fuerat, id postea sibi elegerit quod retro non erat; sicuti latius libro DE PRAESCRIPTIONIBUS ADVERSUS [0243D] HAERETICOS sustinuerit.
[0364B]	Aliud est, si penes Marcionem a discipulatu Lucae coepit religionis christianae sacramentum.
[0511C]	Si vero non est antichristus secundum nos, ergo Christus est Creatoris secundum Marcionem.
[0321B]	Et vero non recte Marcionem putativam in Christo corpulentiam asseruisse, ne nativitatem ejus agnoscere cogeretur; quia poterat etiam putativam illam nativitatem accommodasse; quarum neutrum tamen possit consistere, eo quod Deo magis competat veritas, quam mendacium.
[0415B]	Tradidit igitur Pater Filio discipulos novos, ostensis prius cum illo Moyse et Helia in claritatis praerogativa, atque ita dimissis, quasi jam et officio et honore dispunctis; ut hoc [0415B] ipsum confirmaretur propter Marcionem, societatem esse etiam claritatis Christi cum Moyse et Helia.
[0284B]	Postremo adversus Marcionem alias suas antitheses aemulas facit ad finem usque libri.
[0270B]	Igitur, cum omnibus modis constet alium deum in regula sacramenti istius non fuisse a Christo usque ad Marcionem, quam Creatorem, satis jam et probatio nostra munita [0270C] est, qua ostendimus notitiam dei haeretici ex Evangelii et Legis separatione coepisse, et definitio superior instructa est: non esse credendum deum quem homo de suis sensibus composuerit, nisi plane prophetes, id est non de suis sensibus.
[0484B]	Secundum autem Marcionem, nec Apostolus hoc loco patitur ignorantiam adscribi virtutibus Creatoris in gloriae dominum, quia scilicet non illas vult intelligi principes hujus aevi.

[1051D]	Denique ipse Tertullianus principio suarum adversus Marcionem disputationum, unde adserendis versibus istis argumenta video peti, manifeste praefatur iterum ac tertio curatum abs se opus; earum vero curarum poeticam fuisse ullam non tradit, imo nullam fuisse poeticam significat, qui primum se opusculum quasi properatum pleniore postea compositione rescidisse ait.
[1052D]	Quae verba fidem sane faciunt iis quae supra diximus, trium scilicet adversus Marcionem curarum nullam fuisse [1053A] poeticam.
[1059A]	Haec vobis per Marcionem, Cerdone magistro, Terribilis refuga adtribuit fera munera mortis; Nec venit in mentem quod vos, a nomine Christi Seductos, ad Marcionis tulit infima nomen.
[1053]	Adjecit istud titulo, brevis instar argumenti, sicuti etiam primi libri adversus Marcionem, Pamelius, qui solus totum hocce carmen adnotavit, opuscula ista metrica Tertulliano nec abjudicanda existimavit.
[1051D]	Nam si quid versibus in Marcionem praeluserat, id properatum quidem dici potuit et praelusum; sed quod pleniore postea compositione rescidit, si poesis fuit, poesi pleniore rescindi debuit; non rhetorica dissertatione, non disputatione [1052D] dialectica: etenim diverso scribendi genere diversa manserit ejusdem argumenti tractatio; partes egerit suas poeta, suas dialecticus, suas rhetor.
[1051D]	[1051D] Adversus Marcionem poemata quae sequuntur, omitti placuerat; non tantum quod parum digna Tertulliano videantur, sed praesertim quod ea minime esse Tertulliani Septimius ipse testetur.
[1052D]	Ita quidquid scriptionis adversus Marcionem suae rescidit, disputatio fuit, non poema.
[1053C]	Caeterum libros hos quinque qui primus inter poetarum veterum ecclesiasticorum opera christiana in lucem edidit Georgius Fabricius, eos esse existimat (in quo et ego non dissentio) quorum facit mentionem Tertullianus initio libri primi adversus Marcionem in haec verba: Si quid retro gestum est nobis ADVERSUS MARCIONEM, jam hinc viderit.
[1053C]	Caeterum libros hos quinque qui primus inter poetarum veterum ecclesiasticorum opera christiana in lucem edidit Georgius Fabricius, eos esse existimat (in quo et ego non dissentio) quorum facit mentionem Tertullianus initio libri primi adversus Marcionem in haec verba: Si quid retro gestum est nobis ADVERSUS MARCIONEM, jam hinc viderit.
[1053B]	Postremo, quod omnem adimat dubitationem, si prima foetura versus in [1053B] Marcionem fudit Septimius, eam cum rescidit, versus ipse suos pessumdedit; et frustra quaerimus.

