[00001]    Ιnterpretatio in Δanielem prophetam [Σp.] ὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α.

[00002]    ὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰὰ

[00003]    Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἀσφανὲς τῷ ἀρχιευνούχῳ αὐτοῦ εἰσαγαγεῖν ἀπὸ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ, καὶ ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῆς βα σιλείας, καὶ ἀπὸ τῶν Φορθονμίν.

[00004]    Φορθονμὶν ἢ ἔθνος φησὶ, ἢ γένος·

[00005]    μᾶλλον δὲ ἔθνος, βάρβαρον ἴσως.

[00006]    Συγχωρεῖται δὲ τοῦτο, ἵνα ἀπὸ συγκρίσεως ἡ τοῦ Θεοῦ φανῇ δύναμις·

[00007]    καὶ ὅπερ ἐπὶ τῶν πολλῶν ἐγένετο, καὶ ἐπὶ τῆς σοφίας.

[00008]    Ἵνα γὰρ μή τις τὴν Περσικὴν σοφίαν αἰτιᾶται τῶν γινομένων, καὶ ἄλλοι μανθά νουσι μετ' αὐτῶν εἰς ἔλεγχον.

[00009]    Ἀπὸ γὰρ συγκρίσεως μάλιστα παρὰ τοῖς ἀνοήτοις τὰ πράγματα κρίνεται.

[00010]    ∆ιὸ ἀπὸ συγκρίσεως πανταχοῦ ποιεῖ ὁ Θεός·

[00011]    καὶ ὅταν περὶ ἑαυτοῦ λέγῃ, οὐκ ἀπαξιοῖ τοῖς θεοῖς ἑαυτὸν παραβάλλειν, καὶ συγκρίνειν·

[00012]    καὶ αὐτοὶ λέγουσιν·

[00013]    Οὐκ ἔστιν ὅμοιός σοι ἐν θεοῖς, Κύριε.

[00014]    Ἐν οἷς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς μῶμος, καὶ καλοὺς τῇ ὄψει, καὶ συνιέντας ἐν πάσῃ σοφίᾳ.

[00015]    Καὶ τοῦτο κώλυμα πρὸς σωφροσύνην καὶ φιλοσοφίαν.

[00016]    Τίνος δὲ ἕνεκεν καὶ τοιούτους ζητεῖ, ὥστε καὶ τῇ τῶν μελῶν εὐεξίᾳ, καὶ τῇ τῆς ὄψεως εὐμορφίᾳ πάντας τοὺς ἄλλους νι κᾷν;

[00017]    Ἀκούσωμεν.

[00018]    Εἰ βασιλεὺς τοιούτους ζητεῖ, βα σιλεὺς βάρβαρος, πόσῳ μᾶλλον ὁ Θεὸς ὁ τοῦ ψυχι κοῦ κάλλους ἐραστής;

[00019]    Εἰ παρεστάναι ἐκείνῳ οὐκ ἂν εἶεν ἄξιοι οἱ μῶμον ἔχοντες ἐν σώματι (Ἐν οἷς γὰρ, φησὶν, οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς μῶμος), πολλῷ μᾶλλον τῷ Θεῷ οὐ προσήκει παρεστάναι τοὺς μῶμον ἔχον τας ἐν τῇ ψυχῇ.

[00020]    Εἰκότως δὲ καὶ ἰσχυροὺς ζητεῖ, πρὸς τὰς ἔνδον διακονίας φησὶ, ἢ ἰσχὺν καὶ τὴν τῆς ψυχῆς λέγει, τουτέστι, δυναμένους ἑστάναι ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.

[00021]    Καλοὺς δὲ τὴν ὄψιν τίνος ἕνεκεν ἐπι ζητεῖ;

[00022]    Ἐκεῖνα μὲν γὰρ πρὸς χρείαν, ἡ σοφία λέγω, ^[56.194] καὶ ἡ σύνεσις τῆς διανοίας·

[00023]    τοῦτο δὲ τίνος ἕνεκεν;

[00024]    Ἅτε ὡς βάρβαρος, καὶ βιωτικὸς ἀνὴρ, ἀπὸ φιλο τιμίας πολλῆς τοῦτο ἐπιζητεῖ·

[00025]    τὸν γὰρ φιλόσοφον τὰ ἀπὸ ψυχῆς ἐπιζητεῖν χρὴ μόνον.

[00026]    Ὥσπερ γὰρ ἱμά τια ζητοῦμεν καλὰ πρὸς οὐδεμίαν χρείαν, οὕτω καὶ ὄψεις ἐπιζητεῖ καλὰς, ὥσπερ ἀγάλματα.

[00027]    Ὁ δὲ Θεὸς τίνος ἕνεκεν κάλλος ἐποίησεν;

[00028]    Ἄκουσον ἑτέρου λέ γοντος·

[00029]    Ἐκ γὰρ μεγέθους καὶ καλλονῆς κτισμάτων ἀναλόγως ὁ γενεσιουργὸς θεωρεῖται.

[00030]    Καὶ πολλὰ ἴδοι τις ἂν οὐχὶ πρὸς χρείαν μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸς ὥραν ἡμῖν ἐν τῷ σώματι γεγενημένα.

[00031]    Τὰ γὰρ χρώ ματα, καὶ αἱ εὔχροιαι, τούτου χάριν, οὐ χρείας μόνης.

[00032]    ∆υνατὸν γὰρ ἢ καὶ μέλανας εἶναι, καὶ μηδὲν εἰς τὴν χρείαν παραβλέπεσθαι.

[00033]    Καὶ τρίχες δὲ ἡμῖν διὰ τοῦτο·

[00034]    οὕτω καὶ Παῦλός φησι·

[00035]    Ἀνὴρ μὲν γὰρ ἐὰν κομᾷ, ἀτιμία αὐτῷ ἐστι.

[00036]    Καὶ αὐχὴν δὲ ὄρθιος, καὶ σύμμετρον ἔχων διάστημα·

[00037]    καὶ εἰς τοῦτο εὐπρεπείας ἅπαντα ἡμῖν ἐξενήνεκται, ὡς, ἂν μικρὸν ἐκκόψῃς τῷ παντὶ, λυμήνασθαι κάλλει, τῆς χρείας μενούσης.

[00038]    Ὅθεν δὲ μάλιστα καὶ πρὸς κάλλος ὁ ∆ημιουργὸς ἡμῖν τὸ ζῶον κατεσκεύασε τοῦτο·

[00039]    καὶ οὐχὶ τοῦτο μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰ ἄλλα πάντα.

[00040]    Ἀλλὰ τοῦ κάλλους τούτου τοῖς μὲν πλέον, τοῖς δὲ ἔλαττον ἔδωκεν.

[00041]    Πολ λοὺς δὲ μετὰ τὸ γενέσθαι, οὐκ ἔχοντας οἴκοθεν, χάριν ἐνέδυσεν.

[00042]    Καὶ ἀπὸ τῆς θέσεως δὲ αὐτῆς ὄψει τὸ κάλ λος, οἷον τὸ ἐν ὑψηλῷ κεῖσθαι τοὺς ὀφθαλμοὺς, καθά περ τὴν ἴριν, καὶ ἔχειν ἔνδον τὸ στρογγύλον ἀπο τετορνευμένον, τὴν μίξιν τῶν χρωμάτων, τὴν ἀκρί ^[56.195] βειαν, τὴν γνησιότητα, τὸ λευκὸν εἶναι.

[00043]    Ἀλλὰ πρόσ κομμα γέγονε τὸ κάλλος, φησί.

[00044]    Οὐχὶ παρὰ τὴν οἰκείαν φύσιν, ἀλλὰ παρὰ τὴν ῥᾳθυμίαν τῶν ἁλισκομένων.

[00045]    Μὴ καταμάνθανε γὰρ, φησὶ, κάλλος ἀλλότριον.

[00046]    Οὐχ ἁπλῶς εἶπε, Μὴ καταμάνθανε κάλλος, ἀλλὰ προσέθηκεν, Ἀλλότριον, ὡς τό γε οἰκείου ἀπολαύειν αἰνεῖ.

[00047]    ∆ιὰ τί γὰρ οὐκ ἐξετραχήλισε τὸν Ἰωσὴφ, οὐδὲ βλᾶκα εἰργάσατο, οὐδὲ ἐνέπλησεν ἀπονοίας καὶ τύφου;

[00048]    Ἔλαφος, φησὶ, φιλίας, καὶ πῶλος σῶν χαρίτων ὁμιλείτω σοι.

[00049]    Σύνδεσμός ἐστι καὶ τοῦτο τοῦ γάμου, ὥστε πρὸς τὰ σώματα ἐπτόηντο οἱ ἄνθρωποι.

[00050]    Ἐπειδὴ γὰρ ἐπίπονόν τινα καὶ μοχθηρὸν ἡμῖν κατεσκεύασε τὸν βίον, ἐχαρίσατό τινα καὶ παραμυθίαν.

[00051]    Ἐντεῦθεν ἡμῖν ἀγάπης ἐστὶν ὑπέκκαυμα τῆς τὰ πάντα συνεχούσης.

[00052]    Πολλὰ γὰρ ἐσπούδασεν ὁ Θεὸς καὶ ἐπρα γματεύσατο, ὥστε τὸν τοῦ γάμου σύνδεσμον ἀῤῥαγῆ μένειν.

[00053]    Καὶ μὴν τοῦτο, φησὶ, γέγονε πρόσκομμα παρὰ τὴν ἀρχήν.

[00054]    Ἰδόντες γὰρ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν Ἑβραίων [l.

[00055]    ἀνθρώπων], ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς.

[00056]    Οὐχὶ τοῦτο γέγονε πρόσκομμα, ἀλλ' ἡ ἀκρασία ἐκείνων.

[00057]    Καλὰς αὐτὰς ἐποίησεν, οὐχ ἵνα ἀναιδεῖς αἱ θυγατέρες γένωνται, ἀλλ' ἵνα ἕκαστος στέργῃ τὴν ἑαυτοῦ.

[00058]    Καὶ συνιέντας, φησὶν, ἐν πάσῃ σοφίᾳ·

[00059]    τουτέστι, σπουδαίους, δεκτι κοὺς πρὸς πᾶσαν σοφίαν·

[00060]    τοῦ διδάξαι αὐτοὺς γράμ ματα καὶ γλῶσσαν Χαλδαίων.

[00061]    Ὁ μὲν οὖν Μωϋσῆς ἰδιώτης ὢν, ὡς βασιλεὺς ἐτράφη·

[00062]    οὗτοι δὲ ἐκ γένους ὄντες βασιλικοῦ, ἐν τάξει δούλων δεσποτικῶν ἀνετρέ φοντο.

[00063]    Καλῶς προοικονομεῖται αὐτοὺς μαθεῖν γράμ ματα καὶ γλῶσσαν Χαλδαίων, ἵν' ὅταν μέλλῃ τῷ βα σιλεῖ διαλέγεσθαι ∆ανιὴλ περὶ τῶν μεγάλων ἐκείνων, μηδεὶς μεταξὺ παρεμπεσὼν κακουργῇ τι τῶν λεγομέ νων.

[00064]    Τίνος δὲ ἕνεκεν καὶ τοῦτο γίνεται;

[00065]    Ἵνα μάθῃς αὐτοῦ τὴν φιλοσοφίαν, καὶ ἴδῃς εὐθέως ἐξ ἀρχῆς πῶς κρείττων ἐστὶ γαστρός.

[00066]    Καὶ μὴν ἕτερος εἶπεν ἂν, Αἰχμάλωτός εἰμι, οὐδαμόθεν ἔχω τὴν ἀναγκαίαν τρο φὴν, συγγνώσεται πάντως ὁ Θεός.

[00067]    Ἀλλ' οὐχ οὕτως οὗτος·

[00068]    οὐ γὰρ μισθῷ τινι καὶ φόβῳ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀγάπῃ ἐδούλευε τῷ Θεῷ, πολλῆς ἀπολαύων ἐπιμε λείας, καὶ ὁ χρόνος οὐ βραχύς.

[00069]    Ἔτη τρία ἐφιλοσό φουν, τὰ τρία ἔτη ἐνήστευον.

[00070]    Ὁρᾷς σύνεσιν;

[00071]    Ἔνθα μὲν ἐχρῆν φυλάξασθαι, σφόδρα ἀκριβὴς, καὶ προνοη τικὸς, καὶ οὐχ ἁπλῶς ἐπιῤῥίπτων ἑαυτὸν, ἀλλ' ἱκε τεύων καὶ δεόμενος·

[00072]    ἔνθα δὲ οὐδὲν ἔβλαπτεν, οὐ παρῃτήσατο μαθεῖν γλῶτταν βαρβαρικὴν καὶ σοφίαν τοιαύτην.

[00073]    Οὐ γὰρ δὴ τὸ μαθεῖν ἔγκλημα ἦν, ἀλλὰ τὸ χρήσασθαι.

[00074]    Οὕτω μάλιστα ἔμαθεν ἂν τὴν σοφίαν τὴν παρ' ἑαυτῷ·

[00075]    ἀπὸ συγκρίσεως πάλιν, ἵνα μάθῃ ὅτι οὐκ ἔστι σοφία ἑτέρα οἵα ἡ Ἑβραίων, ἵνα ἰσχυρό ^[56.196] τερος εἴη.

[00076]    Καὶ μὴν εἰ καὶ παράνομον ἦν, καὶ ἐνταῦθα ἔστη ἂν καὶ ἠγωνίσατο.

[00077]    Εἶδες ὅτι τούτου αἱ ἀρεταὶ, ὅθεν οἱ γαστρίμαργοι, ὅθεν οἱ σκόρδα προτιμῶντες τοῦ μάννα;

[00078]    Ἐντεῦθεν ὁ ∆ανιὴλ ὢν φιλόσοφος ἐφάνη.

[00079]    Καὶ ἐγένοντο ἐν αὐτοῖς ἐκ τῶν υἱῶν Ἰούδα, ∆α νιὴλ, καὶ Ἀνανίας, καὶ Ἀζαρίας, καὶ Μισαήl.

[00080]    Καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὁ ἀρχιευνοῦχος ὀνόματα, τῷ μὲν ∆ανιὴλ Βαλτάσαρ, καὶ τῷ Ἀνανίᾳ Σεδρὰχ, καὶ τῷ Ἀζαρίᾳ Ἀβδεναγὼν [σξρ.

[00081]    Ἀβδεναγὼ], καὶτῷ Μισαὴλ Μισάχ.

[00082]    Τῷ ∆ανιὴλ, φησὶ, Βαλτάσαρ ἐπέθηκεν ὄνομα.

[00083]    Καὶ ὁ θεὸς αὐτῶν οὕτως ἐλέγετο, μᾶλλον δὲ ὁ υἱὸς τοῦ βασιλέως οὕτως ἐλέγετο.

[00084]    Ἐτόλ μησε κἂν οὖν τὸν αἰχμάλωτον οὕτω καλέσαι;

[00085]    Μάλιστα μὲν οὖν ἐτόλμησεν ἄν·

[00086]    πλὴν οὐκ ἔστι τὸ αὐτὸ ὄνομα, ἀλλὰ πολλὴ ἡ διαφορὰ, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ Ἰωσὴφ, προσεκύνησεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ.

[00087]    Καὶ τί μέγα τὸ ὄνομα τοῦτο κληθῆναι αὐτόν;

[00088]    οὐχ ὁρῶμεν καὶ νῦν τοῖς τῶν βασιλέων ὀνόμασιν ἰδιώτας καλουμένους πολλούς;

[00089]    Ἀλλ' οὐκ ἐν τοῖς βασιλείοις, φησί.

[00090]    Τίνος δὲ ἕνεκεν ἡ τῶν ὀνομάτων μεταβολὴ γίνεται;

[00091]    Ὅρα πάντοθεν οἰκονομούμενα τὰ πράγματα.

[00092]    Οὐ πρῶτον ὁρᾷ τὸ ἐνύπνιον, ἕως τοῦ πληρωθῆναι τὰ τρία ἔτη.

[00093]    Ὁρᾷς ὅτι Θεὸς οἰκονομεῖ;

[00094]    Τίνος οὖν ἕνεκεν;

[00095]    Ἵνα πλείονος παῤῥησίας ἀπολαύσῃ.

[00096]    Καὶ μὴν σαφέστερον ἐθαυμάσθη ἂν, καὶ ἐφάνη, εἴποι τις ἂν, εἰ πρὸ τῶν τριῶν ἐτῶν εἶδε τὸ ἐνύπνιον.

[00097]    Ἀλλ' οὐκ ἂν ἦλθε καὶ κατ' αὐτῶν τὸ δόγμα, ἄλλως δὲ οὐδ' ἐπιστεύθη ὁ ∆ανιήl.

[00098]    ∆ιὰ τοῦτο ἐν τοῖς μικροῖς καὶ ἐλάττοσι λαμ βάνει πεῖραν τῆς εὐνοίας τοῦ Θεοῦ τῆς περὶ αὐτοὺς ὁ εὐνοῦχος, ἵν' ὅταν ὑπὲρ τῶν μειζόνων ἀξιῶσιν αὐ τὸν, μὴ διαπιστήσας διαπτύῃ, καὶ ἵνα μάθωσι καλῶς διαλέγεσθαι, ἵνα πλείονες παῤῥησίας ἀπολαύσωσιν.

[00099]    Οὐχ ὁρᾷς ἀπὸ τοῦ ∆αυῒδ τοῦτο γενόμενον;

[00100]    πῶς διηπίστησεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺς ἐπαγγελλομένῳ ἀλλό φυλον αἱρήσειν, ἀπὸ τῆς ἡλικίας κρίνων τὰ πρά γματα;

[00101]    Ὅρα λοιπὸν τῆς ὁδοῦ τὴν αἰτίαν τοῦτον μα θόντα.

[00102]    Τῶν βαρβάρων ἔμαθον ἀκριβῶς Μωϋσῆς καὶ ∆ανιήl.

[00103]    Ἵνα γὰρ μὴ ἀγνοίᾳ δοκῶσι προτιμᾷν τὰ οἰκεῖα τῶν ἀλλοτρίων, τούτου χάριν ἀφίησιν αὐτοὺς μετέχειν κἀκείνων, ἵν' ὅταν ἴδῃς, μᾶλλον δ' ἀκούσῃς Μωϋσέως λέγοντος, ὅτι Οὐκ ἔστι σοφία οἵα ἡ ἡμε τέρα, μήτε φίλτρου, μήτε ἀγάπης εἶναι νομίσῃς τὴν ἀπόφασιν, ἀλλὰ κρίσεως ὀρθῆς.

[00104]    Οὐδὲ γὰρ ἔστιν εἰπεῖν ὅτι διὰ τὸ πρὸς τοὺς διδάξαντας ἄχθος ἀπεπήδησε τῆς ἐκείνων παιδεύσεως.

[00105]    Ἀμφότεροι γὰρ πολλῆς ἀπολαύουσι τῆς τιμῆς, καὶ προτιμῶσι τὰ οἰκεῖα.

[00106]    Ὅπερ οὖν καὶ Παῦλος θαυμάζων ἔλεγεν·

[00107]    Οὐχ εἵλετο πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν ἐν Αἰγύπτῳ θησαυρῶν ^[56.197] τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ.

[00108]    Καὶ ἔθετο ∆ανιὴλ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ μὴ ἀλισγηθῆναι ἐν τῇ τρα πέζῃ τοῦ βασιλέως, καὶ ἐν τῷ οἴνῳ τοῦ πότου αὐτοῦ, καὶ ἠξίωσε τὸν ἀρχιευνοῦχον, ὅπως μὴ ἀλισγηθῇ.

[00109]    Καὶ ἔδωκεν ὁ Θεὸς τὸν ∆ανιὴλ εἰς ἔλεον καὶ εἰς οἰκτιρμὸν ἐνώπιον τοῦ ἀρχιευνού χου.

[00110]    Ὅρα τοῦτον ἄρχοντα τῶν ἀγαθῶν.

[00111]    Οὕτως αὐ τόθεν ἐνέφαινεν, ὅτι μέγας τις ἦν καὶ θαυμαστός.

[00112]    Τοῦτον γὰρ τῷ βελτίονι, καλεῖ ὀνόματι.

[00113]    Ἐν οἷς δὲ δυνατὸν ἦν, τὸν νόμον ἐφύλαττεν.

[00114]    Τίς ἂν ἕτερος, εἰπέ μοι, μίασμα εἶναι ἐνόμισε τὴν τράπεζαν τὴν βασιλικήν;

[00115]    Ὅρα αὐτὸν ἐκ προοιμίων εὐθέως ἐνδεικνύμενον τὴν φιλοσοφίαν.

[00116]    Καὶ ἠξίωσε, φησὶ, τὸν ἀρχιευνοῦχον, ὅπως μὴ ἀλισγηθῇ.

[00117]    Ὅρα πῶς ἐστιν ἀφιλότιμος.

[00118]    Οὐκ εἶπεν, ὅτι Τὴν ψυχήν μου δώσω, ἀλλ' ἠξίωσεν, εἰ δυνατὸν, λαθεῖν.

[00119]    Τίνος ἕνεκεν φιλοτιμοῦμαι;

[00120]    φησί.

[00121]    Ἀλλ' οὐχ ὁ Ἰωσὴφ οὕτως, οὐδὲ Μωϋσῆς.

[00122]    Τί οὖν;

[00123]    ἐκείνων καταγνωσόμεθα;

[00124]    Μὴ γέ νοιτο·

[00125]    οὐ γὰρ ᾔδεσαν ὅ τί ποτε ἦν.

[00126]    Οὔπω γὰρ ἦν κατὰ τὸν νόμον παραίτησις τῶν βρωμάτων.

[00127]    Ὅρα αὐτὸν καὶ ἐλέγχοντα καὶ φιλοσοφοῦντα, καὶ ἐν τοῖς σμικροῖς ἐνδεικνύμενον τὴν φιλοσοφίαν.

[00128]    Καὶ ὅπερ ἔλεγον οἱ ἀπόστολοι, Ταῦτα ἔδει πρόσω ποιῆσαι, κἀκεῖνα μὴ ἀφεῖναι.

[00129]    Ταῦτα δὲ ἔπραττεν, οὐκ ἐπειδὴ εἰδωλόθυτα ἦν, ἀλλ' ἐπειδὴ κεκωλυμένα ὑπὸ τοῦ νό μου ἦν.

[00130]    Πῶς οὖν ἔπεισεν;

[00131]    Ὅρα πῶς εὐθέως ἔλυσέ σοι τὴν ἀπορίαν.

[00132]    Ἔδωκε, φησὶ, ὁ Θεὸς τὸν ∆ανιὴλ εἰς ἔλεον καὶ εἰς οἰκτιρμὸν ἐνώπιον τοῦ ἀρχιευ νούχου.

[00133]    Τοῦτο καὶ ἐπὶ τοῦ Ἰωσὴφ γέγονεν·

[00134]    κἀκεῖ ἠλεήθη Ἰωσὴφ καὶ χάριν εὗρεν ἐπὶ τοῦ ἀρχιμαγεί ρου·

[00135]    πλὴν ἀμφότεροι δοῦλοι, καὶ ἐν οἰκείαις [f.

[00136]    οἰ κίαις] βαρβαρικαῖς.

[00137]    Καὶ γὰρ ἦν ὄντως ἱκανὰ ἐκλῦ σαι τὸν θυμὸν τοῦ βασιλέως τὰ εἰρημένα.

[00138]    Τί λέ γεις;

[00139]    ἐναγῆ τὴν τράπεζαν ὀνομάζεις εἶναι τὴν δε σποτικήν;

[00140]    καθαρώτερος ἡμῖν αὐτὸς ἀνεφάνης;

[00141]    οὐκ οἶδας, ὅτι διὰ τοῦτο καὶ γλῶτταν καὶ γράμματα με μαθήκατε Χαλδαϊκὰ, ἵνα πρὸς τὴν ἡμετέραν μετα στῆτε τάξιν;

[00142]    Πόθεν δ' ὅλως αὐτὸν ᾐδέσθη ὁ εὐνοῦχος;

[00143]    Τὸ παιδίον εὐκαταφρόνητον ἦν, αἰχμάλωτον.

[00144]    Εἰ γὰρ καὶ αἰδέσιμος ἦν, ἀλλ' ὁ κίνδυνος οὐκ εἴα αἰδέσιμον αὐτὸν φανῆναι.

[00145]    ∆ιὰ γὰρ τοῦτο εἰπὼν, ὅτι Ἔδωκεν αὐτὸν εἰς ἔλεον, λέγει τὰ ῥήματα τοῦ εὐνούχου καὶ τὸν πάλιν φόβον.

[00146]    Πῶς;

[00147]    Οὐκ ἦν δυνατὸν, ἀλλὰ κεκωλυμένον, εἰ μὴ ἄνωθεν χάρις πάντα ᾠκονόμει.

[00148]    Καὶ εἶπε ∆ανιὴλ πρὸς Ἀμελασὰρ, ὃν κατέστησεν ὁ ἀρχιευνοῦχος ἐπὶ ∆ανιὴλ, Ἀνανίαν, Ἀζαρίαν, καὶ Μισαήλ·

[00149]    Πείρασον δὴ τοὺς δούλους σου ^[56.198] ἡμέρας δέκα, καὶ δότωσαν ἡμῖν ἀπὸ τῶν σπερ μάτων τῆς γῆς, καὶ φαγόμεθα, καὶ ὕδωρ πιό μεθα·

[00150]    καὶ ὀφθήτωσαν ἐνώπιόν σου αἱ ἰδέαι ἡμῶν, καὶ αἱ ἰδέαι τῶν παιδαρίων τῶν ἐσθιόντων τὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέως·

[00151]    καὶ ὡς ἐὰν ἴδῃς, ποίησον μετὰ τῶν παίδων σου.

[00152]    Καὶ εἰσήκουσεν αὐτὸν, καὶ ἐπείρασεν αὐτοὺς ἡμέρας δέκα.

[00153]    Καὶ μετὰ τὸ τέλος τῶν δέκα ἡμερῶν ὡράθησαν αἱ ἰδέαι αὐτῶν ἀγαθαὶ, καὶ αὐτοὶ ἰσχυροὶ ταῖς σαρξὶν ὑπὲρ τὰ παιδάρια τὰ ἐσθίοντα τὴν τράπε ζαν τοῦ βασιλέως.

[00154]    Πολλὴ ἡ παῤῥησία, μεγί στη ἡ προθυμία, πολλὴ ἡ σύνεσις, μεγάλη ἡ πίστις.

[00155]    Πείρασον τοὺς παῖδας σου ἡμέρας δέκα.

[00156]    Εἶτα ἵνα μὴ νομίσῃς τῆς φύσεως τῶν σπερμάτων εἶναι τὸ φαιδρὸν τοῦ προσώπου, ὅρα δὴ ὕδωρ τὸ μὴ τρέφον.

[00157]    Καὶ οὐχ ἁπλῶς εὐπαθεῖς ἐφάνησαν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀπολαυόντων τῆς τραπέζης τῆς βασιλικῆς εὐπαθέστε ροι.

[00158]    Ὅτι δὲ κρέα καὶ οἶνος πάντων μᾶλλον τρέφειν εἴωθε, παντὶ δῆλόν ἐστι.

[00159]    Ὅρα ἐκ προοιμίων εὐθέως τὴν ἐπανθοῦσαν χάριν ἐκ τῆς προαιρέσεως τῶν παί δων, [καὶ] ἐκ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.

[00160]    Ἡ μὲν γὰρ προαίρεσις ἐκ τοῦ μὴ θελῆσαι, ἡ δὲ χάρις ἐκ τοῦ δυνηθῆναι.

[00161]    Καὶ ὀφθήτωσαν, φησὶ, ἐνώπιόν σου.

[00162]    Σοὶ τὴν κρίσιν ἐπιτρέπομεν.

[00163]    Κούφη δὲ καὶ εὐμαρὴς ἡ χάρις·

[00164]    διὰ τῶν πραγμάτων πιστώθητι.

[00165]    Ἐγὼ μὲν γὰρ οἶδα σαφῶς·

[00166]    καὶ πρὸ τοῦ τέλους οὐκ ἀποφαίνο μαι, διὰ σέ.

[00167]    Ὅρα πῶς καὶ τοὺς οἰκέτας ἐπαίδευσεν εὐθέως, καὶ ἐδίδαξεν, ὅτι φιλόθεός τίς ἐστιν.

[00168]    Καὶ οὐχ ἁπλῶς, Μεθ' ἡμῶν, φησὶ, ποίησον, ἀλλὰ, Μετὰ τῶν παίδων σου·

[00169]    καὶ ἀρχόμενος οὕτως ἔλεγε·

[00170]    Πείρασον τοὺς παῖδάς σου.

[00171]    Οὐ παρῃτοῦντο τὰς ἀνθρωπίνας τιμὰς, ἔνθα τὴν εὐσέβειαν οὐδὲν ἔβλαπτεν, ἐπιδεί ξασθαι·

[00172]    ἐπεὶ καὶ Παῦλος αὐτὸ ποιεῖ.

[00173]    Ἀπολογίας ἀρχό μενος, ἐξ ἐγκωμίων τοῦ δικάζοντος ἄρχεται οὕτω λέγων·

[00174]    Πολλῆς εἰρήνης τυγχάνοντες διὰ σοῦ·

[00175]    καὶ πολιτικοῖς κέχρηται πράγμασι.

[00176]    Καὶ προφητεύων δὲ ὁ Νάθαν προσκυνεῖ τὸν ∆αυῒδ, καὶ ὁ Ἰακὼβ τὸν Φαραὼ, καὶ ὁ Ἀβραὰμ τοὺς συνοίκους.

[00177]    Καὶ οὗτος αὐτὸς, Εἰς τὸν αἰῶνα, φησὶ, ζῆθι.

[00178]    Ὅρα ῥῆμα κολα κείας γέμον.

[00179]    Ἀλλ' οὐκ ἂν εἴποιμι τοῦτο κολακείαν, ἀλλὰ σύνεσιν καὶ σοφίαν.

[00180]    Οὕτω καὶ Παῦλός φησι·

[00181]    Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόμενοι.

[00182]    Οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς ἐδίδασκεν·

[00183]    Ἀπόδοτε τὰ Καίσαρος Καίσαρι, καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.

[00184]    Τί οὖν;

[00185]    τὰ σπέρματα μιαρὰ οὐκ ἦν;

[00186]    Οὐ δαμῶς, οὐδὲ τὸ ὕδωρ.

[00187]    Καὶ τοῦτο διετέλεσαν ἔτη τρία ποιοῦντες.

[00188]    Καὶ μετὰ τὸ τέλος, φησὶ, τῶν ἡμερῶν, ὧν εἶπεν ὁ βασιλεὺς, εἰσαγαγεῖν αὐτοὺς, εἰσ ήγαγεν αὐτοὺς ὁ ἀρχιευνοῦχος πρὸς Ναβουχοδο νόσορ.

[00189]    Καὶ οὐχ εὑρέθησαν ἐκ πάντων αὐτῶν ὅμοιοι ∆ανιὴλ, καὶ Ἀνανίᾳ, καὶ Μισαὴλ, καὶ ^[56.199] Ἀζαρίᾳ.

[00190]    Καὶ ἔστησαν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως·

[00191]    καὶ ἐν παντὶ ῥήματι σοφίας καὶ ἐπιστήμης, ἐν οἷς ἐζήτησε παρ' αὐτῶν ὁ βασιλεὺς, εὗρεν αὐτοὺς δεκαπλασίονας ὑπὲρ πάντας τοὺς ἐπαοιδοὺς, καὶ τοὺς μάγους, τοὺς ὄντας ἐν πάσῃ τῇ βασι λείᾳ αὐτοῦ.

[00192]    Καὶ μετὰ τὸ τέλος τῶν ἡμερῶν, φησὶ, ὡράθησαν αἱ ἰδέαι αὐτῶν ἀγαθαὶ, καὶ εἰς κάλλος καὶ εὐεξίαν ἐπέδωκαν.

[00193]    Ὅρα παρὰ φύσιν τὰ πρά γματα·

[00194]    ὅρα παρανοίγοντα τὸν ∆ημιουργὸν τὴν ἐνέρ γειαν τὴν αὑτοῦ.

[00195]    Καθάπερ γὰρ πλαστογράφος ἐκεῖνος ἂν μάλιστα φανείη, ὁ μὴ μόνον ἀναχωνεῦσαι τὸν χαλκὸν δυνάμενος καὶ διαπλάσαι, ἀλλὰ καὶ τού του οὐχ ἧττον ὁ γενόμενον ἤδη τὸν ἀνδριάντα διορ θῶσαι δυνάμενος·

[00196]    οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν παίδων ἐκείνων ἴδοι τις ἄν.

[00197]    Τοῦ γὰρ ἀπὸ γῆς ἄνθρω πον ποιῆσαι τὸ μετὰ τοιαύτης τροφῆς εὐπαθῆ δεῖξαι τὰ σώματα οὐχ ἧττον εἰς δημιουργίας λόγον τεκμή ριον ἦν.

[00198]    Πόθεν ἡ εὔχροια;

[00199]    πόθεν τὸ ἄνθος ἀποστίλβον;

[00200]    πόθεν ἡ ἰσχύς;

[00201]    Ἴστε δὲ ὅτι καὶ καθαιρεῖ ἰσχὺν ἡ ὑδροποσία, καὶ φάγησις σπερμάτων.

[00202]    Οὐδὲ γὰρ ἄρτον ἠνείχετο φαγεῖν.

[00203]    Οὐκ ὀλίγον δὲ τὸ μέσον τοῦ κατειρ γασμένου σίτου καὶ ἀνεργάστου.

[00204]    Οὐ γὰρ ἐκ τοῦ φα γεῖν μόνον γίνεται ἡ ἰσχὺς, ἀλλὰ καὶ ἐκ τοῦ πεφθῆναι τὰ διδόμενα·

[00205]    ταῦτα δὲ πεφθῆναι οὐκ ἦν κατὰ τὴν φύσιν.

