Interpretatio in Ezechielem

[00001]    ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΘΕΟ∆ΩΡΗΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΡΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΙΕΖΕΚΙΗΛ.

[00002]    ΥΠΟΘΕΣΙΣ.

[00003]    Οἱ μὲν τοῦ σώματος ὀφθαλμοὶ, σχημάτων καὶ χρωμάτων ἐδημιουργήθησαν δικασταί·

[00004]    καὶ δικά ζουσιν ὑγιαίνοντες μὲν, ὀρθῶς καὶ μάλα δικαίως·

[00005]    ἀσθενῶς δὲ διατεθέντες, ἁμαρτάνουσι τοῦ προσήκον τος, καὶ σφόδρα τῷ δικαίῳ λυμαίνονται·

[00006]    ἢ γὰρ παν τελῶς οὐχ ὁρῶσιν, ἢ ἕτερα βλέποντες ἀνθ' ἑτέρων, οὐ διακρίνουσι δικαίως τῶν ὁρωμένων τὴν φύσιν.

[00007]    Τὸ δὲ τῆς ψυχῆς ὀπτικὸν, χορηγεῖ μὲν καὶ τούτοις ταύ την αὐτὴν τὴν ἐνέργειαν·

[00008]    ἐδέξατο δὲ καὶ ἑτέραν παρὰ τοῦ δημιουργήσαντος δύναμιν, δι' ἧς οὐ μόνον σχημάτων, καὶ χρωμάτων, καὶ ἀτμῶν, καὶ γεύσεων, καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων τὰς ποιότητας διακρί νει, ἀλλὰ καὶ λόγοις δικάζει, ἀλλὰ καὶ λογισμοῖς, καὶ τούτων τοὺς δυσσεβεῖς ἀπὸ τῶν εὐσεβῶν διακρί νει, καὶ θείων καὶ ἀνθρωπίνων γινώσκει διαφορὰν, καὶ ἁπαξαπλῶς κατὰ τὸν σοφὸν Σολομῶντα νοεῖ παρα βολὴν, καὶ σκοτεινὸν λόγον, ῥήσεις τε σοφῶν καὶ αἰνίγματα.

[00009]    Ἀλλὰ τούτων ἕκαστον διακρίνει, εὖ δια κείμενον, καὶ ἀπιστίας ἀπηλλαγμένον·

[00010]    ἀχλύος δὲ τοιαύτης ἐπιπροσθούσης ταυτὸν ὑπομένει τοῖς τοῦ σώματος ὀφθαλμοῖς, καὶ ἕτερα ἀνθ' ἑτέρων ὁρᾷ, ἢ παντελῶς οὐχ ὁρᾷ, τοῦ πάθους ἐπικρατήσαντος.

[00011]    Ταύτῃ περιπεσόντες τῇ νόσῳ τινὲς τῆς θείας Γραφῆς κατ ηγορεῖν ἐπεχείρησαν, διαφερόντως δὲ τῶν προφητι κῶν θεσπισμάτων, ὡς ἀσαφείᾳ κεκαλυμμένων.

[00012]    Πρὸς οὓς ἂν εἰκότως ὁ θεσπέσιος εἴποι Παῦλος·

[00013]    Εἰ δὲ καὶ ἔστι κεκαλυμμένον τὸ Εὐαγγέλιον ἡμῶν, ἐν τοῖς ἀπολ λυμένοις ἐστὶ κεκαλυμμμένον·

[00014]    σοφίαν γὰρ λαλοῦ μεν ἐν τοῖς τελείοις.

[00015]    Συμφωνεῖ δὲ τούτοις καὶ τὰ ὑπὸ ^[81.809] τοῦ ∆εσπότου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν πρὸς τοὺς ἁγίους ἀποστόλους εἰρημένα·

[00016]    Ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυ στήρια τῆς βασιλείας, ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται·

[00017]    καὶ τὴν αἰτίαν διδάσκων εὐθὺς ἐπάγει, ὅτι Βλέ ποντες οὐ βλέπουσι, καὶ ἀκούοντες οὐ συνιοῦσιν.

[00018]    Αὐτοὶ γὰρ, φησὶν, ἑκόντες ἐπισπῶνται τῆς ἀγνοίας τὸ νέφος·

[00019]    ἐὰν γὰρ ἐπιστρέψωσι πρὸς Κύριον, ᾗ φησιν ὁ θεῖος Ἀπόστολος, περιαιρεῖται τὸ κάλυμμα.

[00020]    Οὐ τοίνυν πᾶσίν ἐστιν ἀσαφῆ τὰ θεῖα, ἀλλὰ τοῖς ἐθε λουσίως τυφλώττουσιν·

[00021]    οὓς ἐχρῆν σκοπῆσαι, καὶ συνιδεῖν, ὅτι τῶν τιμίων οὐδὲν πρόχειρον τοῖς ἀνθρώ ποις.

[00022]    Τὸν μὲν γὰρ μαργαρίτην ὁ θαλάσσιος κατα κρύπτει βυθὸς, ὡσαύτως δὲ καὶ τῆς βασιλικῆς ἁλουρ γίδος τὸ ἄνθος·

[00023]    αἱ δὲ χρυσίτιδες καὶ ἀργυρίτιδες φλέβες οὐκ ἐπιπολάζουσι τῇ γῇ, ἀλλ' ὑπὸ τῶν ταύτης συγκαλύ πτονται κόλπων·

[00024]    καὶ ἐν ταῖς οἰκίαις δὲ τὰ τιμιώτερα τῶν χρημάτων ἔνδον ἐν ταμείοις φυλάττομεν, δεσμὰ, καὶ κλεῖθρα, καὶ σήμαντρα ταῖς θύραις περιτιθέντες·

[00025]    καὶ τῶν βουλευμάτων τὰ σπουδαιότερα τοῖς γνησιω τέροις τῶν φίλων, ἀλλ' οὐ πᾶσιν ἁπλῶς ἐκφαίνειν εἰώθαμεν.

[00026]    Τούτων δὲ πάντων τῶν εἰρημένων τὰ θεῖα σεβασμιώτερα, καὶ τοσούτῳ κρείττονα, ὅσῳ τῶν ὁρατῶν τὰ ἀόρατα, καὶ τὰ νοητὰ τῶν αἰσθητῶν, καὶ τῶν ῥεόντων τὰ μένοντα.

[00027]    Πλείονος τοίνυν προσήκει ταῦτα φυλακῆς ἀξιοῦσθαι, καὶ ∆εσποτικῶς εἰπεῖν, μὴ ῥίπτεσθαι τοὺς μαργαρίτας ἔμπροσθεν τῶν χοί ρων·

[00028]    καὶ γὰρ εὐκαταφρόνητος τῷ ὄντι τῶν προχεί ρων ἡ κτῆσις·

[00029]    τὰ δὲ σὺν πόνῳ κτώμενα τριπόθητα, καὶ λίαν ἐράσμια.

[00030]    Πρὸς δὲ τούτοις καὶ ἕτερον δεῖ προσθεῖναι τοῖς εἰρημένοις, ὅτι τῶν θείων προφητῶν οἱ χρησμοὶ κατηγορίαν μὲν ἔχουσι τῆς Ἰουδαίων παρανομίας, ἀγαθῶν δὲ τοῖς ἔθνεσιν ἐπαγγελίαν προσφέρουσι·

[00031]    καὶ ἀναγκαίως ἔδει συνεσκιᾶσθαι τὴν προφητείαν, ἵνα μὴ τῷ φθόνῳ συνήθως δουλεύοντες Ἰουδαῖοι, καὶ τοῖς ἀλλοτρίοις ἀγαθοῖς ἐπιβουλεύειν τολμῶντες, τὰς ταῦτα σημαινούσας ἀφανίσωσι βί βλους.

[00032]    Ὅτι δὲ καὶ τοῦτο τῆς δοκούσης αἴτιον ἀσα φείας, τὰ πράγματα μαρτυρεῖ.

[00033]    Πάλαι γὰρ ἄδηλα ταῦτα τοῖς Ἰουδαίοις ὄντα ἐτύγχανεν, ἵνα φυλάττηται τῆς περὶ τῶν ἐθνῶν εὐλογίας ἀνάγραπτος ἡ μνήμη.

[00034]    Ἐπειδὴ δὲ τέλος ἡ πρόῤῥησις ἔλαβε, καὶ τὰ πρά γματα τοῖς γράμμασιν ἠκολούθησε, τηνικαῦτα λοι πὸν σαφῆ καὶ δῆλα γέγονε τῶν προφητῶν τὰ θεσπί σματα·

[00035]    οἱ γὰρ τὰς προφητικὰς ἀναγινώσκοντες βί βλους, ἐκ τῶν πραγμάτων τὴν ἑρμηνείαν λαμβάνουσι·

[00036]    Μηδεὶς τοίνυν, καὶ μάλιστα τῶν τῆς εὐσεβείας τρο φίμων, κατὰ τοῦ θείου Πνεύματος θρασυνέσθω, τοῖς τούτου λόγοις ἀσάφειαν ἐπιμεμφόμενος·

[00037]    ἀλλὰ νοῆσαι τοὺς ἱεροὺς ἐφιέμενος λόγους μετὰ τοῦ θεσπεσίου βοάτω ∆αβίδ·

[00038]    Ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ κατανοήσω τὰ θαυμάσια ἐκ τοῦ νόμου σου.

[00039]    Τεύξεται γὰρ πάντως τῆς αἰτήσεως, ἐπ' ὠφελείᾳ τὴν γνῶσιν ἐπαγγείλας.

[00040]    Ταύτην γὰρ καὶ ἡμεῖς τὴν ^[81.812] ἱκετείαν τῷ ∆εσπότῃ προσφέροντες, ὃς σοφίζει τοὺς τυφλοὺς, κατὰ τὸν θεῖον ∆αβὶδ, καὶ τοὺς ἐν σκότει καὶ τῇ ὁμίχλῃ, κατὰ τὸν μακάριον Ἡσαΐαν, τῆς τοῦ θεσπεσίου Ἐζεκιὴλ κατατολμήσωμεν ἑρμηνείας, καὶ τῆς προφητείας τὸ βάθος, ὡς ἡμῖν ἐφικτὸν, ἐρευνῆ σαι πειρασώμεθα, καὶ κοινὸν ἅπασι προθῆναι τοῖς εὐσεβέσι τὸ ἐντεῦθεν συναγόμενον κέρδος.

[00041]    Φέρε τοί νυν πρὸ τῆς ἑρμηνείας ἐν κεφαλαίῳ τὴν ὑπόθε σιν διεξέλθωμεν.

[00042]    Οὗτος ὁ προφήτης ἤρξατο τῆς προφητείας ἐν τῷ πέμπτῳ ἔτει τῆς αἰχμαλωσίας Ἰωακεὶμ τοῦ καὶ Ἰεχονίου·

[00043]    αὕτη δὲ ἡ αἰχμαλωσία οὐ πρώτη γεγένηται, καθά τισιν ἔδοξεν, ἀλλὰ τῆς μὲν Ἱερουσαλὴμ τρίτη, τοῦ δὲ Ἰούδα τετάρτη, παντὸς δὲ τοῦ Ἰσραὴλ ἕκτη.

[00044]    Πρῶτος μὲν γὰρ ὁ Θεγλαθ φαλασὰρ δορυάλωτον ἔλαβε τῶν δέκα φυλῶν τὸ πλεῖ στον·

[00045]    δεύτερος δὲ ὁ Σαλμανασὰρ τὴν Σαμάρειαν, καὶ τὰς περὶ αὐτὴν ἐξανδραποδίσας πόλεις ἀπῆλθεν·

[00046]    τρίτος δὲ ὁ Σεναχηρεὶμ τὰς μὲν ἄλλας τῆς Ἰου δαίας ἐπολιόρκησε πόλεις, καὶ πολλοὺς μετῴκισεν αἰχμαλώτους·

[00047]    ἐπιστρατεῦσαι δὲ τοῖς Ἱεροσολύμοις μετὰ πολλῆς δυσσεβείας ἐπιχειρήσας, ἐκομίσατο τῆς βλασφημίας τὰ ἐπίχειρα, καὶ θεηλάτῳ πληγῇ τὴν στρατείαν ἀπολέσας μετ' ὀλίγων τὴν ἐνεγκοῦσαν κατέλαβε.

[00048]    Μετὰ τοῦτον τέταρτος ὁ Ναβουχοδονόσορ, ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει τῆς βασιλείας Ἰωακεὶμ τοῦ υἱοῦ Ἰωσίου βασιλεύσας, μετὰ πολλῆς στρατείας εἰς τὴν Ἰουδαίαν ἀφίκετο·

[00049]    καὶ πολλὰ τάλαντα χρυσοῦ καὶ ἀργύρου λαβὼν, καὶ ἐκ τοῦ βασιλικοῦ γένους αἰχμ αλώτους πολλοὺς, καὶ τῶν ἱερῶν σκευῶν ἔνια, ἀνέζευ ξεν ἐκεῖθεν δεσμὸν ἐπιθεὶς τῷ βασιλεῖ.

[00050]    Χρόνου δὲ ὀλίγου διαδραμόντος, ὁ μὲν Ἰωακεὶμ τελέσαι τὸν συγκείμενον οὐκ ἠθέλησε φόρον·

[00051]    ὁ δὲ Ναβουχοδονό σορ τῷ ἑνδεκάτῳ ἔτει τῆς τούτου βασιλείας, ὀγδόῳ δὲ τῆς οἰκείας ἡγεμονίας, πάλιν ἐπιστρατεύει τοῖς Ἱερο σολύμοις·

[00052]    καὶ τὸν μὲν Ἰωακεὶμ ἀναιρεῖ, καὶ ἀπὸ τοῦ τείχους ῥιφῆναι ἐκέλευσε, καὶ ἄταφον ἐπὶ πλεῖ στον καταλείπει χρόνον·

[00053]    τοὺς δὲ ἐν τέλει πάντας αἰχμαλώτους λαβὼν, καὶ τοῖς ὑπολειφθεῖσι χειροτο νήσας βασιλέα Ἰωακείμ, τὸν καὶ Ἰεχονίαν (υἱὸς δὲ οὗτος ἦν Ἰωακεὶμ), ἀπῆρεν εἰς Βαβυλῶνα.

[00054]    Τριῶν δὲ μηνῶν πρὸς ὀλίγαις ἡμέραις διελθόντων, στασιάσαντα τοῦτον μαθὼν, πάλιν ἀφικνεῖται·

[00055]    καὶ τοῦτον μὲν πεδήσας μετὰ πλήθους οὐκ ὀλίγου δορυ άλωτον ἀπάγει, καθίστησι δὲ βασιλέα τὸν τούτου μὲν θεῖον, τοῦ δὲ προτέρου Ἰωακεὶμ ἀδελφὸν, Ἰωσίου δὲ υἱὸν, Μαθανίαν, τὸν καὶ Σεδεκίαν, ὅρκους παρ' αὐτοῦ λαβὼν, ὡς καὶ τὴν περὶ αὐτὸν εὔνοιαν φυλάξει, καὶ τὸν δασμὸν κατὰ καιρὸν ἀποδώσει.

[00056]    Ἀλλὰ καὶ τούτου πάλιν παραβάντος τοὺς ὅρκους, καὶ μήτε τὸν δασμὸν ἀποδοῦναι θελήσαντος, μήτε τὴν ^[81.813] εὔνοιαν φυλάξαντος, ἀλλ' Αἰγυπτίοις προσπεφευ γότος, πολλὴν ἀγείρας στρατείαν ἀφίκετο, καὶ αὔτανδρον τὴν πόλιν λαβὼν, τά τε βασίλεια, καὶ τὸν θεῖον νεὼν, καὶ πᾶσαν λαμπρὰν ἐνέπρησεν οἰκίαν·

[00057]    τοὺς δὲ τὴν τοῦ λιμοῦ φθορὰν, καὶ τὴν πολεμικὴν διαφυγόντας σφαγὴν, ἅπαντας αἰχμαλώτους ἀπήγα γεν·

[00058]    καὶ τὰ σκεύη δὲ ἅπαντα, οὐ μόνον ὅσα ἐξ ὕλης ἀργύρου καὶ χρυσοῦ ἐπεποίητο, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐκ χαλκοῦ κατεσκευασμένους κίονας, καὶ τ' ἄλλα πάντα μετεκόμισεν εἰς Βαβυλῶνα.

[00059]    Ἡ Ἰεχονίου τοίνυν αἰχμαλωσία οὐ πρώτη ἦν, ὥς τισιν ἔδοξεν, ἀλλὰ τῶν Ἱεροσολύμων τρίτη·

[00060]    καὶ τοῦτο ἡμᾶς καὶ ἡ τετάρτη τῶν Βασιλειῶν διδάσκει, καὶ τῶν Παραλειπομένων ἡ βίβλος, καὶ ὁ θεῖος ∆ανιὴλ ὁ προφήτης·

[00061]    οὕτω γὰρ καὶ τῆς προφητείας ἄρχεται·

[00062]    Ἐν ἔτει τρίτῳ τῆς βασιλείας Ἰωακεὶμ βασιλέως Ἰούδα, ἦλθε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς Βαβυλῶνος εἰς Ἱερουσαλὴμ, καὶ ἐπολιόρκει αὐτὴν, καὶ ἔδωκε Κύριος ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὸν Ἰωακεὶμ βασιλέα Ἰούδα, καὶ ἀπὸ μέρους τῶν σκευῶν οἴκου τοῦ Θεοῦ·

[00063]    καὶ μετ' ὀλίγα·

[00064]    Καὶ εἶπε, φησὶν, ὁ βασιλεὺς Ἀσφανὲζ, τῷ ἀρχιευνούχῳ αὑτοῦ, εἰσαγαγεῖν ἀπὸ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῆς βασιλείας.

[00065]    Πρώτη τοίνυν τῶν Ἱεροσολύμων αἰχμαλω σία ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει γεγένηται τῆς βασιλείας Ἰωα κείμ·

[00066]    τοῦτο δὲ πρῶτον ἔτος τῆς τοῦ Ναβουχοδονόσορ βασιλείας.

[00067]    Καὶ τοῦτο ὁ αὐτὸς ἡμᾶς διδάσκει προφή της λέγων οὑτωσί·

[00068]    Ἐν τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ τῆς βασιλείας τοῦ Ναβουχοδονόσορ ἐνυπνιάσθη ἐν ύπνιον.

[00069]    ∆ευτέρα δὲ αἰχμαλωσία, ὡς ἔφην, γεγένη ται ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ μὲν ἔτει τῆς τοῦ Ἰωακεὶμ βασι λείας, ὀγδόῳ δὲ τῆς τοῦ Ναβουχοδονόσορ ἡγεμονίας·

[00070]    τρίτη δὲ ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει τῆς Ἰεχονίου τοῦ Ἰωακεὶμ βασιλείας, ἐννάτῳ δὲ τῆς τοῦ Ναβουχοδονό σορ ἡγεμονίας.

[00071]    ∆ιδάσκει δὲ ἡμᾶς ταῦτα σαφῶς καὶ ὁ μακάριος Ἱερεμίας ὁ προφήτης, καὶ ῥᾴδιον τῷ βουλομένῳ τοὺς χρόνους συναγαγεῖν, καὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ προφήτου σαφῶς ταῦτα καταμαθεῖν.

[00072]    Οὐκοῦν Ἰε ζεκιὴλ τῆς προφητείας ἤρξατο ἐν τῷ πέμπτῳ ἔτει τῆς αἰχμαλωσίας Ἰωακεὶμ, τοῦ καὶ Ἰεχονίου·

[00073]    πέμπτον δὲ ἦν ἔτος καὶ τῆς Σεδεκίου βασιλείας ὃς ἀντὶ τοῦ Ἰεχονίου τῶν Ἰουδαίων ἐκεχειροτόνητο βασιλεύς.

[00074]    Ἔτεσι δὲ δυοκαίδεκα πρότερος ὁ ∆ανιὴλ τῆς προ φητείας ἤρξατο·

[00075]    κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους, οὗτοι μὲν ἐν Βαβυλῶνι προεφήτευον·

[00076]    ἐν δὲ τῇ Ἰουδαίᾳ Ἱερεμίας, καὶ Σοφονίας, καὶ Οὐρίας ὁ Σαμαίου.

[00077]    Ἀλλὰ πάλιν κἀκεῖνοι πρεσβύτεροι οὐ μόνον τοῦ Ἰεζεκιὴλ, ἀλλὰ καὶ τοῦ ∆ανιήλ·

[00078]    ἐν γὰρ τῷ τρισκαιδε κάτῳ ἔτει τῆς Ἰωσίου βασιλείας ἤρξατο τῆς προφη τείας ὁ μακάριος Ἱερεμίας, καὶ ὁ Σοφονίας δὲ ἐπὶ Ἰωσίου τοῦ βασιλέως πεποιῆσθαι τὴν προφητείαν ^[81.816] φησίν.

[00079]    Οὐρίας δὲ ὁ Σαμαίου ἐπὶ τοῦ προτέρου Ἰωακεὶμ προφητεύσας καὶ λυπηρὰ προαγορεύσας, τὴν ἄδικον ὑπέμεινεν ὑπὸ τῆς ἐκείνου μιαιφονίας σφαγήν.

[00080]    Τῶν τοίνυν κατὰ τὸν τῆς αἰχμαλωσίας προ φητευσάντων καιρὸν, ἔσχατός ἐστι προφήτης ὁ θεῖος Ἰεζεκιήλ.

[00081]    Ἀγγαῖος δὲ, καὶ Ζαχαρίας, καὶ Μαλαχίας μετὰ τὴν ἐπάνοδον προεφήτευσαν·

[00082]    ὁρᾷ δὲ οὗτος ὁ προφήτης θείας ἀποκαλύψεις δέους καὶ φρίκης με στάς·

[00083]    προθεσπίζει δὲ οὐ μόνον τὴν Ἰουδαίων πανωλεθρίαν, ἀλλὰ καὶ τὴν Τυρίων, καὶ Σιδωνίων, καὶ τῶν ἄλλων ἀλλοφύλων, Μωαβιτῶν τε καὶ Ἀμ μανιτῶν, καὶ Ἰδουμαίων, καὶ πρὸς τούτοις Αἰγυπτίων.

[00084]    Προλέγει δὲ καὶ τὴν τῆς αἰχμαλωσίας τῶν Ἰουδαίων ἀπαλλαγὴν, καὶ τοῦ θείου νεὼ τὴν οἰκοδομίαν, καὶ ἄλλα μυρία, ἃ τῇ κατὰ μέρος ἑρμηνείᾳ φυλάξομεν, ἵνα μὴ τὴν ὑπόθεσιν εἰς μῆκος ἐκτείνωμεν.

[00085]    Αὐτὸν τοίνυν τὸν τοῦ προφήτου Θεὸν διὰ τοῦ προφήτου παρακαλέσαντες τοῦ τῆς γνώσεως ἡμῖν μεταδοῦναι χαρίσματος, φέρε τῆς ἑρμηνείας ἁψώμεθα.

[00086]    ΤΟΜΟΣ Αʹ.

[00087]    ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Αʹ.

[00088]    αʹ.

[00089]    Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ τριακοστῷ ἔτει, ἐν τῷ τετάρτῳ μηνὶ, πέμπτῃ τοῦ μηνός.

[00090]    Τισὶν ἔδοξε τὸ τριακοστὸν ἔτος τοῦ Ἰωβηλαίου εἶναι·

[00091]    Ἰωβηλαῖον δὲ καλοῦσιν Ἰουδαῖοι τὸν τῶν πεντήκοντα ἐτῶν ἀριθμόν.

[00092]    Καθάπερ γὰρ Ῥωμαῖοι κατὰ πέντε καὶ δέκα ἔτη τὴν ἀνακύκλωσιν ἀρι θμοῦσι τοῦ χρόνου, οὕτως Ἰουδαῖοι κατὰ πεντή κοντα.

[00093]    Τούτων τῶν πεντήκοντα ἐτῶν τριακοστὸν ἐνιαυτὸν ἔφασάν τινες εἶναι τῆς προφητείας τὸν χρόνον.

[00094]    Ἐγὼ δὲ πρῶτον μὲν ἐν τοῖς χρονικοῖς ἐπι ζητήσας τὸν χρόνον, εὗρον τῆς αἰχμαλωσίας Ἰεχο νίου τὸν πέμπτον ἐνιαυτὸν, οὐ τῷ τριακοστῷ τοῦ Ἰωβηλαίου, ἀλλὰ τῷ πέμπτῳ ἔτει καὶ εἰκοστῷ σύγχρονον.

[00095]    Ἔπειτα σκοπήσας, ὡς οὐδεὶς τῶν ἁγίων προφητῶν τοῦτον τὸν χρόνον παρεδήλωσε πώποτε, ἐρευνήσας εὗρον τῆς αἰχμαλωσίας τοῦτο τὸ ἔτος τριακοστόν.

[00096]    Μετ' ὀλίγα γὰρ αὐτὸς οὗτος ὁ προφήτης ἀνακλιθῆναι κατὰ τοῦ πλευροῦ τοῦ δεξιοῦ προστάττε ται, καὶ λαβεῖν τοῦ Ἰούδα τὰς ἁμαρτίας ἡμέρας τεσσαράκοντα, τῆς ἡμέρας εἰς ἐνιαυτὸν λογιζομένης.

[00097]    ^[81.817] Σκοπήσας οὖν, ὡς ἔτεσιν ἑβδομήκοντα τὴν αἰχμαλω σίαν Ἰούδα περιώρισεν ὁ φιλάνθρωπος ∆εσπότης, καὶ ὅτι τεσσαράκοντα τοῖς ἑβδομήκοντα ὑπολέλειπται ἔτη, συνεῖδον ὅτι τὸ τριακοστὸν ἔτος ὁ προφήτης τῆς αἰχμαλωσίας εἶναί φησιν.

[00098]    Ἀναποδίζων δὲ, καὶ τὸν χρόνον ἀναζητῶν, εὑρίσκω τὴν αἰχμαλωσίαν οὐ πρὸ τριάκοντα γεγενημένην ἐτῶν, ἀλλὰ πρὸ τριῶν καὶ δέκα ἐτῶν.

[00099]    Ἀλλ' ἀγαθὸς ὢν καὶ φιλάνθρωπος ὁ Θεὸς, ἐκ τῆς οἰκείας ἀποφάσεως, οὐκ ἐκ τῆς τῶν πρα γμάτων ἐκβάσεως, τὸν τῆς παιδείας χρόνον εἴωθεν ἀριθμεῖν.

[00100]    Οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ πατριάρχου πεποίηκεν Ἀβραάμ.

[00101]    Εἰρηκὼς γὰρ, ὅτι Πάροικον ἔσται τὸ σπέρμα σου ἐν γῇ οὐκ ἰδίᾳ, καὶ δουλώσουσιν αὐτὸ, καὶ κακώσουσιν αὐτὸ ἔτη τετρακόσια, οὐκ εἴασεν παρ' Αἰγυπτίοις τοῦτον ἅπαντα διατελέσαι τὸν χρό νον, ἀλλ' ἐκ τῆς ἀποφάσεως ἀριθμεῖ τὸν τῶν τετρα κοσίων ἐτῶν ἀριθμόν·

[00102]    καὶ ἐπὶ τοῦ Νῶε δὲ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐνιαυτῶν προθεσμίαν εἰς μεταμέλειαν δεδωκὼς, τῆς παρανομίας τὴν ἐπίδοσιν θεασάμενος, οὐκ ἀνέμεινε τὸ τῆς ἀποφάσεως τέλος, ἵνα παύσῃ τῆς ἁμαρτίας τὸν δρόμον.

[00103]    Οὕτω τοίνυν κἀνταῦθα τῶν τριάκοντα ἐτῶν τὸν ἀριθμὸν εὑρήσομεν, ἀρχὴν τοῦ ἀριθμοῦ τὴν ἀπόφασιν τοῦ Θεοῦ ποιησάμενοι.

[00104]    Κατ εψηφίσατο δὲ ὁ Θεὸς Ἰουδαίων αἰχμαλωσίαν καὶ δουλείαν ἐν τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τῆς Ἰωσίου βασι λείας.

[00105]    Χελκίου γὰρ τοῦ ἀρχιερέως συγκεχωσμένον τὸν Μωσαϊκὸν εὑρηκότος νόμον (τοσαύτη γὰρ Ἰου δαίας ἐκράτει παρανομία, ὡς καὶ λήθῃ παντελεῖ τὰ θεῖα παραδοθῆναι), εἶτα τοῦ βασιλέως τοῦτον ἀνα γνόντος, καὶ σκοπήσαντος, ὡς ἄντικρυς ἐναντία τῷ νόμῳ τὰ παρὰ τοῦ λαοῦ τολμώμενα, καὶ τούτου χάριν λίαν ἐκδειματωθέντος, καὶ τὸν ἀρχιερέα παρακαλέσαντος ἵλεων τὸν Θεὸν καταστῆσαι, ἀφικ νεῖται μὲν ὁ ἀρχιερεὺς πρὸς Ὀλδᾶν τὴν προφῆτιν, εὐσεβῆ γυναῖκα καὶ τῶν θείων φύλακα νόμων·

[00106]    ἡ δὲ ἔνθους γενομένη, καὶ τοῦ θείου Πνεύματος πλήρης, εἶπε πρὸς αὐτόν·

[00107]    Τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ·

[00108]    Εἴπατε τῷ ἀνδρὶ τῷ ἀποστείλαντι ὑμᾶς πρός με·

[00109]    Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω κακὰ ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον, καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν αὐτῷ, πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου οὗ ἀνέγνω ὁ βασιλεὺς Ἰούδα·

[00110]    ἀνθ' ὧν ἐγκατέλιπόν με, καὶ ἐθυμίασαν θεοῖς ἑτέροις, ἵνα παροργίσωσί με ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὑτῶν·

[00111]    καὶ ἐκκαυθήσεται ὁ θυμός μου ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, καὶ οὐ σβεσθήσεται·

[00112]    πρὸς δὲ τὸν βασιλέα Ἰούδα, τὸν καὶ ἀποστείλαντα ὑμᾶς τοῦ ἐκζητῆσαι τὸν Κύριον, οὕτως ἐρεῖτε πρὸς αὐτόν·

[00113]    Τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ·

[00114]    Ἀνθ' ὧν ἤκουσας τοὺςλόγους μου, καὶ μετεμελήθη ἡ καρδία σου, καὶ ἐνετράπης ἀπὸ προσώπου μου, ὡς ἤκουσας ὅσα ἐλά λησα ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον, καὶ ἐπὶ τοὺς κατοικοῦν ^[81.820] τας ἐν αὐτῷ, τοῦ γενέσθαι εἰς ἀφανισμὸν, καὶ διέῤῥηξας τὰ ἱμάτιά σου, καὶ ἔκλαυσας ἐνώπιόν μου, καὶ ἐγὼ ἤκουσα, φησὶ Κύριος·

[00115]    οὐχ οὕτως;

[00116]    Ἰδοὺ ἐγὼ προστίθημί σε πρὸς τοὺς πατέρας σου, καὶ ἐπαχθήσῃ εἰς τὸν τάφον σου ἐν εἰρήνῃ, καὶ οὐκ ὄψονται οἱ ὀφθαλμοί σου πάντα τὰ κακὰ ἃ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον, καὶ ἐπὶ τοὺς κατοι κοῦντας αὐτόν.

[00117]    Ταῦτα δὲ καὶ ἡ τῶν Παραλειπομέ νων βίβλος διδάσκει.

[00118]    Ἐπράχθη δὲ ταῦτα καὶ ἐῤῥέθη ἐν τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τῆς βασιλείας Ἰωσίου·

[00119]    ἓν δὲ καὶ τριάκοντα ἐβασίλευσεν ἔτη.

[00120]    Ἀπὸ τοίνυν τοῦ ὀκτωκαιδεκάτου ἕως τοῦ τριακοστοῦ πρώτου γίνονται ἔτη τεσσαρακαίδεκα·

[00121]    μετὰ δὲ τοῦτον Ἰωάχας τρεῖς μῆνας ἐβασίλευσεν, οὓς δεῖ τούτοις αὐτοὺς συνάψαι τοῖς ἔτεσι, διὰ τὸ τῷ ὀγδόῳ μηνὶ τοῦ ὀκτωκαιδεκάτου ἔτους γεγενῆσθαι τὴν προφητείαν·

[00122]    εἶτα τοῦ Ἰωακεὶμ ἕνδεκα τοῖς προτέροις συνάψαντες ἔτεσιν, εὑρήσομεν πέντε καὶ εἴκοσι.

[00123]    Τοὺς δὲ τρεῖς μῆνας τοῦ Ἰεχονίου καὶ τὰς ὀλίγας ἡμέρας, πάλιν ἀντὶ τῶν ὑπολοίπων μηνῶν τοῦ ὀκτωκαιδεκάτου ἔτους ἀντεισάξομεν.

[00124]    Τοῖς δὲ πέντε καὶ εἴκοσι τὰ πέντε τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ Ἰεχονίου προστεθεικότες τὸν τῶν τριάκοντα ἐτῶν εὑρήσομεν ἀριθμόν·

[00125]    οὕτω καὶ τῶν ἑβδομήκοντα τῆς αἰχμαλωσίας ἐτῶν τὸ ἀψευδὲς καταλαβεῖν δυνησό μεθα.

[00126]    Ἀπὸ γὰρ τοῦ ὀκτωκαιδεκάτου τῆς Ἰωσίου βασιλείας μέχρι πρώτου Κύρου τῶν Περσῶν βασι λέως, ἐφ' οὗ ἡ πρώτη ἀνάκλησις γέγονεν, ὁ ἑβδομηκοντούτης συμπληροῦται χρόνος.

[00127]    Τῆς δὲ τοῦ ναοῦ ἐρημίας τὰ ἑβδομήκοντα ἔτη ὁ βουλόμενος ἀριθμῆσαι, ἀρξάσθω μὲν ἀπὸ ἑνδεκάτου ἔτους Σεδεκίου·

[00128]    τηνι καῦτα γὰρ ὁ θεῖος ἐνεπρήσθη νεώς·

[00129]    καταλήξῃ δὲ εἰς τὸ δεύτερον ἔτος ∆αρείου τοῦ Ὑστάσπου, ἐφ' οὗ μετὰ σπουδῆς ἁπάσης τὸν θεῖον ἀνεδείμαντο νεὼν, καὶ τέλους τὸ ἔργον τετύχηκεν·

[00130]    λέγει τοίνυν ὁ προφήτης, ὅτι.

[00131]    Τῷ τριακοστῷ ἔτει, ἐν τῷ τετάρτῳ μηνὶ, πέμ πτῃ τοῦ μηνὸς, ἐγὼ ἤμην ἐν μέσῳ τῆς αἰχμαλω σίας ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβὰρ, καὶ ἠνοίχθη σαν οἱ οὐρανοὶ, καὶ ἴδον ὅρασιν Θεοῦ.

[00132]    (βʹ.) Πέμπτῃ τοῦ μηνός·

[00133]    τοῦτο πέμπτον ἔτος τῆς αἰχμαλωσίας Ἰωακεὶμ τοῦ βασιλέως.

[00134]    Σαφῶς δὲ καὶ ἡμᾶς αὐτὸς ἐδίδαξεν, ὅτι οὐ τῆς αἰχμαλωσίας ἁπλῶς πέμπτον ἔτος, ἀλλὰ τῆς Ἰωακεὶμ τοῦ βα σιλέως αἰχμαλωσίας·

[00135]    οὗτος δὲ, ὡς ἔφην, Ἰεχονίας ἦν τρεῖς μῆνας βασιλεύσας, καὶ ὀλίγας ἡμέρας·

[00136]    ὁ γὰρ τούτου πατὴρ Ἰωακεὶμ ἑνδεκάτῳ ἔτει τῆς αὑτοῦ βασιλείας ἐν Ἱεροσολύμοις ἐσφάγη.

[00137]    Ἀνεῳχθῆναι δὲ τοὺς οὐρανοὺς ἔφη, οὐκ ἀληθείᾳ καὶ πρά γματι, ἀλλὰ πνευματικῇ θεωρίᾳ·

[00138]    Καὶ ἴδον, φησὶν, ὅρασιν Θεοῦ.

[00139]    Οὐκ οὐσίαν Θεοῦ, ἀλλ' ὅρασιν·

[00140]    ἀπο κάλυψίν τινα, καὶ οἱονεὶ ἀνατύπωσιν, τὴν ἐφικτὴν ἀνθρωπείᾳ φύσει.

[00141]    Καὶ ἤμην ἐν μέσῳ τῆς αἰχμα λωσίας.

[00142]    Ὁ εὐσεβὴς μετὰ τῶν δυσσεβῶν, μετὰ τῶν ^[81.821] παρανόμων ὁ δίκαιος.

[00143]    Τοσαύτη γὰρ ἡ τοῦ ∆εσπότου φιλανθρωπία, ὡς τῶν ἁμαρτωλῶν ἕνεκεν ἀνιαροῖς ἐκδιδόναι καὶ συμφοραῖς τοὺς οἰκείους θεράποντας.

[00144]    γʹ.

[00145]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ἰεζεκιὴλ υἱὸν Βουζεὶ τὸν ἱερέα, ἐν γῇ Χαλδαίων, ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Χοβάρ.

[00146]    ∆ιπλοῖς κομᾷ χαρίσμασιν, ἱερωσύνῃ, καὶ προφητείᾳ·

[00147]    ἀμφότερα δὲ δῶρα τοῦ Πνεύματος·

[00148]    λέγει δὲ καὶ τὴν χώραν, καὶ τὸν τόπον, ἔνθα τῆς θείας ἀποκαλύψεως ἠξιώθη, πολλὰ διὰ τού των παραδηλῶν·

[00149]    πρῶτον μὲν, ὅτι τὸ Θεῖον ἀπερί γραφον, οὐκ ἐν μόνοις Ἱεροσολύμοις ἔχον τὴν ἐξου σίαν οὐδὲ μόνων Ἰουδαίων δεσπόζον, ἀλλὰ πάντων ὑπάρχον καὶ ποιητὴς, καὶ πρύτανις·

[00150]    δηλοῖ δὲ τοῦτο καὶ τὴν ἄῤῥητον ἀγαθότητα, ὅτι καὶ αἰχμαλωσίᾳ παραδοὺς ἀτημελήτους οὐκ ἐᾷ, ἀλλὰ προμηθείας ἁπάσης καὶ τῆς προσηκούσης ἀξιοῖ κηδεμονίας.

[00151]    Παρ' ὕδατα δὲ τῆς θεωρίας αὐτὸν ἀξιοῖ, προσημαίνων ἁπάντων ἀνθρώπων τὴν σωτηρίαν, καὶ τὴν διὰ τῆς τοῦ ὕδατος παλιγγενεσίας ἐσομένην τοῖς εὐσεβέσι θεογνωσίαν προδηλῶν.

[00152]    Οὕτω καὶ ὁ θεσπέσιος ∆ανιὴλ παρ' ὕδατα τὰς θείας ἐκείνας ἐθεώρησεν ὀπτασίας, καὶ ὁ νομοθέτης Μωσῆς παρὰ τὴν ὄχθην ῥιφεὶς δι' ὑδάτων τῆς σωτηρίας τετύχηκεν·

[00153]    οὕτω πάλιν αὐτὸ τὸ φρέαρ καὶ τὸ ὕδωρ τὸν γάμον προὐ ξένησεν·

[00154]    τοῦτο δὲ καὶ τοῖς πρὸ αὐτοῦ πατριάρχαις, οὐ τῷ Ἰακὼβ μόνον, ἀλλὰ καὶ τῷ Ἰσαὰκ συνέβη Ἀλλ' ἐπὶ τὴν ἑρμηνείαν ἐπανέλθωμεν·

[00155]    οὔτε γὰρ ἐπὶ ταῦτα τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τοῦ παρόντος ὁ λόγος ἔχει.

[00156]    Καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ Κυρίου.

[00157]    Τὴν τοῦ θείου Πνεύματος ἐνέργειαν οὕτως ἐκάλεσε.

[00158]    Καὶ γὰρ ὁ θεσπέσιος Παῦλος ἀντιτείνοντι τῷ Ἐλύμᾳ παιδείαν ἐπιφέρων, οὕτως ἔφη·

[00159]    Ἰδοὺ χεὶρ Κυρίου ἐπὶ σὲ, καὶ ἔσῃ τυφλὸς, μὴ βλέπων τὸν ἥλιον ἄχρι καιροῦ.

[00160]    Τοῦ δὲ θείου Πνεύματος ἦν ἐνέργεια, ὡς αὐτὸς ὁ Παῦλός φησιν, ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει Πνεύματος Θεοῦ.

[00161]    Ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ, φησὶ, χεὶρ τοῦ Κυρίου.

[00162]    δʹ.

[00163]    Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ πνεῦμα ἐξαῖρον ἤρχετο ἀπὸ βοῤῥᾶ, καὶ νεφέλη μεγάλη ἐν αὐτῷ, καὶ φέγγος κύκλῳ αὐτοῦ, καὶ πῦρ ἐξαστράπτον.

[00164]    Ἀναγκαῖον πρότερον τὴν τῆς ἀποκαλύψεως αἰτίαν εἰπεῖν, εἶθ' οὕτω κατὰ μέρος τὴν ἑρμηνείαν ἐπαγα γεῖν.

[00165]    Πολλοὶ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ψευδοπροφῆται τοῖς προφήταις ἀντέλεγον·

[00166]    καὶ τοῦτο μάλιστα ἡμᾶς ὁ μακάριος Ἱερεμίας διδάσκει.

[00167]    Τοῦ γὰρ Θεοῦ κλοιο φορεῖν αὐτὸν κελεύσαντος, καὶ προλέγειν τὴν αἰχμ αλωσίαν, τοῦ τε βασιλέως, καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ, Ἀνα νίας τις ψευδοπροφήτης ταῦτα συντρίψας, ἀντέλεγεν τοῖς ὑπὸ τοῦ προφήτου λεγομένοις, ἄντικρυς ψευδό μενος, καὶ βοῶν, ὅτι οὐ μόνον ἡ πόλις ἀνάστατος οὐ γενήσεται, ἀλλὰ καὶ οἱ ἤδη πρότερον αἰχμάλωτοι γεγονότες, οὐκ εἰς μακρὰν ἐπανήξουσι.

[00168]    ∆ιὸ πλέον ὁ ∆εσπότης ἀγανακτήσας Θεὸς σιδηρᾶ δεσμὰ ἐπιθῆναι ^[81.824] ἑαυτῷ ἀντὶ τῶν ξυλίνων παρακελεύεται, καὶ τοῖς μὲν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ τὴν πολιορκίαν καὶ τὸν ἀνδρα ποδισμὸν προαγορεῦσαι, γράψαι δὲ τοῖς ἐν Βαβυλῶνι δορυαλώτοις, καὶ οἰκίας οἰκοδομῆσαι, καὶ ἀμπελῶνας φυτεῦσαι·

[00169]    ὡς τῆς τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀποφάσεως ἀψευδοῦς ὑπαρχούσης.

[00170]    Ἔδει τοίνυν μὴ μόνον ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ τὸν Ἱερεμίαν ταῦτα λέγειν καὶ γράφειν, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ διὰ τῶν παρ' αὐτοῖς προφητῶν ταῦτα μανθάνειν·

[00171]    ὁρᾷ μέντοι ὁ προφή της τῶν Ἱεροσολύμων γενησομένην τὴν πανωλε θρίαν.

[00172]    Τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ, Πνεῦμα ἐξαῖρον ἤρχετο ἀπὸ βοῤῥᾶ, ἢ, ὡς Σύμμαχος ἔφη, καταιγί ζον·

[00173]    σημαίνει δὲ ἡ τοῦ πνεύματος σφοδρότης τοῦ Βαβυλωνίου τὴν ἔφοδον·

[00174]    ἡ δὲ μεγίστη νεφέλη, τῶν δοράτων, καὶ τῶν ἀκοντίων, καὶ τῶν παντοδαπῶν βελῶν τὸν κατακλυσμόν·

[00175]    τὸ δὲ ἐξαστράπτον πῦρ, οὐ μόνον τὸ ἐπαγόμενον δέος, ἀλλὰ καὶ τὸν διὰ τοῦ πυρὸς γενόμενον τῆς πόλεως ἀφανισμόν·

[00176]    τὸ δὲ φέγγος τὸ κύκλῳ, τὴν ἐπιφαινομένην διὰ τῆς τιμω ρίας τοῦ Θεοῦ δόξαν.

[00177]    Ἐπειδὴ γὰρ τῶν εὐεργεσιῶν οὐκ ἀπώναντο, οὐδὲ συνιδεῖν ἐξ ἐκείνων τὸν εὐεργέ την ἠθέλησαν, διὰ τῆς τιμωρίας εἰσδέχονται τὴν ἐπίγνωσιν·

[00178]    διὸ καὶ βοῶσιν·

[00179]    Ὕστερον αἰχμαλωσίας μου μετενόησα.

[00180]    Καὶ ἐν τῷ μέσῳ αὐτοῦ, ὡς ὅρα σις ἠλέκτρου ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸς, καὶ φέγγος ἐν αὐτῷ.

[00181]    Μέχρι μὲν οὖν τούτου τὴν ἀποκάλυψιν ἡμῖν ὁμοῦ πᾶσαν ἐδήλωσεν·

[00182]    ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ τὴν κατὰ μέρος ἐξήγησιν ἔρχεται.

[00183]    εʹ.

[00184]    Καὶ ἐν τῷ μέσῳ ὡς ὁμοίωμα τεσσάρων ζώων.

[00185]    Ζῶον καλεῖται λογικὸν, καὶ ὁ ἄνθρωπος, καὶ ὁ ἄγγελος·

[00186]    ἀλλ' ὁ μὲν λογικὸν θνητὸν, ὁ δὲ λογικὸν ἀθάνατον.

[00187]    Τίς δ' ἂν δυνηθείη σαφῶς ἑρμηνεῦσαι τὴν ἀποκάλυψιν, αὐτοῦ τοῦ προφήτου περὶ τὴν διήγησιν ἀτονήσαντος;

[00188]    Οὐ γὰρ ἁπλῶς ἔφη τέσσαρα τεθεᾶσθαι ζῶα, οὔτε μὴν ὁμοίωμα ζώων, ἀλλ' ὡς ὁμοίωμα τεσσάρων ζώων·

[00189]    ὡς εἶναι δῆλον, ὅτι οὐκ αὐτὰς ἐθεώρουν τῶν ἀοράτων τὰς φύσεις οἱ θεσπέσιοι προ φῆται, ἀλλ' εἰκάσματά τινα καὶ ἐκτυπώματα εἰς χρείαν ἑκάστην ὑπὸ τοῦ μεγαλοδώρου δεικνύμενα·

[00190]    λέγει τοίνυν ἡμῖν καὶ τῶν ὀφθέντων αὐτῷ ζώων τὰ σχήματα.

[00191]    Αὕτη γὰρ, φησὶν, ἡ ὅρασις αὐτῶν, ὁμοίωμα ἀν θρώπου ἐν αὐτοῖς.

[00193]    ʹ.) Καὶ τέσσαρα πρόσωπα τῷ ἑνὶ, καὶ τέσσαρες πτέρυγες τῷ ἑνί.

[00194]    Καὶ τὰ σκέλη αὐτῶν ὀρθὰ, καὶ πτερωτοὶ οἱ πόδες αὐτῶν, καὶ σπινθῆρες ὡς ἀστράπτων χαλκὸς, καὶ κοῦ φαι αἱ πτέρυγες αὐτῶν.

[00195]    Καὶ χεὶρ ἀνθρώπου ὑπο κάτωθεν τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν.

[00196]    Τὸ μὲν οὖν εἶδος τῶν ὀφθέντων ὄρθιον ^[81.825] εἶναί φησι, καὶ ἀνθρώπῳ ἐοικός·

[00197]    τετραπρόσωπον δὲ ἕκαστον, καὶ τετραπτέρυγον, ἰσαρίθμους δὲ ταῖς πτέρυξι καὶ χεῖρας ἔχειν ἔφη, πλήρεις δὲ πτερῶν καὶ τοὺς πόδας εἶναι.

[00198]    Παραδηλοῖ δὲ διὰ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν τε προσώπων, καὶ τῶν πτερύγων, τῶν τὸ θεῖον σχῆμα φερουσῶν δυνάμεων, τοῦ παμβασιλέως Θεοῦ τὴν πάντοτε διήκουσαν ἐποψίαν.

[00199]    Τὸ δὲ ὑπόπτερον σημαίνει τῆς φύσεως αὐτῶν τὴν ὀξύτητα·

[00200]    οἱ δὲ τῷ λαμπροτάτῳ χαλκῷ ἐοικότες σπινθῆρες, τὴν φαιδρό τητα καὶ τὴν τοῦ φρονήματος σημαίνουσι καθαρό τητα·

[00201]    αἱ δὲ ὑπὸ τὰς πτέρυγας κεκρυμμέναι χεῖρες, τὴν ἀόρατον καὶ ποικίλην ἐνέργειαν.

[00202]    Τούτοις ἐπ άγει·

[00203]    θʹ.

[00204]    Οὐκ ἐπεστρέφοντο ἐν τῷ βαδίζειν αὐτὰ, ἕκαστον κατέναντι τοῦ προσώπου αὑτῶν ἐπο ρεύετο.

[00205]    Ἄνθρωπος μὲν γὰρ ἐπὶ τὸ βόρειον μέρος ὁδεύων, εἶτα ἐθέλων ἐπὶ τὸ νότιον μεταβῆναι, ἀναγ καίως ἐπιστρέφεται ἓν πρόσωπον ἔχειν λαχών·

[00206]    οἷς δὲ τὰ πρόσωπα τῶν τεσσάρων τῆς οἰκουμένης κλι μάτων ἰσάριθμα, οὐκ ἔστι νότιον οὐδὲν, ἀλλὰ πανταχοῦ πρόσωπον πάντα ἐφορᾷ, καὶ οὗ ἂν ἐθέ λει βαδίζον, καὶ μεταθέσεως οὐ δεόμενον.

[00207]    ιʹ.

[00208]    Καὶ ὁμοίωσις, φησὶ, τῶν προσώπων αὐ τῶν, πρόσωπον ἀνθρώπου, καὶ πρόσωπον λέον τος, ἐκ δεξιῶν τοῖς τέσσαρσι, καὶ πρόσωπον ἀετοῦ τοῖς τέσσαρσι, καὶ πρόσωπον μόσχου ἐξ ἀριστερῶν τοῖς τέσσαρσι·

[00209]    ταῦτα τὰ πρόσωπα αὐτῶν.

[00210]    Ἀλλὰ μηδεὶς οἰέσθω θηρίων καὶ ζώων ἀλό γων εἰκόνας ἔχειν τὰς ἀοράτους δυνάμεις·

[00211]    ἕτερα γὰρ διὰ τούτων αἰνίττεται·

[00212]    διὰ μὲν τοῦ λέοντος, βασι λείαν·

[00213]    βασιλικὸν γὰρ τὸ ζῶον·

[00214]    διὰ δὲ τοῦ μόσχου, τὴν ἱερωσύνην·

[00215]    ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀρχιερέως εἷς προσεφέρετο μόσχος·

[00216]    διὰ δὲ τοῦ ἀετοῦ, τὴν προφητείαν·

[00217]    ὑψιπετὲς γὰρ τὸ ζῶον, καὶ λίαν ὀξυδερκές·

[00218]    τοιαύτη δὲ ἡ προ φητεία, ὑψηλὴν ἔχουσα τὴν θεωρίαν, καὶ πόῤῥωθεν τὰ ἐσόμενα προορῶσα.

[00219]    ∆ιδάσκει τοίνυν διὰ τῶν εἰρη μένων, ὅτι πᾶσα τῶν ἀνθρώπων ἡ φύσις, μετὰ τῶν οἰκείων ἡγεμόνων, τῷ παμβασιλεῖ τῶν ὅλων ὑπόκει ται, καὶ ὅτι τοσούτοις χαρίσμασι τὸ ἀνθρώπινον κατεκόσμησε γένος.

[00220]    ιαʹ.

[00221]    Καὶ αἱ πτέρυγες, φησὶν, ἐκτεταμέναι ἄνωθεν τοῖς τέσσαρσιν, ἑκάστῳ δύο συνεζευγμέναι πρὸς ἀλλήλας, καὶ δύο ἐπεκάλυπτον ἐπάνω τοῦ σώμα τος αὐτῶν.

[00222]    ∆ηλοῖ δὲ διὰ τούτων, ὡς οὐδὲ ταῖς θείαις δυνάμεσι πάντα καταληπτὰ, ἀλλὰ τὰ μὲν δῆλα, τὰ δὲ κεκρυμμένα·

[00223]    καὶ ὅτι τοὺς κειμένους οὐχ ὑπερβαί νουσιν ὅρους·

[00224]    ἀλλὰ τὰς μὲν δύο πτέρυγας ἐκτείνουσι, τῇ δεδωρημένῃ ἐντρυφῶντες θεωρίᾳ·

[00225]    ταῖς δὲ δύο τὸ σῶμα συγκαλύπτουσι, στέργοντες τῶν κεκρυμμένων τὴν ἄγνοιαν, καὶ οὐ φιλονεικοῦντες μαθεῖν, ἃ μὴ θέμις μαθεῖν.

[00226]    βʹ.

[00227]    Καὶ ἕκαστον κατὰ πρόσωπον αὑτῶν ἐπορεύετο·

[00228]    οὗ ἂν ἦν τὸ πνεῦμα ἐπορεύοντο, ^[81.828] καὶ οὐκ ἐπέστρεφον.

[00229]    Τὴν ἐν ἅπασιν εὐπείθειαν τῶν ἀοράτων δυνάμεων σημαίνει, καὶ ὅτι τὴν τεταγμέ νην ὁδὸν οὐ κατελίμπανον.

[00230]    Ταυτὸ δὲ τοῦτο καὶ ὁ θεῖος ∆αβὶδ διδάσκει, λέγων·

[00231]    Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοὶ ἰσχύϊ, ποιοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ, τοῦ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς τῶν λόγων αὐτοῦ.

[00232]    ιγʹ, ιδʹ.

[00233]    Καὶ ἐν μέσῳ τῶν ζώων, ὡς ὅρασις ἀνθράκων πυρὸς καιομένων, ὡς ὄψις λαμπάδων συστρεφομένων ἀναμέσον τῶν ζώων, καὶ φέγγος τοῦ πυρὸς, καὶ ἐκ τοῦ πυρὸς ἐξεπορεύετο ἀστρα πή.

[00234]    Καὶ τὰ ζῶα ἔτρεχον, καὶ ἀνέκαμπτον, ὡς εἶδος τοῦ βεζέκ.

[00235]    Τοῦτο δὲ ὁ Σύμμαχος ἡρμήνευσεν, ὡς εἶδος ἀκτῖνος ἀστραπῆς.