[1050D]	Cum itaque opus contra Marcionem, quo priorem compositionem Tertullianus rescidit, sit disputatio, non poema; sequitur et prius opus disputationem fuisse properatam, non poeticam lucuprationem.
[1049D]	Sic, inquit Lumper, quinque libri contra Marcionem carminibus conscripti, Tertulliani non sunt.
[1049D]	I contra Marcionem, cap.
[1051A]	At contrarium habet auctor libri III carminum contra Marcionem his versibus: [1051B] Hac cathedra Petrus, qua sederat ipse locatum Maxima Roma Linum primum considere jussit, Postquam Cletus et ipse gregem suscepit ovilis.
[1051B]	Caeterum hoc poema contra Marcionem commendari meretur ob quaedam tum historica, tum dogmatica puncta.
[1052B]	Libros contra Marcionem idem suspicatur post Hieronymi tempora exaratos.
[1051A]	At contraria habet auctor libri III carminum adversus Marcionem his versibus: Mirificus Samuel, cui reges ungere primum Praeceptum, dare chrisma viros ostendere christos; Talibus in vitae spatio laudabilis egit, Ut quoque post mortem prophetica jura teneret.

[0767B]	Fratres Domini non crediderant in illum, sicut et in Evangelio ante Marcionem edito continetur.
[0753B]	Marcionem, in illo etiam argumenti et tituli hujus fit mentio.
[0751C]	Ad institutum autem veniens, adversus Marcionem, qui ejus historiam ex Evangelio auferebat; traditionis apostolicae praescriptione Christi nativitatem probat.
[0760A]	Et tamen apud illam facilius creditur Jupiter taurus factus aut cycnus, quam vere homo Christus, penes Marcionem.
[0791A]	Ideo etiam Marcionem prospiciens: Ego sum, inquit (Is.
[0754A]	Christum humanam assumpsisse carnem demonstrat, contra haereticos quatuor, Marcionem, Apellem, Valentinum et Basilidem, seu potius adversus quatuor haereses scribit, primam Marcionitarum, secundam Apellis, tertiam et quartam Valentinianorum.

[0041B]	Marcionem enim et Valentinum, in catholicam primo doctrinam apud Ecclesiam romanensem sub episcopatu Eleutheri credidisse; donec ob inquietam curiositatem [0042A] semel et iterum ejecti, novissime in perpetuum dissidium relegati, venena doctrinarum suarum disseminarunt.
[0024A]	Apud Marcionem?
[0070B]	Post haec Cerdonem, Marcionem, ejusque discipulos Lucanum et Apellem.
[0010A]	Haec et his similia afferre solent, nec tamen commode planeque oppugnant ipsiusmet Tertulliani testimonium post lapsum asseverantis, in libris adversus Marcionem, hunc de Praescriptionibus nondum fuisse editum, uti fusius videre est in dissertatione D.

[0877B]	Marcionem pro Valentino resuscitari!
[0797C]	Igitur, quantum ad haereticos, demonstravimus quo cuneo occurrendum sit a nobis; et occursum est jam suo quoque titulo, de Deo quidem unico, et Christo ejus, adversus Marcionem; de carne vero Domini, etiam adversus quatuor haereses; ad hanc maxime quaestionem [0798A] praestruendam, uti nunc de sola carnis resurrectione ita digeram, tanquam penes nos incertum, dum sit quoque certum penes Creatorem.
[0796B]	Ideoque et Christum aliter disponere coacti, ne creator carnis habeatur, in ipsa prius carne ejus erraverunt; aut nullius veritatis contendentes eam, secundum Marcionem et Basilidem; aut propriae qualitatis, secundum haereses Valentini, et Apellem.