[00206]    Ὅρα τὰ σημεῖα ταῦτα οὐκ ἐκ φιλοτιμίας τῶν αἰτούντων λαμβάνοντα τὴν ἀρχὴν, ἀλλὰ ἀπὸ χρείας ἀναγκαίας ἔχοντα τὴν ὑπόθεσιν.

[00207]    Οὐ γὰρ ἁπλῶς οὐδε νὸς προκειμένου ἐπεπήδησε τῇ πείρᾳ, ἀλλὰ ἀνάγκης αὐτὸν ἐπὶ τοῦτο καλούσης.

[00208]    Οὕτω καὶ πόῤῥω φιλοτι μίας ἦν τῶν παίδων ἡ ψυχή.

[00209]    Καίτοι γε τίς τοσαύτην ἔχων πίστιν, καὶ ἐν μέσοις βαρβάροις ὢν, οὐκ ἂν ἠθέλησεν ἐπιδείξασθαι τοῖς κρατοῦσι τὴν εὔνοιαν, ἣν ὁ Θεὸς ἔχει περὶ αὐτούς;

[00210]    Ἀλλ' οὐχ οὗτοι.

[00211]    Ὅρα καὶ ἐπὶ τῶν ἐλεγχόντων πρεσβυτέρων πάλιν, πῶς ἐξ ἀνάγκης ἔρχεται.

[00212]    ΚΕΦΑΛ.

[00213]    Βʹ.

[00214]    Ἐν τῷ ἔτει δευτέρῳ τῆς βασιλείας Ναβουχοδονόσορ, ἐνυπνιάσθη Ναβουχοδονόσορ ἐνύπνιον, καὶ ἐξέστη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ, καὶ ὁ ὕπνος αὐτοῦ ἐγένετο ἐξ αὐτοῦ.

[00215]    Καὶ μὴν δωδέκατον τοῦτό ἐστιν ἔτος.

[00216]    Εἰ γὰρ τρία ἔτη μετὰ τὸ ἁλῶναι τὴν πόλιν ἦν, ἐκείνη δὲ ἐννάτῳ ἑάλω, δωδέκατον τοῦτό ἐστιν ἔτος.

[00217]    Τινές φασιν ὅτι τῷ αὐτῷ σημείῳ παρ' Ἑβραίοις καὶ οὗτος κἀκεῖνος ὁ ἀριθμὸς γίνεται.

[00218]    Ἡ καὶ σφάλμα γραφικόν ἐστιν, ἢ δευτέρῳ ἔτει παραστῆναι τοὺς ^[56.200] παῖδας.

[00219]    Ἀλλ' οὐκ ἂν ἔχοι λόγον.

[00220]    Πρᾶγμα δὲ συμβαί νει ἀπορώτερον.

[00221]    Ποῖον δὲ τοῦτο;

[00222]    Τὸ μὴ εἰδέναι τί ποτέ ἐστι τὸ ἐνύπνιον.

[00223]    Καὶ σαφῶς τοῦτο γίνεται.

[00224]    Εἰ γὰρ μὴ τοῦτο ἐγένετο, οὐκ ἂν ἐφάνη ἡ σοφία τοῦ ∆ανιήl.

[00225]    Ὁρῶμεν γὰρ ὅτι καὶ ἐκλήθη ἂν, καὶ εἶπε τὸ μέλλον·

[00226]    ἔλεγον

[00291]    αὐτῷ ἀπεκα λύφθη, ἀλλ' ἔτι ἐν ὁράματι·

[00292]    προγυμνάζεται γὰρ ὁ προφήτης.

[00293]    Ὅρα δὲ αὐτοῦ τὴν παῤῥησίαν.

[00294]    Τίς ἡ γνώ μη, φησὶ, ἡ ἀναιδὴς αὕτη;

[00295]    Ἔμοιγε δοκεῖ καὶ πρὸ τῆς εὑρήσεως κεκωλυκέναι τὸν ἀρχιμάγειρον τῆς σφαγῆς, τῷ τε κατηγορῆσαι τῆς ἐγχειρήσεως, τῷ τε ὑποσχέσθαι λύσιν εὑρεῖν τοῦ δεινοῦ.

[00296]    Τί οὖν ἀπεκα λύφθη τῷ ∆ανιήλ;

[00297]    Ἔστι γὰρ καὶ ἐν ἁγίοις ὑπεροχή·

[00298]    διὸ καὶ αὐτὸς προτιμᾶται.

[00299]    Καὶ πῶς εἶδεν;

[00300]    Ἐν ὁρά ματι, φησὶ, οὐ κατὰ ἀνθρωπίνην σοφίαν.

[00301]    Καὶ καλῶς μυστήριον αὐτὸ καλεῖ, ὃ πᾶσιν ἠγνόητο.

[00302]    Καὶ εὐλό γησε τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ.

[00303]    Τὸν παντοκράτορά φησι·

[00304]    τουτέστι, τὸν καὶ ἐκεῖ ἐν τῇ βαρβάρων χώρᾳ δυνά μενον.

[00305]    Οὐδαμοῦ θυσία, καὶ ναὸς, καὶ θυσιαστήριον, ἀλλὰ προαίρεσις ἀγαθή·

[00306]    καὶ πάντα ἠνύετο.

[00307]    Ὅρα, μετὰ τὸ λαβεῖν τὴν αἴτησιν, οὐ πρότερον ἔδραμεν ἐπὶ τὴν αὐλὴν τοῦ βασιλέως, ἕως οὗ τῷ δεδωκότι χά ριν ὡμολόγησε τὴν μεγίστην·

[00308]    οὐ καθάπερ ἡμεῖς ^[56.202] πολλάκις ὑπὸ τῆς χαρᾶς τῶν κατορθουμένων καὶ ἐπιλανθανόμεθα τῆς εὐγνωμοσύνης.

[00309]    Ἀλλ' οὗτος οὐχ οὕτως·

[00310]    ἀλλὰ εὐλόγησε τὸν Θεὸν, καὶ εἶπεν·

[00311]    Εἴη τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ αἰῶνος, καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος.

[00312]    Ἡμεῖς μὲν γὰρ, φησὶ, πρόσκαιροι καὶ ὀλιγοχρόνιοι, οὐ μὴ ὑπὲρ τοῦ χρόνου τούτου τὴν εὐλογίαν ἀναπέμπομεν, ἀλλ' ὑπὲρ παντός·

[00313]    οὐχ ὑπὲρ οὗ ζῶμεν, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τούτου μὲν, καὶ ὑπὲρ τοῦ πρὸ τούτου, καὶ ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος.

[00314]    Ἀεὶ αὐτὸν εὐλογεῖσθαι χρὴ, καὶ φαίνοντα καὶ μὴ φαίνοντα.

[00315]    ∆ιὰ παντὸς γὰρ ἡ πρόνοια αὐτοῦ τέταται.

[00316]    Ὅρα πῶς διὰ τῆς εὐχαριστίας ἐμφαίνει καὶ τὴν γνῶσιν τῶν ὀνειράτων.

[00317]    Ὅτι ἡ σοφία, καὶ ἡ σύνεσις, καὶ ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ ἐστι·

[00318]    τουτέστι, τὸ εἰδέναι τὰ πάντα, καὶ προγινώσκειν.

[00319]    Ἐνταῦθα γὰρ τοῦτό φησι·

[00320]    αὐτὸς οἶδε τὰ πάντα, οὐδὲν ἀγνοεῖ.

[00321]    Τί οὖν;

[00322]    Τοῦτο μόνον;

[00323]    πρόγνωσιν ἔχει μόνον;

[00324]    Καὶ οὐκ εἶπεν, ἔχει, ἀλλ', Αὐτοῦ ἐστι, τὸ φυσικὸν ἡμῖν ἀγαθὸν παραστῆσαι βουλόμενος, ὅτι ἐκ φύσεως ταῦτα αὐτῷ πρόσεστιν.

[00325]    Τί οὖν;

[00326]    πρόοιδε μόνον, οὐχὶ δὲ καὶ ποιεῖ;

[00327]    Ναὶ, καὶ ποιεῖ.

[00328]    Ἀλλοιοῖ και ροὺς καὶ χρόνους.

[00329]    Οὐχὶ τὰς τροπὰς λέγων, ἀλλὰ τὰς τῶν πραγμάτων μεταβολάς.

[00330]    Καθιστᾷ βασιλεῖς, καὶ μεθιστᾷ.

[00331]    Ὅτι μεταβολὰς ἐργάζεται.

[00332]    Ἆρ' οὖν τοῦτο μόνον, ὅτι πρόοιδε καὶ ποιεῖ;

[00333]    οὐχὶ καὶ ἄλλο μέγιστον, ὅτι καὶ ἑτέροις μεταδίδωσι τούτου τοῦ εἰδέναι;

[00334]    ∆ιδοὺς σοφίαν τοῖς σοφοῖς·

[00335]    οὐχὶ πρὸ τούτου οὖσι σοφοῖς, ἀλλὰ τοῖς λαβεῖν.

[00336]    Εἴ τις σοφὸς μὴ παρ' ἐκείνου τὴν σοφίαν ἔχει, οὐ σοφός.

[00337]    Μὴ νομίσατε τέχνην εἶναι τῆς Χαλδαϊκῆς.

[00338]    Καὶ φρόνησιν, φησὶ, τοῖς αἰτοῦσι σύν εσιν.

[00339]    Εἶτα ἴδωμεν πότερον ἐξ ἐπιστήμης αὐτῷ προσ γέγονεν, ἢ κατὰ φύσιν.

[00340]    Καὶ γὰρ καὶ τοῦτο λέγει·

[00341]    Αὐτὸς ἀποκαλύπτει βαθέα καὶ ἀπόκρυφα·

[00342]    οὐκ εἶπεν, εὑρίσκει, ἀλλὰ, Ἀποκαλύπτει ἑτέροις βαθέα ἡμῖν ὄντα καὶ ἀπόκρυφα, τὰ ἐκ μακροῦ τοῦ χρόνου ἀφεστῶτα καὶ κεκρυμμένα.

[00343]    Γινώσκων τὰ ἐν τῷ σκότει·

[00344]    καὶ τὸ φῶς μετ' αὐτοῦ ἐστιν.

[00345]    Ὅρα τί φησι.

[00346]    Ὥσπερ ὁ ∆αυῒδ λέγει·

[00347]    Ὡς τὸ σκότος αὐτῆς, οὕτω καὶ τὸ φῶς αὐτῆς.

[00348]    Τὸ πολὺ τῆς γνώσεως λέ γει, ἤτοι κἂν ἄδηλα ᾖ, αὐτῷ σκότος οὐκ ἔστιν, ἢ ὅτι φῶς αὐτῶν ἐστι.

[00349]    Πῶς γινώσκει τὰ ἐν τῷ σκότει;

[00350]    Ὡσανεὶ φῶς ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ.

[00351]    Μετ' αὐτοῦ ἐστιν ἀεί.

[00352]    Ἀνθρωπίνως λέγει.

[00353]    Ὥσπερ οὐδέν ἐστιν ἐν σκότει τῷ λύχνον ἅπτοντι, οὕτως οὐδὲ τῷ Θεῷ·

[00354]    μᾶλλον δὲ, εἴ τι πλέον, ὥσπερ τῷ τὸ φῶς ἔχοντι ἐν ὀφθαλμοῖς, τῷ ἀεὶ περιφέροντι αὐτὸ φῶς ἐστι.

[00355]    Σοὶ, ὁ Θεὸς πατέρων μου, φησὶ, ἐξομολογοῦμαι, καὶ αἰνῶ, ὅτι σοφίαν καὶ σύνεσιν ἔδωκάς μοι.

[00356]    Εὐκαίρως τῶν πατέρων ἐμνή σθη νῦν, δι' ἐκείνων αὐτὸν δυσωπῆσαι βουλόμενος, καθάπερ εἴ τίς τινα ἐραστὴν σφοδρὸν τῶν ἐρω μένων ἀναμνήσειεν.

[00357]    Ἐξομολογοῦμαι, φησὶ, εὐχα ριστῶ, καὶ αἰνῶ, ὅτι σοφίαν καὶ σύνεσιν ἔδω κάς μοι.

[00358]    Τὴν προτέραν φησί.

[00359]    Καὶ νῦν ἐγνώρισάς μοι ἃ ἠξιώσαμεν παρὰ σοῦ.

[00360]    Ἴσως εἰκὸς αὐτὸν ^[56.203] καὶ ἄλλα ἀξιῶσαι, ὥστε καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτῷ γνωρίσαι.

[00361]    Ὅτι τὸ ὅραμα τοῦ βασιλέως, φησὶ, ἐγνώρισάς μοι.

[00362]    Καὶ εὐθέως ἦλθε ∆ανιὴλ πρὸς Ἀριὼχ, ὃν κατέστησε, φησὶ, ὁ βασιλεὺς ἀπολέ σαι τοὺς σοφοὺς Βαβυλῶνος, καὶ εἶπεν αὐτῷ·

[00363]    Τοὺς σοφοὺς Βαβυλῶνος μὴ ἀπολέσῃς·

[00364]    εἰσάγαγε δέ με ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, καὶ ἀπαγγελῶ τῷ βασιλεῖ τὴν σύγκρισιν τοῦ ὁράματος.

[00365]    Ἔδραμε πρὸς αὐτὸν καί φησι·

[00366]    Τοὺς σοφοὺς Βαβυλῶνος μὴ ἀπολέσῃς.

[00367]    Τίς ἂν ἐφρόντισεν ἐκείνων;

[00368]    Ὅρα τὸ φιλάνθρωπον καὶ ἥμερον τοῦ προφήτου.

[00369]    Ἀλλ' οὐκ ἂν ἠκούσθη, εἰ μὴ κἀκεῖνο προσέθηκεν·

[00370]    Εἰσάγαγέ με, φησὶ, καὶ ἀπαγγελῶ τῷ βασιλεῖ τὴν σύγκρισιν τοῦ ὁράματος.

[00371]    Τότε Ἀριὼχ, φησὶν, εἰσήγαγε τὸν ∆ανιὴλ ἐν σπουδῇ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, καὶ εἶπεν αὐτῷ·

[00372]    Εὕρηκα ἄνδρα ἐκ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας τῆς Ἰουδαίας, ὅστις τὸ σύγκριμα ἀναγγελεῖ τῷ βασιλεῖ.

[00373]    Ἀπὸ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμα λωσίας, φησὶν, εὕρηκα ἄνδρα.

[00374]    Οὐκ ᾐσχύνθη τὸ γένος.

[00375]    Ὅταν γὰρ ἀνάγκη ἐπίκειται μείζων, οὐδὲν τούτων ζητεῖται, ἀλλ' ὁ τῦφος ὁ ἐν ταῖς εὐημερίαις ἅπας καταστέλλεται.

[00376]    Καὶ γὰρ ὁ νοσῶν οὐκ ἄν ποτε τοῦ ἰατροῦ τὴν εὐγένειαν περιεργάσαιτο, καὶ ἄλλως κινδυνεύων ἄνθρωπος οὐκ ἂν πολυπραγμονήσειεν, εἴτε εὐπατρίδης, εἴτε ὁ τυχὼν εἴη ὁ μέλλων αὐτὸν ἐξαρ πάζειν τῶν κινδύνων, ἀλλ' ἓν μόνον ζητεῖ, τὴν ἀπαλ λαγήν.

[00377]    Τίς οὐκ ἂν αἰσχυνθῇ, τίς οὐκ ἂν ἐρυθριάσῃ, ὁρῶν τοὺς μὲν ἐν τῇ πατρίδι πάντας ἀναιρουμένους, τοὺς δὲ αἰχμαλώτους φυσωμένους, καὶ μέγα φρονοῦν τας;

[00378]    Οὐδὲν τούτων, οὐδὲν αὐτὸς ἐνενόησεν, ἀλλ' ἐν σπουδῇ κἀκεῖνος ἐκάλεσε, καὶ οὗτος ἠρώτησεν, οὐκέτι μετὰ τῆς αὐτῆς ἀπονοίας.

[00379]    Ἐπειδὴ γὰρ ἠλέγ χθη διὰ τῆς πείρας ἀνόητα [f.

[00380]    ἀνόνητα] ὁ βασιλεὺς ἐπιζητῶν, τί φησι;

[00381]    Καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς, καὶ εἶπεν τῷ ∆ανιὴλ, οὗ τὸ ὄνομα Βαλτάσαρ·

[00382]    Εἰ δύνασαί μοι ἀναγγεῖλαι τὸ ἐνύπνιον, ὃ εἶδον, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ;

[00383]    Μετὰ πλείονος τῆς ἐπιεικείας διαλέγεται.

[00384]    Οὐκ εἶπεν·

[00385]    Ἂν μὴ δυνηθῇς, τὰ αὐτὰ πείσῃ.

[00386]    Τί οὖν ὁ ∆ανιήλ;

[00387]    Καὶ ἀπεκρίθη ∆ανιὴλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, καὶ εἶπε·

[00388]    Τὸ μυστήριον, ὃ ὁ βασιλεὺς ἐπιζητεῖ, οὐκ ἔστι σοφῶν, μάγων, ἐπαοιδῶν, Γαζαρηνῶν δύναμις ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ·

[00389]    ἀλλ' ἔστι Θεὸς ἐν οὐρανῷ ἀποκαλύπτων μυστήρια, καὶ ἐγνώρισε τῷ βασιλεῖ Ναβουχο δονόσορ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν.

[00390]    Ὅρα σύνεσιν τοῦ προφήτου.

[00391]    Οὐκ εἶπεν εὐθέως·

[00392]    ∆ύναμαι ἀπαγγεῖλαί σοι·

[00393]    ἀλλ' ὃ πρὸ πάντων ἔδει μαθεῖν τὸν βασιλέα, τοῦτο λέγει.

[00394]    Τὸ μυστήριον, φησὶ, ὃ ὁ βασιλεὺς ἐπερωτᾷ, οὐκ ἔστι σοφῶν, μάγων, ἐπαοιδῶν, Γαζαρηνῶν δύναμις ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ·

[00395]    ἔστι Θεὸς ἐν οὐρανῷ ἀποκαλύπτων μυστήρια.

[00396]    Ἀπολογεῖται ὑπὲρ τῶν κακῶς ἀναιρε θέντων, δεικνὺς οὐκ αὐτὸν ὄντα τὸν λέγοντα.

[00397]    Οὐ διὰ τοῦτο, φησὶ, εἶπον, ὅτι οὐκ ἔστι μάγων τοῦτο, ἵνα ἐμαυτὸν ἐκείνων λαμπρότερον δείξω, ἀλλ' ἵνα μάθῃς, ὅτι οὐδὲ ἐγὼ κατὰ ἀνθρωπίνην λέγω φύσιν.

[00398]    Ἀλλ' ἔστι Θεὸς ἐν οὐρανῷ.

[00399]    Οὐκ ἐκεῖ συγκλείων αὐτὸν, ἀλλ' ὡς πρὸς βάρβαρον τέως διαλεγόμενος, καὶ τῆς γῆς ἀπάγων, οὐχ ὡς οἱ ὑμέτεροι οἱ περὶ γῆν στρεφό μενοι.

[00400]    Καὶ ἐγνώρισε τῷ βασιλεῖ Ναβουχοδονόσορ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων.

[00401]    Ὅρα, δι' αἰνιγμάτων λέγει, καὶ τὸ πᾶν κεφάλαιον τῆς ὄψεως ^[56.204] περιλαμβάνει ἐν τοῖς προοιμίοις, καὶ ἀνίησιν αὐτοῦ τὴν διάνοιαν, οὐδὲν φορτικὸν, οὐδὲ ἐπαχθὲς λέγων.

[00402]    Τὸ ἐνύπνιόν σου, φησὶ, καὶ αἱ ὁράσεις τῆς κεφα λῆς σου ἐπὶ τῆς κοίτης σου·

[00403]    τουτέστιν, οἱ δια λογισμοί σου ἐπὶ τῆς κοίτης σου ἀνέβησαν, τί δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα.

[00404]    Καὶ ὁ ἀποκαλύπτων μυστήρια, ἐγνώρισέ σοι ἃ δεῖ γενέσθαι.

[00405]    Κατὰ τὴν τῶν πολλῶν ὑπόνοιαν διαλέγεται, ὡς ὑπὲρ κεφαλῆς τῶν ὀνείρων ἱσταμένων, ἢ ὡς ἐκεῖ τοῦ λογιστικοῦ ὄντος, ἢ τῆς κεφαλῆς, τῶν ὀφθαλμῶν, ἵνα εἴπῃ·

[00406]    Σὺ παρέσχες αἰτίαν.

[00407]    Οὐδὲ ἁπλῶς εἶπεν, ὅτι Ὁ Θεός σοι ἔφηνεν, ἀλλὰ, ∆ιελογίζου τί δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα.

[00408]    Ἐπειδὴ γὰρ τῆς οἰκουμένης ἐκράτησεν, ἐλογίζετο ἄρα εἰ εἰς πάντας αὐτὸς παραπέμψει τὴν βασιλείαν, ἢ τελευτήσει.

[00409]    Εἴωθε γάρ πως τὸ μέγεθος τῆς ἀρχῆς καὶ τῆς φύσεως ἡμᾶς εἰς λήθην ἄγειν, ὅτι θνητός ἐστι.

[00410]    Εἰκὸς οὖν αὐτὸν εἰς τὸ πέλαγος ἐμπεσόντα τῶν οἰ κείων κατορθωμάτων, μὴ σφόδρα πιστεύειν ὅτι ἀποθα νεῖται.

[00411]    Τοῦτο γοῦν καὶ ἕτερος ἔπαθε βασιλεύς.

[00412]    ∆ιὸ καί τις ἔλεγε πρὸς αὐτὸν, Σὺ δὲ ἄνθρωπος εἶ, οὐ Θεὸς, πρὸς τὸν Τύριον λέγων.

[00413]    Καὶ ὅρα πῶς χωρὶς πληγῆς αὐτὸν ἐλέγχει.

[00414]    Οὐ γὰρ εἶπεν, ὅτι Τοῦτο ὑπώπτευσας, ἀλλὰ, Τί δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα.

[00415]    Ταῦτα ἐνενόεις καὶ ἐλογίζου τί ἄρα ἔσται.

[00416]    Ἐπὶ τῆς κοίτης σου.

[00417]    Ὅτε οὐδεὶς ὁ παρενοχλῶν, ἀλλ' ἐν ἡσυχίᾳ ἦν ἡ ψυχή·

[00418]    ὅτε μάλιστα τῶν λογισμῶν ὁ ὄχλος ἡμῖν ἐπεισέρχεται, τῇ τε ἡσυχίᾳ καὶ τῇ ἀργίᾳ ἀποχρώμενος.

[00419]    ∆ιὰ τοῦτο τοῖς πολλοῖς ἔθος τὸν καιρὸν ἐκεῖνον εἰς εὐχὴν ἀναλί σκειν, ἅτε καὶ σχολαζούσης τῆς ψυχῆς, καὶ μεγάλης οὔσης τῆς βλάβης ἐὰν ῥᾳθυμήσωμεν.

[00420]    Καὶ ὁ ἀποκα λύπτων μυστήρια, ἐγνώρισέ σοι ἃ δεῖ γενέσθαι.

[00421]    Ὅρα, δεύτερον ἤδη τοῦ Θεοῦ μέμνηται, καὶ οὐχ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ' ἐκεῖ μέν φησι·

[00422]    Ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ·

[00423]    ἐνταῦθα δὲ, Ὁ ἀποκαλύπτων μυστήρια.

[00424]    Καὶ ἐμοὶ δὲ οὐκ ἐν σοφίᾳ τῇ οὔσῃ ἐν ἐμοὶ παρὰ πάντας τοὺς ζῶντας τὸ μυστήριον τοῦτο ἀπεκαλύφθη, ἀλλ' ἕνεκεν τοῦ τὴν σύγκρισιν τῷ βασιλεῖ γνω ρίσαι, καὶ ἵνα γνῷς τοὺς διαλογισμοὺς τῆς καρδίας σου.

[00425]    Μονονουχὶ λέγων·

[00426]    Ἡ ἀρχὴ τῆς εὑρέσεως οὐ παρ' ἐμοῦ, ἀλλ' οὐδὲ αὐτὸ τοῦτο παρ' ἑτέρου μαθεῖν πλέον ἔχων τῶν ἄλλων.

[00427]    Οὐδὲ γὰρ ἐπειδὴ σοφὸν εἶδεν, τοῦτο ἐποίησεν.

[00428]    Εἰ γὰρ καὶ τούτων εἰρημένων παρ' αὐτοῦ, ὡς Θεὸν αὐτὸν προσεκύνησε·

[00429]    τί, εἰ μὴ τοῦτο ἦν;

[00430]    Ἀλλὰ διὰ σὲ, φησίν.

[00431]    Οὐ σύ μοι χά ριν ἔχειν ὀφείλεις, ἀλλ' ἐγὼ σοί·

[00432]    ἵνα γὰρ σὺ μάθῃς, ἔμαθον ἐγώ.

[00433]    Ὅρα πῶς αὐτὸν οἰκειοῖ πρὸς τὸν Θεὸν, καὶ τὸ μέλλον θαῦμα περὶ αὐτὸν ἔσεσθαι, καὶ τὸ φίλτρον προλαβὼν ἀνατίθησι τῷ Θεῷ.

[00434]    Ὁ γὰρ μαθὼν ὅτι τιμῶν αὐτὸν ὁ Θεὸς τοῦτο ἐποίησεν, εὔδηλον ὅτι ᾠκειώθη ἂν αὐτῷ.

[00435]    Σὲ μᾶλλον ἐτίμησε, φησὶ, ἢ ἐμέ.

[00436]    Εἶδες πῶς ἀφιλότιμος ὁ νέος, πῶς οὐ πρότερον ἅπτε ται τῶν ῥημάτων, ἕως ἂν ἀποστήσῃ αὐτὸν τοῦ μεγά λην περὶ αὐτοῦ δόξαν ἔχειν;

[00437]    Πῶς οὖν οὗτος ἐθύρα δόξαν, ὁ καὶ διδομένην αὐτὴν ἀποκρουόμενος;

[00438]    Καὶ οὐκ εἶπεν, Ἐπειδὴ σέβω τὸν Θεὸν, ἐπειδὴ θεραπεύω αὐτὸν μᾶλλον τῶν ἄλλων, ἀπεκαλύφθη ἐμοὶ, ἀλλ', Ὑπὲρ τοῦ σὲ μαθεῖν ὃ χρησιμώτατον ἦν.

[00439]    Ἐκεῖνο γὰρ καὶ μὴ εἰπόντος, ἠκολούθει τῇ διανοίᾳ ἀκουόντων.

[00440]    ^[56.205] Σὺ βασιλεὺς ἐθεώρεις, καὶ ἰδοὺ εἰκὼν μία, ἡ εἰκὼν ἐκείνη μεγάλη, καὶ ἡ πρόσοψις αὐτῆς ὑπερφερὴς ἑστῶσα πρὸ προσώπου σου, καὶ ἡ ὅρασις αὐτῆς φοβερά.

[00441]    Εἰκὼν ἧς ἡ κεφαλὴ χρυσίου καθαροῦ·

[00442]    αἱ χεῖρες αὐτῆς καὶ τὸ στῆθος καὶ οἱ βραχίονες αὐτῆς ἀργυροῖ·

[00443]    ἡ κοιλία αὐτῆς καὶ οἱ μηροὶ χαλκοῖ·

[00444]    αἱ κνῆμαι σιδηραῖ·

[00445]    οἱ πόδες μέρος μέν τι σιδηροῦν, μέρος δέ τι ὀστράκινον.

[00446]    Ὅρα ποίας ὄψεως ἠξιώθη Ναβουχοδονόσορ.

[00447]    Ἐπειδὴ γὰρ ἔμελλεν εἰς ἔθνη τὸ κήρυγμα διαδίδοσθαι, προανα κρούεται τοῦτο ἄνωθεν τὴν ἐθνικὴν παράδοσιν·

[00448]    καὶ ἐν ἐθνικῇ τοῦτο ὁρᾶται, τοῦ ναοῦ καταλυθέντος, τῶν νομικῶν ἀνῃρημένων.

[00449]    Πλὴν διὰ Ἑβραίων ἑρμηνεύε ται.

[00450]    Εἰ γὰρ καὶ εἰς ἐθνικοὺς ἔμελλε διαδίδοσθαι, ἀλλὰ διὰ Ἑβραίων ἀνδρῶν, τῶν ἀποστόλων.

[00451]    Τοῦτο καὶ ἐπὶ τοῦ Κορνηλίου γέγονε.

[00452]    Προλαμβάνει τὰ ἔθνη, καὶ οὐκ ἀκολουθεῖ.

[00453]    Οὕτω καὶ ἐνταῦθα τὴν εἰκόνα πρῶτος εἶδεν ὁ Ναβουχοδονόσορ, τὴν δὲ γνῶσιν πρῶτος εἶδε ∆ανιήl.

[00454]    Καὶ ἵν' εἰδῇς ὅτι καὶ πρῶτοι καὶ ὕστεροι οἱ Ἰουδαῖοι·

[00455]    πρῶτοι τὰ ἀγαθὰ ἔλαβον, ἀλλὰ οὐκ ᾔδεισαν ὅπερ ἔλαβον, ἵνα ἴσον γένηται.

[00456]    Οὕτω κἀκεῖ πρὸ τοῦ βαπτίσματος κατηξιώθησαν Πνεύματος.

[00457]    Οὕτω καὶ ἐπὶ Ἀβραὰμ πρώτη ἡ πληθὺς ἐκείνη τῶν ἐθνῶν, ὑστέρα δὲ ἡ περιτομή·

[00458]    ἀλλὰ διὰ περιτομῆς ἡ σωτη ρία.

[00459]    Εἶπον ταῦτα μυριάκις οἱ προφῆται τοῖς Ἰου δαίοις, καὶ εἰ μὴ πολλὴ παρ' ὑμῖν ἡ νωθεία, κἂν ἐξεκάλυψα, ποῦ καὶ πότε.

[00460]    Ἐπειδὴ δὲ οὐ προσεῖχον, μεταβαίνει εἰς τὰ ἔθνη λοιπόν.

[00461]    Ἀκούοντες ἐκεῖνοι τούτων τῶν ῥημάτων, κατέπτυον·

[00462]    ὁ ἐθνικὸς ἀκούσας προσεκύνησεν.

[00463]    Ὅρα καὶ τὰ ἐπὶ Χριστοῦ διατυπού μενα.

[00464]    Ἡ Χανανῖτις προσκυνεῖ·

[00465]    οὗτοι οὐ ποιοῦσι τοῦτο, ἀλλ' ἐλαύνουσιν.

[00466]    Οὕτω καὶ ἐνταῦθα ἐκεῖνοι ἔδησαν τὸν Ἱερεμίαν, οὗτος προσεκύνησε τὸν ∆ανιήl.

[00467]    Πάλιν Ἰουδαῖοι τοὺς ἀποστόλους ἀπελαύνουσιν, οἱ Ἕλληνες λέγουσιν, ὅτι Οἱ θεοὶ κατέβησαν πρὸς ἡμᾶς.

[00468]    Ὅταν γὰρ ἡ κρίσις χωρὶς πάθους γίνηται, ἀδέκαστός ἐστι καὶ καθαρά.

[00469]    Ὁρᾷς τοὺς τύπους λάμποντας;

[00470]    Ἐν Βαβυλῶνι τὰ περὶ Χριστοῦ ἀκούεται, καὶ ἀκροατὴς ὁ βάρβαρος γίνεται, ἵνα μάθῃς ὅτι οὐ μόνον ἐθνικοὶ, ἀλλὰ καὶ βάρβαροι ταῦτα ἀκούσονται, ὥσπερ ὁ Παῦλός φησι·

[00471]    Ὀφειλέτης εἰμὶ εὐαγγε λίσασθαι Ἕλλησί τε καὶ βαρβάροις.

[00472]    Καὶ ἵνα μὴ ἀπογνῷς, τὰς ἐλπίδας ὑποτυποῦται.

[00473]    Τί γὰρ οὐκ ἦν κώ λυμα;

[00474]    Ὁ τῦφος ὁ βασιλικὸς, ἡ φύσις αὐτὴ ἡ βαρβα ρικὴ, τὸ εὐτελὲς τοῦ λέγοντος·

[00475]    αἰχμάλωτος γὰρ ἦν·

[00476]    ἡ ἡλικία·

[00477]    νέος γάρ·

[00478]    τὸ τῆς θρησκείας ἀλλότριον.

[00479]    Οὐκ εἶπεν, Ἔδεισε προϊδεῖν τὰ σὰ, τὴν αἰχμαλωσίαν τῆς πόλεως·

[00480]    ἐκεῖνα ἠγνόησας, καὶ ταῦτα προλέγεις;

[00481]    Ἅπερ λέγουσιν οἱ ἀγνώμονες·

[00482]    ἔδει τὸν Χριστὸν ἀναστῆσαι ἑαυτόν.

[00483]    Αὐτὸ τὸ λεγόμενον κατάλυσις τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἦν, καὶ τῆς οἰκουμένης ἁπάσης συντέλεια.

[00484]    Καὶ ἐπίστευσε Ναβουχοδονόσορ.

[00485]    Οὐ γὰρ ἂν, εἰ μὴ ἐπίστευσεν, ἔθυσε τῷ ∆ανιήl.

[00486]    Πιστεύει Ναβουχοδονόσορ, τινὲς δὲ ἀπιστοῦσι τοῦτο.

[00487]    ∆ιὰ τοῦτο πολλαὶ προῤῥήσεις ἐγίνοντο.

[00488]    Εἰ μὴ ἐγένοντο ἐκεῖναι, μηδὲ ταύταις πίστευε.

[00489]    Ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ πλέον ἀσαφῆ ποιῶ τὸν λόγον, φέρε τοῦτον ὑμῖν ἑρμηνεύσωμεν.

[00490]    Πέντε εἶδεν ὕλας, χρυσὸν, ἄργυρον, χαλκὸν, σίδηρον, ὄστρακον.