[00236]    Φοβερὰ ἡ θεωρία, καὶ φρίκης μεστὴ, καὶ τιμωρίας ἀπειλὴν προσημαίνουσα·

[00237]    οἱ γὰρ τοῦ πυρὸς ἄνθρακες, καὶ αἱ συστρεφόμεναι λαμπάδες, καὶ ἡ ἐκεῖθεν ἀφιεμένη ἀστραπὴ, καὶ ὁ τῇδε κἀκεῖσε τῶν ζώων δρόμος, καὶ ἐκ τῶν δρόμων ἐκπεμπομένη αἴγλη, τῶν ἐσομένων κακῶν ὑπάρχει δηλωτικά·

[00238]    ἐν γὰρ τιμωρίαις τοῦτο καὶ ὁ μακάριος τάττει ∆αβὶδ, νῦν μὲν λέγων, Χάλαζα καὶ ἄν θρακες πυρός·

[00239]    νῦν δὲ, Πεσοῦνται ἐπ' αὐτοὺς ἄν θρακες πυρός·

[00240]    ἑτέρωθι δὲ, Ἀστραπὰς ἐπλήθυνε, καὶ συνετάραξεν αὐτούς·

[00241]    καὶ ἀλλαχοῦ, Ἄστραψον ἀστραπήν σου, καὶ σκορπιεῖς αὐτούς·

[00242]    ἐξαπόστειλον τὰ βέλη σου, καὶ συνταράξεις αὐτούς.

[00243]    ιεʹ, ι

[00245]    ʹ.

[00246]    Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ τροχὸς εἷς ἐπὶ τῆς γῆς ἐχόμενος τῶν ζώων τοῖς τέσσαρσι.

[00247]    Καὶ τὸ εἶδος τῶν τροχῶν, καὶ ἡ ποίησις αὐτῶν, ὡς εἶδος Θαρσεῖς.

[00248]    Κατὰ δὲ τὸν Σύμμαχον, ὡς ὅρασις ὑακίνθου.

[00249]    Καὶ ὁμοίωμα ἐν τοῖς τέσ σαρσι, καὶ ἡ ὅρασις αὐτῶν, καὶ τὸ ἔργον αὐτῶν ἕν.

[00250]    Ἐν ἑκάστῳ τῶν ζώων ἕνα τροχὸν ἑπόμενον ἐθεώρει εἶδος ὑακίνθου ἔχοντα·

[00251]    οὐδεμίαν δὲ διαφορὰν ἔφη ἐν αὐτοῖς τεθεᾶσθαι, ἀλλ' ἀκριβῶς ἀλλήλοις ἐοι κέναι τοὺς τέσσαρας.

[00252]    Ἡ ὅρασις γὰρ αὐτῶν, φησὶ, καὶ τὸ ἔργον αὐτῶν ἓν, καθὼς ἂν εἴη τροχὸς ἐν τροχῷ.

[00253]    ιζʹ, ιηʹ.

[00254]    Ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν ἐπορεύ οντο, καὶ οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐ τοὺς, οὐδὲ οἱ νῶτοι αὐτῶν.

[00255]    Καὶ ὕψος ἦν αὐ τοῖς, καὶ φοβεροὶ ἦσαν.

[00256]    Ὥσπερ τὰ ζῶα τετρα πρόσωπα λέγει, τὴν πάντοσε διήκουσαν ἐποψίαν τοῦ Θεοῦ διὰ τούτων τοῦ λόγου παραδηλοῦντος·

[00257]    οὕτως καὶ τῶν τροχῶν ἑρμηνεύει τὸ εἶδος, ὡς ἂν εἴη, φησὶ, τροχὸς ἐν τροχῷ·

[00258]    τοῦτο δ' ἄν τις κατιδεῖν δυνηθείη, δύο κύκλους τῷ λόγῳ παραλαβὼν, καὶ τὸν ἕτερον τῷ ^[81.829] ἑτέρῳ σταυροειδῶς ἐνείρας·

[00259]    τὸ γὰρ τοιοῦτον σχῆμα, καὶ ἐπὶ τῆς αὐτῆς κείμενον ἕδρας, τὴν ἐπὶ τὰ τέσ σαρα μέρη κίνησιν ἐπιδέχεται, ἑῷον, φημὶ, καὶ τὸ ἑσπέριον, τό τε βόρειον καὶ τὸ νότιον.

[00260]    Τοῦτο τοίνυν ὁ μακάριος προφήτης φησὶ, Καθὼς ἂν εἴη τροχὸς ἐν τροχῷ, ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐτῶν ἐπορεύοντο, καὶ οὐκ ἐπέστρεφον ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτούς·

[00261]    τὸ γὰρ τοιοῦτον σχῆμα οὐ δεῖται μεταστροφῆς·

[00262]    εἰς ἕκαστον γὰρ τῶν κλιμάτων ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἕδρας κινούμενον ῥᾳδίως ὁρμᾷ.

[00263]    Καὶ τοῦτο δὲ ὡσαύτως τὴν πανταχοῦ τοῦ Θεοῦ παρουσίαν σημαίνει, παχύτερον καὶ σωμα τικώτερον διὰ τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν τούτων θεωρηθέντων·

[00264]    Καὶ ἴδον αὐτοὺς, καὶ ἰδοὺ οἱ νῶτοι αὐτῶν πλήρεις ὀφθαλμῶν κυκλόθεν τοῖς τέσσαρσι.

[00265]    ιθʹ καʹ.

[00266]    Καὶ ἐν τῷ πορεύεσθαι τὰ ζῶα, ἐπορεύ οντο οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν, καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν τὰ ζῶα ἀπὸ τῆς γῆς, ἐξῄροντο οἱ τροχοί.

[00267]    Οὗ ἂν ἦν ἡ νεφέλη, ἐκεῖ ὥρμα τὸ πνεῦμα τοῦ πορεύε σθαι·

[00268]    ἐπορεύοντο τὰ ζῶα, καὶ οἱ τροχοὶ ᾔροντο σὺν αὐτοῖς, διότι πνεῦμα ζωῆς ἦν ἐν τοῖς τροχοῖς.

[00269]    Ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὰ ἐπορεύοντο, καὶ ἐν τῷ ἑστάναι αὐτὰ εἱστήκεισαν, καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν αὐτὰ ἀπὸ τῆς γῆς ἐξῄροντο σὺν αὐτοῖς, ὅτι πνεῦμα ζωῆς ἦν ἐν τοῖς τροχοῖς.

[00270]    Τοῦτο σαφῶς ἡμᾶς ὁ μακάριος διδάσκει Παῦλος, τῶν ἀοράτων φύσεων καταλέγων τὰ τάγματα καὶ ταῖς ἄλλαις δυνάμεσι καὶ Θρόνους τινὰς συγκατατάττων.

[00271]    Ἐν αὐτῷ γὰρ, φησὶν, ἐκτίσθη τὰ πάντα·

[00272]    τουτέστι, ἐν τῷ Χριστῷ·

[00273]    εἴτε ὁρατὰ, εἴτε ἀόρατα, εἴτε Θρόνοι, εἴτε Ἐξουσίαι, εἴτε Ἄγγελοι, εἴτε ∆υνάμεις·

[00274]    πάντα ἐν αὐτῷ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται.

[00275]    Οὐκοῦν καὶ οἱ Θρόνοι λογικόν ἐστι καὶ ἀσώματον σύστημα·

[00276]    διὸ καὶ ὁ προ φήτης λέγει, ὅτι πνεῦμα ζωῆς ἦν ἐν τοῖς τροχοῖς, ὅθεν καὶ αὐτόματος ἦν κίνησις, καὶ ἐθελούσιος·

[00277]    οὔτε γὰρ ῥυμός τις καὶ ζυγὸς τοῖς ζώοις ἐπέκειτο·

[00278]    ἀλλ' ἡγεῖτο μὲν ἡ νεφέλη, τὸ δὲ βίαιον ἐκεῖνο καὶ σφοδρὸν ἠκολούθει πνεῦμα.

[00279]    Τὸ θεῖον ὄχημα αὐτόμα τον ἔθει, τῶν μὲν ζώων προηγουμένων, τῶν δὲ τρο χῶν αὐτομάτως κινουμένων, καὶ ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη ἀμεταστρεπτὶ φερομένων.

[00280]    Οἱ γὰρ νῶτοι αὐτῶν, φησὶ, πλήρεις ὑπῆρχον ὀφθαλμῶν, τουτέστι, γνώσεως ἦσαν ἀνάπλεοι·

[00281]    τοῦτο δὲ καὶ ἡ τῶν Χερουβὶμ ἑρμηνεία δηλοῖ·

[00282]    εἰς γὰρ τὴν Ἑλλάδα φωνὴν μεταφερόμενον πλῆθος γνώσεως ἑρμηνεύει τὸ ὄνομα.

[00283]    κβʹ κεʹ.

[00284]    Καὶ ὁμοίωμα, φησὶν, ὑπὲρ κεφαλῆς αὐ τῶν τῶν ζώων ὡσεὶ στερέωμα, ὡς ὅρασις κρυ στάλλου φοβεροῦ, ἐκτεταμένου ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν ὑπεράνωθεν.

[00285]    Καὶ ὑποκάτω τοῦ στερεώ ματος αἱ πτέρυγες αὐτῶν ἐκτεταμέναι, πτερυσ σόμεναι ἑκατέρα πρὸς τὴν ἑκατέραν·

[00286]    ἑκάστῳ ^[81.832] δύο ἐπικαλύπτουσαι τὰ σώματα αὐτῶν.

[00287]    Καὶ ἤκου σα τὴν φωνὴν τῶν πτερύγων αὐτῶν ἐν τῷ πτερύσσεσθαι αὐτὰ, ὡς φωνὴν ὑδάτων πολ λῶν, ὡς φωνὴν Θεοῦ Σαδαΐ·

[00288]    καὶ ἐν τῷ πορεύε σθαι αὐτὰ, φωνὴν τοῦ λόγου, ὡς φωνὴν παρεμ βολῆς, καὶ ἐν τῷ ἑστάναι αὐτὰ κατέπαυον αἱ πτέρυγες αὐτῶν.

[00289]    Καὶ ἰδοὺ φωνὴ ὑπεράνωθεν τοῦ στερεώματος τοῦ ὄντος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν·

[00290]    ἐν τῷ ἑστάναι αὐτὰ ἀνίεντο αἱ πτέρυγες αὐτῶν.

[00291]    Πανταχοῦ ὁ θεῖος προφήτης τὸ ὁμοίωμα τίθησι, διδά σκων ἡμᾶς σκιαγραφίαν τινὰ τῶν θείων τεθεᾶσθαι, καὶ οὐκ αὐτὴν τῶν ἀοράτων τὴν φύσιν·

[00292]    εἰρηκὼς γὰρ ἄνω τεθεωρηκέναι διανοιχθέντας τοὺς οὐρανοὺς, νῦν ἐπάνω τῶν ζώων ὡς ὁμοίωμα στερεώματος θεωρεῖ, καὶ τὰ ζῶα ὑποκείμενα, καὶ κινοῦντα τὰς πτέρυγας, οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ πρὸς τὴν ἄνωθεν φερομένην φωνήν·

[00293]    ἐκείνῃ γὰρ πειθόμενα, καὶ ἐκίνουν ταύτας, καὶ πάλιν ἀκινήτους ἐφύλαττον.

[00294]    ∆ιδάσκει δὲ ἡμᾶς καὶ τὸν ἐκεῖθεν φερόμενον κτύπον, νῦν μὲν πλήθει ὑδάτων ἀπεικάζων, νῦν δὲ φωνῇ παρεμβολῆς·

[00295]    καὶ τὸ τελευ ταῖον ἀπορήσας παραβολὴν ἐπήγαγεν, ὡς φωνὴν Θεοῦ Σαδαῒ, ὅπερ Ἀκύλας καὶ Σύμμαχος ἱκανοῦ ἡρμήνευσαν.

[00296]    Τί γὰρ, φησὶ, κάμνω ζητῶν εἰκόνας τοῦ πράγματος ἀξίας, καὶ μηδαμῶς εὑρίσκων;

[00297]    Ἀρκεῖ δεῖξαι τὸν ἐνεργοῦντα, καὶ δι' ἐκείνου παραδηλῶσαι τοῦ κτύπου τὸ μέγεθος·

[00298]    ἱκανὸς γὰρ ὢν καὶ παντο δύναμος ποιεῖ πάντα ῥᾳδίως, ὡς βούλεται.

[00299]    κ

[00301]    ʹ.

[00302]    Καὶ ὑπεράνω, φησὶ, τοῦ στερεώματος τοῦ ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν, ὡς ὅρασις λίθου σαπφεί ρου, ὁμοίωμα θρόνου ἐπ' αὐτῷ.

[00303]    Καὶ τοῦτο δὲ τὸ εἶδος, τὸ βαθὺ καὶ ἀόρατον τῆς θείας αἰνίττεται φύ σεως.

[00304]    Νεφέλη γὰρ, φησὶ, καὶ γνόφος κύκλῳ αὐτοῦ.

[00305]    Καὶ πάλιν ὁ αὐτὸς προφήτης, Ἔθετο, φησὶ, σκότος ἀποκρυφὴν αὑτοῦ.

[00306]    Τὸ δὲ σκότος, καὶ ἡ νεφέλη, καὶ ὁ γνόφος, τῆς θείας ἀορασίας ὑπάρχει δηλωτικά·

[00307]    τὸ γὰρ ἄκρατον ἐκεῖνο καὶ ἀπρόσιτον φῶς, ἡμῖν ἐστι σκότος, ἐνατενίζειν οὐ δυναμένοις διὰ τὴν τῆς φύ σεως ἀσθένειαν.

[00308]    Εἰ γὰρ τοῦ ἡλίου τὸν δίσκον τις ἀκριβῶς ἰδεῖν ἐθελήσας, ἐρείσειεν ἐκεῖ τὸ ὄμμα πλέον ἢ δεῖ, καὶ τὴν μετρίαν ἀπόλλυσι θεωρίαν, καὶ δρέ πεται σκότος ἀπὸ φωτὸς, τί οὐκ ἄν τις πάθοι τοῦ θείου, καὶ ἀπροσίτου κατατολμήσας φωτός;

[00309]    Καὶ ἐπὶ τοῦ ὁμοιώματος, φησὶ, τοῦ θρόνου, ὁμοίωμα ὡς εἶδος ἀνθρώπου ἐπ' αὐτοῦ ἐπάνω θεν.

[00310]    (κζʹ, κηʹ.) Καὶ ἴδον ὡς ὅρασιν ἠλέκτρου, ὡς ὅρασιν πυρὸς ἔσωθεν αὐτοῦ κύκλῳ, ἀπὸ ^[81.833] ὁράσεως ὀσφύος, καὶ ἕως ἐπάνω·

[00311]    καὶ ἴδον, καὶ ἀπὸ ὁράσεως ὀσφύος, καὶ ἕως κάτω·

[00312]    εἶδον ὡς ὅρασιν πυρὸς, καὶ τὸ φέγγος αὐτοῦ κύκλῳ.

[00313]    Ὡς ὅρασις τόξου, ὅτ' ἂν ᾖ ἐν τῇ νεφέλῃ ἐν ἡμέρᾳ ὑετοῦ, οὕτως ἡ ὅρασις τοῦ φέγγους κυ κλόθεν.

[00314]    Πανταχοῦ καὶ τὸ ὁμοίωμα, καὶ τὸ ὡς προστίθησι, διδάσκων ἡμᾶς μὴ μέχρι τούτου ἑστάναι, ἀλλ' εἰδέναι ὡς τῶν ὀπτάσεων ἑκάστη πρὸς τὴν χρείαν ἁρμόζεται.

[00315]    Τῷ μὲν γὰρ πατριάρχῃ Ἀβραὰμ, ὡς ἄνθρωπος ἐπεφάνη τῶν ὅλων ὁ ∆εσπότης, καὶ οὐδὲν αὐτῷ φοβερὸν ἔδειξεν, ἀγαθὰς μέλλων παρέχειν ἐπαγγελίας, καὶ αὐτῷ, καὶ δι' αὐτοῦ πάσῃ τῇ οἰκου μένῃ.

[00316]    Ἡ γὰρ τοῦ Ἰσαὰκ ὑπόσχεσις, καὶ τὴν κατὰ σάρκα τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ περιέχει γέννησιν·

[00317]    διὸ καὶ ἡ τῶν ἐθνῶν εὐλογία τῇ τοῦ Ἰσαὰκ ἐπαγγελίᾳ συνήφθη.

[00318]    Ἐν τῷ σπέρματι γάρ σου, φησὶν, εὐλογηθήσεται πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς.

[00319]    Ἡνίκα δὲ αὐτῷ τὴν τοῦ γένους δουλείαν πρού λεγεν, οὐχ οὕτω χρηστὸς ἐπεφάνη, ἀλλὰ καὶ κλί βανον ἔδειξε καπνιζόμενον, καὶ λαμπάδας πυρὸς διερχομένας ἀναμέσον τῶν διχοτομημάτων.

[00320]    Οὕτω τὸν Ἰακὼβ δειμαίνοντα τὸν Ἡσαῦ ψυχαγωγῆσαι θελήσας, ὡς ἄνθρωπος ἐπεφάνη.

[00321]    Τῷ δὲ Μωσῇ κατ' ἀρχὰς μὲν ἔδειξε τὰ φρικώδη, τὸ πῦρ ἐν τῇ βάτῳ, καὶ τὴν βάτον καιομένην, καὶ μὴ κατακαιομένην·

[00322]    μετὰ δὲ ταῦτα ἡμέρως προσδιαλέγεται, οὐδὲν ὑποδεικνὺς τῶν φρίκην ἐμποιεῖν δυναμένων.

[00323]    Καὶ τὸν Ἰσραὴλ δὲ φοβῆσαι θελήσας, καὶ τὴν οἰκείαν δύναμιν γνωρίσαι, τὸ ὄρος ἅπαν ὑποδείκνυσι καπνιζόμενον, καὶ βροντὰς κτυπούσας, καὶ σάλπιγγας ἠχούσας, καὶ γνόφον πο λὺν, καὶ ἁπαξαπλῶς οὕτως αὐτοὺς ἐξεδειμάτωσεν, ὡς ἱκετείαν τῷ προφήτῃ προσενεγκεῖν, μὴ τὸν Θεὸν αὐτοῖς προσδιαλέγεσθαι, ἀλλ' αὐτὸν τὰ θεῖα διαπορ θμεύειν.

[00324]    Ταύτην τῶν ὀπτασιῶν τὴν διαφορὰν καὶ τῷ μεγάλῳ Ἡλίᾳ ὑπέδειξε·

[00325]    πρῶτον μὲν συσσεισμὸν, εἶτα πῦρ, εἶτα πνεῦμα συντρίβον ὄρη, καὶ λεπτύνον πέτρας, καὶ μετὰ ταῦτα πνοὴν αὔρας λεπτῆς, καὶ ἐν αὐτῇ Κύριον·

[00326]    χαίρει γὰρ αὐτὸς ἀγαθότητι, καὶ μα κροθύμως καὶ ἠπίως βούλεται τὰ κατὰ τοὺς ἀνθρώ πους οἰκονομεῖν·

[00327]    ἡ δὲ πολλὴ ἀσέβεια καὶ παρανομία παρασκευάζει κἀκείνοις κεχρῆσθαι.

[00328]    ∆ιὸ ἐν ἐκείνοις οὐκ ἔφη εἶναι, ἀλλ' ἐν τῇ αὔρᾳ τῇ λεπτῇ·

[00329]    ἐπειδὴ οὐ τῆς αὐτοῦ γνώμης, ἀλλὰ τῆς τῶν ἀνθρώπων χρείας ἐκεῖνα·

[00330]    ἀγαθότης δὲ καὶ φιλανθρωπία τῆς αὐτοῦ φύσεως ἴδια.

[00331]    Ὅταν τοίνυν διαφόρους ὀπτασίας ἀκού σῃς Θεοῦ, μὴ πολύμορφον ὑπολάβῃς τὸ Θεῖον·

[00332]    ἀσώ ματον γὰρ καὶ ἀνείδεον παντελῶς, ἁπλοῦν τε καὶ ἀσύνθετον, καὶ ἀσχημάτιστον, ἀόρατόν τε καὶ ἀθέα τον, καὶ οὐδενὶ περιγραφόμενον ὅρῳ·

[00333]    δείκνυσι δὲ τὰς ὄψεις, πρὸς τὴν χρείαν ταύτας ἀνατυπῶν·

[00334]    καὶ

[00335]    ^[81.836] ἐνταῦθα τοίνυν ἔδειξε μὲν ἐκεῖνα τὰ φοβερά·

[00336]    ἔδειξε δὲ καὶ τὴν ἐσομένην πάντων ἀνθρώπων εὐεργεσίαν, τὴν τοῦ Θεοῦ φημι καὶ Σωτῆρος ἡμῶν ἔνσαρκον οἰκονομίαν.

[00337]    ∆ιὰ τοῦτο τὸ μὲν εἶδος ἀνθρώπινον λέγει, τὰς δὲ φύσεις δύο·

[00338]    τὴν μὲν ἠλέκτρου, τὴν δὲ πυρὸς, καὶ τὴν μὲν φέρουσαν, τὴν δὲ φερομένην·

[00339]    ἡ γὰρ θεία φύσις τὴν ἀνθρωπείαν περιέκειτο·

[00340]    διὸ τὸ μὲν ἄνω λέγει τεθεᾶσθαι ὡς εἶδος ἠλέκτρου·

[00341]    τὸ δὲ ἀπὸ ὀσφύος καὶ κάτω, ὡς εἶδος πυρός·

[00342]    τοῦ μὲν πυρὸς τὴν θείαν φύσιν αἰνιττομένου (Ὁ γὰρ Θεός σου, φησὶ, πῦρ καταναλίσκον)·

[00343]    τοῦ δὲ ἠλέκτρου τὴν ἀνθρωπείαν.

[00344]    Τοιοῦτο γὰρ τὸ ἤλεκτρον, οἱονεὶ μικτὸν τὸ εἶδος ἔχον, καὶ οὔτε χρυσῷ οὔτε ἀργύρῳ παρεοικὸς, ἀλλ' ὥσπερ ἑκατέρου κρᾶμα τυγχάνον.

[00345]    Τοιοῦτο δὲ καὶ τὸ ἀνθρώ πινον σῶμα·

[00346]    οὐ γὰρ μόνον ἐστὶ γῆ, οὐδὲ ὕδωρ αὐτὸ καθ' αὑτὸ, οὔτε πῦρ, οὔτε ἀὴρ, ἀλλ' ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων συγκέκραται·

[00347]    μᾶλλον δὲ τοιαύτη τοῦ ἀνθρώπου ἡ φύσις, οὔτε ψυχὴ λογικὴ μόνον, οὔτε σῶμα θνητὸν, ἀλλ' ἀμφότερα κατ' αὐτόν.

[00348]    ∆ιὰ τοῦτο ὁ προφήτης ὁρᾷ ἀπὸ ὀσφύος καὶ ἄνω, ὡς εἶδος ἠλέκτρου, ἀλλὰ καὶ ὡς ὅρασιν πυρὸς ἔσωθεν αὐτοῦ κύκλῳ.

[00349]    Καὶ γὰρ τὸ ἀνθρώπινον τοῦ Θεοῦ Λόγου φαιδρὸν, καὶ λαμπρὸν, καὶ ἔνδοξον, ἀθάνατόν τε καὶ ἄφθαρτον ὑπὸ τῆς ἐνοικούσης ἐγένετο φύσεως·

[00350]    διὸ ἁρμοδίως ἔφη·

[00351]    Καὶ ἴδον ὡς ὅρασιν ἠλέκτρου, ὡς ὅρασιν πυρὸς ἔσωθεν αὐτοῦ κύκλῳ, ἀπὸ ὁράσεως ὀσφύος, καὶ ἕως κάτω, ὡς ὅρασιν πυρός.

[00352]    Ἡ γὰρ θεία φύσις τὴν ἀνθρωπείαν ἔφερεν.

[00353]    Καὶ τὸ φέγγος αὐτοῦ κύκλῳ.

[00354]    Ὡς ὅρασις τόξου, ὅταν ᾖ ἐν τῇ νεφέλῃ ἐν ἡμέρᾳ ὑετοῦ, οὕτως ἡ ὅρασις τοῦ φέγγου, κυκλόθεν.

[00355]    Καὶ ταῦτα δὲ τῶν θείων δωρεῶν ὑπάρ χει σημαντικά·

[00356]    δίκην γὰρ αἴγλης ἐκεῖθεν ἐξιοῦσαι τὸ τῶν ἀνθρώπων εὐεργετοῦσι γένος, τὸν ἐκεῖθεν ὑετὸν σημαίνουσαί τε καὶ ἐπιφέρουσαι.

[00357]    Οὕτως ἅπαντα διηγησάμενος ὁ προφήτης ἐπήγαγεν·

[00358]    ΚΕΦΑΛ.

[00359]    Βʹ.

[00360]    αʹ.

[00361]    Αὕτη ἡ ὅρασις ὁμοιώματος δόξης Κυρίου.

[00362]    Καὶ οὐκ εἶπεν, Αὕτη ἡ φύσις Κυρίου, οὐδὲ ἡ δόξα Κυρίου, ἀλλ' ὅρασις ὁμοιώματος δόξης Κυρίου.

[00363]    Ὡς γὰρ ἠθέλησε, φησὶ, σχηματίσας τὴν ὄψιν, ἠξίωσέ με τῆς θεωρίας.

[00364]    Καὶ ἴδον, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσω πόν μου.

[00365]    Καὶ μάλα εἰκότως·

[00366]    εἰ γὰρ τὰ Σεραφὶμ ὑμνοῦντα συγκαλύπτει τὰ πρόσωπα, τί οὐκ ἂν ἔπαθεν ἄνθρωπος σῶμα θνητὸν περικείμενος, καὶ ὀπτασίας ἀληθοῦς ἐν θεωρίᾳ γενόμενος;

[00367]    Ἀλλ' ἐκβάλλει τὸ δέος ὁ φιλάνθρωπος ∆εσπότης.

[00368]    Ἤκουσα γὰρ, φησὶ, λα ^[81.837] λοῦντος πρός με, καὶ εἶπε πρός με·

[00369]    Υἱὲ ἀνθρώπου,

[00370]    ^[81.837] στῆθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου, καὶ λαλήσω πρὸς σέ.

[00371]    Υἱὸν δὲ ἀνθρώπου προσαγορεύει, μονονουχὶ λέγων, Μὴ ἐπιλάθου τῆς φύσεως τῆς ὑπὲρ τὴν σὴν φύσιν θεωρίας ἀξιωθεὶς, ἀλλὰ γνῶθι σαυτόν·

[00372]    μήτε μὲν ἐπιμείνῃς τῇ ἀμετρίᾳ τοῦ δέους, ἐμοῦ σοι παρεγ γυῶντος θαῤῥεῖν, ἀλλ' ἑστὼς ἄκουε τῶν παρ' ἐμοῦ λεγομένων, μὴ περιτρεπόμενος, ἀλλὰ τῇ στάσει ση μαίνων τὸ βέβαιον.

[00373]    Καὶ οὐ μόνον ταῦτα ὁ ἀγαθὸς ἔλεγε ∆εσπότης, ἀλλὰ καὶ δι' αὐτῶν τῶν πραγμάτων ἐξῄρει τὸν φόβον.

[00374]    βʹ.

[00375]    Ἦλθε γὰρ, φησὶν, ἐπ' ἐμὲ πνεῦμα, καὶ ἀν έλαβέ με, καὶ ἐξῆρέ με, καὶ ἔστησέ με ἐπὶ τοὺς πόδας μου, καὶ ἤκουον αὐτοῦ λαλοῦντος πρός με.

[00376]    Θεία γάρ τις ἐνέργεια ἁψαμένη μου συνέσφιγξέ με τῷ φόβῳ διαλυθέντα, καὶ στῆναι, καὶ ἀκοῦσαι τῶν φερομένων παρεσκεύασε λόγων.

[00377]    γʹ.

[00378]    Καὶ εἶπε πρός με·

[00379]    Υἱὲ ἀνθρώπου, ἐξαπο στελῶ ἐγώ σε πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ, τοὺς παραπικραίνοντάς με, οἵτινες παρεπίκρανάν με αὐτοὶ, καὶ οἱ πατέρες αὐτῶν, καὶ ἠθέτησαν ἐν ἐμοὶ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.

[00380]    Τίς ἂν λόγῳ με τρήσειε τὴν θείαν φιλανθρωπίαν;

[00381]    ποῖος δ' ἂν ἐξίκοιτο νοῦς τοῦ πελάγους τῆς ἀγαθότητος;

[00382]    Μετὰ τὰς μυ ρίας ἀσεβείας καὶ παρανομίας οὐκ ἀπαγορεύει τὴν σωτηρίαν, ἀλλὰ κατηγορεῖ μὲν καὶ αὐτῶν, καὶ τῶν πατέρων, ὡς ἀθετησάντων, καὶ παραβεβηκότων τὰς συγκειμένας συνθήκας, καὶ μέχρι καὶ τήμερον τῇ πονηρίᾳ προσμεινάντων·

[00383]    ἀνακαλεῖται δὲ, καὶ πρὸς ὑγίειαν τοὺς ἀνήκεστα νοσοῦντας καλεῖ, καὶ ταῦτα εἰδῶς αὐτῶν τὸ δυσπειθὲς καὶ δυσήκοον·

[00384]    διὸ καὶ ἐπάγει·

[00385]    δʹ.

[00386]    Καὶ υἱοὶ σκληροπρόσωποι, καὶ θρασυκάρ διοι, πρὸς οὓς ἀποστελῶ σε ἐγὼ πρὸς αὐ τούς.

[00387]    Τουτέστιν ἰταμοὶ, ἐρυθριᾷν οὐκ εἰδότες, μα λάττεσθαι οὐκ ἐθέλοντες·

[00388]    οὔτε συμβουλευτικοῖς πειθόμενοι λόγοις, οὔτε τῇ τῶν τιμωριῶν ἀνάγκῃ μεταβαλλόμενοι.

[00389]    Καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς·

[00390]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[00391]    Τὸ δὲ Ἀδωναῒ καὶαὐτὸ τὸ Κύριος σημαίνει·

[00392]    ἔχει δὲ καὶ σμικράν τινα ἑτέραν ἔμφασιν·

[00393]    Τάδε λέγει, φησὶ, Κύριος, ὁ Κύ ριός μου.

[00394]    εʹ.

[00395]    Ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν, ἢ πτοηθῶσι, διότι οἶκος παραπικραίνων ἐστὶ, καὶ γνώσονται ὅτι προφήτης εἶ σὺ ἐν μέσῳ αὐτῶν.

[00396]    Τὸ, ἐὰν ἄρα, οὐκ ἀγνοίας ὑπάρχει σημαντικόν.

[00397]    Οὐδὲν γὰρ ἀγνοεῖ τῶν μελλόντων ὁ γινώσκων τὰ πάντα πρὶν γενέσεως αὐτῶν·

[00398]    διὸ καὶ ὁ μακάριος ∆αβὶδ βοᾷ πρὸς αὐτὸν, Σὺ ἔγνως τὴν καθέδραν μου, καὶ τὴν ἔγερσίν μου, ^[81.840] σὺ συνῆκας τοὺς διαλογισμούς μου ἀπὸ μακρό θεν τὴν τρίβον μου, καὶ τὴν σχοῖνόν μου σὺ ἐξιχνία σας, καὶ πάσας τὰς ὁδούς μου προΐδες·

[00399]    ἰδοὺ, Κύριε, σὺ ἔγνως πάντα τὰ ἔσχατα καὶ ἀρχαῖα.

[00400]    Εἰδὼς τοίνυν ἀκριβῶς αὐτῶν τὸ ἀνένδοτον, τίθησι τὸ ἐὰν ἄρα, τὸ τῆς γνώμης αὐθαίρετον διὰ τούτων διδάσκων, ὅτι ἐν δέχεται αὐτοὺς μεταβληθῆναι ἐὰν ἐθελήσωσι·

[00401]    τοιοῦ τόν ἐστι καὶ τὸ ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ εἰρημένον ἐκ προσ ώπου τοῦ πατρός·

[00402]    Ἀποστελῶ τὸν υἱόν μου πρὸς τοὺς γεωργοὺς, ἴσως ἐντραπήσονται τοῦτον·

[00403]    οὐδὲ γὰρ ἐκεῖ ἀμφιβολίας τὸ ἴσως·

[00404]    ᾔδει γὰρ ὡς οὐκ ἐντραπήσονται·

[00405]    τὰ δὲ ἁρμόττοντα τῇ ἑαυτοῦ δικαιο σύνῃ ποιεῖ.

[00406]    Ἵνα γὰρ μή τις αὐτοῦ τὴν πρόγνωσιν αἰτίαν ὑπολάβῃ τῆς τῶν πραγμάτων ἐκβάσεως, ἀναγκαίως τὰ τῆς ἀμφιβολίας τίθησι ῥήματα, δει κνὺς τῆς γνώμης τὸ αὐτεξούσιον, καὶ ἀπολογίαν ἑαυτῷ φυλάττων ἐν τῇ τῆς κρίσεως ἡμέρᾳ.

[00407]    Τούτου χάριν καὶ προειδὼς τὸ δυσπειθὲς καὶ ἀνήκοον, πᾶ σαν κινεῖ μηχανὴν εἰς τὴν ἐκ πονηρίας μεταβο λήν.

[00408]    ∆ιὸ καὶ διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου βοᾷ·

[00409]    Τί ἔτι ποιήσω τῷ ἀμπελῶνί μου τούτῳ, καὶ οὐκ ἐποίη σα;

[00410]    καὶ διὰ Ὠσηὲ πάλιν·

[00411]    Τί σοι ποιήσω, Ἐφραΐμ;

[00412]    τί σοι ποιήσω, Ἰούδα;

[00413]    Ἀλλ' ὅμως καὶἀνήκεστα νοσοῦντας εἰδὼς προσφέρει τὰ φάρμακα, ἵνα ἐν τῇ τῆς κρίσεως ἡμέρᾳ ἀναντιῤῥήτως τὴν ἐκ φερομένην κατ' αὐτῶν οἱ ἀπειθοῦντες δέξωνται ψῆ φον, τῶν θείων εὐεργεσιῶν εἰς μέσον προσφερομέ νων.

[00414]    Οὗ χάριν καὶ ὁ μακάριος ∆αβὶδ βοᾷ·

[00415]    Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε·

[00416]    παρεξεταζομένη γὰρ ἡ ἡμετέρα παρανομία ταῖς θείαις εὐεργεσίαις ἐνδίκως ἡμᾶς ὑποβάλλει ταῖς τιμωρίαις·

[00417]    αὐτὸς δὲ ὁ δίκαιος κρι τὴς, καὶ παρ' αὐτῶν τῶν κολαζομένων δέχεται τὴν νικῶσαν, ὡς πᾶν εἶδος φιλανθρωπίας παραστή σας, καὶ μηδένα πόρον ἀκίνητον εὐεργεσίας κατα λιπών.

[00418]    Τὸ τοίνυν, Ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν ἢ πτοηθῶ σιν, οὐ Θεοῦ σημαίνει τὴν ἄγνοιαν, ἀλλ' ἐκείνοις χώραν δίδωσι μεταμελείας·

[00419]    ἐπεὶ καὶ τοῦ Φαραὼ τὴν ἀπείθειαν εἰδὼς ὁ Θεὸς, Οἶδα γὰρ, φησὶν, ἐγὼ, ὅτι οὐ προήσεται ὑμᾶς Φαραὼ, εἰ μὴ ἐν χειρὶ κραταιᾷ, καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ, μακροθυ μῶν διετέλεσεν.

[00420]    Εἰ γὰρ ἀπὸ τῆς προγνώσεως τὰς τι μωρίας ἐπῆγεν ὁ ∆εσπότης, πόθεν ἂν ἐγνώσθη τοῦ Θεοῦ τὸ δίκαιον τοῖς οὐχ ὁρῶσι τὸ τῆς προγνώσεως τέλος;

[00421]    διὰ τοῦτο ἀναμένει τὸ τέλος, καὶ τηνικαῦτα τὴν τιμωρίαν ἐπάγει.

[00422]    Κἀμὲ τοίνυν, φησὶν, ὦ προ φῆτα, καὶ τὰ παρ' ἐμοῦ τοῖς ὁμοφυέσι διαπόρθμευ σον, ἵνα αὐτοῖς γένῃ πρόξενος ὠφελείας, καὶ μάθω σιν ὅτι προφήτης εἶ σὺ ἐν μέσῳ αὐτῶν τῶν θείων λόγων διάκονος.

[00424]    ʹ.

[00425]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, μὴ φοβηθῇς αὐτοὺς, μηδὲ ἐκστῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, διότι ^[81.841] παροιστρήσουσι, καὶ ἐπισυστήσονται ἐπὶ σὲ κύ κλῳ, καὶ ἐν μέσῳ σκορπίων σὺ κατοικεῖς·

[00426]    τοὺς λόγους αὐτῶν μὴ φοβηθῇς, καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν σὺ μὴ ἐκστῇς, διότι οἶκος παραπικραί νων ἐστίν.

[00427]    Ἀρκοῦσα εἰς καταφρόνησιν ἀφορμὴ ἡ τῶν ἐπιβουλεύειν ἐπιχειρούντων πονηρία·

[00428]    παράνο μοι γάρ εἰσι, καὶ τῆς θείας ἔρημοι βοηθείας·

[00429]    οὐ δεῖ τοίνυν, φησὶ, τοὺς τοιούτους δεδιέναι, κἂν δίκην σκορπίων ᾄττωσι, κἂν θρασεῖς προσφέρωσι λόγους, κἂν μετὰ πολλῆς λύττης ἐπιφέρωνται καὶ μανίας·

[00430]    τοῦτο γὰρ διὰ τοῦ παροιστρήσουσι ᾐνίξατο, ἐκ μεταφορᾶς τῶν βοῶν, οὓς ὁ οἶστρος νεμομένους ἐλαύνει, καὶ φέρεσθαι κατὰ κρημνῶν ἀναγκάζει πολ λάκις·

[00431]    μυίας δέ ἐστιν εἶδος, κέντρου παντὸς σφοδρό τερον τοὺς βόας ἐλαῦνον.

[00432]    Οὕτω τοίνυν τὴν μανίαν τροπικῶς προσηγόρευσεν.

[00433]    ζʹ.

[00434]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, λαλήσεις τοὺς λόγους μου πρὸς αὐτοὺς, ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν ἢ πτοηθῶσιν, ὅτι οἶκος παραπικραίνων ἐστίν.

[00435]    Πάλιν τὴν ἀμφιβολίαν προστέθεικε, τὴν μεταμέ λειαν μηχανώμενος·

[00436]    εἰκὸς γὰρ, αὐτοὺς, φησὶ, τῇ τῆς τιμωρίας ἀπειλῇ πτοηθῆναι, καὶ δεῖ σαι τῆς ἀπειλῆς τὸ τέλος, ἐπειδὴ τοῖς χρη στοτέροις εἴκειν οὐκ ἐθέλουσι λόγοις.

[00437]    ηʹ.

[00438]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, ἄκουε τοῦ λαλοῦν τος πρὸς σὲ, καὶ μὴ γίνου παραπικραίνων, καθὼς ὁ οἶκος ὁ παραπικραίνων·

[00439]    χάνε τὸ στόμα σου, καὶ κατάφαγε ἃ ἐγὼ δίδωμί σοι.

[00440]    Μὴ ἀντεί πῃς, φησὶ, τοῖς ὑπ' ἐμοῦ σοι κελευομένοις·

[00441]    μηδὲ ζηλώσῃς τοὺς ἀντιλέγοντας, ἀλλὰ τὰ προσταττόμενα πλήρου.

[00442]    θʹ, ιʹ.

[00443]    Καὶ ἴδον, καὶ ἰδοὺ χεὶρ ἐκτεταμένη πρός με, καὶ ἐν αὐτῇ κεφαλὶς βιβλίου.

[00444]    Καὶ ἀνείλησεν αὐτὴν ἐνώπιόν μου, καὶ ἐν αὐτῇ ἦν γεγραμμένα τὰ ὄπισθεν καὶ τὰ ἔμπροσθεν, καὶ ἐγέγραπτο εἰς αὐτὴν θρῆνος, καὶ μέλος, καὶ οὐαί.

[00445]    ΚΕΦΑΛ.

[00446]    Γʹ.

[00447]    αʹ.

[00448]    Καὶ εἶπε πρός με·

[00449]    Υἱὲ ἀνθρώπου, κατά φαγε τὴν κεφαλίδα ταύτην, καὶ πορεύθητι, καὶ λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ.

[00450]    Εἰκότως ἔφη ἄνω, Ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν ἢ πτοηθῶσι·

[00451]    φρίκης γὰρ μεστὰ τὰ τῷ προφήτῃ προσφερόμενα, θρῆνος, καὶ μέλος, καὶ οὐαὶ, ὅλῃ τῇ κεφαλίδι ἐγγεγραμ μένα, ἔνδοθέν τε καὶ ἔξωθεν.

[00452]    Κεφαλίδα δὲ καλεῖ τὰ εἰλητὰ βιβλία.

[00453]    Οὕτω γὰρ οἱ πάλαι τὴν τῶν συγ γραμμάτων ἐφύλαττον μνήμην.

[00454]    Ἰουδαῖοι δὲ καὶ μέχρι τοῦ παρόντος ἐν τοιούτοις εἰλήμασι τὰς θείας ἔχουσι Γραφάς.

[00455]    βʹ, γʹ.

[00456]    Καὶ διήνοιξε τὸ στόμα μου, καὶ ἐψώ μισέ με τὴν κεφαλίδα ταύτην.

[00457]    Καὶ εἶπε πρός με, Υἱὲ ἀνθρώπου, τὸ στόμα σου φάγεται, καὶ ἡ ^[81.844] κοιλία σου πλησθήσεται τῆς κεφαλίδος ταύτης τῆς δεδομένης εἰς σέ·

[00458]    καὶ ἔφαγον αὐτὴν, καὶ ἐγένετο ἐν τῷ στόματί μου, ὡς μέλι γλυκάζον.

[00459]    Ὡς γλυκέα, φησὶν ὁ θεῖος ∆αβὶδ, τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγιά σου·

[00460]    ὑπὲρ μέλι τῷ στόματί μου.

[00461]    Γλυκὺς δὲ, καὶ λίαν ἡδὺς, καὶ τῶν ἁμαρτημάτων ὁ θρῆνος·

[00462]    Ἀθυμία γὰρ, φησὶ, κατέσχε με ἀπὸ ἁμαρ τωλῶν τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον σου·

[00463]    καὶ, Ἴδον ἀσυνετοῦντας καὶ ἐξετηκόμην, ὅτι τὰ λόγιά σου οὐκ ἐφυλάξαντο.

[00464]    Καὶ ὁ τούτου δὲ υἱὸς παραινεῖ λέγων·

[00465]    Ἀγαθὸν πορευθῆναι εἰς οἶκον πένθους, ἢ πορευθῆναι εἰς οἶκον γέλωτος.

[00466]    Οὕτως ἐγένετο τῷ προφήτῃ μέλιτι ἐμφερὴς τῆς κεφαλίδος ἡ βρῶ σις, οὐδὲν μὲν ἐχούσης τερπνὸν ἢ θυμῆρες, θρῆνον δὲ, καὶ μέλος, καὶ οὐαί.

[00467]    Μηδεὶς δὲ αἰσθητὴν καὶ σωματικὴν ὑπολάβῃ τῆς κεφαλίδος τὴν βρῶσιν.

[00468]    Ὥσπερ γὰρ ἐκείνην τὴν θεωρίαν πνευματικῶς ἐθεά σατο, οὕτως καὶ ταύτης πνευματικῶς μεταλαμβάνει τῆς γεύσεως.

[00469]    δʹ

[00471]    ʹ.

[00472]    Καὶ εἶπε πρός με·

[00473]    Υἱὲ ἀνθρώπου, βάδιζε, εἴσελθε εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ, καὶ λάλησον τοὺς λόγους μου πρὸς αὐτούς.

[00474]    ∆ιότι οὐ πρὸς λαὸν βαθύχειλον ἢ βαρύγλωσσον σὺ ἐξαπο στέλλῃ, ἀλλὰ πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ.

[00475]    Οὐδὲ πρὸς λαοὺς πολλοὺς ἀλλοφώνους ἢ ἀλ λογλώσσους, οὐδὲ στιβαροὺς τῇ γλώσσῃ ὄντας, ὧν οὐχὶ ἀκούσῃ τοὺς λόγους.

[00476]    Ἐνταῦθα σαφῶς δείκνυσι τῶν ἀποστολικῶν πόνων καὶ προφητικῶν τὸ διάφορον.

[00477]    Οἱ μὲν γὰρ ἑνὸς ἔθνους τὴν ἐπιμέλειαν ἐπιστεύθησαν, ἐξ αὐτῶν ὁρμώμενοι, καὶ τὴν αὐτὴν φωνὴν ἔχοντες·

[00478]    οἱ δὲ τὴν οἰκουμένην ἐνεχειρίσθη σαν, καὶ ἅπαντα τὰ ἔθνη, κατὰ τὴν τοῦ Κυρίου φωνήν·

[00479]    Πορευθέντες γὰρ, φησὶ, μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, οἳ μυρίας εἶχον καὶ διαφόρους γλώττας, ἤθη δὲ ποικίλα, καὶ νόμους ἐναντίους·

[00480]    ἀλλ' ὅμως οἱ τὰ πολλὰ ἔθνη, καὶ τὰς διαφόρους γλώττας, καὶ τοὺς ποικίλους τρόπους, καὶ τοὺς παντοδαποὺς ἐγχειρισθέντες νόμους, τὴν οἰκουμένην ἐπὶ τὸ κρεῖττον μετέβαλον·

[00481]    οἱ δὲ τὸν δυσήνιον ἐκεῖ νον ἐγχειρισθέντες λαὸν, πολὺν μὲν ὑπέμειναν τὸν πόνον, οὐκ ἀξίους δὲ τῶν πόνων ἐδρέψαντο τοὺς καρπούς·

[00482]    αἰτία δὲ οὐχ ἡ τῶν γεωργῶν ῥᾳθυμία, ἀλλὰ τῶν γεωργουμένων ἡ δυστροπία.

[00483]    Οὗ χάριν καὶ αὐτὸς ὁ ∆εσπότης φησίν·

[00484]    Εἰ καὶ πρὸς τοιούτους ἐξαπέστειλά σε, οὗτοι ἂν εἰσήκουσάν σου.

[00485]    (ζʹ.) Ὁ δὲ οἶκος Ἰσραὴλ οὐ μὴ θελήσουσιν ἀκοῦσαί σου, διότι οὐ βούλονται εἰσακούειν μου·

[00486]    ὅτι πᾶς οἶκος Ἰσραὴλ φιλόνεικοί εἰσι, καὶ σκληροκάρδιοι.

[00487]    ∆ιὰ δὲ τού των ἔδειξε, τῶν μὲν ἐθνῶν τὸ εὐπειθὲς, τοῦ δὲ Ἰσ ραὴλ τὸ δυσήκοον·

[00488]    ἡρμήνευσε δὲ καὶ τὸ, Ἐὰν ^[81.845] ἄρα ἀκούσωσι, σαφῶς διδάξας, ὡς οὐκ ἀγνοεῖ, ἀλλ' ἀκριβῶς οἶδεν αὐτῶν τὴν ἀπείθειαν·

[00489]    σημαίνει δὲ κατὰ ταυτὸν, ὡς ἀπὸ γνώμης, ἀλλ' οὐκ ἐκ φύσεως αὕτη·

[00490]    Ὁ γὰρ οἶκος, φησὶν, Ἰσραὴλ οὐ μὴ θελήσουσιν ἀκοῦσαί σου, διότι οὐ βούλονται εἰσακούειν μου·

[00491]    ἀντὶ τοῦ, Μὴ ἀλγήσῃς παρακουόμενος·

[00492]    ἐμοὶ γὰρ ἀντιλέγοντες τοῖς ὑπὸ σοῦ προσφερομένοις ἀντι πίπτουσι λόγοις·

[00493]    αἰτία δὲ τῆς ἀντιλογίας ἡ φιλό νεικος γνώμη, καὶ ἡ τῆς καρδίας ἀντιτυπία, καὶ τοῦ φρονήματος ἡ θρασύτης·

[00494]    ἀλλὰ μὴ δείσῃς πρὸς τοιούτους ἀποστελλόμενος.

[00495]    ηʹ, θʹ.

[00496]    Ἰδοὺ γὰρ δέδωκα τὸ πρόσωπόν σου δυνατὸν κατέναντι τῶν προσώπων αὐτῶν, καὶ τὸ νεῖκός σου κατισχύσω κατέναντι τοῦ νείκους αὐτῶν.

[00497]    Καὶ ἔσται διαπαντὸς, κραταιότερον πέτρας δέδωκα τὸ πρόσωπόν σου, μὴ φοβηθῇς ἀπ' αὐτῶν, μηδὲ πτοηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, διότι οἶκος παραπικραίνων ἐστί.

[00498]    Εἰδὼς, φησὶν, αὐτῶν τὴν πονηρίαν τῆς γνώμης, πάντα φόβον ἐκ τῆς διανοίας ἐξόρισον·

[00499]    δώσω γάρ σοι ἰσχὺν ἀναλο γοῦσαν τῇ ἐκείνων ἀντιλογίᾳ, καὶ σύμμετρον τῷ πόνῳ παρέξω τὴν δύναμιν, καὶ πάσης πέτρας κρα ταιότερόν σου καταστήσω τὸ μέτωπον, ἵνα μήτε παροινούμενος, μήτε τυπτόμενος, μήτε ἄλλο τι τῶν δεινῶν ὑπομένων, φύγῃς τὴν τοῦ λόγου διακονίαν, καὶ τὴν τούτων ἐπιμέλειαν καταλίπῃς.

[00500]    ιʹ, ιαʹ.

[00501]    Καὶ εἶπε πρός με, Υἱὲ ἀνθρώπου, πάντας τοὺς λόγους, οὓς λελάληκα μετὰ σοῦ, λάβε εἰς τὴν καρδίαν σου, καὶ τοῖς ὠσί σου ἄκουε.

[00502]    Καὶ βάδιζε, εἴσελθε εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς·

[00503]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[00504]    Ἐὰν ἄρα ἀκούσωσιν,ἐὰν ἄρα ἐνδῶσιν.

[00505]    Μηδὲν, φησὶν, οἰκεῖον φθέγξῃ διαλεγόμενος πρὸς αὐτοὺς, ἀλλὰ τοῖς ἐμοῖς διακό νησον λόγοις, καὶ τὰ παρ' ἐμοῦ σοι κελευόμενα πρόσ φερε·

[00506]    εἰκὸς γὰρ αὐτοὺς τοὺς σοὺς αἰδεσθῆναι πόνους, καὶ τὰς ἐμὰς ἀπειλὰς φοβηθῆναι.

[00507]    Ἡ δὲ ἀμφιβολία πάλιν, ὡς ἔφην, οὐ τὴν ἄγνοιαν σημαίνει, ἀλλὰ τοῦ αὐτεξουσίου τὴν ὁρμὴν δι εγείρει.

[00508]    ιβʹ.

[00509]    Καὶ ἔλαβέ με Πνεῦμα, καὶ ἤκουσα κατ όπισθέν μου φωνὴν σεισμοῦ μεγάλου, Εὐλογη μένη ἡ δόξα Κυρίου ἐκ τοῦ τόπου αὑτοῦ.

[00510]    Ταύτας γὰρ, φησὶ, δεξάμενος τὰς ἐντολὰς, κατηπει γόμην τὴν διακονίαν πληροῦν, καὶ οὐδὲ τοῖς ποσὶ κεχρῆσθαι συνεχωρούμην, ἀλλ' ὑπὸ θείας συνερ γείας πρὸς οὓς ἀπεστάλην μετεφερόμην.

[00511]    Ἀναγ καίως δὲ καὶ τοῦ σεισμοῦ τὴν αἴσθησιν δέχεται, ἵνα τῷ φόβῳ νυττόμενος τὴν διακονίαν πληρώσῃ.

[00512]    Λέγει δὲ καὶ τὴν ὑμνῳδίαν, ἣν ἀνέπεμψεν αἰσθόμενος τοῦ σεισμοῦ·

[00513]    Εὐλογημένη ἡ δόξα Κυρίου ἐκ τοῦ τόπου αὑτοῦ.

[00514]    Τοῦτο δὲ ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ διδαχθεὶς ^[81.848] ἔφη·

[00515]    τῷ γὰρ μακαρίῳ Μωσῇ γνωστῶς ἰδεῖν αἰτή σαντι τὸν Θεὸν, ἔφη, Οὐδεὶς ὄψεται τὸ πρόσωπόν μου, καὶ ζήσεται.

[00516]    Εἶτα ἐπάγει·

[00517]    Ἰδοὺ τόπος παρ' ἐμοὶ, καὶ θήσω σε εἰς ὀπὴν τῆς πέτρας, καὶ σκε πάσω σε τῇ χειρί μου, καὶ ὄψῃ τὰ ὀπίσθιά μου, τὸ δὲ πρόσωπόν μου οὐ μὴ ἴδῃς.

[00518]    Οὐκ ἐπειδὴ εἰς πρόσ ωπον καὶ ὀπίσθια τὸ Θεῖον διῄρηται·

[00519]    ἀλλὰ διὰ μὲν τοῦ προσώπου τῆς θείας νοουμένης οὐσίας, διὰ δὲ τῶν ὀπισθίων, τῶν οἰκονομιῶν καὶ εὐεργεσιῶν, αἳ περὶ ἡμᾶς πολλαὶ γίνονται, καὶ παντοδαπαί.

[00520]    Τόπον τοίνυν αὐτοῦ καλεῖ τὴν ἀγαθότητα, δι' ἣν ἀχώρητος ὢν τῇ φύσει, ὡς δυνατὸν τοῖς ἀξίοις, γίνεται χω ρητός.

[00521]    ιγʹ.

[00522]    Καὶ ἴδον φωνὴν τῶν πτερύγων τῶν ζώων πτερυσσομένων ἑκατέραν πρὸς τὴν ἑκατέραν, καὶ φωνὴ τῶν τροχῶν ἐχομένη αὐτῶν, καὶ φωνὴ τοῦ σεισμοῦ μεγάλη.

[00523]    Τούτων γὰρ πρός με εἰρη μένων, ἐκινεῖτο μὲν τὰ ζῶα ταῖς πτέρυξι χρώμενα, ἐπηκολούθουν δὲ οἱ τροχοί·

[00524]    σεισμὸς δὲ μέγιστος τούτων κινουμένων ἀπετελεῖτο·

[00525]    πολὺς γὰρ ἦν ὁ κτύπος ὁ πανταχόθεν φερόμενος.

[00526]    ιδʹ.

[00527]    Καὶ τὸ Πνεῦμα ἐξῆρέ με, καὶ ἔλαβέ με, καὶ ἐπορεύθην μετέωρος ἐν ὁρμῇ τοῦ Πνεύμα τός μου.

[00528]    Ἡ γὰρ τοῦ θείου Πνεύματος χάρις ἐν ἐμοὶ γενομένη μέσον οὐρανοῦ καὶ γῆς, οἷόν τινα ὑπόπτερον, διατέμνειν παρεσκεύαζε τὸν ἀέρα.

[00529]    Καὶ χεὶρ Κυρίου ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ κραταιά.

[00530]    Πάλιν αὐτὴν σημαίνει τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος.

[00531]    ιεʹ.

[00532]    Καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν αἰχμαλωσίαν μετέ ωρος·

[00533]    τουτέστιν, οὐ βαδίζων, ἀλλὰ δι' ἀέρος φερόμενος.

[00534]    Καὶ περιῆλθον τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ Χοβὰρ, τοὺς ὄντας ἐκεῖ, καὶ ἐκάθισα ἐκεῖ ἑπτὰ ἡμέρας ἀναστρεφόμενος ἐν μέσῳ αὐτῶν.