[00491]    Εἶτα εἰκὼν πᾶσα ὁ χρόνος ἐστὶ, καὶ ἡ ἀκο λουθία τοῦ χρόνου.

[00492]    Καὶ καλῶς εἶπεν, Εἰκών.

[00493]    Εἰκόνι γὰρ ἔοικε τὰ ἡμέτερα, εἰκόνι ἀψύχῳ.

[00494]    Καὶ καλῶς ^[56.206] εἰκὼν ἀπὸ χρυσοῦ.

[00495]    Καθάπερ γὰρ ὁ χρυσὸς, κἂν λαμπρὸς ᾖ, ἀπὸ γῆς ἐστιν, οὕτω καὶ ἡ φύσις ἡ ἡμετέρα, καὶ τὰ πράγματα.

[00496]    Καὶ ὅρα ὅτι κόνις γίνε ται, ὅπερ ἦν πρὸ τούτου.

[00497]    Καίτοι τοῦτο λίθος οὐκ ἂν ἐργάσαιτο.

[00498]    Συντρίψαι μὲν δύναται λίθος, οὐσίαν δὲ μεταβαλεῖν οὐ δύναται.

[00499]    Ἀλλὰ τοῦτο γέγονεν.

[00500]    Εἶδες τὸ μυστήριον τῆς ἀναστάσεως.

[00501]    Καὶ γὰρ τῶν σωμάτων ἡμῖν πρότερον στοιχειωθέντων, καὶ πρὸς τὴν ἀρχαίαν ἐπανελθόντων φύσιν, τὴν γῆν λέγω, τότε ἡ φθορὰ ἐπεισέρχεται.

[00502]    Ταῦτα δὲ πάντα ὁ λίθος ποιεῖ.

[00503]    Ὥστε ὅταν ἴδῃς τὴν εἰκόνα ἐκ διαφόρων συγκειμένην ὑλῶν, καὶ τὴν μὲν κεφαλὴν αὐτῆς λαμπρὰν, τὸ δὲ στῆθος φαυλότερον, καὶ τὴν γαστέρα ἀτιμοτέραν, καὶ τὰς κνήμας εὐτελεστέρας, τὴν διαφορὰν ταύτην περὶ τὴν ὄψιν νόμιζε.

[00504]    Μιᾶς γὰρ οὐσίας τὰ πάντα·

[00505]    καὶ μαρτυ ρεῖ τὸ τέλος, εἰς κόνιν ἅπαντα διαλύον.

[00506]    Οὐ μικρὰ αὕτη φιλοσοφία.

[00507]    Ἐννόησον γὰρ τὴν φιλοσοφίαν ταύ την καὶ ἀπὸ τῶν παρόντων πραγμάτων, ἀπὸ τοῦ κρατοῦντος καταγαγὼν τὸν βασιλεύοντα, τὸν ὕπαρχον, τὸν μετ' ἐκεῖνον, τὸν χαλκὸν, τοὺς μετὰ ταῦτα ὀστρακί νους, σιδηροῦς.

[00508]    Ἀλλ' ἐὰν εἰς τὴν σορὸν ἔλθῃς, κἂν μυριάκις κἀκεῖ βιάζωνται λάρνακα χρυσῆν κατασκευά ζοντες, ὄψει τὴν φύσιν αὐτήν.

[00509]    Πάλιν νόει μοι τὸν πλούσιον, τὸν δέσμιον, ἐκεῖνον τὸν πλούσιον, τὸν πέ νητα μέχρι τοῦ ὀστράκου, καὶ ὄψει πάντα κόνιν.

[00510]    Ἀλλ' ὅρα.

[00511]    Οὐ πρότερον ἐφάνη πάντα κόνις ὄντα, ἕως ὁ λίθος κατέπεσεν.

[00512]    Ἐθεώρεις ἕως ἀπετμήθη λίθος ἀπὸ τοῦ ὄρους ἄνευ χειρῶν, καὶ ἐπάταξε τὴν εἰκόνα, καὶ τοὺς πόδας τοὺς σιδηροῦς καὶ ὀστρα κίνους, καὶ ἐλέπτυνεν αὐτοὺς εἰς τέλος.

[00513]    Τότε ἐλεπτύνθη εἰς ἅπαξ τὸ ὄστρακον, ὁ σίδηρος, ὁ χαλκὸς, καὶ ἐγένοντο ὡσεὶ κονιορτὸς ἀπὸ ἅλωνος θερινῆς·

[00514]    καὶ ἐξῆρεν αὐτὰ τὸ πλῆθος τοῦ πνεύματος, καὶ τόπος οὐχ εὑρέθη αὐτοῖς.

[00515]    Οὐ γὰρ πρότερον ἐφάνη τῶν πραγμάτων ἡ φύσις, ἕως ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης ἀνέτειλεν, ὅτι ὁ χρυσὸς οὐ χρυσός.

[00516]    Ὅρα δὲ καὶ ἐν αὐτῷ τούτῳ οὐ μετὰ τὴν συντριβὴν, ἀλλ' ἔτι ἑστώτων αὐτῶν, οὐδὲν δὲ τοῦτο ἐκείνου τιμιώτερον ὄν.

[00517]    Ὅρα καὶ τῇ ὄψει, καὶ τῷ χρόνῳ, καὶ τῇ ποιότητι ταῦτα ἐκείνων βελτίω.

[00518]    ∆ιὰ γὰρ τοῦτο καὶ χρυσίον ἀπὸ γῆς ἐποίησεν ὁ Θεὸς, ἵνα μηδὲν μέγα περὶ αὐτοῦ φαντασθῇς Τίνος δὲ ἕνεκεν τὴν αὐτοῦ βασιλείαν καλεῖ χρυσῆν, τὴν δὲ τῶν Περσῶν ἀργυρᾶν, καὶ τὴν τῶν Μακεδόνων χαλκῆν, καὶ τὴν τῶν Ῥωμαίων σιδηρᾶν καὶ ὀστρακίνην;

[00519]    Ὅρα καταλλήλους τὰς ὕλας.

[00520]    Ὁ γὰρ χρυσὸς πλούτου μέν ἐστι ἐμφαντικὸν, ἀσθενὲς δὲ, καὶ πρὸς ἀπάτην καὶ πρὸς κόσμον μᾶλλον καὶ φιλοτιμίαν ἐπιτήδειος.

[00521]    Οὕτω καὶ ἐκείνη ἡ βασιλεία ἡ τοῦ βαρβάρου.

[00522]    Πολὺ παρ' αὐτῷ τὸ χρυσίον ἦν καὶ τοῖς βαρβάροις, ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖ λέγονται εἶναι ὕλαι μεταλλικαί.

[00523]    Καὶ γὰρ παρὰ τῶν Σήρων πολὺς ὁ πλοῦτος, ἀλλ' ἄχρηστος.

[00524]    Κεφαλὴν δὲ ἐπέχει, ἐπειδὴ πρώτη ἐφάνη.

[00525]    Ἡ δὲ Περσῶν οὐχ οὕτως εὔπορος, ὥσπερ οὖν οὐδὲ Μακεδόνων·

[00526]    ἡ δὲ Ῥωμαίων χρησιμωτέρα τε καὶ ἰσχυροτέρα, ὑστέρα μὲν τοῖς χρόνοις, διὸ καὶ ποδῶν τάξιν ἐπέχει.

[00527]    Ἔστι δὲ αὐτῆς τὰ μὲν ἀσθενῆ, τὰ δὲ ἰσχυρότερα.

[00528]    Τοιοῦτο τὸ ἀλλό κοτον τῶν ἀνθρώπων.

[00529]    Καὶ ὅταν πληθυνθῇ, φησὶν, ἡ ἀνομία, ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν.

[00530]    ^[56.207] Ἀγάπης δὲ ψυγομένης, ἀνάγκη ἔχθρας εἶναι καὶ πολέμους·

[00531]    τῶν ἐπιβουλευόντων ὄντων καὶ τῶν ἐχθρῶν, ἀνάγκη συνεῖναι τοὺς ἀνθρώπους ἀλλήλοις, ὥσπερ τῷ σιδήρῳ τὸν ὄστρακον.

[00532]    Καθάπερ μὲν ἐκεῖνα τῇ φύσει διέστηκεν, καὶ οὐκ ἂν ἀλλήλοις ὁμιλήσειεν·

[00533]    οὕτω καὶ ταῦτα.

[00534]    Τοῦτο καὶ οἱ προφῆται καὶ οἱ ἀπό στολοι λέγουσι.

[00535]    ∆ιὸ καὶ συντέλεια λοιπόν.

[00536]    Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ Νῶε, τῆς κακίας ἐπιταθείσης, γέγονεν ὁ κατακλυσμός·

[00537]    οὕτω καὶ νῦν.

[00538]    Καὶ καθάπερ σῶμα κάμνον, ὅταν πρὸς τρυφὴν ἔλθῃ, τότε ἀπόλλυται·

[00539]    οὕτω καὶ ὁ κόσμος.

[00540]    Εἰ γὰρ ὅταν ὦσι πέντε δίκαιοι ἐν πόλει, φείδεται τῆς πόλεως, πολλῷ μᾶλλον καὶ ἐπὶ τοῦ κόσμου, ὅταν ὦσι καὶ κατὰ ἀναλογίαν.

[00541]    Καὶ ὁ λίθος ὁ πατάξας τὴν εἰκόνα ἐγενήθη εἰς ὄρος μέγα, καὶ ἐπλήρωσεν πᾶσαν τὴν γῆν.

[00542]    Λίθος, φησὶν, ἔπεσεν ἐξ ὄρους.

[00543]    Ὅρα πότε.

[00544]    Οὐχ ἡνίκα ἡ χρυσῆ, οὐδὲ ἡ ἀργυρᾶ, οὐδὲ ἡ χαλκῆ, ἀλλὰ ἡνίκα ὁ σίδηρος ἐφάνη, Ἔπεσεν ἀπὸ ὄρους, φησί·

[00545]    τὸ ὑψη λὸν ἐμφαίνων, Ἀπὸ ὄρους, εἶπεν.

[00546]    Ἀλλ' ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως ἔδειξεν, ὅτι περὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἐστίν.

[00547]    Ὁ δὲ λίθος ἀπὸ ὄρους ἔπεσε, φησί.

[00548]    Τὸ ἑκούσιον δείκνυσι, καὶ ὡς οὐκ ἀναγκασθείς·

[00549]    οὐ γὰρ εἶπεν, ἐῤῥίφη, ἀλλ', Ἔπεσεν ἀπὸ τοῦ ὄρους·

[00550]    καὶ τὸ ἀπροσδόκητον, καὶ μηδενὸς εἰδότος.

[00551]    Καὶ ἐτμήθη ἄνευ χειρῶν.

[00552]    Τὴν κατὰ σάρκα γέννησιν αἰνίττεται.

[00553]    Εἶδεν ὄρος λέγειν καὶ γυναῖκας, ὡς ὅταν λέγῃ·

[00554]    Ἐκ τοῦ βοθύνου οὗ ὠρύχθητε.

[00555]    Καὶ πολλαχοῦ δὲ λίθος λέγεται διὰ τὸ ἑδραῖον.

[00556]    Ἐφ' ὃδ' ἂν πέσῃ, λικμήσει αὐτὸν, φησὶ, ὥσπερ κονιορτὸν ἀπὸ ἅλωνος θερινῆς·

[00557]    τὸ ἀνυπόστατον ἐνταῦθα δη λῶν.

[00558]    Καὶ ἐξῆρεν αὐτὰ πλῆθος τοῦ πνεύματος, καὶ τόπος οὐχ εὑρέθη αὐτοῖς.

[00559]    Οὕτω γὰρ λύονται αἱ βα σιλεῖαι ὡς μηδὲ γενόμεναι.

[00560]    Καὶ ἐγένετο ὁ λίθος εἰς ὅρος μέγα.

[00561]    Τὰ ἀποστολικὰ ῥήματα τὴν οἰκουμένην ἐπλήρωσεν ἅπασαν.

[00562]    Ποτὲ μὲν οὖν ὄρος ὁ λίθος, ποτὲ δὲ ἀκρογωνιαῖος, ποτὲ δὲ θεμέλιος, ἵνα μάθῃς ὅτι τὰ πάντα πληροῖ.

[00563]    ∆ιὰ τοῦτο ὄρος, ὅτι τὰ πάντα συνέχει·

[00564]    διὰ τοῦτο ἀκρογωνιαῖος, ὅτι τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συν έστηκε.

[00565]    ∆ιὰ τοῦτο θεμέλιος, καὶ ῥίζα ἀμπέλου.

[00566]    Ἐγὼ γάρ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα.

[00567]    Τοῦτό ἐστι τὸ ἐνύπνιον, φησὶ, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ἐροῦ μεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.

[00568]    Σὺ βασιλεὺς βασι λέων.

[00569]    Σοὶ ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ βασιλείαν ἰσχυρὰν καὶ κραταιὰν καὶ ἔντιμον ἔδωκεν ἐν παντὶ τόπῳ, ὅπου κατοικοῦσιν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων·

[00570]    θηρία τε ἀγροῦ, καὶ πετεινὰ οὐρανοῦ ἔδωκεν ἐν τῇ χειρί σου, καὶ κατέστησέν σε κύριον πάντων.

[00571]    Ὅτε ἐπ εδείξατο τοῦ Θεοῦ τὴν ἰσχὺν, τότε μετὰ παῤῥησίας αὐτῷ καὶ τὸ κήρυγμα κηρύττει.

[00572]    Καὶ ὅρα μετὰ κολα κείας ὅσης ἐνίησι τὸν λόγον, καὶ μετὰ τιμῆς.

[00573]    Σὺ ^[56.208] βασιλεὺς, φησὶ, βασιλέων.

[00574]    Σοὶ ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ βασιλείαν ἰσχυρὰν καὶ κραταιὰν καὶ ἔντιμον ἔδω κεν ἐν παντὶ τόπῳ, ὅπου κατοικοῦσιν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων·

[00575]    θηρία τε ἀγροῦ, καὶ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ ἔδωκεν ἐν τῇ χειρί σου.

[00576]    Οὐ τῶν συγγενῶν ἀνθρώπων μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐρήμου, καὶ τῶν ὑπὲρ κεφαλῆς ἄρχεις.

[00577]    Ὅρα πῶς ἐνεδείξατο τοῦ Θεοῦ τὴν δωρεὰν ἐκείνην τὴν ἐν ἀρχῇ γενομένην·

[00578]    Καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης, καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ·

[00579]    ἵνα μάθῃς ὅτι καὶ τῆς ἐρήμου δημιουργὸς αὐτὸς, ὅτι καὶ θηρίων ποιητὴς, οὐχὶ τῶν ἡμέρων μό νον.

[00580]    Καὶ ἐν παντὶ τόπῳ, ὅπου κατοικοῦσιν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, σοὶ ἔδωκε τὴν βασιλείαν ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ.

[00581]    Οὐκέτι φησί·

[00582]    Ἔστι Θεὸς ἐν οὐρανῷ.

[00583]    Ὅρα πῶς κατὰ μικρὸν εἰσάγει τὸ δόγμα.

[00584]    Πρῶτον εἶπεν, ὅτι ἐκεῖ οἰκεῖ, ἵνα μὴ περὶ τὴν γῆν αὐτὸν φαντασθῇ.

[00585]    Ἐπειδὴ δὲ ἐδέξατο τὸ δόγμα ἐκεῖνο, πάλιν αὐτὸν ἀφίστησι, καὶ τοῦτο δεικνὺς, ὅτι δημιουργός ἐστιν αὐτοῦ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ∆εσπότης καὶ Κύριος, οὐχὶ τόπον αὐτὸν ἔχων, ἀλλ' ἔργον αὐτοῦ τοῦτο.

[00586]    Εἰ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ Κύριος, δύναται δοῦναί σοι τὴν γῆν.

[00587]    Αὐτὸς ἔλαβε τὸν οὐρανὸν, καὶ σοὶ τὴν γῆν ἔδω κεν.

[00588]    Ὅπερ γάρ ἐστιν ἐκεῖνος ἐκεῖ, τοῦτο σὺ ἐπὶ τῆς γῆς, πάντων ἀνώτερος, πάντων ἄρχων, πάντων κε φαλή.

[00589]    Καὶ τῶν ἐπὶ τῆς γῆς σοι πλέον ἔδωκεν, κεφα λήν σε ποιήσας, καὶ χρυσῆν δείξας σου τὴν βασιλείαν, χρυσίου καθαροῦ.

[00590]    Σὺ εἶ ἡ κεφαλὴ ἡ χρυσῆ.

[00591]    Καὶ ὀπίσω σου ἀναστήσεται βασιλεία ἑτέρα ἥττων σου, ἥ ἐστιν ἄργυρος·

[00592]    καὶ βασιλεία τρίτη, ἥ ἐστιν ὁ χαλκὸς, ἣ κυριεύει (l.

[00593]    κυριεύσει) πάσης τῆς γῆς.

[00594]    Τοιαύτη γὰρ ἡ Μακεδόνων ἐγένετο.

[00595]    Καὶ βασιλεία τετάρτη, ἥτις ἐστὶν ἰσχυρὰ ὡς ὁ σίδηρος.

[00596]    Ὃν τρόπον γὰρ λεπτύνει ὁ σίδηρος καὶ δαμάζει πάντα, οὕτω πάντα λεπτυνεῖ καὶ δαμάσει.

[00597]    Καὶ τετάρτη, φησὶν, ἡ Ῥωμαίων.

[00598]    Οὐ λέγει δὲ τὰ ὀνόματα.

[00599]    Τίνος ἕνεκεν;

[00600]    ἢ (f.

[00601]    μή) γὰρ ἂν σαφέστερον τὸν λόγον ἐποίησεν, ὥστε μὴ πολλοὺς ἀφανίσαι τὰ βιβλία.

[00602]    Καὶ ὅτι εἶδες τοὺς πόδας, καὶ τοὺς δακτύλους, μέρος μέν τι ὀστράκινον, μέρος δέ τι σιδηροῦν, βασιλεία διῃρημένη ἔσται, καὶ ἀπὸ τῆς ῥίζης τῆς σιδηρᾶς ἔσται ἐν αὐτῇ, ὃν τρόπον εἶδες τὸν σί δηρον ἀναμεμιγμένον τῷ ὀστράκῳ τῷ πηλίνῳ.

[00603]    Καὶ οἱ δάκτυλοι τῶν ποδῶν μέρος μέν τι σιδη ροῦν, μέρος δέ τι ὀστράκινον, μέρος τῆς βασι λείας ἔσται ἰσχυρὸν, καὶ ἀπ' αὐτῆς ἔσται συν τριβόμενον.

[00604]    Καὶ ὅτι εἶδες τὸν σίδηρον ἀναμεμιγμέ νον τῷ ὀστράκῳ τῷ πηλίνῳ, συμμιγεῖς ἔσονται ἐν σπέρματι τῶν ἀνθρώπων, καὶ οὐκ ἔσονται προσ κολλώμενοι, καθὼς ὁ σίδηρος οὐκ ἀναμίγνυται μετὰ τοῦ ὀστράκου.

[00605]    Πότε τοῦτο ἐπὶ Ῥωμαίων γέ γονεν;

[00606]    Ὁρᾷς καὶ βασιλείας γενομένας τοιαύτας;

[00607]    Οὐχὶ ἀπὸ βασιλικοῦ γένους ἅπαντας, ἄλλως δὲ καὶ ἀπίστους (l.

[00608]    ἀπίστως) πολλοὺς διακειμένους.

[00609]    Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν βασιλέων ἐκείνων ἀναστήσει ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ βασιλείαν, ἥτις εἰς τοὺς αἰῶνας οὐ διαφθαρήσεται·

[00610]    καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ λαῷ ἑτέρῳ οὐχ ὑπολειφθήσεται·

[00611]    λεπτυνεῖ καὶ λικμή σει πάσας τὰς βασιλείας·

[00612]    καὶ αὐτὴ ἀναστήσεται ^[56.209] εἰς τοὺς αἰῶνας.

[00613]    Ἄγε μοι τοὺς Ἰουδαίους ἐνταῦθα.

[00614]    Τί ἂν εἴποιεν περὶ τῆς προφητείας ταύτης;

[00615]    Οὐ γὰρ δή που περὶ ἀνθρωπίνης ταῦτα θέμις εἰπεῖν, ὅτι ἄπειρος ἔσται ἡ βασιλεία, ἀλλ' εἰκὸς εἶναί τινα, περὶ οὗ ταῦτα λέλεκται.

[00616]    Εἰ δὲ λέγοις, περὶ τοῦ Πατρὸς εἰρῆσθαι, ἀλλ' ἄκουε τί φησι·

[00617]    Ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν βασιλέων ἐκείνων, τῶν Ῥωμαίων δηλονότι.

[00618]    Ἄλλως δὲ εἰ λέγοιεν, Καὶ πῶς τὸν χρυσὸν συνέτριψε, τὴν Βαβυλωνίων βασιλείαν πάλαι κατασκευασθεῖσαν;

[00619]    πῶς δὲ τὸν ἄργυρον, τὴν Περσῶν;

[00620]    πῶς δὲ τὸν χαλκὸν, τὴν Μακεδόνων;

[00621]    ταῦτα γὰρ πάλαι ἐγένετο, καὶ τέλος ἔλαβεν.

[00622]    Ἀλλὰ μὴ θαυμάσῃς, ἀγαπητέ.

[00623]    Εἰ γὰρ ὁ Παῦλος οὐκ ἐτόλμησε φανερῶς εἰπεῖν, ἀλλ', Ἕως οὗ ὁ κατ έχων, φησὶ, ἐκ μέσου γένηται·

[00624]    πολλῷ μᾶλλον ὁ προφήτης.

[00625]    Τί γὰρ ὄφελος, εἰπέ μοι, ἀπὸ τοῦ φανερῶς εἰπεῖν ἐγίνετο;

[00626]    Εἰ δὲ λέγοιεν, Πῶς συνέτριψε τὸν χαλκὸν, τὸν σίδηρον;

[00627]    τοῦτο κοινὸν ἔσται τὸ ζήτημα;

[00628]    καὶ γὰρ ἐπ' αὐτῶν ὁμοίως διαπορήσεται, πῶς τὰς ἤδη σβεσθείσας βασιλείας καθαιρεῖ;

[00629]    Ἀλλὰ τὸ καθαι ρεῖν ἑτέρας, ἐν αἷς αἱ τοιαῦταί εἰσιν, εἰκότως ἐμποιεῖ.

[00630]    Ἄλλως δὲ λανθανόντως τοῦτο εἰργάζετο, καὶ πρὸ τούτου Θεὸς ὢν, καὶ οὐ τότε φανεὶς, ὥστε εἰκότως ἀμφισβητοῖτε.

[00631]    Εἰ δὲ βούλοιτό τις καὶ ἐν τῷ παρόντι καιρῷ λαμβάνειν τὴν προφητείαν, οὐκ ἂν ἁμαρτήσε ται.

[00632]    Καὶ γὰρ καὶ νῦν συνέτριψε τὰς βασιλείας, τὸν τῦφον Μακεδόνων τὸ κῦρος.

[00633]    Ὅταν γὰρ ἴδῃς μάρτυρας, ἵνα τὸ πρόσταγμα ἐκείνου πληρωθῇ, τοῦτο ποιοῦντας, καὶ πολλῷ μᾶλλον τὸν θάνατον ὑπομένον τας, ὄψει αὐτοῦ τὴν βασιλείαν, καὶ πῶς τὴν γῆν ἐν έπλησεν.

[00634]    Εἶδες προφητείας.

[00635]    Εἰ μὴ ἐξέβη τὰ ἐπ' ἐκεί νων, μηδὲ τῇ συντελείᾳ πίστευε.

[00636]    Εἶτα ἐπάγει·

[00637]    Ὃν τρόπον εἶδες, ὅτι ἀπὸ ὄρους ἐτμήθη λίθος ἄνευ χειρῶν, καὶ ἐλέπτυνε τὸ ὄστρακον, τὸν σίδηρον, τὸν χαλκὸν, τὸν ἄργυρον, τὸν χρυσὸν, ὁ Θεὸς ἐγνώρισε τῷ βασιλεῖ ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα.

[00638]    Καὶ ἀληθινὸν τὸ ἐνύπνιον, καὶ πιστὴ ἡ σύγκρισις αὐτοῦ.

[00639]    Ὅρα πῶς πιστοῦται τὰ λεχθέντα, ἀπὸ τῶν φανερῶν τὰ ἀφανῆ, τὸ μονονουχὶ λέγων, εἰπὼν τὸ ἐνύπνιον, ἐπίστευσε (l.

[00640]    πίστευε) τῇ συγκρίσει.

[00641]    Τί οὖν ὁ βασιλεύς;

[00642]    Τότε, φησὶν, ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονό σορ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπόν σου (l.

[00643]    αὐτοῦ), καὶ τῷ ∆ανιὴλ προσεκύνησεν, καὶ μάννα καὶ εὐωδίαν εἶπεν σπεῖσαι αὐτῷ.

[00644]    Εὐθέως οὕτως ἐπιστεύθη.

[00645]    Καὶ εἰκότως εἶπε, μάννα καὶ εὐωδίαν σπεῖσαι αὐτῷ.

[00646]    Εἶδες θαῦμα μέγιστον.

[00647]    Εἶδες πῶς ἔθος τοῖς Ἕλλησιν ἀπὸ ἀνθρώπων θεοὺς ποιεῖν.

[00648]    Ὥστε ὅταν λέγωσι, Πόθεν ἡ εἰδωλολατρεία;

[00649]    μάνθανε τὴν ἀρχήν.

[00650]    Οὕτω καὶ τοὺς ἀποστόλους ἐξ ἀνθρώπων ἐποίουν θεούς.

[00651]    Οὕτω καὶ ὁ διάβολος ἐφιλονείκησε παρὰ τὴν ἀρχὴν τὴν ἀσέβειαν εἰσαγαγεῖν, λέγων·

[00652]    Ἔσεσθε ὡς θεοί.

[00653]    Καὶ ἐπειδὴ τότε οὐκ ἴσχυσεν, ὕστερον ἐπιχειρεῖ, πανταχοῦ φιλο νεικῶν τὴν πολυθεΐαν εἰσαγαγεῖν.

[00654]    Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ^[56.210] βασιλεὺς εἶπεν τῷ ∆ανιήλ·

[00655]    Ἐπ' ἀληθείας οἶδα ὅτι ὁ Θεὸς ὑμῶν αὐτός ἐστι Θεὸς ζῶν, καὶ Κύριος τῶν βασιλέων.

[00656]    Ἀπὸ τούτου μόνου οὕτως εὐθέως ἐπίστευσεν, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι μυρία τοιαῦτα ἀκούοντες οὐ προσεῖχον.

[00657]    Ὁρᾷς πῶς σοι δείκνυσι τῶν ἐθνῶν εὐγνωμοσύνην;

[00658]    Ἐπειδὴ γὰρ ὁ καιρὸς παρεγένετο λοιπὸν, καθ' ὃν ἔδει τὸ κήρυγμα εἰς ἐκείνους ἐξενεχθῆ ναι, προλαμβάνων ἀπολογεῖται διὰ τῶν προγόνων αὐτῶν, ὅτι οὐ μάτην, οὐδὲ ἁπλῶς ἐκείνους τούτων προτιμᾷ.

[00659]    ΚΕΦΑΛ.

[00660]    Γʹ.

[00661]    Ἔτους ὀκτωκαιδεκάτου Ναβουχοδονόσορ ὁ βα σιλεὺς ἐποίησεν εἰκόνα χρυσῆν.

[00662]    Ὕψος αὐτῆς πηχέων ἑξήκοντα, καὶ εὖρος αὐτῆς πηχέων ἕξ·

[00663]    ἔστησεν αὐτὴν ἐν πεδίῳ ∆εηρᾷ ἐν χώρᾳ Βαβυλῶ νος.

[00664]    Καὶ Ναβουχοδονόσορ ἀπέστειλε εἰσαγαγεῖν πάντας τοὺς ὑπάτους, καὶ στρατηγοὺς, καὶ το πάρχας, ἡγουμένους καὶ τυράννους, καὶ τοὺς ἐπ' ἐξουσιῶν, καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας τῶν χωρῶν ἐλθεῖν εἰς τὰ ἐγκαίνια τῆς εἰκόνος, ἧς ἔστησε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεύς.

[00665]    Ὅρα τὴν ἀλή θειαν τῶν πραγμάτων λάμπουσαν·

[00666]    καίτοι τίς οὐκ ἂν αἰσχυνθῇ τοῦτο ἀποκαλύψαι;

[00667]    Τί λέγεις;

[00668]    ὁ προσκυνή σας, ὁ μάννα σπείσας, ὁ τὸν Θεὸν οὕτω τιμῶν, καὶ θαυμάσας καὶ ὑπερεκπλαγεὶς, οὗτος, οὐδὲ μακροῦ παρελθόντος χρόνου, εὐθέως ἐπὶ τὴν προτέραν ἐπαν έρχεται πλάνην;

[00669]    Καλῶς γε.

[00670]    Οὐ γὰρ αὐτὸν κατεπλή ξατε τοῖς σημείοις·

[00671]    ἀλλ' οὐδὲν τούτων ἐνενόησαν, ἀλλ' ἓν μόνον ὁρῶσιν, ὅπως γυμνὴν τὴν ἀλήθειαν παρακατάθωνται.

[00672]    Ἐπειδὴ γὰρ τὴν πόλιν εἷλε (τότε γὰρ αὐτὴν εἷλε, καὶ αὐτῆς ἐκράτει), ἔστησε τὴν εἰ κόνα, ἴσως εἰς τῦφον ἀρθείς.

[00673]    Τινές φασιν, ὅτι τῆς εἰκόνος ἐκείνης μεμνημένος τῆς ἐν τοῖς ὀνείροις αὐτῷ δειχθείσης·

[00674]    ἄλλοι δὲ λέγουσιν, ὅτι εἰς θεοὺς ἑαυτὸν ἀναγαγεῖν βουλόμενος.

[00675]    Καὶ γὰρ ταύτην εἶχον ἐπιθυ μίαν οἱ παλαιοὶ, ὥστε νομίζεσθαι θεοὶ, καθάπερ ὁ διάβολος.

[00676]    Καὶ ὅρα τὴν ἔκβασιν.

[00677]    Ἀφεὶς ποιῆσαι ἑαυ τὸν προσκυνεῖσθαι, τὴν εἰκόνα ἐποίησε προσκυνεῖσθαι, ἐκ πολλοῦ τοῦ περιόντος τοῦτο κατασκευάσαι βουλό μενος, καὶ τῷ μεγέθει, καὶ τῷ τοῦ σώματος ὄγκῳ καταπλῆξαι θέλων, καὶ ἀπὸ τοῦ τόπου πάλιν.

[00678]    Ἐν τόπῳ ∆εηρᾷ, φησί.

[00679]    Ὕπιον [l.

[00680]    ὕπτιον] ἴσως ἦν τὸ πε δίον.

[00681]    Εἰσὶν ἄνδρες Ἰουδαῖοι, οὓς κατέστησας ἐπὶ τὰ ἔργα Βαβυλῶνος, Σεδρὰχ, Μισὰχ, Ἀβδεναγώ.

[00682]    Οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι οὐχ ὑπήκουσαν, βασιλεῦ, τῷ δόγματί σου, καὶ τοῖς θεοῖς σου οὐ λατρεύουσιν, καὶ τῇ εἰκόνι τῇ χρυσῇ ᾗ ἔστησας οὐ προσκυ νοῦσι.

[00683]    Τότε Ναβουχοδονόσορ ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ εἶπεν ἀγαγεῖν τὸν Σεδρὰχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδεναγώ.

[00684]    Πῶς ὁ ∆ανιὴλ ἐνταῦθα οὐ φαίνεται;

[00685]    Ἐμοὶ δοκεῖ, φοβούμενος ἐκείνους μὴ καταγγεῖλαι αὐτὸν, ἢ τὸν βασιλέα αἰδούμενον μὴ ἀναγκάσαι, ὥστε μὴ ἔχειν κατήγορον φανερόν.

[00686]    Τινὲς δέ φασιν, ἐπειδὴ Βαλτάσαρ ἐκαλεῖτο·

[00687]    τὸ δὲ ὄνομα τοῦτο τοῦ εἰδώλου τοῦ παρ' αὐτοῖς ἦν.

[00688]    Ὁ Θεὸς οὖν ᾠκονόμησε μὴ ἐμβληθῆναι εἰς τὴν κάμινον, ὥστε μὴ τῇ προσηγορίᾳ τὴν ἰσχὺν ἐπιγράψαι, καὶ διαφυγεῖν.

[00689]    Τί οὖν οἱ τρεῖς παῖδες;

[00690]    Μάλιστα μὲν γὰρ ἔμελλον καὶ αὐτοὶ διελέγχειν τὸ πρᾶγμα.

[00691]    Πλὴν ἐπὶ τῆς προῤῥήσεως πῶς οὐκ ᾠκονό μησε τοῦτο ὁ Θεός;

[00692]    ∆ιέβαλλον αὐτοὺς οἱ Χαλδαῖοι·

[00693]    πολλὰ γὰρ ἡ βασκανία ποιεῖ.

[00694]    Οὐκ ἔφερον τοὺς αἰχμα λώτους κρατοῦντας αὐτῶν ὁρῶντες.

[00695]    Ἀλλ' ὅρα.

[00696]    Καθ ^[56.211] άπερ ἐπὶ τοῦ ∆ανιὴλ, πρότερον ἔμαθον αὐτοῦ τοὺς τρόπους καὶ τὴν ἐπιείκειαν, καὶ τότε τὰ σημεῖα ἑώ ρων·

[00697]    οὕτω καὶ ἐνταῦθα ἄγονται εἰς μέσον, καὶ πρῶτον αὐτῶν τὴν προαίρεσιν ἀπεγύμνωσεν ὁ Θεός·

[00698]    κἀκεῖνοί τε οὕτω παρεσκευασμένοι οὐκ ἐπεπήδησαν εἰς τὸ μέ σον.

[00699]    Ἴστε δὲ ὅτι ἄνθρωπος τῆς παρούσης ζωῆς ἀπ εγνωκὼς, καὶ ῥᾳδίως φέρων τὴν τελευτὴν, οὐδὲν παρ αιτήσαιτο τολμῆσαι, καὶ τῶν σφόδρα δοκούντων τολμηρῶν εἶναι.

[00700]    Ἀλλ' ὅμως καὶ οὗτοι θανάτου ὑπερορῶντες ἐπιεικεῖς ἦσαν, οὐδὲν ἀπὸ τῆς ἀνδρείας εἰς θρασύτητα παραβλαβέντες, οὐδὲ φιλοτιμίᾳ τοῦτο ποιοῦντες.

[00701]    Καὶ οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι οἱ τρεῖς, Σεδρὰχ, Μισὰχ, Ἀβδεναγὼ, ἔπεσον εἰς μέσον τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης, πεπεδημένοι.

[00702]    Καὶ πε ριεπάτουν ἐν μέσῳ τῆς φλογὸς, ὑμνοῦντες τὸν Θεὸν, καὶ εὐλογοῦντες τὸν Κύριον.

[00703]    Ὅρα, οὐ θαυμαστὸν τοῦτο καὶ παράδοξον, τὸ καὶ περιπατεῖν καὶ ὑμνεῖν, καθάπερ ἐν κολυμβήθρᾳ ὑδάτων;

[00704]    Καίτοι οὐδὲν κωλύον ἦν ἐκεῖ, ἐπείπερ Θεὸς ἠβουλήθη.

[00705]    Τοιοῦτον εἶναι ἐμοὶ δοκεῖ κἀκεῖνο τὸ πῦρ, τὸ τοὺς ἔξω κατακαῦσαν·

[00706]    καὶ τοῦτο πῦρ, κἀκεῖνο τὸ πῦρ·

[00707]    καὶ ταῦτα σώματα, κἀκεῖνα τὰ σώματα·

[00708]    καὶ τῶν μὲν ἥψατο, τῶν δὲ ἀπέσχετο.

[00709]    Εἶδες ὅσον ἀγαθὸν προαίρεσις καλλίστη;

[00710]    ἐθαύμασας αὐτῶν τὴν προαί ρεσιν;

[00711]    Θαύμασον τοῦ ∆εσπότου τὴν εὔνοιαν, καὶ τὴν τιμὴν, ἣν εἰς αὐτοὺς ἐπεδείξατο.

[00712]    Τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω, φησί.

[00713]    Εἱστήκει τὸ θέατρον ἅπαν.

[00714]    Ὑπὲρ τὴν φύσιν ἐφθέγξαντο, ὑπὲρ τὴν φύσιν αὐτοὺς τιμᾷ.

[00715]    Ὅρα τὰ τοῦ ∆εσπότου δυναμένους τοὺς οἰκέτας.

[00716]    Τί θαυμάζεις, εἰ βασιλέως καταγελῶσιν, ὅταν αὐτοὺς τὰ στοιχεῖα αἰδῆται καὶ θαυμάζῃ;

[00717]    Ἐκκλησία γέ γονεν ἡ κάμινος.

[00718]    αὐτῷ ἐῴκει τῷ οὐρανῷ.

[00719]    Ἐνταῦθα ἤδη τῆς ἀφθαρσίας πεῖραν ἔλαβον.

[00720]    Ἐπεὶ καὶ παρὰ τὴν ἀρχὴν παθητὰ τὰ σώματα ἡμῶν ἡ ἁμαρτία πε ποίηκεν·

[00721]    ὅταν γοῦν τὰ δίκαια πράττῃ, πάλιν ἀπαθῆ γίνεται.

[00722]    Καὶ περιεπάτουν, φησί.

[00723]    Ἀλλ' ἴδωμεν τί φθέγγονται·

[00724]    τῆς μυστικῆς ἀκούσωμεν φωνῆς μεθ' ἡσυ χίας πολλῆς.

[00725]    Εἶδες ἄτακτον φωνὴν καὶ συγκεχυμένην τῆς σαμβύκης, καὶ τοῦ ψαλτηρίου, καὶ τῆς μουσικῆς;

[00726]    Ἄκουσον φωνῆς ἀπὸ πυρός.

[00727]    Οὐ θαυμαστὸν ἐδόκει σοι τὸ φωνὴν ἀπὸ πυρὸς φέρεσθαι Θεοῦ;

[00728]    Ἰδοὺ καὶ τοῖς δούλοις αὐτοῦ τοῦτο ἐχαρίσατο.

[00729]    Ποῖος ἀὴρ πληττόμε νος τὴν φωνὴν ἀπετέλει;

[00730]    Οὐχὶ τοῦτο ἀεὶ τοῖς μέλ λουσι κατακαίεσθαι παραινοῦσι, διανοίγειν τὰ στό ματα, ὡς οὐδὲ μικρὸν δυναμένης τῆς δυνάμεως ἐν απομεῖναι τῷ σώματι λοιπόν;

[00731]    Ὅρα συμφωνίαν μουσι κὴν, ὥσπερ ἐξ ἑνὸς στόματος πάντας ὑμνοῦντας.

[00732]    Καὶ συστὰς Ἀζαρίας προσηύξατο οὕτως·

[00733]    καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὐτοῦ ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸς εἶπεν.

[00734]    Ἵνα μὴ νομίσῃς, ὅτι ὑπὲρ τῶν παρόντων εὐχαριστοῦσι μό νον, ὑπὲρ τῆς αἰχμαλωσίας, καὶ τῶν δεινῶν ἐκείνων τῶν συμβεβηκότων αὐτοῖς παρακαλοῦσι τὸν Θεόν.

[00735]    Ὅρα πῶς ἄρχονται.

[00736]    Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε ὁ Θεὸς τῶν πα τέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας.

[00737]    Ὁ δὲ ἄγγελος Κυρίου συγκατέβη τοῖς περὶ τὸν Ἀζαρίαν εἰς τὴν κάμινον, καὶ ἐξετίναξε τὴν φλόγα τοῦ πυρὸς ἐκ τῆς καμί ^[56.212] νου, καὶ ἐποίησε τὸ μέσον τῆς καμίνου ὡς πνεῦμα δρόσου διασυρίζον·

[00738]    καὶ οὐχ ἥψατο αὐτῶν τὸ καθ όλου τὸ πῦρ, καὶ οὐκ ἐλύπησεν αὐτοὺς, καὶ οὐ παρηνώχλησεν.

[00739]    Οὕτως οὐκ αὐτομάτως ταῦτα ἐγένετο.

[00740]    Καὶ οὐ μόνον οὐ κατεκαύθησαν, ἀλλ' οὐδὲ παρηνώχλησεν αὐτοὺς τὸ πῦρ, οὐδὲ ἐλύπησεν, οὐδὲ τὸ τυχὸν οἷον, οὐδὲ θέρμην ᾔσθοντο.

[00741]    ∆ιὰ τοῦτο δὲ καὶ ἐπὶ τοσοῦτον ἡ φλὸξ ἀνῆλθεν, ὥστε καὶ τοῖς ἔξωθεν φαίνεσθαι.

[00742]    Καὶ ἡ ἐμβαλλομένη δὲ ὕλη ἱκανὴ ἦ αὐτοὺς πιστώσασθαι, καὶ τὸ μὴ δια λείπειν, καὶ τὸ ἐπὶ πολὺ φαίνεσθαι καιομένην, καὶ πάντων ἔμπροσθεν τοῦτο γενέσθαι.

[00743]    Καὶ Ναβουχοδο νόσορ ἤκουσεν ὑμνούντων αὐτῶν, καὶ ἐθαύμασε, καὶ ἐξανέστη ἐν σπουδῇ, καὶ εἶπε τοῖς μεγιστᾶσιν αὐτοῦ.

[00744]    Αὐτὸ δὲ τοῦτο ἐπῆλθε πόθεν τῷ Ναβουχοδο νόσορ ἀκοῦσαι;

[00745]    Ἄρα πάντα τὸν χρόνον παρεκάθητο.

[00746]    ∆ιὰ γὰρ τοῦτο εὐθέως οὐκ εἴασεν αὐτὸν ἀκοῦσαι, ἵνα καὶ ὁ χρόνος αὐτὸς μαρτυρήσῃ τῷ γενομένῳ, ὅτι καὶ πολὺν διατρίψαντες χρόνον, οὐδὲν ἔπαθον δεινόν.

[00747]    Οὐχὶ ἄνδρας τρεῖς ἐνεβάλομεν εἰς μέσον τοῦ πυρὸς πε πεδημένους;

[00748]    Καὶ ἀποκριθέντες λέγουσι τῷ βασι λεῖ·

[00749]    Ἀληθῶς, βασιλεῦ.

[00750]    Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς·

[00751]    Ὧδε ἐγὼ ὁρῶ ἄνδρας τέσσαρας λελυμένους, καὶ περιπατοῦντας ἐν μέσῳ τοῦ πυρός·

[00752]    καὶ διαφθορὰ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς·

[00753]    καὶ ἡ ὅρασις τοῦ τετάρτου ὁμοία υἱῷ τοῦ Θεοῦ.

[00754]    Ἀπὸ τῆς θύρας εἶδεν τὰς ὄψεις.

[00755]    Τότε προσῆλθε Ναβουχοδονόσορ πρὸς τὴν θύραν τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης, καὶ εἶπεν·

[00756]    Σεδρὰχ, Μισὰχ, Ἀβδεναγὼ, οἱ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, ἐξέλθετε, καὶ δεῦτε ὧδε.

[00757]    Καὶ ἐξῆλ θον Σεδρὰχ, Μισὰχ, Ἀβδεναγὼ ἐκ μέσου τοῦ πυ ρός.

[00758]    ∆ιὰ τί δ' οὐ πρότερον ἐξῆλθον ἕως ἐκάλεσεν αὐ τούς;

[00759]    Καὶ καλῶς πρότερον ἐρωτᾷ τοὺς ἄρχοντας, ἵνα τῇ ἀποκρίσει προκατασχεθέντες μηδὲν ἐναντίον ἀπο κρίνωνται, μηδὲ ὑπὸ τοῦ καιροῦ συναρπαγῶσιν.

[00760]    Ὥσ περ τῷ Μωϋσεῖ ἔλεγεν ὁ Θεός·

[00761]    Τί τοῦτο ἐν τῇ χειρί σου;

[00762]    οὕτω καὶ τούτους Ναβουχοδονόσορ προκατα λαμβάνει τῇ ἐρωτήσει.

[00763]    Ἰδοὺ, φησὶν, ὁρῶ ἄνδρας τέσσαρας λελυμένους, καὶ περιπατοῦντας ἐν μέσῳ τοῦ πυρός·

[00764]    καὶ διαφθορὰ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς·

[00765]    καὶ ἡ ὅρασις τοῦ τετάρτου ὁμοία υἱῷ Θεοῦ.

[00766]    Πολὺ κάλλος ἴσως ἐνέφαινε.

[00767]    Πόθεν οἶδας, ὦ Ναβουχοδονόσορ, υἱὸν Θεοῦ;

[00768]    Ὅρα τοῦτον προφητεύοντα τὸν βάρβαρον ἀπὸ τῆς ὄψεως μόνης.

[00769]    Καὶ προσῆλθε, καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς·

[00770]    Σεδρὰχ, Μισὰχ, Ἀβδεναγὼ, οἱ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, ἐξέλθετε, καὶ δεῦτε.

[00771]    Ὅρα.

[00772]    Οὐκ ἐκέλευσε σβεσθῆναι τὴν κάμινον, ἀλλὰ τί;

[00773]    Ἐκάλεσεν αὐτοὺς ἐξελθεῖν.

[00774]    Εἶδες θαῦμα μέγα καὶ παρά δοξον.

[00775]    Ὃ μάλιστα ᾔδει θεραπεῦσον, τοῦτο ἐκάλεσεν.

[00776]    Οὐδὲν ταύτης τῆς εὐγενείας ἴσον.

[00777]    Ἄκουε γὰρ τοῦ Θεοῦ λέγοντος·

[00778]    Μωϋσῆς ὁ θεράπων μου τετελεύτηκε.

[00779]    Καὶ Ἰσαὰκ, φησὶ, ὁ δοῦλός σου.

[00780]    Ταύτῃ οἱ ἄγγελοι τῇ προσηγορίᾳ ἀγάλλονται, καὶ τὰ Χερουβὶμ, καὶ τὰ Σεραφίμ.

[00781]    Καὶ οὐχ ὡς ἄν τις φιλόνεικος ποιή σειεν, ἀναπέμειναν (ι.

[00782]    ἐναπέμειναν), ἀλλ' εὐθέως ὑπήκουσαν·

[00783]    καὶ συνῆλθον ἅπαντες ἰδεῖν τὸ θαῦμα.

[00784]    ΚΕΦΑΛ.

[00785]    ∆ʹ.

[00786]    Ἐγὼ Ναβουχοδονόσορ εὐθηνῶν ἤμην ἐν τῷ οἴκῳ μου, καὶ εὐθαλῶν ἐπὶ τοῦ θρόνου μου, καὶ ^[56.213] πίων ἐν τῷ λαῷ μου.

[00787]    Τίνος ἕνεκεν οὕτω τοῦτο ἔ γραψεν, καὶ οὐχὶ ἔγραψεν·

[00788]    Ναβουχοδονόσορ ἦν εὐθη νῶν, ἀλλ' ὡς ἐκ προσώπου ἐκείνου;

[00789]    Ἐμοὶ δοκεῖ ταῦτα τὰ ῥήματα αὐτοῦ εἶναι τοῦ Ναβουχοδονόσορ.

[00790]    Ἐπειδὴ γὰρ ἀνήνεγκεν ἀπ' ἐκείνης τῆς πλάνης, ἐν δημοσίοις αὐτὰ κατέθετο γράμματα ἴσως.

[00791]    Αὐτὸ οὖν σύνταγμα, ὥστε ἀξιόπιστον γενέσθαι, παράγει ὁ ∆α νιήl.

[00792]    Τῇ γὰρ τῶν ἀνθρώπων φύσει αὐτὸς ὁ πεπονθὼς διαλέγεται.

[00793]    Καὶ θέα μοι πόση παίδευσις γίνεται κατὰ τῶν ὑπερηφάνων.

[00794]    Ἀπὸ γὰρ ὑπερηφανίας πέπονθεν ἅπερ ἔπαθεν, καὶ δείκνυσι τὴν αἰτίαν τῆς ὑπερηφα νίας ἀπό τε τοῦ τέλους καὶ τῆς ἀρχῆς·

[00795]    ἐν μὲν τῷ τέλει λέγων, Ὅτι πάντας τοὺς ὑπερηφάνους δύναται ταπεινῶσαι·

[00796]    ἐν ἀρχῇ δὲ καὶ ἐκ προοιμίων τὴν αἰτίαν τῆς ὑπερηφανίας διδάσκων.

[00797]    Ἐκεῖ μὲν γὰρ, ὅτι διὰ τοῦτο ἐταπεινώθη, ἐδήλωσεν·

[00798]    ἐνταῦθα δὲ πόθεν τοι οῦτο ἐγένετο, ἐκ τοῦ πολλῆς ἀπολαῦσαι εὐπραγίας·

[00799]    ὥσπερ καὶ ὁ ∆αυῒδ λέγει·

[00800]    ∆ιὰ τοῦτο ἐκράτησεν αὐ τῶν ἡ ὑπερηφανία·

[00801]    οὕτω δὴ καὶ ἐνταῦθα πολλὰς τίθησιν εὐπραγίας.

[00802]    Ἐν τῇ ἀρχῇ φησιν·

[00803]    Εὐθηνῶν ἤμην ἐν τῷ οἴκῳ μου, καὶ εὐθαλῶν ἐπὶ τοῦ θρό νου μου, καὶ πίων ἐν τῷ λαῷ μου.

[00804]    Οὐ γὰρ ἔστι πάντα ὁμοῦ συνδραμεῖν.

[00805]    Ἔνεστι κατὰ μὲν τὴν ἀρχὴν εὐπραγεῖν, κατὰ δὲ τὴν οἰκίαν δυσπραγεῖν, καθάπερ ὁ Ἡρώδης·

[00806]    καθάπερ ὁ ∆αυΐδ·

[00807]    ἔνεστι πάλιν τοὐναντίον ἐν μὲν τῷ λαῷ δυσπραγεῖν, ἀπὸ δὲ τῆς οἰκίας μηδὲν πάσχειν δεινόν·

[00808]    ἔνεστιν ἐν μὲν τῇ πόλει εἰρηνεύειν, τὴν δὲ ἀρχὴν ταράττεσθαι.

[00809]    Ἀλλ' οὗτος πάντοθεν εὐπραγεῖν εἶχεν·

[00810]    οὐδὲν ἦν αὐτὸν λυ ποῦν.

[00811]    Ὁρᾷς πόσον κακὸν ἄδεια;

[00812]    Καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῶν σωμάτων, ὅταν μὴ γίνωνται οἱ κατὰ ἀνάγκην μόχθοι καὶ ἀσχολίαι, ἐπιτηδευτούς τινας ἐπιχειροῦσι ποιεῖν, πρὸς γυμνασίαν τοῦ σώματος·

[00813]    οὕτω καὶ ὁ Θεὸς ποιεῖν εἴωθε, ὥστε τὸ εὔτονον περιελεῖν.

[00814]    Ἐνύπνιον εἶδον, καὶ ἐφοβέρισέν με, καὶ ἐταράχθην ἐπὶ τῆς κοίτης μου, καὶ αἱ ὁράσεις τῆς κεφαλῆς μου συνετάραξάν με.

[00815]    Καὶ παρ' ἐμοῦ ἐξετέθη δόγμα, ὥστε εἰσαγαγεῖν ἐνώπιον ἐμοῦ πάντας τοὺς σοφοὺς Βαβυλῶνος, ὅπως τὴν σύγκρισιν τοῦ ἐνυπνίου γνωρίσωσί μοι.

[00816]    Ὅρα πῶς αὐτὸν καταστεῖλαι βούλεται, οὐχὶ τῇ πείρᾳ τῶν πραγμά των, ἀλλὰ τῇ προῤῥήσει τῶν συμβαινομένων·

[00817]    καὶ ὅπως ἦν φοβερὸν τὸ ἐνύπνιον;

[00818]    Τίνος οὖν ἕνεκεν οὐχὶ καὶ νῦν ἀπέστη αὐτοῦ τὸ πνεῦμα, οὐδὲ ἠγνόησε τὸ ἐνύπνιον, καθάπερ καὶ πρότερον;

[00819]    Ὅτι ἱκανὴν πεῖραν δεδωκότος τοῦ ∆ανιὴλ πρότερον, ἤγουν ἐν τῷ πρὸ τούτου ἐνυπνίῳ, οὐδεμία λοιπὸν χρεία ἦν δευτέραν προσενεχθῆναι δοκιμασίαν.

[00820]    Πάντα γὰρ χρείας ἕνεκεν, οὐ φιλοτιμίας, ὁ Θεὸς πραγματεύεται.

[00821]    Ἄλλως δὲ καὶ πρὸς ἔλεγχον γίνεται τῶν μάγων.

[00822]    Ἵνα γὰρ μὴ λέγωσι πάλιν·

[00823]    Εἰπάτω ὁ βασιλεὺς τὸ ἐνύπνιον, καὶ τὴν ^[56.214] σύγκρισιν αὐτοῦ ἀναγγελοῦμεν ἡμεῖς·

[00824]    ἐλέγχον ται μηδὲ τοῦτο αὐτὸ δυνάμενοι, οὐ μόνον ἐκεῖνο.

[00825]    Οὐκ

[00892]    λέγει, πᾶσαν ἐπισχοῦσαν τὴν οἰκουμένην.

[00893]    Πρότερον μὲν οὖν δι' εἰκόνος, νῦν δὲ διὰ δένδρου δείκνυται αὐτῷ τὰ πρά γματα.

[00894]    ∆ιὰ τί γὰρ μὴ ἔπεμψε τὸν ∆ανιὴλ ἐροῦντα ταῦτα;

[00895]    Ὅτι οὕτως ἀξιοπιστότερος ὁ λόγος ἔμελλεν ἔσεσθαι, καὶ φοβερώτερος, ὑπ' ὄψιν τῶν πραγμάτων ἀγομένων, ἵνα μάθῃς ὅτι ὁ αὔξων τὰ φυτὰ, οὗτος καὶ τὴν βασιλείαν λανθανόντως, καὶ οὐκ εἰδότων ἡμῶν.

[00896]    Ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς ἐπὶ τῆς κοίτης μου, καὶ ἰδοὺ εἲρ, καὶ ἅγιος ἀπ' οὐρανοῦ κατέβη ἐν ἰσχύϊ, καὶ οὕτως εἶπεν·

[00897]    Ἐκκόψατε τὸ δένδρον, ἐκτίλατε τοὺς κλάδους αὐτοῦ, καὶ ἐκτινάξατε τὰ φύλλα αὐτοῦ, καὶ διασκορπίσατε τὸν καρπὸν αὐτοῦ.

[00898]    Σαλευθήτωσαν τὰ θηρία ὑποκάτωθεν αὐ τοῦ, καὶ τὰ ὄρνεα ἀπὸ τῶν κλάδων αὐτοῦ.

[00899]    Πλὴν τὴν φυὴν τῶν ῥιζῶν αὐτοῦ ἐν τῇ γῇ ἐάσατε·

[00900]    καὶ ἐν δεσμῷ σιδηρῷ καὶ χαλκῷ, καὶ ἐν τῇ χλόῃ τῇ

[00901]    ^[56.216] ἔξω, καὶ ἐν τῇ δρόσῳ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται, καὶ μετὰ τῶν θηρίων ἡ μερὶς αὐτοῦ ἐν τῷ χόρτῳ τῆς γῆς·

[00902]    ἡ καρδία αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἀλ λοιωθήσεται, καὶ καρδία θηρίου δοθήσεται αὐτῷ, καὶ ἑπτὰ καιροὶ ἀλλαγήσονται ἐπ' αὐτόν.

[00903]    ∆ιὰ συγκρίματος εἲρ ὁ λόγος, καὶ ῥῆμα ἁγίων τὸ ἐπερώτημα, ἵνα γνῶσιν οἱ ζῶντες, ὅτι Κύριός ἐστιν ὁ ὕψιστος τῆς βασιλείας, καὶ ᾧ ἐὰν δόξῃ, δώσει αὐτὴν, καὶ ἐξουθένημα ἀνθρώπων ἀνα στήσει ἐπ' αὐτήν.

[00904]    Ὅρα·

[00905]    φησὶν Εἲρ φῶς μέγα, καὶ λαμπηδόνα.

[00906]    Καὶ ἅγιος ἀπ' οὐρανοῦ κατέβη, καὶ ἐφώνησεν ἐν ἰσχύϊ, ὥστε τοῦτον ἐκπλῆξαι.

[00907]    Καὶ οὕτως εἶπεν·

[00908]    Ἐκκόψατε τὸ δένδρον, πλὴν τὴν φυὴν τῶν ῥιζῶν αὐτοῦ ἐν τῇ γῇ ἐάσατε.

[00909]    Ἀλλ' ἐπειδὴ φθείρεσθαι εἴωθεν ἡ φυὴ πολλάκις, οὕτως Ἐάσατε, φησὶ, ὡς ἐν δεσμῷ σιδηρῷ καὶ χαλκῷ.

[00910]    Καὶ ἑπτὰ καιροὶ, φησὶ, ἐπ' αὐτὸν ἀλλαγήσονται, καὶ μετὰ τῶν θηρίων ἡ κατοίκησις αὐτοῦ.

[00911]    Ὅτι γὰρ περὶ ἀνθρώπου ταῦτα ἦν, τὰ ὕστερα ἐδήλωσεν Καὶ καρ δία, φησὶ, θηρίου δοθήσεται αὐτῷ.

[00912]    Ὅτι ∆ιὰ συγκρί ματος εἲρ ὁ λόγος·

[00913]    αὐτόθεν οὐ δυνατὸς φωτισθῆ ναι, φησὶ, ἀλλὰ δεῖ τοῦ ἑρμηνεύοντος.

[00914]    Καὶ ῥῆμα, φησὶ, ἁγίων τὸ ἐπερώτημα·

[00915]    καὶ ἅγιοι δυνήσονται τοῦτο εἰπεῖν.

[00916]    Ἢ τοῦτο λέγει, ἢ ἐκεῖνο, ὅτι τὴν ἐρώ τησιν δοῦναι, καὶ τὴν αἰτίαν, δι' ἣν ταῦτα γίνεται, καὶ διὰ ἀποκρίσεως ἐφωτίσθη.

[00917]    Ἵνα γνῶσι, φησὶ, οἱ ζῶντες, ὅτι Κύριός ἐστιν ὁ ὕψιστος τῆς βασι λείας τῶν ἀνθρώπων.

[00918]    Αὕτη ἡ αἰτία.

[00919]    Ὁρᾷς πῶς προ νοεῖ τῶν ἀνθρώπων ὁ Θεός;

[00920]    πῶς οὐκ εἰς Ἰουδαίους συγκέκλειστο αὐτοῦ ἡ ἀρχή;

[00921]    Τοῦτο τὸ ἐνύπνιον εἶδον ἐγὼ ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορ, καὶ σὺ Βαλτάσαρ σύγκριμα εἰπὲ, ὅτι πάντες οἱ σοφοὶ τῆς βασιλείας μου οὐ δύνανται τὸ σύγκριμα αὐτοῦ δηλῶσαί μοι.

[00922]    Σὺ δὲ δύνασαι, ὅτι πνεῦμα Θεοῦ ἅγιον ἐν σοί.

[00923]    Ὅτι πάντες οἱ σοφοὶ τῆς βασιλείας μου οὐ δύνανται.

[00924]    Ἤδει τοῦτο πάλιν εὐφραῖνον τὸν ∆ανιὴλ, τὸ πάντας ὁμολογῆσαι ἡττῆ σθαι, οὐ διὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν, ἀλλὰ διὰ τὸ τὴν τοῦ Θεοῦ δύναμιν κηρύττεσθαι πάλιν.

[00925]    Σὺ δὲ δύνασαι, φησὶ, εἰπέ.

[00926]    ∆ιὰ τί;

[00927]    Ὅτι πνεῦμα Θεοῦ ἐν σοί.

[00928]    Ὅρα ἐντεῦθεν ἀρχόμενον, καὶ ἐντεῦθεν λήξαντα.

[00929]    Τὸ δέν δρον, ὃ εἶδες, τὸ μεγαλυνθὲν καὶ τὸ ἰσχυκὸς, οὗ τὸ ὕψος ἔφθασεν εἰς τὸν οὐρανὸν, καὶ τὸ κύτος αὐτοῦ εἰς πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ τὰ φύλλα αὐτοῦ εὐθαλῆ, καὶ ὁ καρπὸς αὐτοῦ πολὺς, καὶ τροφὴ πᾶσιν ἐν αὐτῷ·

[00930]    ὑποκάτω αὐτοῦ κατῴκει τὰ θηρία ^[56.217] τὰ ἄγρια, καὶ ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ κατεσκήνουν τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, σὺ εἶ, βασιλεῦ, ὅτι ἐμε γαλύνθης καὶ ἴσχυσας, καὶ ἡ μεγαλωσύνη σου ἐμεγαλύνθη, καὶ ἔφθασεν εἰς τὸν οὐρανὸν, καὶ ἡ κυρία σου εἰς τὰ πέρατα τῆς γῆς.

[00931]    Καὶ ὅτι εἶδεν ὁ βασιλεὺς εἲρ, καὶ ἅγιον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ εἶπεν·

[00932]    Ἐκτίλατε τὸ δένδρον καὶ δια φθείρατε αὐτὸ, πλὴν τὴν φυὴν τῶν ῥιζῶν αὐτοῦ ἐν τῇ γῇ ἐάσατε, καὶ ἐν δεσμῷ σιδηρῷ καὶ χαλκῷ, καὶ ἐν χλόῃ τῇ ἔξω, καὶ ἐν τῇ δρόσῳ τοῦ οὐρα νοῦ αὐλισθήσεται, καὶ μετὰ θηρίων ἀγρίων ἡ μερὶς αὐτοῦ, ἕως ἑπτὰ καιροὶ ἀλλαγῶσιν ἐπ' αὐ τόν·

[00933]    τοῦτο ἡ σύγκρισις αὐτοῦ, βασιλεῦ, καὶ σύγκριμα Ὑψίστου ἐστὶν ὃ ἔφθασεν ἐπὶ τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα·

[00934]    καί σε ἐκδιώξουσιν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ μετὰ θηρίων ἔσται ἡ κατοικία σου, καὶ χόρτον ὡς βοῦν ψωμιοῦσί σε, καὶ ἀπὸ τῆς δρόσου τοῦ οὐρανοῦ βαφήσεται τὸ σῶμά σου, καὶ ἑπτὰ καιροὶ ἀλλαγήσονται ἐπὶ σοὶ, ἕως οὗ γνῷς ὅτι κυριεύει ὁ Ὕψιστος τῆς βασιλείας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ᾧ ἐὰν δόξῃ δώσει αὐτήν.

[00935]    Καὶ ὅτι εἶπεν·

[00936]    Ἐάσατε τὴν φυὴν τῶν ῥιζῶν τοῦ δένδρου·

[00937]    ἡ βασιλεία σου σοὶ μενεῖ, ἀφ' ἧς ἂν γνῷς τὴν ἐξουσίαν τὴν οὐράνιον.

[00938]    Τί οὖν φησι;

[00939]    πῶς ἔσται ἡ λύσις τοῦ δεινοῦ;

[00940]    ∆ιὰ τοῦτο, βασιλεῦ, ἡ βουλή μου ἀρεσάτω σοι, καὶ τὰς ἁμαρτίας σου ἐν ἐλεημοσύναις λύτρωσαι, καὶ τὰς ἀδικίας σου ἐν οἰκτιρμοῖς πενήτων.

[00941]    Ἴσως ἔσται μακροθυμία τοῖς παραπτώμασί σου.

[00942]    Τί λέγεις, Ἴσως ἔσται;

[00943]    καὶ τοῦ φαρμάκου τὴν ἰσχὺν ὑπό τινα ἀμφιβολίαν καθιστᾷς;

[00944]    Οὐ διὰ τοῦτο εἶπον, Ἴσως, οὐκ ἀμφιβάλ λων, μὴ γένοιτο, ἀλλ' ἐκείνῳ τὸν φόβον ἐπιτεῖναι βουλόμενος, ὡς πάσης θεραπείας καὶ πάσης συγγνώ μης ἀνώτερα αὐτοῦ ἡμαρτηκότος.

[00945]    Εἰ γὰρ καὶ μετὰ τὸ οὕτω λεχθῆναι ἐπέμεινε τῇ μανίᾳ, πολλῷ μᾶλλον εἰ μὴ μετὰ ἀμφιβολίας ἐῤῥέθη.

[00946]    Καὶ γὰρ καὶ ἀλλαχοῦ τοῦτο βούλεται, διὰ τοῦ προφήτου λέγων·

[00947]    Ἐὰν ἀπο πλύνῃς ἐν νίτρῳ, κεκηλίδωσαι ἐναντίον μου, λέγει Κύριος.

[00948]    Καὶ πάλιν·

[00949]    Εἰ ἀλλάξει Αἰθίοψ τὸ δέρμα, καὶ πάρδαλις τὰ ποικίλματα αὐτῆς.

[00950]    Ὥσπερ οὖν ἐκεῖ ἀποκλείει τὴν μετάνοιαν, οὐχ ἵνα ἀποκλείσῃ, ἀλλ' ἵνα μᾶλλον φοβήσῃ·

[00951]    οὕτω καὶ ἐνταῦθα βουλόμε νος δεῖξαι τὸ μέγεθος τῶν ἡμαρτημένων, εἶπεν, Ἴσως.

[00952]    Τίνος δὲ ἕνεκεν οὐκ εἶπε·

[00953]    Ταπεινοφρόνησον, ἐπίγνωθι τὸν Θεόν;

[00954]    Εἰ γὰρ διὰ τοῦτο ταῦτα πάσχει, καθὼς καὶ αὐτός φησι, τίνος ἕνεκεν ἕτερα παραινεῖς;

[00955]    Εἶπεν, Ἵνα γνῶσιν ὅτι κυριεύει ὁ Ὕψιστος τῆςβασιλείας τῶν ἀνθρώπων.

[00956]    Τί οὖν;

[00957]    ἵνα ἕτεροι σω φρονισθῶσιν, ἐγὼ κολάζομαι;

[00958]    Οὐχὶ, ἀλλ' ἐν μὲν τῷ ὀνείρῳ, ἅτε μὴ βουλόμενος ἐμφῆναι τὸ σαφὲς, εἶπεν, ^[56.218] Ἵνα γνῶσιν οἱ ζῶντες·

[00959]    ὁ δὲ ∆ανιήλ φησι, Ἕως οὗ σὺ γνῷς, ὅτι κυριεύει ὁ Ὕψιστος τῆς βασιλείας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ᾧ ἐὰν δόξῃ δώσει αὐτήν.

[00960]    Εἶδες πῶς ἐνταῦθα περὶ ταπεινοφροσύνης διελέχθη;

[00961]    Ἀλλ' ἐν μὲν τῷ ὀνείρῳ, φησὶ, τοῦτο τὸ φάρμακον·

[00962]    ἐγὼ δὲ καὶ ἕτερον λέγω.

[00963]    Καθάπερ ἐπὶ ἄρχοντος ὀργιζομένου, αὐτὸς μὲν οὐδὲν ἂν εἴποι, τῶν δὲ οἰκείων τις τῶν ἐκείνου προσελθὼν τῷ ὑπευθύνῳ λέγοι·

[00964]    Τὸ ποίησον, καὶ τό·

[00965]    δὸς χρήματα, καὶ πολλά κις, δυνάμεθα ἐξαρπάσαι σε τῶν ἐπικειμένων κακῶν.