[00535]    Καταλαβὼν γὰρ, φησὶν, οὓς προσετάχθην, ἡμέρας ἑπτὰ σιγῶν διετέλεσα, ἀναμένων τὴν θείαν ἐνέρ γειαν.

[00536]    ι

[00538]    ʹ, ιζʹ.

[00539]    Καὶ ἐγένετο μετὰ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας λόγος Κυρίου πρός με λέγων, Υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν δέδωκά σε ἐν τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ, καὶ ἀκούσῃ ἐκ τοῦ στόματός μου λόγον, καὶ διαπει λήσῃ αὐτοῖς παρ' ἐμοῦ.

[00540]    Τύπον ἔπεχε, φησὶ, κατασκόπου, ὃν ἐπὶ γεωλόφου τινὸς ἱστᾶσιν οἱ ἄνθρωποι, προμηνύειν αὐτοῖς τὰς ἐσομένας τῶν βαρβάρων ἐφόδους κελεύοντες.

[00541]    Καὶ σὺ τοίνυν οἷον ἐπί τινος σκοπιᾶς καὶ περιωπῆς τῆς προφητείας ἑστὼς, ἃ προορᾷς τῷ λαῷ προαγόρευε, καὶ τοὺς ἐμοὺς αὐτοῖς διαπόρθμευε λόγους.

[00542]    ιηʹ.

[00543]    Ἐν τῷ λέγειν με τῷ ἀνόμῳ, θανάτῳ θανα τωθήσῃ, καὶ ἐὰν μὴ διαστείλῃ αὐτῷ, μηδὲ λαλήσῃς τοῦ διαστείλασθαι τῷ ἀνόμῳ, τοῦ ἀπο ^[81.849] στρέψαι αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὁδῶν αὐτοῦ, τοῦ ζῆσαι αὐτὸν, ὁ ἄνομος ἐκεῖνος ἐν τῇ ἀνομίᾳ αὐτοῦ ἀποθανεῖται, καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ χειρός σου ἐκζητήσω.

[00544]    Φοβερὰ καὶ φρίκης γέμουσα ἡ ἀπειλὴ, καὶ ἱκανὴ δεδίξασθαι καὶ τοὺς ἄγαν λιθίνους·

[00545]    ἄῤῥη τος δὲ καὶ ἡ διὰ τῆς ἀπειλῆς προφαινομένη ἀγαθό της·

[00546]    ἀπειλεῖ γὰρ τῷ δικαίῳ τῶν εὐθυνῶν τὴν εἴσπραξιν, εἰ μὴ σημήνειε τῷ ἀνόμῳ τοῦ θανάτου τὴν ἀπειλὴν, καὶ διδάξειε, τί μὲν ζωῆς αἴτιον, τί δὲ θανάτου πρόξενον;

[00547]    Οὕτω ποθεῖ τῶν ἁπάντων ὁ ποιητὴς καὶ ∆εσπότης τὴν τῶν ἁμαρτωλῶν μεταμέ λειαν, ὅτι κἂν ἅπασάν τις συλλέξῃ τὴν ἀρετὴν, ἀμελεῖ δὲ τῶν ἐγκεχειρισμένων ψυχῶν, οὐδὲν ἐκ τῶν οἰκείων κατορθωμάτων ὠφεληθήσεται, δίκας δὲ ὑπὲρ τῆς περὶ ἐκείνας

[00593]    Εἴσελθε καὶ ἐγκλείσθητι ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου σου.

[00594]    ∆ιὰ τῶν πραγμάτων κελεύει γενέσθαι τὴν προφητείαν, καὶ προδηλωθῆναι δι' ὧν ὁ προφήτης ποιεῖν ἐκελεύετο τὴν τῆς Ἱερουσαλὴμ πολιορκίαν.

[00595]    κεʹ, κ

[00597]    ʹ.

[00598]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδοὺ δέδονται ἐπὶ σὲ δεσμοὶ, καὶ δήσουσί σε ἐν αὐτοῖς, καὶ οὐ μὴ ἐξέλθῃς ἐκ μέσου αὐτῶν.

[00599]    Καὶ τὴν γλῶσσάν σου συνδήσω πρὸς τὸν λάρυγγά σου, καὶ ἀποκωφωθήσῃ, καὶ οὐκ ἔσῃ αὐτοῖς εἰς ἄνδρα ἐλέγχοντα, διότι οἶκος παραπικραίνων ἐστί.

[00600]    Παι δοτρίβου δίκην ὁ ∆εσπότης καθάπερ τινὰ ἀθλητὴν τὸν προφήτην ἀλείφει, προλέγων μὲν αὐτῷ τὰ ἐσό μενα λυπηρὰ, καὶ τὰ ἐπαχθησόμενα παρὰ τοῦ λαοῦ σκυθρωπὰ, ὑπομένειν δὲ καὶ καρτερεῖν παρακελευό μενος, καὶ σιγὴν ἄγειν, ἕως ἂν αὐτὸς ἐπιτρέψῃ λαλεῖν·

[00601]    πανταχοῦ δὲ προστίθησι, διότι οἶκος παρα πικραίνων ἐστὶ, διδάσκων μὴ δεδιέναι τοὺς τὸν Θεὸν ἀδεῶς παροξύνοντας·

[00602]    εὐκαταφρόνητοι γὰρ οἱ παράνομοι.

[00603]    κζʹ.

[00604]    Καὶ ἐν τῷ λαλεῖν με πρὸς σὲ, ἀνοίξω τὸ στό μα σου, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς.

[00605]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος, Ὁ ἀκούων ἀκουέτω, καὶ ὁ ἀπειθὼν ἀπειθείτω, διότι οἶκος παραπικραίνων ἐστί.

[00606]    Καὶ ταῦτα σαφῶς δηλοῖ τὸ τῆς γνώμης αὐθαίρετον.

[00607]    Σὺ μὲν γὰρ, φησὶ, κοινὴν πᾶσι πρόσφερε τὴν διδασκαλίαν.

[00608]    ∆ιδά σκων δὲ τὸ τῆς εὐπειθείας ἑκούσιον, προστίθησι τοῖς λόγοις, ὅτι ὁ βουλόμενος ὑπακουέτω, καὶ ὁ ἀπειθῶν ὁ τἀναντία φρονῶν ἀντιλεγέτω·

[00609]    ἕκαστος γὰρ πρὸς τὴν αἵρεσιν τῆς γνώμης τὰ ἐπίχειρα δέξεται.

[00610]    ΚΕΦΑΛ.

[00611]    ∆ʹ.

[00612]    αʹ, βʹ.

[00613]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, λάβε σεαυτῷ πλίνθον, καὶ θήσεις αὐτὴν πρὸ προσώπου σου, καὶ διαγράψεις ἴσως ἐπ' αὐτὴν πόλιν τὴν Ἱε ρουσαλήμ·

[00614]    καὶ δώσεις περὶ αὐτὴν περιοχὴν, καὶ οἰκοδομήσεις ἐπ' αὐτὴν προμαχῶνας, καὶ περιβαλεῖς ἐπ' αὐτὴν χάρακα, καὶ δώσεις ἐπ' αὐτὴν παρεμβολὰς, καὶ τάξεις τὰς βελοστάσεις κύκλῳ.

[00615]    Τὴν τῆς Ἱερουσαλὴμ πολιορκίαν διαγράψαι κελεύεται·

[00616]    ἐν πλίνθῳ δὲ ἡ διαγραφὴ γίνεται, διὰ τὸ τῶν ἐνοικούντων σαθρόν·

[00617]    οὐ γὰρ ᾠκοδόμησαν αὑτῶν τὴν οἰκίαν κατὰ τὸν φρόνιμον ἐκεῖνον, ἐπὶ τῆς πέ τρας, ἀλλ' ἐπὶ τῆς ψάμμου·

[00618]    διὸ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ, καὶ κατέβη ἡ βροχὴ, καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι, καὶ προσέῤῥηξαν αὐτῶν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἔπεσε, καὶ ἐγένετο ἡ πτῶσις αὐτῆς μεγάλη.

[00619]    ^[81.856] γʹ.

[00620]    Καὶ σὺ λάβε σεαυτῷ τήγανον σιδηροῦν, καὶ θήσεις αὐτὸ τεῖχος σιδηροῦν ἀναμέσον σοῦ καὶ ἀναμέσον τῆς πόλεως, καὶ ἑτοιμάσεις τὸ πρόσ ωπόν σου ἐπ' αὐτὴν, καὶ ἔσται ἐν συγκλεισμῷ, καὶ συγκλείσεις αὐτήν·

[00621]    σημεῖόν ἐστι τοῦτο τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ.

[00622]    Τοῦ Θεοῦ τὸν τύπον ἐπέχειν ὁ προ φήτης κελεύεται·

[00623]    διὸ καὶ τήγανον σιδηροῦν μεταξὺ αὑτοῦ καὶ τῆς ἐν τῇ πλίνθῳ διαγραφομένης πόλεως θεῖναι προστάττεται, διδασκόμενος, ὅτι καὶ παρὼν ὁ Θεὸς, καὶ ἐφορῶν τὰ κατὰ τῶν Ἱεροσολύμων γινόμενα, οὐδεμιᾶς αὐτοὺς ἀξιώσει προνοίας·

[00624]    ἀλλ' ὥσπερ τινὶ τειχίῳ σιδηρῷ διειργόμενος, οὔτε ὁρῶν δόξει τὰ γινόμενα, οὔτε τῶν ἱκετευόντων ἀκούσεται.

[00625]    Ταῦτα δὲ, φησὶ, ποίησον, σημεῖον διδοὺς τὴν διὰ τῶν πραγ μάτων προφητείαν τοῖς νῦν ἀπειθοῦσι καὶ ἀντι λέγουσι.

[00626]    δʹ, εʹ.

[00627]    Καὶ σὺ κοιμηθήσῃ ἐπὶ τὸ πλευρόν σου τὸ ἀριστερὸν, καὶ θήσεις τὰς ἀδικίας οἴκου Ἰσραὴλ ἐπ' αὐτοῦ, κατ' ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν, ἃς κοιμηθήσῃ ἐπ' αὐτοῦ, καὶ λήψῃ τὰς ἀδικίας αὐτῶν.

[00628]    Καὶ ἐγὼ δέδωκά σοι τὰς δύο ἀδικίας αὐτῶν εἰς ἀριθμὸν ἡμερῶν, ἐννενήκοντα καὶ ἑκατὸν ἡμέρας·

[00629]    καὶ λήψῃ τὰς ἀδικίας τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ, καὶ συντελέ σεις αὐτάς.

[00630]    Μετὰ τὸν Σολομῶντα ἐπὶ τοῦ Ῥοβοὰμ διῃρέθησαν αἱ δώδεκα φυλαὶ, καὶ αἱ μὲν δέκα ἐχρη μάτιζον ποτὲ μὲν Ἐφραῒμ, ποτὲ δὲ Ἰσραὴλ, ὁ δὲ Ἰούδα καὶ Βενιαμὶν ἐκαλοῦντο Ἰούδα·

[00631]    ἀλλ' ὅμως εἶς ὑπῆρχε λαὸς, ἀπό τε τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῦ Ἀβραὰμ κατάγων τὸ γένος·

[00632]    διὸ ὡς ἐφ' ἑνὸς λαοῦ, ἃ κατὰ διαίρεσιν εἶπε, ταῦτα πάλιν συνῆψεν·

[00633]    ἀπονείμας γὰρ τὰς ἑκατὸν πεντήκοντα ἡμέρας τῷ Ἰσραὴλ, καὶ τῷ Ἰούδᾳ τὰς τεσσαράκοντα, πάλιν συνῆψεν, ὡς ἐφ' ἑνὸς σώματος καὶ μιᾶς συγγενείας, τὰς ἑκατὸν ἐν νενήκοντα ἡμέρας·

[00634]    συνάψας δὲ διεῖλεν αὖθις, καί φησι·

[00636]    ʹ.

[00637]    Καὶ κοιμηθήσῃ ἐπὶ τὸ πλευρόν σου τὸ δε ξιὸν ἐκ δευτέρου, καὶ λήψῃ τὰς ἀδικίας τοῦ οἴκου Ἰούδα τεσσαράκοντα ἡμέρας, ἡμέραν εἰς ἐνιαυτὸν ἔθηκά σοι αὐτάς.

[00638]    Πλείων γὰρ ἡ παρα νομία τοῦ καλουμένου Ἰσραήλ·

[00639]    παντελῶς γὰρ ἀπο στάντες τοῦ Θεοῦ, ποτὲ μὲν ἐλάτρευον ταῖς δαμάλεσι, ποτὲ δὲ τὰ παντοδαπὰ εἴδωλα προσεκύνουν.

[00640]    ∆ιὰ τοῦτο ἐκείνῳ μὲν ἑκατὸν πεντήκοντα ἀφορίζει ἡμέ ρας, τῷ δὲ Ἰούδᾳ τεσσαράκοντα, ἑκάστης ἡμέρας εἰς ἐνιαυτὸν λογιζομένης.

[00641]    Σημαίνουσι δὲ αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι τοῦ Ἰούδᾳ τὰ λειπόμενα τοῖς ἐβδομήκοντα ἔτεσι τεσσαράκοντα ἔτη.

[00642]    Ἀπεφήνατο γὰρ ὁ Θεὸς διὰ τοῦ προφήτου Ἱερεμίου, ἑβδομήκοντα ἔτη διατελέ σειν αὐτοὺς ἐν Βαβυλῶνι·

[00643]    ἀλλὰ τριάκοντα ἤδη παρ εληλύθει ἔτη·

[00644]    ἐν γὰρ τῷ τριακοστῷ ἔτει τῆς αἰ χμαλωσίας ἤρξατο τῆς προφητείας ὁ θεῖος Ἰεζεκιήλ, ἀπὸ δὲ τοῦ πέμπτου ἔτους τῆς Ἰεχονίου αἰχμαλω σίας, μέχρι πρώτου τῆς Κύρου τοῦ Πέρσου βασι ^[81.857] λείας, τὰ λοιπὰ τεσσαράκοντα συμπληροῦνται ἔτη·

[00645]    καὶ τοῦτο δυνατὸν οὐ μόνον ἀπὸ τῶν χρονικῶν συν αγαγεῖν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν θείων Γραφῶν καταμα θεῖν·

[00646]    καὶ γὰρ ὁ μακάριος Ἱερεμίας ὁ προφήτης, καὶ ἡ τῶν παραλειπομένων βίβλος διδάσκει, ὡς ἐν τῷ τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει τῆς αἰχμαλωσίας Ἰωακεὶμ, τοῦ καὶ Ἰεχονίου, ὕψωσε τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ Εὐϊλαδμαρωδὰχ, καὶ ἐξέβαλεν αὐτὸν ἐξ οἴκου φυλακῆς ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῆς βασιλείας αὐτοῦ·

[00647]    μετὰ δὲ τοῦτον ἐβασίλευσε Βαβυλωνίων ὁ Βαλτάσαρ οὐ μακρὸν χρόνον·

[00648]    δυσσεβήσας γὰρ ἀνῃρέθη·

[00649]    περὶ δὲ τὰ τρία ἐκράτησεν ἔτη·

[00650]    καὶ γὰρ ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὑτοῦ τὴν μίαν ὀπτασίαν ὁ ∆ανιὴλ ἐθεάσατο·

[00651]    μετὰ δὲ τοῦτον ∆αρεῖος ὁ Ἀσουήρου, ἀπὸ τοῦ σπέρματος ὑπάρχων τῶν Μήδων, ἐδέξατο τὴν βασιλείαν·

[00652]    ὀλίγον δὲ καὶ αὐτὸς ἡγήσατο χρόνον.

[00653]    Καὶ τοῦτο ἡμᾶς ὁ μακάριος διδάσκει ∆ανιὴλ εἰρη κὼς, ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει ∆αρείου τοῦ υἱοῦ Ἀσουήρου.

[00654]    Ἐν ἔτει ἑνὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ, ἐγὼ ∆ανιὴλ συνῆκα ἐν ταῖς βίβλοις τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐτῶν, ὃς ἐγενήθη λόγος Κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφή την, εἰς συμπλήρωσιν ἐρημώσεως Ἱερουσαλὴμ ἐβδομήκοντα ἔτη.

[00655]    Οὐκοῦν αἱ μὲν τῷ Ἰούδᾳ ἀφορι σθεῖσαι τεσσαράκοντα ἡμέραι τῶν λειπομένων τεσ σαράκοντα ἐτῶν σημαίνουσι τὸν ἀριθμὸν, αἱ δὲ ἑκα τὸν πεντήκοντα τῷ Ἰσραὴλ, ἑκατὸν πεντήκοντα ἐτῶν ἀριθμὸν, μεθ' ὃν ἥ τε πόλις ᾠκοδομήθη, καὶ οἰκητόρων πλήρης ἐγένετο, τειχισθεῖσα, καὶ ἀπολαβοῦσα τοὺς περιβόλους, καὶ αἱ ἄλλαι τοῦ τε Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα πόλεις ἀνεῤῥώσθησαν πολλοὺς ἐνοίκους δεξάμεναι.

[00656]    Τοῦτο δὲ ἐγένετο τῷ εἰκοστῷ ἔτει τῆς βασιλείας Ἀρταξέρξου τοῦ Ξέρξου, ἐφ' οὗ Νεεμίας οἰνοχόος αὐτῷ γεγονὼς, καὶ χάριν αἰτήσας τὸν βασιλέα, σὺν πολλῇ προθυμίᾳ τὴν Ἰουδαίαν κατέλαβε, καὶ τὰ προ ειρημένα πάντα πεποίηκε.

[00657]    Καὶ τοῦτο σαφῶς ἡ τοῦ Ἔσδρα διδάσκει συγγραφή.

[00658]    Εἰ δέ τις καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐτῶν ἀκριβῶς μαθεῖν βούλεται, ἀρχὴν τοῦ ἀριθμοῦ λαβέτω τὸν πέμπτον τῆς αἰχμαλωσίας Ἰεχονίου.

[00659]    Ἐξ ἐκείνου γὰρ καὶ τὰ τεσσαράκοντα ἠριθμήσαμεν·

[00660]    εὑρήσεις γὰρ τεσσαράκοντα μὲν ἕως πρώτου ἔτους Κύρου τοῦ Πέρσου, ἐκεῖθεν ὑπόλοιπα Κύρου εἴκοσι καὶ ἐννέα, εἶτα Καμβύσου ἑπτὰ, ἔπειτα ∆αρείου τοῦ Ὑστάσπου τριάκοντα καὶ πέντε·

[00661]    πρὸς τούτοις Ξέρξου εἴκοσι, καὶ Ἀρταξέρξου ἐννεακαίδεκα·

[00662]    τῷ γὰρ εἰκοστῷ ἔτει προσέταξεν ἀνοικοδομηθῆναι τὰ τείχη τῆς πόλεως.

[00663]    Καὶ μηδεὶς λεγέτω, ὅτι τῷ Ἰσραὴλ ἡ τῆς Ἱερουσαλὴμ οἰκοδομία οὐδαμῶς διέφερεν πάλαι διαιρεθέντι τῆς Ἰούδα φυλῆς·

[00664]    μετὰ γὰρ τὴν ἐπάνοδον οὐκ ἔμεινεν ἡ διαίρεσις, ἀλλ' ὁμοφρονοῦντες διετέλουν ἅπαντες οἱ τῆς ἐπανόδου τετυχηκότες, τὴν Ἱερουσαλὴμ μητρόπολιν ἔχοντες.

[00665]    ζʹ.

[00666]    Καὶ εἰς τὸν συγκλεισμὸν Ἱερουσαλὴμ, φησὶν, ἑτοιμάσεις τὸ πρόσωπόν σου, καὶ τὸν βραχίονά σου στερεώσεις, καὶ προφητεύσεις ἐπ' αὐτήν.

[00667]    Προσώπου ἑτοιμασία τὴν ἀγανάκτησιν σημαίνει, βραχίονος δὲ στερέωσις τὴν ἐπαγομένην παιδείαν ^[81.860] ηʹ.

[00668]    Καὶ ἰδοὺ δέδωκα ἐπὶ σὲ δεσμοὺς, καὶ οὐ μὴ στραφήσῃ ἀπὸ τοῦ πλευροῦ σου ἐπὶ τὸ πλευ ρόν σου, ἕως οὗ συντελεσθῶσιν αἱ ἡμέραι τοῦ συγκλεισμοῦ σου.

[00669]    ∆εῖ γὰρ αὐτοὺς μαθεῖν δι' ὧν ἐπιτηδεύεις, ὡς πρὸ τοῦ ὡρισμένου καιροῦ οὐδεμιᾶς ἀνακλήσεως τεύξονται.

[00670]    ∆ιὸ προσήκει σε τὸν ὡρισμέ νον χρόνον ἐφ' ἑκατέρου διατελέσαι πλευροῦ, μὴ μετακινούμενον, ὥστε τὴν ἐπενεχθεῖσαν κατ' αὐτῶν μαθεῖν αὐτοὺς ψῆφον.

[00671]    θʹ, ιʹ.

[00672]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, λάβε σεαυτῷ πυ ροὺς, καὶ κριθὰς, καὶ κύαμον, καὶ φακὸν, καὶ κέγχρον, καὶ ὀλύραν, καὶ ἐμβαλεῖς αὐτὰ εἰς ἄγ γος ἓν ὀστράκινον, καὶ ποιήσεις αὐτὰ ἑαυτῷ εἰς ἄρτους, κατὰ ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν, ὧν σὺ καθ εύδεις ἐπὶ τοῦ πλευροῦ σου·

[00673]    ἐννενήκοντα καὶ ἑκατὸν ἡμέραις φάγεσαι αὐτά.

[00674]    Καὶ τὸ βρῶμά σου, ὃ φάγεσαι, ἐν σταθμῷ εἴκοσι σίκλους τὴν ἡμέραν, ἀπὸ καιροῦ ἕως καιροῦ φάγεσαι αὐτά.

[00675]    Ἐπίπονα ὁ προφήτης ἐπιτάττεται, τῶν τιμωρουμέ νων τὸν τύπον ἐν ἑαυτῷ δεχόμενος, καὶ διδάσκων τὸν λαὸν, δι' ὧν ποιεῖν ἐκελεύετο, τὸν ἐσόμενον ἐν Ἱεροσολύμοις λιμόν.

[00676]    ∆ιὸ καὶ οὐκ ἐκ πυρῶν μόνον κατασκευάζειν τὸν ἄρτον προστάττεται, ἀλλὰ καὶ κέγχρου, καὶ ὀλύρας, καὶ κυάμου·

[00677]    ἡ δὲ τοιαύτη βρῶ σις, ἐνδείας σημεῖον·

[00678]    καὶ ὁ σταθμὸς δὲ πάλιν τὴν σπάνιν σημαίνει.

[00679]    Ἅπαξ γὰρ, φησὶ, τῆς ἡμέρας φάγεσαι εἴκοσι σίκλους, οἳ ποιοῦσι τρεῖς ὀγκίας, καὶ μικρόν τι πρὸς, ὥς φασιν οἱ τὰ στάθμια ταῦτα καὶ τὰ μέτρα ἠκριβωκότες.

[00680]    ιαʹ.

[00681]    Καὶ ὕδωρ μέτρῳ πίεσαι, τὸ ἔκτον τοῦ ἳν ἀπὸ καιροῦ ἕως καιροῦ πίεσαι.

[00682]    Καὶ τοῦτο πά λιν τὴν ἐπίτασιν τῆς ἐνδείας ἢν ἡ πολιορκία πεποίηκε, παραδηλοῖ·

[00683]    τὸ δὲ ἳν, μέτρον ἦν παρ' αὐτοῖς·

[00684]    οὗ τὸ ἕκτον κατὰ τὸν Σύρον ἥμισυ ξέστου ἐχώρει·

[00685]    τοῦτο δὲ τὸ μέτρον πίνειν ὁ προφήτης ἐκελεύετο, ἵνα προ σημήνῃ τὴν ἀπὸ τῆς πολιορκίας αὐτοῖς γενησομένην τῶν ἀναγκαίων σπάνιν.

[00686]    ιβʹ.

[00687]    Καὶ ἐγκρυφίαν κρίθινον φάγεσαι αὐτά·

[00688]    ἐν βολβίτοις κόπρου ἀνθρωπίνης ἐγκρύψεις αὐτὰ κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτῶν.

[00689]    Ἀρτοποιήσεις δὲ, φησὶ, τὰ παντοδαπὰ ταῦτα σπέρματα, ὡς εἰώθασι τοὺς κριθί νους ἄρτους κατασκευάζειν·

[00690]    ὕλη δὲ τοῦ τῆς ἀρτο ποιΐας πυρὸς ἡ ἀνθρωπίνη κόπρος γενέσθω, εἰς ἔν δειξιν τῶν ἐσομένων αὐτοῖς ἐν τοῖς ἔθνεσι μιασμά των.

[00691]    ∆ιὸ ἐπάγει·

[00692]    ιγʹ.

[00693]    Οὕτως φάγονται οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸν ἄρτον αὐτῶν ἀκάθαρτον ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ διασκορ πιῶ αὐτούς.

[00694]    Ἀνάγκη γὰρ ἦν, ἅτε δὴ αἰχμαλώ τους, καὶ ἀλλοφύλοις ἔθνεσιν ἐπιμιγνυμένους, οὐ κατὰ νόμον πολιτεύεσθαι, ἀλλὰ πολλὰς ἐκ τῆς ἐπι μιξίας ἀφορμὰς εἰς παρανομίαν λαμβάνειν.

[00695]    ιδʹ.

[00696]    Καὶ εἶπον, Μηδαμῶς Κύριε ὁ Θεὸς Ἰσραήλ·

[00697]    ἰδοὺ ἡ ψυχή μου οὐ μεμίαται ἐν ἀκαθαρσίᾳ, ^[81.861] καὶ θνησιμαῖον καὶ θηριάλωτον οὐ βέβρωκα ἀπὸ γενέσεώς μου ἕως τοῦ νῦν, οὐδὲ εἰσελήλυθεν εἰς τὸ στόμα μου πᾶν κρέας ἕωλον καὶ βέβηλον.

[00698]    Ἀναγκασθεὶς ὁ προφήτης τὴν ἔννομον αὑτοῦ πο λιτείαν γυμνοῖ, ἱκετεύων τὸν φιλάνθρωπον ∆εσπότην προστάγματι ἑτέρῳ λῦσαι τὰ κελευσθέντα·

[00699]    καὶ παρ αυτίκα πέπεικεν·

[00700]    ἀγαθὸς γὰρ καὶ ῥᾳδίως τοῖς ἱκέταις ἐπικαμπτόμενος, ὥσπερ ἀμέλει καὶ τότε, βολβίτοις χρήσασθαι βοῶν εἰς τὴν ἀρτοποιΐαν ἐκέλευσε.

[00701]    Τού τοις ἐπάγει·

[00702]    ι

[00704]    ʹ, ιζʹ.

[00705]    Υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδοὺ ἐγὼ συντρίβω στή ριγμα ἄρτου ἐν Ἱερουσαλὴμ, καὶ φάγονται ἄρτον ἐν σταθμῷ καὶ ἐν ἐνδείᾳ, καὶ ὕδωρ ἐν μέτρῳ καὶ ἐν ἀφανισμῷ πίονται.

[00706]    Ὅπως ἐνδεεῖς ἄρτου καὶ ὕδατος γένωνται·

[00707]    καὶ ἀφανισθήσεται ἄν θρωπος καὶ ἀδελφὸς αὐτοῦ, καὶ ἐντακήσονται ἐν ταῖς ἀδικίαις αὐτῶν.

[00708]    ∆ύο δὲ διὰ τῆς ἀρτοποιΐας ἐκείνης σημαίνεται πράγματα, διὰ μὲν τοῦ σταθμοῦ ὁ ἐν Ἱεροσολύμοις λιμὸς, διὰ δὲ τῆς ἀκαθάρτου κα τασκευῆς ἡ ἐν τοῖς παρανόμοις ἔθνεσι διαγωγή.

[00709]    Ἀλλὰ τὸ δίκαιον ἡ τιμωρία περιέχει.

[00710]    Ἐντακήσονται γὰρ, φησὶν, ἐν ταῖς ἀδικίαις αὑτῶν·

[00711]    δίκας γὰρ, φησὶ, τίσουσιν ὧν πλημμελοῦντες διετέλεσαν.

[00712]    ΚΕΦΑΛ.

[00713]    Εʹ.

[00714]    αʹ.

[00715]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, λάβε σεαυτῷ ῥομ φαίαν ὀξεῖαν, ὥσπερ ξυρὸν κουρέως, καὶ κτῆ σαι αὐτὴν σεαυτῷ, καὶ ἐπάξεις ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου, καὶ ἐπὶ τὸν πώγωνά σου, καὶ λήψῃ ζυγὸν σταθμίων, καὶ διαστήσεις αὐτούς.

[00716]    Ἡ ῥομφαία τὴν τιμωρητικὴν αἰνίττεται δύναμιν·

[00717]    ἡ δὲ τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ πώγωνος ἀφαίρεσις, τῆς εὐπρεπείας τὴν στέρησιν·

[00718]    τὰ δὲ ζυγὰ καὶ σταθμία, τῆς τοῦ Θεοῦ ψήφου τὸ δίκαιον·

[00719]    οὐδὲν γὰρ ἀστάθμητον παρὰ τοῖς ἀνεξερευνήτοις αὐτοῦ κρίμασι.

[00720]    βʹ.

[00721]    Τὸ τέταρτον ἐν πυρὶ κατακαύσεις ἐν μέσῃ τῇ πόλει, κατὰ τὴν συμπλήρωσιν τῶν ἡμερῶν τοῦ συγκλεισμοῦ σου, καὶ λήψῃ τὸ τέταρτον, καὶ κατακαύσεις ἐν μέσῳ αὐτῆς, καὶ τὸ τέταρτον κατακόψεις ἐν ῥομφαίᾳ κύκλῳ αὐτῆς, καὶ τὸ τέταρτον διασκορπιεῖς τῷ πνεύ ματι, καὶ μάχαιραν ἐκκενώσω ὀπίσω αὐτῶν.

[00722]    Ταῦτα αὐτὸς ἑρμηνεύει μετὰ βραχέα, καὶ καλεῖ πῦρ, καὶ τὸν λιμὸν, καὶ τὸν θάνατον·

[00723]    διὸ τὰ δύο τέταρτα προσέταξε τῷ πυρὶ παραδοθῆναι, ὡς καὶ τούτου κἀ κείνου δίκην πυρὸς ἐπινεμομένου τοὺς ἀνθρώπους·

[00724]    διὰ δὲ τῆς ῥομφαίας τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον ἐσή μανε, καὶ τὰς ὑπ' ἐκείνων ἐσομένας σφαγάς·

[00725]    τὸν δὲ διασκορπισμὸν τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὴν ἐσομένην διασπορὰν, περὶ ὧν ἐπήγαγε·

[00726]    Καὶ μάχαιραν ἐκ κενώσω ὀπίσω αὐτῶν·

[00727]    καὶ γὰρ μετὰ τὸ γενέσθαι δορυάλωτοι μυρία θανάτων ὑπέμειναν εἴδη.

[00728]    ^[81.864] γʹ, δʹ.

[00729]    Καὶ λήψῃ, φησὶν, ἐκεῖθεν ὀλίγους ἐν ἀριθμῷ, καὶ συμπεριλήψῃ αὐτοὺς τῇ ἀναβολῇ σου.

[00730]    Καὶ ἐκ τούτων λήψῃ ἔτι, καὶ ῥίψεις αὐτοὺς ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸς, καὶ κατακαύσεις αὐτοὺς ἐν πυρί·

[00731]    ἐξ αὐτοῦ ἐξελεύσεται πῦρ εἰς πάντα οἶκον Ἰσραήλ.

[00732]    Σημαίνει δὲ διὰ τούτων τοὺς ὑπο λειφθέντας, οὓς Ναβουζαρδᾶν ὁ ἀρχιμάγειρος κατ έλιπε μετὰ Γοδολίου, οἳ πάλιν διαφόρως κατηναλώ θησαν·

[00733]    νῦν μὲν ὑπ' ἀλλήλων ἀναιρούμενοι, νῦν δὲ εἰς Αἴγυπτον ἀποδιδράσκοντες, καὶ τῆς ἀσεβείας οὐκ ἀφιστάμενοι.

[00734]    Καὶ τοῦτο σαφῶς ἡμᾶς ἡ τοῦ Ἱερε μίου προφητεία διδάσκει.

[00735]    Τὸ δὲ, Ἐξ αὐτῆς ἐξ ελεύσεται πῦρ εἰς πάντα οἶκον Ἰσραὴλ, αἰνίττεται μὲν καὶ τὴν τότε γενομένην ἀγανάκτησιν τοῦ Βα βυλωνίου, καὶ τὸν ἐπενεχθέντα αὐτοῖς ἐν Αἰγύπτῳ ὄλεθρον·

[00736]    προσημαίνει δὲ καὶ τὰς μετὰ τὴν ἐπάν οδον ἐπὶ Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς γενομένας στάσεις, δι' ἃς ταῖς μυρίαις ἐκείναις περιέπεσον συμ φοραῖς.

[00737]    ∆ιαφερόντως δὲ προαγορεύει τὴν κατὰ τοῦ ∆εσπότου Χριστοῦ μανίαν, καὶ τὴν μετὰ τὸν σταυ ρὸν γενομένην αὐτῶν πανωλεθρίαν, καὶ εἰς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην διασποράν.

[00738]    Ταῦτα, φησὶ, ποιήσας, εἰπὲ καὶ τῆς τιμωρίας τὰς αἰτίας.

[00739]    εʹ,

[00741]    ʹ.

[00742]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[00743]    Αὕτη Ἱερουσαλὴμ, ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν τέθεικα αὐτὴν, καὶ τὰς κύκλῳ αὐτῆς χώρας·

[00744]    καὶ ἐρεῖς, ἤλ λαξε τὰ δικαιώματά μου εἰς ἀνομίαν ἐκ τῶν ἐθνῶν τῶν κύκλῳ αὐτῆς.

[00745]    ∆ιότι τὰ δικαιώματά μου ἀπώσαντο αὐτὰ, καὶ ἐν τοῖς νομίμοις μου οὐκ ἐπορεύθησαν ἐν αὐτοῖς.

[00746]    Ὁ τῶν ὅλων Θεὸς τὸ Ἰουδαίων ἐξελέξατο ἔθνος, διὰ τούτων ἅπαντας ἀν θρώπους εὐεργετῆσαι βουλόμενος·

[00747]    διὸ καὶ νόμον αὐτοῖς ἀπὸ πάντων αὐτοὺς διορίζοντα δέδωκεν, ἵνα κἀντεῦθεν τὸ ἐπίσημον ἔχωσιν·

[00748]    ἔδωκε δὲ αὐτοῖς καὶ τόπον εἰς οἰκητήριον τῆς οἰκουμένης τὰ μέσα·

[00749]    πρὸς ἕω μὲν γὰρ καὶ ἄρκτον τὴν Ἀσίαν εἶχον, πρὸς ἑσπέ ραν δὲ τὴν Εὐρώπην διὰ τῆς θαλάσσης συναπτομέ νην·

[00750]    ἀπὸ δὲ νότου τὴν Λιβύην.

[00751]    Εἰς ταῦτα γὰρ τρία τμήματα καὶ οἱ τοῦ Νῶε παῖδες τὴν οἰκουμένην διεί λοντο.

[00752]    Τέθεικα τοίνυν τὴν Ἱερουσαλὴμ, φησὶν ὁ Θεὸς, ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν, ἵν' ἐκεῖνοι τὴν ἀπὸ ταύτης ὠφέλειαν ἑλκύσωσιν, καὶ πᾶσαν εὐσέβειαν καὶ εὐνομίαν παρ' αὐτοῖς μεταμάθωσιν·

[00753]    αὕτη δὲ πᾶν τοὐναντίον πεποίηκεν·

[00754]    οὐ γὰρ μόνον αὐτοῖς τῆς παρ' ἐμοῦ δοθείσης εὐνομίας οὐ μετέδωκεν, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐκείνων δυσσεβείας μετέλαβε.

[00755]    ζʹ, ηʹ.

[00756]    ∆ιὰ τοῦτο τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[00757]    Ἀνθ' ὧν ἡ μορφὴ ὑμῶν ἐκ τῶν ἐθνῶν τῶν κύ κλῳ ὑμῶν, ἐν τοῖς νομίμοις μου οὐκ ἐπο ρεύθητε, καὶ τὰ δικαιώματά μου οὐκ ἐποιήσατε, ἀλλ' οὐδὲ κατὰ τὰ δικαιώματα τῶν ἐθνῶν τῶν κύ κλῳ ὑμῶν οὐκ ἐποιήσατε.

[00758]    ∆ιὰ τοῦτο τάδε λέγει ^[81.865] Ἀδωναῒ Κύριος, ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ, καὶ ποιήσω ἐν μέσῳ σου κρῖμα ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν.

[00759]    Ἐπειδὴ γὰρ τὸν τῶν ἐθνῶν ἀνεμάξασθε χαρακτῆρα, καὶ τοῖς ἐκείνων ἐπιτηδεύμασιν ἐνεφύρητε, καὶ τὰ ἐμὰ δικαιώματά τε καὶ νόμιμα διεπτύσατε, ὑπερβολῇ δὲ παρανομίας χρώμενοι ὑπερηκοντίσατε τῇ δυσσεβείᾳ τὰ ἔθνη, παρ' ὧν ταύτην ἐμάθετε·

[00760]    τούτου χάριν προ φανῶς σοι δικάσω, τῶν ἐθνῶν θεωρούντων τὸ δικα στήριον, καὶ τῆς δίκης ἀκροωμένων·

[00761]    ἵν' ἐπειδὴ διὰ τῆς σῆς οὐκ ὠφελήθησαν εὐνομίας, διὰ γοῦν τῆς τιμωρίας ἑλκύσωσιν ὠφέλειαν.

[00762]    θʹ.

[00763]    Καὶ ποιήσω ἐν σοὶ ἃ οὐ πεποίηκα, καὶ οὐ μὴ ποιήσω ὅμοια αὐτοῖς ἔτι διὰ πάντα τὰ βδε λύγματά σου.

[00764]    Εἶτα διδάσκει, τίνα τὰ ἠπειλημένα.

[00765]    ιʹ.

[00766]    ∆ιὰ τοῦτο πατέρες φάγονται τέκνα ἀναμέ σον σου, καὶ τέκνα φάγονται πατέρας.

[00767]    Τοῦτο δὲ καὶ ἐν τῇ Βαβυλωνίων, καὶ ἐν τῇ Ῥωμαίων πο λιορκίᾳ γεγένηται, τῆς ὑπερβολῆς τοῦ λιμοῦ τὴν ἀνοσιουργίαν ἐργασαμένης.

[00768]    Καὶ ποιήσω ἐν σοὶ κρίματα.

[00769]    Τουτέστι, δικαίως σοι δικάσω.

[00770]    Καὶ δια σπερῶ πάντας τοὺς καταλοίπους σου εἰς πάντα ἄνεμον.

[00771]    Οὐ δεῖται ἑρμηνείας λόγος, τῶν πραγμά των βοώντων.

[00772]    ιαʹ.

[00773]    ∆ιὰ τοῦτο, Ζῶ ἐγὼ, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος, ἦ μὴν ἀνθ' ὧν τὰ ἅγιά μου ἐμίανας ἐν πᾶσι τοῖς προσοχθίσμασί σου, καὶ ἐν πᾶσι τοῖς βδελύγμασί σου, κἀγὼ ἀπώσομαί σε.

[00774]    Ἅγια καλεῖ οὐ μόνον τὰ νόμιμα, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀφορισθέντα αὐτῷ ναὸν, ὃν τῇ τῶν εἰδώλων ἐβεβήλωσαν στάσει·

[00775]    προσοχθίσματα δὲ καὶ βδελύγματα, τὰ εἴδωλα ὀνομάζει, βδελύ γματα μὲν ὡς βδελυγμίας μεστὰ, προσοχθίσματα τὰ ἀηδίας πάσης ἀνάμεστα.

[00776]    Τοιοῦτόν ἐστι τὸ ὑπὸ τῆς Ῥεβέκκας λεγόμενον·

[00777]    Προσώχθικα τῇ ψυχῇ μου διὰ τὰς θυγατέρας τῶν Χαναναίων, εἰ λήψεται Ἰακὼβ ὁ υἱός μου ἐξ αὐτῶν γυναῖκα, ἱνατί μοι ζῇν;

[00778]    τουτέστι, Βδελύττομαι σφόδρα τὰς θυγατέρας τῶν Χαναναίων.

[00779]    Καὶ πάλιν ὁ Θεὸς διὰ τοῦ ∆αβὶδ, ∆ιὸ προσώχθισα τῇ γενεᾷ ἐκείνῃ, καὶ εἶπον·

[00780]    Ἀεὶ πλα νῶνται τῇ καρδίᾳ·

[00781]    τουτέστιν, Ἐβδελυξάμην.

[00782]    Καὶ πά λιν περὶ τοῦ παρανόμου, φησὶν ὁ αὐτὸς προφήτης Κακίᾳ δὲ οὐ προσώχθισε, τουτέστιν, οὐκ ἐβδε λύξατο τὴν κακίαν.

[00783]    Οὐ φείσεται ὀφθαλμός μου, καὶ οὐκ ἐλεήσω ἐγώ.

[00784]    Τοσαύτη ἡ τῆς παρανομίας ὑπερβολὴ, ὅτι ὁ ἐλεήμων ἐλεεῖν οὐκ ἀνέχεται, καὶ ὁ φιλάνθρωπος τῶν κολαζομένων οὐ φείδεται.

[00785]    Εἶτα διηγεῖται τὰ ἤδη ἡρμηνευμένα, ὅπως λιμῷ μὲν πα ραδώσει τὸ τέταρτον, καὶ θανάτῳ πάλιν τὴν ἄλλην μοῖραν·

[00786]    εἶτα τὴν ἄλλην τῇ διὰ τοῦ πολέμου σφαγῇ, καὶ τὸ λειπόμενον τέταρτον αἰχμαλωσίᾳ, τῆς τιμω ρίας πάλιν καὶ τούτοις ἀκολουθούσης.

[00787]    Καὶ ἐπάγει·

[00788]    ^[81.868] ιγʹ.

[00789]    Καὶ συντελεσθήσεται ὁ θυμός μου, καὶ ἡ ὀργή μου ἐπ' αὐτοὺς, καὶ παρακληθήσομαι, καὶ ἐπιγνώσονται, διότι ἐγὼ Κύριος λελάληκα ἐν τῷ ζήλῳ μου, ἐν τῷ συντελέσαι με τὴν ὀργήν μου ἐπ' αὐτούς.

[00790]    Ἀπαθὲς τὸ Θεῖον, καὶ παντελῶς ἀόργητον, τοῖς δὲ ἀνθρωπίνοις ὀνόμασι κέχρηται, τὰς τιμωρητικὰς ἐνεργείας οὕτω προσαγορεύων.

[00791]    Τὸ δὲ, Συντελεσθήσεται ἡ ὀργή μου ἐπ' αὐτοὺς, ἀντὶ τοῦ, πέρας λήψεται.

[00792]    Μαθόντων δὲ αὐτῶν διὰ τῆς πείρας, ὅτι Θεός εἰμι, καὶ ∆εσπότης, ὅτι τὴν παρανομίαν αὐτῶν βδελυξάμενος τὴν τιμωρίαν ἐπήγαγον, παρα κληθήσομαι·

[00793]    ἐπὶ τοῦτο γὰρ καὶ τὰς κολάσεις ἐπ ήγαγον.

[00794]    ιδʹ.

[00795]    Καὶ θήσομαί σε εἰς ἔρημον, καὶ εἰς ὄνει δος τοῖς κύκλῳ σου.

[00796]    Ἱκανὸν καὶ τοῦτο πικρῶς ἀνιᾶσαι, τὸ τοὺς ἐκ γειτόνων οἰκοῦντας, καὶ διηνεκῶς ἐκπεπολεμωμένους, ἐπιγελᾷν, καὶ τῇ ἐρημίᾳ ἐπεντρυφᾷν.

[00797]    Καὶ τὰς θυγατέρας τὰς κύκλῳ σου ἐνώπιον παντὸς διοδεύοντος.

[00798]    Θυγατέρας καλεῖ τὰς ὑποκειμένας πόλεις καὶ κώμας.

[00799]    ιεʹ.

[00800]    Καὶ ἔσῃ στενακτὴ, καὶ δήλη παιδείᾳ καὶ ἀφανισμοῖς, καὶ αἱ θυγατέρες σου κύκλῳ σου ἐν τοῖς ἔθνεσι τοῖς κύκλῳ σου.

[00801]    Ἐπίσημόν σε, φη σὶν, ἐν τοῖς κακοῖς ποιήσω, ὥστε πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν ἀφανισμόν σου, καὶ τῶν ὑποκειμένων σοι πόλεων καὶ κωμῶν, στένειν καὶ ὀδύρεσθαι.

[00802]    Ἐν τῷ ποιῆσαί με ἐν σοὶ κρίματα ἐν ὀργῇ καὶ ἐν θυμῷ, ἐν ἐκδικήσει θυμοῦ, καὶ ἐλέγχοις.

[00803]    Εἶτα τὸ ἀψευδὲς δεικνὺς τῶν εἰρημένων, ι

[00805]    ʹ.

[00806]    Ἐγὼ Κύριος, φησὶ, λελάληκα.

[00807]    Ἱκανὴ γὰρ ἡ τοῦ προσώπου δήλωσις τὴν ἀλήθειαν δεῖξαι.

[00808]    Ἐν τῷ ἐξαποστεῖλαι με τὰς βολίδας μου τοῦ λιμοῦ ἐπ' αὐτοὺς, καὶ ἔσονται εἰς ἔκλειψιν·

[00809]    καὶ ἀποστελῶ αὐτὰς διαφθεῖραι ὑμᾶς, καὶ λιμὸν συντάξω, καὶ συντρίψω στήριγμα ἄρτου σου.

[00810]    (ιζʹ) Καὶ ἐξαποστελῶ ἐπὶ σὲ ῥομφαίαν, καὶ θηρία πονηρὰ, καὶ τιμωρήσομαί σε, καὶ θάνατος καὶ αἷμα διελεύσεται ἐπὶ σὲ, καὶ ῥομφαίαν ἐπάξω ἐπὶ σὲ κυκλόθεν·

[00811]    ἐγὼ Κύριος λελάληκα.

[00812]    Τὰ αὐτὰ πολλάκις λέγει, δεδίξασθαι βουλόμενος τοὺς ἀκούον τας, ἵνα τῷ φόβῳ τῶν ἀλγεινῶν εἰς εὐσέβειαν μετα βάλῃ, καὶ τῆς ἀπειλῆς μὴ ἐπαγάγῃ τὴν πεῖραν.

[00813]    Θηρία δὲ πονηρὰ τοὺς ὠμοτάτους Χαλδαίους ὠνό μασεν, δίκην θηρίων ὠμοβόρων ἐπιόντας, καὶ τοὺς μὲν κατασφάττοντας, τοὺς δὲ ζωγροῦντας καὶ δορυ αλώτους λαμβάνοντας.

[00814]    ΚΕΦΑΛ.

[00815]    ςʹ.

[00816]    αʹ, βʹ.

[00817]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέ γων·

[00818]    Υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὰ ὄρη Ἰσραὴλ, καὶ προφήτευσον ἐπ' αὐτὰ, ^[81.869] καὶ ἐρεῖς.

[00819]    Οὐ λογικὰ τὰ ὄρη, οὔτε μὴν ἔμψυχα, ἀλλὰ καὶ ἀναίσθητα·

[00820]    εἰς ἔλεγχον δὲ τῶν λογικῶν τοῖς ἀψύχοις προσδιαλέγεται·

[00821]    οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ Ἱε ροβοὰμ πρὸς τὸ θυσιαστήριον ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ τοὺς λόγους ἐποιήσατο.

[00822]    γʹ, δʹ.

[00823]    Τὰ ὄρη Ἰσραὴλ ἀκούσατε τὸν λόγον Ἀδωναῒ Κυρίου·

[00824]    τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος τοῖς ὄρεσι, καὶ τοῖς βουνοῖς, καὶ ταῖς νάπαις, καὶ ταῖς φάραγξιν·

[00825]    Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ἐφ' ὑμᾶς ῥομφαίαν, καὶ ἐξολοθρευθήσεται τὰ ὑψηλὰ ὑμῶν.

[00826]    Καὶ ἀφα νισθήσεται τὰ θυσιαστήρια ὑμῶν, καὶ συντρι βήσεται τὰ τεμένη ὑμῶν, καὶ καταβαλῶ τραυ ματίας ὑμῶν ἐνώπιον τῶν εἰδώλων ὑμῶν.

[00827]    Ἐπειδὴ γὰρ ἐν τούτοις πᾶσι τοῖς χωρίοις βωμοὺς τοῖς εἰδώ λοις ἀνήγειραν, ἀναγκαίως προλέγει τὴν ἐσομένην τῶν πολεμίων ἔφοδον, καὶ τὰς πανταχοῦ γενησομένας σφαγὰς, καὶ τῶν εἰδωλικῶν τεμενῶν τὴν ἐκπόρ θησιν.

[00828]    εʹ,

[00830]    ʹ.

[00831]    Καὶ δώσω τὰ πτώματα υἱῶν Ἰσραὴλ κατὰ πρόσωπον εἰδώλων αὐτῶν, καὶ διασκορ πιῶ τὰ ὀστᾶ ὑμῶν κύκλῳ τῶν θυσιαστηρίων ὑμῶν·

[00832]    ἐν πάσῃ τῇ κατοικίᾳ ὑμῶν.

[00833]    Ἀπὸ τῶν ἀψύχων μετήγαγεν ἐπὶ τοὺς λογικοὺς τὸν λόγον, καὶ ἀπειλεῖ, ὅτι νεκρῶν πληρώσει τὰ τῶν εἰδώλων τεμένη, καὶ ἀνθρωπείων ὀστέων τὰ τῶν δαιμόνων θυσιαστήρια, διδάσκων διὰ τῆς τιμωρίας, ὡς οὐδὲν ἀπώναντο τῆς τῶν δαιμόνων θεραπείας, οὐδὲ μὴν ἐπικουρίας τινὸς ἐν ταῖς ἐπενεχθείσαις συμφοραῖς παρ' ἐκείνων ἀπήλαυσαν.

[00834]    Καὶ αἱ πόλεις ἐξερημω θήσονται, καὶ τὰ ὑψηλὰ ἀφανισθήσονται, ὅπως ἐξολοθρευθῇ τε καὶ πλημμελήσῃ τὰ θυσιαστήρια ὑμῶν, καὶ συντριβήσεται.

[00835]    Τὸ δὲ πλημμελήσῃ, ἐρημωθήσῃ ὁ Σύμμαχος ἡρμήνευσε.

[00836]    Καὶ κατα παύσῃ τὰ εἴδωλα ὑμῶν, καὶ ἐξαρθῇ τὰ τεμένη ὑμῶν, καὶ ἐξαλειφθῇ τὰ ἔργα ὑμῶν.

[00837]    Ἔδειξε τῆς τιμω ρίας τὰς αἰτίας·

[00838]    ἰατρικῶς γὰρ ὁ φιλάνθρωπος κολά ζει ∆εσπότης, ἵνα παύσῃ τῆς ἀσεβείας τὸν δρόμον·

[00839]    ταῦτα γὰρ πάντα, φησὶ, ποιῶ, καὶ τὴν ἐρημίαν ἐπάξω, ἵνα σβέσω τὴν περὶ τὰ εἴδωλα μανίαν τε καὶ λύτταν.

[00840]    ζʹ.

[00841]    Καὶ πεσοῦνται τραυματίαι ὑμῶν ἐν μέσῳ ὑμῶν, καὶ γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[00842]    Ὥστε ἡ τι μωρία διδάσκαλος θεογνωσίας·

[00843]    διὸ καὶ ὁ μακά ριος ἔλεγε ∆αβὶδ, Ἀγαθόν μοι, ὅτι ἐταπείνωσάς με, ὅπως ἂν μάθω τὰ δικαιώματά σου.

[00844]    ηʹ.

[00845]    Καὶ ὑπολείψομαι, τοῦ γενέσθαι ἐξ ὑμῶν ἀνασωζόμενον ἐκ ῥομφαίας ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἐν τῷ διασκορπισμῷ ὑμῶν ἐν ταῖς χώραις.

[00846]    Ἐπειδὴ γὰρ εἶπε, Γνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος, ἀναγκαίως δείκνυσι τοὺς ὠφεληθησομένους·

[00847]    οἱ γὰρ ἐκ τῆς ^[81.872] αἰχμαλωσίας διασπαρέντες, ἐκ τῆς τιμωρίας τὴν ὠφέλειαν καρπώσονται.

[00848]    ∆ιὸ ἐπάγει·

[00849]    θʹ.

[00850]    Καὶ μνησθήσονταί μου οἱ ἀνασωζόμενοι ἐξ ὑμῶν, οὗ ᾐχμαλωτεύθησαν ἐκεῖ.

[00851]    Χρήσιμος τοί νυν ἡ ὑπὸ Θεοῦ ἐπιφερομένη παιδεία·

[00852]    μεταμελείας γὰρ μήτηρ.

[00853]    Ὀμώμοκα γὰρ τῇ καρδίᾳ αὐτῶν τῇ ἐκ πορνευούσῃ, τῇ ἀποστάσῃ ἀπ' ἐμοῦ, καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτῶν τοῖς ἐκπορνεύουσιν ὀπίσω τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν, ὅτι κλαύσονται κατὰ πρόσωπον ἑαυτῶν περὶ τῶν κακῶν, ὧν ἐποίησαν ἐν πᾶσι τοῖς βδελύγμασιν αὐτῶν.

[00854]    (ιʹ.) Καὶ ἐπιγνώσονται, διότι ἐγὼ Κύριος οὐκ εἰς δωρεὰν λελάληκα τοῦ ποιῆσαι ἅπαντα τὰ κακὰ ταῦτα.

[00855]    Ἀναντίῤῥητος, φησὶν, ἔσται αὐτοῖς μετα μέλεια, ἐφ' οἷς ἐμὲ μὲν ἐγκατέλιπον, τὴν δὲ τῶν εἰδώλων ἠγάπησαν θεραπείαν·

[00856]    τοῦτο γὰρ ἐνταῦθα πορνείαν ἐκάλεσε·

[00857]    καὶ μαθήσονται διὰ τῆς πείρας αὐτῆς, ὡς οὔτε ἀδίκως, οὔτε ἀνωφελῶς ταύταις αὐτοὺς περιέβαλον ταῖς τιμωρίαις·

[00858]    τὸ μὲν γὰρ δίκαιον ἡ ἀσέβεια δείκνυσι, τὴν δὲ ὠφέλειαν ἡ μεταμέλεια.

[00859]    ιαʹ.

[00860]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[00861]    Κρότησον τῇ χειρί σου, καὶ ψόφησον τῷ ποδί σου, καὶ εἰπὸν, Εὖγε, εὖγε ἐπὶ πᾶσι τοῖς βδελύγμασι τῶν κα κῶν οἴκου Ἰσραὴλ, ἐν ῥομφαίᾳ, καὶ ἐν λιμῷ, καὶ ἐν θανάτῳ πεσοῦνται.