[00966]    Ἔτι τοῦ λόγου ἐν στόματι βασιλέως ὄντος, φωνὴ ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ ἐγένετο·

[00967]    Σοὶ λέγεται, Ναβουχο δονόσορ βασιλεῦ·

[00968]    ἡ βασιλεία σου παρῆλθεν ἀπὸ σοῦ, καὶ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐκδιώξουσί σε, καὶ μετὰ θηρίων ἀγρίων ἡ κατοικία σου, καὶ χόρ τον ὡς βοῦν ψωμιοῦσί σε·

[00969]    καὶ ἑπτὰ καιροὶ ἀλλα γήσονται ἐπὶ σοὶ, ἕως οὗ γνῷς ὅτι κυριεύει ὁ Ὕψιστος τῆς βασιλείας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ᾧ ἂν δόξῃ δώσει αὐτήν.

[00970]    Αὐτῇ τῇ ὥρᾳ συνετελέσθη ὁ λόγος ἐπὶ Ναβουχοδονόσορ, καὶ ἀπὸ τῶν ἀνθρώ πων ἐξεδιώχθη, καὶ χόρτον ὡς βοῦς ἤσθιεν, καὶ ἀπὸ τῆς δρόσου τοῦ οὐρανοῦ τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐβάφη, ἕως οὗ αἱ τρίχες αὐτοῦ ὡς λεόντων ἐμε γαλύνθησαν, καὶ οἱ ὄνυχες αὐτοῦ ὡς ὀρνέου.

[00971]    Ὅρα τὴν ἀπόφασιν ἄνωθεν φερομένην πρὸς αὐτὸν τὸν Ναβουχοδονόσορ.

[00972]    Καὶ εἰς τέλος ἐξέβη τὰ πράγμα τα.

[00973]    Ἠγνόησας, φησὶ, τὴν ἀνθρωπίνην εὐγένειαν, κατέπεσας πρὸς θηρίων ἀτιμίαν.

[00974]    Οὐδὲν ἀτιμότερον γένοιτ' ἂν τούτου, οὔτε εἰ πένητα, οὔτε εἰ δεσπότην, οὔτε εἰ ἄλλο τι τοιοῦτον εἰργάσατο αὐτόν.

[00975]    Οὐδαμῶς ἂν αὐτὸν τῆς κατὰ τὴν φύσιν εὐγενείας ἐξέβαλεν, οὐ τὸ σῶμα πρὸς θηρίου φύσιν μεταβαλὼν, ἀλλ' ὃ τῶν ἀλόγων διέστηκε, τοῦτο πρὸς θηριωδίαν μεταστήσας.

[00976]    Πῶς οὖν;

[00977]    Ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ μάθωσιν ἀπὸ τῆς τροφῆς, ἀπὸ τῆς ὄψεως.

[00978]    Τί δὲ παιδευόμεθα ἐκ τούτων;

[00979]    Ὅτι τούτων οὐδὲν ἄμεινον διακείμεθα, κἂν μὴ τὰ αὐτὰ γένηται ἐφ' ἡμῶν, ὅταν εἰς ὑπερηφανίαν ἢ τὸ θηριῶδες ἐξολισθήσωμεν πάθος.

[00980]    Πόσοι νῦν κατὰ τὸν Ναβουχοδονόσορ ἐκεῖνον θηρίου διάνοιαν ἔχουσι;

[00981]    Ἄκουσον γοῦν τοῦ Ἰωάννου λέγοντος·

[00982]    Ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν·

[00983]    καὶ πάλιν ἑτέρου προφήτου λέγοντος·

[00984]    Ἵπποι θηλυμανεῖς ἐγένοντο·

[00985]    ἕκαστος ἐπὶ τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον ἐχρεμέτιζον·

[00986]    καὶ ἑτέρου πάλιν·

[00987]    Κύνες ἐνεοὶ οὐ δυνάμενοι ὑλακτεῖν·

[00988]    καὶ ἀλλαχοῦ πάλιν ἀλώπεκας καλοῦντος, καὶ ἄλλου δράκοντας καὶ βασιλίσκους.

[00989]    Πολλῷ δὲ χεῖρον ἐν ταύτῃ ὄντας τῇ ζωῇ ἐκθηριοῦσθαι, ἢ τὰ τοῦ Ναβουχοδονό ^[56.219] σορ παθεῖν.

[00990]    Ἐκεῖνος μὲν γὰρ οὐδὲν ἔπασχε δεινὸν εἰς ψυχήν·

[00991]    ἡμεῖς δὲ οὕτω μυρία ἁμαρτήματα συλλέ γοντες, πόσῳ χείρους ἐσμὲν ἤδη, καθὰ λέλεκται.

[00992]    Μετέβαλον δὲ οἱ τῶν ἔξωθεν ἀνθρώπους εἰς θηρία.

[00993]    Ἀλλ' ἴδωμεν πῶς;

[00994]    Ἐκεῖνα μὲν μῦθος, ταῦτα δὲ ἀλήθεια.

[00995]    Τίνος γὰρ ἕνεκεν ἐκείνους μετέβαλον;

[00996]    ∆ι' οὐδέν·

[00997]    ἡ δὲ Γραφὴ καὶ τὴν αἰτίαν φησί·

[00998]    Ἵνα γνῶσι πάντες, ὅτι κυριεύει ὁ Ὕψιστος τῆς βασι λείας τῶν ἀνθρώπων.

[00999]    Ὁρᾷς πῶς πάντα τῷ Θεῷ δυνατά;

[01000]    καὶ ἐξ ἀνθρώπων θηρία ποιῆσαι, καὶ διάνοιαν μεταβαλεῖν;

[01001]    Ἐννόει ὅσον ἦν ὁρᾷν τὸν ἐν τοσαύτῃ πρὸ τούτου λαμπρότητι μετὰ τῶν θηρίων διαιτώ μενον, γυμνόν.

[01002]    Οὐ γὰρ δὴ τὴν μορφὴν μετέβαλεν, ἐπεὶ οὐδὲν ἦν φρικτόν.

[01003]    Τὸ δὲ θηρίου καρδίαν λαβεῖν οὐ τοῦτό φησι, ὅτι ἐξεστήκει τῆς διανοίας, ἀλλ' ὅτι ἀνθρωπίνην ἔχων ψυχὴν ᾐσθάνετο τῶν πραγμάτων.

[01004]    Οὐκ ἂν, εἰ μετεβλήθη εἰς θηρίον, ἔγνω τὰ συμβαί νοντα.

[01005]    Τί οὖν ἐστι, Καρδία θηρίου ἐδόθη αὐτῷ;

[01006]    Ἐξηγριώθη τουτέστιν, οὐδὲ ἐβούλετο μετὰ ἀνθρώπων εἶναι, ἢ καὶ ἐδεδοίκει μετὰ ἀνθρώπων εἶναι, ἢ τοὺς ἀνθρώπους καθάπερ τὰ θηρία.

[01007]    Τί γένοιτ' ἂν ὑψηλό τερον ἐκείνου;

[01008]    τί ταπεινότερον αὐτοῦ;

[01009]    Καὶ ἐξ εδιώχθη ἀπὸ ἀνθρώπων.

[01010]    Οὐδαμοῦ ἡ δύναμις αὐτοῦ προέστη.

[01011]    Οὐκ ἦν σαρκοφάγον θηρίον, ἀλλὰ χόρτον ἤσθιεν, καὶ ἦν εἰκὼν τοῦ ἀλόγου.

[01012]    Ἵνα πιστεύσῃς, φησίν·

[01013]    ὡς ἐπὶ συνήθη τροφὴν ἕξεις τὸν χόρτον.

[01014]    Πῶς αὐτὸν οὐ κατέφαγε τὰ θηρία;

[01015]    πῶς ἴσχυσε τὸ σῶμα πέψαι;

[01016]    πῶς οὐ διεφθάρη;

[01017]    Οὐ γὰρ ὀλίγος ὁ χρόνος ἦν·

[01018]    περιῄει, πᾶσιν ὑπόδειγμα ταπεινοφροσύνης, ἐν ἑαυτῷ τὰ γνωρίσματα φέρων τῆς κολάσεως, καθάπερ στι γματίας.

[01019]    Καὶ μὴν βέλτιον ἦν, ἴσως εἴποι τις ἂν, μετὰ ἀνθρώπων αὐτὸν εἶναι, καὶ τοῦτο παθεῖν·

[01020]    ἀλλ' ὥστε ἐπιταθῆναι τὰ τῆς τιμωρίας αὐτῷ, τοῦτο γέγονεν.

[01021]    Ὁ γὰρ σωφρονισμὸς ὁμοίως ἔμενε πάντων ἀπαγγελ λόντων τὰ κατ' αὐτὸν, καὶ ἴσως αὐτῶν θεωμένων ἔξω·

[01022]    τοῦτο δὲ ἰδεῖν πολλῷ φοβερώτερον ἦν.

[01023]    Καὶ οὐδὲ ὁ χρόνος ὀλίγος ἦν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς σαββατικός.

[01024]    Ἑπτὰ γὰρ καιροὶ, φησὶ, ἀλλαγήσονται·

[01025]    τρία ἥμισυ ἔτη.

[01026]    Καὶ μετὰ τὸ τέλος τῶν ἡμερῶν, ἐγὼ, φησὶ, Ναβου χοδονόσορ τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνέλαβον, καὶ αἱ φρένες μου ἐπ' ἐμὲ ἐπεστρά φησαν, καὶ τὸν Ὕψιστον ηὐλόγησα, καὶ τὸν ζῶντα εἰς τοὺς αἰῶνας ᾔνεσα καὶ ἐδόξασα, ὅτι ἡ ἐξουσία αὐτοῦ ἐξουσία αἰώνιος, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.

[01027]    Καὶ πάντες οἱ κατ οικοῦντες τὴν γῆν, ὡς οὐδὲν ἐλογίσθησαν.

[01028]    Καὶ κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖ ἐν τῇ δυνάμει τοῦ ^[56.220] οὐρανοῦ, καὶ ἐν τῇ κατοικίᾳ τῆς γῆς·

[01029]    καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἀντιστήσεται τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐρεῖ αὐτῷ·

[01030]    Τί ἐποίησας;

[01031]    Τοὺς ὀφθαλμούς μου, φησὶ, εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνέλαβον.

[01032]    Τουτέστι, προσῆλθε καὶ ηὔξατο τῷ Θεῷ, καὶ ἐκεῖθεν τὴν βοήθειαν ἐζήτησε.

[01033]    Καί τοι τοῦ χρόνου πληρωθέντος, οὐκ ἐθάῤῥει.

[01034]    Καθάπερ γὰρ κύριος ἦν μηδὲ ἀφεῖναι εἰς πεῖραν τὰ πρά γματα ἐλθεῖν, οὕτως εἰ καὶ τοῦ χρόνου τοῦ ὁρισθέντος πληρωθέντος ἔμελλεν ἀδιόρθωτος μένειν, οὐδὲν αὐτὸν ὠφελῆσαι ὁ ὁρισμὸς εἶχεν.

[01035]    Οὐ γὰρ κατὰ ἀνάγκην ἡ ἀπόφασις τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ πρὸς τὰ ἡμέτερα πράγματα τυποῦται.

[01036]    Οὕτω καὶ ὁ ∆ανιὴλ, εἰ καὶ ἐπληρώθη ὁ χρόνος, εἰκότως εὔχεται, μήποτε κακίας προσγινο μένης, προστεθῇ πάλιν.

[01037]    Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ φιλανθρω πίας γίνεται τοῦτο, οἷον ἐπὶ τοῦ Ἐζεκίου·

[01038]    οὕτω καὶ ἐπὶ τιμωρίας εἰκὸς γίνεσθαι, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν Ἰουδαίων, ἐβούλετο αὐτοὺς εὐθέως εἰς Παλαιστίνην ἀπελθεῖν·

[01039]    ἐκεῖνοι τεσσαράκοντα ἔτη προστεθῆναι αὐ τοῖς ἐποίησαν διὰ τῆς παρανομίας.

[01040]    Ὅρα δὲ αὐτὸν πρὸς τὸν Θεὸν φεύγοντα.

[01041]    Ἀνέβλεψα, φησὶ, εἰς τὸν οὐρανὸν, καὶ γέγονα πάλιν ἄνθρωπος.

[01042]    Καὶ ἡ μορφή μου ἐπ έστρεψεν ἐπ' ἐμέ.

[01043]    Ὥσπερ ἡ μορφὴ αὐτοῦ ἐξήλλακτο μὲν τῆς ἀνθρωπείας, οὐ μὴν εἰς θηρίον μετεβέβλητο·

[01044]    οὕτω καὶ ἡ διάνοια.

[01045]    Καὶ τί;

[01046]    Ἤνεσα καὶ ἐδόξασα.

[01047]    Τί τεκμήριον·

[01048]    Τὸν Ὕψιστον, φησὶ, ηὐλόγησα, καὶ τὸν ζῶντα εἰς τοὺς αἰῶνας ᾔνεσα, καὶ ἐδό ξασα.

[01049]    Οὐδὲν γὰρ οὕτω νομίζουσι Θεοῦ εἶναι ἄξιον, ὡς τὸ διὰ παντὸς εἶναι.

[01050]    Ὅτι ἡ ἐξουσία αὐτοῦ, φησὶ, ἐξουσία αἰώνιος, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.

[01051]    Ἐπειδὴ τούτῳ μάλιστα ἄνθρωπος αὐ τοῦ διέστηκεν, καὶ τοῦτο ἦν παρὰ ἀνθρώποις τὸ μα καριστόν.

[01052]    Ὅτι ἡ ἐξουσία αὐτοῦ, φησὶ, ἐξουσία αἰώνιος, παρὰ πάντα τὸν χρόνον ἐστί.

[01053]    Χωρὶς τροφῆς, φησὶ, ἔθρεψε·

[01054]    χωρὶς τῶν ἐνδυμάτων, χωρὶς τῶν ἄλλων ἁπάντων οὐ διεφθάρη μοι τὸ σῶμα.

[01055]    Ἐννόη σον οἷος ἦν ἐπανιὼν ἀπὸ τῆς ἐρήμου πρὸς τὴν βασι λείαν.

[01056]    Αὐτῷ γὰρ, φησὶ, τῷ καιρῷ αἱ φρένες μου ἐπεστράφησαν, καὶ εἰς τὴν τιμὴν τῆς βασιλείας μου ἦλθον·

[01057]    καὶ ἡ μορφή μου ἐπέστρεψεν ἐπ' ἐμέ·

[01058]    καὶ οἱ τύραννοί μου, καὶ οἱ μεγιστᾶνές μου ἐζήτησάν με·

[01059]    καὶ ἐπὶ τὴν βασιλείαν μου ἐκρα ταιώθην, καὶ μεγαλωσύνη περισσοτέρα προσετέ θη μοι.

[01060]    Καὶ ἐζήτησάν με, φησὶ, οἱ μεγιστᾶνές μου, οἱ κρατοῦντα καὶ βασιλεύοντα διώξαντες.

[01061]    Ἀλλὰ διὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ.

[01062]    ∆ιὰ γὰρ τοῦτο χρόνος ὁρίζεται, ἵνα μὴ αὐτομάτως νομίσῃς τι ^[56.221] γενέσθαι.

[01063]    Καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν·

[01064]    καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν ὡς οὐδὲν ἐλογίσθησαν.

[01065]    Εἰ γὰρ ὁ πάντων κρατῶν ἐγὼ ὡς οὐδὲν ἐλογίσθην, πολλῷ μᾶλλον οἱ πάντες.

[01066]    Ὁ γὰρ τὸν οὕτως ἰσχυρὸν ἀποστήσας τῆς βασιλείας, πολλῷ μᾶλλον τοὺς ἀρχομένους.

[01067]    Καὶ κατὰ τὸ θέλημα αὐ τοῦ ποιεῖ ἐν τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐν τῇ κατοικίᾳ τῆς γῆς.

[01068]    Τὸ, Ὡς οὐδὲν ἐλογίσθησαν, οὐχ ὅτι καταφρονεῖ αὐτῶν, μὴ γένοιτο, ἀλλ' ὅτι ἰσχυρός ἐστι, καὶ ὡς βούλεται, αὐτοὺς ἄγει.

[01069]    Τοῦτο γοῦν καὶ τὸ ἐφ' ἑξῆς δηλοῖ·

[01070]    Καὶ κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιεῖ ἐν τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐν τῇ κατοικίᾳ τῆς γῆς.

[01071]    Ἔστω μὲν γὰρ, περὶ τῆς γῆς οἶδας·

[01072]    περὶ τοῦ οὐρανοῦ, πόθεν ἐπίστασαι;

[01073]    Ἀπὸ τοῦ ὀνείρατος.

[01074]    Ἐπέταξε.

[01075]    Πῶς ὑπήκουσαν;

[01076]    Ἀπὸ τοῦ πυρὸς τῆς καμίνου.

[01077]    Καὶ οὐκ ἔστιν ὃς ἀντι στήσεται τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐρεῖ αὐτῷ·

[01078]    Τί ἐποίη σας;

[01079]    Οὐ μόνον, φησὶ, οὐκ ἐναντιώσεται, ἀλλ' οὐδὲ μέχρι ῥημάτων ἐρεῖ.

[01080]    Πάντων αὐτὸς κρατεῖ, πάντα αὐτός ἐστιν.

[01081]    Αὐτῷ, φησὶ, τῷ καιρῷ αἱ φρένες μου ἐπεστράφησαν ἐπ' ἐμέ.

[01082]    Αὐτῷ·

[01083]    ποίῳ;

[01084]    Τῷ λεχθέντι παρὰ τοῦ Θεοῦ.

[01085]    Πόθεν αὐτὸν καὶ εἰς τὴν βασιλείαν ἐπανήγαγον;

[01086]    οἱ γὰρ οὕτως ἰσχυρὸν καταβαλόντες, πῶς ἀσθενῆ γενόμενον ἐπανήγαγον;

[01087]    Καὶ εἰς τὴν τιμὴν τῆς βασιλείας μου ἦλθον, καὶ ἡ μορφή μου ἐπέστρεψεν ἐπ' ἐμέ·

[01088]    καὶ οἱ τύραννοί μου καὶ οἱ μεγιστᾶνές μου ἐζήτουν με·

[01089]    καὶ ἐπὶ τὴν βασι λείαν μου ἐκραταιώθην, καὶ μεγαλωσύνη περισ σοτέρα προσετέθη μοι.

[01090]    Ὁρᾷς πῶς καὶ στῆσαι καὶ καθελεῖν δύναται βασιλείαν;

[01091]    Ἔδει μὲν γὰρ διὰ τῶν προτέρων ταῦτα πεισθῆναι·

[01092]    ἐπειδὴ δὲ ἀγνοεῖς, καθ εῖλεν αὐτὴν, καὶ πάλιν ἔστησεν.

[01093]    Νῦν οὖν ἐγὼ Να βουχοδονόσορ αἰνῶ καὶ ὑψῶ καὶ δοξάζω τὸν Βασιλέα τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ ἀληθινὰ, καὶ αἱ τρίβοι αὐτοῦ κρίσεις, καὶ πάντας τοὺς πορευομένους ἐν ὑπερηφανίᾳ δύναται ταπει νῶσαι.

[01094]    Οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι δύναμιν μὲν ἔχει, ἄδικον δέ·

[01095]    ἀλλὰ καὶ ἡ δικαιοσύνη μεγάλη.

[01096]    Καὶ πάντας τοὺς πορευομένους ἐν ὑπερηφανίᾳ δύναται τα πεινῶσαι.

[01097]    Οὐκ εἶπε, ταπεινοῖ, ἵνα σοι καὶ τὴν μακροθυμίαν ἐνδείξηται, καὶ ἵνα μάθῃς, ὅτι οὐ παρὰ ἀσθένειαν, ἀλλὰ δι' ἑνὸς τοὺς ἄλλους σω φρονίζει.

[01098]    Εἶδες δύναμιν;

[01099]    εἶδες δικαιοσύνην;

[01100]    εἶδες φιλανθρωπίαν;

[01101]    εἶδες ἀπὸ στόματος βαρβαρικοῦ ταῦτα λεγόμενα;

[01102]    Τίς ἂν οὕτως ἐφιλοσόφησεν;

[01103]    Οἱ προφήταις ἐντρεφόμενοι οὐδὲν τούτων οὕτως ἐφθέγγοντο, ἀλλὰ τἀναντία.

[01104]    Οὐ μὴ ἀγαθοποιήσῃ Κύριος, φησὶ, οὐδὲ οὐ μὴ κακοποιήσῃ.

[01105]    Καὶ πάλιν, Οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ ^[56.222] ἡμῶν ἔσχομεν κέρατα·

[01106]    Καὶ, Πᾶς ποιῶν πονηρὸν, καλὸν ἐνώπιον Κυρίου, καὶ ἐν αὐτοῖς αὐτὸς ηὐδό κησε.

[01107]    Καὶ, Τί ὄφελος ὅτι ἐδουλεύσαμεν αὐτῷ, Εἶδες ἐν Παλαιστίνῃ δόγματα σατανικά;

[01108]    εἶδες ἐπὶ τῆς βαρβάρου φιλοσοφίαν προφητικήν;

[01109]    Ταῦτα τύποι τῶν ἐθνῶν τῆς μελλούσης ἔσεσθαι χάριτος, ὅτι προ πηδῆσαι εἶχον οὗτοι ἐκείνων.

[01110]    Εἶτα ὁ Βαλτάσαρ ἐν μέθῃ συμποσίου γενομένου κελεύει τὰ σκεύη ἐξ ενεχθῆναι, ὥσπερ φιλοτιμούμενος ἐπὶ τῇ νίκῃ τοῦ πατρὸς, μᾶλλον δὲ ἐμπαροινῶν·

[01111]    ἢ ἐπειδὴ θεαταὶ τῶν γενομένων ἦσαν ἐκεῖνοι, ὥστε καθελεῖν αὐτῶν τὸ θαῦμα, ὃ περὶ τὸν Θεὸν εἶχον.

[01112]    Καὶ τοῦτο ἐξ ὑπερηφα νίας εἶχον, ἤγουν ἐγίνετο καὶ μέθης.

[01113]    Φυλαττώμεθα μέθην, ἀγαπητοί.

[01114]    Πολλὰ γὰρ ἄτοπα γίνεται ὑπὸ ταύ της.

[01115]    Ἀλλὰ καὶ μεγάλων περιγίνεται ἀνδρῶν ἡ μέθη ἐν γὰρ τῷ γεύσασθαι τοῦ οἴνου ἐκέλευσε τοῦτο.

[01116]    Ἅπερ ὁ πατὴρ ἐκβαλὼν ἐφείσατο, καὶ αὐτὸς τὴν πόλιν ἑλὼν οὐκ ἐτόλμησεν εἰς ἀνθρωπίνην ἐνεγκεῖν διακονίαν ταῦτα, οὗτος οὐχὶ αὐτὸς μόνος, ἀλλὰ καὶ μεγιστᾶσι καὶ παλλακίσι καὶ παρακοίτοις εἰς χρῆσιν ἐξέδωκεν.

[01117]    ΚΕΦΑΛ.

[01118]    Εʹ.

[01119]    Βαλτάσαρ ὁ βασιλεὺς ἐποίησε δεῖπνον μέγα τοῖς μεγιστᾶσιν αὐτοῦ χιλίοις, καὶ κατέναντι τῶν χιλίων ὁ οἶνος.

[01120]    Πίνων Βαλτάσαρ ὁ βασιλεὺς εἶ πεν ἐν τῇ γεύσει τοῦ οἴνου, τοῦ ἐνεγκεῖν τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ, καὶ τὰ ἀργυρᾶ, ἃ ἐξήνεγκε Να βουχοδονόσορ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐκ τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλὴμ, καὶ πιέτωσαν ἐν αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς, καὶ οἱ μεγιστᾶνες αὐτοῦ, καὶ οἱ παράκοιτοι, καὶ αἱ παλλακαὶ αὐτοῦ.

[01121]    Καὶ ἠνέχθησαν τὰ σκεύη τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χρυσᾶ, ἃ ἐξήνεγκε Ναβουχοδονόσορ ἐκ τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ·

[01122]    καὶ ἔπινον ἐν αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς, καὶ οἱ μεγιστᾶνες αὐτοῦ, καὶ οἱ παράκοιτοι αὐτοῦ, καὶ αἱ παλλακαὶ αὐτοῦ.

[01123]    Καὶ ἔπινον οἶνον, καὶ ᾔνεσαν τοὺς θεοὺς τοὺς χρυσοῦς, καὶ ἀργυροῦς, καὶ χαλκοῦς, καὶ σιδη ροῦς, καὶ ξυλίνους, καὶ λιθίνους.

[01124]    Εἶδες αὐτὰ λαμ βανόμενα;

[01125]    Ἀλλ' ὅρα αὐτῶν τὴν ἰσχὺν, καὶ μετὰ τὸ ἁλῶναι, καὶ τεθῆναι ἐν τῷ εἰδωλείῳ.

[01126]    Ἔστω κατὰ γνώμην ἐκεῖνος αὐτοῦ.

[01127]    ∆ιὰ τί καὶ τούτῳ;

[01128]    ∆ιὰ τὰς ἁμαρτίας ἐλήφθη ταῦτα·

[01129]    ἔδωκαν δίκην.

[01130]    Τί τὸ πέρας καὶ μετὰ τὰ σημεῖα;

[01131]    πῶς οὐδὲν ἔπαθον ἐκεῖνοι, ἀλλ' ὁ βασιλεὺς μόνος;

[01132]    Οὗτος γὰρ εἶπεν, αὐτὸς αἴτιος ἦν ^[56.223] Ἤνεσαν, φησὶ, τοὺς θεοὺς τοὺς χρυσοῦς καὶ ἀργυροῦς.

[01133]    Τίνος ἕνεκεν ἡ διαφορὰ αὕτη τῶν θεῶν παρ' αὐτοῖς ἦν;

[01134]    Ὁ διάβολος βουλόμενος αὐτοὺς πά σης ἀποστερῆσαι συγγνώμης, πολλάκις ἐκέλευσε ξυ λίνους γενέσθαι, ἵνα μηδὲ ἀπὸ τῆς ὕλης πολυτέλειαν ἔχωσιν εἰς ἀπολογίαν.

[01135]    Ὕμνουν εἰς αὐτούς.

[01136]    Ὅρα οὐδαμοῦ τὸν Θεὸν ἄρχοντα, ἀλλ' ἑπόμενον.

[01137]    Τίνος ἕνεκεν ἐπηκολούθησεν ἡ δίκη ταχέως, καὶ αὐτῇ τῇ ὥρᾳ;

[01138]    Ἵνα μὴ τὰ γενόμενα ἐκ τῶν προτέρων θαυμάτων κατα λυθῇ ὑβριζομένου τοῦ Θεοῦ διὰ τῶν σκευῶν, ἐβου λήθη ἄνδρας ἐνυβρίσαι.

[01139]    Καὶ ὅρα τί γίνεται.

[01140]    Ἐβουλήθη σκεύη·

[01141]    καὶ αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἡ τιμωρία.

[01142]    Τίνος ἕνεκεν οὐκ ἀποστέλλεται ὁ προφήτης ἐγκαλέσων, ἀλλὰ ἀστρά γαλος χειρός;

[01143]    Ὥστε μείζω γενέσθαι τὴν ἔκπληξιν.

[01144]    Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐξῆλθον δάκτυλοι χειρὸς ἀν θρώπου, καὶ ἔγραφον κατέναντι τῆς λαμπάδος ἐπὶ τὸ κονίαμα τοῦ τοίχου τοῦ οἴκου τοῦ βασι λέως·

[01145]    καὶ ὁ βασιλεὺς ἐθεώρει τοὺς ἀστραγάλους τῆς χειρὸς τῆς γραφούσης.

[01146]    Πρόσθες καὶ ἑσπέραν οὖσαν.

[01147]    Ἔδει τὴν οἴδησιν τὴν ἀπὸ τῆς μέθης κατα σταλῆναι.

[01148]    Εἶτα ἔδει μαθεῖν τοὺς παρόντας ἅπαντας, ὅτι δίκην δίδωσιν.

[01149]    ∆ιὰ τί μὴ σκηπτὸν ἀφῆκεν εὐθέως ἐκ τοῦ οὐρανοῦ;

[01150]    Ὥστε πάλιν καὶ τὸν οἰκέτην δοξα σθῆναι τὸν αὐτοῦ·

[01151]    ὥστε αὐτὸν ἀκοῦσαι διὰ τί ταῦτα πάσχει.

[01152]    Ὁ γὰρ ∆ανιὴλ εἰσελθὼν οὐχὶ τὴν γραφὴν ἑρμηνεύει μόνον, ἀλλὰ καὶ μακροὺς ἀποτείνει λόγους, καὶ συμβουλευτικοὺς, οὐχ ὡς ὠφελήσων αὐτὸν, ἀλλ' ὡς τοὺς ἄλλους βελτίους ποιήσων.

[01153]    Τότε ∆ανιὴλ εἰσ ῆλθεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.

[01154]    Καὶ εἶπεν ὁ βασι λεὺς τῷ ∆ανιήλ·

[01155]    Σὺ εἶ ∆ανιὴλ, ὁ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας τῆς Ἰουδαίας, ἧς κατήγαγεν ὁ βασι λεὺς ὁ πατήρ μου ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας;

[01156]    Ὡς καταπληττόμενος αὐτὸν καὶ εἰς ἀνάγκην καθιστῶν, ταῦτά φησιν.

[01157]    Εἰπὼν δὲ, Ὃν ἤγαγεν ὁ βασιλεὺς ὁ πατήρ μου ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας τῆς Ἰουδαίας, ταῦτα κατ' αὐ τοῦ τὰ ῥήματα ἔλεγεν, εἰ τῶν αἰχμαλώτων δέεται παν ταχοῦ.

[01158]    Ἤκουσα περὶ σοῦ, ὅτι πνεῦμα Θεοῦ ἅγιον ἐν σοὶ, καὶ γρήγορσις καὶ σύνεσις καὶ σοφία πε ρισσὴ εὑρέθη ἐν σοί.

[01159]    Καὶ νῦν εἰσῆλθον ἐνώπιόν μου οἱ σοφοὶ, μάγοι, Γαζαρηνοὶ, Χαλδαῖοι, ἵνα τὴν γραφὴν ταύτην ἀναγνῶσι, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτῆς γνωρίσωσί μοι·

[01160]    καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν τὴν σύγκρισιν τοῦ λόγου τούτου ἀναγγεῖλαί μοι.

[01161]    Καὶ ἐγὼ ἤκουσα περὶ σοῦ, ὅτι δύνασαι συγκρίματα συγκρῖναι, καὶ λύειν συνδέσμους.

[01162]    Καὶ νῦν ἐὰν δυνηθῇς ἀναγνῶναι τὴν γραφὴν, καὶ τὴν σύγκρι σιν αὐτῆς γνωρίσαι μοι, πορφύραν ἐνδύσῃ, καὶ ὁ μανιάκης ὁ χρυσοῦς ἔσται ἐπὶ τὸν τράχηλόν σου, καὶ τρίτος ἐν τῇ βασιλείᾳ μου ἄρξεις.

[01163]    Ὁμολογεῖ καὶ τὴν τῶν οἰκείων ἧτταν, καί φησιν·

[01164]    εἰπὲ, καὶ λαβὲ τάδε.

[01165]    Ἀλλ' ὅρα τὸν προφήτην, ἐπὶ μὲν τοῦ πα τρὸς αὐτοῦ πῶς ἠθύμησεν, ἐνταῦθα δὲ οὐδὲν τοιοῦτον·

[01166]    ἀλλὰ τί φησι;

[01167]    Τότε ἀπεκρίθη ∆ανιὴλ, καὶ εἶπεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως·

[01168]    Τὸ δόμα σου σοὶ ἔστω, καὶ τὴν δωρεὰν τῆς οἰκίας σου ἑτέρῳ δός·

[01169]    ἐγὼ δὲ τὴν γραφὴν ἀναγνώσομαι τῷ βασιλεῖ, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτῆς γνωρίσω σοι, βασιλεῦ.

[01170]    Τίνος ἕνεκεν παραιτεῖται;

[01171]    Ἵνα μάθῃς, ὅτι οὐ δι' ἐκεῖνα λέ ^[56.224] γει.

[01172]    Ὅτι γὰρ οὐκ ὀργιζόμενος ἁπλῶς ταῦτα εἶπεν, Ἐγὼ δὲ, φησὶ, τὴν γραφὴν ἀναγνώσομαι, καὶ τὴν σύγκρισιν αὐτῆς ἀναγγελῶ τῷ βασιλεῖ.

[01173]    Ὁρᾷς αὐτὸν χρημάτων κρείττω;

[01174]    τιμῆς ἀνώτερον;

[01175]    οὐδενὸς δεόμενον τῶν βασιλικῶν;

[01176]    Οὕτω δεῖ τοὺς τὰ Θεοῦ λέ γοντας εἶναι.

[01177]    Ἵνα μὴ νομίσῃ ὅτι ταύτῃ αὐτὸν ἐπ εσπάσατο, ἢ ἀνθρώπινόν τι τῶν λεγομένων ἐστί.

[01178]    Τί οὖν φησι;

[01179]    Ἀφεὶς εἰπεῖν τὴν γραφὴν, συμβουλὴν ἀπο τείνει, ἐξ αὐτῶν τῶν προοιμίων αὐτὸν ἀναμιμνήσκων τῶν τῷ πατρὶ συμβεβηκότων.

[01180]    Ὁ Θεὸς ὁ ὕψιστος τὴν βασιλείαν, καὶ τὴν μεγαλωσύνην, καὶ τὴν τιμὴν, καὶ τὴν δόξαν ἔδωκε Ναβουχοδονόσορ τῷ πατρί σου.

[01181]    Καὶ ἀπὸ τῆς μεγαλωσύνης, ἧς ἔδωκεν αὐτῷ, πάντες οἱ λαοὶ, φυλαὶ, γλῶσσαι ἦσαν τρέμοντες, καὶ φοβούμενοι ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ.

[01182]    Οὓς ἐβού λετο αὐτὸς ἀνῄρει, καὶ οὓς ἐβούλετο αὐτὸς ἔτυ πτεν, καὶ οὓς ἐβούλετο αὐτὸς ἐταπείνου.

[01183]    Καὶ ὅτε ὑψώθη ἡ καρδία αὐτοῦ, καὶ τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐκραταιώθη τοῦ ὑπερηφανεύσασθαι, κατηνέχθη ἀπὸ τοῦ θρόνου τῆς βασιλείας αὐτοῦ, καὶ ἡ τιμὴ αὐτοῦ ἀφῃρέθη ἀπ' αὐτοῦ, καὶ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐξεδιώχθη, καὶ ἡ καρδία αὐτοῦ μετὰ τῶν θηρίων ἐδόθη, καὶ μετὰ ὄνων ἀγρίων ἡ κατοικία αὐτοῦ, καὶ χόρτον ὡς βοῦν ἐψώμιζον αὐτὸν, καὶ ἀπὸ τῆς δρόσου τοῦ οὐρανοῦ τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐβάφη, ἕως οὗ ἔγνω ὅτι κυριεύει ὁ Θεὸς ὁ ὕψιστος τῆς βασιλείας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ᾧ ἐὰν δόξῃ δώσει αὐτήν.

[01184]    Εἰ γὰρ ἐκεῖνος, φησὶ, ἀσύγγνωστος, σὺ ὁ μετὰ παράδειγμα τοιοῦτον μὴ σωφρονισθεὶς, τίνος ἄξιος, εἰπέ μοι;

[01185]    Οὐδὲ γὰρ εἰς ἄγνοιαν ἔχεις καταφυγεῖν.

[01186]    Οὐδὲ πάντα ταῦτα ᾔδεις;

[01187]    Τίνα τίνος προτιμᾷς;

[01188]    τοὺς οὐκ ἀκούοντας, οὐδὲ βλέποντας;

[01189]    Καὶ σὺ ὁ υἱὸς αὐτοῦ, Βαλτάσαρ, οὐκ ἐταπείνωσας τὴν καρδίαν σου κατ' ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

[01190]    Οὐ πάντα ταῦτα ἔγνως;

[01191]    Καὶ ἐπὶ τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ ὑψώθης, καὶ τὰ σκεύη τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἤνεγκας ἐνώπιόν σου·

[01192]    καὶ σὺ, καὶ οἱ μεγιστᾶνές σου, καὶ οἱ παράκοιτοί σου, καὶ αἱ παλλακαί σου ἐπίνετε οἶνον ἐν αὐτοῖς·

[01193]    καὶ τοὺς θεοὺς τοὺς χρυ σοῦς, καὶ ἀργυροῦς, καὶ χαλκοῦς, καὶ σιδηροῦς, καὶ ξυλίνους, καὶ λιθίνους, οἳ οὐ βλέπουσι, καὶ οὐκ ἀκούουσι, καὶ οὐ γινώσκουσιν, ᾔνεσας, καὶ τὸν Θεὸν, οὗ ἡ πνοή σου ἐν χειρὶ αὐτοῦ, καὶ πᾶσαι αἱ ὁδοί σου, αὐτὸν οὐκ ἐδόξασας.

[01194]    ∆ιὰ τοῦτο ἐκ προσώπου αὐτοῦ ἀπεστάλη ἀστράγαλος χειρὸς, καὶ τὴν γραφὴν ταύτην ἐνέταξε.

[01195]    Καὶ αὕτη ἡ γραφὴ ἡ ἐντεταγμένη·

[01196]    Μανὴ, Θεκὲλ, Φαρές·

[01197]    καὶ τοῦτο τὸ σύγκριμα τοῦ ὁράματος.

[01198]    Μανή·

[01199]    ἐμέτρη σεν ὁ Θεὸς τὴν βασιλείαν σου, καὶ ἐπλήρωσεν αὐτήν.

[01200]    Θεκέλ·

[01201]    ἐστάθη ἐν ζυγῷ, καὶ εὑρέθη ὑστε ροῦσα.

[01202]    Φαρές·

[01203]    διῃρέθη ἡ βασιλεία σου, καὶ ἐδόθη Μήδοις καὶ Πέρσαις.

[01204]    ∆ιὰ τοῦτο, φησὶ, ἐμέτρησεν ὁ Θεὸς τὴν βασιλείαν σου, καὶ διῃρέθη.

[01205]    Καὶ τοῦτο εἰς τιμωρίαν, τὸ διαιρεθῆναι, καὶ μὴ μένειν αὐτὴν ^[56.225] ὁλόκληρον.

[01206]    Ὅπερ οὖν καὶ ἐπὶ Σολομῶντος γέγονεν.

[01207]    Οὐ μόνον τὸ μὴ λαβεῖν τὸν υἱὸν, ἀλλὰ καὶ τὸ διαιρε θῆναι.

[01208]    Ὅρα ἀπολογούμενον αὐτῷ τὸν Θεόν·

[01209]    ὅρα αὐτὸν αἴτιον ὄντα·

[01210]    Οὖ ἡ πνοή σου, φησὶ, ἐν χειρὶ αὐτοῦ.

[01211]    Μὴ γὰρ οὐκ ἠδύνατο εὐθέως σε ἀνελεῖν;

[01212]    Ἀλλ' ἐμακροθύμησεν.

[01213]    Τίνα οὐκ ἂν ἐφόβησεν ἡ τιμωρία, καὶ ταῦτα ἐγγὺς οὖσα;

[01214]    Εἶδες τὴν ἐφ' ἑκάτερα δύναμιν;

[01215]    πόθεν ἄξιος εἶ, εἰπέ μοι, συγγνώμης;

[01216]    καὶ σὺ ὁ υἱὸς αὐτοῦ, οὐκ ἔχω εἰπεῖν, ὁ ἔκγονος, οὐ πάντα ταῦτα ἔγνως;

[01217]    Καθάπερ ἐπὶ δικαστηρίου ἡ ἀπόφασις γράφεται, οὗ τος ἑρμηνεύει τὰ λεγόμενα.

[01218]    Πόθεν ἐπῆλθεν αὐτῷ τιμῆσαι τὸν ∆ανιήλ;

[01219]    Ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ὥστε μὴ κατα γνωσθῆναι παρὰ τῶν παρόντων, προσδοκῶν ἴσως εὑ ρεῖν λύσιν διὰ ταῦτα.

[01220]    ΚΕΦΑΛ.

[01221]    ΣΤʹ.

[01222]    Καὶ ὁ βασιλεὺς κατέστησεν αὐτὸν ἐφ' ὅλης τῆς βασιλείας αὐτοῦ.

[01223]    Καὶ οἱ τακτικοὶ καὶ οἱ σα τράπαι ἐζήτουν πρόφασιν εὑρεῖν κατὰ ∆ανιὴλ ἐκ τῆς βασιλείας.

[01224]    Καὶ πᾶσαν πρόφασιν καὶ παρά πτωμα οὐχ εὗρον κατ' αὐτοῦ, ὅτι πιστὸς ἦν·

[01225]    τουτέστι καὶ εὔνους τῷ βασιλεῖ ἦν.

[01226]    Ἢ, Ὅτι πιστὸς ἦν·

[01227]    τουτέστι, ἐθάῤῥει τῷ Θεῷ, κἀκεῖνος πάντα ἐκυ βέρνα·

[01228]    Θεοῦ δὲ κυβερνῶντος, τίς ἂν γένοιτο βλάβη;

[01229]    Τί οὖν φησι;

[01230]    Εἶπον οἱ τακτικοὶ ἐκεῖνοι, Οὐχ εὑρή σομεν κατὰ ∆ανιὴλ πρόφασιν, εἰ μὴ ἐν νομίμοις Θεοῦ αὐτοῦ.

[01231]    Οὐδὲν, φησὶ, δυνατὸν εὑρεῖν.

[01232]    ∆ιὰ τί;

[01233]    Μὴ οὐκ ἄνθρωπός ἐστιν;

[01234]    ἐν πᾶσιν ἄπταιστος γέγονεν;

[01235]    Τὸ μέλλον ἄδηλον, καὶ ὑπὲρ τῶν μελλόντων πῶς ἀπο φαίνεσθε;

[01236]    Καί φησι, Πεῖραν ἐλάβομεν ἀπὸ τῶν πρα γμάτων.

[01237]    Εἰ μὴ ἐν νομίμοις, φησὶ, Θεοῦ αὐτοῦ, οὐχ εὑρήσομεν πρόφασιν.

[01238]    Καὶ μὴν ἐκεῖ ἄληπτος πολλῷ πλέον.

[01239]    Συγχωρεῖ τὸν πειρασμὸν ὁ Θεὸς πρὸς δοκιμήν.

[01240]    Μὴ γὰρ οὐκ ἠδύνατο κωλῦσαι τὴν κακίαν ἐκείνων;

[01241]    Ἀλλ' ἵνα διὰ τούτου μάθῃς, καὶ τοῦτον θαυμάσῃς, οὐ φθονεῖ τοῦ στεφάνου τοῖς οἰκέτοις αὐτοῦ.

[01242]    Τότε οἱ τακτικοὶ καὶ οἱ σατράπαι παρέστη σαν τῷ βασιλεῖ, καὶ εἶπον αὐτῷ·

[01243]    ∆αρεῖε βασιλεῦ, εἰς τοὺς αἰῶνας ζῆθι.

[01244]    Συνεβουλεύσαντο πάντες οἱ ἐπὶ τῆς βασιλείας σου στρατηγοὶ καὶ σατρά παι, ὕπατοι καὶ τοπάρχαι, τοῦ στῆσαι στάσει βασιλικῇ, καὶ ἐνισχῦσαι ὁρισμὸν, ὅπως ὃς ἂν αἰτήσῃ παρὰ παντὸς θεοῦ ἢ ἀνθρώπου αἴτημα ἕως ἡμερῶν τριάκοντα, ἀλλ' ἢ παρὰ σοῦ, βασι λεῦ, ἐμβληθήσεται εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων.

[01245]    ^[56.226] Νῦν οὖν, βασιλεῦ, στῆσον τὸν ὁρισμὸν, καὶ ἔκθες γραφὴν, ὅπως μὴ ἀλλοιωθῇ τὸ δόγμα Μή δων καὶ Περσῶν, ὅπως ἂν μὴ παραγραφῇ κατ έναντι τούτου.

[01246]    Τότε ὁ βασιλεὺς ∆αρεῖος ἐπέταξε γραφῆναι τὸ δόγμα.

[01247]    Ὅρα τί ποιοῦσι, πῶς ἀλόγιστον δόγμα ἐσπούδαζον στῆσαι.

[01248]    Καὶ κατὰ σπουδὴν τοῦτο αἰτοῦσι.

[01249]    Τὸ μὲν γὰρ λέγειν, Ὃς ἂν αἰτήσῃ παρὰ ἀν θρώπου, λόγον εἶχεν;

[01250]    Ἀλλ' ἐδόκουν σοφίζεσθαι τὸν λόγον τῆς αἰτήσεως τῷ βραχεῖ χρόνῳ.

[01251]    Ποία ὑπόθεσις αὕτη;

[01252]    διὰ τί τοῦτο εἶπες;

[01253]    Ἔδοξε, φησί·

[01254]    πάντες συν ελθόντες τοῦτο ἐκυρώσαμεν, ὥστε ἐν τριάκοντα ἡμέ ραις παρὰ σοῦ μόνου αἰτεῖν.

[01255]    Ὦ βαρβαρικὸν αἴτημα·

[01256]    ὦ πολλῆς ἀλογίας γέμουσα χάρις, αὐτὸν τὸν δοκοῦντα τιμᾶσθαι καταισχύνουσα! Εἰ μὲν γὰρ τοῦτο καλὸν, ἔδει διηνεκὲς τοῦτο εἶναι·

[01257]    εἰ δὲ φαῦλον, οὐδὲ τὰς τριάκοντα ἡμέρας.

[01258]    Πάλιν εἰ καλὸν, τί τὸ πλῆθος προβάλλεσθε;

[01259]    Καὶ γὰρ χωρὶς τούτου ἐπινεῦσαι δεῖ·

[01260]    εἰ δὲ φαῦλον, οὐδὲ πάσης τῆς οἰκουμένης κελευούσης ὑπείκειν ἐχρῆν.

[01261]    Οὐ προεῖδε τὸν δόλον ὁ βασιλεύς·

[01262]    καὶ δῆλον ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα.

[01263]    Ὥρισε γὰρ, καὶ γράμμασιν αὐτὸν [f.

[01264]    αὐτὸ] ἠσφαλίσαντο, ὥστε μηδὲ βουλομένῳ μετὰ ταῦτα γενέσθαι καιρὸν τοῦ ἀνανεῦ σαι.

[01265]    Τί οὖν ἀκούσας φησὶν ὁ ∆ανιήλ;

[01266]    Οὐκ ἐταράχθη, οὐ προσέθηκεν, οὐκ ἀφεῖλεν.

[01267]    Ὅρα τὸν ἐνάρετον ὁμα λῶς ἀεὶ ζῶντα, ὥσπερ τινὰ ἄνθη παρατρέχοντα πάν τα, ὥσπερ ἐν σκιαῖς καὶ τὰ χρηστὰ καὶ τὰ λυπηρὰ θεώμενον.

[01268]    Εἰ γὰρ ἐν ἀρχῇ οὕτως ἀκατάπληκτος ἔμενε, πολλῷ μᾶλλον νῦν μετὰ τὴν πεῖραν τῶν ἀγώνων το σούτους ἀναδησάμενος στεφάνους.

[01269]    Τίνος ἕνεκεν οὐ προσῆλθε;

[01270]    τίνος ἕνεκεν οὐκ ἐμέμψατο, τοσαύτην παρὰ τῷ βασιλεῖ παῤῥησίαν ἔχων;

[01271]    Οὐκ ἐβούλετο ῥήμασιν, ἀλλὰ πράγμασι τοῦτο ποιῆσαι.

[01272]    Ἄλλως δὲ πανταχοῦ αὐτὸν εὑρίσκομεν, τῆς χρείας καλούσης, ἐπιπηδῶντα, καὶ παραγινόμενον.

[01273]    Καὶ ∆ανιὴλ ἡνίκα ἔγνω ὅτι ἐνετάγη τὸ δόγμα, εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ·

[01274]    καὶ αἱ θυρίδες ἀνεῳγμέναι ἐν τοῖς ὑπερῴοις αὐ τοῦ κατέναντι Ἱερουσαλήμ·

[01275]    καὶ καιροὺς τρεῖς τῆς ἡμέρας ἦν κάμπτων ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτοῦ, καὶ προσευχόμενος, καὶ ἐξομολογούμενος ἐναντίον τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ, καθὼς ἦν ποιῶν ἔμπροσθεν.

[01276]    Τίνος ἕνεκεν τῶν θυρίδων ἡμᾶς ἀνέμνησεν, ὅτι ἀνεῳ γμέναι ἦσαν πρὸς Ἱερουσαλήμ;

[01277]    Σφοδρὸν τῆς θέας εἶχον πόθον.

[01278]    Καθάπερ οὖν τις ποθουμένην ἔχων ἀποῦ σαν, καὶ τὰς ὁδοὺς τὰς ἐκεῖ φερούσας φιλεῖ·

[01279]    οὕτω δὴ καὶ οὗτος.

[01280]    Ἐπεθύμουν δὲ αὐτῆς ἄλλοι τῶν σωματικῶν ἕνεκεν, οὗτος δὲ οὐχὶ, ἀλλὰ διὰ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.

[01281]    Ἐπεὶ ὅτι τοῦτό ἐστι, δῆλον ἐκεῖθεν·

[01282]    οὐ γὰρ εἵλετο ἀνελθεῖν, τοῦ σπουδαζομένου πέρας εἰληφότος αὐτῷ.

[01283]    ∆ιὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, καθὼς οἱ πατέρες ἡμῖν παρ έδωκαν, πρὸς ἀνατολὰς ὁρῶντες εὐχόμεθα, πόλιν καὶ ^[56.227] ἡμεῖς καὶ πατρίδα ἀρχαίαν ζητοῦμεν·

[01284]    καὶ γὰρ ὄντως ἄξιον ζητῆσαι.

[01285]    Πῶς, πανταχοῦ τοῦ Θεοῦ ὄντος, καὶ λέγοντος τοῦ προφήτου·

[01286]    Τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ δυ σμῶν, Κύριος ὄνομα αὐτῷ·

[01287]    πρὸς ἀνατολάς ἐσμεν τετραμμένοι;

[01288]    Ἐκεῖ ὥσπερ ἰατρεῖον ἦν τὸ ἀρχαῖον.

[01289]    Ἀλλ' οὐκ ἔλαβες

[01358]    πλευρὰς ἑστῶτες τοῦ ∆ανιὴλ, ὥσπερ ἐν θείῳ τινὶ καὶ φρικτῷ δικαστηρίῳ τοῦτο ποιοῦντες·

[01359]    οὕτως οὐκ ἐτόλμησαν διορύξαι τὰς πλευρὰς τοῦ δικαίου.

[01360]    Οὐ γὰρ ἤκουσαν ἐπιτάγματος δικαστοῦ.

[01361]    Ἐπειδὴ δὲ τοὺς ἄλλους ἔβα λον, ἐπιτάξαντος τοῦ Θεοῦ, διέφθειραν, Καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτῶν, φησὶ, ἐλέπτυναν.

[01362]    Τίς ἐχαλίνου αὐτῶν τὰ στόματα;

[01363]    τίς τροφῆς παρακειμένης ἀποσχέσθαι ἐκέ λευσεν;

[01364]    ποῖος οὕτω φιλόσοφος ἐγκρατὴς, ὡς λιμοῦ κελεύοντος, καὶ τῆς λύσεως τοῦ λιμοῦ παρούσης, μὴ ἂν θελῆσαι λῦσαι τὸ δεινόν;

[01365]    Πάλιν διαγράμματα, πάλιν κήρυγμα θεῖον, πάλιν ἡ διὰ τῶν ἔργων μαρ τυρία.

[01366]    ΚΕΦΑΛ.

[01367]    Ζʹ.

[01368]    Ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει Βαλτάσαρ, βασιλέως Χαλ δαίων, ∆ανιὴλ ἐνύπνιον εἶδεν·

[01369]    καὶ αἱ ὁράσεις τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κοίτης αὐτοῦ, καὶ τὸ ἐν ύπνιον ἔγραψεν.

[01370]    Ἀρχὴ λόγων αὐτοῦ.

[01371]    Καὶ ἀπο κριθεὶς εἶπεν·

[01372]    Ἐγὼ ∆ανιὴλ ἐθεώρουν ἐν τῇ ὁράσει μου τῆς νυκτός·

[01373]    καὶ ἰδοὺ οἱ τέσσαρες ἄνεμοι τοῦ οὐρανοῦ προσέβαλλον εἰς τὴν θάλασσαν τὴν με ^[56.229] γάλην.

[01374]    Καὶ τέσσαρα θηρία μεγάλα ἀνέβαινεν ἐκ τῆς θαλάσσης, διαφέροντα ἀλλήλων.

[01375]    Τὸ πρῶτον, ὡσεὶ λέαινα, καὶ πτερὰ αὐτῆς ὡσεὶ ἀετοῦ.

[01376]    Ἐθεώ ρουν ἕως οὗ ἐξετίλαντο τὰ πτερὰ αὐτῆς, καὶ ἐξ ήρθη ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐπὶ ποδῶν ἀνθρώπου ἐστά θη, καὶ καρδία ἀνθρώπου ἐδόθη αὐτῇ.

[01377]    Καὶ ἰδοὺ θηρίον ἕτερον ὅμοιον ἄρκῳ, καὶ εἰς μέρος ἓν ἐστά θη·

[01378]    καὶ τρία πλευρὰ ἐν τῷ στόματι αὐτῆς, ἀνὰ μέσον τῶν ὀδόντων αὐτῆς.

[01379]    Καὶ οὕτως ἔλεγον αὐτῇ·

[01380]    Ἀνάστα, φάγε σάρκας πολλάς.

[01381]    Ὀπίσω τούτου ἐθεώρουν, καὶ ἰδοὺ ἕτερον θηρίον ὡσεὶ πάρδαλις·

[01382]    καὶ αὐτῇ πτερὰ τέσσαρα πετεινοῦ ὑπεράνω αὐτῆς, καὶ τέσσαρες κεφαλαὶ τῷ θηρίῳ, καὶ ἐξουσία ἐδόθη αὐτῷ.

[01383]    Ὀπίσω τούτου ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς, καὶ ἰδοὺ θηρίον τέταρτον, φοβερὸν, καὶ ἔκθαμβον, καὶ ἰσχυρὸν περισσῶς·

[01384]    καὶ οἱ ὀδόντες αὐτοῦ σιδηροῖ καὶ μεγάλοι·

[01385]    ἐσθίον, καὶ λεπτῦνον·

[01386]    καὶ τὰ ἐπίλοιπα τοῖς ποσὶ συν επάτει·

[01387]    καὶ αὐτὸ διαφέρον περισσῶς παρὰ πάντα τὰ θηρία τὰ ἔμπροσθεν αὐτοῦ·

[01388]    καὶ κέρατα αὐτοῦ δέκα.

[01389]    Προσενόουν τοῖς κέρασιν αὐτοῦ·

[01390]    καὶ ἰδοὺ κέρας ἕτερον μικρὸν ἀνέβαινεν ἐν τῷ μέσῳ αὐ τοῦ, καὶ τρία κέρατα τῶν ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἐξ εῤῥιζώθη ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ.

[01391]    Καὶ ἰδοὺ ὀφθαλ μοὶ, ὡσεὶ ὀφθαλμοὶ ἀνθρώπου ἐν τῷ κέρατι τούτῳ, καὶ στόμα λαλοῦν μεγάλα.

[01392]    Τίνος ἕνεκεν οὐχὶ γυναῖκας εἶπεν ὅτι εἶδεν;

[01393]    Ἀλλ' ὅτε μὲν δίκην καὶ ἀρὰν ἔδει παραστῆσαι, γυναῖκας παρήγαγεν·

[01394]    ὅτε δὲ βασιλείας, θηρία.

[01395]    Πρᾶγμά ἐστιν ἡ βασιλεία, σωματοποιεῖ οὖν αὐτό.

[01396]    Οὐκ οὖν ἐχρῆν;

[01397]    Καὶ καλῶς.

[01398]    Ἀλλ' ἐπειδὴ αἱ ποιότητες αὐτῶν μάλιστα ἐν τοῖς θη ρίοις εἰσὶ, διὰ τοῦτο αὐτῶν ἐδεήθη.

[01399]    Ἐβουλήθη δεῖξαι τὸ ἐν ἀγριότητι ἁβρὸν, καὶ λέαιναν παρήγαγεν.

[01400]    Ἐβουλήθη δεῖξαι τὸ νωθὲς, καὶ ἄρκον παρήγαγεν.

[01401]    Ἐβουλήθη δεῖξαι τὸ ταχὺ καὶ κοῦφον, καὶ ἐπειδὴ πολέμοις κατέλυσαν ἅπαντες τὰς ἀρχάς·

[01402]    καὶ πάρδα λιν παρήγαγε.

[01403]    Καὶ ὅρα ὅπως καλῶς ἐθεώρησε τὴν θάλασσαν πρῶτον, πᾶσαν τὴν οἰκουμένην.

[01404]    Τοσαύτης γὰρ γέμει ταραχῆς, καὶ οὕτω φέρεται, ὡς ἰχθύων, οὐχὶ ἀνθρώπων πεπληρωμένη.

[01405]    Τοῦτο καὶ ὁ Χριστὸς δηλοῖ, ὅτι θάλασσα ὁ παρὼν βίος ἐστὶν, ἐν τῷ λέγειν·

[01406]    Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βλη θείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγούσῃ.

[01407]    Καὶ ἰδοὺ, φησὶ, οἱ τέσσαρες ἄνεμοι τοῦ οὐρανοῦ προσέβαλλον εἰς τὴν θάλασσαν τὴν μεγάλην.

[01408]    ∆ηλοῖ ὅτι ἐκεῖθεν τὰ θηρία, [καὶ] τὸ ταχὺ τῆς τοῦ Θεοῦ προνοίας.

[01409]    Καὶ γὰρ ἡμεῖς ἐπὶ τῆς τα χυτῆτος τοὺς ἀνέμους παράγομεν εἰς μέσον.

[01410]    Ἐνέπε σαν εἰς τὴν θάλασσαν·

[01411]    καὶ ἀνέδυ, φησὶ, τὰ θηρία ἀπὸ τῆς θαλάσσης.

[01412]    Καὶ γὰρ ἀπὸ τῆς φύσεως τῆς ἡμετέρας οἱ ἄρχοντες ἡμῶν.

[01413]    Οὕτω καὶ τὸν βασιλέα λέοντα καλεῖ πολλάκις, τὸ βασιλικὸν ὁμοῦ καὶ θη ριῶδες δεῖξαι βουλόμενος.

[01414]    Ἢ ἐπειδὴ ὁ μὲν ἀνατολι κώτερος, ὁ δὲ ἐξ ἄρκτου, ὁ δὲ ἀπὸ νότου.

[01415]    Ὡς ἂν εἴποι τις, Ἀνέτρεψε τὴν θάλασσαν, ἀνετάραξαν ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ∆ιαφέροντα ἀλλήλων.

[01416]    Τὸ πρῶτον ὡσεὶ λέαινα.

[01417]    Καθάπερ ἐν ὀνείρῳ·

[01418]    οὐ γὰρ αὕτη τῶν πρα γμάτων ἡ φύσις ἦν.

[01419]    ∆ιὰ δύο συμβόλων τὸ βασιλικὸν ἐνδείκνυται.

[01420]    Τινὲς δέ φασιν, ὅτι τὸν Ἀσσύριον ἐκρά τησε, διὰ τοῦτο δύο.

[01421]    Καὶ ἐθεώρουν ἕως οὗ ἐξετί λαντο τὰ πτερὰ αὐτῆς, τουτέστι ἡ ἀρχὴ, καὶ ἤρθη ^[56.230] ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐπὶ ποδῶν ἀνθρώπου ἐστάθη·

[01422]    καὶ καρδία ἀνθρώπου ἐδόθη αὐτῇ.

[01423]    Γοργὸν τὸ ζῶον.

[01424]    Ἑκατέρωθεν εἶχε τὴν ἰσχὺν ταχυτῆτος, ἄνωθεν μὲν ἀπὸ τῶν πτερῶν, κάτωθεν δὲ ἀπὸ τῶν ποδῶν·

[01425]    ἀλλ' ἑκατέρα ἡ ταχυτὴς ἀνῃρέθη, ἐκείνων μὲν ἐκταλέντων (l.

[01426]    ἐκτιl.), καὶ μηδὲ φανέντων λοιπὸν, τούτων δὲ μεταπεσόντων ἐπὶ τοὺς ἀσθενεστέρους, τοὺς ἀνθρώ πους.

[01427]    Καὶ καρδία ἀνθρώπου ἐδόθη αὐτῇ.

[01428]    Τοῦτο γὰρ ἐν ἐκείνῳ τῷ ζώῳ, τὸ γαῦρον.

[01429]    Ταπεινὸς, φησὶ, ἥμερος, χειροήθης ἐγένετο ὁ βασιλεύς.

[01430]    Καὶ ἰδοὺ θη ρίον ἕτερον ὅμοιον ἄρκῳ, καὶ εἰς μέρος ἓν ἐστάθη, καὶ τρία πλευρὰ ἐν τῷ στόματι αὐτῆς ἀνὰ μέσον τῶν ὀδόντων αὐτῆς.

[01431]    Καὶ οὕτως ἔλεγον αὐτῇ·

[01432]    Ἀνάστηθι, φάγε σάρκας πολλάς.

[01433]    Ἐπὶ τῶν Περσῶν ἐγένετο τὸ βραδὺ τῶν ἀνθρώπων.

[01434]    Ἐπὶ Μήδων καὶ Περσῶν τρία πλευρὰ, ἤτοι τόπους, ἢ τὰς βασι λείας, ἃς συνεῖλεν.

[01435]    Ἔλεγον αὐτῷ·

[01436]    Ἀνάστηθι, φάγε σάρκας πολλάς.

[01437]    Οὗτοι γὰρ εἷλον καὶ Βαβυ λῶνα, καὶ τὰς πολλὰς εἰργάσαντο συμφοράς.

[01438]    Ὀπίσω τούτου ἐθεώρουν·

[01439]    καὶ ἰδοὺ ἕτερον θηρίον, ὡσεὶ πάρδαλις·

[01440]    καὶ αὐτῇ πτερὰ τέσσαρα πετεινοῦ ὑπεράνω αὐτῆς, καὶ τέσσαρες κεφαλαὶ τῷ θηρίῳ·

[01441]    καὶ ἐξουσία ἐδόθη αὐτῷ.

[01442]    Εἶτα, φησὶ, πάρδαλις·

[01443]    Ἀλέξανδρος ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεὺς, πᾶσαν δια πτὰς τὴν οἰκουμένην.

[01444]    Οὐδὲν γὰρ τούτου γοργότερον, οὐδὲ ὀξύτερον γέγονεν, ἀλλὰ σφοδρός τις ἦν καὶ ὀξὺς, καθάπερ τοῦτο τὸ θηρίον.

[01445]    Τέσσαρα, φησὶ, πτερὰ πετεινοῦ ὑπεράνω αὐτῆς.

[01446]    Τουτέστιν, ἅπασαν προσ έλαβε τὴν ἰσχύν.

[01447]    Πέρσας γὰρ εἰς δέκα τρεῖς βασι λείας διελὼν, ἅπαντας ἐχειρώσατο.

[01448]    Εἶδες αὐτοῦ τὴν ταχυτῆτα;

[01449]    Καὶ ἀπὸ τῆς φύσεως τοῦ θηρίου, καὶ ἀπὸ τῶν πτερῶν.

[01450]    Πᾶσαν διέδραμε τὴν οἰκουμένην.

[01451]    Καὶ κεφαλαὶ, φησὶ, τέσσαρες τῷ θηρίῳ.

[01452]    Καὶ ἡ βασι λεία καὶ ἡ ἐξουσία ἐδόθη αὐτῷ.

[01453]    Εἶτα λέγει ταύ της τὴν παρουσίαν, τὴν ποικίλην καὶ παντοδαπῆ, καὶ οὐκ ἔχει εἰκόνα εἰπεῖν·

[01454]    οὕτως ἐξαλλάττον τι τὸ θηρίον ἦν.

[01455]    Πάσας γὰρ ἐκείνας ἐνίκησε.

[01456]    Ταῖς μὲν ἄλ λαις, ἀπὸ τοῦ τάχους ἦν ἡ ἰσχύς·

[01457]    τούτου δὲ ἀπὸ τῶν ὀδόντων·

[01458]    σιδηροῖ ἦσαν.

[01459]    Καὶ τὰ ἐπίλοιπα τοῖς πο σὶν αὐτοῦ συνεπάτει.

[01460]    Τοὺς πολλοὺς λέγει πολέμους.

[01461]    Τίνες οἱ δέκα βασιλεῖς;

[01462]    τί τὸ μικρὸν κέρας;

[01463]    Ἐγὼ τὸν Ἀντίχριστόν φημι μεταξύ τινων φαίνεσθαι βασι λέων.

[01464]    Καὶ ὀφθαλμοὶ, ὡς ὀφθαλμοὶ ἀνθρώπου ἐν τῷ κέρατι τούτῳ, καὶ στόμα λαλοῦν μεγάλα.

[01465]    Τί γὰρ ἐκείνου τοῦ στόματος μεῖζον γένοιτ' ἂν τοῦ λέγον τος, Ἐπὶ πάντα λεγόμενον θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καθίσαι;

[01466]    Εἰ δὲ ὀφθαλμοὶ ἀνθρώπου, μὴ θαυμάσῃς·

[01467]    καὶ γὰρ τοιαῦτα φθέγγεται.

[01468]    Ἄνθρωπός ἐστι, φησί.

[01469]    ∆ιὰ τί δὲ μικρὸν, καὶ οὐκ ἐξ ἀρχῆς μέγα φαίνεται;

[01470]    Ἀλλ' ὕστερον αὐ ξηθήσεται, καὶ κρατήσει τινῶν βασιλέων.

[01471]    Τί οὖν;

[01472]    Οὐκέτι βασιλεία διαδέχεται τοῦτον, ἀλλ' αὐτὸς ὁ Θεὸς καταλύει.

[01473]    Ἐθεώρουν, ἕως οὗ θρόνοι ἐτέθησαν, καὶ Παλαιὸς ἡμερῶν ἐκάθητο·

[01474]    καὶ τὸ ἔνδυμα αὐ τοῦ λευκὸν ὡσεὶ χιών·

[01475]    καὶ ἡ θρὶξ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ὡσεὶ ἔριον καθαρόν·

[01476]    ὁ θρόνος αὐτοῦ φλὸξ πυρός·

[01477]    οἱ τροχοὶ αὐτοῦ πῦρ φλέγον.

[01478]    Ποταμὸς ^[56.231] πυρὸς εἷλκεν ἐκπορευόμενος ἔμπροσθεν αὐτοῦ.

[01479]    Χίλιαι χιλιάδες ἐλειτούργουν αὐτῷ, καὶ μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν ἔμπροσθεν αὐτοῦ.

[01480]    Κρι τήριον ἐκάθισε, καὶ βίβλοι ἀνεῴχθησαν.

[01481]    Συντείνω μεν τὴν διάνοιαν, ἀγαπητοί.

[01482]    Οὐ γὰρ περὶ μικρῶν ὁ λόγος ἐστί.

[01483]    Θρόνοι, φησὶν, ἐτέθησαν, καὶ ὁ Πα λαιὸς ἡμερῶν ἐκάθητο.