[00862]    Ἐμοῦ, φησὶν, ἀποφαι νομένου, καὶ καταψηφιζομένου τὰς παντοδαπὰς τι μωρίας, σὺ κρότει, καὶ θαύμαζε τῆς ψήφου τὸ δί καιον.

[00863]    Εἶτα πάλιν τὰ αὐτὰ προαγορεύσας, ὅπως καὶ λιμῷ, καὶ θανάτῳ, καὶ σφαγῇ πολεμίων, καὶ αἰχμ αλωσίᾳ παραδοθήσονται, καὶ ὅτι κύκλῳ τῶν εἰδωλι κῶν θυσιαστηρίων σφαγήσονται, καὶ ἐν τοῖς ἄλσεσι τοῖς ὑπ' αὐτῶν τιμηθεῖσι.

[00864]    Καὶ ὑποκάτω δρυὸς δασείας ἔδωκαν, φησὶν, ὀσμὴν εὐωδίας πᾶσι τοῖς εἰδώλοις αὑτῶν.

[00865]    Ὑποδείκνυσι καὶ τῆς ἐρημίας τοὺς ὅρους.

[00866]    ιδʹ.

[00867]    Θήσομαι γὰρ, φησὶ, τὴν γῆν εἰς ἀφανι σμὸν καὶ ὄλεθρον ἀπὸ τῆς ἐρήμου τῆς ∆εβλαθὰ ἐν πάσαις ταῖς κατοικίαις αὐτῶν, καὶ ἐπιγνώσον ται ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[00868]    ΚΕΦΑΛ.

[00869]    ζʹ.

[00870]    Καὶ εἰδὼς τὴν συνέχειαν τῶν ἀνιαρῶν προῤῥήσεων, καὶ τοὺς λίαν ἀντιτύπους ἀποχρῶσαν μαλάξαι, πά λιν ἑτέρως προλέγει τὰ λυπηρά.

[00871]    αʹ, γʹ.

[00872]    Ἐγένετο γὰρ, φησὶ, λόγος Κυρίου πρός με λέγων·

[00873]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου·

[00874]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος τῇ γῇ τοῦ Ἰσραήλ·

[00875]    Πέρας ἥκει, τὸ πέρας ἥκει ἐπὶ τὰς τέσσαρας πτέρυγας τῆς γῆς.

[00876]    Ἥκει τὸ πέρας νῦν, καὶ ἥξει τὸ πέρας ἐπὶ σὲ τὸν κατοικοῦντα τὴν γῆν.

[00877]    Τέσσαρας δὲ πτέρυγας τῆς γῆς οὐ τῆς οἰκουμένης λέγει, ἀλλὰ ^[81.873] τῆς τοῦ Ἰσραήλ·

[00878]    ἀντὶ τοῦ, Τέλος τὰ καθ' ὑμᾶς ἔλαβε·

[00879]    μὴ γὰρ δὴ νομίσητε διαφεύξεσθαι τὰ ἠπειλη μένα κακὰ, μετανοίᾳ μὴ χρώμενοι·

[00880]    κατὰ πάντων γὰρ ὑμῶν ὄλεθρος χωρήσει.

[00881]    Καὶ ἐπαποστελῶ ἐγὼ τὸν θυμόν μου ἐπὶ σὲ, καὶ κρινῶ σε κατὰ τὰς ὁδούς σου.

[00882]    Νῦν καιρὸς εἰπεῖν μετὰ τοῦ μακαρίου Παύ λου·

[00883]    Φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶν τος·

[00884]    ἀποδώσει γὰρ ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ.

[00885]    Τοῦτο γὰρ καὶ ἐνταῦθα ἔφη·

[00886]    Καὶ κρινῶ σε κατὰ τὰς ὁδούς σου.

[00887]    Καὶ δώσω ἐπὶ σὲ πάντα τὰ βδελύ γματά σου, ἀντὶ τοῦ, Θερίσεις ἃ ἔσπαρκας, καὶ ἀξίας τῶν ἔργων λήψῃ τὰς ἀντιδόσεις.

[00888]    δʹ.

[00889]    Οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός μου ἐπὶ σὲ, οὐδὲ μὴ ἐλεήσω.

[00890]    Ὅταν γὰρ ἀμετρίᾳ περιπέσωμεν πα ρανομίας, καὶ εἰς ἀνήκεστον ἐλάσωμεν νόσον, ἀπο κλείομεν τοῦ Θεοῦ τὸν ἔλεον.

[00891]    ∆ιότι τὴν ὁδόν σου ἐπὶ σὲ δώσω, καὶ τὰ βδελύγματά σου ἐπὶ σὲ ἔσται, καὶ γνώσῃ ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[00892]    Μεγίστη τοῖς κολαζο μένοις παραψυχὴ τοῦ κολάζοντος Θεοῦ ἡ ἐπίγνωσις.

[00893]    εʹ ζʹ.

[00894]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[00895]    Κακία μία, κακία ἰδοὺ ἔρχεται.

[00896]    Τὸ πέρας ἥκει, ἥκει τὸ πέ ρας·

[00897]    ἐξηγέρθη πρὸς σὲ, ἰδοὺ ἥκει τὸ πέρας.

[00898]    Ἥκει ἡ πλοκὴ ἐπὶ σὲ τὸν κατοικοῦντα τὴν γῆν.

[00899]    Ἄῤῥητος ἡ τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπία ἀπειλεῖ τὰς τιμωρίας, ἵνα μὴ ἐπαγάγῃ τὰς τιμωρίας·

[00900]    ὅταν δὲ μὴ φοβηθῶμεν τὰς ἀπειλὰς, τῇ πείρᾳ δεχόμεθα ταύ τας·

[00901]    ὅπερ καὶ οὗτοι πεπόνθασιν, ἀκούσαντες μὲν, ὅτι ἥκει τὸ πέρας, οὐ φοβηθέντες δὲ τὸ πέρας·

[00902]    κα λεῖ δὲ κακίαν μίαν τὴν ἐπενεχθεῖσαν πανωλεθρίαν, πλοκὴν δὲ τὰ τῆς ἁμαρτίας δεσμά·

[00903]    Ταῖς γὰρ σειραῖς, φησὶ, τῶν ἑαυτοῦ ἁμαρτημάτων ἕκαστος σφίγγεται.

[00904]    Καὶ ὁ Ἡσαΐας λέγει·

[00905]    Οὐαὶ οἱ ἐπι σπώμενοι τὰς ἁμαρτίας αὑτῶν, ὡς σχοινίῳ μακρῷ, καὶ ὡς ζυγοῦ ἱμάντι δαμάλεως τὰς ἀνομίας αὑτῶν.

[00906]    Ἐνέστηκε, φησὶν, ὁ καιρὸς, ἤγγικεν ἡ ἡμέρα, οὐ μετὰ θορύβων οὐδὲ μετὰ ὠδίνων.

[00907]    (ηʹ.) Νῦν ἐγγύθεν ἐκχεῶ τὴν ὀργήν μου ἐπὶ σέ.

[00908]    Οὐκ ἔσται, φησὶν, ἀναβολὴ τῆς τιμωρίας, ἀλλὰ πάρεστι καὶ ἐφέστηκεν ὁ ταύτης καιρός.

[00909]    Εἶτα πάλιν διηγεῖ ται, ὅπως τῶν οἰκείων ἀδικημάτων τίσουσι τὰς δί κας.

[00910]    Καὶ μετὰ βραχέα ἐπιλέγει·

[00911]    Ἡ ῥάβδος ἤνθησε, καὶ ἡ ὕβρις ἐξανέστη, καὶ συντρίψει στήριγμα ἀνόμου.

[00912]    Ῥάβδον δὲ τὴν τιμωρίαν ἐκάλεσεν ὑπὸ τῆς παρανομίας ἀρδευθεῖσάν τε καὶ ἀνθήσασαν·

[00913]    ὕβριν δὲ τὴν κατὰ τοῦ Θεοῦ ἀσέβειαν προσηγόρευ σεν, ᾗ ἐπὶ πλεῖστον χρώμενοι διετέλεσαν τῆς θείας καταφρονοῦντες μακροθυμίας·

[00914]    Ἀλλ' αὕτη, φησὶν, ἐπὶ τοῦ παρόντος ἐξανέστη, καὶ συντρίψει στήριγμα ἀνόμου.

[00915]    ∆ιὸ ἐπάγει·

[00916]    ιβʹ ιγʹ.

[00917]    Ὁ κτώμενος μὴ χαιρέτω, καὶ ὁ πωλῶν μὴ θρηνείτω·

[00918]    διότι ὀργὴ εἰς πᾶν τὸ πλῆθος αὐ ^[81.876] τῆς.

[00919]    Καὶ ὁ κτώμενος πρὸς πωλοῦντα οὐκέτι μὴ ἐπιστρέψει.

[00920]    Ἀντὶ τοῦ, ἀνατρέψαι βουλόμενος τὸ συμβόλαιον·

[00921]    ἴσοις γὰρ ἅπαντες περιπεσοῦνται κακοῖς, ὁμοίως ὀλοφυρόμενοι καὶ στένοντες·

[00922]    ἀλλ' ὅμως φησίν·

[00923]    Ἔτι ἐν ζωῇ τὸ ζῇν αὐτῶν, ὅτι ὅρασις εἰς πᾶν τὸ πλῆθος αὐτῆς οὐκ ἀνακάμψει.

[00924]    Τοσούτων γὰρ αὐτοῖς ἐπικειμένων κακῶν οὐκ ἀπ αγορεύουσι, φησὶ, τὴν ζωὴν, οὐδὲ ἡ προφητικὴ ὅρα σις πιστὴ πᾶσιν αὐτοῖς εἶναι δοκεῖ·

[00925]    ἔδει δὲ, φησὶν, αὐτοὺς γνῶναι, ὅτι Ἄνθρωπος ἐν ὀφθαλμοῖς ζωῆς αὐτοῦ οὐ κρατήσει.

[00926]    Τουτέστιν, οὐ πάντως ταῖς ἀν θρωπίναις ἐλπίσιν ἀκολουθεῖ τὰ πράγματα, ἀλλ' ἐλ πίσας τις πολλάκις ζήσεσθαι, ἐναντίον εὕρατο τὸ τέλος.

[00927]    ιδʹ.

[00928]    Σαλπίσατε σάλπιγγι, καὶ κρίνατε τὰ σύμπαντα, καὶ οὐκ ἔστι πορευόμενος εἰς πόλε μον, ὅτι ἡ ὀργή μου εἰς πᾶν τὸ πλῆθος αὐτῆς.

[00929]    Ἐπειδὴ νομίζετε, φησὶ, ψευδῆ εἶναι τὰ παρ' ἐμοῦ προλεγόμενα, χρήσασθε ταῖς σάλπιγξι ταῖς ὑμετέ ραις, νομίσατε πάντων εἶναι κρείττους·

[00930]    ἀλλ' οὐδὲν ἐντεῦθεν ὠφεληθήσεσθε·

[00931]    οὐχ ἕξετε γὰρ τοὺς πολε μῆσαι δυναμένους·

[00932]    κοινῇ γὰρ πᾶσι τὴν παντοδαπὴν ἐπιφέρω τιμωρίαν.

[00933]    ιεʹ.

[00934]    Ὁ πόλεμος, καὶ ἡ ῥομφαία ἔξωθεν, καὶ ὁ λιμὸς, καὶ ὁ θάνατος ἔσωθεν.

[00935]    Ὁ ἐν τῷ πεδίῳ ἐν ῥομφαίᾳ τελευτήσει, τοὺς δὲ ἐν τῇ πόλει λι μὸς καὶ θάνατος συντελέσει.

[00936]    Πῶς τοίνυν, φησὶ, δυνήσεσθε πολεμεῖν, ὑπὸ τοσούτων καὶ τηλικούτων κακῶν περιστοιχιζόμενοι;

[00937]    ι

[00939]    ʹ.

[00940]    Καὶ ἀνασωθήσονται, φησὶν, οἱ ἀνασωζό μενοι ἐξ αὐτῶν, καὶ ἔσονται ἐπὶ τῶν ὀρέων, ὡς περιστεραὶ μελετητικαί.

[00941]    Ὀδυρόμενοι γὰρ καὶ θρηνοῦντες περιστεραῖς μελετώσαις ἀπεικασθή σονται·

[00942]    στένουσι γὰρ ἔοικε τῶν περιστερῶν ἡ φωνή.

[00943]    Πάντας, φησὶν, ἀποκτενῶ, ἕκαστον ἐν ταῖς ἀδικίαις αὑτοῦ.

[00944]    Οὐκ ἀδίκως ἐπάξω τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ τὰς ἀξίας ἕκαστον ἀπαιτήσω δίκας.

[00945]    ιζʹ.

[00946]    Πᾶσαι χεῖρες ἐκλυθήσονται, καὶ πάντες μηροὶ μολυνθήσονται ὑγρασίᾳ.

[00947]    Ἑκάτερον τῆς δειλίας σημεῖον.

[00948]    ιηʹ.

[00949]    Καὶ περιζώσονται σάκκους, καὶ καλύψει αὐτοὺς θάμβος, καὶ ἐπὶ πᾶν πρόσωπον αἰ σχύνη, καὶ ἐπὶ πᾶσαν κεφαλὴν φαλάκρω μα.

[00950]    Ὅταν γὰρ, φησὶν, ἴδωσι τῶν ἐπιφερομένων κα κῶν τὸ νέφος, καὶ οὐδεμίαν οὐδαμόθεν ἀναφαινο μένην βοήθειαν, τότε ἀπαγορεύοντες ῥίψουσι μὲν τὰ πολεμικὰ ὅπλα, τὸ δὲ πένθιμον ἀναλήψονται σχῆμα·

[00951]    διὸ καὶ σάκκου ἐμνημόνευσε, καὶ κεφαλῆς ἐξυρημέ νης·

[00952]    ταῦτα γὰρ εἰώθασιν οἱ τηνικάδε πενθοῦντες ἐπιτηδεύειν.

[00953]    ^[81.877] ιθʹ.

[00954]    Καὶ τὸ ἀργύριον αὐτῶν ἐν ταῖς πλατείαις ῥιφήσεται, καὶ τὸ χρυσίον αὐτῶν ὑπεροφθήσε ται.

[00955]    Εἶτα καὶ τὴν αἰτίαν τῆς τῶν χρημάτων ὑπεροψίας διδάσκει.

[00956]    Τὸ γὰρ ἀργύριον αὐτῶν, καὶ τὸ χρυσίον, οὐ δύναται ἐξελέσθαι αὐτοὺς ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς Κυρίου.

[00957]    Ὁρῶντες γὰρ ἀνόνητον τοῦ ἀργυρίου καὶ τοῦ χρυσίου τὴν κτῆσιν, περιόψονται αὐτὰ ἐῤ ῥιμμένα, οὐκέτι τὴν προτέραν ποιούμενοι φυλακήν.

[00958]    Αἱ ψυχαὶ αὐτῶν οὐ μὴ ἐμπλησθῶσι, καὶ αἱ κοιλίαι αὐτῶν οὐ πληρωθῶσι·

[00959]    διότι βάσανος τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν ἐγένετο.

[00960]    Ποίαν γὰρ αὐτοῖς ὄνησιν παρέξει χρυσὸς ἢ ἄργυρος, λιμοῦ πολεμοῦντος, καὶ τῆς σπάνεως τῶν ἀναγκαίων ἐπικειμένης, δι' ἣν κεναὶ μὲν τροφῆς αἱ γαστέρες, αἱ δὲ ψυχαὶ τῶν σιτίων ἐφίενται, ἡ δὲ βάσανος καὶ ἡ ἐξέτασις τῶν ἀδικιῶν αὐτῶν γίνεται;

[00961]    Εἶτα διδάσκει πάλιν τὰς αἰτίας τῆς τιμωρίας.

[00962]    κʹ.

[00963]    Ἐκλεκτὰ κόσμου εἰς ὑπερηφανίαν ἔθεντο αὐτὰ, καὶ εἰκόνας τῶν βδελυγμάτων αὐτῶν καὶ προσοχθισμάτων ἐποίησαν ἐξ αὐτῶν.

[00964]    Τὸν γὰρ χρυσὸν, καὶ τὸν ἄργυρον, καὶ τοὺς τιμίους λίθους, ὕλην ἔσχον ἀλαζονείας ὁμοῦ καὶ ἀσεβείας, πολυτελῆ μὲν κόσμον ἑαυτοῖς ἐκεῖθεν κατασκευάζοντες, εἰς εἰδώλων δὲ ἐργασίαν τὰ πλεῖστα δαπανῶντες.

[00965]    Ἕνεκεν τούτου, φησὶ, δέδωκα αὐτὰ αὐτοῖς εἰς ἀκαθαρσίαν.

[00966]    (καʹ, κβʹ.) Καὶ παραδώσω αὐτὰ εἰς χεῖρας ἀλλοτρίων τοῦ διαρπάσαι αὐτὰ, καὶ τοῖς λοιμοῖς τῆς γῆς εἰς σκῦλα, καὶ βεβηλώσουσιν αὐτά.

[00967]    Καὶ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ' αὐτῶν.

[00968]    Λοιμοὺς δὲ τῆς γῆς τοὺς Βαβυλωνίους ἐκά λεσεν, ὠμοτάτους ὄντας καὶ παρανομωτάτους, καὶ δυσσεβείᾳ πάσῃ συντεθραμμένους·

[00969]    Τούτοις, φησὶ, παραδώσω ἃ κατεσκευάσατε χρυσᾶ εἴδωλα καὶ ἀρ γυρᾶ, καὶ ὃν ἐποιήσατε ὑμῖν αὐτοῖς πολυτελῆ κόσμον.

[00970]    Καὶ βεβηλώσουσιν αὐτά·

[00971]    τουτέστι, Τοῖς τιμίοις ὑμῶν εἰδώλοις εἰς ἑτέραν χρήσονται κατα σκευήν.

[00972]    Καὶ μιανοῦσι τὴν ἐπισκοπήν μου, καὶ εἰσ ελεύσονται εἰς αὐτὰ ἀφυλάκτως, καὶ βεβηλώ σουσιν αὐτά.

[00973]    (κγʹ.) Καὶ ποιήσουσι φυρμόν.

[00974]    Ἐπισκοπὴν αὑτοῦ τὸν ἀφιερωμένον αὐτῷ προσαγο ρεύει νεὼν, ὅθεν ἐπισκοπεῖν ἐδόκει τὸν Ἰσραὴλ, καὶ προνοίας αὐτὸν ἀξιοῦν.

[00975]    Παραδώσω δὲ, φησὶν, οὐ μόνον τὰ εἴδωλα αὐτῶν τοῖς Βαβυλωνίοις, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀφιερωμένον μοι νεὼν, ὅθεν ἐπισκοπὴν ἐποιούμην ὑμῶν.

[00976]    Καὶ εἰσελεύσονται εἰς αὐτὸν ἀφυλάκτως·

[00977]    ἀντὶ τοῦ, οὐχ ἡγνισμένοι, οὐδὲ κεκα θαρμένοι κατὰ τὸν νόμον, οὐδὲ περιτομὴν δεχόμενοι πρότερον, ἀλλὰ μετὰ τῆς ὑφαίμου σκευῆς, τὴν πολεμικὴν περικείμενοι πανοπλίαν, ἔνδον ἀναιροῦν τες, καὶ αὐτῶν τῶν ἀδύτων κατατολμῶντες·

[00978]    τοῦτο γὰρ παρεδήλωσεν, εἰπὼν, Καὶ βεβηλώσουσιν αὐτὰ, καὶ ποιήσουσι φυρμόν.

[00979]    Εἶτα καὶ τὴν αἰτίαν·

[00980]    ^[81.880] ∆ιότι πλήρης ἡ γῆ λαῶν, καὶ ἡ πόλις πλήρης ἀνομιῶν.

[00981]    Ἀπεικάζεται γὰρ, φησὶ, τῆς τούτων παρανομίας τὸ πλῆθος τῷ πλήθει τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώπων.

[00982]    κδʹ.

[00983]    Καὶ ἄξω πονηροὺς ἐθνῶν, καὶ κατακληρο νομήσουσι τοὺς οἴκους αὐτῶν, καὶ ἀπο στρέψω τὸ φρύαγμα τῆς ἰσχύος αὐτῶν, καὶ μιανθήσονται τὰ ἅγια αὐτῶν.

[00984]    Καὶ οὐκ εἶπε, Τὰ ἅγιά μου, ἀλλὰ Τὰ ἅγια αὐτῶν·

[00985]    τουτέστι, Τὰ ὑπ' αὐτῶν ἀφιερωθέντα μοι, ὧν ἐγὼ μὲν οὐκ ἐδεόμην·

[00986]    διὰ δὲ τὴν αὐτῶν ἐπιμέλειαν κατεδεξάμην.

[00987]    Ἀλλὰ πάλιν ταῦτα διὰ τὴν αὐτῶν παρανομίαν μιαινόμενα καὶ πατούμενα περιόψομαι.

[00988]    κεʹ.

[00989]    Ἐξιλασμὸς ἥξει, καὶ ζητήσεις εἰρή νην, καὶ οὐκ ἔσται.

[00990]    ∆εηθήσονται δὲ, φησὶν, ἐν τῇ ἀκμῇ τῶν κακῶν τυχεῖν εὐμενείας καὶ ἀπαλλαγῆς, καὶ οὐ τεύξονται.

[00991]    κ

[00993]    ʹ.

[00994]    Οὐαὶ ἐπὶ οὐαὶ ἔσται, καὶ ἀγγελία ἐπὶ ἀγγελίαν.

[00995]    Κακὰ δὲ ἐκ κακῶν αὐτοῖς διαδέξεται, καὶ φήμη πονηρὰ, πονηρὰν διαδέξεται φήμην.

[00996]    Καὶ ζητηθήσεται ὅρασις ἐκ προφήτου, καὶ νόμος ἀπολεῖ ται ἐξ ἱερέως, καὶ βουλὴ ἐκ πρεσβυτέρων Ταῦτα καὶ νῦν ἐστιν ἔτι καὶ σήμερον παρ' αὐτοῖς κρατοῦντα·

[00997]    οὔτε γὰρ ἱερωσύνη κατὰ νόμους παρ' αὐτοῖς πολιτεύεται, καὶ τῆς προφητείας ἡ χάρις ἀπέσβη.

[00998]    κζʹ.

[00999]    Ὁ βασιλεὺς πενθήσει, καὶ ὁ ἄρχων ἐνδύ σεται ἀφανισμὸν, καὶ αἱ χεῖρες τοῦ λαοῦ τῆς γῆς παραλυθήσονται.

[01000]    Τοῦτο σαφέστερον ἡμᾶς ὁ Ἱερεμίας διδάσκει, τὰ κατὰ τὸν Σεδεκίαν ἐξηγού μενος, καὶ τὴν ἐκείνου φυγήν.

[01001]    Κατὰ τὰς ὁδοὺς αὐτῶν ποιήσω αὐτοῖς, καὶ κρίμασιν αὐτῶν ἐκ δικήσω ἐπ' αὐτοὺς, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριος Ταύτας, φησὶν, αὐτοὺς εἰσπράξομαι τὰς δίκας, ὑπὲρ ὧν ἐπλημμέλησαν ἀπαιτῶν τὰς εὐθύνας.

[01002]    ∆ιὸ προσ ήκει πάντας ἡμᾶς, ἐξ ἑκάστου τῶν εἰρημένων ὄνησιν δρεπομένους, μὴ κινεῖν πονηρίᾳ τὴν καθ' ἡμῶν τιμωρίαν, ἀλλὰ τοῖς τῆς μετανοίας δακρύοις θερα πεύειν τῆς ἁμαρτίας τὰ τραύματα, ἵνα μὴ ὑπέραν τλον τὸ σκάφος γενόμενον ὑποβρυχίους ἡμᾶς ἀπ εργάσηται, κατὰ δίκαια τοῦ Θεοῦ κρίματα·

[01003]    ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

[01004]    Ἀμήν.

[01005]    ΤΟΜΟΣ Γʹ.

[01006]    ΚΕΦΑΛ.

[01007]    Ηʹ.

[01008]    α Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἕκτῳ ἔτει, ἐν τῷ πέμ πτῳ μηνὶ, πέμπτῃ τοῦ μηνὸς, ἐγὼ ἐκαθήμην ἐν τῷ οἴκῳ, καὶ οἱ πρεσβύτεροι Ἰούδα ἐκάθηντο ἐνώπιόν μου.

[01009]    ∆ῆλός ἐστιν ὁ προφήτης σὺν τῷ Ἰε χονίᾳ τῇ αἰχμαλωσίᾳ περιπεσών·

[01010]    διὸ πανταχοῦ αὐτὸν ἐπισημαίνεται τὸν χρόνον.

[01011]    ∆ιετέλει δὲ οἷόν τις παιδονόμος τοὺς ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ ῥυθμίζων, καὶ πρὸς τὸ θεῖον βούλημα ποδηγῶν·

[01012]    καὶ τοῦτο ἐδή λωσεν εἰπὼν, Οἱ πρεσβύτεροι Ἰούδα ἐκάθηντο ἐνώπιόν μου.

[01013]    Εἶτα ἐπάγει·

[01014]    Καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ Ἀδωναῒ Κυρίου.

[01015]    Τὴν τοῦ θείου Πνεύματος ἐνέργειαν χεῖρα Κυρίου προσαγορεύει.

[01016]    βʹ.

[01017]    Καὶ ἴδον, καὶ ἰδοὺ ὁμοίωμα ἀνδρὸς ἀπὸ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ καὶ ἕως κάτω πῦρ, καὶ ἀπὸ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ ὑπεράνω, ὡς ὅρασις φέγγους, ὡς εἶδος ἠλέκτρου.

[01018]    Ὃν ἐπὶ τῶν Χερουβὶμ ἐθεάσατο, τοῦτον ὁρᾷ δίχα τῶν Χερουβίμ·

[01019]    ποτὲ μὲν γὰρ αὐτῷ φοβερῶς, ποτὲ δὲ ἡμέρως ἐπιφαίνεται, πάντα πρὸς τὴν χρείαν οἰκονομῶν·

[01020]    αὐτοῦ γάρ ἐστι φωνὴ, Ἐγὼ ὁράσεις ἐπλήθυνα, καὶ ἐν χερσὶ προφητῶν ὡμοιώ θην, Οὐ κατ' οὐσίαν ὤφθην·

[01021]    διὸ καὶ ὁ προφήτης ὁμοίωμα λέγει ἑωρακέναι.

[01022]    γʹ.

[01023]    Καὶ ἐξέτεινε, φησὶν, ὁμοίωμα χειρὸς ἀνθρώ που, καὶ ἀνέλαβέ με τῆς κορυφῆς τῆς κεφαλῆς μου, καὶ ἀνέλαβέ με Πνεῦμα ἀναμέσον τῆς γῆς, καὶ ἀναμέσον τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἤγαγέ με εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν ὁράσει Θεοῦ, ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῆς πύλης τῆς ἐσωτέρας, τῆς βλεπούσης πρὸς βοῤ ῥᾶν, οὗ ἦν ἡ στήλη τῆς εἰκόνος τοῦ ζήλου τοῦ κτωμένου.

[01024]    Ἐπιστῆσαι δεῖ, ὅτι ἐν ὁράσει Θεοῦ ταῦτα ὁ προφήτης ἔφη ἑωρακέναι.

[01025]    Οὐ τοίνυν σωμα τικὴ ἦν μετάθεσις, οὐδὲ τῶν τῆς σαρκὸς ὀφθαλ μῶν ἡ θεωρία, ἀλλ' ἐν τῷ οἴκῳ καθήμενος με ταξὺ τῶν πρεσβυτέρων Ἰούδα, ταύτην ἅπασαν τὴν ὀπτασίαν ἑώρα·

[01026]    καὶ τοῦτο μετὰ τὴν ταύτης διήγη σιν δῆλον ποιεῖ·

[01027]    Ἀνέβην γὰρ, φησὶν, ἀπὸ τῆς ὁράσεώς μου,

[01148]    ὀλοφυρόμενοι, καὶ στένοντες τὴν τοῦ λαοῦ παρανομίαν·

[01149]    διὸ ἐπίσημοι γίνονται, ἵνα μὴ κοινωνήσωσι τῆς τιμωρίας.

[01150]    Οὕτω, φησὶν, ἐκείνῳ ταῦτα ἐντειλάμενος, παρακελεύεται τοῖς λοιποῖς.

[01151]    εʹ,

[01153]    ʹ.

[01154]    Πορεύεσθε εἰς τὴν πόλιν ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ κόπτετε, καὶ μὴ φείδεσθε τοῖς ὀφθαλμοῖς ὑμῶν, καὶ μὴ ἐλεήσητε.

[01155]    Πρεσβύτερον, καὶ νεα νίσκον, καὶ παρθένον, καὶ νήπια, καὶ γυναῖκας ἀποκτείνατε εἰς ἐξάλειψιν·

[01156]    ἐπὶ δὲ πάντας ἐφ' οὕς ἐστι τὸ σημεῖον μὴ ἐγγίσητε, καὶ ἀπὸ τῶν ἁγίων μου ἄρξασθε.

[01157]    Πάλιν λέγω·

[01158]    Φοβερὸν τὸ ἐμ πεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος, κατὰ τὴν τοῦ μακα ρίου Παύλου φωνήν·

[01159]    προστίθημι δὲ καὶ τὴν τοῦ θεσπεσίου ∆αβίδ·

[01160]    Μακάριοι οἱ φυλάσσοντες κρίσιν, καὶ ποιοῦντες δικαιοσύνην ἐν παντὶ καιρῷ·

[01161]    ἐν ἡμέρᾳ γὰρ πονηρᾷ ῥύσεται αὐτοὺς ὁ Κύριος.

[01162]    Ἀμφότερα γὰρ ταῦτα ἐν τοῖς ἀρτίως εἰρημένοις εὑρίσκομεν, τοὺς μὲν ἀφειδῶς παγγενῆ κοπτομένους, καὶ κατὰ πάσης ἡλικίας χωροῦσαν τὴν τιμωρίαν·

[01163]    τοὺς δὲ δικαίως σω ζομένους, καὶ τῆς ἐκείνων κοινωνίας μένοντας ἐλευθέ ρους.

[01164]    Κελεύει δὲ ἀπὸ τῶν ἁγίων αὐτοῦ τὰς τιμωρητικὰς ἄρξασθαι δυνάμεις, οὐκ ἀληθῶς ἁγίους αὐτοὺς ὀνομά ζων, ἀλλ' ἐπειδὴ τοῦτο εἶναι ὑπελαμβάνοντο, ὡς εἰς τὴν θείαν θεραπείαν ἀφωρισμένοι.

[01165]    Οὐ γὰρ, ὥς τινες ὑπέλα βον περὶ τῶν ἁγίων τόπων τοῦτο ἐῤῥέθη, ἀλλὰ περὶ τῶν ἀφωρισμένων εἰς τὴν τοῦ Θεοῦ θεραπείαν ἀνθρώπων·

[01166]    καὶ τοῦτο δῆλον τὰ ἑξῆς τῆς προφητείας ποιεῖ.

[01167]    Εὐθὺς γὰρ ἐπάγει·

[01168]    Καὶ ἤρξατο ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν τῶν πρεσβυτέρων, οἳ ἦσαν ἔσω ἐν τῷ οἴκῳ.

[01169]    Οὓς παρεγγυᾷ ἔνδον ἀναιρεθῆναι·

[01170]    δίκαιον γὰρ τοὺς ἐκεῖ παρανομοῦντας ἐκεῖ δοῦναι τὰς δίκας.

[01171]    ζʹ.

[01172]    Εἶπε γὰρ, φησὶ, πρὸς αὐτούς·

[01173]    Μιάνατε τὸν οἶκον, καὶ πλήσατε τὰς ὁδοὺς νεκρῶν·

[01174]    ἐκπο ρεύεσθε καὶ κόπτετε.

[01175]    Ἐπειδὴ γὰρ αὐτοὶ εἰδώ ^[81.892] λοις τὸν οἶκον ἐμίαναν, ὁ δίκαιος κριτὴς τῇ τῶν παρανόμων σφαγῇ τοῦτο γενέσθαι παρακελεύεται.

[01176]    Καὶ ἐξελθόντες ἔτυπτον τὴν πόλιν.

[01177]    (ηʹ.) Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κόπτειν, ὑπελείφθην ἐγὼ μόνος, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου, καὶ ἀνεβόησα, καὶ εἶπον·

[01178]    Οἴμοι, Ἀδωναῒ Κύριε, ἐξαλείφεις σὺ τοὺς καταλοίπους τοῦ Ἰσραὴλ ἐν τῷ ἐκχέαι τὸν θυ μόν σου ἐπὶ Ἰερουσαλήμ;

[01179]    Φιλάνθρωπος ὁ προφή της, καὶ πρὸς ἔλεον καμπτόμενος·

[01180]    τοιοῦτος ἦν ὁ μακάριος Παῦλος, ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ Χριστοῦ ὑπὲρ Ἰουδαίων εὐχόμενος.

[01181]    Ἀλλ' ὁ ∆εσπότης καὶ τὸν εὐνούστατον οἰκέτην θεραπεύει, καὶ τῆς τιμωρίας δι δάσκει τὸ δίκαιον.

[01182]    θʹ.

[01183]    Ἀδικία γὰρ, φησὶ, τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδαμεμεγάλυνται σφόδρα, σφόδρα.

[01184]    Καὶ τῷ διπλασιασμῷ τὴν τῆς ἐπιτάσεως παρεδήλωσεν ὑπερβολήν.

[01185]    Ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ λαῶν πολλῶν, καὶ ἡ πόλις ἐπλήσθη ἀδικίας καὶ ἀκαθαρσίας, ὅτι εἶπον, Ἐγκαταλέλοιπε Κύριος τὴν γῆν, οὐκ ἐφορᾷ Κύριος.

[01186]    Ταῦτα, φησὶ, τολμῶσι, πείσαντες ἑαυτοὺς μὴ ἐποπτεύειν με, μηδὲ ὁρᾷν τὰ γινόμενα.

[01187]    ΚΕΦΑΛ.

[01188]    Ιʹ.

[01189]    αʹ.

[01190]    Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἐπάνω τοῦ στερεώματος τοῦ ὑπὲρ κεφαλῆς τῶν Χερουβὶμ, ὡς λίθος σαπ φείρου·

[01191]    ὁμοίωμα θρόνου ἐπ' αὐτῷ.

[01192]    Ἐνταῦθα σα φῶς λοιπὸν ἃ ἐθεάσατο ζῶα, Χερουβὶμ ὀνομάζει·

[01193]    σημαίνει δὲ, ὡς ἔφην, τὸ ὄνομα πλήρης γνώ σεως.

[01194]    βʹ.

[01195]    Καὶ εἶπε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἐνδεδυκότα τὴν στολήν·

[01196]    Εἴσελθε εἰς τὸ μέσον τῶν τροχῶν τῶν ὑποκάτω τῶν Χερουβίμ.

[01197]    Ἐπισημήνασθαι χρὴ, ὅτι οὐδενὶ τῶν ἓξ τοῖς Χερουβὶμ πελάσαι προσέταξεν, ἀλλὰ τῷ τὴν στολὴν ἐνδεδυμένῳ·

[01198]    ὡς αὐτῶν δηλονότι μὴ ἀξίων ὄντων πλησιάζειν θείαις δυνάμεσι, τοῖς Χερουβίμ.

[01199]    Καὶ πλῆσον τὰς χεῖράς σου ἀνθράκων πυρὸς, ἐκ μέσου τῶν Χερουβὶμ, καὶ διασκόρπισον ἐπὶ τὴν πόλιν.

[01200]    Φρίκης δὲ μεστὰ τὰ θεωρούμενα·

[01201]    πυρὸς ἄνθρακες σκεδαννύμενοι·

[01202]    τιμωρητικαὶ δυνά μεις, δηλαδὴ τὴν πόλιν περινοστοῦσαι.

[01203]    δʹ.

[01204]    Καὶ ἀπῆρεν ἡ δόξα Κυρίου ἀπὸ τῶν Χε ρουβὶμ εἰς τὸ αἴθριον τοῦ οἴκου.

[01205]    Ἐπειδὴ γὰρ προσ έταξε ληφθῆναι τοὺς ἄνθρακας, καὶ σκεδασθῆναι κατὰ τῆς πόλεως, ὑποχωρεῖν πως δοκεῖ, χώραν δι δοὺς τῷ προσταχθέντι ποιῆσαι τὸ κελευσθέν·

[01206]    ἐδεδίει γὰρ πάντως πελάσαι

[01259]    χωριζόμενοι·

[01260]    ἐπωχεῖτο δὲ ἡ τοῦ Θεοῦ δόξα, οὐκ αὐτὸς ὁ Θεός·

[01261]    ἀπερίγραπτος γὰρ, καὶ πανταχοῦ παρὼν, καὶ τὰ πάντα πληρῶν·

[01262]    ἀλλ' ἡ τούτου δόξα ἡ πρὸς τὰς οἰκονομίας ἐπιφαινομένη.

[01263]    κʹ.

[01264]    Τοῦτο, φησὶ, τὸ ζῶόν ἐστιν ὃ εἶδον ὑπο κάτω Θεοῦ Ἰσραὴλ, ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ Χοβάρ·

[01265]    καὶ ἔγνων ὅτι Χερουβίμ ἐστι.

[01266]    Τῆς μὲν γὰρ θεωρίας καὶ ἤδη πρότερον ἀπήλαυσα·

[01267]    τὴν δὲ προσηγορίαν ἐπὶ τοῦ παρόντος μεμάθηκα.

[01268]    Καὶ ἐντεῦθεν δὲ σα φῶς ἔστι μαθεῖν, ὡς οὐκ αὐτὴν εἶδε τῶν ἀοράτων φύσεων τὴν οὐσίαν, ἀλλ' εἰκάσματά τινα καὶ ἰνδάλ ματα·

[01269]    ἐν μὲν γὰρ τῇ προτέρᾳ ὀπτασίᾳ τέσσαρας πτέρυγας ἔφη ἔχειν τὸ ἓν Χερουβὶμ, ἐνταῦθα δὲ ὀκτώ·

[01270]    οὐκ ἂν δὲ ἡ φύσις μεταβολὴν ἐδέξατο, ἀλλὰ πρὸς τὴν χρείαν ἡ θεωρία ἐξετυπώθη·

[01271]    ἐπειδὴ γὰρ πλείονα γνῶσιν ὁ προφήτης ἐκ τῆς θείας διαλέξεως ἔλαβεν, αἱ δὲ πτέρυγες γνώσεως παραδηλοῦσιν ὀξύ τητα, τὴν γενομένην αὐτῷ τῆς γνώσεως προσθήκην σημαίνων, διπλᾶς αὐτῷ δείκνυσι τῶν Χερουβὶμ τὰς πτέρυγας·

[01272]    καὶ αὐτὴ γὰρ ἡ τούτων προσηγορία τῇ Ἑλλάδι φωνῇ τὸ πλῆθος σημαίνει τῆς γνώσεως.

[01273]    ΚΕΦΑΛ.

[01274]    ΙΑʹ.

[01275]    αʹ, γʹ.

[01276]    Καὶ ἀνέλαβέ με, φησὶ, Πνεῦμα, καὶ ἐξ ήγαγέ με ἐπὶ τὴν πύλην τοῦ οἴκου Κυρίου τὴν κατέναντι, τὴν βλέπουσαν κατὰ ἀνατολάς·

[01277]    καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τῶν προθύρων τῆς πύλης, ὡς εἰκοσι πέντε ἄνδρες, καὶ ἴδον ἐν μέσῳ αὐτῶν Ἰεζονίαν τὸν τοῦ Ἰεζὲκ, καὶ Φαλτίαν τὸν Βαναίου, τοὺς ἀφηγουμένους τοῦ λαοῦ.

[01278]    Καὶ εἶπε.

[01279]    Κύριος πρός με·

[01280]    Υἱὲ ἀνθρώπου, οὗτοι οἱ ἄνδρες οἱ λογιζόμε νοι μάταια, καὶ βουλευόμενοι βουλὴν πονηρὰν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, οἱ λέγοντες·

[01281]    Οὐχὶ προσφά ^[81.897] τως ᾠκοδόμηνται οἰκίαι;

[01282]    Αὕτη ἐστὶν ὁ λέβης, ὑμεῖς δὲ τὰ κρέα.

[01283]    Κατηγορεῖ καὶ τῶν ἡγουμέ νων, καὶ τῶν ὑπηκόων, ὡς ἐναντία τῷ Θεῷ βου λευομένων, καὶ τοῖς προφήταις ἀντιλεγόντων, καὶ πείθεσθαι μὴ θελόντων ὅτι τοῖς πολεμίοις παραδο θήσονται, ἀλλὰ τὴν πόλιν οἰκήσουσι, κἀκεῖ δέξονται τοῦ βίου τὸ τέλος.

[01284]    Νεόδμητοι γὰρ, φησὶν, αἱ οἰκίαι, καὶ ἐν ταύταις κατοικήσομεν, καὶ τοῦ βίου τὸ πέρας δεξόμεθα·

[01285]    τούτου χάριν ἀγανακτῶν ὁ Θεὸς τὴν ἐσομένην τῶν πολεμίων ἔφοδον διὰ τοῦ προφήτου προ λέγει.

[01286]    εʹ.

[01287]    Ἐπέπεσε γὰρ, φησὶν, ἐπ' ἐμὲ Πνεῦμα Κυρίου, καὶ εἶπε πρός με·

[01288]    Τάδε λέγει Κύριος.

[01289]    Τουτέστι, τῆς τοῦ Θεοῦ Πνεύματος ἐνεργείας ἀναπλη σθεὶς τάδε εἰπεῖν ἐκ προσώπου τοῦ Θεοῦ προσετάχθην.

[01290]    Οὕτως εἴπατε, οἶκος Ἰσραὴλ, καὶ τὰ διαβού λια τοῦ πνεύματος ὑμῶν ἐγὼ ἐπίσταμαι.

[01292]    ʹ, ηʹ.) Ἐπληθύνατε νεκροὺς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, καὶ ἐπλήσατε τὰς ὁδοὺς αὐτῆς τραυματιῶν.

[01293]    ∆ιὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος·

[01294]    Τοὺς νεκροὺς ὑμῶν, οὓς ἐπατάξατε ἐν μέσῳ αὐτῆς, οὗτοί εἰσι τὰ κρέα, αὐτὴ δέ ἐστιν ὁ λέβης, καὶ ὑμᾶς ἐξάξω ἐκ μέσου αὐτῆς.

[01295]    Ῥομφαίαν φοβεῖσθε, καὶ ῥομ φαίαν ἐπάξω ἐφ' ὑμᾶς, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01296]    Ὑμεῖς μὲν, φησὶ, λέβητα τὴν πόλιν ἀπεφήνατε, νεκρῶν αὐτὴν μυρίων ἐμπλήσαντες·

[01297]    τούτου χάριν οὐ τεύξεσθε ὧν ἐλπίζετε, οὐδὲ ἄλυπον δέξεσθε τοῦ βίου τὸ πέρας, ἀλλὰ τοῖς πολεμίοις, οὓς δεδοίκατε, παραυτίκα παραδοθήσεσθε, καὶ τῆς ἐκείνων ῥομ φαίας γενήσεσθε παρανάλωμα.

[01298]    θʹ.

[01299]    Καὶ ἐξάξω ὑμᾶς ἐκ μέσου αὐτῆς, καὶ πα ραδώσω ὑμᾶς εἰς χεῖρας ἀλλοτρίων, καὶ ποιήσω ἐν ὑμῖν κρῖμα.

[01300]    ∆ικαίως, φησὶν, ὑμᾶς τιμωρήσο μαι·

[01301]    ἐπειδὴ γὰρ ὑμεῖς τοὺς ὁμοφύλους ἀνείλετε, ἀλλοτρίοις καὶ πολεμίοις ἐνδίκως παραδοθήσεσθε.

[01302]    ιʹ.

[01303]    Ἐπὶ τῶν ὁρίων τοῦ Ἰσραὴλ κρινῶ ὑμᾶς·

[01304]    καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[01305]    Ἔξω, φησὶ, τῆς πόλεως τίσετε δίκας ὧν ἠσεβήσατε, καὶ διὰ τῆς πείρας μαθήσεσθέ με ∆εσπότην.

[01306]    ιαʹ, ιβʹ.

[01307]    Αὕτη ὑμῖν οὐκ ἔσται εἰς λέβητα, καὶ ὑμεῖς οὐ μὴ γένησθε ἐν μέσῳ αὐτῆς εἰς κρέα·

[01308]    ἐπὶ τῶν ὁρίων τοῦ Ἰσραὴλ κρινῶ ὑμᾶς.

[01309]    Καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[01310]    Οὐκ ἀποθανεῖσθε, φησὶν, ἐν τῇ πόλει, οὐδὲ ταφῆς ἀξιωθήσεσθε ἐν αὐτῇ, κατὰ τὰς ὑμετέρας ἐλπίδας, ἀλλὰ πόῤῥω ταύτης ἀναιρεθήσεσθε·

[01311]    καὶ τὰς αἰτίας διδάσκων, Ὅτι ἐν τοῖς δικαιώμασί μου, φησὶν, οὐκ ἐπορεύθητε, καὶ τὰ κρίματά μου οὐκ ἐποιήσατε·

[01312]    ἀλλὰ οὐδὲ κατὰ τὰ κρίματα τῶν ἐθνῶν τῶν περικύκλῳ ὑμῶν οὐκ ἐποιήσατε.

[01313]    Παρανομίας ὑπερβολὴ, καὶ δυσσεβείας μέγιστος ἔλεγχος, τὸ μὴ μόνον τὸν θεῖον παραβῆ ναι νόμον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀσεβείᾳ συζώντων ἐθνῶν δυσσεβέστερα δρᾷν.

[01314]    ^[81.900] ιγʹ.

[01315]    Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ προφητεύειν με, καὶ Φαλτίας ὁ τοῦ Βαναίου ἀπέθανεν·

[01316]    καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου, καὶ ἀνεβόησα φωνῇ μεγάλῃ, καὶ εἶπα·

[01317]    Οἴμοι, οἴμοι, Ἀδωναῒ Κύριε, εἰς συντέ λειαν ποιεῖς σὺ τοὺς καταλοίπους τοῦ Ἰσραήλ;

[01318]    Ὁρᾷ τὴν ἐνέργειαν ὁ προφήτης ἐκείνων, οἳ κόπτειν ἀφειδῶς προσετάχθησαν τὴν πόλιν, καὶ δείσας μὴ τὴν πανωλεθρίαν ὑπομείνῃ, πάντων ἀναιρουμένων·

[01319]    ἐπελάθετο γὰρ ἐκ τῆς ἀθυμίας ὡς πολλοὶ τὰ τῆς σωτηρίας ἐδέξαντο σημεῖα·

[01320]    τὸν φιλάνθρωπον ἱκε τεύει ∆εσπότην ἐλέῳ κεράσαι τὸ δίκαιον·

[01321]    διδάσκεται δὲ, ὡς οὗτοι μὲν τοῖς πολεμίοις παραδοθήσονται διὰ τὴν πολλὴν πονηρίαν·

[01322]    οἱ δὲ ἤδη αἰχμάλωτοι ἀπ αχθέντες, κἀν τῇ ξένῃ παραψυχῆς ἀπολαύσουσι, καὶ ἐπανόδου τεύξονται.

[01323]    ιεʹ.

[01324]    Υἱὲ γὰρ, φησὶν, ἀνθρώπου, οἱ ἀδελφοί σου, καὶ οἱ ἄνδρες τῆς αἰχμαλωσίας σου, καὶ πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραὴλ συντετέλεσται.

[01325]    Ἐνίους φησὶ δορυαλώτους γεγενημένους, καὶ δίκας ὧν ἐτόλμησαν δεδωκότας, φυλάξω μοι εἰς λαόν.

[01326]    Οἷς εἶπον αὐτοῖς οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλὴμ, Μακρὰν ἀπέχετε ἀπὸ Κυρίου, ἡμῖν δέδοται ἡ γῆ εἰς κληρονομίαν.

[01327]    Ἐπιτωθάζοντες ἐκείνοις οἱ νῦν τὴν Ἱερουσαλὴμ οἰκοῦντες λέγειν ἐτόλμων, ὡς Ὑμᾶς μὲν πόῤῥω ἑαυτοῦ πε ποίηκεν ὁ ∆εσπότης, ἡμῖν δὲ τὴν τῆς ἐπαγγελίας ἀπεκλήρωσε γῆν·

[01328]    διὰ τοῦτο, φησὶ, πᾶν τοὐναντίον γενήσεται, καὶ ὑμᾶς μὲν παραδώσω σφαγῇ, ἐκείνων δὲ ποιήσομαι πρόνοιαν.

[01329]    ι

[01331]    ʹ.

[01332]    ∆ιὰ τοῦτο εἶπε·

[01333]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύ ριος, ὅτι Ἀπώσομαι αὐτοὺς εἰς τὰ ἔθνη, καὶ διασκορπιῶ αὐτοὺς εἰς πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ ἔσο μαι αὐτοῖς εἰς ἁγίασμα μικρὸν ἐν ταῖς χώραις, οὗ ἂν εἰσέλθωσιν ἐκεῖ.

[01334]    Τέως μὲν γὰρ αὐτοὺς αἰ χμαλώτους, καὶ μετοίκους, καὶ σποράδας πεποίηκα·

[01335]    ἀλλ' ὅμως ἐν τῇ μετοικίᾳ, τῇ προσδοκίᾳ τῆς τῶν συμφορῶν μεταβολῆς, καὶ τῇ ἐλπίδι τῶν ἀγαθῶν, παραψυχὴν αὐτοῖς παρέξομαι·

[01336]    καὶ τοῦτο παρ εδήλωσεν εἰπών·

[01337]    Ἔσομαι αὐτοῖς εἰς ἁγίασμα μι κρόν.

[01338]    Οὐκ εἰς μακρὰν δὲ πάλιν αὐτοὺς ἀποκατα στήσω, καὶ εἰς τὴν πατρῴαν ἐπανάξω γῆν.

[01339]    ιζʹ, ιηʹ.

[01340]    Συνάξω γὰρ, φησὶν, αὐτοὺς ἐκ τῶν ἐθνῶν, καὶ εἰσδέξομαι αὐτοὺς ἐκ τῶν χωρῶν, οὗ διέσπειρα αὐτοὺς ἐν αὐταῖς·

[01341]    καὶ δώσω αὐ τοῖς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ, καὶ εἰσελεύσονται ἐκεῖ, καὶ ἐξάξουσι πάντα τὰ βδελύγματα αὐτῆς, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας αὐτῆς ἐξ αὐτῆς.

[01342]    Τοῦτο δὲ ἡ τοῦ Ἔσδρα ἱστορία διδάσκει, καὶ τῶν Μακκα βαίων ἡ συγγραφή.

[01343]    Μετὰ γὰρ τὴν ἀπὸ Βαβυλῶνος ἐπάνοδον, τῆς τῶν εἰδώλων ἀποστάντες λατρείας, ἐπιμελῶς τὸν τῶν ὅλων Θεὸν θεραπεύοντες διετέλουν.

[01344]    ιθʹ.

[01345]    Καὶ δώσω αὐτοῖς, φησὶ, καρδίαν ἑτέραν, καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω αὐτοῖς.

[01346]    ∆ιὰ τούτων δὲ οὐ τοῦ αὐτεξουσίου τὴν ἀναίρεσιν παρεδήλωσεν, ἀλλὰ ^[81.901] τὴν ἐσομένην ἀντίληψιν παρ' αὐτοῦ, καὶ συμμαχίαν ἐπὶ τῇ τῶν ἀγαθῶν ἐργασίᾳ·

[01347]    πνεῦμα δὲ καινὸν ἐκάλεσε τὴν ἐπὶ τὰ καλὰ τῆς ψυχῆς ὁρμήν·

[01348]    ἐπειδὴ γὰρ εἰς τἀναντία ἔῤῥεπον, τὴν ἐπὶ τὸ κρεῖττον μετα βολὴν καινὸν προσηγόρευσε πνεῦμα·

[01349]    ὥσπερ γὰρ εἰρηκὼς ἑτέραν καρδίαν, οὐ φύσεως μεταβολὴν ἐσήμανεν, ἀλλὰ τῆς γνώμης τὴν ἐπὶ τὸ κρεῖττον ῥοπήν·

[01350]    οὕτω καὶ διὰ τοῦ πνεύματος τοῦ καινοῦ ταυτὸ τοῦτο ἐδήλωσε·

[01351]    μαρτυρεῖ δὲ καὶ τὰ ἐπαγόμενα·

[01352]    Καὶ ἐκσπάσω γὰρ, φησὶ, τὴν καρδίαν τὴν λιθίνην ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτῶν, καὶ δώσω αὐτοῖς καρδίαν σαρκίνην.

[01353]    Καὶ οὐδεὶς ἂν τῶν ἐχεφρόνων φύσιν λίθου τὴν λιθίνην ὑπολάβοι καρδίαν, ἀλλὰ τὴν ἀπειθῆ, καὶ ἀτεράμονα, καὶ εἴκειν Θεῷ μὴ βουλομένην·

[01354]    σαρκίνην δὲ πάλιν, τὴν εὐπειθῆ καὶ εὐήκοον.

[01355]    κʹ.

[01356]    Ὅπως ἐν τοῖς προστάγμασί μου πορεύων ται, καὶ τὰ δικαιώματά μου φυλάσσωνται, καὶ ποιήσωσιν αὐτὰ, καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαὸν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεόν.

[01357]    Τῆς γὰρ πολιτείας αὐτῶν λοιπὸν κατὰ τοὺς ἐμοὺς ἐπιτελουμένης νόμους, ἐγὼ μὲν αὐτῶν κληθήσομαι Θεὸς, αὐτοὶ δὲ λαὸς ἐμὸς χρηματίσουσι.

[01358]    Ταῦτα εἰρηκὼς περὶ τῶν ἤδη δορυ αλώτων γενομένων, πάλιν ἐπανάγει τὸν λόγον περὶ τῶν τὴν Ἱερουσαλὴμ τηνικαῦτα οἰκούντων.

[01359]    καʹ.

[01360]    Αὐτῶν δὲ, φησὶν, εἰς τὴν καρδίαν τῶν βδελυγμάτων αὐτῶν, καὶ τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν ἡ καρδία αὐτῶν ἐπορεύετο, τὰς ὁδοὺς αὐτῶν εἰς κεφαλὰς αὐτῶν δέδωκα, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01361]    Τούτοις δὲ, φησὶν, ἐπειδὴ τοῖς ἐκείνων οὐκ ἐσωφρο νίσθησαν κακοῖς, ἀλλὰ τῇ ἀσεβείᾳ προστετηκότες διατελοῦσι, τὰς ἀξίας τῶν τολμημάτων ἐπάξω δίκας.

[01362]    κβʹ, κγʹ.

[01363]    Καὶ ἐξῆραν τὰ Χερουβὶμ τὰς πτέρυγας αὐτῶν, καὶ οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν, καὶ ἡ δόξα Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐπ' αὐτὰ ὑπεράνω αὐτῶν.

[01364]    Καὶ ἀνέβη ἡ δόξα Κυρίου ἐκ μέσης τῆς πόλεως, καὶ ἔστη ἐπὶ τοῦ ὄρους, ὃ ἦν ἀπέναντι τῆς πόλεως.