[01484]    Τίς ἐστιν οὗτος;

[01485]    Ὥσπερ ἀκούσας ἄρκον, οὐκ ἄρκον ἐνόησας, καὶ λέαιναν, οὐ τοῦτο ὑπώπτευες, ἀλλὰ βασιλείας·

[01486]    καὶ θάλασσαν, οὐ θάλασσαν, ἀλλὰ τὴν οἰκουμένην, δι' ἑτέρων ἕτερα·

[01487]    οὕτω καὶ νῦν.

[01488]    Παλαιὸς ἡμερῶν τί ἐστιν;

[01489]    Γεγηρα κότι τινὶ ἐῴκει.

[01490]    Πρὸς γὰρ τὰς χρείας τῶν πραγμά των, δι' ἃς φαίνεται, τυποῖ ἑαυτὸν, δεικνὺς ὅτι τοῖς τοιούτοις πιστεύεσθαι τὰ κριτήρια χρή.

[01491]    Ὥσπερ γὰρ θρόνον ἀκούων οὐχὶ καθέδραν νοεῖς·

[01492]    ἀλλὰ πῶς τὸν χυδαῖόν τις ἐπισπάσαιτο, ἐπεὶ καὶ ἀλλαχοῦ ὡπλισμένος φαίνεται, καὶ ἑτέρωθεν ᾑμαγμέ νος;

[01493]    Τοῦτο οὖν βούλεται δεῖξαι, ὅτι κρίσεως καιρός.

[01494]    Τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ, ὡσεὶ χιὼν, λευκόν.

[01495]    Τίνος ἕνεκεν;

[01496]    Ὅτι οὐχὶ κρίσεως καιρὸς μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀνταποδόσεως·

[01497]    ὅτι πάντας δεῖ αὐτῷ παραστῆναι·

[01498]    ὅτι Τὸ κρῖμα αὐτοῦ, φησὶ, ὡς φῶς ἐξελεύσεται.

[01499]    Εἶτα Θρόνοι ἐτέθησαν.

[01500]    Οὐ θρόνοι, ἐν οἷς Καθή σεσθε, φησὶ, ἐπὶ δώδεκα θρόνους;

[01501]    Καὶ ἡ θρὶξ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ὡσεὶ ἔριον καθαρόν.

[01502]    Τὸ πῦρ οὐδὲν ἀνήλισκεν, ἐπειδὴ γὰρ ἥμερον.

[01503]    Εἶδες ὄψιν καὶ σχῆμα πολιτικὸν καὶ δημαγωγικόν;

[01504]    Ὁ θρόνος ἐφόβει, τῷ πολύπυρος εἶναι·

[01505]    πῦρ οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ φλέγον.

[01506]    Ἵνα γὰρ μὴ νομίσῃς διὰ τὴν εἰκόνα παραβεβλῆσθαι, προσέθηκεν αὐτοῦ τὴν ἐνέργειαν, εἰπὼν οὐχ ἁπλῶς πῦρ, ἀλλὰ, Πῦρ φλέγον.

[01507]    Ποταμὸς πυρὸς εἷλκεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ.

[01508]    Χίλιαι χιλιάδες ἐλειτούργουν αὐτῷ, καὶ μύριαι μυριάδες παρειστήκεισαν ἔμ προσθεν αὐτοῦ.

[01509]    Κριτήριον ἐκάθισεν.

[01510]    Τουτέστι, διὰ τοῦτο παρεγένετο, ὥστε κριτήριον καθίσαι.

[01511]    Καὶ βί βλοι ἀνεῴχθησαν.

[01512]    Τί λέγεις;

[01513]    βιβλίων ὁ Θεὸς δεῖται, Ὁ τὰ πάντα εἰδὼς πρὶν γενέσεως αὐτῶν;

[01514]    Ὁ πλάσας κατὰ μόνας τὰς καρδίας αὐτῶν;

[01515]    Ἀλλὰ κατὰ τὸν νόμον τῶν ἀρχόντων τούτων λέγει, ὥσπερ τὰ ὑπομνήματα πράττεται παρ' ἡμῖν.

[01516]    Καθάπερ γὰρ ἐν ταῦθα οὐ διὰ τοῦτο ἀναγινώσκεται, ὥστε μαθεῖν τὸν ἄρχοντα μόνον, ἀλλ' ὥστε φανῆναι δικαίαν οὖσαν τὴν κρίσιν·

[01517]    οὕτω καὶ τότε, εἰ καὶ οἶδε δικαίως δικάζων, ἀλλ' ὅμως ἀνοίγει τὰς βίβλους.

[01518]    Τίνος ἕνεκεν;

[01519]    Τί λέ γεις, καὶ τί θέλεις εἰπεῖν;

[01520]    Τίνος ἕνεκεν οὐ λέγει καὶ τὰς τιμάς;

[01521]    Εἶπεν·

[01522]    Θρόνοι ἐτέθησαν, ἐπεὶ καὶ ὁ Θεὸς ταύτας ὥρισεν·

[01523]    ἐπειδὴ δὲ καὶ οὐκ ἠκούσαμεν, τότε τὴν τιμωρίαν καὶ τὴν κόλασιν.

[01524]    Καὶ οὐχ ἡμῖν πρώτην ταύτην ἀφῆκε φωνήν;

[01525]    Ἀπὸ τότε ἤρξατο, φησὶ, κη ρύσσειν τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.

[01526]    Μηδὲν σωμα τικὸν ὑπολάβῃς, ἀγαπητὲ, μηδὲ ἐμπεριειλῆφθαι θρόνῳ τὸν ἄπειρον Θεὸν νομίσῃς.

[01527]    Εἰ γὰρ Ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὰ πέρατα τῆς γῆς·

[01528]    εἰ Τὰ ὄρη ἔστησε ζυγῷ·

[01529]    εἰ Πάντα τὰ ἔθνη ὡς σίελος ἐνώπιον αὐτοῦ ἐλογί σθη, καὶ ὡς κονιορτὸς ἐνώπιον αὐτοῦ τὰ πάντα, ὡς αὐτός φησι·

[01530]    ποῖος τόπος ὅλον ὁμοῦ περιβαλεῖν δυνήσεται;

[01531]    Ἀλλὰ τί;

[01532]    Οὐκ ἔστι τοῦτο, οὐκ ἐναπείλη ^[56.232] πται θρόνῳ.

[01533]    Εἰ δὲ ἔνδυμα εἶχε, πῶς οὐκ ἀνήλωσεν αὐτὸ τὸ πῦρ;

[01534]    πῶς εἶ δὲ (f.

[01535]    εἴη) Παλαιὸς ἡμερῶν, ὁ [f.

[01536]    ὃς] πρὸ πάντων τῶν αἰώνων ὑπῆρχε;

[01537]    πῶς δὲ καὶ παλαιός;

[01538]    Σὺ γὰρ, φησὶ, ὁ αὐτὸς εἶ.

[01539]    Πῶς οὖν παλαιός;

[01540]    Καὶ τὰ ἔτη σου γὰρ, φησὶ, οὐκ ἐκλείψουσιν.

[01541]    Πῶς δὲ καὶ ἔνδυμα γένοιτ' ἂν περὶ τὸν ἄπειρον καὶ ἀσώματον;

[01542]    Οὐδὲ γὰρ τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ, φησὶ, ἔστι πέ ρας.

[01543]    Καὶ πάλιν·

[01544]    Ἐὰν ἀναβῶ εἰς τὸν οὐρανὸν, σὺ ἐκεῖ εἶ·

[01545]    ἐὰν καταβῶ εἰς τὸν ᾅδην, πάρει.

[01546]    Πῶς οὖν ἱματίῳ περιεγράφετο ἀνθρωπίνῳ, καὶ οὔτε τοῦτο ἀν ήλισκεν;

[01547]    Ἀλλὰ μὴν καὶ ἕτερα πολλὰ ἠδύνατο ἰδεῖν ὁ προφήτης.

[01548]    Πῶς δὲ τρίχες ἐν πυρὶ οὐκ ἀνηλίσκοντο;

[01549]    ∆ιὰ γὰρ τοῦτο ἐπήγαγεν·

[01550]    Ὁ θρόνος αὐτοῦ πῦρ φλέγον.

[01551]    Καὶ βίβλοι ἀνεῴχθησαν.

[01552]    Ὥστε αὐτοκατά κριτον γενέσθαι τὸν κρινόμενον.

[01553]    Ἐθεώρουν τότε ἀπὸ φωνῆς τῶν λόγων τῶν μεγάλων, ὧν τὸ κέρας ἐκεῖνο ἐλάλει.

[01554]    Θεωρῶν ἤμην, ἕως ἀνῃρέθη τὸ θη ρίον, καὶ ἀπώλετο, ἀπὸ τῆς μεγαληγορίας.

[01555]    Καίτοι Ἀλέξανδρος προσεκύνησε τὸν Θεόν.

[01556]    Καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐδόθη εἰς καῦσιν πυρός.

[01557]    Καὶ τῶν λοιπῶν θηρίων μετεστάθη ἡ ἀρχή·

[01558]    καὶ μακρότης ζωῆς ἐδόθη αὐτοῖς ἕως καιρῶν καὶ καιροῦ.

[01559]    Εἰ καὶ τέλος ἔσχον, ἀλλ' ὅμως τοῦτο ἐγένετο.

[01560]    Καὶ κετεκαύθη τὸ θηρίον, καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐκαύθη.

[01561]    Τὸ παντελῶς ἀνῃρῆσθαι δηλοῖ.

[01562]    Ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτός·

[01563]    καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς Υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν.

[01564]    Τίς ταῦτα ἀγνοεῖ;

[01565]    τίς διαβλέψαι δυνήσεται;

[01566]    μὴ γὰρ Πέτρος ταῦτα λέγει, ὦ Ἰουδαῖε;

[01567]    μὴ γὰρ Παῦλος;

[01568]    Καὶ ἰδοὺ, φησὶ, ὡς Υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν, καὶ ἕως τοῦ Παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν ἔφθασεν.

[01569]    Ἰδοὺ καὶ τὸ ὁμότιμον.

[01570]    Ἐνώπιον αὐτοῦ προσηνέχθη αὐτῷ.

[01571]    Ἵνα ὅταν ἴδῃς διδομένην αὐτῷ τὴν βασιλείαν, μὴ ἀνθρωπίνως νομίσῃς εἶναι τὸ δεδόσθαι.

[01572]    Ἀπὸ γὰρ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ, φησί·

[01573]    τὰς δὲ νεφέλας ἀντὶ τοῦ οὐρανοῦ παραλαμβάνειν εἴωθεν ἡ Γραφή.

[01574]    Καὶ αὐτῷ ἐδόθη ἡ ἀρχὴ, καὶ ἡ τιμὴ, καὶ ἡ βασιλεία·

[01575]    καὶ πάντες οἱ λαοὶ, φυλαὶ, γλῶσσαι αὐτῷ δουλεύσουσιν.

[01576]    Ἡ ἐξουσία αὐτοῦ ἐξουσία αἰώνιος, ἥτις οὐ παρελεύσεται·

[01577]    καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ οὐ διαφθαρήσεται.

[01578]    Τί τούτου σαφέστερον;

[01579]    εἰπέ μοι.

[01580]    Καὶ πάντες λαοὶ, φησὶ, φυλαὶ, γλῶσσαι αὐτῷ δουλεύσουσιν.

[01581]    Ὅρα πῶς ἅπαν τὸ ἔθνος τῆς οἰκουμένης περιέγραψεν.

[01582]    Ὅρα καὶ τὸ κριτήριον αὐ τὸν λαβόντα.

[01583]    Ἵνα γὰρ μὴ χρόνου νομίσῃς εἶναι τοῦτο, φησί·

[01584]    Ἥτις οὐ παρελεύσεται·

[01585]    καὶ ἡ βασιλεία αὐ τοῦ οὐ διαφθαρήσεται·

[01586]    ἀλλ' ἕστηκε καὶ μένει.

[01587]    Εἰ δὲ ἀπιστεῖς, ἀπὸ πραγμάτων πείθου.

[01588]    Εἶδες ὁμοτιμίαν αὐτοῦ πρὸς τὸν Πατέρα;

[01589]    Ἐπειδὴ γὰρ ὕστερος ἐφάνη τοῦ Πατρὸς, διὰ τοῦτό φησι, ὅτι ἦλθε μετὰ τῶν νεφε λῶν.

[01590]    Ὅτι δὲ ἦν καὶ πρώην, δῆλον ἐκ τῶν νεφελῶν·

[01591]    ἐπὶ τῶν νεφελῶν γὰρ ἔρχεται.

[01592]    Καὶ αὐτῷ προσηνέχθη ἡ τιμή.

[01593]    Ἣν εἶχε, τουτέστι.

[01594]    Καὶ λαοὶ, φυλαὶ, γλῶσ σαι αὐτῷ δουλεύσουσι.

[01595]    Τὴν μὲν γὰρ ἀρχὴν εἶχεν ἄνω, τότε δὲ ἔλαβεν αὐτὴν ἣν εἶχεν.

[01596]    Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ Πατρὸς νοεῖς τὰς τρίχας, καὶ τὰ λοιπά·

[01597]    οὕτω καὶ τοῦτο.

[01598]    Τὸ δὲ Ἐδόθη, καὶ ὅσα τοιαῦτα ἀκούων, ^[56.233] μηδὲν ἀνθρώπινον ὑποπτεύσῃς, μηδὲ ταπεινὸν περὶ τοῦ Υἱοῦ.

[01599]    Ὥσπερ γὰρ γεγηρακότα ὁρῶν, οὐχὶ γέροντα ὑποπτεύεις, οὕτω καὶ τὰ λοιπά.

[01600]    Μὴ γὰρ ζήτει τὴν σαφήνειαν ἐν ταῖς προφητείαις, ἔνθα σκιαὶ καὶ αἰνίγ ματα·

[01601]    ὥσπερ ἐπὶ τῆς ἀστραπῆς οὐ ζητεῖς διηνεκὲς φῶς, ἀλλὰ ἀρκεῖ φανῆναι μόνον.

[01602]    Ἔφριξε τὸ πνεῦμα μου, ἐγὼ ∆ανιὴλ ἐν τῇ ἔξει μου·

[01603]    καὶ αἱ ὁράσεις τῆς κεφαλῆς μου ἐτάρασσόν με.

[01604]    Εἰκότως ὑπὸ τῆς ὄψεως τῶν ὁρωμένων.

[01605]    Πατέρα καὶ Υἱὸν οὗτος καὶ πρῶ τος καὶ μόνος ὁρᾷ, ὡς ἐν ὄψει.

[01606]    Τί ἂν ἔχοιεν Ἰουδαῖοι πρὸς τοῦτο εἰπεῖν;

[01607]    Μελλούσης γὰρ τῆς παρουσίας αὐτοῦ λοιπὸν ἐγγυτέρω εἶναι, εἰκότως καὶ αἱ ὄψεις θαυμασταὶ φαίνονται.

[01608]    Καὶ προσῆλθον ἑνὶ τῶν ἑστηκότων, καὶ τὴν ἀκρίβειαν ἐζήτουν παρ' αὐ τοῦ μαθεῖν περὶ τούτων πάντων.

[01609]    Καὶ εἶπέ μοι τὴν ἀλήθειαν, καὶ τῶν λόγων τὴν σύγκρισιν ἐγνώρισέ μοι.

[01610]    Ἐρωτᾷ τί ποτέ ἐστι τὰ φαινόμενα·

[01611]    καὶ μανθάνει περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου, καὶ μανθάνει βασιλείαν τέλος οὐκ ἔχουσαν.

[01612]    Ταῦτα, φησὶ, τὰ θηρία τὰ μεγάλα, τέσσαρες βασιλεῖαι ἀναστήσονται.

[01613]    Καὶ παραλήψονται τὴν βασιλείαν ἅγιοι Ὑψίστου, καὶ καθέξουσιν αὐτὴν ἕως αἰῶνος, καὶ ἕως αἰῶνος αἰώνων.

[01614]    Καὶ ἐζήτουν ἀκριβῶς περὶ τοῦ θηρίου τοῦ τετάρτου, ὅτι ἦν διαφέρον παρὰ πᾶν θηρίον, καὶ φοβερὸν περισσῶς·

[01615]    οἱ ὀδόντες αὐτοῦ σιδηροῖ, οἱ ὄνυχες αὐτοῦ χαλκοῖ·

[01616]    ἐσθίον καὶ λεπτῦνον, καὶ τὰ ἐπίλοιπα τοῖς ποσὶν αὐτοῦ συνεπάτει.

[01617]    Καὶ περὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ τῶν δέκα, τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ αὐτοῦ, καὶ τοῦ ἑτέρου τοῦ ἀναβάντος, καὶ ἐκτινάξαντος τῶν προτέρων τρία·

[01618]    καὶ τὸ κέ ρας ἐκεῖνο, ᾧ ὀφθαλμοὶ αὐτῷ, καὶ στόμα λαλοῦν μεγάλα, καὶ ἡ ὅρασις αὐτοῦ μείζων τῶν λοιπῶν.

[01619]    Ἐθεώρουν, καὶ τὸ κέρας ἐκεῖνο ἐποίει πόλεμον μετὰ τῶν ἁγίων, καὶ ἴσχυσε πρὸς αὐτοὺς, ἕως οὗ ἦλθεν ὁ Παλαιὸς τῶν ἡμερῶν, καὶ τὸ κρῖμα ἔδω κεν ἁγίοις Ὑψίστου·

[01620]    καὶ ὁ καιρὸς ἔφθασε, καὶ τὴν βασιλείαν κατέσχον οἱ ἅγιοι.

[01621]    Καὶ εἶπεν οὕ τως·

[01622]    Τὸ θηρίον τὸ τέταρτον βασιλεία τετάρτη ἔσται ἐν τῇ γῇ, ἥτις ὑπερέξει πάσας τὰς βασι λείας, καὶ καταφάγεται πᾶσαν τὴν γῆν, καὶ συμ πατήσει αὐτὴν, καὶ κατακόψει αὐτήν.

[01623]    Καὶ τὰ δέκα κέρατα αὐτοῦ δέκα βασιλεῖς ἀναστήσονται·

[01624]    καὶ ὀπίσω αὐτῶν ἀναστήσεται ἕτερος, ὃς ὑπερ οίσει κακοῖς πάντας τοὺς ἔμπροσθεν, καὶ τρεῖς βασιλεῖς ταπεινώσει.

[01625]    Καὶ λόγους πρὸς τὸν Ὕψι στον λαλήσει, καὶ τοὺς ἁγίους Ὑψίστου παλαιώ σει, καὶ ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιροὺς καὶ νόμον·

[01626]    καὶ δοθήσεται ἐν χειρὶ αὐτοῦ ἕως καιροῦ.

[01627]    Καὶ τὸ κριτήριον ἐκάθισε·

[01628]    καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ μεταστήσουσι, τοῦ ἀφανίσαι καὶ ἀπολέσαι ἕως τέλους.

[01629]    Καὶ ἡ βασιλεία, καὶ ἡ ἐξουσία, καὶ ἡ με γαλωσύνη τῶν βασιλέων τῶν ὑποκάτω παντὸς τοῦ οὐρανοῦ ἐδόθη ἁγίοις Ὑψίστου·

[01630]    καὶ ἡ βασι λεία αὐτοῦ, βασιλεία αἰώνιος·

[01631]    καὶ πᾶσαι αἱ ἀρ χαὶ αὐτῷ δουλεύσουσι καὶ ὑπακούσονται.

[01632]    Ἕως

[01633]    ^[56.234] ὧδε τὸ πέρας τοῦ λόγου.

[01634]    Ἐγὼ ∆ανιήλ·

[01635]    οἱ διαλο γισμοί μου ἐπὶ πλεῖον συνετάρασσόν με, καὶ ἡ μορφή μου ἠλλοιώθη, καὶ τὸ ῥῆμα ἐν τῇ καρδίᾳ μου συνετήρησα.

[01636]    Καὶ τίνος ἕνεκεν οὐκ εἶπες, ἄν θρωπε;

[01637]    Ὅτι οὐδὲν πρὸς Ἰουδαίους ἦν·

[01638]    ἀλλὰ τοὐναντίον ἐν μὲν τοῖς ῥήμασι διὰ τῆς ἀσαφείας αὐτὰ συν εκάλυπτεν, ἐν δὲ τῷ προφήτῃ συνετήρησεν ἐν τῇ καρ δίᾳ.

[01639]    Καὶ γὰρ πρὸς τῷ τέλει φησίν·

[01640]    Ἰδοὺ οἱ λόγοι ἐσφραγισμένοι·

[01641]    καὶ βούλεται αὐτοὺς ἀσα φεῖς εἶναι.

[01642]    Τοῦτο ποιεῖ καὶ αὐτὸς διὰ παραβολῶν λέ γων.

[01643]    Ὅρα πανταχοῦ πῶς τὴν βασιλείαν ἐπαίρει, ἵνα μηδὲν ἀνθρώπινον ὑποπτεύσῃς.

[01644]    Εἰ γὰρ καὶ πᾶσαν τὴν γῆν κατέσχον οἱ ἄνθρωποι, ἀλλ' οὐκ ἀεὶ, οὐδὲ εἰς ἄπειρον αἰῶνα.

[01645]    Καὶ μή μοι λεγέτω τις, ὅτι βραχὺν χρόνον λέγει.

[01646]    Τὸ γὰρ, Οὐ παρελεύσεται, τί ἐστιν;

[01647]    οὐδὲ ἔθνει ἑτέρῳ δοθήσεται;

[01648]    Καὶ ὅρα τὰ κατὰ ∆α ρεῖον καὶ Μακεδόνας.

[01649]    Τίνος ἕνεκεν ταῦτα;

[01650]    ∆ιὰ τοὺς Ἰουδαίους.

[01651]    ∆ιὰ τοῦτο καὶ Ἀλέξανδρος προσεκύνησε τὸν ναὸν, ὥς φασι, τὸ βιβλίον τοῦτο ἰδών·

[01652]    καὶ Ἕλλη νες ἐθαύμασαν αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν τῆς προῤῥήσεως.

[01653]    Περὶ τούτων οὐδεὶς εἶπεν, ἀλλ' ἢ οὗτος μόνος.

[01654]    ΚΕΦΑΛ.

[01655]    Ηʹ.

[01656]    Ἐν ἔτει τρίτῳ τῆς βασιλείας Βαλτάσαρ ὅρασις ὤφθη πρός με, ἐγὼ ∆ανιὴλ, μετὰ τὴν ὀφθεῖσάν μοι ἐν τῇ ἀρχῇ.

[01657]    Καὶ εἶδον ἐν τῇ ὁράσει·

[01658]    καὶ ἐγέ νετο ἐν τῷ ἰδεῖν με, καὶ ἤμην ἐν Σούσοις τῇ βά ρει, ἥ ἐστιν ἐν χώρᾳ Ἐλάμ.

[01659]    Καὶ εἶδον ἐν ὁράματι, καὶ ἤμην ἐπὶ τοῦ Οὐβάl.

[01660]    Καὶ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ εἶδον·

[01661]    καὶ ἰδοὺ κριὸς εἷς ἑστηκὼς πρὸ τοῦ Οὐβάλ·

[01662]    καὶ αὐτῷ κέρατα, καὶ τὰ κέρατα ὑψη λά·

[01663]    καὶ τὸ ἓν ὑψηλότερον τοῦ ἑτέρου, καὶ τὸ ὑψηλότερον ἀνέβαινεν ἐπ' ἐσχάτων.

[01664]    Καὶ εἶδον τὸν κριὸν κερατίζοντα κατὰ θάλασσαν, καὶ βοῤ ῥᾶν, καὶ νότον, καὶ λίβα·

[01665]    καὶ πάντα τὰ θηρία οὐ στήσονται ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρού μενος ἐκ χειρὸς αὐτοῦ·

[01666]    καὶ ἐποίησε κατὰ θέλημα αὐτοῦ, καὶ ἐμεγαλύνθη.

[01667]    Καὶ ἐγὼ ἤμην συνιών·

[01668]    καὶ ἰδοὺ τράγος αἰγῶν ἤρχετο ἀπὸ λιβὸς ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς·

[01669]    καὶ οὐκ ἦν ἁπτόμενος τῆς γῆς·

[01670]    καὶ τῷ τράγῳ ἐκείνῳ κέρας θεωρητὸν ἀνὰ μέσον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ.

[01671]    Καὶ ἦλθεν ὁ τράγος ἕως τοῦ κριοῦ τοῦ τὰ κέρατα ἔχοντος, ὃν εἶδον ἑστῶτα ἐνώπιον τοῦ Οὐβάλ·

[01672]    καὶ ἔδραμε πρὸς αὐτὸν ἐν ὀργῇ τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.

[01673]    Καὶ εἶ δον αὐτὸν φθάσαντα ἕως τοῦ κριοῦ, καὶ ἐξηγριώθη πρὸς αὐτὸν, καὶ ἔπαισε τὸν κριὸν, καὶ συνέτριψεν ἀμφότερα τὰ κέρατα αὐτοῦ·

[01674]    καὶ οὐκ ἦν ἰσχὺς τῷ κριῷ τοῦ στῆναι ἐνώπιον αὐτοῦ.

[01675]    Καὶ ἔῤῥιψεν αὐ τὸν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ συνεπάτησεν αὐτὸν, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενος τὸν κριὸν ἐκ χειρὸς αὐτοῦ.

[01676]    Καὶ ὁ τράγος τῶν αἰγῶν ἐμεγαλύνθη ἕως σφόδρα.

[01677]    Καὶ ἐν τῷ ἰσχῦσαι αὐτὸν, συνετρίβη τὸ κέρας αὐτοῦ τὸ μέγα·

[01678]    καὶ ἀνέβη τέσσαρα κέρατα ὑπο κάτωθεν αὐτοῦ εἰς τοὺς τέσσαρας ἀνέμους τοῦ ^[56.235] οὐρανοῦ.

[01679]    Καὶ ἐκ τοῦ ἑνὸς αὐτῶν ἐξῆλθε κέρας ἓν ἰσχυρὸν, καὶ ἐμεγαλύνθη περισσῶς πρὸς τὸν νό τον, καὶ πρὸς ἀνατολὴν, καὶ πρὸς τὴν δύ σιν.

[01680]    Καὶ ἐμεγαλύνθη ἕως τῆς δυνάμεως τοῦ οὐ ρανοῦ·

[01681]    καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν ἀπὸ τῆς δυνάμεως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἀπὸ τῶν ἀστέρων, καὶ συνεπά τησεν αὐτούς.

[01682]    Καὶ ἕως ἄρχοντος τῆς δυνάμεως ἡδρύνθη·

[01683]    καὶ δι' αὐτὸν θυσία ἐταράχθη, καὶ ἐγενήθη, καὶ κατευωδώθη αὐτῷ.

[01684]    Καὶ τὸ ἅγιον ἐρημωθήσεται·

[01685]    καὶ ἐδόθη ἐπὶ τὴν θυσίαν ἁμαρ τία, καὶ ἐῤῥίφη χαμαὶ ἡ δικαιοσύνη.

[01686]    Καὶ ἐποίησε, καὶ εὐωδώθη.

[01687]    Καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἁγίου λαλοῦντος, καὶ εἶπεν εἷς ἅγιος τῷ φελμουνὶ τῷ λαλοῦντι·

[01688]    Ἕως πότε ἡ ὅρασις στήσεται, καὶ ἡ θυσία ἡ ἀρ θεῖσα, καὶ ἡ ἁμαρτία τῆς ἐρημώσεως ἡ δοθεῖσα, καὶ τὸ ἅγιον, καὶ ἡ δύναμις συμπατηθήσεται;

[01689]    Καὶ εἶπεν αὐτῷ·

[01690]    Ἕως ἑσπέρας καὶ πρωῒ ἡμέραι δισχίλιαι καὶ τριακόσιαι, καὶ καθαρισθήσεται τὸ ἅγιον.

[01691]    Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἰδεῖν με, ἐγὼ ∆ανιὴλ, τὴν ὅρασιν, ζητῶν (l.

[01692]    καὶ ἐζήτουν) σύνεσιν.

[01693]    Καὶ ἰδοὺ ἔστη ἐνώπιόν μου.

[01694]    Καὶ ὅρασις (l.

[01695]    μου, ὡς ὅρ.) ἀνδρὸς ἀνὰ μέσον τοῦ Οὐβάl.

[01696]    Καὶ ἐκάλεσε, καὶ εἶπεν·

[01697]    Γαβριὴλ, συνέτισον ἐκεῖνον τὴν ὅρασιν.

[01698]    Καὶ ἦλθε, καὶ ἔστη ἐχόμενα τὸν (l.

[01699]    ἐχόμενος τῆς) στάσεώς μου.

[01700]    Καὶ ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν, ἐθαμβή θην, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου.

[01701]    Καὶ εἶπε πρός με·

[01702]    Σύνες, υἱὲ ἀνθρώπου·

[01703]    ἔτι γὰρ εἰς και ροῦ πέρας ἡ ὅρασις.

[01704]    Καὶ ἐν τῷ λαλεῖν αὐτὸν μετ' ἐμοῦ, πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν γῆν·

[01705]    καὶ ἥψατό μου, καὶ ἔστησέ με ἐπὶ τοὺς πόδας μου.

[01706]    Καὶ εἶπεν·

[01707]    Ἰδοὺ ἐγὼ γνωρίζω σοι τὰ ἐσόμενα ἐπ' ἐσχάτων τῆς ὀργῆς·

[01708]    ἔτι γὰρ εἰς καιροῦ πέρας.

[01709]    Ὁ κριὸς ὃν εἶδες, ὁ ἔχων τὰ κέρατα, βασιλεὺς Μή δων καὶ Περσῶν.

[01710]    Καὶ ὁ τράγος τῶν αἰγῶν, βασι λεὺς Ἑλλήνων.

[01711]    Καὶ τὸ κέρας τὸ μέγα, ὃ ἦν ἀνὰ μέσον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ, αὐτός ἐστιν ὁ βα σιλεὺς ὁ πρῶτος.

[01712]    Καὶ ὅτι συνετρίβη, καὶ ἀνέστη τέσσαρα κέρατα ὑποκάτωθεν αὐτοῦ, τέσσαρες βασιλεῖς ἀναστήσονται ἀπὸ τοῦ ἔθνους αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ.

[01713]    Καὶ ἐπ' ἐσχάτων τῆς βασιλείας αὐτῶν, πληρουμένων τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ἀναστήσεται βασιλεὺς ἀναιδὴς προσώπῳ, καὶ συνιὼν προβλήματα.

[01714]    Καὶ κραταιὰ ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ·

[01715]    καὶ θαυμαστὰ διαφθερεῖ, καὶ ποιήσει, καὶ διαφθερεῖ ἰσχυροὺς, καὶ λαὸν ἅγιον.

[01716]    Καὶ ὁ ζυγὸς τοῦ κλοιοῦ αὐτοῦ κατευθυνεῖ.

[01717]    ∆όλος ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐν καρ δίᾳ αὐτοῦ μεγαλυνθήσεται, καὶ δόλῳ διαφθερεῖ πολλοὺς, καὶ ἐπὶ ἀπωλείᾳ πολλῶν στήσεται, καὶ ὡς ὠὰ ἐν χειρὶ συντρίψει αὐτούς.

[01718]    Καὶ ἡ ὅρασις τῆς ἑσπέρας, καὶ τῆς πρωΐας τῆς ῥηθείσης, ἀλη θής ἐστιν.

[01719]    Καὶ σὺ σφράγισαι τὴν ὅρασιν, ὅτι εἰς ἡμέρας πολλὰς ἔσται.

[01720]    Καὶ εἶπε, φησὶ, Γνώρισον ἐκείνῳ τὴν ὅρασιν, Γαβριήl.

[01721]    Ὅρα ἐπιτάγματα ἀγ γέλων καὶ ἀρχαγγέλων.

[01722]    Μείζων ἴσως δύναμις ἑτέρα;

[01723]    Καὶ ἦλθε, φησὶ, καὶ ἐθαμβήθην.

[01724]    Καὶ ἔστη ἐχό μενα τῆς στάσεώς μου.

[01725]    Καὶ ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν, ἐθαμβήθην.

[01726]    Τοῦ (l.

[01727]    ποῦ) τοίνυν οἱ τοὺς ἀγγέλους κα ^[56.236] κῶς λέγοντες;

[01728]    Οὐκ ἀφ' ἑαυτοῦ τι ἐποίησεν.

[01729]    Ὁρᾷς καὶ αὐτοὺς εἰς τάξεις πολλὰς καὶ διατυπώσεις τετα γμένους;

[01730]    Ἐν τῇ πρώτῃ, Προσῆλθε, φησὶ, καὶ ἠρώτησα.

[01731]    Ἐνταῦθα οὐκέτι.

[01732]    Καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἁγίου λαλοῦντος.

[01733]    Καὶ ἕτερος ἠρώτησεν, ἤτοι ἀγνοῶν, ἵνα οὗτος μάθῃ.

[01734]    Καὶ ἀπεκρίνατο, φησί.

[01735]    Καὶ ἐπ' ἐσχάτων τῆς βασιλείας, πληρουμένων τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ἀναστήσεται βασιλεὺς ἀναιδὴς προσώπῳ.

[01736]    Ὅρα πῶς δείκνυσιν αὐτοῖς, ὅτι αὐτοὶ αἴτιοι.

[01737]    ∆ιὰ τοῦτο οὐ φανεροῖ τοὺς λόγους, ἵνα μὴ ἐθελοκακήσαντες μένωσιν·

[01738]    εἰ γὰρ, μηδενὸς τούτων εἰρημένων, ἔμενον, πολλῷ μᾶλλον, φανερωθέντων·

[01739]    καὶ ἵνα μάθῃς ὅτι πανταχοῦ τὸ Πνεῦμα ἰσχὺν ἔχει, καὶ ὅτι πάντα πρόοιδεν ὁ Θεὸς, καὶ ὅτι εἰδὼς ἁμαρτή σοντας ἀνήγαγε.