[01365]    Τούτων, φησὶν, οὕτως εἰρημένων, ἀπέστη ἐκ τῆς πόλεως τὰ Χερουβὶμ, φέροντα τοῦ Θεοῦ τὴν δόξαν ἐποχουμένην·

[01366]    ἔστη δὲ ἐπὶ τοῦ ὄρους κατέναντι Ἱε ρουσαλήμ·

[01367]    ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ὄρος τὸ τῶν Ἐλαιῶν καλούμενον, ὅθεν καὶ ἡ κατὰ σάρκα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν ἀνάληψις ἐγένετο·

[01368]    εἰκότως τοίνυν καὶ τηνι καῦτα ἐν ἀνθρωπείῳ φανεὶς σχήματι, καὶ τὰς δύο φύσεις ἑνὶ δείξας προσώπῳ, καὶ τὴν μὲν θείαν διὰ τοῦ πυρὸς αἰνιξάμενος, διὰ τοῦ ἠλέκτρου δὲ τὴν ἀνθρωπείαν παραδηλώσας, κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὴν ψῆφον ἐξενεγκὼν εἰς τὸ ὄρος τοῦτο χωρεῖ, κἀκεῖ θεν ποιεῖται τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον·

[01369]    καὶ γὰρ μετὰ τὸν σταυρὸν, καὶ τὸν θάνατον, τὴν κατὰ τῆς Ἱερουσαλὴμ ψῆφον πάλιν ἐξενεγκὼν, ὅτι οὐ μὴ μείνῃ λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ μὴ καταλυθῇ, εἰς τὸ ὄρος ἐκεῖνο

[01370]    ^[81.904] μετὰ τῶν μαθητῶν ἀνελθὼν, ὑπὸ νοερῶν καὶ ἀορά των φερόμενος δυνάμεων εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἀνελή φθη.

[01371]    Τύπος τοίνυν τῶν ἐσομένων καὶ τὰ τῷ προφήτῃ δειχθέντα·

[01372]    οὕτω δὲ ταῦτα θεασάμενος, φησίν·

[01373]    κδʹ.

[01374]    Πνεῦμα ἀνέλαβέ με, καὶ ἤγαγέ με εἰς γῆν Χαλδαίων ἐν ὁράσει ἐν Πνεύματι Θεοῦ.

[01375]    Οὐ γὰρ κατὰ ἀλήθειαν, φησὶ, σωματικῶς, νῦν μὲν εἰς τὴν Ἰουδαίαν, νῦν δὲ εἰς γῆν Χαλδαίων μετεφερόμην, ἀλλ' ὁράσει, τουτέστιν ἐν ὀπτασίᾳ·

[01376]    καὶ ἐν Πνεύ ματι Θεοῦ, ἀντὶ τοῦ, ∆ιὰ τῆς τοῦ Θεοῦ ἐνεργείας τὴν διάνοιαν φωτιζόμενος, καὶ προφητικοὺς δεχόμε νος ὀφθαλμοὺς, τούτων ἕκαστον ἐθεώρουν.

[01377]    Καὶ τοῦτο σαφέστερον ποιῶν ἐπήγαγε·

[01378]    Καὶ ἀνέβην ἀπὸ τῆς ὁράσεως, ἧς εἶδον.

[01379]    (κεʹ.) Καὶ ἐλάλησα πρὸς τὴν αἰχμαλωσίαν πάντας τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, οὓς ἔδειξέ μοι.

[01380]    Εἰς ἐμαυτὸν, φησὶν, ἐπανῆλθον, τῆς πνευματικῆς θεωρίας τέλος λαβούσης·

[01381]    καὶ ἐκεῖνα μὲν οὐκέτι ἑώρων, μόνους δὲ τοὺς συμπαρόντας πρεσβυτέρους, οἷς καὶ διηγησάμην ἕκαστον, ὧν τε εἶδον, ὧν τε ἀκήκοα·

[01382]    ἀλλὰ καιρὸς νῦν εἰπεῖν τὴν εὐαγγελικὴν ἐκείνην φωνὴν, Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται.

[01383]    Ἱκανῶς γὰρ τοῦτο ἡμᾶς καὶ τὰ εἰρημένα ἐδίδαξε·

[01384]    πολλῶν γὰρ κατὰ ταυτὸν καθ ημένων, μόνος ὁ προφήτης τῆς πνευματικῆς ἐκείνης ἀπήλαυσε θεωρίας.

[01385]    Ταύτης τυχεῖν τῆς καθαρότητος καὶ ἡμεῖς σπουδάσωμέν τε καὶ ἱκετεύσωμεν, ἵνα πάσης λύμης ἀπαλλαγέντες, ἐνδελεχῶς μὲν ἐπὶ τοῦ παρόντος βίου τοῦ Θεοῦ τὴν μνήμην ἐν τῇ ψυχῇ περιφέρωμεν, μετὰ παῤῥησίας δὲ αὐτὸν ἰδεῖν ἀξιω θῶμεν ἐν τῇ τῆς ἐπιφανείας ἡμέρᾳ.

[01386]    Αὐτῷ πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

[01387]    Ἀμήν.

[01388]    ΤΟΜΟΣ ∆ʹ.

[01389]    ΚΕΦΑΛ.

[01390]    ΙΒʹ.

[01391]    αʹ, βʹ.

[01392]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με, λέ γων·

[01393]    Υἱὲ ἀνθρώπου, ἐν μέσῳ οἴκου παραπικραί νοντος σὺ κατοικεῖς·

[01394]    οἳ ἔχουσιν ὀφθαλμοὺς τοῦ βλέπειν, καὶ οὐ βλέπουσι, καὶ τὰ ὦτα ἔχουσι τοῦ ἀκούειν, καὶ οὐκ ἀκούουσι, διότι οἶκος παρα πικραίνων ἐστί.

[01395]    Τὴν ἐπ' ἄμφω τῆς ψυχῆς ῥοπὴν ὁ λόγος ἐδήλωσεν·

[01396]    Ἔχουσι γὰρ, φησὶν, ὀφθαλμοὺς τοῦ βλέπειν, καὶ οὐ βλέπουσι, καὶ ὦτα ἔχουσι τοῦ ^[81.905] ἀκούειν, καὶ οὐκ ἀκούουσι.

[01397]    Καὶ διδάσκων ὡς οὐκ ἐκ φύσεως αὐτοῖς τὰ πάθη ταῦτα γέγονεν, ἐπήγαγε, ∆ιότι οἶκος παραπικραίνων ἐστί.

[01398]    Τὸ δὲ παραπι κραίνων ὁ Σύμμαχος προσεριστὴς ἡρμήνευσε, τουτ έστι φιλόνεικος, ἀπειθὴς καὶ ἀνήκοος.

[01399]    Ταῦτα δὲ τῷ προφήτῃ προεῖπεν ὁ ∆εσπότης, μέλλων αὐτὸν προστάττειν τὴν διὰ τῶν πραγμάτων ποιήσασθαι προφητείαν, καὶ οἱονεὶ ἀπολογούμενος, ὅτι διὰ τὴν τοῦ λαοῦ σκληρότητα καὶ ἀπείθειαν τοιαῦτα ἐπιτάτ τειν ἀναγκάζεται.

[01400]    γʹ.

[01401]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, ποίησον σεαυτῷ σκεύη αἰχμαλωσίας, καὶ αἰχμαλωτεύθητι ἡμέ ρας ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ αἰχμαλωτευθήσῃ ἀπὸ τοῦ τόπου σου εἰς τόπον ἕτερον ἐνώπιον αὐτῶν, ὅπως ἴδωσι, διότι οἶκος παραπικραίνων ἐστί.

[01402]    Καὶ σαφέστερα τὰ εἰρημένα ποιῶν ἐπάγει·

[01403]    δʹ

[01405]    ʹ.

[01406]    Καὶ ἐξοίσεις τὰ σκεύη σου, ὡς σκεύη αἰχμαλωσίας ἡμέρας, κατ' ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, καὶ σὺ ἐξελεύσῃ ἑσπέρας ἐνώπιον αὐτῶν, ὡς ἐκπο ρεύεται αἰχμάλωτος.

[01407]    ∆ιόρυξον σεαυτῷ εἰς τὸν τοῖχον, καὶ ἐξελεύσῃ δι' αὐτοῦ ἐνώπιον αὐτῶν.

[01408]    Ἐπ' ὤμων ἀναληφθήσῃ, καὶ κεκρυμμένος ἐξ ελεύσῃ, τὸ πρόσωπόν σου συγκαλύψεις, καὶ οὐ μὴ ἴδῃς τὴν γῆν·

[01409]    διότι τέρας δέδωκά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ.

[01410]    Μίμησαι, φησὶ, πολιορκούμενόν τινα, εἶτα τῆς πόλεως ἁλισκομένης, καὶ φεύγειν ἀναγκαζ όμενον, καὶ διορύττοντα τοῖχον, καὶ ἔξοδον ἐπινο οῦντα, καὶ τὸ πρόσωπον συγκαλύπτοντα, ἵνα μὴ γνώριμος τοῖς ὁρῶσι γένηται·

[01411]    διὰ σοῦ γὰρ βούλομαι ταῦτα ποιοῦντος προσημῆναι τοῖς τὴν Ἱερουσαλὴμ οἰκοῦσι τὴν ἐσομένην αἰχμαλωσίαν.

[01412]    Τούτων δὲ ἕκα στον σαφέστερον ἡμᾶς ὁ θεσπέσιος Ἱερεμίας διδά σκει, διηγούμενος ὅπως ὁ Σεδεκίας, τῆς πόλεως ἁλού σης, μετὰ τῶν οἰκείων καὶ τῶν δορυφόρων ἐδραπέ τευσε νύκτωρ, ἔξοδόν τινα μηχανησάμενος διὰ τοῦ κήπου τῶν βασιλείων.

[01413]    Εἶτα διδάσκει ὁ προφήτης, ὡς τῶν εἰρημένων ἕκαστον εἰς πέρας ἤγαγε, ἅτε δὴ θεῖα πληρῶν ἐπιτάγματα.

[01414]    Τούτων δὲ, φησὶν, οὕτω παρ' ἐμοῦ γενομένων, ηʹ ιαʹ.

[01415]    Ἐγένετο λόγος Κυρίου τοπρωῒ πρός με, λέγων·

[01416]    Υἱὲ ἀνθρώπου, οὐκ εἶπε πρὸς σὲ ὁ οἶκος τοῦ Ἰσραὴλ, ὁ οἶκος ὁ παραπικραίνων·

[01417]    Τί σὺ ποιεῖς;

[01418]    Εἰπὲ πρὸς αὐτούς·

[01419]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος τῷ ἄρχοντι καὶ ἀφηγουμένῳ ἐν Ἱερουσαλὴμ, καὶ παντὶ οἴκῳ Ἰσραὴλ, οἵ εἰσιν ἐν μέσῳ αὐτῶν.

[01420]    Εἰπὲ, ὅτι Ἐγὼ τέρας ποιῶ, ὃν τρόπον πεποίηκα, οὕτως ἔσται αὐτοῖς, ἐν μετοικήσει καὶ αἰχμαλωσίᾳ πορεύσονται.

[01421]    Ἐρωτώμενος, φησὶ, παρὰ τῶν ἀπειθῶν τούτων καὶ ἀντιτύπων, τῶν ὑπὸ σοῦ γινομένων τὴν αἰτίαν, σαφῶς αὐτοῖς εἰπὲ, ὅτι Τέρας ὑμῖν ἐγώ εἰμι καὶ σημεῖον, διὰ τῶν πραγμά ^[81.908] των προφητεύων, καὶ ἐν ἐμαυτῷ σκιογραφῶν, τά τε τῷ βασιλεῖ τῆς Ἱερουσαλὴμ, καὶ πᾶσι τοῖς ἄρχουσι συμβησόμενα.

[01422]    ιβʹ.

[01423]    Καὶ ὁ ἄρχων γὰρ αὑτῶν ἐν μέσῳ αὐτῶν ἐπ' ὤμων ἀρθήσεται, καὶ κεκρυμμένως ἐξελεύσεται διὰ τοῦ τοίχου, καὶ διορύξει τοῦ ἐξελθεῖν αὐτὸν δι' αὐτοῦ·

[01424]    τὸ πρόσωπον αὑτοῦ συγκαλύψει, ὅπως μὴ ὁραθῇ ὀφθαλμοῖς, καὶ αὐτὸς τὴν γῆν οὐκ ὄψεται.

[01425]    Ἀλλ' ὅμως καὶ οὕτω ποιούμενος τὴν φυγὴν, καὶ πάντα μηχανώμενος ὥστε λαθεῖν, συλληφθήσεται παρὰ τῶν πολεμίων.

[01426]    ιγʹ.

[01427]    Καὶ ἐκπετάσω, φησὶ, τὸ δίκτυόν μου ἐπ' αὐτὸν, καὶ συλληφθήσεται ἐν τῇ περιοχῇ μου, καὶ ἄξω αὐτὸν εἰς Βαβυλῶνα εἰς γῆν Χαλδαίων, καὶ αὐτὴν οὐκ ὄψεται, καὶ ἐκεῖ τελευτήσει.

[01428]    ∆ιὰ πάντων ἐδίδαξε τῶν εἰρημένων, ὡς ὀργάνοις κεχρη μένος τοῖς πολεμίοις, δίκας ἀπαιτήσει τῆς ἀσεβείας, καὶ τὸν βασιλέα, καὶ τοὺς ἄρχοντας, καὶ ἅπαν τὸ ὑπήκοον.

[01429]    ∆ίκτυον γὰρ αὑτοῦ τοὺς πολεμίους ἐκάλεσε, καὶ περιοχὴν αὑτοῦ τὴν πολιορκίαν.

[01430]    Ταῦτα δὲ καὶ ἡ τετάρτη τῶν Βασιλειῶν, καὶ ὁ μακάριος Ἱερεμίας σαφῶς διδάσκει.

[01431]    Ἱππικὸν γὰρ σύνταγμα πέμψας ὁ Ναβουχοδονόσορ εἰς τὴν καθ' Ἱεριχὼ ἔρη μον, καὶ τὸν Σεδεκίαν καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ δραπετεύ σαντας συλλαβὼν, ἤγαγεν εἰς ∆εβλαθὰ, κἀκεῖ τοῦ Σεδεκίου τοὺς παῖδας πρότερον ἀνελὼν, καὶ θεατὴν αὐτὸν ποιήσας τῆς τῶν παίδων σφαγῆς, οὕτως αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐξώρυξε, καὶ δεσμὰ περιθεὶς ἐκ χαλκοῦ πεποιημένα, εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἀπήγαγε, μύλωνα οἰκεῖν ἀναγκάσας.

[01432]    ∆ιὸ καὶ ἡ προφητεία φησὶν, ὅτι Εἰς Βαβυλῶνα ἀχθήσεται, καὶ αὐτὴν οὐκ ὄψεται.

[01433]    ιδʹ, ιεʹ.

[01434]    Καὶ πάντας, φησὶ, τοὺς κύκλῳ αὐτοῦ τοὺς βοηθοὺς αὐτοῦ, καὶ πάντας τοὺς ἀντιλαμ βανομένους αὐτοῦ, διασπερῶ εἰς πάντα ἄνεμον, καὶ ῥομφαίαν ἐκχεῶ ὀπίσω αὐτῶν.

[01435]    Καὶ γνώσον ται ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος, ἐν τῷ διασκορπίσαι με αὐτοὺς ἐν τοῖς ἔθνεσι, καὶ διασπερῶ αὐτοὺς ἐν ταῖς χώραις.

[01436]    Ὅσοι δ' ἂν διαφύγωσι τὴν ἐν τῷ πολέ μῳ σφαγὴν, αἰχμαλώτους ἀπαχθῆναι παρασκευάσω, καὶ μετοίκους ἀποφανῶ καὶ σποράδας, ἵνα δι' αὐτῶν μάθωσι τῶν πραγμάτων, ὡς κωφὰ μὲν τὰ εἴδωλα, καὶ παντελῶς μὲν ἀδρανῆ, ἐγὼ δὲ Κύριος καὶ ∆εσπότης.

[01437]    ιὰʹ.

[01438]    Καὶ ὑπολήψομαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρας ἀριθμῷ ἐκ ῥομφαίας, καὶ ἐκ λιμοῦ, καὶ ἐκ θανάτου, ὅπως ἂν ἐκδιηγῶνται πάσας τὰς ἀνομίας αὑτῶν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, οὗ εἰσῆλθον ἐκεῖ, καὶ γνώσον ται ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[01439]    Αὐτοὶ δὲ οὗτοι, φησὶν, οἳ λεί ψανον ἔσονται τοῦ λιμοῦ, καὶ τοῦ θανάτου, καὶ τῆς πολεμικῆς σφαγῆς, κατήγοροι τῆς οἰκείας δυσσεβείας καὶ τῆς παρανομίας γενήσονται, διδάσκοντες τὰ ἔθνη ὧν εἰσι μέτοικοι, ὡς δίκας τίνουσιν ὧν εἰς ἐμὲ πεπλημμελήκασι.

[01440]    ^[81.909] ιζʹ, ιηʹ.

[01441]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με, λέγων·

[01442]    Υἱὲ ἀνθρώπου, τὸν ἄρτον σου μετ' ὀδύνης φαγῇ, καὶ τὸ ὕδωρ σου μετὰ βασάνου καὶ θλί ψεως πιεῖ.

[01443]    Καὶ τοῦτο πάλιν σημεῖον τοῦ κατὰ τὴν πολιορκίαν γενησομένου λιμοῦ.

[01444]    ιθʹ, κʹ.

[01445]    Καὶ ἐρεῖς πρὸς τὸν λαὸν τῆς γῆς·

[01446]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραήλ·

[01447]    Τοὺς ἄρτους αὑτῶν μετ' ἐνδείας φάγονται, καὶ τὸ ὕδωρ αὑ τῶν μετ' ἀφανισμοῦ πίονται, ὅπως ἀφανισθῇ ἡ γῆ σὺν πληρώματι αὑτῆς, ἐν ἀσεβείᾳ πάντων τῶν κατοικούντων ἐν αὐτῇ.

[01448]    Καὶ αἱ πόλεις αὐ τῶν αἱ κατοικούμεναι ἐξερημωθήσονται, καὶ ἡ γῆ εἰς ἀφανισμὸν ἔσται, καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[01449]    Ἐπειδὴ γὰρ ἀπολαύοντες τῶν παρ' ἐμοῦ ἀγαθῶν, καὶ τοῖς ἀπὸ γῆς ἐντρυφῶντες καρποῖς, ἠγνοεῖτε τὸν δοτῆρα, καὶ ἀγνώμονες περὶ τὸν εὐερ γέτην ἐγένεσθε, ἐν τῇ στερήσει τῶν ἀγαθῶν καὶ τῇ τῶν πόλεων ἐρημίᾳ τὴν ἐμὴν μαθήσεσθε δεσποτείαν.

[01450]    Ταῦτα δὲ τοῖς ἐν Ἱεροσολύμοις προηγόρευσεν ὁ προφήτης ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ τυγχάνων, τοῦ Θεοῦ βουλομένου, καὶ τοὺς ἤδη γενομένους αἰχμαλώτους ψυχαγωγεῖν, ὅτι οὐ μόνοι τοιαῦτα πεπόνθασιν, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄλλους σχήσουσι κοινωνούς·

[01451]    καὶ τοὺς ἔτι τὴν Ἱερουσαλὴμ οἰκοῦντας, φόβῳ τῆς τῶν κακῶν προφητείας, πεῖσαι θέλων παύσασθαι τῆς πονηρίας.

[01452]    Πρὸς δὲ τούτοις, ἐπειδὴ τοῖς τοῦ θείου Ἱερεμίου οἱ τὴν Ἱερουσαλὴμ οἰκοῦντες ἀντέλεγον λόγοις, καὶ τοῖς τοῦ θεσπεσίου Ἰεζεκιὴλ ὁμοίως οἱ ἐν τῇ Χαλδαίᾳ διάγοντες, ἀναγκαίως τὰ δι' ἀλλήλων βεβαιοῦσι σύμ φωνα προφητεύοντες, καὶ διὰ τῆς συμφωνίας θείους ἀποφαίνουσι τοὺς λόγους.

[01453]    Εἰ μὲν γὰρ πλησίον ᾤκουν ἀλλήλων, ἔσχε γοῦν χώραν κατὰ τῆς τῶν λόγων συμφωνίας ἡ ὑποψία·

[01454]    ἐπειδὴ δὲ πολλοῖς σταθμοῖς ἀλλήλων διείργοντο, καὶ ταυτὰ προηγόρευον, ἀναγ καίως θεῖα δείκνυται τὰ λεγόμενα.

[01455]    Τούτου χάριν, Ἱερεμίας μὲν τοῖς ἐν τῇ Χαλδαίᾳ ἐπιστέλλει, Ἰεζεκιὴλ δὲ τοῖς ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ, τοῦ Θεοῦ τῶν ὅλων καὶ τούτοις κἀκείνοις ὠφελείας πάντα πόρον μηχανω μένου.

[01456]    καʹ, κβʹ.

[01457]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με, λέγων·

[01458]    Υἱὲ ἀνθρώπου, τίς ἡ παραβολὴ αὕτη ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραὴλ λεγόντων·

[01459]    Μακρὰν αἱ ἡμέραι, ἀπόλωλε πᾶσα ὅρασις;

[01460]    Τί δήποτε, φησὶν, οἱ τὴν Ἰουδαίαν οἰκοῦντες λέγειν εἰώθασι τοῖς προ φήταις, ὅτι Τὰ μετὰ πολὺν ἐτῶν ἀριθμὸν ἐσόμενα προαγορεύετε, ψεῦδος ἀναμιγνύντες τοῖς λόγοις, καὶ οὐδὲν ἀληθὲς προθεσπίζοντες;

[01461]    κγʹ.

[01462]    ∆ιὰ τοῦτο εἰπὲ πρὸς αὐτούς·

[01463]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[01464]    Καὶ ἀποστρέψω τὴν παραβολὴν ταύτην, καὶ οὐκ ἔτι οὐ μὴ εἴπωσι τὴν παραβολὴν ταύτην ὁ οἶκος τοῦ Ἰσραὴλ, ὅτι λαλήσεις πρὸς αὐτοὺς, λέγων·

[01465]    Ἠγγίκασιν αἱ ἡμέραι καὶ ὁ καιρὸς πάσης ὁράσεως.

[01466]    Ἐπειδὴ γὰρ τὴν μακροθυμίαν ^[81.912] ψευδολογίαν καλοῦσι, πεπείσθωσαν ὡς παραυτίκα τῆς προφητείας τὸ τέλος, καὶ ἐν προθύροις λοιπὸν ἡ προῤῥηθεῖσα τιμωρία φανήσεται.

[01467]    κδʹ.

[01468]    ∆ιότι οὐκ ἔτι ἔσται πᾶσα ὅρασις ψευδὴς, καὶ μαντευόμενος τὰ πρὸς χάριν ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.

[01469]    Καταπαύσω γὰρ, φησὶ, τοὺς ψευδο προφήτας ὑμῶν, τοὺς τἀναντία τοῖς ἐμοῖς προφήταις προλέγειν ἐπιχειροῦντας, καὶ ἀγαθῶν παρουσίαν ψευδῶς ὑμῖν προμηνύοντας.

[01470]    κεʹ.

[01471]    Ὅτι ἐγὼ λαλήσω τοὺς λόγους μου, καὶ ποιήσω, καὶ οὐ μὴ μηκυνῶ ἔτι, διότι ἐν ταῖς ἡμέραις ὑμῶν, οἶκος Ἰσραὴλ ὁ παραπικραίνων.

[01472]    Λαλήσω λόγον, καὶ ποιήσω, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01473]    Μὴ προσέχετε, φησὶ, τοῖς ἐμοῖς προφήταις, ὡς τηνάλλως διαλεγομένοις·

[01474]    ἐγὼ γὰρ διὰ τούτων φθέγγομαι, καὶ θᾶττον ἢ λόγος ἐπάξω τῷ λόγῳ τὸ πέρας, ὑμᾶς ποιῶν αὐτόπτας τῆς ἀληθείας τῶν λό γων.

[01475]    Οὕτω πάλιν δι' ἑτέρων λόγων τὰ αὐτὰ σημήνας, καὶ τοῖς κατηγοροῦσι τῶν προφητῶν, ὡς τὰ παρόντα μὲν οὐ προλεγόντων, τὰ δὲ μακροῖς ὕστερον χρόνοις ἐσόμενα ψευδῶς προαγορευόντων, ἀπειλήσας τὴν ταχεῖαν τῶν προφητευομένων ἀλήθειαν·

[01476]    κηʹ.

[01477]    Οὐ γὰρ μὴ μηκύνωσι, φησὶν, ἔτι πάντες οἱ λόγοι μου, οὓς ἐὰν λαλήσω, ὅτι λαλήσω λόγον, καὶ ποιήσω, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος,

[01478]    ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓʹ.

[01479]    Κατὰ τῶν ψευδοπροφητῶν λοιπὸν τρέπει τὸν λόγον.

[01480]    βʹ.

[01481]    Υἱὲ γὰρ, φησὶν, ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ τοὺς προφήτας τοῦ Ἰσραὴλ, τοὺς προφητεύον τας.

[01482]    Καὶ ἵνα μὴ ἡ ὁμωνυμία βλάβην τοῖς ἀνθρώ ποις ἀπεργάσηται (προφῆται γὰρ, καὶ οἱ ἀληθεῖς, καὶ οἱ ψευδεῖς ὠνομάζοντο), εἰκότως ἐπήγαγε·

[01483]    Καὶ ἐρεῖς τοῖς προφήταις τοῖς προφητεύουσιν ἀπὸ καρδίας αὑτῶν.

[01484]    Τουτέστι, τοῖς ἐρήμοις παντελῶς τῆς τοῦ Πνεύματος ἐνεργείας, ψευδῆ δὲ ἀπὸ λογισμῶν οἰκείων φθεγγομένοις.

[01485]    Καὶ προφητεύσεις, φησὶ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς·

[01486]    Ἀκούσατε λόγον Κυρίου.

[01487]    (γʹ.) Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[01488]    Οὐαὶ τοῖς προφητεύουσιν ἀπὸ καρδίας αὑτῶν, τοῖς πορευομένοις ὀπίσω τοῦ πνεύματος αὑτῶν, καὶ τὸ καθόλου μὴ βλέπουσι.

[01489]    Θρῆνος, φησὶ, καταλήψεται τοὺς ὑπὸ θείου μὲν Πνεύματος οὐκ ἐνεργουμένους, οἰκείᾳ δὲ ὁρμῇ πειθομένους.

[01490]    Τὴν γὰρ προαίρεσιν τῆς ψυχῆς πνεῦμα αὑτῶν προσ ηγόρευσεν.

[01491]    δʹ, εʹ.

[01492]    Ὡς ἀλώπεκες ἐν ταῖς ἐρήμοις οἱ προφῆ ταί σου, Ἰσραήλ.

[01493]    Οὐκ ἔστησαν ἐν στερεώματι, καὶ οὐ συνήγαγον ποίμνιον ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραήλ.

[01494]    Οὐκ ἀνέστησαν ὡς ἐν πολέμῳ, οἱ λέ γοντες ὡς ἐν ἡμέρᾳ Κυρίου.

[01495]    Ταῦτα δὲ ὁ Σύμ μαχος σαφέστερον ἡρμήνευσεν·

[01496]    Ὡς ἀλώπεκες ἐν ^[81.913] ἐρειπίοις οἱ προφῆταί σου, Ἰσραήλ·

[01497]    οὐκ ἀνέβητε εἰς τὰς διακοπὰς, οὐδὲ περιεφράξατε φραγμὸν περὶ τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ, ὑπὲρ τοῦ στῆναι, ὡς ἐν πολέμῳ ἐν ἡμέρᾳ Κυρίου.

[01498]    Ἀλώπεξι γὰρ, φησὶν, ἐοίκασιν οἱ προφῆταί σου, ὦ Ἰσραὴλ, ἐν ἐρειπίοις οἰκούσαις.

[01499]    Καθάπερ γὰρ ἐκεῖναι τὰς τῶν ἐρειπίων οὐκ ἀπο φράττουσιν ἐξόδους, ἀλλ' ἔξεστι τῷ βουλομένῳ ἀνιέ ναι διὰ τούτων, καὶ εἰσιέναι·

[01500]    οὕτως οὗτοι τὴν τοῦ λαοῦ ῥᾳθυμίαν ὁρῶντες, οὐκ ἀπετείχισαν αὐτοῦ τὰς ἐπὶ τὴν πονηρίαν ὁδοὺς, οὐδὲ λόγοις περιέφραξαν εὐ σεβέσιν, ὥστε ἐν τῇ τῆς ὀργῆς ἡμέρᾳ δυνηθῆναι τῶν πολεμίων περιγενέσθαι·

[01501]    ἀλλὰ τῇ τοῦ λαοῦ ἀσθενείᾳ εἰς οἰκεῖον ἀπεχρήσαντο κέρδος.

[01502]    ὰʹ, ζʹ.

[01503]    Βλέποντες, φησὶ, ψευδῆ, μαντευόμενοι μάταια, οἱ λέγοντες·

[01504]    Λέγει Κύριος, καὶ Κύριος οὐκ ἀπέσταλκεν αὐτοὺς, καὶ ἤρξαντο τοῦ ἀνα στῆσαι λόγον.

[01505]    Οὐχ ὅρασιν ψευδῆ ἑωράκατε, καὶ μαντείας ματαίους εἰρήκατε, καὶ ἐλέγετε·

[01506]    Φησὶ Κύριος, Κύριος, καὶ ἐγὼ οὐκ ἐλάλησα;

[01507]    Τῷ ὀνόματι, φησὶ, τῷ ἐμῷ κατεχρήσασθε ψευδεῖς μαν τείας τῷ λαῷ προσφέροντες·

[01508]    ἐγὼ δὲ οὐδὲν ὑμῖν τού των ἐνέπνευσα.

[01509]    ηʹ, θʹ.

[01510]    ∆ιὰ τοῦτο εἰπέ·

[01511]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[01512]    Ἀνθ' ὧν οἱ λόγοι ὑμῶν ψευδεῖς, καὶ αἱ μαντεῖαι ὑμῶν μάταιαι, διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ' ὑμᾶς, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01513]    Καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺς προφήτας τοὺς ὁρῶντας τὰ ψευδῆ, καὶ τοὺς ἀποφθεγγομένους μάταια.

[01514]    Ἐν παιδείᾳ τοῦ λαοῦ μου οὐκ ἔσονται, οὐδὲ ἐν γραφῇ οἴκου Ἰσραὴλ γραφήσονται, καὶ εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ εἰσελεύσονται, καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Ἀδωναῒ Κύριος.

[01515]    Τὸν μὲν ἐμὸν, φησὶ, παι δεύσω λαόν·

[01516]    οὗτοι δὲ πανωλεθρίᾳ παραδοθήσονται, καὶ ἀνάγραπτον τὴν μνήμην οὐχ ἕξουσιν, οὐδὲ συναριθμηθήσονται τῷ λαῷ μου.

[01517]    Καὶ τὴν αἰτίαν δεικνὺς, ιʹ.

[01518]    Ἀνθ' ὧν, φησὶν, ἐπλάνησαν τὸν λαόν μου, λέγοντες·

[01519]    Εἰρήνη, εἰρήνη, καὶ οὐκ ἔστιν εἰρήνη.

[01520]    Ἐγὼ μὲν γὰρ τῷ λαῷ πόλεμον, καὶ σφα γὴν, καὶ αἰχμαλωσίαν προηγόρευον, τῇ ἀπειλῇ τῶν κακῶν σωφρονίσαι βουλόμενος·

[01521]    οὗτοι δὲ τἀναντία μοι δρῶντες, εἰρήνην αὐτοῖς ἐπηγγέλλοντο μά την.

[01522]    Καὶ αὐτὸς, φησὶν, οἰκοδομεῖ τοῖχον, ὡς στε ρεὸν, καὶ αὐτοὶ ἐπαλείφουσιν αὐτόν.

[01523]    Εἰ πε σεῖται;

[01524]    (ιαʹ.) Εἰπὲ πρὸς τοὺς ἀλείφοντας αὐ τὸν, Πεσεῖται.

[01525]    Ὁ μὲν γὰρ, φησὶ, λαὸς οἰκοδομεῖ τοῖχον σαθρὸν, διὰ τῆς πονηρίας καὶ ἀσεβείας·

[01526]    οὗ τοι δὲ τὰς χρηστὰς προῤῥήσεις, καὶ τὰς ἀγαθὰς ὑποσχέσεις, οἷόν τινα ἀλοιφὴν καὶ χρίσμα τῷ τοίχῳ προσφέρουσι, δέον καταλύειν τὴν σφαλερὰν οἰκοδο μίαν, καὶ παρασκευάζειν στερεὰν αὐτὴν γενέσθαι.

[01527]    Ἐπαλείφοντες δὲ τοῖχον, ἐνόμιζον αὐτὸν ἀσφαλῆ διὰ τῆς ἀλοιφῆς ἀπεργάζεσθαι.

[01528]    Εἰπὲ τοίνυν αὐτοῖς ὅτι πεσεῖται καὶ διαλυθήσεται.

[01529]    ^[81.916] ιβʹ.

[01530]    Ἔσται γὰρ, φησὶν, ὑετὸς κατακλύζων, καὶ δώσω λίθους πετροβόλους εἰς τοὺς ἐνδέσμους αὑ τῶν, καὶ πεσεῖται, καὶ πνεῦμα ἐξαῖρον ἥξει, καὶ ῥαγήσεται.

[01531]    Καὶ ἰδοὺ πέπτωκεν ὁ τοῖχος.

[01532]    Τροπι κῶς ἅπαντα ὡς ἐπὶ τοίχου εἴρηκε, διὰ πάντων δὲ τὴν τῶν πολεμίων παρεδήλωσεν ἔφοδον.

[01533]    Ἐνδέσμους δὲ τοῦ τοίχου τὸν βασιλέα καὶ τοὺς ἄρχοντας προηγό ρευσεν, οἳ καθάπερ ἱμαντίαι οἰκοδομίαν, οὕτω συν έσφιγγον τὸν λαόν.

[01534]    Καὶ ὑετὸν τοίνυν κατακλύζοντα, καὶ λίθους πετροβόλους, καὶ πνεῦμα ἐξαῖρον, τοὺς Χαλδαίους ὠνόμασε.

[01535]    Πεσόντος τοίνυν, φησὶ, τοῦ τοίχου, Ἆρα οὐκ ἐροῦσι πρὸς ὑμᾶς·

[01536]    Ποῦ ἐστιν ἡ ἀλοιφὴ ὑμῶν, ἣν ἠλείψατε;

[01537]    Ὅταν διὰ τῶν πραγμάτων μάθωσι ψευδεῖς τὰς ὑμετέρας προῤ ῥήσεις, καὶ πόλεμον, καὶ σφαγὴν, καὶ αἰχμαλωσίαν ἀντὶ τῆς ἐλπισθείσης εἰρήνης, οὐκ ἐροῦσι ὑμῖν·

[01538]    Ποῦ οἱ χρηστοὶ ὑμῶν, λόγοι, καὶ αἱ τῆς εἰρήνης ἐπαγγελίαι;

[01539]    Οὕτω πάλιν διὰ πλατυτέρων τὰ αὐτὰ εἰρηκὼς, καὶ ἀπειλήσας τῶν πολεμικῶν βελῶν τὸν κατακλυσμὸν, καὶ τὰς τῶν λίθων νιφάδας, καὶ τοῦ κακῶς οἰκοδομηθέντος τοίχου τὴν μέχρι θεμελίων κατάλυσιν, καὶ τῆς ψευδολογίας τῶν τὰ ἀγαθὰ προει ρηκότων τὸν ἔλεγχον, σαφέστερον ποιεῖ τὸν λόγον.

[01540]    Εἶπα γὰρ, φησὶ, πρὸς ὑμᾶς·

[01541]    Οὐκ ἔστιν ὁ τοῖχος, οὐδὲ οἱ ἀλείφοντες αὐτόν.

[01542]    (ιὰʹ.) Οἱ προ φῆται τοῦ Ἰσραὴλ, οἱ προφητεύοντες ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ, καὶ ὁρῶντες αὐτῇ εἰρήνην, καὶ εἰρήνη οὐκ ἔστι, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01543]    Φροῦδα, φησὶ, πάντα γενήσεται, καὶ ἡ ἀλοιφὴ, καὶ ὁ τοῖχος, καὶ οἱ τὴν ἀλοιφὴν προσενεγκόντες προφῆται.

[01544]    Πο λιορκία γὰρ, φησὶ, καὶ αἰχμαλωσία, ἀντὶ τῆς ἐπαγ γελθείσης εἰρήνης τὴν Ἱερουσαλὴμ καταλήψεται.

[01545]    Ταῦτα περὶ τῶν ψευδοπροφητῶν εἰρηκὼς, τρέ πει τὸν λόγον ἐπὶ τὰς ψευδοπροφήτιδας.

[01546]    Ὄργανα γὰρ καὶ ταύτας ὁ τῆς ἀνθρωπείας φύσεως ἀλάστωρ εὑρὼν, καὶ διὰ τούτων τὴν ψευδολογίαν ἐνήργει·

[01547]    καὶ τοῖς μὲν προφήταις τοὺς ψευδοπροφήτας ἀντ έταττε, ταῖς δὲ προφητικῆς χάριτος ἠξιωμέναις γυ ναιξὶ τὰς τοῦ ψεύδους τὴν ἐνέργειαν δεξαμένας.

[01548]    Προλέγει τοίνυν καὶ ταύταις τὰ συμβησόμενα.

[01549]    ιζʹ, ιηʹ.

[01550]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, στήρισον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὰς θυγατέρας τοῦ λαοῦ σου, τὰς προφητευούσας ἀπὸ καρδίας αὑτῶν, καὶ προφήτευσον ἐπ' αὐτὰς, καὶ ἐρεῖς·

[01551]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[01552]    Οὐαὶ ταῖς συῤῥαπτούσαις προσ κεφάλαια ὑπὸ πάντα ἀγκῶνα χειρὸς, καὶ ποιού σαις ἐπιβόλαια ἐπὶ πᾶσαν κεφαλὴν πάσης ἡλικίας, τοῦ διαστρέψαι ψυχάς.

[01553]    Τὰς ψυχὰς τοῦ λαοῦ μου διέστρεφον, καὶ ψυχὰς περι εποιοῦντο.

[01554]    Τοῦτο δὲ σαφέστερον ὁ Σύμμαχος ἡρμή νευσεν, οὕτως εἰπών·

[01555]    Οὐαὶ ταῖς συῤῥαπτούσαις ^[81.917] ὑπαγκώνια ὑπὸ πάντα ἀγκῶνα χειρὸς, καὶ ποιούσαις ὑπαυχένια πρὸς κεφαλῆς πάσης ἡλικίας εἰς τὸ θη ρεύειν ψυχάς.

[01556]    Τροπικῶς δὲ διὰ τούτων τοὺς ἁπα λωτέρους καὶ χρηστοτέρους ᾐνίξατο λόγους·

[01557]    τά τε γὰρ ὑπαυχένια καὶ τὰ ὑπαγκώνια ἀνάπαυλάν τινα καὶ θεραπείαν προσφέρει τοῖς μέλεσιν, οἷς ὑποτίθεν ται·

[01558]    καὶ οἱ χρηστότεροι λόγοι, καὶ ψευδεῖς ὄντες, πρὸς καιρὸν μὲν τὴν ἀκοὴν γαργαλίζουσι, διαστρο φὰς δὲ παντοδαπὰς προσφέρουσι ταῖς ψυχαῖς.

[01559]    Οὕτω καὶ αἱ ψευδοπροφήτιδες τῷ μὲν λαῷ τὴν κατὰ ψυχὴν βλάβην, ἑαυταῖς δὲ χρηματικὸν περιεποιοῦντο κέρ δος, τὰ δοκοῦντα χρηστὰ προφητεύουσαι.

[01560]    Τοῦτο γὰρ ᾐνίξατο εἰρηκώς·

[01561]    Τὰς ψυχὰς τοῦ λαοῦ μου διέστρε φον, καὶ ψυχὰς περιεποιοῦντο.

[01562]    ∆ιαστρέφοντες γὰρ τὸν λαὸν, καὶ τοῦ Θεοῦ ἀφιστῶντες, αὐταῖς προσ έχειν παρεσκεύαζον.

[01563]    Εἶτα κέρδους τὸ εὐτελές.

[01564]    ιθʹ.

[01565]    Καὶ ἐβεβήλουν με πρὸς τὸν λαόν μου, ἕνε κεν δρακὸς κριθῶν, καὶ ἕνεκεν κλασμάτων ἄρτου.

[01566]    Τί γὰρ τούτων εὐτελέστερον;

[01567]    Τί δὲ χαλεπώτερον τῆς ἐντεῦθεν ἐπαγομένης λώβης;

[01568]    Τοῦ ἀποκτεῖναι, φησὶ, ψυχὰς, ἃς οὐκ ἔδει ἀποθανεῖν, καὶ τοῦ περι ποιήσασθαι ψυχὰς, ἃς οὐκ ἔδει ζῆσαι, ἐν τῷ ἀπο φθέγγεσθαι ὑμᾶς λαῷ εἰσακούοντι μάταια ἀποφθέ γματα.

[01569]    Σμικροῦ γὰρ ἕνεκεν κέρδους, τοὺς μὲν ἐπῃνεῖτε μάτην ἐπὶ τοῦ λαοῦ, τοὺς δὲ τιμωρίας εἶ ναι ἀξίους ἐλέγετε, τῇ τοῦ λαοῦ κουφότητι καὶ εὐ κολίᾳ κακῶς ἀποκεχρημέναι.

[01570]    Πειθόμενοι γὰρ τοῖς ὑφ' ὑμῶν λεγομένοις, τοὺς μὲν ἀδίκως διέσωζον, τοὺς δὲ μάτην κατέσφαττον.

[01571]    Οὕτω τὴν ἀσέβειαν ἐλέγ ξας, ἀπειλεῖ τιμωρίαν.

[01572]    κʹ, καʹ.

[01573]    ∆ιὰ τοῦτο τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[01574]    Ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τὰ προσκεφάλαια ὑμῶν, ἐφ' ἃ ὑμεῖς συστρέφετε ἐκεῖ ψυχὰς, καὶ διαῤῥήξω αὐτὰ ἐπὶ τῶν βραχιόνων ὑμῶν, καὶ ἐξαποστελῶ τὰς ψυχὰς, ἃς ὑμεῖς ἐξεστρέψατε, τὰς ψυχὰς αὐτῶν εἰς διασκορπισμόν.

[01575]    Καὶ ῥήξω τὰ ἐπι βόλαια ὑμῶν, καὶ ῥύσομαι τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸς ὑμῶν, καὶ οὐκ ἔτι ἔσονται ἐν χερσὶν ὑμῶν εἰς συστροφὴν, καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[01576]    Ἐλέγξω, φησὶ, τοὺς ὑμετέρους λόγους, καὶ δείξω ψευδεῖς, καὶ ἀντὶ τῶν χρηστῶν ἐκείνων ἐπαγγελιῶν, αἳ ἐοίκασιν ὑπαυχενίοις μαλακοῖς καὶ ὑπαγκωνίοις, ἐπάξω τὰ ἀλγεινὰ τῷ πεισθέντι ὑμῖν λαῷ, καὶ διασκορπιῶ αὐτοὺς, τῇ πείρᾳ διδάσκων τὸ ὑμέτερον ψεῦδος.

[01577]    Ἐλευθερώσω δὲ αὐτοὺς ὅμως ἀπὸ τῆς ὑμετέρας ψευδολογίας, πείθων αὐτοὺς, δι' ὧν ὑπομένουσι, μηκέτι τοῖς ὑμετέροις προσέχειν λό γοις, ἀλλ' ἐμὲ Κύριον ἐπιγράφεσθαι καὶ ∆εσπό την.

[01578]    κβʹ, κγʹ.

[01579]    Ἀνθ' ὧν διεστρέφετε καρδίαν δικαίου ἀδίκως, καὶ ἐγὼ οὐ διέστρεφον αὐτὸν, καὶ τοῦ κατισχύσαι χεῖρας ἀνόμου τὸ καθόλου, τοῦ μὴ ἀποστρέψαι αὐτὸν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὑτοῦ τῆς πο νηρᾶς, καὶ ζῆσαι αὐτόν.

[01580]    ∆ιὰ τοῦτο ψευδῆ οὐ μὴ ἴδητε, καὶ μαντείας οὐ μὴ μαντεύσησθε ἔτι·

[01581]    καὶ ^[81.920] ῥύσομαι τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸς ὑμῶν, καὶ γνώ σεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[01582]    Ἐπειδὴ γὰρ, φησὶ, τοὺς μὲν δικαίους διεταράττετε καὶ ἐχειμάζετε (οὕτω γὰρ ὁ Ἀκύλας ἡρμήνευσε), λυπηρὰ αὐτοῖς προλέγοντες, θρασυτέρους δὲ τοὺς παρανόμους ἀπετελεῖτε, ἀγαθὰ προθεσπίζοντες, καὶ ἑκάτερα παρὰ τὸν ἐμὸν ἐποιεῖτε σκοπόν·

[01583]    τούτου χάριν, παντελεῖ ὑμᾶς παραδώσω ὀλέθρῳ, καὶ τὴν ψευδῆ μαντείαν ὑμῶν καταπαύσω, καὶ τῆς δι' ὑμῶν ἀπωλείας τὸν ἐμὸν ἐλευθερώσω λαόν.

[01584]    Οὕτω τὰ περὶ τούτων προθεσπίσας, ἐφ' ἕτερον μεταφέρει τὸν λόγον.

[01585]    ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι∆ʹ.

[01586]    αʹ γʹ.

[01587]    Καὶ ἦλθον, φησὶ, πρός με ἄνδρες ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ Ἰσραὴλ, καὶ ἐκάθισαν πρὸ προσώπου μου.

[01588]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με, λέγων·

[01589]    Υἱὲ ἀνθρώπου, οἱ ἄνδρες οὗτοι ἔθεντο τὰ διανοήματα αὑτῶν ἐπὶ τὰς καρδίας αὑτῶν, καὶ τὴν κόλασιν τῶν ἀδικιῶν αὑτῶν ἔθηκαν πρὸ προσώπου αὑτῶν·

[01590]    εἰ ἀποκρινόμενος ἀπο κριθῶ αὐτοῖς;

[01591]    Σαφέστερον τοῦτο ὁ Ἀκύλας ἡρμή νευσεν·

[01592]    Οἱ ἄνδρες οὗτοι ἀνήνεγκαν τὰ εἴδωλα αὑτῶν ἐπὶ καρδίας αὑτῶν, καὶ σκάνδαλον ἀνομίας αὑτῶν ἔδωκαν ἀπέναντι τοῦ προσώπου αὑτῶν.

[01593]    Ἃ γὰρ κακῶς, φησὶ, διανοηθέντες ἐπιτελοῦσι, καὶ ἠπειλημένης τοῖς ἀδίκοις κολάσεως ἀναίδην κατα φρονήσαντες, παρεγένοντο πρὸς σὲ, πυθέσθαι τι βουλόμενοι, καὶ ἀποκρίσεως ἀξιωθῆναι προσ δοκῶντες.

[01594]    δʹ, εʹ.

[01595]    ∆ιὰ τοῦτο λάλησον αὐτοῖς, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς·

[01596]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[01597]    Ἄνθρωπος ἐκ τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ, ὃς ἐὰν θῇ τὰ διανοήματα αὑτοῦ ἐπὶ καρδίας αὑτοῦ, καὶ τὴν κόλασιν τῆς ἀδικίας αὑτοῦ τάξῃ πρὸ προσ ώπου ἑαυτοῦ, καὶ ἔλθῃ πρὸς τὸν προφήτην, ἐγὼ Κύριος ἀποκριθήσομαι αὐτῷ ἐν τούτοις, ἐν οἷς ἐνέχεται ἡ διάνοια αὐτοῦ, ὅπως πλαγιάσῃ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὰς καρδίας αὐτῶν τὰς ἀπηλλοτριωμένας ἀπ' ἐμοῦ ἐν τοῖς ἐνθυμή μασιν αὐτῶν.

[01598]    Ἐπειδὴ τοῖς προφήταις καὶ τοῖς ψευδοπροφήταις ὁμοίως ἐκέχρηντο οἱ τῇ ἀσεβείᾳ δουλεύοντες, καὶ ἐπυνθάνοντο, οὐχ ἵνα πάντως τὰ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κελευόμενα περάνωσιν, ἀλλὰ βουλό μενοι μανθάνειν εἰ συμβαίνουσι τοῖς λογισμοῖς αἱ προῤῥήσεις·

[01599]    τούτου χάριν, ὁ τῶν ὅλων Θεὸς διὰ τοῦ προφήτου φησὶν, ὅτι Πᾶς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ, ταῖς μὲν θείαις ἀντιλέγων διδασκαλίαις, μόνοις δὲ τοῖς οἰκείοις πειθόμενος λογισμοῖς, καὶ τῆς ἠπειλημένης τοῖς παρανόμοις καταφρονῶν τι μωρίας, κἂν πρὸς ψευδοπροφήτην ἀπέλθῃ, τὰ μὲν οἰκεῖα βουλήματα πληρῶσαι θέλων, ἀπόπειραν δὲ ποιούμενος, εἰ συμβαίνουσι τοῖς οἰκείοις λογισμοῖς αἱ προῤῥήσεις, ἐγὼ, φησὶν, ἀποκριθήσομαι αὐτῷ.

[01600]    Ἐπειδὴ οὐκ εὐθείᾳ κέχρηται διανοίᾳ, συγχωρήσω ^[81.921] τῷ ψευδοπροφήτῃ τοὺς λογισμοὺς αὐτοῦ βεβαιῶσαι·

[01601]    ὀλέθρου γάρ ἐστι καὶ ἀπωλείας ἄξιος.

[01602]    ∆ιὰ τοῦτο, φησὶν, Ὅπως πλαγιάσῃ τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τὰς καρδίας αὐτῶν τὰς ἀπηλλοτριωμένας ἀπ' ἐμοῦ ἐν τοῖς ἐνθυμήμασιν αὐτῶν.

[01603]    Ἐπειδὴ γὰρ πόῤῥω τῆς ἐμῆς κηδεμονίας σφᾶς αὐτοὺς καθιστᾶσι, καὶ τῇ τῶν ψευδοπροφητῶν χαίρουσιν ἐξαπάτῃ, συγχωρήσω αὐτοῖς τῶν οἰκείων πόνων δρέψασθαι τοὺς καρπούς.

[01604]    Τοῦτο καὶ ἐπὶ τοῦ Ἀχαὰβ γεγενημέ νον ἔστιν εὑρεῖν.

[01605]    Σεδεκίας γὰρ ὁ ψευδοπροφήτης, κέ ρατα σιδηρᾶ ἑαυτῷ ποιήσας, ἔλεγε τῷ Ἀχαάβ·

[01606]    Ἐν τούτοις κερατιεῖς τὴν Συρίαν.

[01607]    Τοῦ δὲ Ἰωσαφὰτ οὐ δεχομένου τὰ παρὰ τῶν ψευδοπροφητῶν λεγόμενα, ἀλλὰ θεῖον ἐπιζητοῦντος προφήτην, μετεπέμφθη μὲν ὁ Μιχαίας·

[01608]    ἐναντία δὲ τῷ Σεδεκίᾳ προφητεύσας, οὐκ ἔπεισε τὸν Ἀχαάβ.

[01609]    Οὔτε γὰρ ἐκεῖνα ποιῆσαι βουλόμενος, ἃ ὁ Θεὸς προηγόρευσε, τὸν προφήτην ἠρώτα, ἀλλ' ἐκ παντὸς τρόπου τὸν ἴδιον ἤθελε κυρῶσαι σκοπόν.

[01610]    ∆ιὸ τοῦ Θεοῦ συγχωρήσαντος, προὔ λεγον μὲν οἱ ψευδοπροφῆται τὰ ψευδῆ·

[01611]    πειθόμενος δὲ ἐκεῖνος ἐξῄει, καὶ τὰς δίκας ἐδίδου τῆς ἀσεβείας.

[01612]    ὰʹ.

[01613]    ∆ιὰ τοῦτο εἰπὲ πρὸς τὸν οἶκον τοῦ Ἰσ ραήλ·

[01614]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[01615]    Ἐπιστράφητε, καὶ ἀποστρέψατε ἀπὸ τῶν ἐπιτηδευμάτων ὑμῶν καὶ ἀπὸ πασῶν τῶν ἀσεβειῶν ὑμῶν, καὶ ἐπιστρέψατε τὰ πρόσωπα ὑμῶν.

[01616]    Παραίνεσιν προσ φέρει πρόξενον σωτηρίας, καὶ τὸ ἀπὸ ταύτης ἐσό μενον ἀποδείκνυσι κέρδος.

[01617]    ζʹ.

[01618]    ∆ιότι ἄνθρωπος, ἄνθρωπος ἐκ τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ, καὶ ἐκ τῶν προσηλύτων τῶν προσηλυ τευόντων ἐν τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ, ὃς ἀπαλλο τριωθῇ ἀπ' ἐμοῦ, καὶ θῇ τὰ ἐνθυμήματα αὑτοῦ ἐπὶ τὴν διάνοιαν αὑτοῦ, καὶ τὴν κόλασιν τῆς ἀδικίας αὑτοῦ τάξῃ πρὸ προσώπου ἑαυτοῦ, καὶ ἔλθῃ πρὸς τὸν προφήτην τοῦ ἐπερωτῆσαι αὐτὸν ἐν ἐμοὶ, ἐγὼ Κύριος ἀποκριθήσομαι αὐτῷ ἐν οἷς ἐνέχεται ἐν αὐτοῖς.

[01619]    Ταῦτα πάλιν σαφέστερα εἶπεν, ὅτι Πᾶς ὁ ἀλλότριον ἑαυτὸν καθιστὰς τῆς ἐμῆς κηδεμονίας, καὶ ἡγεμόνι τῷ κακῷ χρώμενος λογι σμῷ, καὶ εἰδὼς μὲν τὴν ἠπειλημένην τοῖς κακοῖς κόλασιν, καταφρονῶν δὲ ταύτης ἀφίκηται πρός τινα τῶν ψευδοπροφητῶν, ὡς δῆθεν παρ' ἐμοῦ μαθεῖν τὸ πρακτέον βουλόμενος, ἐγὼ, φησὶ, ποιήσομαι τὴν ἀπόκρισιν, καὶ συγχωρήσω τῷ καλουμένῳ προφήτῃ ἀκόλουθα τοῖς λογισμοῖς ἀποκρίνασθαι.

[01620]    Εἶτα τὴν ἀξίαν ἀπειλεῖ τιμωρίαν·

[01621]    ηʹ.

[01622]    Καὶ στηριῶ τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὸν ἄν θρωπον ἐκεῖνον, καὶ θήσομαι αὐτὸν εἰς ἔρη μον, καὶ εἰς ἀφανισμὸν, καὶ ἐξαρῶ αὐτὸν ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ μου, καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι ἐγὼ Κύριος.

[01623]    Καὶ δεικνὺς ὡς οὐ περὶ τῶν θείων ταῦτα λέγει προφητῶν, ἀλλὰ περὶ τῶν τὸ μὲν ὄνομα ἐχόντων, τοῦ δὲ πράγματος ὄντων ἐρήμων, ἐπ ήγαγε·

[01624]    ^[81.924] θʹ, ιʹ.

[01625]    Καὶ ὁ προφήτης ἐὰν πλανηθῇ, καὶ λαλήσῃ λόγον, ἐγὼ Κύριος πεπλάνηκα αὐτὸν τὸν προφήτην ἐκεῖνον, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπ' αὐτὸν, καὶ ἀφανιῶ αὐτὸν ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ μου Ἰσραήλ.

[01626]    Καὶ λήψονται τὴν ἀδικίαν αὐτῶν.

[01627]    Ἀλλ' οὐκ ἔστιν ἴδιον τοῦ δικαίου κριτοῦ, καὶ πλανᾷν τὸν προφήτην, καὶ πλανηθέντα κολάζειν.

[01628]    Οὐ τοίνυν κατ' ἐνέργειαν λέγει τὸν προφήτην πλανᾷν, ἀλλὰ κατὰ συγχώρησιν·

[01629]    τουτέστι, ∆υνάμενος αὐτοῦ παραυ τίκα ἐλέγχειν τὸ ψεῦδος, ἀνέχομαι, καὶ μακροθυμῶ, καὶ συγχωρῶ κεχρῆσθαι τῇ ἐξαπάτῃ·

[01630]    γνώμῃ γὰρ, καὶ οὐκ ἀνάγκῃ ταύτην ἐπιτηδεύει.

[01631]    ∆ιὸ καὶ τὴν ἴσην τιμωρίαν ἀπειλεῖ, καὶ τῷ κακῶς ἐρωτῶντι, καὶ τῷ κακῶς ἀποκρινομένῳ.

[01632]    Κατὰ τὸ ἀδίκημα γὰρ, φησὶ, τοῦ ἐπερωτῶντος, ὡσαύτως καὶ τὸ ἀδίκημα τοῦ προφήτου ἔσται, (ιαʹ.) ὅπως μὴ πλανῶνται ἔτι οἶκος τοῦ Ἰσ ραὴλ ἀπ' ἐμοῦ, καὶ ἵνα μὴ μιαίνωνται ἔτι ἐν πᾶσι τοῖς παραπτώμασιν αὑτῶν·

[01633]    καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαὸν, καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτοῖς εἰς Θεὸν, λέγε, Ἀδωναῒ Κύριος.

[01634]    Οὐ μάτην, φησὶ, ταύτην ἐκείνοις ἐπάξω τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ διὰ τοῦ ἐκείνων ὀλέθρου τὸν λαόν μου εὐεργετῶν, καὶ τῆς ἐκείνων ἀσεβείας ἐλευθερῶν.

[01635]    Βούλομαι γὰρ αὐτὸν ἔχειν λαὸν, καὶ εἶναι αὐτῶν θέλω Θεὸς, πᾶσαν αὑτῶν κηδεμονίαν ποιού μενος.

[01636]    ιβʹ ιδʹ.

[01637]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με, λέγων·

[01638]    Υἱὲ ἀνθρώπου, γῆ ἐὰν ἁμάρτῃ μοι, τοῦ παραπεσεῖν παραπτώματι, καὶ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπ' αὐτὴν, καὶ συντρίψω αὐτῆς στήριγμα ἄρτου, καὶ ἐξαποστελῶ ἐπ' αὐτὴν λιμὸν, καὶ ἐξαρῶ ἐξ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος·

[01639]    καὶ ἐὰν ὦσιν οἱ τρεῖς ἄνδρες οὗτοι ἐν μέσῳ αὐτῆς, Νῶε, καὶ Ἰὼβ, καὶ ∆ανιὴλ, αὐτοὶ ἐν τῇ δικαιοσύνῃ αὑτῶν σωθήσονται, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01640]    Ἐὰν, φησὶν, ἁμαρτῆσαν ἔθνος κολάσαι βουληθῶ, καὶ λιμῷ παραδοῦναι, μετανοίᾳ δὲ χρήσασθαι μὴ βουληθῶσιν οἱ κολαζόμενοι, οὐδεμιᾶς τεύξονται συγγνώμης, οὐδὲ εἰ Νῶε, καὶ Ἰὼβ, καὶ ∆ανιὴλ εὑρεθεῖεν ἐν αὐτοῖς.

[01641]    Ἀλλ' οὗτοι μὲν τῆς οἰκείας δικαιοσύνης τρυγήσουσι τοὺς καρποὺς, καὶ τῆς σωτηρίας ἀπολαύσονται, ἐκείνους δὲ τῆς ἐπαγομένης οὐκ ἀπαλλάξουσι τιμω ρίας.

[01642]    Τούτων δὲ τῶν ἀνδρῶν ἐμνημόνευσεν, ὡς τοῖς εἰρημένοις τῶν κατὰ τοὺς χρόνους αὐτῶν γεγονότων λίαν συμβαινόντων.

[01643]    Ὅ τε γὰρ Νῶε ἐν ἀσεβῶν εὑ ρεθεὶς γενεᾷ, οὐκ ἴσχυσε τῆς τοῦ κατακλυσμοῦ παν ωλεθρίας ἀπαλλάξαι τοὺς μετανοίᾳ χρήσασθαι μὴ θελήσαντας.

[01644]    Καὶ ὁ ∆ανιὴλ ὡσαύτως, κατὰ τὸν τῆς αἰχμαλωσίας γενόμενος καιρὸν, τοὺς μὲν ἄλλους διὰ τὴν πολλὴν ἀσέβειαν οὐκ ἠλευθέρωσε τῶν ἐπενεχθέν των κακῶν·

[01645]    αὐτὸς δὲ, καὶ δορυάλωτος γενόμενος, τῶν πολεμίων ἐκράτησε, καὶ τοὺς ἀνδραποδίσαντας ἔλαβεν ὑπηκόους.

[01646]    Οὐδὲ οἱ τοῦ Ἰὼβ δὲ παῖδες τῆς τοῦ πατρὸς δικαιοσύνης ἀπώναντο, μόνος δὲ κρείτ ^[81.925] των τῆς τοῦ πολεμήσαντος ἐπιβουλῆς ἀπεφάνθη.

[01647]    ∆ιὰ πλειόνων δὲ πάλιν ἑτέρων ταῦτά φησι·

[01648]    Κἂν γὰρ θάνατον ἐπαγάγω τῇ γῇ ἐκείνῃ, κἂν θηρίων ἐπανά στασιν, κἂν πολεμίων ἔφοδον, εὑρεθήσονται δὲ οἱ τρεῖς ἄνδρες μέσοι αὐτῶν, οὐδὲ τοὺς ἑαυτῶν υἱοὺς ἢ θυγατέρας διασῶσαι δυνήσονται, ἀλλὰ μόνοι, τεύ ξονται τῆς σωτηρίας.

[01649]    ∆ῆλον δὲ ὅτι οἱ μετανοίας ὑπάρχοντες ἔρημοι, οὐδεμίαν ὠφέλειαν ἐκ τῶν δικαίων καρποῦνται·

[01650]    ὅτι γὰρ ἀκολουθεῖ τῇ μετανοίᾳ ἡ σω τηρία, μάρτυς ἡ θεία Γραφὴ, πανταχοῦ τοῦτο διδά σκουσα.

[01651]    Νινευῗται γὰρ, οὔτε τὸν Νῶε, οὔτε τὸν Ἰὼβ, οὔτε τὸν ∆ανιὴλ ἔχοντες, ἀλλὰ τὸν Ἰωνᾶν, οὐχ ὑπερευχόμενον, ἀλλ' ἀληθεῦσαι βουλόμενον, διὰ μετανοίας εὕραντο τὴν σωτηρίαν.

[01652]    ∆ιδάσκει τοίνυν ὁ προφητικὸς λόγος, ὡς οὐδεμίαν ἕξουσι συγγνώμην οἱ παρανομίᾳ συζῶντες, μεταμελείᾳ χρῆσθαι μὴ βου λόμενοι, καὶ δικαίοις συνοικεῖν σεμνυνόμενοι.

[01653]    Πρὸς δὲ τούτοις, βούλεται δεῖξαι ὁ τῶν ὅλων Θεὸς ὅτι ὅπερ ἐπ' ἄλλου ἔθνους οὐ πεποίηκε, τοῦτο ἐπὶ τοῦ Ἰσραὴλ πεποίηκε.

[01654]    καʹ, κβʹ.

[01655]    Τάδε λέγει γὰρ, φησὶν, Ἀδωναῒ Κύ ριος·

[01656]    Ἐὰν δὲ καὶ τὰς τέσσαρας ἐκδικήσεις μου τὰς πονηρὰς (πονηρὰς δὲ τὰς χαλεπὰς λέγει), ῥομφαίαν, καὶ λιμὸν, καὶ θηρία πονηρὰ, καὶ θάνατον ἐξαποστελῶ ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ, τοῦ ἐξ ολοθρεῦσαι ἐξ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος.

[01657]    Καὶ ἰδοὺ ὑπολελειμμένοι ἐν αὐτῇ οἱ ἀνασωζόμε νοι ἐξ αὐτῆς, οἵτινες ἐξάξουσιν ἐξ αὐτῆς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, ἰδοὺ αὐτοὶ ἐκπορεύσονται πρὸς ὑμᾶς, καὶ ὄψεσθε τὰς ὁδοὺς αὐτῶν.

[01658]    Θάνατον μὲν καλεῖ τὴν αἰφνίδιον τελευτὴν, ῥομφαίαν δὲ τὴν σφαγὴν, λιμὸν δὲ δῆλον ὅτι τὴν ἔνδειαν, θηρία πονηρὰ τοὺς ὠμῶς ἐξανδραποδίζοντας, πονη ρὰς ἐκδικήσεις τὰς χαλεπὰς καὶ πικράς.

[01659]    Ταύτας, φησὶ, τὰς τιμωρίας ἐπαγαγὼν τῷ Ἰσραὴλ, κατα λιμπάνω ἀνασωζομένους ἐξ αὐτῶν υἱοὺς καὶ θυγα τέρας, ἵνα μάθωσιν ἅπαντες τὴν πολλὴν αὐτῶν ἀσέβειαν, καὶ τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύματα, καὶ γνῶσι τῆς τιμωρίας τὸ δίκαιον.

[01660]    Καὶ ὑμεῖς δὲ, οἱ ἐκείνων ὁμόφυλοι, οὐ κατηγορήσετε τῆς τιμωρίας ὠμότητα, τὴν τούτων θεασάμενοι πονηρίαν.

[01661]    Καὶ τοῦτο δηλῶν ἐπήγαγεν·

[01662]    Καὶ μεταμεληθήσεσθε ἐπὶ τὰ κακὰ, ἃ ἐπήγαγον ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ, ἐπὶ πᾶσι τοῖς κακοῖς, οἷς ἐπήγαγον ἐπ' αὐτήν.

[01663]    (κγʹ.) Καὶ παρακαλέσουσιν ὑμᾶς, διότι ὄψεσθε τὰς ὁδοὺς αὐτῶν, καὶ τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν, καὶ ἐπιγνώσεσθε ὅτι οὐ μάτην πεποίηκα πάντα, ὅσα ἐποίησα ἐν αὐτῇ, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01664]    Τούτου γὰρ χάριν, φησὶν, οὐ πάντας παραδώσω πανωλεθρίᾳ, ἀλλὰ καταλείψω ἐξ αὐτῶν σωζομένους, ἵνα μάθωσι δι' ἐκείνων ἅπαντες τῆς ἐπενεχθείσης αὐτοῖς τιμωρίας τὸ δίκαιον.

[01665]    ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕʹ.

[01666]    αʹ δʹ.

[01667]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με, λέ γων·

[01668]    Καὶ σὺ, υἱὲ ἀνθρώπου, τί ἂν γένοιτο τὸ ξύλον τῆς ἀμπέλου ἐκ πάντων τῶν ξύλων τῶν ^[81.928] κλημάτων, τῶν ὄντων ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ δρυ μοῦ;

[01669]    Εἰ λήψονται ἐξ αὐτῆς ξύλον, τοῦ ποιῆσαι εἰς ἐργασίαν;

[01670]    εἰ λήψονται ἐξ αὐτῆς πάσσαλον, τοῦ κρεμάσαι ἐπ' αὐτὸν πᾶν σκεῦος;

[01671]    Πάρεξ ὃ πυρὶ δέδοται εἰς ἀνάλωσιν, τὴν κατ' ἐνιαυτὸν αὐτῆς κάθαρσιν ἀναλίσκει τὸ πῦρ, καὶ ἐκλείπει εἰς τέλος.

[01672]    Ἐπειδὴ ἄμπελον ἀεὶ διὰ τῶν προφητῶν τὸν Ἰσραὴλ ὠνόμασε·

[01673]    διὰ μὲν γὰρ τοῦ ∆αβὶδ, φησὶν, Ἄμπελον ἐξ Αἰγύπτου μετῆρας·

[01674]    ὁ δὲ Ἡσαΐας·

[01675]    Ἀμπελὼν ἐγενήθη τῷ ἠγαπημένῳ·

[01676]    ὁ δὲ Ἱερεμίας·

[01677]    Πῶς ἐστράφης μοι εἰς πικρίαν, ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή;

[01678]    τροπικῶς ἀπὸ τῶν κλημάτων τῆς ἀμπέλου δείκνυσι τοῦ Ἰσραὴλ τὸ ἄχρηστον Καθάπερ γὰρ, φησὶν, ὑπὲρ ἅπαντα τὰ ξύλα εἰς ἐρ γασίαν ἀνεπιτήδειον τῆς ἀμπέλου τὸ ξύλον·

[01679]    οὔτε γὰρ πάσσαλόν τις τὸν εὐτελέστατον ἐξ ἐκείνης κατα σκευάσαι δύναται, ἀλλὰ μόνον τοῦ πυρὸς ὑπάρχει τροφὴ, καὶ ἡ κατ' ἐνιαυτὸν δὲ αὐτῆς κάθαρσις τῷ πυρὶ παραδίδοται·

[01680]    οὕτως οὗτος ὁ λαὸς εἰς ἕτερον οὐδὲν ἐπιτήδειος, ἢ εἰς ὄλεθρον καὶ τιμωρίαν.

[01681]    Τὴν κατ' ἐνιαυτὸν αὐτῆς κάθαρσιν, φησὶν, ἀναλίσκει τὸ πῦρ, καὶ ἐκλείπει εἰς τέλος.

[01682]    Εἰ ποιηθήσεται εἰς ἐργασίαν;

[01683]    (εʹ.) Οὐδὲ ἔτι αὐτοῦ ὄντος ὁλοκλήρου οὐκ ἔσται εἰς ἐργασίαν.

[01684]    Μὴ ὅτι ἐὰν καὶ πῦρ αὐτὸ ἀναλώσῃ εἰς τέλος, εἰ ἔτι ἔσται εἰς ἐργασίαν;

[01685]    Εἰ γὰρ, πρὶν ἢ τῷ πυρὶ παραδοθῆναι, εἰς οὐδεμίαν ἐστὶν ἐπιτήδειον ἐργα σίαν, σχολῇ γε ἂν χρήσιμον ἔσται μετὰ τὸ πυρὸς γενέσθαι δαπάνην·

[01686]    οὕτω τὴν παραβολὴν εἰρηκὼς, ἐπάγει τὴν ἑρμηνείαν.

[01687]    ὰʹ, ζʹ.

[01688]    ∆ιὰ τοῦτο εἰπὲ, Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[01689]    Ὃν τρόπον τὸ ξύλον τῆς ἀμπέλου ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ δρυμοῦ, ὃ δέδωκα αὐτὸ τῷ πυρὶ εἰς ἀνάλωσιν, οὕτω δέδωκα τοὺς κατοικοῦντας Ἱερουσαλήμ.

[01690]    Καὶ δώσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπ' αὐτούς.

[01691]    Τοῦτο δὲ ἐκ μεταφορᾶς εἴρηκε τῶν, ὀργί λον ὑποδεικνύντων καὶ βλοσυρὸν τὸ πρόσωπον.

[01692]    Ἐκ τοῦ πυρὸς ἐξελεύσονται, φησὶ, καὶ πῦρ καταφάγεται αὐτούς.

[01693]    Ἀπαλλαγέντες γὰρ τοῦ λιμοῦ, παραδο θήσονται τῇ σφαγῇ καὶ τῇ αἰχμαλωσίᾳ.

[01694]    Καὶ γνώσονται ὅτι ἐγὼ Κύριος, ἐν τῷ στη ρίσαι τὸ πρόσωπόν μου ἐπ' αὐτούς.

[01695]    (ηʹ.) Καὶ δώσω τὴν γῆν εἰς ἀφανισμὸν, ἀνθ' ὧν παρέπεσον παραπτώματι, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01696]    Αὐτοὺς μὲν γὰρ αἰχμαλωσίᾳ καὶ σφαγῇ παραδώσω, τὴν δὲ ὑπ' αὐτῶν γεωργουμένην γῆν ἔρημον καταστήσω τῶν γεωργούντων οὐκ ὄντων.

[01697]    Ταῦτα δὲ πείσονται, δίκας ὧν ἐπλημμέλησαν τίνοντες.

[01698]    Ἐπειδὴ τοίνυν ὅσα προεγράφη, εἰς ἡμετέραν ὠφέλειαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν Γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν, μὴ γενώμεθα ξύλα, καὶ χόρτος, ^[81.929] καὶ καλάμη, ἅπερ ἐστὶ τροφὴ τοῦ πυρὸς, ἀλλὰ χρυσὸς καὶ λίθοι τίμιοι, ὕλη τοῦ βασιλικοῦ διαδή ματος, ἵνα Χριστῷ συμβασιλεύσωμεν, μεθ' οὗ τῷ Πατρὶ ἡ δόξα πρέπει, σὺν τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

[01699]    Ἀμήν.

[01700]    ΤΟΜΟΣ Εʹ.

[01701]    ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ιὰʹ.

[01702]    αʹ, βʹ.

[01703]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με, λέ γων·

[01704]    Υἱὲ ἀνθρώπου, διαμάρτυραι τῇ Ἱερουσα λὴμ τὰς ἁμαρτίας αὐτῆς.

[01705]    Ἀγαθὸς τῶν ἁμαρτημά των ὁ ἔλεγχος, καὶ ἐπ' ὠφελείᾳ γινόμενος.

[01706]    Τοῖς γὰρ ἀναλγησίᾳ νοσοῦσιν ἐντίθησιν αἴσθησιν, καὶ εἰς μνή μην φέρει τῶν οἰκείων πλημμελημάτων.

[01707]    Ἀνιαρὸν μὲν γὰρ, καὶ λίαν χαλεπὸν, τὸ νοσεῖν χαλεπώτερον δὲ πολλῷ τὸ καὶ αὐτὴν ἀγνοεῖν τὴν νόσον·

[01708]    οὗ χάριν, πολλάκις καὶ ἰατρῶν παῖδες τοὺς οὕτω διακειμένους, οἳ αἴσθησιν τῶν παθημάτων οὐκ ἐθέλουσι δέξα σθαι, τὸ βαρὺ τῆς νόσου διδάσκουσιν, ἵνα αἰσθόμενοι παύσωνται μὲν ἀταξίᾳ τρέφοντες τῆς νόσου τὰς ὕλας, τοῖς δὲ τῆς ἰατρικῆς τέχνης ἀκολουθήσωσι νόμοις.

[01709]    Τοῦτο καὶ ὁ τῶν ὅλων Θεὸς ἐπὶ τῶν παρα νομούντων καὶ ἀναισθήτως διακειμένων διατελεῖ ποιῶν·

[01710]    τῷ μὲν γὰρ ἁμαρτωλῷ διὰ τοῦ ∆αβὶδ λέγει·

[01711]    Ἐλέγξω σε, καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰς ἁμαρτίας σου·

[01712]    τῇ δὲ Ἱερουσαλὴμ διὰ Ἱερεμίου·

[01713]    Γνῶθι, ὅτι εἰς Κύριον τὸν Θεόν σου ἠσέβησας·

[01714]    καὶ πάλιν·

[01715]    Ἴδε τὰς ὁδούς σου ἐν τῷ πολυανδρίῳ, καὶ γνῶθι τί ἐποίησας·

[01716]    καὶ μυρία δὲ ἄλλα τοιαῦτα ἔστιν εὑρεῖν.

[01717]    Τοῦτο τοίνυν κἀνταῦθα τῷ προφήτῃ Ἰεζεκιὴλ ποιῆσαι παρακελεύεται·

[01718]    ∆ιαμάρτυραι γὰρ, φησὶ, τῇ Ἱερουσαλὴμ τὰς ἀνομίας αὐτῆς.

[01719]    ∆εῖξον, φησὶ, τὰ τραύματα, ὑπόδειξον αὐτῆς τᾲ ἕλκη, ἵνα μὴ ἀποτομίαν νομίσῃ τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ μαθοῦσα ἰατρικὴν τὴν τομὴν, χάριν ὁμολογήσῃ τῷ ἰατρῷ.

[01720]    Εἶτα κατὰ μέρος αὐτὸς διηγεῖται τὰ πλημ μελήματα.

[01721]    γʹ.

[01722]    Καὶ ἐρεῖς·

[01723]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος τῇ Ἱερουσαλήμ.

[01724]    Πανταχοῦ ὁ διπλασιασμὸς τὸ ἀληθὲς διδάσκει τῆς δεσποτείας.

[01725]    Ἡ ῥίζα σου καὶ ἡ γένεσίς σου ἐκ γῆς Χαναάν·

[01726]    ὁ πατήρ σου Ἀμοῤ ῥαῖος, καὶ ἡ μήτηρ σου Χετταία.

[01727]    Μέγα ἐφρόνουν Ἰου δαῖοι ἐπὶ τῇ συγγενείᾳ τοῦ Ἀβραάμ·

[01728]    διὸ καὶ τῷ Κυρίῳ ἐν τοῖς ἱεροῖς Εὐαγγελίοις ἔλεγον·

[01729]    Σπέρμα Ἀβραάμ ^[81.932] ἐσμεν, καὶ οὐδενὶ δεδουλεύκαμεν πώποτε.

[01730]    Ταύτην τὴν ἀλαζονείαν καὶ ὁ μακάριος Ἰωάννης ὁ Βαπτι στὴς καταλύει, λέγων·

[01731]    Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς;

[01732]    Ποιήσατε οὖν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας, καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς·

[01733]    Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ·

[01734]    ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν·

[01735]    ∆ύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ.

[01736]    Ὥσπερ τοίνυν ὁ θεσπέσιος οὗτος ἀνὴρ, θηριώδεις ὄντας αὐτοὺς καὶ πονηρίᾳ συζῶντας, τοῖς ἰοβόλοις θηρίοις ἀπείκασεν, οὕτω κἀνταῦθα ὁ ∆εσπότης Θεὸς διὰ τοῦ προφήτου Χαναναίαν αὐτῶν τὴν ῥίζαν καλεῖ, τὸν δὲ πατέρα Ἀμοῤῥαῖον, καὶ τὴν μητέρα Χετταίαν, καὶ ἁπαξ απλῶς τὴν γένεσιν ἀλλόφυλον·

[01737]    ὧν γὰρ ἐζήλωσαν τὴν ἀσέβειαν, τούτων εἰκότως ἐδέξαντο τὴν συγγένειαν, ἀπὸ τοῦ τρόπου τῷ γένει τούτῳ συγκληρωθέντες.

[01738]    Ἱκανὸν δὲ ἦν λίαν αὐτοὺς πλῆξαι, οὐ μόνον διὰ τὴν τηνικαῦτα παρανομίαν τούτων αὐτῶν τῶν ἐθνῶν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν ἄνωθεν δυσγένειαν.

[01739]    Ἀραῖς γὰρ ὁ Χαναὰν ὑπεβλήθη, καὶ δουλείαν ὑπὸ τοῦ προπάτορος Νῶε κατεδικάσθη.

[01740]    Τούτου, φησὶν, ὑπάρχεις ἀπόγο νος, καὶ οὐδεμίαν ἔχεις πρὸς τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν Σὴμ συγγένειαν·

[01741]    ὧν γὰρ ἠρνήθης τὴν εὐσέβειαν, τού των ἀπώλεσας καὶ αὐτὴν τὴν συγγένειαν, καὶ τῆς εὐγενείας ἐκείνης παντελῶς ἐγυμνώθης.

[01742]    Οὕτω πλή ξας αὐτοὺς τῇ τοῦ Χαναὰν δυσγενείᾳ, κατὰ μέρος καὶ τὴν αὐτῶν παρανομίαν, καὶ τὴν οἰκείαν διηγεῖται εὐεργεσίαν.

[01743]    δʹ.

[01744]    Οὐκ ἐτμήθη, φησὶν, ὁ ὀμφαλός σου.

[01745]    Τουτέστιν, Ἔτι τὴν Αἰγυπτιακὴν ἕλκεις τροφήν.

[01746]    Γέννησιν δὲ αὐτῆς καλεῖ τὴν ἐξ Αἰγύπτου ἔξοδον.

[01747]    Φασὶ δὲ ἰατρῶν παῖδες τὸ ἔμβρυον ἐν τῇ μήτρᾳ οἷόν τινα ῥίζαν ἔχειν τὸν ὀμφαλὸν, καὶ δι' ἐκείνου τρέ φεσθαί τε καὶ αὐξάνεσθαι·

[01748]    ἐπειδὴ τοίνυν αἱ μαῖαι κόπτειν εἰώθασι τοῦ βρέφους τὸ προκύπτον τοῦ ὀμ φαλοῦ, τροπικῶς ἐκ μεταφορᾶς φησιν·

[01749]    Ὁ ὀμφαλός σου οὐ περιετμήθη·

[01750]    ἀντὶ τοῦ, Ἔτι καὶ σήμερον ἕλ κεις ἀπὸ τῆς μητρῴας μήτρας, τουτέστι τῆς Αἰγύ πτου, τὴν τῆς ἀσεβείας τροφήν.

[01751]    Καὶ ἐν ὕδατι οὐκ ἐλούσθης εἰς σωτηρίαν.

[01752]    Καὶ τοῦτο ἴσως, ἐκ μεταφορᾶς τῶν βρεφῶν, τῶν μετὰ τὸν τόκον λουο μένων, καὶ ἀποῤῥυπτομένων, καὶ τοῦ μητρῴου αἵ ματος ἀπαλλαττομένων.

[01753]    Σὺ οὖν, φησὶ, τούτων οὐκ ἀπηλλάγης, ἀλλ' ἔτι καὶ σήμερον φέρεις τῆς μη τρῴας νηδύος τὰ σημεῖα.

[01754]    Οὐδὲ ἁλὶ ἡλίσθης, καὶ σπαργάνοις οὐκ ἐσπαργανώθης.

[01755]    Οὐκ ἐδέξω, φησὶ, τῆς διδασκαλίας τοὺς ἅλας, οὐ τὰ προσενε χθέντα σοι διὰ τοῦ νόμου σπάργανα, ἃ τοῖς βρέφεσι ^[81.933] προσφέρεται, ἵνα, εἴ τι ἂν τῶν μελῶν ἐν ταῖς ὠδῖσι τοῦ εὐθέος παρατραπῇ, διευθύνηται, καὶ τὸ προσ ῆκον ἀπολαμβάνῃ σχῆμα.

[01756]    εʹ.

[01757]    Οὐδὲ ἐφείσατο ἐπὶ σοὶ ὁ ὀφθαλμός μου τοῦ ποιῆσαί σοι ἓν ἐκ πάντων τούτων, τοῦ παθεῖν τι ἐπὶ σοί·

[01758]    καὶ ἀπεῤῥίφης ἀπὸ προσώπου τοῦ πεδίου τῇ σκολιότητι τῆς ψυχῆς σου, ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐτέχθης.

[01759]    Εὐθὺς γὰρ, φησὶ, καὶ παραχρῆμα τεχθεῖσα, καὶ τῆς Αἰγύπτου ἀπαλλαγεῖσα, καὶ τὴν ἰσότητα τοῦ νόμου παιδευθεῖσα παρ' ἐμοῦ, παρετράπης, τὰ σκολιὰ καὶ διεστραμμένα ἀεὶ ἀγαπήσασα.

[01760]    Πεδίον γὰρ ἐνταῦθα τὴν ἰσότητα προηγόρευσεν.

[01761]    Ἐγὼ δὲ, φησὶν, ἐν μὲν τῇ Αἰγύπτῳ, οὐδένα σοι προσ ήνεγκα νόμον, οὐδὲ τῶν ἐντολῶν τοὺς ἅλας, οὐδὲ τὴν τοῦ ὀμφαλοῦ περιτομὴν, οὐδὲ τὴν διὰ τῶν σπαργά νων διάρθρωσιν τῶν μελῶν·

[01762]    μετὰ δὲ τὴν ἐκεῖθεν ἀπαλλαγὴν, παντοδαπῆς σε ἐπιμελείας ἠξίωσα.

[01763]    ∆ιὸ ἐπάγει·

[01764]    ὰʹ, ζʹ.

[01765]    Καὶ διῆλθον ἐπὶ σὲ, καὶ εἶδόν σε πε φυρμένην ἐν τῷ αἵματι·

[01766]    καὶ εἶπόν σοι, Ἐν τῷ αἵματι ζώσῃ, καὶ εἶπόν σοι·

[01767]    Σὺν τῷ αἵματί σου ζωή·

[01768]    Πληθύνου ἀθώως, καθὼς τὴν ἀνατολὴν τοῦ ἀγροῦ δέδωκά σε.

[01769]    Θεασάμενος γάρ σε τῷ τῆς εἰδωλολατρείας αἵματι πεφυρμένην, καὶ τὰ αἵματα τῶν θυσιῶν ἀσπαζομένην, συνεχώρησά σοι θύειν, οὐκ εἰδώλοις, ἀλλ' ἐμοί.

[01770]    Τοῦτο γὰρ παρ εδήλωσεν εἰρηκώς·

[01771]    Σὺν τῷ αἵματί σου ζωή·

[01772]    πληθύνου ἀθώως·

[01773]    τουτέστι, Μὴ παρανόμως, ἀλλ' ἐννόμως·

[01774]    μὴ δαίμοσιν, ἀλλὰ Θεῷ θύουσα·

[01775]    τοῦτο γὰρ ποιοῦσα δίκην ἀρούρας εὐθαλοῦς βλαστήσεις, καὶ παντοδαποῖς κοσμηθήσῃ καρποῖς.

[01776]    Καὶ ἐπλη θύνθης καὶ ἐμεγαλύνθης, καὶ εἰσῆλθες εἰς πόλεις πόλεων.

[01777]    Ἠκολούθησε, φησὶ, τῇ ἐμῇ εὐλογίᾳ τὸ ἔρ γον·

[01778]    ἐγὼ μὲν γὰρ εἶπον·

[01779]    Ὡς τὴν ἀνατολὴν τοῦ ἀγροῦ δέδωκά σε·

[01780]    σὺ δὲ δεξαμένη τὴν εὐλογίαν, καὶ πλῆθος ἐκτήσω, καὶ μέγεθος·

[01781]    ἐπίσημός τε καὶ περιφανὴς ἀπεφάνθης, καὶ τὰς μεγίστας τῶν πόλεων ἔσχες ὑποχειρίους.

[01782]    Οὕτω συντόμως δείξας αὐτὴν τὴν γένεσιν καὶ τὴν ἐπίδοσιν, πάλιν ἐξηγεῖται τὴν κατὰ μέρος αὔξησιν.

[01783]    Οἱ μαστοί σου, φησὶν, ἀν ωρθώθησαν, καὶ ἡ θρίξ σου ἀνέτειλε.

[01784]    Τροπικῶς ἅπαντα ἐκ μεταφορᾶς τῶν παιδίων λέγει, τὴν πλείονα διάθεσιν διὰ τούτων ἐπιδεικνύς.

[01785]    Μαστοὺς δὲ καλεῖ τοῦ λογικοῦ τὴν διάκρισιν (τὴν γὰρ καρδίαν οἱ μαστοὶ συγκαλύπτουσι), τρίχας δὲ τὸν ἀπὸ τελειότητος γινό μενον κόσμον.

[01786]    Σὺ δὲ ἦσθα, φησὶ, γυμνὴ, καὶ ἀσχημονοῦσα.

[01787]    Οὐδέπω γὰρ ἐδέξω τοῦ νόμου τὸ κάλυμμα ^[81.936] ηʹ.

[01788]    Καὶ διῆλθον διὰ σοῦ, καὶ εἶδόν σε·

[01789]    καὶ ἰδοὺ ὁ καιρός σου, καὶ καιρὸς καταλυόντων·

[01790]    καὶ διεπέτασα τὰς πτέρυγάς μου ἐπὶ σὲ, καὶ ἐκά λυψα τὴν ἀσχημοσύνην σου, καὶ ὤμοσά σοι, καὶ εἰσῆλθον ἐν διαθήκῃ μετὰ σοῦ, λέγει Ἀδωναῒ Κύ ριος.

[01791]    Θεασάμενος γάρ σε ἐπιτηδείαν λοιπὸν εἰς τὸ δέξασθαι τὴν διὰ τοῦ νόμου πρὸς ἐμὲ κοινωνίαν, ἐξ έτεινα μὲν οἷόν τινας πτέρυγας τῶν σωτηρίων ἐντο λῶν τὴν διδασκαλίαν, καὶ συνεκάλυψα τὴν τῆς ἀνο μίας γυμνότητα·

[01792]    τῷ δὲ συνοικεσίῳ καὶ προικῷον παρηκολούθησε γραμματεῖον.

[01793]    Εἰσῆλθον γὰρ, φησὶν, ἐν διαθήκῃ μετὰ σοῦ.

[01794]    Ἐπειδὴ δὲ ἔδει καὶ ὅρκον ἐντε θῆναι τῷ γραμματείῳ, οὐδὲ τοῦτο ποιῆσαι παρῃτη σάμην·

[01795]    ἀλλ' ἀξιόχρεως ὢν καὶ λόγῳ μόνον ὑπισχνού μενος, καὶ ὅρκον τῷ λόγῳ προστέθεικα.

[01796]    Ῥᾴδιον δὲ τοῦτο καταμαθεῖν τῷ βουλομένῳ τοῖς τοῦ νόμου γράμ μασιν ἐντυχεῖν·

[01797]    εὑρήσει γὰρ καὶ ἐν τῇ τοῦ μακαρίου Μωσέως ᾠδῇ αὐτὸν τὸν τῶν ὅλων Θεὸν λέγοντα·

[01798]    Ἀρῶ εἰς τὸν οὐρανὸν τὴν χεῖρά μου, καὶ ὀμοῦμαι τῇ δεξιᾷ μου, καὶ ἐρῶ·

[01799]    Ζῶ ἐγὼ εἰς τὸν αἰῶνα.

[01800]    Καὶ ἐγένου μοι, φησί.

[01801]    Τουτέστι, Συνήφθης μοι, καὶ ὁ γάμος ἀπετελέσθη.

[01802]    θʹ, ιʹ.

[01803]    Καὶ ἔλουσά σε ἐν ὕδατι, καὶ ἔπλυνα τὸ αἷμά σου, καὶ ἔχρισά σε ἐν ἐλαίῳ.

[01804]    Καὶ ἐν έδυσά σε ποικίλα, καὶ ὑπέδυσά σε ὑάκινθον, καὶ ἔζωσά σε βύσσῳ, καὶ περιέβαλόν σε τριχ άπτῳ.

[01805]    Κατὰ μέρος τὰς οἰκείας διῆλθεν εὐεργε σίας·

[01806]    πρῶτον μὲν γὰρ, φησὶ, τῷ τῆς διδασκαλίας ἀπέπλυνα ὕδατι καὶ ἁγνισμοὺς δὲ καὶ περιῤῥαν τήρια προσενήνοχα.

[01807]    Ἔπειτα ἔχρισά σε ἐλαίῳ.

[01808]    Τὰ τῆς ἱερωσύνης λοιπὸν ἐνταῦθα διεξέρχεται εἴδη.

[01809]    Οἱ ἱε ρεῖς γὰρ τῷ ἐλαίῳ τῷ ἁγίῳ ἐχρίοντο·

[01810]    αὐτοὶ δὲ καὶ τὴν βυσσίνην καὶ τὴν ὑακινθίνην ἐσθῆτα περιεβάλοντο.

[01811]    Αἰ νίττεται δὲ καὶ τὸν αὐτῷ τῷ λαῷ γενόμενον πλοῦτον, καὶ σωματικὸν, καὶ πνευματικὸν, διὰ τῆς αὑτοῦ κηδεμο νίας.

[01812]    Καὶ περιέβαλόν σε τριχάπτῳ.

[01813]    Πλέγμα ἐστὶ τοῦτο ἀπὸ τριχῶν κατεσκευασμένον, ταῖς τῶν γυναι κῶν περιτιθέμενον κεφαλαῖς.

[01814]    Τροπικῶς τοίνυν τὴν ἐπιτεθεῖσαν αὐτοῖς εὐπρέπειαν διὰ τῆς παντοδαπῆς παρεδήλωσεν ἐπιμελείας.

[01815]    Αἰνίττεται δὲ, ὡς οἶμαι, καὶ τὴν σκηνὴν ἀπὸ δέῤῥεων τριχίνων κατεσκευασμέ νην, ἐν ᾗ καὶ αἱ περὶ ἁμαρτίας προσεφέροντο θυσίαι, καὶ αἱ περὶ τελειώσεως, ἀποκαλύψεις τε θεῖαι ἐγίνοντο ἐκ τοῦ ἱλαστηρίου, τῷ ἀρχιερεῖ τοῦ Θεοῦ προσ διαλεγομένου.

[01816]    ιαʹ, ιβʹ.

[01817]    Καὶ ἐκόσμησά σε κόσμῳ, καὶ περιέθηκα ψέλλια περὶ τὰς χεῖράς σου, καὶ κάθεμα ἐπὶ τρά χηλόν σου.

[01818]    Καὶ ἔδωκα ἐνώτιον ἐπὶ τὸν μυκτῆρά σου, καὶ τροχίσκους ἐπὶ τὰ ὠτία σου, καὶ στέ φανον καυχήσεως ἐπὶ τῆς κεφαλῆς σου.

[01819]    Ἕκα στον δὲ τούτων τροπικῶς προσήκει νοεῖν.

[01820]    Ψέλλια μὲν ταῖς χερσὶ περιτιθέμενα, τὴν πρακτικὴν ἀρετήν·

[01821]    ^[81.937] περιδέῤῥαιον δὲ τῷ τραχήλῳ περιτιθέμενον, τὸν τοῦ νόμου ζυγόν·

[01822]    ἐνώτιον δὲ τῷ μυκτῆρι ἐμβαλόμε νον, τὴν διὰ τῶν ἐντολῶν τῆς κακίας ἀνατροπὴν, χαλινοῦ δίκην προσφερομένην ἐκ μεταφορᾶς τῶν ταύρων, οἳ τὸν σιδηροῦν χαλινὸν ταῖς ῥισὶ δέχονται, καὶ δι' ἐκείνου τῇδε κἀκεῖσε περιάγονται.

[01823]    Ὅτι δὲ καὶ βουσὶν ἀπείκασεν αὐτῶν τὴν θρασύτητα, μάρτυς ὁ προφήτης Ὠσηὲ ἐκ προσώπου τοῦ Θεοῦ λέγων·

[01824]    Ὡς δάμαλις παροιστρῶσα παροίστρησεν Ἐφραΐμ.

[01825]    Ἐνώτια δὲ τοῖς ὠσὶ προσφερόμενα τὴν ἀγαθὴν λέγει διδασκαλίαν, κόσμον ταῖς ἀκοαῖς διὰ τῆς εὐπειθείας προσφέρουσαν·

[01826]    στέφανον δὲ τῇ κεφαλῇ ἐπιτιθέμενον, τὴν ἐκ τῆς εὐσεβείας, καὶ τῆς εὐνομίας, καὶ ἐξ ἁπάν των τῶν ἀγαθῶν προσφερομένην εὐφημίαν.

[01827]    ιγʹ.

[01828]    Καὶ ἐκοσμήθης χρυσίῳ, καὶ ἀργυρίῳ, καὶ τὰ περιβόλαιά σου βύσσινα, καὶ τρίχαπτα, καὶ ποικίλα.

[01829]    Καὶ τούτων δὲ ἕκαστον δυνατὸν οὕτω νοῆσαι·

[01830]    κἀκεῖνο δὲ προσήκει προσθεῖναι τοῖς εἰρημέ νοις, ὅτι οὐ πνευματικὰ μόνον διὰ τῶν εἰρημένων αἰνίττεται, ἀλλὰ καὶ τὴν σωματικὴν εὐπραξίαν ση μαίνει.

[01831]    Εὐθὺς μὲν γὰρ ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου ἐχρήσαντο παρὰ τῶν Αἰγυπτίων σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ, καὶ ἐσκύλευσαν τοὺς Αἰγυπτίους, τῆς βιαίας ἐργασίας δίκαιον ἀπαιτοῦντες μισθόν.

[01832]    Καὶ μέντοι καὶ τῶν τὴν Παλαιστίνην οἰκούντων ἐθνῶν πάντα τὸν πλοῦτον ἐληΐσαντο.

[01833]    Σημαίνει τοίνυν, πρὸς τοῖς πνευ ματικοῖς, καὶ τὴν σωματικὴν περιουσίαν ∆ιὸ ἐπ άγει·

[01834]    Σεμίδαλιν, καὶ μέλι, καὶ ἔλαιον ἔφαγες.

[01835]    Πάντων, φησὶ, τῶν ἐκ γῆς ἀπήλαυσας ἀγαθῶν.

[01836]    Καὶ ἐγένου καλὴ σφόδρα, σφόδρα.

[01837]    Εἶχες τὸν νόμον πλη ροῦσα τὴν ἀπὸ τῆς εὐνομίας εὐπρέπειαν.

[01838]    Καὶ κατευ θύνθης εἰς βασιλείαν.

[01839]    Οὕτω, φησὶν, ηὐξήθης, ὡς φοβερὰ γενέσθαι πᾶσι τοῖς ἐκ γειτόνων, καὶ βασιλι κῆς ἀπολαύειν τιμῆς.

[01840]    Τοῦτο γὰρ ᾐνίξατο, δι' ὧν ἐπήγαγεν, ιδʹ.

[01841]    Καὶ ἐξῆλθέ σοι ὄνομα ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν τῷ κάλλει σου.

[01842]    Ἐπίσημος γὰρ ἐγένου, καὶ πολυθρύλλητος πανταχοῦ.

[01843]    Εἶτα καὶ τὴν τούτου αἰτίαν φησί·

[01844]    ∆ιότι συντετελεσμένον ἦν ἐν εὐπρεπείᾳ, ᾗ ἔταξα ἐπὶ σὲ, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01845]    Ἐγὼ γάρ σοι τῆς εὐπρεπείας ταύτης ἐγενόμην αἴτιος, ἐντολαῖς καὶ νόμοις ἰδίοις κατακοσμήσας.

[01846]    ιεʹ.

[01847]    Καὶ ἐπεποίθεις ἐν τῷ κάλλει σου.

[01848]    Αὕτη τῶν κακῶν ἡ ἀρχὴ, τὸ καταλιπεῖν μὲν τὴν θείαν ἐλπίδα, τοῖς δὲ οἰκείοις ἐναβρύνεσθαι κατορθώμασι.

[01849]    Καὶ ἐπόρνευσας ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου, καὶ ἐξέχεας τὴν πορ νείαν σου ἐπὶ πάντα πάροδον·

[01850]    αὐτῷ ἐγίνετο, καὶ οὐκ ἔσται.

[01851]    Ὀνομαστοτάτη, φησὶ, γενομένη, καὶ μέγα διὰ τοῦτο φρονήσασα, ἐμοῦ μὲν ἀπέστης, εἰς ἐσχάτην δὲ ἀκολασίαν ἐξώκειλας, οὐχ ἕνα ἐραστὴν, οὐδὲ δύο δεχομένη, ἀλλὰ πάντα τὸν διὰ σοῦ παρελθεῖν ^[81.940] ἐθελήσαντα·

[01852]    καὶ συνεγίνου ἑκάστῳ παρανόμως δε χομένη τὴν συνουσίαν.

[01853]    Τοῦτο γὰρ παρεδήλωσεν εἰρη κώς·

[01854]    Αὐτῷ ἐγίνετο, καὶ οὐκ ἔσται·

[01855]    τουτέστι, Συνήπτου ἑτέροις, οὐδαμόθεν αὐτοῖς ἁρμόττουσα·

[01856]    ἐμοὶ γὰρ σαυτὴν ἐξ ἀρχῆς ἀνατέθεικας.

[01857]    Πορνείαν δὲ ἐνταῦθα τὴν εἰδωλολατρείαν καλεῖ·

[01858]    πάντα δὲ πάρ οδον, τὰς διαφοροὺς τῶν δαιμόνων ἐπιβουλάς.

[01859]    ιὰʹ.

[01860]    Καὶ ἔλαβες ἐκ τῶν ἱματίων σου, καὶ ἐποίη σας σεαυτῇ εἴδωλα ῥαπτὰ, καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπ' αὐτὰ, καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃς, ἃ οὐκ ἔσται, οὐδὲ μὴ γένηται.

[01861]    Καινὰ, φησὶ, καὶ παράδοξά σου τὰ τῆς εἰδωλολατρείας ἐπιτηδεύματα.

[01862]    Οὐ γὰρ μόνα τὰ τῶν ἄλλων ἐζήλωσας κακὰ, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἕτερα ἐπενόη σας, ἐξ ἱματίων εἰδώλων εἰκόνας κατασκευάσασα, καὶ θεοὺς ἀναγορεύσασα, καὶ ταῦτα ἐμοῦ σοι διὰ τοῦ νόμου τὰ τοιαῦτα ἀπαγορεύσαντος.

[01863]    ιζʹ.

[01864]    Καὶ ἔλαβες τὰ σκεύη τῆς καυχήσεώς σου ἐκ τοῦ ἀργυρίου μου καὶ ἐκ τοῦ χρυσίου μου, ἐξ ὧν δέδωκά σοι, καὶ ἐποίησας σεαυτῇ εἰκόνας ἀῤῥενικὰς, καὶ ἐπόρνευσας ἐν αὐταῖς.

[01865]    Παρ' ἐμοῦ, φησὶ, τὸν ἄργυρον, καὶ τὸν χρυσὸν λαμβάνουσα, θεοὺς ἐκ τῶν ἐμῶν κατασκευάζεις δωρεῶν, καὶ τούτους τῆς ἐμῆς προείλου θεραπείας.

[01866]    Εἰκόνας δὲ ἀῤῥενικὰς ὠνό μασεν, ἐπειδὴ πορνείαν τὴν εἰδωλολατρείαν τροπι κῶς ὀνομάζει.

[01867]    ιηʹ, ιθʹ.

[01868]    Καὶ ἔλαβες, φησὶ, τὸν ἱματισμόν σου τὸν ποικίλον, καὶ περιέβαλες αὐτὰ, καὶ τὸ ἔλαιόν μου καὶ τὸ θυμίαμά μου ἔθηκας πρὸ προσώπου αὐ τῶν.

[01869]    Καὶ τοὺς ἄρτους, οὓς ἔδωκά σοι, σεμίδαλιν καὶ μέλι, καὶ ἔλαιον ἐψώμισά σε, καὶ ἔθηκας αὐτὰ πρὸ προσώπου αὐτῶν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας.

[01870]    Ἃ παρ' ἐμοῦ, φησὶν, ἐλάμβανες ἀγαθὰ, ταῦτα τοῖς μοιχοῖς ἐκεί νοις προσέφερες δαίμοσι, τοῖς μὲν αὐτοὺς κατακο σμοῦσα, καὶ καταποικίλλουσα, τοῖς δὲ τὰς θυσίας καὶ τὰς σπονδὰς ἐπιτελοῦσα.

[01871]    Καὶ ἐγένετο, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01872]    (κʹ) Καὶ ἔλαβες τοὺς υἱούς σου καὶ τὰς θυγατέρας σου, ἃς ἐγέννησας, καὶ ἔθυσας αὐτοῖς εἰς ἀνάλω σιν.

[01873]    Εἶτα κατ' εἰρωνείαν ὁ ἔλεγχος.

[01874]    Ὡς μικρὰ ἐξεπόρνευσας, Ἐξ ὧν δῆλον, καὶ λίαν σαφὲς, ὅτι πορνείαν ἐνταῦθα τὴν τῶν εἰδώλων θεραπείαν καλεῖ.

[01875]    καʹ, κβʹ.

[01876]    Καὶ ἔσφαξας, φησὶ, τὰ τέκνα σου καὶ ἔδωκας αὐτὰ ἐν τῷ ἀποτροπιάζεσθαί σε αὐτὰ αὐτοῖς.

[01877]    Τοῦτο παρὰ πᾶσαν τὴν πορνείαν καὶ τὰ βδελύγματά σου.

[01878]    Πάντων γὰρ τῷ ὄντι καὶ μυσα ρώτατον, καὶ μιαρώτατον, ἡ ἄδικος τῶν παίδων σφαγὴ, ἣν ἐπετέλουν οἱ μεμηνότες ἀποτροπιαζόμενοι, καὶ κακῶν ἀπαλλαγὴν, ὡς ἀνοήτως ὑπελάμβανον, σφίσιν αὐτοῖς μηχανώμενοι.

[01879]    Καὶ οὐκ ἐμνήσθης τῆς ἡμέρας τῆς νηπιότητός σου, ὅτε ἦσθα γυμνὴ, καὶ ἀσχημονοῦσα, καὶ πεφυρμένη ἐν τῷ αἵματί σου, καὶ ^[81.941] ἔζησας.

[01880]    Οὐκ ἔλαβες, φησὶν, εἰς νοῦν τὰ πρότερα, ὅπως σε γυμνὴν οὖσαν, καὶ πάσης προνοίας ἐστερη μένην καὶ τῷ εἰδωλικῷ αἵματι πεφοινιγμένην, λαβὼν ἀπέλουσά τε καὶ ζωῆς καὶ πάσης κηδεμονίας ἀπο λαῦσαι πεποίηκα.

[01881]    κγʹ.

[01882]    Καὶ ἐγένετο μετὰ πάσας τὰς ἀδικίας σου, Οὐαὶ, οὐαί σοι, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01883]    Καρπὸν δέ φησι τῆς ἀγνώμονος γνώμης ταύτης δρέπῃ θρῆ νον καὶ ὀδυρμόν.

[01884]    Εἶτα πλατύτερον αὐτῆς διέξεισι τὴν ἀσέβειαν.

[01885]    κδʹ, κεʹ.

[01886]    Καὶ ᾠκοδόμησας σεαυτῇ οἴκημα πορνι κὸν, καὶ ἐποίησας σεαυτῇ ἔκθεμα ἐν πάσῃ πλατείᾳ.

[01887]    Καὶ ἐπ' ἀρχῆς πάσης ὁδοῦ ᾠκοδόμησας τὰ πορνεῖά σου, καὶ ἐλυμήνω τὸ κάλλος σου, καὶ διήγαγες τὰ σκέλη σου παντὶ παρόδῳ.

[01888]    Ταῦτα σαφέστερον ἄν τις καταμάθοι, καὶ ἐκ τῆς τῶν Κριτῶν ἱστορίας, καὶ ἐκ τῆς τῶν Βασιλειῶν συγγραφῆς·

[01889]    πανταχοῦ γὰρ καὶ ἐν ταῖς οἰκίαις, καὶ ἐν ταῖς ἀγο ραῖς, ἔστησαν τὰ τῶν εἰδώλων ἱδρύματα·

[01890]    καὶ τὰ σώματα δὲ ταύτης τῆς ἀσεβείας ἐπλήρωσαν, καὶ ἐν αὐτῷ δὲ τῷ νεῷ τοῦ Θεοῦ τοῖς ἀλιτηρίοις δαίμοσιν ᾠκοδόμησαν βωμοὺς, ἰνδάλματά τε καὶ ἀπεικά σματα δαιμόνων ἱδρύσαντο.

[01891]    Τοῦτο δὲ κἀνταῦθα ὁ ∆εσπότης κατηγορεῖ, οἴκημα πορνικὸν τὰ εἰδωλικὰ τεμένη προσαγορεύων.

[01892]    Τὴν δὲ τῆς τοιαύτης πορνείας ὑπερβολὴν διελέγχων, δείκνυσιν αὐτὴν ἅπασιν ἁπλῶς τοῖς συγγενέσθαι βουλομένοις προκειμένην, δι' ὧν ἐπλήρωσεν εἰδώλων καὶ τὰς ὁδοὺς, καὶ τὰς πλα τείας, καὶ τὰς ἀγορὰς, καὶ τὸ τῆς εὐσεβείας ἐλυμή νατο κάλλος, καὶ πάντα πάροδον εἰς τὴν τοιαύτην ἀκολασίαν ὑπεδέξατο, νῦν μὲν τοὺς τῶν Αἰγυπτίων, νῦν δὲ τοὺς τῶν Ἀσσυρίων καὶ Χαλδαίων προσκυνή σασα θεούς.

[01893]    Καὶ τοῦτο διδάσκων ἐπήγαγε·

[01894]    Καὶ ἐπλήθυνας τὴν πορνείαν σου.

[01895]    (κὰʹ.) Καὶ ἐξεπόρνευσας ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Αἰγύπτου τοὺς ὁμοροῦντάς σοι τοὺς μεγαλοσάρκους, καὶ πολ λαχῶς ἐξεπόρνευσας τοῦ παροργίσαι με.

[01896]    Τροπικῶς δὲ πάλιν μεγαλοσάρκους, τοὺς μεθ' ὑπερβολῆς τῇ τῶν εἰδώλων θεραπείᾳ προστετηκότας ὠνόμασεν.

[01897]    Οὗτοι γὰρ καὶ τράγους, καὶ βόας, καὶ πρόβατα, κύνας τε καὶ πιθήκους, καὶ κροκοδείλους, καὶ ἴβεις, καὶ ἱέρα κας προσεκύνησαν.

[01898]    κζʹ.

[01899]    Καὶ ἰδοὺ ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ, καὶ ἐξαρῶ τὰ νόμιμά σου, καὶ παραδώσω σε εἰς ψυχὰς μισούντων σε, θυγατέρας ἀλλοφύλων, τὰς ἐκκλινούσας ἀπὸ τῆς ὁδοῦ σου, ἧς ἠσέ βησας.

[01900]    Κινήσω, φησὶν, εἰς παιδείαν τὴν χεῖρά μου, καὶ γυμνώσω σε τῆς τοῦ νόμου λαμπρότητος, καὶ ἐπίχαρτόν σε τοῖς ἐχθροῖς καταστήσω, καὶ τὰς ἐκ γειτόνων πόλεις ἐπιγελᾷν σοι ποιήσω, αἳ τὴν τῆς σῆς ἀσεβείας ὑπερβολὴν οὐκ ἐζήλωσαν.

[01901]    κηʹ, κθʹ.

[01902]    Καὶ ἐξεπόρνευσας, φησὶν, ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἀσσοὺρ, καὶ οὐδὲ οὕτως ἐνεπλήσθης, ^[81.944] καὶ ἐξεπόρνευσας, καὶ οὐκ ἐνεπίμπλω.

[01903]    Καὶ ἐπλή θυνας τὰ πορνεῖά σου πρὸς γῆν Χαναὰν, καὶ εἰς τοὺς Χαλδαίους, καὶ οὐδὲ ἐν τούτοις ἐνεπλή σθης.

[01904]    Ἕκαστον, φησὶν, ἔθνος ἰδίοις εἰδώλοις ἐδού λευσε·

[01905]    σὺ δὲ τοὺς ἁπάντων προσκυνήσασα θεοὺς, καὶ τῶν πανταχοῦ εἰδώλων τὴν θεραπείαν ἀσπαζομένη, κόρον τῆς ἀσεβείας οὐδέπω καὶ τήμερον ἔλαβες.

[01906]    λʹ.

[01907]    Τίνι καθαριῶ τὴν καρδίαν σου, λέγει Ἀδω ναῒ Κύριος, ἐν τῷ ποιῆσαί σε πάντα ταῦτα ἔργα γυναικὸς πόρνης παῤῥησιαζομένης;

[01908]    Ποίαν, φη σὶν, ἀξίαν τῆς ἀσεβείας ἐπαγάγω σοι τιμωρίαν;

[01909]    ποίῳ φαρμάκῳ χρησάμενος ποιήσομαι τῶν δυσωδῶν ἑλκῶν σου τὴν κάθαρσιν;

[01910]    τετόλμηκας γὰρ ἔργα γυναικὸς τὴν μὲν αἰδὼ τῶν μετώπων ἀποξυσάσης, ἀναισχύν τως δὲ καὶ προφανῶς τὴν ἀκολασίαν μετερχομένης.

[01911]    Καὶ ἐξεπόρνευσας τρισσῶς ἐν ταῖς θυγατράσι σου.

[01912]    Τῶν ὑπηκόων σου, φησὶ, πόλεων ἡ σὴ παρανομία τριπλασίων ἐστὶ, καὶ ἣν ἔδει διδάσκαλον τῆς εὐσε βείας γενέσθαι, αὕτη πάσης ἀσεβείας ἀρχέτυπον ἀπεφάνθη.

[01913]    λαʹ.

[01914]    Ἐν τῷ οἰκοδομῆσαί σε, φησὶ, τὸ πορ νεῖόν σου ἐν ἀρχῇ πάσης ὁδοῦ, καὶ τὸ ἔκθεμά σου ἐποίησας ἐν πάσῃ τῇ πλατείᾳ, καὶ οὐκ ἐγένου ὡς πόρνη συνάγουσα μισθώματα.

[01915]    Οὔτε γὰρ ἡ τῶν ἀναγκαίων χρεία ἐπὶ ταύτην σε ἤγαγε τὴν ἀκο λασίαν·

[01916]    πάντων γὰρ ἀπολαύουσα τῶν ἀγαθῶν, καὶ τοῖς ἐμοῖς ἐντρυφῶσα δώροις, τὰ παρ' ἐμοῦ σοι διδόμενα προσέφερες ἐκείνοις.

[01917]    ∆ιὸ γυναικὶ ἔοικας, ἀνδρὶ μὲν συνεζευγμένῃ, μοιχοῖς δὲ τὴν ὥραν προϊεμένῃ, καὶ τὰ τοῦ ἀνδρὸς ἐκφερούσῃ, καὶ τοῖς ἐρασταῖς χορηγούσῃ.

[01918]    λβʹ.

[01919]    Ἡ γυνὴ γὰρ, φησὶ, καὶ ἡ μοιχωμένη ὑπὸ τὸν ἄνδρα αὑτῆς εἰς ἀλλοτρίους, ὁμοία σοι, ἡ παρὰ τοῦ ἀνδρὸς αὑτῆς λαμβάνουσα μισθώματα, καὶ πᾶσι τοῖς ἐκπορνεύουσιν εἰς αὐτὴν προσ διδοῦσα μισθώματα.

[01920]    Καὶ τὸ αὐτὸ πλατύτερον διεξιὼν, ἵνα σαφῶς διελέγξῃ τὴν ἀτοπίαν.

[01921]    λγʹ.

[01922]    Πάσαις γὰρ, φησὶ, πόρναις δίδοται μι σθώματα, σὺ δὲ προσέδωκας μισθώματα πᾶσι τοῖς ἐρασταῖς σου, καὶ ἐφόρτιζες αὐτοὺς τοῦ ἔρ χεσθαι πρὸς σὲ κυκλόθεν ἐν τῇ πορνείᾳ σου.

[01923]    Οὐδεὶς γὰρ οὐδὲν ἀγαθὸν παρὰ τῶν ἀλαστόρων δαι μόνων ἐδέξατο πώποτε·

[01924]    οἱ δὲ τούτοις δουλεύειν αἱ ρούμενοι, τὰ παρὰ τοῦ Θεοῦ χορηγούμενα τούτοις προσφέροντες, τὴν τούτων δεσποτείαν ἐφέλκονται.

[01925]    Τοῦτο γὰρ ᾐνίξατο εἰρηκώς·

[01926]    Καὶ ἐφόρτιζες αὐτοὺς τοῦ ἔρχεσθαι πρὸς σὲ κυκλόθεν ἐν τῇ πορνείᾳ σου.

[01927]    ∆ι' ὧν γὰρ, φησὶ, προσέφερες, προέτρεπες αὐτοὺς προσθέειν σοι, καὶ προστρέχειν, καὶ διηνεκῶς συν εῖναι.

[01928]    ^[81.945] λδʹ.

[01929]    Καὶ ἐγένετο ἐν σοὶ διεστραμμένον παρὰ τὰς γυναῖκας ἐν τῇ πορνείᾳ σου, καὶ μετὰ σὲ οὐ πορ νεύσουσιν·

[01930]    ἐν τῷ γὰρ προσδιδόναι σε μισθώματα, καὶ μισθώματα μὴ δίδοσθαί σοι, γέγονεν ἐν σοὶ διεστραμμένα.

[01931]    Ἔοικας μὲν γὰρ, φησὶ, ταῖς ἀκολάστοις γυναιξὶ, ταῖς ἅπασι προκειμέναις κατὰ τὴν πρὸς τοὺς πολλοὺς ἐραστὰς κοινωνίαν·

[01932]    τὸ δὲ μισθὸν ὀρέγειν, ἀλλὰ μὴ λαμβάνειν, ἐναντία πάλιν ἐκείναις δρῶσα διατελεῖς·

[01933]    διὸ καὶ τὰς πρὸ σοῦ, καὶ τὰς μετὰ σὲ, κατὰ τοῦτο τῆς ἀκολασίας τὸ εἶδος νε νίκηκας.

[01934]    Οὕτως αὐτῆς τὴν παρανομίαν γυμνώσας, ἐκ τῶν ἔργων τὴν προσηγορίαν ἐπιτίθησι, καί φησιν·

[01935]    λεʹ, λὰʹ.

[01936]    ∆ιὰ τοῦτο, πόρνη, ἄκουε λόγον Κυρίου.

[01937]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[01938]    Ἀνθ' ὧν ἐξέχεας τὸνχαλκόν σου, καὶ ἀποκαλυφθήσεται ἡ αἰσχύνη σου ἐν τῇ πορνείᾳ σου πρὸς τοὺς ἐραστάς σου καὶ εἰς πάντα τὰ ἐνθυμήματα τῶν ἀνομιῶν σου, καὶ ἐν τοῖς αἵμασι τῶν τέκνων σου, ὧν δέδωκας αὐτοῖς.

[01939]    Ὑπόχαλκον καλεῖται νόμισμα τὸ ἀδόκιμον, καὶ ὑλῶν ἑτέρων ἐπιμιξίαν δεξάμενον.

[01940]    Ἐπειδὴ τοίνυν, φησὶ, τοῖς ἐμοῖς νόμοις οὐκ ὀλίγην τινὰ παρανομίαν ἀνέμιξας, ἀλλὰ πολὺν ἐξέχεας τὸν χαλκὸν, ὡς μηδὲ φαίνεσθαι λοιπὸν τοῦ χρυσίου τὴν φύσιν, ἀλλ' ὅλον σου τὸ νόμισμα θεωρεῖσθαι χαλκοῦν, γυμνώσω σε λοιπὸν τῆς ἐμῆς προνοίας, καὶ αἰσχύνης ἐμπλήσω, τῆς παντοδαπῆς σε παρανομίας δίκας πραττόμενος, διαφερόντως δὲ τῆς ἀδίκου τῶν τέκνων σου σφαγῆς, ἣν τοῖς μιαιφόνοις προσήνεγκας δαίμοσι.

[01941]    λζʹ.

[01942]    ∆ιὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ συνάγω πάντας τοὺς ἐραστάς σου, ἐν οἷς ἐπεμίγης ἐν αὐτοῖς, καὶ πάντας οὓς ἠγάπησας, σὺν πᾶσιν οὓς ἐμί σεις, καὶ συνάξω αὐτοὺς ἐπὶ σὲ κυκλόθεν.

[01943]    ∆ι' αὐτῶν, φησὶ, τῶν ἐραστῶν σου τιμωρήσομαί σε·

[01944]    ἐζήλωσας Χαλδαίων καὶ Ἀσσυρίων, Χαναναίων τε καὶ Αἰγυπτίων τὴν ἀσέβειαν·

[01945]    τούτοις ὀργάνοις χρή σομαι κατὰ σοῦ, τὰς ἀξίας σοι ἐπιφέρων τιμωρίας·

[01946]    συνάψω δὲ τοῖς ἐρασταῖς σου καὶ τοὺς ὑπὸ σοῦ μισου μένους, ἵνα καὶ οὗτοι κἀκεῖνοι τὴν πολλήν σου παρα νομίαν θεάσωνται.

[01947]    Ἀποκαλύψω γὰρ, φησὶ, τὰς κα κίας σου πρὸς αὐτοὺς, καὶ ὄψονται πᾶσαν τὴν αἰσχύνην σου.

[01948]    ληʹ.

[01949]    Καὶ ἐκδικήσω σε ἐκδικήσει μοιχαλίδων καὶ ἐκχεουσῶν αἷμα, καὶ θήσω σε ἐν αἵματι θυμοῦ μου καὶ ζήλου.

[01950]    Ἀνδροφόνων γὰρ καὶ μοιχευτριῶν γυναικῶν τίσεις δίκας·

[01951]    ὧν γὰρ ἐμιμήσω τὴν παρα νομίαν, τούτων δέξῃ τὴν τιμωρίαν.

[01952]    λθʹ.

[01953]    Καὶ παραδώσω σε εἰς χεῖρας αὐτῶν, καὶ κατασκάψουσι τὸ πορνεῖόν σου.

[01954]    Τουτέστι, τὰ τῶν δαιμόνων τεμένη.

[01955]    Καὶ καθελοῦσι τὴν βάσιν σου.

[01956]    Τὸν θεῖον νεὼν διὰ τούτων ᾐνίξατο·

[01957]    βάσις γὰρ αὐ τῶν, καὶ κρηπὶς, καὶ ὑποβάθρα, ἡ ἐν ἐκείνῳ ἐπιτε λουμένη λατρεία.

[01958]    Καὶ ἐκδύσουσί σε τὰ ἱμάτιά σου, ^[81.948] καὶ λήψονται τὰ σκεύη τῆς καυχήσεώς σου, καὶ ἀφ ήσουσί σε γυμνὴν καὶ ἀσχημονοῦσαν.

[01959]    Τὴν πόρθησιν καὶ τὸν ἀνδραποδισμὸν διὰ τούτων ἐδήλωσε.

[01960]    μʹ, μαʹ.

[01961]    Καὶ ἄξουσιν ὑπὲρ σὲ ὄχλους, καὶ λιθοβολήσουσί σε ἐν λίθοις, καὶ κατασφάξουσί σε ἐν τοῖς ξίφεσιν αὑτῶν·

[01962]    καὶ ἐμπρήσουσι τοὺς οἴκους σου ἐν πυρὶ, καὶ ποιήσουσιν ἐν σοὶ ἐκδι κήσεις ἐνώπιον γυναικῶν πολλῶν.

[01963]    Ταῦτα κατὰ τὸν τῆς αἰχμαλωσίας καιρόν·

[01964]    τροπικῶς δὲ αὐτὰ, ὡς ἐπὶ γυναικὸς διεξῆλθε μοιχευτρίας, καταλευομέ νης, καὶ σφαττομένης, καὶ ἐμπιπραμένης·

[01965]    οὗ χάριν ἐπιμείνας τῇ τροπῇ ἐπήγαγε·

[01966]    Καὶ ποιήσουσιν ἐν σοὶ ἐκδικήσεις ἐνώπιον γυναικῶν πολλῶν·

[01967]    οὐ γυναῖ κας δὲ τὰς γυναῖκας ὀνομάζει, ἀλλὰ τροπικῶς τὰς πόλεις οὕτω καλεῖ, ἐπειδὴ καὶ αὐτὴν πόλιν οὖσαν δίκην γυναικὸς εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγει.

[01968]    Εἶτα τὴν ἀπὸ τῆς τιμωρίας ὠφέλειαν αἰνίττεται.

[01969]    Καὶ ἀπο στρέψω σε ἀπὸ πορνείας, καὶ μισθώματα οὐ μὴ προσ δῷς ἔτι.

[01970]    Γυμνωθεῖσα γὰρ τῆς εὐημερίας, καὶ τῇ αἰχμαλωσίᾳ παραδοθεῖσα, οὐκ ἔτι λοιπὸν ἕξεις τῆς κακῆς ἐκείνης χορηγίας τὰς ὕλας, ἡ δὲ σπάνις ὠφελείας σοι γενήσεται πρόξενος.

[01971]    μβʹ.

[01972]    Καὶ ἐπαφήσω τὸν θυμόν μου ἐπὶ σὲ, καὶ ἐξαρθήσεται ὁ ζῆλός μου ἐκ σοῦ, καὶ ἀνα παύσομαι, καὶ οὐ μὴ μεριμνήσω ἔτι.

[01973]    Τροπικῶς πάλιν, ὡς ἐπὶ ἀνδρὸς ζηλοτυποῦντος τῆς γυναικὸς τὴν μοιχείαν, καὶ ταῦτα ἔφη.

[01974]    Τῇ γὰρ τιμωρίᾳ, φησὶ, χρησάμενος καταπαύσω σου τὴν ἀκολασίαν, καὶ τῆς ἐπὶ σοὶ φροντίδος ἀπαλλαγήσομαι·

[01975]    οὐκέτι γάρ με εἰς ζηλοτυπίαν οἱ ἐρασταί σου κινήσουσι.

[01976]    Ταύτην δέ σοι τὴν τιμωρίαν ἐπάξω·

[01977]    μγʹ.

[01978]    Ἀνθ' ὧν οὐκ ἐμνήσθης τῆς ἡμέρας τῆς νηπιότητός σου, καὶ ἐλύπεις με ἐν πᾶσι τούτοις·

[01979]    καὶ ἐγὼ ἰδοὺ τὰς ὁδούς σου εἰς κεφαλήν σου δέ δωκα, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[01980]    Σὺ, φησὶν, ἐπεσπάσω τὴν τῶν κακῶν τούτων φορὰν, οὐ βουληθεῖσα λαβεῖν εἰς διάνοιαν, οἵα ἀνθ' οἵας ἐγένου, καὶ ὅπως σε εὐτελῆ οὖσαν, καὶ σμικρὰν, καὶ παντελῶς ἄσημον, ἀοίδιμον ἀπέφηνα, καὶ λίαν περιφανῆ.

[01981]    Καὶ οὕτως οὐκ ἐποίησα κατὰ πᾶσαν τὴν ἀσέβειάν σου ἐν πάσαις ταῖς ἀνομίαις σου.

[01982]    Οὐδὲν, φησὶ, τῶν ἁμαρτημάτων ἄξιον ὑπομένεις·

[01983]    σμικρὰ γὰρ ἡ τιμωρία τῇ ἀσεβείᾳ συγκρινομένη.

[01984]    μδʹ.

[01985]    Ταῦτά ἐστι πάντα, ὅσα εἶπον κατὰ σοῦ ἐν παραβολῇ, λέγοντες·

[01986]    Καθὼς ἡ μήτηρ καὶ ἡ θυ γάτηρ.

[01987]    Ἁρμόττει σοι, φησὶν, ἡ περιφερομένη παρ οιμία, ὅτι μητρὶ ἔοικεν ἡ θυγάτηρ·

[01988]    μητέρα δὲ αὐτῆς ἄνω τὴν Χετταίαν ὠνόμασε.

[01989]    μεʹ.

[01990]    Θυγάτηρ τῆς μητρός σου σὺ εἶ, τῆς ἀπωσαμένης τὸν ἄνδρα αὑτῆς καὶ τὰ τέκνα αὑ τῆς, καὶ ἀδελφὴ τῶν ἀδελφῶν σου, τῶν ἀπωσα μένων τὸν ἄνδρα αὑτῶν καὶ τὰ τέκνα αὑτῶν.

[01991]    ∆είκνυσι διὰ τούτων, ὡς οὐκ Ἰουδαίων ὁ Θεὸς μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐθνῶν·

[01992]    καὶ γὰρ ἐκείνων πάλαι Θεὸς ^[81.949] ἐχρημάτισε, πρὶν αὐτοὺς δέξασθαι τῆς εἰδωλο λατρείας τὴν λώβην·

[01993]    διὸ κἀκείνους ἔφη, καὶ τὸν ἄνδρα ἀπώσασθαι, καὶ τὰ τέκνα, τὸν μὲν Θεὸν ἀρνηθέντας, τὰ δὲ τέκνα τοῖς δαίμοσι καταθύσαντας.

[01994]    Εἶτα σαφέστερον τὸν λόγον ποιεῖ·

[01995]    Ἡ μήτηρ ὑμῶν Χετταία, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν Ἀμοῤῥαῖος.

[01996]    (μὰʹ.) Ἡ ἀδελφή σου ἡ πρεσβυτέρα Σαμάρεια, αὐτὴ καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς, καὶ ἡ κατοικοῦσα ἐξ εὐωνύμων σου, καὶ ἡ ἀδελφή σου ἡ νεωτέρα ἡ κατοικοῦσα ἐκ δεξιῶν σου, Σόδομα, καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῆς.

[01997]    Πρεσβυτέραν ἀδελφὴν τὴν Σαμάρειάν φησιν, οὐ κατὰ τὸν χρόνον, ἀλλὰ κατὰ τὴν τῆς ἀσεβείας διδασκαλίαν ὠνόμασε·

[01998]    κατὰ γὰρ τὸν χρόνον, ἡ Σόδομα πρεσβυτέρα·

[01999]    ἀλλ' ἐπειδὴ τὰ τῆς Σαμαρείας πρότερον ἐζήλωσεν ἐπιτηδεύματα, εἶτα κατὰ μέρος τὴν παρανομίαν ἐξέτεινεν, ὡς καὶ Σοδόμοις ἀπεικασθῆναι.

[02000]    Νεωτέραν δὲ ἀδελφὴν προσ αγορεύει τὴν Σόδομα, ὡς ὕστερον τὴν πρὸς αὐτὴν ἀσπασαμένην συγγένειαν·

[02001]    τὴν γὰρ τῆς ἀσεβείας κοι νωνίαν συγγένειαν προσηγόρευσε.

[02002]    Τὸ δὲ, ἐκ δεξιῶν καὶ ἐξ εὐωνύμων, διὰ τὴν θέσιν τῶν τόπων τέ θεικε·

[02003]    τοῖς γὰρ ἐν Ἱεροσολύμοις πρὸς ἀνατολὰς τετραμμένοις, ἐκ δεξιῶν μὲν τὰ

[02099]    ἐκηρύχθη τὸ Εὐαγγέλιον, εἶτα πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν·

[02100]    ἀλλὰ καὶ αὖθις κηρυ χθήσεται διὰ τοῦ μεγάλου Ἠλία πρὸ τῆς τοῦ κόσμου συντελείας.

[02101]    Ἐγὼ οὖν, φησὶ, πάντα ποιήσω τὴν σὴν πραγματευόμενος ὠφέλειαν·

[02102]    γνώσῃ γὰρ ἐκ τούτων, οἷα μὲν τὰ παρὰ σοῦ εἰς ἐμὲ γεγενημένα, ὁποῖα δὲ τὰ παρ' ἐμοῦ ὑπαρχθέντα σοι ἀγαθά.

[02103]    ∆ιὰ τοῦτο ἐπ ήγαγεν·

[02104]    ξγʹ.

[02105]    Ὅπως μνησθῇς, καὶ αἰσχυνθῇς, καὶ μὴ ᾖ σοι ἔτι ἀνοῖξαι στόμα ἀπὸ προσώπου τῆς ἀτιμίας σου, ἐν τῷ ἐξιλάσκεσθαί σε κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησας, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[02106]    Τούτοις ἐν τῇ καμίνῳ καὶ οἱ τρεῖς παῖδες τοῖς λόγοις ἐχρήσαντο.

[02107]    Οἰκειούμενοι γὰρ τὰς τοῦ λαοῦ παρανομίας ἔλεγον προσευχόμενοι·

[02108]    Καὶ νῦν οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀνοῖξαι στόμα·

[02109]    αἰσχύνη καὶ ὄνειδος ἐγενήθημεν τοῖς δούλοις σου, καὶ τοῖς σεβομένοις σε.

[02110]    Καὶ ὁ θεσπέσιος ∆ανιὴλ ὡσαύτως ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ ἐβόα προσευχό ^[81.957] μενος Σοὶ Κύριε, ἡ δικαιοσύνη, καὶ ἡμῖν ἡ αἰσχύνη τοῦ προσώπου, ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη, καὶ τοῖς βασι λεῦσιν ἡμῶν, καὶ τοῖς ἄρχουσιν ἡμῶν, καὶ τοῖς πατράσιν ἡμῶν.

[02111]    Καὶ τὴν αἰτίαν δεικνύντες ἐπ ήγαγον εἰκότως·

[02112]    ∆ιότι ἡμάρτομέν σοι.

[02113]    Πέρας τοίνυν καὶ αὕτη εἴληφεν ἡ προφητεία·

[02114]    ἀψευδὴς γὰρ ὁ τοῖς προφήταις ἐμπνέων.

[02115]    ∆εῖ τοίνυν καὶ ἡμᾶς τὰ καθ' ἡμᾶς αὐτοὺς ἐξετάζοντας, καὶ βάσανον ἀκριβῆ ποιουμένους τῶν πεπολιτευμένων, παρεξετάζοντας δὲ ταῖς ἡμετέραις πλημμελείαις τὰς θείας εὐεργε σίας, τούτοις κεχρῆσθαι προσευχομένους τοῖς λόγοις, καὶ τῇ αἰσχύνῃ τῶν προειργασμένων ἁμαρτημάτων φεύγειν τὴν τῆς αἰσχύνης ποιητικὴν ἐργασίαν, καὶ τῇ θείᾳ μνήμῃ τὴν ψυχὴν καταυγάζειν.

[02116]    Οὕτω γὰρ δυνησόμεθα πόῤῥω μὲν τῶν τῆς ἁμαρτίας γενέσθαι μηχανημάτων, τῷ δὲ Θεῷ προσεδρεύειν, καὶ τῆς παρ' αὐτοῦ χάριτος ἀπολαύειν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυ ρίῳ ἡμῶν, μεθ' οὗ τῷ Πατρὶ ἡ δόξα πρέπει, σὺν τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

[02117]    Ἀμήν.

[02118]    ΤΟΜΟΣ ς ὰʹ.

[02119]    ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΖʹ.

[02120]    α γ.

[02121]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς μὲ, λέ γων·

[02122]    Υἱὲ ἀνθρώπου, διήγησαι διήγημα, καὶ εἰπὲ παραβολὴν ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραήλ.

[02123]    Καὶ ἐρεῖς·

[02124]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[02125]    Αἰνιγματωδῶς ποιήσασθαι αὐτῷ τὴν προφητείαν παρακελεύεται, ἵν' ἀγνοοῦντες οἱ ἀκούοντες τὰ λεγόμενα σπουδαιότεροι περὶ τὴν τούτων γένωνται ζήτησιν, καὶ δι' ἐρωτή σεως παρὰ τοῦ προφήτου δέξωνται τὴν ἑρμηνείαν.

[02126]    Ὁ ἀετὸς ὁ μέγας, ὁ μεγαλοπτέρυγος, ὁ μακρὸς τῇ ἐκτάσει, ὁ πλήρης ὀνύχων.

[02127]    Τὸν Ναβουχοδο νόσορ διὰ τούτων ᾐνίξατο, μέγαν μὲν ὀνομάσας διὰ τὸ πολυθρύλλητον γενέσθαι, μεγαλοπτέρυγον δὲ, ὡς ἐπὶ πλεῖστον τὴν ἡγεμονίαν ἐκτείναντα, μακρὸν δὲ τῇ ἐκτάσει, ὡς μεγαλόφρονα καὶ ἀλαζόνα·

[02128]    πλήρη δὲ αὐτὸν ὀνύχων ἐκάλεσεν, ὡς πολλὴν στρατείαν ἔχοντα, ἱππικήν τε καὶ πεζικὴν, ψιλήν τε καὶ ὁπλιτικήν.

[02129]    Ὄνυχες γὰρ βασιλέως οἱ στρατιῶται, καὶ τὸ ἔσχατον τοῦ σώματος ἔχοντες, διὰ τὸ τοῖς ἡγεμόσιν ὑποκεῖσθαι, καὶ τὸ ὀξὺ καὶ δυνατὸν, εἰς τὸ ^[81.960] πλήττειν καὶ σπαράττειν θηρίου δίκην τοὺς ἀντιλέ γειν ἐπιχειροῦντας.

[02130]    Ὃς ἔχει, φησὶ, τὸ ἥγημα εἰσελθεῖν εἰς τὸν Λίβανον.

[02131]    Ἐνταῦθα σαφῶς ἐδίδα ξεν, ὅτι οὐκ αὐτομάτως εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐλήλυ θεν, ἀλλ' ἀοράτως τοῦ Θεοῦ τῶν ὅλων παρακινήσαντός τε καὶ ἀγαγόντος·

[02132]    Λίβανον γὰρ τὴν Ἱερουσαλὴμ προσηγόρευσεν, οὐχ ὡς ἐπίσημον μόνον, ἀλλὰ καὶ ὡς κομῶσαν τηνικαῦτα, καὶ οἰκητόρων πλήθει, καὶ τῶν κατὰ νόμον ἱερέων, καὶ προφητῶν τὰ θεῖα προθεσπιζόντων.

[02133]    Καὶ εἰσῆλθε, φησὶ, καὶ ἔλαβε τὰ ἐπίλεκτα τῆς κέδρου.

[02134]    (δʹ.) Τὸ ἄκρον τῆς ἁπαλότητος ἀπέκνισε.

[02135]    Τὸν Ἰεχονίαν διὰ τούτων ᾐνίξατο·

[02136]    ἐπί λεκτα δὲ ἔφη τῆς κέδρου διὰ τὴν βασιλείαν, ἄκρον δὲ τῆς ἁπαλότητος, οὐ μόνον διὰ τὸ ὑψηλὸν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ νέον τῆς ἡλικίας·

[02137]    νέος γὰρ ὢν ἔτι, καὶ τὴν βασιλείαν ἐδέξατο, καὶ τὴν αἰχμαλωσίαν ὑπέμει νεν·

[02138]    ἁρμοδίως δὲ καὶ τὸ ἀπέκνισε τέθεικεν, ἐπειδὴ ἀετὸν προσηγόρευσε πλείστοις ὄνυξι κεχρημένον.

[02139]    Καὶ εἰσήγαγεν αὐτὰ, φησὶν, εἰς πόλιν Χαναὰν, εἰς πόλιν τετειχισμένην ἔθετο αὐτά.

[02140]    Τὴν Βαβυ λῶνα διὰ τούτων ἐσήμανε·

[02141]    πόλιν δὲ αὐτὴν Χαναὰν ὠνόμασε, διὰ τὴν τῶν τρόπων συγγένειαν.

[02142]    εʹ.

[02143]    Καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῆς γῆς, καὶ ἔδωκεν αὐτὸ εἰς πεδίον σπόριμον, λαβεῖν ῥίζωσιν φυτῶν·

[02144]    ἐν ὕδατι πολλῷ ἐπιβλεπόμενον ἔταξεν αὐτό.

[02145]    Τὸν Σεδεκίαν διὰ τούτου παρεδήλωσε·

[02146]    τοῦτον γὰρ ἀντὶ Ἰεχονίου χειροτονήσας βασιλέα, ἀπῆλθεν·

[02147]    οὐκέτι δὲ τὴν Ἱερουσαλὴμ Λίβανον ὀνο μάζει, ἀλλὰ πεδίον σπόριμον, διὰ τὸ ταπεινοτέραν γενέσθαι τὴν βασιλείαν.

[02148]    Τὸ δὲ, ἐν ὕδατι πολλῷ ἐπιβλεπόμενον ἔταξεν αὐτὸ, τὴν ὑποταγὴν σημαί νει, καὶ τὸν ἐπιτεθέντα αὐτῷ δασμόν.

[02149]    ὰʹ.

[02150]    Ἀνέτειλε, φησὶ, καὶ ἐγένετο εἰς ἄμπελον ἀσθενοῦσαν, καὶ μικρὰν τῷ μεγέθει, τοῦ ἐπι φαίνεσθαι τὰ κλήματα αὑτῆς ἐπ' αὐτὴν, καὶ αἱ ῥίζαι αὐτῆς ὑποκάτω αὐτῆς ἦσαν·

[02151]    καὶ ἐγέ νετο εἰς ἄμπελον μεγάλην, καὶ ἐποίησεν ἀπ ώρυγας, καὶ ἐξέτεινε τὴν ἀναδενδράδα αὑτῆς.

[02152]    Ἀσθενεστέρα λίαν ἐγένετο ἡ τελευταία τῶν Ἰουδαίων βασιλεία·

[02153]    τρὶς γὰρ ἤδη πολιορκίαν καὶ ἀνδραποδισμὸν ὑπομείναντες, καὶ εἰς πενίαν ἤλασαν, καὶ τοῦ πλή θους ἀπεστερήθησαν.

[02154]    ∆ιὰ τοῦτο λέγει, ὅτι Ἐγέ νετο εἰς ἄμπελον ἀσθενοῦσαν, καὶ μικρὰν τῷ μεγέ θει, καὶ τὰ κλήματα αὐτῆς ἐπ' αὐτήν.

[02155]    Οὐκέτι, φησὶν, ἐξετείνετο, κατὰ τὴν τοῦ ∆αβὶδ προφητείαν, ἕως θαλάσσης καὶ ἕως ποταμῶν, οὐδὲ ἐκάλυψεν ὄρη ἡ σκιὰ αὐτῆς, καὶ αἱ ἀναδενδράδες αὐτῆς τὰς κέδρους τοῦ Θεοῦ·

[02156]    τὸ δὲ, Ἐξέτεινε τὴν ἀναδενδράδα αὑτῆς, οὐ τὸ μέγεθος σημαίνει, ἀλλὰ τὴν πρὸς τὸν Αἰγύ πτιον φιλίαν.

[02157]    ∆ιὸ ἐπήγαγεν·

[02158]    ^[81.961] ζʹ.

[02159]    ηʹ.

[02160]    Καὶ ἐγένετο ἀετὸς ἕτερος μέγας, μεγα λοπτέρυγος, καὶ πολὺς ὄνυξι, καὶ ἰδοὺ ἡ ἄμπε λος αὕτη περιπλεκομένη ἐπ' αὐτὸν, καὶ αἱ ῥίζαι αὐτῆς πρὸς αὐτὸν, καὶ τὰ κλήματα αὑτῆς ἐξ απέστειλεν αὐτῷ, τοῦ ποτίσαι αὐτὴν σὺν τῷ βώλῳ ἀπὸ τοῦ πρέμνου τῆς φυτείας αὑτῆς.

[02161]    Εἰς πεδίον καλὸν, ἐφ' ὕδατι πολλῷ αὕτη πίεται, τοῦ ποιῆσαι βλαστοὺς, καὶ φέρειν καρπὸν, τοῦ εἶναι εἰς ἄμπελον μεγάλην.

[02162]    Ἀετοὺς καλεῖ τοὺς βασιλέας διὰ τὴν ἡγεμονίαν·

[02163]    βασιλικὸν γὰρ τὸ ζῶον, καὶ τὴν κατὰ τῶν ὀρνέων ἡγεμονίαν λαχόν·

[02164]    διὰ δὲ τούτων τὸν τῶν Αἰγυπτίων ᾐνίξατο βασιλέα.

[02165]    Οὐάφρης δὲ οὗτος ἦν, καὶ μέμνηται αὐτοῦ Ἱερεμίας ὁ προφήτης·

[02166]    πρὸς γὰρ τοῦτον ὁ Σεδεκίας ἐσπείσατο τοὺς ὅρκους παραβὰς, καὶ τὰς συνθήκας, ἃς πρὸς τὸν Ναβουχοδονόσορ ἐποιήσατο.

[02167]    Τὸ δὲ, Ἐξαπέστειλεν αὐτῷ τὰ κλήματα αὑτῆς, τὰ χρήματα σημαίνει τὰ παρὰ τοῦ Σεδεκίου τῷ βασιλεῖ τῶν Αἰγυπτίων πεμ φθέντα.

[02168]    Ἔπεμψε δὲ, φησὶ, τοῦ ποτίσαι αὐτὴν σὺν τῷ βώλῳ, ἵνα, φησὶ, καὶ τοῦ βασιλέως καὶ τῶν ὑπ ηκόων ὑπερμαχήσῃ·

[02169]    βῶλον γὰρ προσηγόρευσε τὸν λαὸν, ἐπιμείνας τῇ τροπῇ, ἐπειδὴ καὶ τὸν βασιλέα ἄμπελον ὠνόμασεν.

[02170]    Ἡ δὲ ἄμπελος ἐν τῇ γῇ πεφυ τευμένη, καὶ τὰς οἰκείας αὐτῇ δίδωσι ῥίζας, καὶ τὴν νοτίδα παρὰ ταύτης ἀρύεται.

[02171]    Ἔπεμψε τοίνυν, φησὶ, χρήματα τῶν Αἰγυπτίων τῷ βασιλεῖ ὁ Σεδεκίας, ὥστε διὰ τῆς ἐκείνου βοηθείας, καὶ αὐτὸν καὶ τὸν λαὸν ἀπολαῦσαι κηδεμονίας, ἵνα ποιήσῃ βλαστοὺς, καὶ φέρῃ καρπόν·

[02172]    ἄμπελος δὲ μείνασα, ἀντὶ τοῦ, μὴ ἀποβαλοῦσα τὴν ἀξίαν, ἣν ἔλαβε.

[02173]    θʹ.

[02174]    ∆ιὰ τοῦτο εἰπὲ Τάδε, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος, Εἰ κατευθυνεῖ;

[02175]    Οὐχὶ αἱ ῥίζαι τῆς ἁπαλότητος, καὶ ὁ καρπὸς αὐτῆς σαπήσεται, καὶ ξηρανθήσεται πάντα τὰ προανατέλλοντα αὐτῆς;

[02176]    Ψευσθήσεται, φησὶ, τῆς ἐλπίδος, καὶ οὐ τεύξεται ὧν προσδοκᾷ·

[02177]    ἡ γὰρ τοῦ Αἰγυπτίου ἀρδεία, οὐ μόνον οὐδεμίαν ὠφέλειαν αὐτῇ προσοίσει, ἀλλὰ καὶ σηπεδόνα ταῖς ῥίζαις ἐργάσεται, καὶ τοὺς ἐκεῖθεν φυομένους ξηρανεῖ βλαστούς·

[02178]    τοῦτο δὲ καὶ δι' αὐτῶν συνέβη τῶν πρα γμάτων.

[02179]    Θαῤῥήσας γὰρ ὁ Σεδεκίας τῇ τοῦ Αἰγυ πτίου ἐπικουρίᾳ, παρέβη τὰς πρὸς τὸν Ναβουχοδονό σορ συνθήκας.

[02180]    Ὁ δὲ ἐπιστρατεύσας, καὶ αὐτὸν αἰχμάλωτον ἔλαβε, καὶ τὸν λαὸν ἐξηνδραπόδισε, καὶ τὴν πόλιν ἐνέπρησε.

[02181]    Καὶ οὐκ ἐν βραχίονι μεγάλῳ, οὐδὲ ἐν λαῷ πολλῷ, τοῦ ἐκσπάσαι αὐτὴν ἐκ ῥιζῶν αὐτῆς.

[02182]    Οὐδὲ γὰρ πολλὴν, φησὶν, ὁ Αἰγύπτιος πέμψει αὐτῷ στρατείαν, καὶ αὐτὴ δὲ αὕτη οὐ μόνον αὐτὸν οὐδὲν ὀνήσει, ἀλλὰ καὶ ἐκ ῥιζῶν ἀνα σπάσει.

[02183]    ιʹ.

[02184]    Καὶ ἰδοὺ πίεται, μὴ κατευθυνεῖ;

[02185]    Καὶ τέως, φησὶ, θαῤῥεῖ τῇ βοηθείᾳ, ἀλλ' οὐκ εἰς τέλος ἀπολαύ σεται.

[02186]    Οὐχ ἅμα τῷ ἅψασθαι αὐτῆς ἄνεμον καύσωνα ξηρανθήσεται ξηρασίᾳ, σὺν τῷ βώλῳ τῆς ἀνατολῆς αὑτῆς ξηρανθήσεται;

[02187]    Παραχρῆμα γὰρ, φησίν, ^[81.964] ἀφικομένου τοῦ Βαβυλωνίου βασιλέως, καὶ ὁ βασι λεὺς, καὶ τὸ ὑπήκοον ἅπαν ἐξανδραποδισθήσεται.

[02188]    Πάλιν γὰρ ἐνταῦθα βῶλον τὸν λαὸν προσηγόρευσεν·

[02189]    ἄνεμον δὲ καύσωνα τοῦ Βαβυλωνίου τὴν στρα τείαν·

[02190]    ὥσπερ γὰρ ἄμπελον τὸν βασιλέα, καὶ βῶλον τὸν λαὸν (ἐν αὐτῷ γὰρ ἐπεφύτευτο)·

[02191]    οὕτω τρο πικῶς ἀρδείαν, τοῦ Αἰγυπτίου τὴν βοήθειαν·

[02192]    ἄνεμον δὲ καύσωνα, τοῦ Βαβυλωνίου τὴν ἔφοδον λέγει.

[02193]    ιαʹ, ιβʹ.

[02194]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς μὲ, λέγων·

[02195]    Υἱὲ ἀνθρώπου, εἰπὲ πρὸς τὸν οἶκον τὸν παραπικραίνοντα·

[02196]    Οὐκ ἐπίστασθε, τί ἐστι ταῦτα;

[02197]    Εἰπὲ αὐτοῖς·

[02198]    Ἰδοὺ ἔρχεται βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐπὶ Ἱερουσαλὴμ, καὶ λήψεται τὸν βασιλέα αὑτῆς, καὶ τοὺς ἄρχοντας αὐτῆς, καὶ ἄξει αὐτοὺς πρὸς ἑαυτὸν εἰς Βαβυλῶνα.

[02199]    Τὸ Ἰδοὺ ἔρχεται, ἀντὶ τοῦ, Ἰδοὺ ἦλθεν·

[02200]    τέως γὰρ τὰ ἤδη γενόμενα διηγεῖται καὶ περὶ τοῦ Ἰεχονίου ταῦτα διεξελήλυθε, κατὰ τὸ οἰκεῖον ἰδίωμα τὰ παρεληλυ θότα, ὡς μηδέπω γενόμενα λέγει·

[02201]    ὅτι δὲ ἐκεῖνα περὶ τοῦ Ἰεχονίου ἔφη, ὃς ἕκτον ἤδη λοιπὸν ἔτος εἶχεν ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ, κατὰ τὴν αὐτοῦ τοῦ προ φήτου διδασκαλίαν, τὰ ἐπαγόμενα διδάσκει.

[02202]    ιγʹ, ιδʹ.

[02203]    Καὶ λήψεται, φησὶν, ἐκ τοῦ σπέρματος τῆς βασιλείας, καὶ διαθήσεται πρὸς αὐτὸν δια θήκην, καὶ εἰσάξει αὐτὸν ἐν ἀρᾷ·

[02204]    καὶ τοὺς ἡγου μένους τῆς γῆς λήψεται, τοῦ γενέσθαι εἰς βασι λέα ἀσθενῆ, τὸ καθόλου μὴ ἐπαίρεσθαι, ἀλλὰ φυλάσσειν τὴν διαθήκην αὐτοῦ, καὶ ἱστᾷν αὐ τήν.

[02205]    Ταῦτα περὶ τοῦ Σεδεκίου ἔφη, καὶ αὐτὰ δὲ πρὸ ἓξ ἐτῶν ἐγεγόνει.

[02206]    Τὸ τοίνυν λήψεται, καὶ δια θήσεται, καὶ εἰσάξει ἀντὶ τοῦ ἔλαβεν, καὶ δι έθετο, καὶ εἰσήγαγε.

[02207]    Τὰς γὰρ συνθήκας πρὸς τὸν Σεδεκίαν ποιούμενος ὅρκους αὐτὸν φρικωδεστάτους ἀπῄτησε, μὴ παραβῆναι τὰ συγκείμενα·

[02208]    ὁ δὲ παρ αυτίκα τοὺς ὅρκους ἐπάτησε.

[02209]    Χειροτονῶν δὲ, φησὶν, αὐτὸν βασιλέα πάντας τοὺς πλούτῳ κομῶντας αἰχμ αλώτους λήψεται.

[02210]    Τοῦτο δὲ ἡμᾶς καὶ τῶν Βασιλειῶν ἡ τετάρτη, καὶ ἡ δευτέρα τῶν Παραλειπομένων ἐδίδαξεν·

[02211]    ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ μακάριος Ἱερεμίας ὁ προφήτης·

[02212]    πάντα δὲ, φησὶ, ταῦτα πραγματεύεται ὁ Βαβυλώνιος, ἀσθενῆ τὴν βασιλείαν ποιῶν, ἵν' ὑπακούῃ διηνεκῶς, καὶ στάσεως πρόφασιν μηδεμίαν ἔχῃ.

[02213]    ιεʹ.

[02214]    Καὶ ἀποστήσεται ἀπ' αὐτοῦ, τοῦ ἐξαπο στέλλειν ἀνθρώπους εἰς Αἴγυπτον, τοῦ δοῦναι αὐτῷ ἵππους, καὶ λαὸν πολύν.

[02215]    Ἅπερ ἄνω συν εσκιασμένως καὶ παραβολικῶς ἔφη, ἐνταῦθα σαφῶς ἐδίδαξεν.

[02216]    Εἶτα κατ' ἐρώτησιν ἐπάγει·

[02217]    Εἰ κατευ θυνεῖ, εἰ διασωθήσεται ὁ ποιῶν ἐναντία, καὶ παρα βαίνων διαθήκην;

[02218]    εἰ ἐκφεύξεται;

[02219]    Ὑμῖν, φησὶ, κέχρημαι κριταῖς, εἰ δίκαιον τὸν παραβάτην ὅρκων καὶ συνθηκῶν γενόμενον τὴν δίκην ἐκφυγεῖν, καὶ σωτηρίας τυχεῖν·

[02220]    ἐπειδὴ δὲ οὐδὲν ἀποκρίνεσθε, ἐγὼ τὴν ψῆφον ἐκφέρω.

[02221]    ^[81.965] ιὰʹ, ιζʹ.

[02222]    Ζῶ ἐγὼ, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[02223]    ἐὰν μὴ ἐν τῷ τόπῳ τοῦ βασιλέως τοῦ βασιλεύ σαντος αὐτὸν, ὃς ἠτίμωσε τὴν ἀράν μου, καὶ παρέβη τὴν διαθήκην μου μετ' αὐτοῦ, ἐν μέσῳ Βαβυλῶνος τελευτήσει·

[02224]    καὶ οὐκ ἐν δυνάμει μεγάλῃ, οὐδὲ ἐν ὄχλῳ πολλῷ.

[02225]    Ὁ ἀγνοῶν με, φησὶ τῶν Βαβυλωνίων ὁ βασιλεὺς, κατ' ἐμὲ τοὺς ὅρκους τοῦτον ἀπῄτησεν·

[02226]    οὗτος δὲ ὑπὸ τοὺς ἐμοὺς πολιτευόμενος νόμους παραβάτης τῶν ὅρκων ἐγέ νετο.

[02227]    ∆ιὸ τῷ χειροτονήσαντι αὐτὸν βασιλεῖ παρα δοθήσεται, καὶ ἐν Βαβυλῶνι δέξεται τοῦ βίου τὸ τέλος.

[02228]    Ποιήσει δὲ Φαραὼ πόλεμον ἐν χαρακοβο λίᾳ, καὶ ἐν οἰκοδομῇ βελοστάσεων τοῦ ἐξᾶραι πολ λὰς ψυχάς.

[02229]    Καὶ τοῦτο δὲ πάλιν ὁ μακάριος ἡμᾶς Ἱερεμίας ὁ προφήτης διδάσκει·

[02230]    τῶν γὰρ Χαλδαίων τὴν Ἱερουσαλὴμ πολιορκούντων, ὁ Αἰγυπτίων βασι λεὺς εἰς ἐπικουρίαν τῶν Ἰουδαίων ἀφίκετο·

[02231]    δείσαν τες δὲ ταύτην οἱ Χαλδαῖοι τὴν ἔφοδον, ἀνεχώρησαν·

[02232]    ἀλλὰ τῷ Σεδεκίᾳ διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου παρ αινεῖ ὁ τῶν ὅλων Θεὸς, μὴ θαῤῥήσῃ, τῇ τοῦ Αἰγυ πτίου βοηθείᾳ.

[02233]    Παραυτίκα γὰρ, φησὶν, ἥξει βασι λεὺς Βαβυλῶνος, καὶ λήψεται τὴν πόλιν.

[02234]    Ταῦτα δὲ κἀνταῦθα διὰ τοῦ Ἰεζεκιήλ φησιν ὁ Θεός.

[02235]    ιηʹ.

[02236]    Καὶ ἠτίμωσε τὴν ὁρκωμοσίαν τοῦ παρα βῆναι διαθήκην, καὶ ἰδοὺ δέδωκε τὴν χεῖρα αὑτοῦ, καὶ πάντα ταῦτα ἐποίησεν αὐτῷ, μὴ σωθήσεται;

[02237]    Οὐδεμίαν, φησὶν, ὄνησιν ἐκ τῆς τοῦ Αἰγυπτίου συμμαχίας καρπώσεται, ἀλλὰ τῆς παρα βάσεως τίσει δίκας.

[02238]    ιθʹ καʹ.

[02239]    ∆ιὰ τοῦτο εἰπὲ, Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος, Τὴν ὁρκωμοσίαν μου, ἣν ἠτίμωσε, καὶ τὴν διαθήκην μου, ἣν παρέβη, καὶ δώσω αὐτὴν ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ.

[02240]    Καὶ ἐκπετάσω ἐπ' αὐτὸν τὸ δίκτυόν μου, καὶ ἁλώσεται ἐν τῇ περιοχῇ αὐτοῦ, καὶ ἄξω αὐτὸν εἰς Βαβυλῶνα, καὶ διακριθήσο μαι μετ' αὐτοῦ ἐκεῖ περὶ τῆς ἀδικίας αὐτοῦ, ἧς ἠδίκησεν ἐν ἐμοὶ ἐν πάσαις ταῖς φυγαδείαις αὐτοῦ.

[02241]    Καὶ πάντες οἱ ἐκλεκτοὶ αὐτοῦ σὺν πά σαις ταῖς παρατάξεσιν αὐτοῦ ἐν ῥομφαίᾳ πε σοῦνται, καὶ πάντας τοὺς καταλοίπους αὐτῶν εἰς πάντα ἄνεμον διασπερῶ, καὶ ἐπιγνώσεσθε, διότι ἐγὼ Κύριος λελάληκα.

[02242]    Τῇ Αἰγυπτίων, φησὶ, βοηθείᾳ θαῤῥήσας τοὺς ἐμοὺς ὅρκους ἐπάτησεν·

[02243]    ἀλλ' ἐγὼ οἷόν τινι δικτύῳ τῇ τῶν Χαλδαίων χρησά μενος στρατείας ζωγρήσω αὐτὸν, καὶ ἐν τῇ Βαβυ λῶνι παραπέμψω, καὶ τοὺς λογάδας αὐτοῦ, καὶ τῆς στρατείας τοὺς ἀρίστους παραδώσω σφαγῇ·

[02244]    τοὺς δὲ ἐκ τοῦ πολέμου διαφυγόντας θάνατον παραδώσω δορυαλώτους, καὶ δι' αὐτῆς μαθήσεσθε τῆς πείρας, ὡς ἀψευδῆ μου τὰ ῥήματα.

[02245]    Τοῦτο γὰρ ἐσήμανεν εἰρηκώς·

[02246]    Καὶ ἐπιγνώσεσθε, διότι ἐγὼ Κύριος λελάληκα.

[02247]    ^[81.968] (κβʹ, κγʹ.) Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[02248]    Λήψομαι ἐγὼ ἐκ τῶν ἐπιλέκτων τῆς κέδρου τῆς ὑψηλῆς ἐκ κορυφῆς, καὶ δώσω ἀπὸ κεφαλῆς παραφυά δων αὐτῆς, ἐκ καρδίας κορυφῆς αὐτῆς ἀποκνιῶ, καὶ καταφυτεύσω ἐπ' ὄρους ὑψηλοῦ ἐγώ.

[02249]    Καὶ κρεμάσω αὐτὸν ἐν ὄρει μετεώρῳ Ἰσραὴλ, καὶ καταφυτεύσω αὐτὸν, καὶ ἐξοίσει βλαστὸν, καὶ ποιήσει καρπὸν, καὶ ἔσται εἰς κέδρον μεγάλην, καὶ ἀναπαύσεται ὑποκάτω αὐτοῦ πᾶν ὄρνεον, καὶ ἅπαν πετεινὸν ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ ἀνα παύσεται, καὶ τὰ κλήματα αὐτοῦ ἀποκατασταθή σεται.

[02250]    Ἀληθῶς οἶκος·

[02251]    παραπικραίνων ὁ Ἰσραὴλ, καὶ ὀφθαλμοὺς ἔχουσι, καὶ οὐ βλέπουσι, καὶ ὦτα ἔχουσι, καὶ οὐκ ἀκούουσι.

[02252]    Εἰ δὲ οὐχ οὕτω ταῦτ' ἔχει, δειξάτωσαν ἡμῖν, τίς οὗτος ὁ ληφθεὶς ἐκ τῶν ἐπιλέ κτων τῆς κέδρου τῆς ὑψηλῆς ἐκ καρδίας κορυφῆς, καὶ καταφυτευθεὶς μὲν πρότερον ἐν ὄρει ὑψηλῷ, εἶτα κρεμασθεὶς ἐν ὄρει μετεώρῳ Ἰσραὴλ, καὶ μετὰ τὸ κρεμασθῆναι ἐξοίσας βλαστὸν, καὶ ποιήσας καρ πὸν, καὶ γενόμενος εἰς κέδρον μεγάλην, ὥστε πᾶν ὄρνεον καὶ πᾶν πτηνὸν, οὐ τετράποδον, οὔτε ἑρπε τὸν, ἀλλὰ πᾶν ὄρνεον καὶ πετεινὸν ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ ἀναπαύεσθαι.

[02253]    Εἰ γὰρ περὶ τοῦ Ζοροβάβελ ταῦτα εἰρῆσθαι φήσαιεν, δειξάτωσαν ἐν ποίῳ ὄρει ὁ Ζοροβάβελ ἐκρεμάσθη, ἢ ὅτι πάντα τὰ ὄρνεα καὶ πετεινὰ ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ ἀνεπαύσατο·

[02254]    μόνον γὰρ ὁ Ζοροβάβελ τοῦ ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας συνανελ θόντος λαοῦ ἄρξας διετέλεσε, τὰ δὲ ἄλλα ἔθνη οὐ μόνον αὐτοῦ οὐχ ὑπήκουσεν, ἀλλὰ καὶ διηνεκῶς ἐπολέμει.

[02255]    Οὗ χάριν οὐδὲ ἡ οἰκοδομὴ τοῦ θείου νεὼ σύντομον ἐδέξατο πέρας.

[02256]    Εἰ δὲ οὐδαμῶς ἁρμόττει τῷ Ζοροβάβελ τὰ εἰρημένα, σχολῇ γ' ἂν ἑτέρῳ τινὶ ἁρμόσειεν.

[02257]    Εἰ δὲ εἰς τοὺς Μακκαβαίους τὴν προφη τείαν ἑλκύσαι ἐπιχειρήσαιεν, ῥᾳδίως αὐτῶν τὸ ψεῦ δος διελεγχθήσεται.

[02258]    Οὐδὲ γὰρ ἐκ τῆς βασιλικῆς, ἀλλ' ἐκ τῆς ἱερατικῆς ὑπῆρχον ἐκεῖνοι φυλῆς·

[02259]    ἐνταῦθα δὲ κέδρον τὸ βασιλικὸν προσαγορεύει γένος.

[02260]    Καὶ γὰρ περὶ τοῦ Ἰεχονίου οὕτως ἔφη·

[02261]    Ὁ ἀετὸς ὁ μέγας, ὁ μεγαλοπτέρυγος, τὰ ἁπαλὰ τῆς κέδρου ἀπ έκνισεν, καὶ εἰς Βαβυλῶνα ἀπήγαγεν, ἀντὶ τοῦ, βασιλικὸν γένος.

[02262]    Οὐκοῦν εἰ μήτε τῷ Ζοροβάβελ, μήτε τοῖς Μακκαβαίοις ἁρμόττει τὰ εἰρημένα, δῆλον ὅτι περὶ τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ταῦτα προηγόρευται, ὃς ἐκ τοῦ ∆αβὶδ τὸ κατὰ σάρκα κατῆγεν τὸ γένος, οὐκ ἐκ παραφυάδων τινῶν τῆς βασιλείας τοὺς προπάτορας ἔχων, ἀλλ' ἐξ αὐτῆς τῆς τῶν βασιλέων διαδοχῆς.

[02263]    Καὶ τοῦτο ἀκριβῶς ἡμᾶς ὁ μακάριος διδάσκει Ματθαῖος·

[02264]    τοῦ γὰρ ∆αβὶδ τὸν Σολομῶντα εἰρηκὼς υἱὸν, κἀκείνου τὸν Ῥοβοὰμ, εἶτα ἑξῆς ἁπάσας τὰς γενεαλογίας διεξελθὼν μέχρι τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος, ἐπάγει·

[02265]    Καὶ μετὰ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος Ἰεχονίας ἐγέννησε τὸν Σαλαθιήλ·

[02266]    οὗτος αὐτὸς ὁ αἰχμάλωτος γεγονώς·

[02267]    ὁ Σαλαθιὴλ δὲ τὸν Ζοροβάβελ·

[02268]    οὗτος δέ ἐστιν ὁ μετὰ ^[81.969] τὴν ἐπάνοδον ἡγησάμενος τοῦ λαοῦ·

[02269]    ἐκ τούτων ὁ ∆εσπότης Χριστὸς κατάγει τὸ γένος τὸ κατὰ σάρκα·

[02270]    διό φησι·

[02271]    Λήψομαι ἐκ τῶν ἐπιλέκτων τῆς κέδρου τῆς ὑψηλῆς ἐκ κορυφῆς, τουτέστιν ἐξ αὐτῆς τῆς βασιλικῆς ῥίζης·

[02272]    καὶ πάλιν τὸ αὐτὸ σημαίνων, Καὶ δώσω ἀπὸ κεφαλῆς παραφυάδων αὐτῆς, ἐκ καρδίας κορυφῆς ἀποκνιῶ.

[02273]    Τοὺς μὲν οὖν αἰχμ αλώτους ὁ Βαβυλώνιος ἀπέκνισεν, ἣν δὲ ἀνέλαβε σάρκα αὐτὸς ἀπέκνισεν ὁ ∆εσπότης, ὡς προειρήκαμεν·

[02274]    ἑαυτῷ γὰρ τὸν ἀνθρώπινον ᾠκοδόμησε ναόν.

[02275]    Καὶ καταφυτεύσω ἐπ' ὄρους ὑψηλοῦ ἐγὼ, οὐχ ὁ Βαβυ λώνιος·

[02276]    ὅρος δὲ ὑψηλὸν τὸ περιφανὲς τῆς Ἐκκλη σίας καλεῖ·

[02277]    οὕτω γὰρ καὶ Ἡσαΐας καὶ Μιχαίας προεφήτευσαν·

[02278]    Καὶ ἔσται, φησὶν, ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις ἐμφανὲς τὸ ὄρος Κυρίου, καὶ ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ ἐπ' ἄκρων τῶν ὀρέων, καὶ τὰ ἑξῆς.

[02279]    Οὕτω δείξας τὸ ἐπίσημον αὐτοῦ διὰ τῶν θαυμάτων, καὶ διὰ τῶν κηρυγμάτων, προλέγει καὶ τὸ πάθος·

[02280]    Καὶ κρεμάσω αὐτὸν ἐν ὄρει Ἰσραήλ.

[02281]    Αὐτοῦ γὰρ συγ χωρήσαντος, καὶ τὸ πάθος ἀπετελέσθη.

[02282]    Τοῦτο δὲ αὐτὸς ὁ Κύριος δῆλον πεποίηκε τῷ Πιλάτῳ διαλεγό μενος·

[02283]    σεμνυνομένου γὰρ ἐκείνου, ὡς ἐξουσίαν ἔχον τος καὶ κολάσαι καὶ ἀπολῦσαι, ἔφησεν ὁ Κύριος·

[02284]    Οὐκ εἶχες ἐξουσίαν, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνω θεν.

[02285]    Ὡς ἐνέργειαν τοίνυν τὴν συγχώρησιν προσ ηγόρευσε.

[02286]    Καὶ κρεμάσω αὐτὸν ἐν ὄρει μετεώρῳ Ἰσραήλ.

[02287]    Ὑψηλὸς δὲ ὁ Γολγοθᾶ, ἔνθα ὁ σωτήριος ἐπάγη σταυρός.

[02288]    Εἶτα τὴν μετὰ τὸ πάθος ἀνάστασιν, καὶ τὴν τοῦ κηρύγματος βλάστησιν.

[02289]    Καὶ καταφυ τεύσω αὐτὸν, καὶ ἐξοίσει βλαστὸν, καὶ ποιήσει καρ πὸν, ὃν ἡ οἰκουμένη τρυγῶσα καὶ σιτουμένη τὴν αἰώνιον ἐλπίζει ζωήν.

[02290]    Καὶ ἀναπαύσεται ὑποκάτω αὐτοῦ πᾶν ὄρνεον.

[02291]    Εἶτα σαφέστερον, Καὶ πᾶν πετεινὸν ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ ἀναπαύσεται.

[02292]    Οὐδὲν κτηνῶδες, οὐδὲ ἑρπετὸν καὶ χαμαίζηλον, ἀλλ' εἴ τι ὑπόπτερον, καὶ ἀεροπόρον, καὶ ἐπὶ τὰ ἄνω τὴν ὁρ μὴν ἔχον.

[02293]    Τοιοῦτοι γὰρ οἱ τῆς πίστεως τρόφιμοι, ἄνω τὴν διάνοιαν πέμποντες, καὶ τὰ οὐράνια φαντα ζόμενοι, καὶ ὑπὸ τὴν σκιὰν τῆς μεγίστης καθήμενοι κέδρου.

[02294]    Κέδρον δὲ αὐτὸν προσηγόρευσε κατὰ τὸ ἀνθρώπινον, ἐπειδὴ καὶ τὴν ∆αβιτικὴν βασιλείαν κέδρον ὠνόμασεν·

[02295]    ἔχει δὲ καὶ ἄσηπτον ἡ κέδρος, ὥσπερ καὶ ὁ ∆εσπότης, καὶ κατὰ τὸ ἀνθρώπειον, τὸ ἀναμάρτητον ἔσχηκε.

[02296]    Καὶ τὰ κλήματα αὐτοῦ, φησὶν, ἀποκατασταθήσεται.

[02297]    Τοῦτο διὰ τὴν τηνι καῦτα τῆς Ἱερουσαλὴμ ἐρημίαν ἐπήγαγεν·

[02298]    ἀντὶ τοῦ, Μὴ ἀποβλέψητε εἰς τὴν ἐσομένην μετὰ τὴν αἰχμαλωσίαν τῆς πόλεως ἐρημίαν·

[02299]    οὗτος γὰρ ὁ αἰώνιος βασιλεὺς ἐκεῖθεν ὁρμώμενος βασιλεύσει, καὶ ἐξ αὐτῆς λήψεται κλήματα·

[02300]    σημαίνει δὲ τὸν ἀποστολικὸν χορόν·

[02301]    ἀποκατασταθήσεται τοίνυν, φησὶ, τῇ ∆αβιτικῇ φυλῇ ἡ βασιλεία, κατὰ τὰς πρὸς τὸν ∆αβὶδ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ γενομένας συνθήκας.

[02302]    Εἶτα ἐπάγει·

[02303]    κδʹ.

[02304]    Καὶ γνώσονται πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, ὅτι ἐγὼ Κύριος, ὁ ταπεινῶν ξύλον ὑψηλὸν, καὶ ὑψῶν ξύλον ταπεινὸν, καὶ ξηραίνων ξύλον ^[81.972] χλωρὸν, καὶ ἀναθάλλων ξύλον ξηρόν.

[02305]    Ἐγὼ Κύ ριος λελάληκα καὶ ποιήσω.

[02306]    Γνώσονται, φησὶ, πάν τες ἄνθρωποι, ὅτι ῥᾴδιόν μοι καὶ τὰ ὑψηλὰ ταπει νοῦν, καὶ ἀνυψοῦν τὰ ταπεινὰ, καὶ τὰ ὑγρὰ ξηραί νειν, καὶ τὰ ξηρὰ τεθηλότα δεικνύναι.

[02307]    Ὅταν γὰρ ἴδωσι μετὰ τὴν τῆς πόλεως ἐρημίαν βλαστὸν ἐξ αὐτῆς φύσαντα κατὰ τὴν Ἡσαΐου προφητείαν·

[02308]    Ἐξελεύσεται γὰρ, φησὶ, ῥάβδος ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαὶ, καὶ ἄνθος ἐκ τῆς ῥίζης ἀναβήσεται·

[02309]    καὶ τοῦτον πάσης τῆς οἰκουμένης ἀναδεικνύμενον βασιλέα, γνώσονται πάντες, ὅτι ἐγὼ Κύριος προλέγων, καὶ τῷ λόγῳ τὸ ἔργον ἐπάγων.

[02310]    ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗʹ.

[02311]    αʹ δʹ.

[02312]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με, λέγων·

[02313]    Υἱὲ ἀνθρώπου, τίς ὑμῖν ἡ παραβολὴ αὕτη ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραὴλ λεγόντων, Οἱ πατέρες ἔφαγον ὄμφακα, καὶ οἱ ὀδόντες τῶν τέ κνων ᾑμωδίασαν;

[02314]    Ζῶ ἐγὼ, λέγει Ἀδωναῒ Κύ ριος, ἐὰν γένηται ἔτι ἡ παραβολὴ αὕτη ἐν τῷ Ἰσραήλ.

[02315]    Ὅτι πᾶσαι αἱ ψυχαὶ ἐμαί εἰσιν·

[02316]    ὃν τρόπον ἡ ψυχὴ τοῦ πατρὸς, οὕτω καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ υἱοῦ·

[02317]    πᾶσαι αἱ ψυχαὶ ἐμαί εἰσι, καὶ ἡ ψυχὴ ἡ ἁμαρτάνουσα, αὕτη ἀποθανεῖται.

[02318]    Τισὶ δο κεῖ ἐπ' ἄλλο κεφάλαιον μεταβῆναι τὴν προφητείαν·

[02319]    ἔστι δὲ ἰδεῖν τοῖς προλεχθεῖσι τὰ εἰρημένα συμβαί νοντα.

[02320]    Ἐπειδὴ γὰρ τῆς τοῦ Σεδεκίου παρανομίας μνημονεύσας, τὴν ἐκ τοῦ βασιλικοῦ σπέρματος προ εθέσπισεν ἐσομένην τῆς οἰκουμένης ἡγεμονίαν, ἀναγκαίως διδάσκει τὸν λαὸν μὴ κεχρῆσθαι τῇ ἀδι κίαν τοῦ Θεοῦ κατηγορούσῃ παροιμίᾳ, ὅτι τῶν πατέ ρων φαγόντων ὄμφακα οἱ ὀδόντες τῶν τέκνων ᾑμωδίασαν, ἢ, κατὰ τὸν Σύμμαχον, ἐγομφίασαν.

[02321]    Ἰδοὺ γὰρ, φησὶ, παρανόμων ὄντων τῶν τηνικαῦτα βασιλέων τὸ ἐξ αὐτῶν σπέρμα τῆς οἰκουμένης κρα τήσει.

[02322]    Οὔτε γὰρ ἀνέξομαι, ὧν οἱ πατέρες ἐπλημμέ λησαν, τὰς εὐθύνας ἀπαιτῆσαι τοὺς παῖδας·

[02323]    καὶ τούτων γὰρ κἀκείνων ∆εσπότης εἰμὶ, καὶ τὴν αὐτὴν ἁπάντων τὴν ἐπιμέλειαν ποιοῦμαι·

[02324]    πᾶσαι γὰρ αἱ ψυχαὶ ἐμαί εἰσιν, ἡ δὲ ἁμαρτάνουσα ψυχὴ, αὕτη τίσει τὰς δίκας.

[02325]    Εἶτα διδάσκει ἡμᾶς τίνα τῆς δικαιο σύνης τὰ εἴδη, καὶ πῶς δυνατὸν, καὶ ζωῆς ἀπολαῦ σαι, καὶ τιμωρίας ἀπαλλαγῆναι.

[02326]    εʹ.

[02327]    Ὁ δὲ ἄνθρωπος ὅς ἐστι δίκαιος, ὁ ποιῶν κρίμα καὶ δικαιοσύνην.

[02328]    Τουτέστιν, ὁ ἶσα κατέχων τὰ τῆς δίκης ζυγά.

[02329]    ὰʹ.

[02330]    Ἐπὶ τῶν ὀρέων οὐ φάγεται.

[02331]    Ὁ τῆς τῶν εἰδώλων, φησὶ, θεραπείας πόῤῥω γινόμενος·

[02332]    ἐν γὰρ τοῖς ὄρεσι τὰ τούτων ἵδρυτο τεμένη.

[02333]    Καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτοῦ οὐ μὴ ἐπάρῃ πρὸς τὰ ἐπιθυμή ματα τοῦ οἴκου Ἰσραήλ.

[02334]    Ἀντὶ τοῦ, Ἐὰν μὴ ^[81.973] ἀκολουθήσῃ τοῖς κακοῖς Ἰσραὴλ ἐνθυμήμασι·

[02335]    καὶ διὰ τούτων δὲ ὡσαύτως, καὶ τὴν ἀσέβειαν καὶ τὴν παρανομίαν ἐδήλωσε.

[02336]    Καὶ τὴν γυναῖκα τοῦ πλη σίον αὑτοῦ οὐ μὴ μιάνῃ, καὶ πρὸς γυναῖκα ἐν ἀφ έδρῳ οὖσαν οὐ προσεγγιεῖ.

[02337]    Προσήκει δὲ αὐτὸν, φησὶ, μήτε ἀλλοτρίαν συλῆσαι εὐνὴν, μήτε τῇ ἐν ῥύσει αἵματος οὔσῃ πλησιάσαι·

[02338]    καὶ τοῦτο γὰρ ἀπηγόρευτο τῷ νόμῳ.

[02339]    ζʹ.

[02340]    Καὶ ἄνθρωπον οὐ μὴ καταδυναστεύσῃ, καὶ ἐνεχυρασμὸν ὀφείλοντος ἀποδώσῃ, καὶ ἅρπαγμα οὐχ ἁρπᾶται.

[02341]    Πάσης, φησὶ, πλεονεξίας εἰ ὀφθείη ἐλεύθερος.

[02342]    Εἶτα ἡ ἐπίτασις τῆς ἀρετῆς·

[02343]    Τὸν ἄρτον αὑτοῦ πεινῶντι δώσει, καὶ γυμνὸν περιβαλεῖ ἱμά τιον.

[02344]    Οὐκ ἀρκεῖ γὰρ τὸ μὴ ἁρπάσαι, ἀλλὰ δεῖ καὶ κοινωνοὺς τῶν ὄντων τοὺς δεομένους λαβεῖν.

[02345]    ηʹ.

[02346]    Τὸ ἀργύριον αὑτοῦ ἐπὶ τόκῳ οὐ δώσει, καὶ πλεονασμὸν οὐ λήψεται.

[02347]    Καὶ γὰρ καὶ ταῦτα πλεονεξίας εἴδη.

[02348]    Ἀπὸ ἀδικίας ἀποστρέψει χεῖρα αὑτοῦ.

[02349]    Συντόμως τὴν παρανομίαν ἀπηγόρευσεν.

[02350]    Καὶ κρῖμα ποιήσει ἀναμέσον ἀνδρὸς καὶ τοῦ πλησίον αὑτοῦ.

[02351]    Εἰ δίκαιος ἀναφανείη κριτὴς, μὴ πρὸς χάριν ἢ ἀπέχθειαν ἐκφέρων τὴν ψῆφον·

[02352]    εἶτα συντόμως·

[02353]    θʹ.

[02354]    Καὶ ἐν τοῖς προστάγμασί μου πεπόρευται, καὶ τὰ δικαιώματά μου πεφύλακται τοῦ ποιῆσαι αὐτά·

[02355]    δίκαιος οὗτός ἐστι, ζωῇ ζήσεται, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[02356]    Ὁ τὰ εἰρημένα, φησὶ, πάντα πεποιηκὼς, καὶ τῶν ἀπειρημένων πάντων ἐλεύθερος, καὶ τῇ τοῦ δικαίου προσηγορίᾳ τιμηθήσεται, καὶ τοὺς τῆς ζωῆς τρυγήσει καρπούς.

[02357]    ιʹ.

[02358]    Καὶ ἐὰν γεννήσῃ υἱὸν λοιμὸν, ἐκχέοντα αἷμα, καὶ ποιοῦντα ἁμαρτήματα.

[02359]    Εἶτα συντόμως·

[02360]    Ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ πατρὸς αὑτοῦ τοῦ δικαίου οὐ πορεύεται.

[02361]    Ἀλλ' ἕκαστον τῶν ἤδη ἀπηγορευμέ νων εἰργάσατο, καὶ τὴν ἐναντίαν ὁδὸν ὥδευσεν·

[02362]    ἀνομίαν, φησὶ, πεποίηκεν οὗτος.

[02363]    ιγʹ.

[02364]    Ζωῇ οὐ ζήσεται, πάσας τὰς ἀνομίας ταύ τας ἐποίησε, θανάτῳ θανατωθήσεται, τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐπ' αὐτὸν ἔσται.

[02365]    Οὐδὲν, φησὶν, ὁ παράνομος ἐκ τῆς πατρῴας ἀρετῆς ὠφεληθήσεται, ἐναντίον ἐκεί νῳ προαιρούμενος βίον, ἀλλὰ τῶν οἰκείων σπερμά των δρέψεται τοὺς καρπούς.

[02366]    ιδʹ.

[02367]    Ὅταν δὲ, φησὶ, γεννήσῃ υἱὸν, καὶ ἴδῃ πά σας τὰς ἁμαρτίας τοῦ πατρὸς αὑτοῦ ἃς ἐποίησε, καὶ φοβηθῇ, καὶ μὴ ποιήσῃ κατὰ ταύτας.

[02368]    Εἶτα ἐφεξῆς λέγει·

[02369]    Ὅτι τῆς τῶν εἰδώλων ἑαυτὸν λατρείας ἀπήλλαξε, καὶ τῆς τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ παρανομίας οὐ κεκοινώνηκε, γάμοις τε ἀλλοτρίοις οὐκ ἐπεβούλευσε, πᾶν εἶδος πλεονεξίας ἐμίσησε, τὴν δὲ δυνατὴν θε ραπείαν τοῖς δεομένοις προσήνεγκεν, τῶν μὲν λιμὸν ἐξελαύνων, τοὺς δὲ περιβάλλων καὶ γυμνότητος ἀπαλλάττων, καὶ πάσας ὁμοῦ τᾶς ἐντολὰς διεφύλα ξεν.

[02370]    ^[81.976] ιζʹ.

[02371]    Οὐ τελευτήσει οὗτος, φησὶν, ἐν ταῖς ἀδι κίαις τοῦ πατρὸς αὑτοῦ, ἀλλὰ ζωῇ ζήσεται.

[02372]    Οὔτε γὰρ δίκαιον, τοῦτον ὑπὲρ τῆς ἐκείνου παρανομίας εἰσπράττεσθαι δίκας.

[02373]    ιηʹ, ιθʹ.

[02374]    Ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ, φησὶν, ἐπειδὴ θλί ψει ἔθλιψε, καὶ ἅρπαγμα ἥρπασε, καὶ ἐναντία ἐποίησεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ, καὶ ἀπέθανεν ἐν τῇ ἀδικίᾳ αὑτοῦ.

[02375]    Καὶ εἴπατε, Τί οὐκ ἔλαβεν ὁ υἱὸς τὴν ἀδικίαν τοῦ πατρὸς αὑτοῦ;

[02376]    Ὑμεῖς δέ φησιν ἀδίκως κρίνοντες βούλεσθε τοῦ παρανόμου τὸν υἱὸν τιμωρίαν ὑπὲρ τοῦ πατρὸς ὑπομεῖναι, καὶ ἀλ λήλων πυνθάνεσθε, Τί δήποτε τὰς τοῦ πατρὸς παρα νομίας οὐκ ἔτισεν;

[02377]    Ἐγὼ δὲ ὑμῖν φημι, Ὅτι ὁ υἱὸς κρίμα, καὶ δικαιοσύνην, καὶ ἔλεον ἐποίησε, πάντα τὰ νόμιμά μου συνετήρησε, καὶ ἐποίησεν αὐτὰ, ζωῇ ζήσεται.

[02378]    Ἐπειδὴ οὐ τὴν αὐτὴν ὥδευσε τῷ πατρὶ, ἀλλὰ τὴν ἐμὴν ὁδὸν τῆς τοῦ πατρὸς προετίμησεν, ἄξιον εὕρατο τῆς ὁδοῦ τὸ τέλος.

[02379]    κʹ.

[02380]    Ἡ δὲ ψυχὴ ἡ ἁμαρτάνουσα αὕτη ἀποθα νεῖται, ὁ υἱὸς οὐ λήψεται τὴν ἀδικίαν τοῦ πα τρὸς αὑτοῦ, οὐδὲ ὁ πατὴρ λήψεται τὴν ἀδικίαν τοῦ υἱοῦ αὑτοῦ.

[02381]    Τὰ αὐτὰ πάλιν σαφέστερον καὶ συντόμως παρεδήλωσε·

[02382]    ∆ικαιοσύνη δικαίου ἐπ' αὐ τὸν ἔσται, καὶ ἀνομία ἀνόμου ἐπ' αὐτὸν ἔσται.

[02383]    Πολλάκις τὰ αὐτὰ λέγει, βεβαίαν αὐτῶν τὴν μνήμην ἐν τοῖς ἀκούουσι γενέσθαι βουλόμενος.

[02384]    καʹ, κβʹ.

[02385]    Καὶ ὁ ἄνομος ἐὰν ἐπιστρέψῃ ἐκ πα σῶν τῶν ἀνομιῶν αὑτοῦ ὧν ἐποίησε, καὶ φυλά ξηται πάσας τὰς ἐντολάς μου, καὶ ποιήσῃ κρί μα, καὶ δικαιοσύνην, καὶ ἔλεον, ζωῇ ζήσεται, καὶ οὐ μὴ ἀποθάνῃ.

[02386]    Πάντα δὲ παραπτώματα αὐτοῦ ὅσα ἐποίησεν, οὐ μνησθήσεται αὐτῷ ἐν τῇ δικαιοσύνῃ αὑτοῦ, ᾗ ἐποίησε, ζήσεται.

[02387]    Τοσοῦτον δὲ, φησὶν, ἀπέχω τοῦ δίκας ἕτερον ὑπὲρ ἑτέρου εἰσ πράξαι, ὅτι καὶ αὐτὸν τὸν παραβάτην τοῦ νόμου, κἂν μυρίας παρανομίας ἐργάσηται, μεταβαλλόμενον, καὶ μεταμελείᾳ χρώμενον, καὶ τὴν τῆς δικαιοσύνης ὁδὸν προαιρούμενον, καὶ δέξομαι, καὶ ζωῆς ἀξιώσω·

[02388]    εἶτα τὴν οἰκείαν ἀγαθότητα παραδηλοῖ.

[02389]    κγʹ.

[02390]    Οὐ μὴ θελήσει θελήσω τὸν θάνατον τοῦ ἀνόμου, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος, ὡς τὸ ἐπιστρέ ψαι αὐτὸν ἐκ τῆς ὁδοῦ αὑτοῦ τῆς πονηρᾶς, καὶ ζῆσαι αὐτόν;

[02391]    Οὐ τὸν θάνατον, φησὶ, τοῦ ἀνό μου ἀλλὰ τὴν μετάνοιαν ποθῶ·

[02392]    οὐδὲ γὰρ ἵνα κολάσω, τῶν ἀνθρώπων τὴν φύσιν ἐδημιούργησα, ἀλλ' ἵνα ζωῆς μεταδῶ·

[02393]    μαρτυρεῖ δὲ τοῖς λόγοις τὰ πράγματα·

[02394]    οὐ γὰρ ἂν προφήταις ἐνέπνευσε, καὶ ἀποστόλους ἀπέστειλε, καὶ ἐγγράφους ἔδωκε νόμους, καὶ ἀγαθὰ ὑπισχνεῖται, καὶ γέενναν ἀπειλεῖ, κολάζειν βουλό μενος·

[02395]    ἀλλ' εἴασεν ἂν τοὺς ἀνθρώπους, ὡς ἂν θέλωσι, φέρεσθαι·

[02396]    νῦν δὲ ταῦτα πάντα διατελεῖ ποιῶν, ἵνα τῶν ἠπειλημένων ἐλευθερώσῃ δεινῶν·

[02397]    ὅτι δὲ οὐ λόγοι μόνον τὰ εἰρημένα, ἀλλὰ τὰ πράγματα, καὶ ^[81.977] γενόμενα, καὶ γιγνόμενα, μάρτυς ἡ θεία Γραφή.

[02398]    Ὁ γὰρ Ἐζεκίας ἐκ δυσσεβοῦς πατρὸς τοῦ Ἄχαζ φὺς, οὐ μόνον οὐκ ἔτισεν ὑπὲρ τοῦ πατρὸς δίκας, ἀλλὰ καὶ περιφανέστατος ἐκ τῆς οἰκείας εὐσεβείας ἐγένετο.

[02399]    Ὁ δέ γε πανόλβιος Μανασσῆς, ἐκ διαμέτρου ἐναντίαν ὁδεύσας τῷ φύσαντι, οὐδὲν τῆς πατρῴας εὐσεβείας ἀπώνατο·

[02400]    μεταμελείᾳ δὲ χρησάμενος τῆς σωτηρίας ἀπήλαυσεν.

[02401]    Ἀμὼν δὲ ὁ τούτου υἱὸς, τὴν μὲν πα τρῴαν πονηρίαν ζηλώσας, τὴν δὲ μετάνοιαν οὐκέτι, κακῶς τὸν βίον κατέλυσεν·

[02402]    ὁ δὲ τούτου παῖς Ἰω σίας, τοῦ πατρὸς τὴν ἀσέβειαν βδελυξάμενος, καὶ πᾶσι τοῖς τῆς ἀρετῆς εἴδεσι τὴν ψυχὴν κατακοσμή σας, τῷ τῶν ἁγίων συνηρίθμηται καταλόγῳ, οὐδε μίαν ἐκ τῆς τοῦ πατρὸς παρανομίας λώβην ἑλκύσας·

[02403]    οἱ δὲ τούτου παῖδες, τοῦτον μὲν οὐ ζηλώσαντες, δυσ σεβείᾳ δὲ πάσῃ συζήσαντες, δίκας τῶν οἰκείων πλημμελημάτων ἐξέτισαν, ἐκ τῆς τοῦ πατρὸς φιλο θεΐας οὐδὲν ὄφελος καρπωσάμενοι.

[02404]    Καὶ ἐξ αὐτῆς τοίνυν τῆς τῶν ἁγίων Γραφῶν ἱστορίας, ἀληθῆ πέ φηνε τοῦ ∆εσπότου τὰ λόγια.

[02405]    Φέρε τοίνυν ἐπὶ τὴν ἀκολουθίαν τῆς ἑρμηνείας ἐπανέλθωμεν.

[02406]    κδʹ.

[02407]    Καὶ ἐν τῷ ἀποστρέψαι δίκαιον ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης αὑτοῦ, καὶ ποιῆσαι ἀδικίαν, κατὰ πάσας τὰς ἀδικίας ἃς ἐποίησεν ὁ ἄνομος, ἐὰν ποιήσῃ, οὐ μὴ ζήσεται·

[02408]    πᾶσαι αἱ δικαιο σύναι αὐτοῦ, ἃς ἐποίησεν, οὐ μὴ μνησθῶσιν·

[02409]    ἐν τῷ παραπτώματι, ᾧ παρέπεσε, καὶ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις αὑτοῦ, αἷς ἥμαρτεν, ἐν αὐταῖς ἀπο θανεῖται.

[02410]    Ὥσπερ, φησὶν, εἴ τις τῶν παρανόμων, τὸν πρότερον βδελυξάμενος βίον, τὸν ἐναντίον προ έλοιτο, δέξομαι τὴν μετάνοιαν, καὶ ζωῆς αὐτὸν ἀξιώ σω·

[02411]    οὕτως, εἴ τις τῶν δικαίων, παντελῶς τὴν τῆς δικαιοσύνης καταλιπὼν ὁδὸν, εἰς τὴν ἑτέραν τράπη ται, πάντα μὲν τὸν πρότερον ἀπολέσει δρόμον, πρόσφορον δὲ τῇ ὁδῷ εὑρήσει τὸ τέλος·

[02412]    ἐν γὰρ ταῖς ἁμαρτίαις αὑτοῦ ἀποθανεῖται.

[02413]    Ἐπιστῆσαι δὲ χρὴ, ὡς οὐχ ἁπλῶς εἶπεν, Ἐὰν ἁμάρτῃ, ἀλλ' Ἐὰν ἀποστραφῇ ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης αὑτοῦ, καὶ ποιήσῃ ἀδικίαν κατὰ πάσας τὰς ἀδικίας, ἃς ἐποίησεν ὁ ἄνομος·

[02414]    ἐπεὶ προσπταίουσι καὶ τῶν εὐσεβῶν τινες, ἀλλ' ἀνιστάμενοι πάλιν αὐτὴν ὁδεύουσι τὴν ὁδὸν, καὶ τῇ μετανοίᾳ χρώμενοι, τῆς σωτηρίας τυγχάνουσιν·

[02415]    οἱ δὲ παντελῶς ταύτης ἀφιστάμενοι, τοὺς τῆς ἐναν τίας ὁδοῦ τρυγῶσι καρπούς.

[02416]    κεʹ.

[02417]    Καὶ εἴπατε, φησὶν, Οὐ κατευθύνει ἡ ὁδὸς Κυρίου·

[02418]    ἀκούσατε δὴ οἶκος Ἰσραὴλ, Μὴ ἡ ὁδός μου οὐ κατευθύνει;

[02419]    οὐχὶ ἡ ὁδὸς ὑμῶν οὐ κατευ θύνει;

[02420]    Ταύτην μου, φησὶ, τὴν δικαίαν ψῆφον ὁρῶν τες ἀδικίαν τολμᾶτε κατηγορεῖν;

[02421]    καὶ μὴν ἔδει ὑμᾶς καθ' ὑμῶν αὐτῶν τὴν κατηγορίαν ποιεῖσθαι, ὅτι τοιαύτην ὁρῶντες παρὰ τῷ κριτῇ δικαιοσύνην προαι ρεῖσθε τὴν ἀδικίαν.

[02422]    εἶτα τὰ αὐτὰ πάλιν συντόμως διέξεισι καὶ ὁ δίκαιος εἰς τὴν ἐναντίαν τρεπόμενος τῷ τῆς ἁμαρτίας θανάτῳ παραδοθήσεται, καὶ ὁ ^[81.980] ἁμαρτωλὸς πάλιν μετανοίᾳ χρώμενος, καὶ διὰ πάσης ὁδεύειν τῆς ἀρετῆς προαιρούμενος ζωὴν ἐκ τῆς με ταμελείας καρπώσεται.

[02423]    κθʹ.

[02424]    Ταῦτα δὲ, φησὶν, ὁρῶν ὁ οἶκος Ἰσραὴλ λέγει·

[02425]    Οὐ κατορθοῖ, ἡ ὁδὸς Κυρίου·

[02426]    μὴ ἡ ὁδὸς Κυρίου οὐ κατορθοῖ, οἶκος Ἰσραήλ;

[02427]    οὐχὶ ἡ ὁδὸς ὑμῶν οὐ κατορθοῖ;

[02428]    Αὐτὰ, φησὶ, βοᾷ τὰ πράγματα, ὅτι αἱ μὲν ἐμαὶ κρίσεις ὀρθαὶ καὶ δίκαιαι, ἡ δὲ ὑμετέρα προαίρεσις παρανομίας μεστή.

[02429]    λʹ.

[02430]    ∆ιὰ τοῦτο ἕκαστον κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ κρινῶ ὑμᾶς, οἶκος Ἰσραὴλ, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος.

[02431]    Οὕτως ἀπειλήσας, καὶ τὴν δικαίαν ψῆφον ἐξενεγκὼν ἐπὶ παραίνεσιν τρέπει τὸν λόγον.

[02432]    λαʹ.

[02433]    Ἐπιστράφητε καὶ ἀποστρέψατε ἐκ πασῶν τῶν ἀσεβειῶν ὑμῶν, καὶ οὐκ ἔσονται ὑμῖν εἰς κόλασιν ἀδικίας.

[02434]    Ἀποῤῥίψατε ἀφ' ἑαυτῶν πάσας τὰς ἀσεβείας ὑμῶν, ἃς ἠσεβήσατε εἰς ἐμὲ, καὶ ποιήσατε ἑαυτοῖς καρδίαν καινὴν, καὶ πνεῦμα καινὸν, καὶ ἱνατί ἀποθνήσκετε, οἶκος Ἰσραήλ.

[02435]    Καταλείψατε, φησὶ, τὴν τῆς ἀσεβείας ὁδὸν, καὶ ἑτέραν ἀναδέξασθε γνώμην, καὶ εἰς τοὺς ἐμοὺς ῥέ ψατε νόμους, ἵνα μὴ θάνατον ἐκ τῆς πονηρίας καρ πώσησθε.

[02436]    Καρδίαν γὰρ καινὴν καὶ πνεῦμα και νὸν, τὴν ἐπὶ τὰ ἀμείνω τῆς ψυχῆς τροπὴν προσ ηγόρευσεν·

[02437]    εἶτα καὶ τὴν οἰκείαν ἀγαθότητα γυμνοῖ.

[02438]    λβʹ.

[02439]    ∆ιότι οὐ βούλομαι τὸν θάνατον τοῦ ἀπο θνήσκοντος, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος, ὡς τὸ ἐπι στρέψαι αὐτὸν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὑτοῦ, καὶ ζῇν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[02440]    ἐπιστρέ ψασθε καὶ ζήσεσθε.

[02441]    Εἰδότες, φησὶν, ὡς οὐ τὴν κόλασιν, ἀλλὰ τὴν μεταμέλειαν τοῦ ἁμαρτωλοῦ ποθῶ, χρήσασθε τῇ μετανοίᾳ καὶ δέξασθε τῆς ζωῆς τοὺς καρπούς.

[02442]    Τοῦτο καὶ ὑμῖν ἁρμόττει τὸ φάρμακον.

[02443]    Οὐ γὰρ Ἰουδαίων μόνον ὁ Θεὸς, ἀλλὰ καὶ ἐθνῶν καὶ αὐτὸς Κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν.

[02444]    Καταλίπωμεν τοίνυν τὴν τῆς κακίας ὁδὸν, ἧς τὸ τέλος ὄλεθρος καὶ ἀπώλεια, καὶ μεταμάθωμεν τὴν θείαν πορείαν, τὴν εἰς οὐ ρανοὺς ἀνάγουσαν, καὶ τὴν πρὸς Θεὸν ἡμῖν παῤῥη σίαν παρέχουσαν·

[02445]    ἧς τύχοιμεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, μεθ' οὗ τῷ Πατρὶ ἡ δόξα πρέπει, σὺν τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

[02446]    Ἀμήν.

[02447]    ΤΟΜΟΣ Ζʹ.

[02448]    ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΘʹ.

[02449]    αʹ, βʹ.

[02450]    Καὶ σὺ λάβε θρῆνον ἐπὶ τὸν ἄρχοντα τοῦ Ἰσραήλ.

[02451]    Καὶ ἐρεῖς·

[02452]    Τί ἡ μήτηρ σου λέαινα;

[02453]    ^[81.981] Τὰ συμβησόμενα, φησὶ, τῷ τοῦ Ἰσραὴλ βασιλεῖ, δι' ὧν αὐτὸν θρηνεῖς, προαγόρευσον.

[02454]    Βασιλέα δὲ Ἰσραὴλ οὐ τὸν ἐν Σαμαρείᾳ καθήμενον λέγει·

[02455]    πάλαι γὰρ ἐκείνη κατελύθη ἡ βασιλεία·

[02456]    ἀλλὰ τὸν ἐν τῇ Ἱερου σαλήμ.

[02457]    Πάντων γὰρ τῶν τηνικαῦτα ὑπολειφθέντων ὁ τοῦ Ἰούδα βασιλεὺς ἐβασίλευε·

[02458]    καὶ τοῦτο ἡμᾶς ἡ τετάρτη διδάσκει τῶν Βασιλειῶν, καὶ τῶν Παραλει πομένων ἡ δευτέρα.

[02459]    Μητέρα δὲ τοῦ βασιλέως τὴν Ἱερουσαλὴμ προσηγόρευσεν·

[02460]    ἐκεῖθεν γὰρ οἱ βασιλεῖς ὡρμῶντο·

[02461]    λέαιναν δὲ αὐτὴν καλεῖ, οὐ διὰ τὸ βασι λικὸν μόνον τῆς πόλεως, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν τοῦ ἤθους θρασύτητα.

[02462]    Ἐν μέσῳ λεόντων ἐνεμήθη.

[02463]    Τῶν κύκλῳ, φησὶ, βασιλέων ἐζήλωσε τὸν τρόπον.

[02464]    Τῶν μέσῳ λεόντων ἐπλήθυνε σκύμνους αὑτοῦ.

[02465]    Ση μαίνει δὲ τὰ μετὰ τὸν Ἰωσίαν συμβάντα·

[02466]    τέτταρες γὰρ βασιλεῖς ἐν ὀλίγῳ τῆς Ἱερουσαλὴμ ἡγήσαντο, Ἰωάχαζ, Ἰωακεὶμ, Ἰεχονίας, Σεδεκίας.

[02467]    γʹ, δʹ.

[02468]    Καὶ ἀπεπήδησεν εἷς τῶν σκύμνων αὐ τῆς·

[02469]    λέων ἐγένετο, καὶ ἔμαθεν ἁρπάζειν ἁρπά γματα, ἀνθρώπους ἔφαγεν.

[02470]    Καὶ ἤκουσε περὶ αὐτοῦ ἔθνη, καὶ συνελήφθη ἐν τῇ διαφθορᾷ αὑ τοῦ, καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἐν κημῷ εἰς γῆν Αἰγύ πτου.

[02471]    Τὸν Ἰωάχαζ λέγει, ὃς Ἰωσίαν τὸν πατέρα διαδεξάμενος, καὶ περὶ τὸ Θεῖον ἐγένετο δυσσεβὴς, καὶ περὶ τοὺς ὑπηκόους παράνομος·

[02472]    ἀλλὰ τοῦτον Φαραὼ Νεχαὼ τῶν Αἰγυπτίων ὁ βασιλεὺς δορυάλωτον λαβὼν, πεπεδημένον εἰσήγαγεν εἰς τὴν Αἴγυπτον, καὶ ἐκεῖ τῆς παρανομίας τὰς δίκας ἐξέτισε·

[02473]    καὶ τοῦτο ἐσήμανεν εἰρηκὼς, Συνελήφθη ἐν τῇ διαφθορᾷ αὑτοῦ.

[02474]    Εἶτα ἐπάγει·

[02475]    εʹ ζʹ.

[02476]    Καὶ εἶδεν ὅτι ἀπῶσται ἀπ' αὐτῆς, καὶ ἀπώλετο ἡ ὑπόστασις αὐτῆς, καὶ ἔλαβεν ἄλλον ἐκ τῶν σκύμνων αὑτῆς·

[02477]    λέοντα ἔταξεν αὐτόν.

[02478]    Καὶ ἀνεστρέφετο ἐν μέσῳ λεόντων·

[02479]    λέων ἐγένετο, καὶ ἔμαθεν ἁρπάζειν ἁρπάγματα, καὶ ἀνθρώπους ἔφαγε.

[02480]    Καὶ ἐνέμετο ἐν τῷ θράσει αὑτοῦ, καὶ τὰς πόλεις αὐτῶν ἐξερήμωσε, καὶ ἠφάνισε γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς ἀπὸ φωνῆς ὠρυώματος αὑτοῦ.

[02481]    Τὸν Ἰεχονίαν διὰ τούτων παρεδήλωκε, τὸν τοῦ Ἰωακεὶμ υἱόν·

[02482]    περὶ γὰρ τῶν γενομένων αἰχμαλώ των, καὶ ἐν τῇ ξένῃ δεξαμένων τοῦ βίου τὸ πέρας, ποιεῖται τὸν λόγον·

[02483]    διὸ τοῦ Ἰωακεὶμ ἐπὶ τοῦ παρόν τος τὴν μνήμην κατέλιπεν·

[02484]    ἐν τῇ γὰρ Ἱερουσαλὴμ οὗτος ἐδέξατο τὴν σφαγήν.

[02485]    Ἐν συντόμῳ τοίνυν διεξῆλθε τὴν τοῦ Ἰεχονίου παρανομίαν, ὃς τρεῖς μῆνας πρὸς ὀλίγαις βασιλεύσας ἡμέραις, φόνων ἀδίκων τὴν πόλιν ἐπλήρωσεν.

[02486]    Ὅτι δὲ οὐ τὸν Ἰωακεὶμ, ἀλλὰ τὸν Ἰεχονίαν διὰ τούτων αἰνίττεται, τὰἐπαγόμενα μαρτυρεῖ.

[02487]    Φησὶ γάρ·

[02488]    ηʹ, θʹ.

[02489]    Καὶ ἐπέθετο ἐπ' αὐτῷ ἔθνη κυκλόθεν ἐκ τῶν χωρῶν, καὶ ἐξεπέτασαν ἐπ' αὐτὸν δί κτυα αὑτῶν, καὶ ἐν τῇ διαφθορᾷ αὐτῶν συν ελήφθη.

[02490]    Καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ, καὶ ἐν γαλεά ^[81.984] γρᾳ, καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς τὸν βασιλέα Βα βυλῶνος, καὶ εἰσήγαγον αὐτὸν εἰς φυλακὴν, ὅπως μὴ ἀκουσθῇ ἡ φωνὴ αὐτοῦ μηκέτι ἐπὶ τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραήλ.

[02491]    Ὁ δὲ Ἰωακεὶμ οὐκ αἰχμάλωτοςἀπήχθη, ἀλλ' ἐν τῇ Ἱερουσαλὴμ ἀνῃρέθη·

[02492]    ὁ δὲ Ἰεχονίας τὰ προειρημένα πέπονθεν ἅπαντα·

[02493]    εἰκότως δὲ ὡς ἐπὶ λέοντος τὴν μὲν τῆς στρατείας προσβολὴν ὠνόμασε δίκτυα, κημὸν δὲ καὶ γαλεάγραν τὰ περι τεθέντα αὐτῷ δεσμά·

[02494]    ἐπειδὴ γὰρ τροπικῶς αὐτὸν ἐκάλεσε λέοντα, ἀκολούθως καὶ τὰ συμβάντα αὐτῷ τροπικῶς ὀνομάζει·

[02495]    τῷ γὰρ λέοντι καὶ τὰ δίκτυα καὶ ἡ γαλεάγρα ἁρμόττει·

[02496]    οὕτω ταῦτα διηγησάμενος ἐφ' ἕτερον εἶδος πάλιν μεταβαίνει παραβολῆς καί φησιν·

[02497]    ιʹ, ιαʹ.

[02498]    Ἡ μήτηρ σου ἄμπελος, ὡς ἄνθος ῥοιᾶς ἐν ὕδατι πεφυτευμένης·

[02499]    ὁ καρπὸς αὐ τῆς, καὶ ὁ βλαστὸς αὐτῆς ἐγένετο ἐξ ὕδατος πολλοῦ.

[02500]    Καὶ ἐγένετο ῥάβδος ἰσχύος ἐπὶ φυλὴν ἡγουμένων, καὶ ὑψώθη ἐν τῷ μεγέθει αὑτῆς ἐν μέσῳ στελεχῶν, καὶ εἶδε τὸ μέγεθος αὑτῆς ἐν πλήθει κλημάτων αὑτῆς.

[02501]    Ἀμπέλῳ, φησὶν, ἔοικεν ἡ μήτηρ σου, καὶ ῥοιᾷ πεφυτευμένῃ παρ' ὄχθην ὕδατος, καὶ διὰ τὴν ἐκεῖθεν ἀρδείαν τεθηλυίᾳ τε καὶ ἄνθεσι κεκοσμημένῃ καὶ πολὺν βρυούσῃ καρπόν.

[02502]    Προσήκει δὲ ἐπισημήνασθαι, ὅτι οὐ καλὸν τὸν καρπὸν προσηγόρευσε.

[02503]    ∆ιὰ δὲ τοῦ ὕδατος τὰς παντοδαπὰς τοῦ Θεοῦ ἐδήλωσε δωρεὰς, ῥάβδον δὲ ἰσχύος αὐτὴν τὴν βασιλείαν ἐκάλεσε.

[02504]    Παιδευτικὴ γὰρ ἡ ῥάβδος.

[02505]    Τὸ δὲ ἐπὶ φυλὴν ἡγουμένων προστέθεικεν, ἐπειδὴ οὐ παντὸς ἡγήσατο τοῦ Ἰσραὴλ, ἀλλὰ τῆς ἡγεμονικῆς τοῦ Ἰούδα φυλῆς.

[02506]    Τὸ δὲ Εἶδε τὸ μέ γεθος αὑτῆς ἐν πλήθει κλημάτων αὑτῆς, τὴν ἐκ τῆς εὐημερίας αὐτῇ προσγενομένην ἀλαζονείαν δηλοῖ.

[02507]    Ὅθεν ἐπάγει·

[02508]    ιβʹ.

[02509]    Καὶ κατεκλάσθη ἐν θυμῷ, ἐπὶ γῆν ἐῤῥίφη, καὶ ἄνεμος καύσων ἐξήρανε τὰ ἐκλεκτὰ αὐτῆς·

[02510]    ἐξεδικήθησαν, καὶ ἐξερημώθησαν αἱ ῥάβδοι τῆς ἰσχύος αὐτῆς·

[02511]    πῦρ ἐξήρανεν αὐτὴν, πῦρ ἀνάλωσεν αὐτήν.

[02512]    Τροπικῶς ἅπαντα καὶ παραβολι κῶς, ὡς ἐπὶ ἀμπέλου καὶ ῥοιᾶς·

[02513]    ἄνεμον δὲ καύ σωνα τὴν τῶν πολεμίων ἐκάλεσεν ἔφοδον, πῦρ δὲ, τὴν ἐκ τῆς θείας ὀργῆς καταλαβοῦσαν αὐτοὺς τιμω ρίαν.

[02514]    Ἔφη δὲ ξηρανθῆναι τὰς ῥάβδους τῆς ἰσχύος, διὰ τὸ σβεσθῆναι τὴν βασιλείαν.

[02515]    Εἶτα πάλιν διδάσκει τὰ μετὰ τὴν τοῦ Σεδεκίου αἰχμαλωσίαν συμβησόμενα κακά.

[02516]    ιγʹ.

[02517]    Καὶ νῦν πεφυτεύκασιν αὐτὴν ἐν τῇ ἐρή μῳ, ἐν γῇ ἀνύδρῳ καὶ διψώσῃ.

[02518]    Μετὰ τὸν ἐμπρη σμὸν τῆς πόλεως καὶ τοῦ θείου νεὼ, τῶν ἐν τέλει πάντων τῶν μὲν ἀναιρεθέντων, τῶν δὲ δορυαλώτων ἀπαχθέντων, τοῖς ὑπολειφθεῖσιν ἐκεῖ πένησιν ἐπέστη ^[81.985] σεν ἄρχοντα τὸν Γοδολίαν ὁ Ναβουζαρδάν·

[02519]    ἔρημος δὲ ἦν παντελῶς ἡ πόλις, μᾶλλον δὲ ἅπασα ἡ Ἰουδαία, καὶ τῶν τειχῶν περιῃρημένων, καὶ τῶν οἰκιῶν ἐμ πεπρησμένων, καὶ τῶν πλείστων οἰκητόρων σφαγῇ καὶ αἰχμαλωσίᾳ παραδοθέντων.

[02520]    ∆ιό φησι·

[02521]    Καὶ νῦν πεφυτεύκασιν αὐτὴν ἐν τῇ ἐρήμῳ.

[02522]    Ἀλλ' οὐδὲ οὕτω, φησὶ, διαμενεῖ, φθορὰν δὲ καὶ τὰ λείψανα δέξεται.

[02523]    ιδʹ.

[02524]    Ἐξελεύσεται γὰρ, φησὶ, πῦρ ἐκ τῶν ῥά βδων τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῆς, καὶ καταφάγεται αὐτήν.

[02525]    Ὁ γὰρ Ἰσμαὴλ βασιλικοῦ γένους ὑπάρχων, καὶ τῷ Γοδολίᾳ φθονήσας, κεχρωσμένῃ πρὸς αὐτὸν φιλίᾳ χρησάμενος, τούτῳ μὲν κρύβδην ἐπιβουλεύει, ἀναιρεῖ δὲ καὶ τοὺς πλείστους τοὺς σὺν αὐτῷ·

[02526]    δείσας δὲ τὸ γεγονὸς δραπετεύει·

[02527]    οἱ δὲ λοιποὶ ἅπαν τες, τὴν τῶν Χαλδαίων φοβηθέντες ὀργὴν, τὴν Αἴ γυπτον σὺν Ἱερεμίᾳ τῷ προφήτῃ κατέλαβον·

[02528]    τοῦτο δὲ ἐδήλωσεν εἰπὼν, Καὶ ἐξελεύσεται πῦρ ἐκ τῶν ῥάβδων τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῆς καὶ καταφάγεται αὐ τήν.

[02529]    Καὶ οὐκ ἔσται ἐν αὐτῇ ῥάβδος ἰσχύος φυλῆς, σκῆπτρον εἰς τὸ ἐξουσιάζειν·

[02530]    εἰς παραβολὴν θρήνων ἐστὶ, καὶ ἔσται εἰς θρῆνον.

[02531]    ∆ῆλον δὲ, ὅτι τὰ πρὸ τῆς ἐπανόδου λέγει·

[02532]    τηνικαῦτα γὰρ ὑπὸ μὲν τῶν οἰκείων ἐθρηνεῖτο, τοῖς δὲ ἀλλοτρίοις παροιμία ἐγένετο θρήνου·

[02533]    εἰώθασι γὰρ οἱ ἄνθρωποι ἐπὶ τῶν μεγίσταις συμφοραῖς περιπιπτόντων λέγειν·

[02534]    Μὴ πάθοιμι οἷα ὁ δεῖνα πέπονθε.

[02535]    Τοῦτο τοίνυν παραβολὴν ἐκάλεσε θρήνου·

[02536]    προστέθεικε δὲ, ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῇ ῥάβδος ἰσχύος, ἢ φυλὴ, ἢ σκῆπτρον.

[02537]    Οὐδένα γὰρ ἔσχεν ἄρχοντα, ἢ σύστημά τι φυλὴν ποιῆσαι δυνά μενον πρὸ τῆς ἐπανόδου·

[02538]    μετὰ γὰρ τὴν ἐπάνοδον πάλιν ἀπέλαβε τὴν προτέραν λαμπρότητα.

[02539]    Ταῦτα οὕτω προθεσπίσας, τίθησι μὲν ἐν μέσῳ τῆς προφητείας μικρόν τι διήγημα, συνάπτει δὲ τῷ διηγήματι παραυ τίκα τὴν προφητείαν.

[02540]    ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Κʹ.

[02541]    αʹ δʹ.

[02542]    Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ, ἐν τῷ πέμπτῳ μηνὶ, δεκάτῃ τοῦ μηνὸς, ἦλθον ἄν δρες ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ οἴκου Ἰσραὴλ ἐπερωτῆσαι τὸν Κύριον, καὶ ἐκάθισαν πρὸ προσ ώπου μου.

[02543]    Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με, λέγων·

[02544]    Υἱὲ ἀνθρώπου, λάλησον πρὸς τοὺς πρε σβυτέρους τοῦ Ἰσραὴλ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτοὺς, Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος·

[02545]    Εἰ ἐπερωτῆσαί με ὑμεῖς ἔρχεσθε, ζῶ ἐγὼ εἰ ἀποκριθήσομαι ὑμῖν, λέγει Κύριος.

[02546]    Εἰ ἐκδικήσεις αὐτοὺς ἐκδικήσει, υἱὲ ἀνθρώπου, εἰ ἐκδικήσεις αὐτούς.

[02547]    Λίαν ἁρ μόττει τουτοισὶ τοῖς λόγοις τὸ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν εἰρημένον·

[02548]    Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, Κύριε, Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ·

[02549]    ἀλλ' ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου, τοῦ ^[81.988] ἐν οὐρανοῖς, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.

[02550]    Καὶ οὗτοι γὰρ πονηρίᾳ συζῶντες, καὶ τοῖς τῆς μεταμελείας φαρμάκοις ἰαθῆναι μὴ βουληθέντες, ἐρωτᾷν ἐπειράθησαν τὸν ∆εσπότην, οὐχ ἵνα πάντως τὰ κεκελευσμένα πράξωσιν, ἀλλ' ἵνα μάθωσιν εἰ συμβαίνουσι τοῖς οἰκείοις λογισμοῖς οἱ θεῖοι χρησμοί.

[02551]    Τοῦτο καὶ ὁ Σεδεκίας πολλάκις πεποίηκε, καὶ ὁρκώσας τὸν Ἱερεμίαν τὰ τῷ Θεῷ δοκοῦντα σαφῶς αὐτῷ προ μηνύσαι, μαθὼν τὰ κελευσθέντα, τἀναντία τούτων εἰργάσατο·

[02552]    καὶ οἱ εἰς Αἴγυπτον δὲ μετὰ τὴν αἰχμα λωσίαν εἰσελθόντες ταυτὸ τοῦτο τετολμήκασι.

[02553]    Τούτου χάριν ὁ τῶν ὅλων Θεὸς ἀποκρίνασθαι τούτοις οὐ βού λεται·

[02554]    αὐτὸς γὰρ οἶδε, κατὰ τὴν τῶν ἱερῶν Εὐαγγε λίων διδασκαλίαν, τί ἐστιν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ.

[02555]    ∆ιὸ καὶ τῷ προφήτῃ παρακελεύεται καταφρονῆσαι αὐτῶν, καὶ μηδεμίαν ὑπὲρ αὐτῶν προσενεγκεῖν ἱκετείαν.

[02556]    Τοῦτο γὰρ ἐσήμανεν εἰρηκώς·

[02557]    Εἰ ἐκδικήσεις αὐτοὺς ἐκδικήσει, υἱὲ ἀνθρώπου, εἰ ἐκδικήσεις αὐτούς·

[02558]    ἀντὶ τοῦ, Μὴ φροντίσῃς αὐτῶν, οἷα δὴ κηδεμὼν αὐ τῶν ὑπάρχων, μὴ δέξῃ αὐτῶν τὴν ἐρώτησιν.

[02559]    εʹ, ὰʹ.

[02560]    Τὰς δὲ ἀνομίας, φησὶ, τῶν πατέρων αὐ τῶν διαμάρτυραι αὐτοῖς.

[02561]    Καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς·

[02562]    Τάδε λέγει Ἀδωναῒ Κύριος, Ἀφ' ἧς ἡμέραςᾑρέτισα τὸν οἶκον Ἰσραὴλ, καὶ ἐγνώσθην τῷ σπέρματι οἴκου Ἰακὼβ, καὶ ἐγνώσθην αὐτοῖς ἐν γῇ Αἰγύπτου, καὶ ἀντελαβόμην τῆς χειρὸς αὐ τῶν, λέγων, Ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν.

[02563]    Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀντελαβόμην αὐτῶν τῇ χειρί μου, τοῦ ἐξάγειν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, εἰς τὴν γῆν, ἣν ἡτοίμασα αὐτοῖς, γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι, κηρίον ἐστὶ παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν.

[02564]    Τούτοις, φησὶν, ὦ προφῆτα, τοῖς πρὸς σὲ παραγενομένοις, καὶ τὰς ἐμὰς ὑπόδειξον εὐεργεσίας, καὶ τὰς τῶν πατέρων αὐτῶν ἀπαρίθμησαι παρανομίας·

[02565]    διήγησαι δὲ, ὅπως ἐπεφάνην ἐν Αἰγύπτῳ τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἀσεβοῦσιν ἔτι, καὶ τὰ τῶν Αἰγυπτίων εἴδωλα θεραπεύουσι, καὶ ἐδίδαξα αὐτοὺς, ὅτι ἐγὼ καὶ Θεός εἰμι, καὶ ∆εσπότης·

[02566]    καὶ τούτοις ἐχρώμην τοῖς λόγοις, ἐκείνους ἀπαλ λάξαι τῆς δουλείας βουλόμενος, τὰς δὲ ὑποσχέσεις πληρῶσαι, καὶ τὴν ἐπηγγελμένην ἀποδοῦναι γῆν, μυρίων ἀγαθῶν οὖσαν μητέρα, καὶ παντοδαποὺς καρποὺς τοῖς ἐνοικοῦσι τίκτουσαν·

[02567]    καὶ οὐκ ἄν τις ἁμάρτοι πάσης μὲν τῆς γῆς ἀποφαίνων κρείττονα, μελιττῶν δὲ αὐτὴν ἐργασίαν ἀποκαλῶν·

[02568]    τοῦτο γὰρ ἐδήλωσεν εἰρηκώς·

[02569]    Κηρίον ἐστὶ παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν.

[02570]    Οὕτω προσηγόρευσε τὰ τοῦ μέλιτος πεπλη ρωμένα κηρία.

[02571]    ζʹ.

[02572]    Καὶ εἶπε, φησὶ, πρὸς αὐτούς·