[01740]    Καὶ ὅρα, ἐπειδὴ εἶπεν ἐνιαυτοὺς, ὀλίγος χρόνος ἐφαίνετο, εἰς ἡμερῶν ἀναλύει ἀριθμὸν, ἵνα τῷ πλήθει φοβήσῃ, οὐχ ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ νύκτας ἀριθμῶν.

[01741]    Καὶ ἐνδιατρίβει τῇ τραγῳδίᾳ τῇ κατὰ Ἀν τίοχον, ἵνα κἂν οὕτω φοβήσῃ.

[01742]    Καὶ οὐκ ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτοῦ.

[01743]    Τουτέστιν, ὅτι ἠδύνατο ὁ Θεὸς κωλῦσαι αὐ τὸν, ἀλλ' ἐπέτρεψε διὰ τὰς ἁμαρτίας, καὶ οὐχ ἁπλῶς ἁμαρτόντων, ἀλλ' ἡνίκα ἐπληρώθησαν.

[01744]    Ἆρα μέτρον τί ἐστιν;

[01745]    Οὔπω γὰρ ἂν ἐπεπλήρωντο, φησὶ, αἱ ἁμαρτίαι τῶν Ἀμοῤῥαίων.

[01746]    Καὶ ὅρα, οὔπω λοιπὸν ἐμπρησμὸς, ἀλλὰ σφαγῶν ἀναιρέσεις.

[01747]    Ἐπειδὴ γὰρ ἔμελλόν τινες εἶναι οἱ καλοὶ, καὶ προϊστάμενοι τῶν πατέρων, καὶ τὰ τῆς τιμωρίας ἐλάττω γέγονε.

[01748]    Ταῦτα δὲ λέγεται, ἵνα μὴ ταῖς νίκαις ταῖς ἐπὶ Ζορωβάβελ ἐπαρθέντες, ῥᾴθυμοι γίνωνται.

[01749]    Καὶ ὅρα πῶς οὐ τίθησι λαμπρά τινα ἐνταῦθα μετὰ τὰ κατὰ Ἀντίοχον, ἀλλὰ μόνον λύσιν τῶν δεινῶν λέγει, καὶ τὸν κατασχόντα καιρόν.

[01750]    Τί οὖν;

[01751]    ταύτην οὐ προεῖπε τὴν αἰχμαλωσίαν;

[01752]    Ναὶ, σφόδρα αἰνιγματωδῶς·

[01753]    διὸ καὶ ὁ Χριστὸς εἶπεν·

[01754]    Ὅταν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, ὁ ἀναγινώσκων νοείτω.

[01755]    Ἐλεύσονται, φησὶ, οὐχ ὡς προειπόντος.

[01756]    Καί τινες μὲν λέγουσιν, ὅτι εἰκότως ταῦτα οὐ προεῤῥήθη·

[01757]    οὐ γὰρ εἶχε χρόνον ἡ αἰχμα λωσία αὕτη λαβεῖν.

[01758]    ∆ώσω γὰρ, φησὶ, καὶ τοὺς πο νηροὺς ἀντὶ τῆς ταφῆς αὐτοῦ, καὶ τοὺς πλου σίους ἀντὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ.

[01759]    Καὶ σὺ σφράγισαι τὴν ὅρασιν ταύτην, ὅτι εἰς ἡμέρας πολλὰς ἔσται.

[01760]    Τουτέστι, φύλαξον, διατήρησον, ἵνα μὴ τῷ μακρῷ χρόνῳ διαφθαρῇ.

[01761]    Ὅρα πανταχοῦ τὸν Θεὸν φειδόμενον αὐτῶν.

[01762]    Κατῆλθον εἰς Αἴγυπτον, ἐγένοντο φαῦλοι·

[01763]    οὐκ ἀπέστη, ἤγαγεν εἰς τὴν ἔρημον.

[01764]    Ἐπέμειναν τῇ κακίᾳ·

[01765]    οὐκ ἀπέστη, εἰσήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγ γελίας.

[01766]    Ἀνήγαγε πάλιν αὐτοὺς ἐπὶ Ἀντιόχου·

[01767]    πάλιν οἱ αὐτοὶ ἔμενον.

[01768]    Ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ πάλιν οἱ αὐτοί·

[01769]    καὶ οὐδὲ οὕτως ἀπέστη, ἀλλ' ἀεὶ κήδεται.

[01770]    Καὶ καθάπερ τὰ φυσικὰ οὐκ ἂν ἀποσταίη, τὰ φύσεως προσόντα ἡμῖν, ὅπερ ἂν γένηται·

[01771]    οὕτως οὐδὲ Θεός·

[01772]    μᾶλλον δὲ ἐκεῖνα δυνατὸν ἀποστῆναι, αὐτὸν δὲ οὐδαμῶς προ νοοῦντα, καὶ κηδόμενον.

[01773]    Εἰ γὰρ καὶ ἐπιλάθοιτο, φησὶ, γυνὴ τοῦ ἐλεῆσαι τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας αὐτῆς, ἀλλ' ἐγὼ οὐκ ἐπιλήσομαί σου.

[01774]    Καθάπερ γὰρ ἐκείνη οὐ πρὸς τὴν ἀρετὴν ὁρᾷ τῶν παίδων, ἀλλὰ φύσεως νόμον πληροῖ·

[01775]    οὕτω, καὶ πολλῷ μᾶλλον, ὁ Θεὸς ἀεὶ κήδεται, οὐδέποτε ἀφίσταται, ἀεὶ τὸ αὐτὸ μέτρον ἐπιδείκνυται.

[01776]    Καὶ ἐγὼ ∆ανιὴλ ἐκοιμήθην, καὶ ἐμαλακίσθην ἡμέρας·

[01777]    καὶ ἀνέστην, καὶ ^[56.237] ἐποίουν τὰ ἔργα τοῦ βασιλέως·

[01778]    καὶ ἐθαύμαζον τὴν ὅρασιν·

[01779]    καὶ οὐκ ἦν ὁ συνιών.

[01780]    Πόθεν ἐμαλακίσθη;

[01781]    Ὑπὸ τῆς ἀθυμίας ἴσως τῶν ἐσομένων δεινῶν, λογι σάμενος πρὸς ἑαυτὸν, ὅτι οὐδέπω τὰ παρόντα τέλος ἔχει.

[01782]    Καὶ τοσαῦτα, φησὶ, πάλιν δεινά.

[01783]    Ἢ πάλιν οὔπω κατήλλαξα αὐτοῖς τὸν Θεὸν, καὶ αὐτοὶ ἐκπολεμοῦσιν αὐτόν.

[01784]    Καὶ ἀνέστην, καὶ ἐποίουν τὰ ἔργα τοῦ βα σιλέως.

[01785]    Τουτέστιν, ὑπηρέτουν.

[01786]    Καὶ ἐθαύμαζον τὴν ὅρασιν·

[01787]    καὶ οὐκ ἦν ὁ συνιών.

[01788]    Μάλιστα τοῦτο φέρει τινὰ ὀδύνην, ὅταν μηδὲ ἐξενεγκεῖν ἐξῇ εἴς τινα τὰ λυπηρά·

[01789]    ἢ ὅτι πονηροὶ ἦσαν.

[01790]    Καὶ ἐποίουν, φησὶ, τὰ ἔργα τοῦ βασιλέως.

[01791]    Τουτέστιν, οὐδὲν παρελίμπα νον, ἀλλ' ἐποίουν τὰ ἔργα.

[01792]    ΚΕΦΑΛ.

[01793]    Θʹ.

[01794]    Ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει ∆αρείου, τοῦ υἱοῦ Ἀσσουήρου, ἀπὸ τοῦ σπέρματος Μήδων, ὃς ἐβασίλευσεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν Χαλδαίων, ἐν ἔτει ἑνὶ τῆς βα σιλείας αὐτοῦ, ἐγὼ ∆ανιὴλ συνῆκα ἐν ταῖς βί βλοις τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐτῶν, περὶ οὗ ἐγενήθη λόγος Κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, εἰς συμπλήρωσιν ἐρημώσεως τῆς Ἱερουσαλὴμ ἑβδο μήκοντα ἔτη.

[01795]    Καὶ ἔδωκα τὸ πρόσωπόν μου πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν, τοῦ ἐκζητῆσαι προσευχὴν καὶ δέησιν ἐν νηστείαις καὶ σάκκῳ καὶ σποδῷ.

[01796]    Οὗτος ὁ Μῆδος ∆αρεῖος.

[01797]    Πρῶτον δὲ ἔτος οὐχὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ φησι·

[01798]    οὐ γὰρ εἶπεν, ἐν τῷ πρώτῳ τῆς βασι λείας αὐτοῦ, ἀλλ', Ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει ∆αρείου, ἐν ἑνὶ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ, ὥστε δυνατὸν λέγε σθαι καὶ πρῶτον ἔτος, βασιλεύοντος μὲν αὐτοῦ, τότε δὲ ἀνελόντος ἴσως τοὺς περὶ Βαλτάσαρ.

[01799]    Ἐγὼ ∆ανιὴλ συνῆκα ἐν ταῖς βίβλοις τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐτῶν.

[01800]    Τουτέστι, τὴν σφαγήν.

[01801]    Καὶ ἀνελογισάμην.

[01802]    Ὅρα αὐτὸν πρὸ τῆς προθεσμίας οὐ τολμῶντα προσελθεῖν τῷ ∆εσπότῃ.

[01803]    Ἀλλ' οἱ μὲν τρεῖς παῖδες ποιοῦσιν αὐτὸ ἐν τῇ καμίνῳ·

[01804]    οὗτος δὲ ἐν τῷ λάκκῳ οὐδὲν ἐποίησε.

[01805]    Τί οὖν;

[01806]    ἢ ἐκεῖνοι κακῶς, ἢ οὗτος;

[01807]    Οὐδέτεροι.

[01808]    Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ τὴν φιλοστοργίαν, οὗτος δὲ τὴν σύνεσιν τοῦ καιροῦ παραγενομένου ἐδείκνυ.

[01809]    Ἆρ' οὖν συνετῶς ἀνεγίνωσκε τὰ προφητικά;

[01810]    Οἶμαι δ' αὐτὸν οὐκ ἐκ τῆς ἁλώσεως ἀριθμεῖν, ἀλλ' ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας ἴσως τοῦ Ἰσραήl.

[01811]    Ἐρήμωσιν γὰρ εἰκότως ἄν τις εἴποι Ἱερουσαλὴμ καὶ τοὺς πολέμους.

[01812]    Ὅρα καὶ τὸν ἀριθμὸν σαββατικόν.

[01813]    Ὥσπερ γὰρ τότε τετρακόσια τριάκοντα καὶ διακόσια δεκαπέντε ἐποίησεν, οὕτως οἶμαι καὶ νῦν ἐλάττω εἶναι.

[01814]    Περὶ οὗ ἐγενήθη, φησὶ, λόγος πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, εἰς συμπλήρωσιν ἐρημώσεως Ἱερουσαλὴμ ἑβδομή κοντα ἔτη.

[01815]    Καὶ ἔδωκα τὸ πρόσωπόν μου πρὸς Κύ ριον τὸν Θεὸν, τοῦ ἐκζητῆσαι προσευχὴν καὶ δέησιν ἐν νηστείαις καὶ σάκκῳ καὶ σποδῷ.

[01816]    Ὅρα εὐλάβειαν.

[01817]    Καὶ ἔδωκα, φησὶ, τὸ πρόσωπόν μου.

[01818]    Τουτέστι, κατ ησχυμμένος ἤμην πρὸ τούτου, πρὸ τῆς ταπεινώσεως·

[01819]    νῦν δὲ Ἔδωκα, ἀντὶ τοῦ ἐτόλμησα.

[01820]    Εἰ δὲ ὀφειλόμενον ἀπῄτει, οὐκ ἂν ἔλεγε, Ἔδωκα τὸ πρόσωπόν μου, ^[56.238] ὡς ἐπὶ παρακεκινδυνευμένῳ πράγματι.

[01821]    Εἰ ὑπὲρ ἄλλων τοσαύτῃ χρῆται σπουδῇ, εἰ τοσαύταις ἀπολαύων καὶ παρὰ τοῦ Θεοῦ καὶ παρὰ τοῦ βασιλέως εὐνοίαις, οὐκ ἔχει τινὰ αἴσθησιν τῶν πραγμάτων, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ὢν ἐν τοῖς δεινοῖς, αὐτῶν τῶν ὄντων μᾶλλον ἐδάκνετο·

[01822]    πῶς ἄν τις αὐτὸν κατ' ἀξίαν θαυμάσειεν·

[01823]    Ὅρα δὲ καὶ μετὰ τὰς θλίψεις ἐκείνας οὐ θαῤῥοῦντα προσελ θεῖν, ἕως εἶδε τὸν χρόνον πληρωθέντα.

[01824]    Ποῦ τοίνυν κεισόμεθα λοιπὸν ἡμεῖς οἱ ἄθλιοι;

[01825]    Τί λέγεις, ὦ ∆α νιήλ;

[01826]    ἐν ἀγαθοῖς εἶ σὺ, τιμῆς ἀπολαύεις παρὰ Θεοῦ, παρὰ ἀνθρώπων·

[01827]    τί σοι μέλλει (l.

[01828]    μέλει) περὶ τῶν ἄλλων;

[01829]    Οὕτω καὶ Μωϋσῆς ἐποίει.

[01830]    Καὶ τί φησι;

[01831]    Ἐν νηστείαις καὶ σάκκῳ καὶ σποδῷ τὰ ὀφειλόμενα ἀπαιτῶν.

[01832]    Τί γὰρ, εἰ ὠφείλετο;

[01833]    Μήποτε καὶ τούτου ἀναξίους ἑαυτοὺς ἐποίησαν.

[01834]    Οὐ γάρ ἐστιν ἀνάγκη παρὰ Θεῷ·

[01835]    ἀνώτερος νόμων ἐστί.

[01836]    Τοῦ ζητῆσαι, φησὶ, προσευχὴν καὶ δέησιν.

[01837]    Πρῶτον τοῦτο ἐπιζητεῖ.

[01838]    Εἰ ἐπιτρέπει μοι, φησὶ, εὔξασθαι ὑπὲρ αὐτῶν·

[01839]    ἐπειδὴ ἤκουσεν Ἱερεμίου τοῦτο ἀκούοντος, ὅτι Μὴ προσεύ χου ὑπὲρ τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ μὴ ἀξίου ὑπὲρ αὐτῶν.

[01840]    Ἔχων (f.

[01841]    τὴν) ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας, τὴν ἀπὸ τῶν χρόνων συμμαχίαν, τὴν ἀπὸ τῆς οἰκείας ἀρετῆς, καὶ τοῦ μυρία παθεῖν, οὐδέπω θαῤῥεῖ, ἀλλὰ τέφραν ὑποστρωσάμενος καὶ σάκκον, οὕτως ἐδεῖτο.

[01842]    Τί ποιήσομεν ἡμεῖς οἱ ἀνάλγητοι;

[01843]    Τοῦτον ἡμᾶς ἐχρῆν μιμεῖσθαι.

[01844]    Ἵνα γὰρ μή τις λέγῃ, ὅτι διὰ πενίαν οἱ λοιποὶ προφῆται ταῦτα ἐποίουν·

[01845]    ὁ μάλιστα πάντων πρὸς ἀξιωμάτων μέγεθος ἀναχθεὶς, οὗτος μάλιστα πάντων ταπεινοῦται.

[01846]    Καὶ ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῆς βα σιλείας ἦν, καὶ τοσούτων ἀπέλαυσεν.

[01847]    Οὕτω δεῖ πενθεῖν τὰ οἰκεῖα δεινὰ, οὕτω τῶν μελῶν φείδεσθαι τῶν οἰκείων.

[01848]    Τοῦτο συμπάθεια τῶν προφητῶν.

[01849]    Ὅρα ταύτῃ μάλιστα θαυμασιώτερον ὄντα.

[01850]    Μωϋσῆς ἔλεγεν·

[01851]    Εἰ μὲν ἀφῇς αὐτοῖς, ἐπεὶ κἀμὲ ἐξάλειψον ἐκ τῆς βίβλου.

[01852]    Οὗτος ἐν νηστείαις ἦν καὶ δάκρυσι διηνεκῶς.

[01853]    Παῦλος διηνε κῶς ἐν δάκρυσι, καὶ γεέννης αὐτῆς κατετόλμησεν.

[01854]    Οὐδεὶς αὐτῶν ἔχει τῶν οἰκείων ἀγαθῶν αἴσθησιν·

[01855]    ἀλλ' ὥσπερ ἐν σώματι, τοῦ ὀφθαλμοῦ καλοῦ τυγχάνοντος, οὐκ ἂν λάβοι τοῦ κάλλους αἴσθησιν, σεσηπότων τῶν ποδῶν καὶ διεφθαρμένων·

[01856]    οὕτω καὶ τότε ἦν.

[01857]    Τίνος ἕνεκεν ἡ σποδός;

[01858]    Ἀνεμίμνησκεν αὐτὸν τῆς οἰκείας φύσεως.

[01859]    Τίνος ἕνεκεν ὁ σάκκος;

[01860]    Τῇ τραχύτητι ταπει νοῖ.

[01861]    Τίνος ἕνεκεν ἡ νηστεία;

[01862]    Καὶ αὕτη τῶν ἐν παρα δείσῳ ἀνεμίμνησκεν.

[01863]    Τοῦτο αὐτοῖς ἔθος ἐστὶ, τὰ βασανίζοντα διώκειν.

[01864]    Οὐδὲ τῆς γῆς ἄξιός εἰμι, φησὶν, οὐδὲ τῶν ἱματίων, οὐδὲ τῶν κατὰ φύσιν πραγμάτων, ἀλλὰ χαλεπωτέρας τιμωρίας, ὁ τὰ Περσικὰ περιβε βλημένος ὑφάσματα, ὁ τιάραν ἔχων Περσικήν.

[01865]    Καὶ τί φησι;

[01866]    Ἴδωμεν τὴν ἐξομολόγησιν.

[01867]    Καὶ προσηυξά μην πρὸς Κύριον τὸν Θεόν μου.

[01868]    Ὅρα τὸ φίλτρον τὸ περὶ τὸν ∆εσπότην.

[01869]    Τὸν Θεόν μου, φησί·

[01870]    ὃν οὐκ ἐτόλμα ἱκετεύειν, τοῦτον Θεὸν αὐτοῦ καλεῖ.

[01871]    Ἔτι ἐμοῦ ^[56.239] λαλοῦντος, καὶ προσευχομένου, καὶ ἐξαγορεύοντος τὰς ἁμαρτίας μου, καὶ τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ μου Ἰσραὴλ, καὶ ῥίπτοντος τὸν ἔλεόν μου ἔναντι Κυ ρίου τοῦ Θεοῦ μου, ἐπὶ τοῦ ὄρους τοῦ ἁγίου τοῦ Θεοῦ μου·

[01872]    καὶ ἔτι ἐμοῦ λαλοῦντος ἐν τῇ προσευχῇ, καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ Γαβριὴλ, ὃν εἶδον ἐν τῇ ὁράσει ἐν τῇ ἀρχῇ, πετώμενος·

[01873]    καὶ ἥψατό μου ὡσεὶ ὥραν θυσίας ἑσπερινῆς.

[01874]    Καὶ συνέτισέ με, καὶ ἐλάλησε μετ' ἐμοῦ, καὶ εἶπεν·

[01875]    ∆ανιὴλ, νῦν ἐξῆλθον, συμ βιβάσαι σε σύνεσιν.

[01876]    Ἐν ἀρχῇ τῆς δεήσεώς σου ἐξῆλθεν ὁ λόγος·

[01877]    καὶ ἐγὼ ἦλθον τοῦ ἀναγγεῖλαί σοι, ὅτι ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν εἶ σύ.

[01878]    Καὶ ἐννοήθητι ἐν τῷ ῥήματι, καὶ σύνες ἐν τῇ ὀπτασίᾳ.

[01879]    Ὥστε καὶ ὅταν λέγωσιν ἡμῖν οἱ Ἰουδαῖοι·

[01880]    ∆ιὰ τί ἐν τῷ Ἡσαΐᾳ, τοῦ Ὀζίου περὶ τοῦ πολέμου δεδιότος, καὶ τῆς ἐφόδου τῶν δύο βασιλέων, ὁ προφήτης ἐξελθὼν ἔδωκεν αὐτοῖς σημεῖον, μετὰ μυρία ἔτη συμβαῖνον;

[01881]    ἐροῦμεν καὶ αὐτοὶ πρὸς αὐτούς·

[01882]    Τίνος ἕνεκεν τοῦ ∆ανιὴλ ἀξιώ σαντος ὑπὲρ τῆς ἀνόδου, καὶ ἐπιθυμοῦντος ἀκοῦσαί τι περὶ τούτων, ἐξελθὼν ἄγγελος περὶ μὲν τούτων οὐδὲν ἀπήγγειλε, πράγματα δὲ μακροῖς ὕστερον χρόνοις ἐδί δαξεν;

[01883]    Ἀλλ' ὥσπερ ἐνταῦθα ἐκ περιουσίας τὸ ζητούμενον λύει·

[01884]    οὕτω κἀκεῖ.

[01885]    Πίστις γὰρ μεγίστη τοῦ τὴν πόλιν ἀναστήσεσθαι, τὸ καὶ πάλιν αὐτὴν ἁλώσεσθαι.

[01886]    Τί οὖν;

[01887]    λυπῆσαι τὸν προφήτην βουλόμενος, τοῦτο ποιεῖ;

[01888]    Οὐδαμῶς, ἀλλ' αὐτοὺς φοβερωτέρους ἐργάσασθαι.

[01889]    Καὶ οὐχ ἅπαξ, οὐδὲ δὶς, ἀλλὰ πολλάκις.

[01890]    Ἐπειδὴ γὰρ ἡ μέλλουσα ἔσεσθαι εὐπραγία ἱκανὴ φυσῆσαι τὴν ἐκεί νων διάνοιαν, οὐ μόνον ἀνορθουμένης τῆς πόλεως, ἀλλὰ καὶ χερσὶ βαρβαρικαῖς οἰκοδομουμένης, βαρβα ρικαῖς ἐκείναις ταῖς καθελούσαις αὐτήν.

[01891]    Τοῦτο γὰρ καὶ ὁ Ἡσαΐας φησὶ, δεικνὺς τὸ παντοδύναμον καὶ εὔ πορον τοῦ Θεοῦ, πῶς ἱκανὸς πάντα καὶ ποιῆσαι καὶ μεταβαλεῖν.

[01892]    Ἐπεὶ οὖν ἔμελλεν αὐτοῖς τὰ πάτρια ἀποδοθήσεσθαι, καὶ νῖκαι λαμπραὶ καὶ συνεχεῖς, ἃς καὶ οἱ προφῆται ἀναβοῶσιν·

[01893]    οἷον ὁ μὲν Ἰεζεκιὴλ, ὅτι μετὰ ἔτη τὰ ὅπλα αὐτῶν κατακαυθήσεται τῶν μελ λόντων ἁλώσεσθαι·

[01894]    οἱ δὲ ἄλλοι τὰ αὐτὰ συνεχῶς ἔλε γον·

[01895]    ἵνα μὴ τούτοις ἐπαρθέντες, χείρους τῶν προτέ ρων γένωνται, τῷ φόβῳ τῆς προῤῥήσεως, καὶ τὸ πολ λάκις (φορτε τῷ πολλ.) τὰ αὐτὰ εἰπεῖν, καθάπερ αὐ τοὺς εἰς ἀνάγκην ἄφυκτον καθιστῶν τοῦ μηδὲ βου λομένους διαφθαρῆναι.

[01896]    Καὶ διὰ τοῦτο καὶ τὸν χρόνον ἄδηλον ἐποίει·

[01897]    ἐπεὶ τίς χρεία ταῦτα ἀπαγγελ θῆναι;

[01898]    Καὶ ὅρα πότε προφητεύεται.

[01899]    Παρ' αὐτὴν τὴν ἄνοδον, ἀκμαζόντων αὐτοῖς καὶ ἀνθούντων τῶν πρα γμάτων.

[01900]    Ὥσπερ καὶ ὁ Μωϋσῆς μέλλων αὐτοὺς εἰσ ^[56.240] άγειν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, παρ' αὐτὴν τῶν ἀγαθῶν τὴν μετάληψιν προφητεύει αὐτοῖς παρόντα τὰ δεινὰ, λέγων·

[01901]    ∆ιαμαρτύρομαι ὑμῖν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν·

[01902]    ἀντίῤῥοπον τῇ διὰ τὴν εὐπραγίαν ἀπαθείᾳ τὴν ἀπὸ τῆς ἀπειλῆς τιμωρίαν τιθείς·

[01903]    οὕτω καὶ οὗτος κατέχει αὐτοὺς ἐν φόβῳ.

[01904]    ∆ιὰ τοῦτο καὶ Ζαχαρίας τὸ πλέον ἐν τούτοις διατρίβει, καὶ σαφέ στερον τὰ αὐτὰ λέγει.

[01905]    Οὐδὲν γὰρ οὕτως ὡς ἀνθρω πίνη φύσις πρὸς εὐπραγίαν καὶ ἄνεσιν ἄχρηστον.

[01906]    Ἔτι ἐμοῦ λαλοῦντος, φησὶ, ἐν τῇ προσευχῇ, ἦλ θεν ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ, ὁ συνήθης αὐτῷ, πετώμε νος·

[01907]    καὶ κατέσχε με ὡσεὶ ὥραν θυσίας ἑσπερι νῆς.

[01908]    Ἢ ὥστε μὴ ἔκπληκτον γενέσθαι ἀπὸ τῆς ὄψεως, ἢ ὥστε νοῆσαι τὰ λεγόμενα.

[01909]    Ἐπειδὴ γὰρ οὐκ ἦν αὐτὰ σαφῶς εἰπεῖν διὰ τοὺς λοιποὺς, εἰκότως ἅπτεται.

[01910]    Καὶ συνέτισέ με, φησὶ, καὶ ἐλάλησε μετ' ἐμοῦ, καὶ εἶ πεν·

[01911]    ∆ανιὴλ, νῦν ἐξῆλθον συμβιβάσαι σε σύν εσιν.

[01912]    Ἐν ἀρχῇ τῆς δεήσεώς σου ἐξῆλθεν ὁ λό γος·

[01913]    καὶ ἐγὼ ἦλθον τοῦ ἀναγγεῖλαί σοι, ὅτι ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν εἶ σύ.

[01914]    Καὶ ἐννοήθητι ἐν τῷ ῥήματι, καὶ σύνες ἐν τῇ ὀπτασίᾳ.

[01915]    Νόησον, φησὶ, τὰ λεγό μενα.

[01916]    Ὅταν γάρ τις ὑπὲρ ἑτέρων μὲν ἀξιοῖ, ἕτερα δὲ ἀκούῃ, πολλῆς δεῖται τῆς προσευχῆς.

[01917]    Καὶ ἐπι τρέψει καὶ οἰκοδομηθήσεται πλατεῖα καὶ περί τειχος.

[01918]    Τινὲς τὸ τεῖχος, ὅπερ Ἀγρίππας ἐποίησε, φασίν.

[01919]    Καὶ ἐκκενωθήσονται οἱ καιροί.

[01920]    Καὶ μετὰ τὰς ἑβδομάδας τὰς ἑξήκοντα δύο ἐξολοθρευθή σεται χρίσμα, καὶ κρίμα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ, καὶ τὴν πόλιν καὶ τὸ ἅγιον διαφθερεῖ σὺν τῷ ἡγου μένῳ·

[01921]    καὶ ἐκκοπήσονται ὡς ἐν κατακλυσμῷ, καὶ ἕως τέλους πολέμου συντετμημένου ἀφανισμοῖς Καὶ δυναμώσει διαθήκην πολλοῖς ἑβδομὰς μία.

[01922]    Ὅρα πῶς πληκτικῶς τὰ κακά (suppl.

[01923]    διηγεῖται).

[01924]    Ἢ καὶ ἥμισυ τῆς ἑβδομάδος, καταπαύσει θυμίαμα.

[01925]    καὶ θυσία, καὶ σπονδή·

[01926]    καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, καὶ ἕως συντελείας καιροῦ συν τελεσθήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν.

[01927]    Ὅρα πῶς ἐν τοῖς λυπηροῖς τὸν λόγον κατέπαυσε, καὶ τὰ μὲν χρηστὰ ἀσαφῶς εἶπεν·

[01928]    τοῦτο γάρ ἐστι·

[01929]    ∆υναμώσει πολλοῖς διαθήκην ἑβδομὰς μία·

[01930]    τὰ δὲ λυπηρὰ, συνεχῶς καὶ πολλάκις.

[01931]    Καὶ τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως.

[01932]    τουτέστι, τὸ Ἀδριανοῦ.

[01933]    Ταῦτα σαφέστερον ὁ Ζαχα ρίας λέγει·

[01934]    λέγει δὲ ἐκεῖνος καὶ τὰ χρηστὰ διὰ τοὺς ἐναπομείναντας.

[01935]    Τάχα καὶ μετὰ Αἴγυπτον τοσαῦτα ἔτη ἐποίησε, καὶ οὐ διεφθάρησαν·

[01936]    νῦν δὲ οὐκ έτι προσδοκᾷς ταῦτα.

[01937]    Ὅρα καὶ τὰ ἄλλα.

[01938]    Οὐκ ἐπι βαίνει Ἰουδαίοις (l.

[01939]    Ἰουδαῖος), καθάπερ καὶ πρό ^[56.241] τερον τῆς πόλεως.

[01940]    Τίς δὲ ὅλως περὶ ἐπανόδου εἶπεν;

[01941]    Οὐδείς.

[01942]    ΚΕΦΑΛ.

[01943]    Ιʹ.

[01944]    Ἐν ἔτει τρίτῳ τοῦ βασιλέως Περσῶν Κύρου λόγος ἀπεκαλύφθη τῷ ∆ανιὴλ, οὗ τὸ ὄνομα ἐπ εκλήθη Βαλτάσαρ.

[01945]    Καὶ ἀληθινὸς ὁ λόγος·

[01946]    καὶ δύναμις μεγάλη καὶ σύνεσις ἐδόθη αὐτῷ ἐν τῇ ὀπτασίᾳ.

[01947]    Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐγὼ ∆ανιὴλ ἤμην πενθῶν τρεῖς ἑβδομάδας.

[01948]    Ἄρτον ἐπιθυμιῶν οὐκ ἔφαγον, καὶ κρέα καὶ οἶνος οὐκ εἰσῆλθον εἰς τὸ στόμα μου, καὶ ἄλειμμα οὐκ ἠλειψάμην ἕως τριῶν ἑβδομάδων ἡμερῶν.

[01949]    Τίνος ἕνεκεν πάλιν πεν θεῖ;

[01950]    Εἰ γὰρ τὸ πρῶτον ἔτος Κύρου ἀνέβη, τίνος ἕνεκεν πενθεῖ;

[01951]    καὶ πάσας ἡμέρας, εἰκὸς μίαν;

[01952]    πάλιν οὐδὲν ἀκούει, ὑπὲρ ὧν εὔχεται.

[01953]    Ἐμοὶ δοκεῖ, ὅτι εὔχεται ὥστε λυθῆναι τὰ δεινὰ ταῦτα.

[01954]    Ἀλλ' οὐδὲν τοιοῦτον ὁ Θεός·

[01955]    καὶ λέγει σαφέστερον αὐτό.

[01956]    Μᾶλλον δὲ ὥστε πάντας ἀνελθεῖν εὔχεται.

[01957]    Εἰ καὶ μεγάλα τὰ δεινὰ, καὶ ἐβούλετο ἀποβαλεῖν τὴν πατρίδα.

[01958]    Οὕτως δὲ σα φέστερον αὐτὸ λέγει, καὶ ἀκριβέστερον.

[01959]    Ὅρα δὴ παν ταχοῦ τὸν ∆ανιὴλ οὐχ ἁπλῶς ἐπιτυγχάνοντα τῶν ὄψεων, ἀλλὰ μετὰ νηστειῶν.

[01960]    Ὅτε ἔδει τὸ ὄναρ μα θεῖν, νηστεία προηγήσατο.

[01961]    Ὅτε Γαβριὴλ ἐφάνη, νη στεία πάλιν καὶ σποδὸς καὶ σάκκος.

[01962]    Ὅτε οὗτος φαί νεται, καὶ νηστεία καὶ εὐχή.

[01963]    Ἀλλ' ὅρα καὶ τοῦτον ἀπολογούμενον αὐτῷ σχεδόν.

[01964]    Καὶ ἐν ἡμέρᾳ εἰκοστῇ καὶ τετάρτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου, ἐγὼ ἤμην ἐχόμενος τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, οὗτός ἐστι Τίγρις.

[01965]    Καὶ ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ εἶδον·

[01966]    καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ

[02026]    ὁ ἄγγελος οὗτος;

[02027]    ἆρ' ἵνα ἐκπλήξῃ τὸν δῆμον;

[02028]    καὶ τί τὸ κέρδος;

[02029]    Ἵνα πείσῃ μηκέτι πενθεῖν τὸ (f.

[02030]    τῷ) πολλάκις ταῦτα λέγεσθαι·

[02031]    μαρτυρῶν μαρτυρεῖ δυνάμει τῶν ἐσομένων·

[02032]    ἢ ἵνα πιστώσηται αὐτόν.

[02033]    Καὶ ἡ φωνὴ μεγάλη.

[02034]    Ὥστε καὶ τούτῳ καταπλήξασθαι.

[02035]    Ἐξίσταται, καὶ πάλιν ὁμιλοῦντος ἐξίσταται, συγχωροῦντος ἴσως, οὐκ ἀδυνατοῦντος·

[02036]    ἐπεὶ πρότερον εἶπεν·

[02037]    Ἀν ^[56.243] δρίζου.

[02038]    Καὶ ἔστη.

[02039]    Εἶδες τί ἐστιν ὄψις ἀγγέλου;

[02040]    Μὴ νομίσῃς χαλκὸν εἶναι τὸ ὁρώμενον, μηδὲ χρυσίον.

[02041]    Τίς γὰρ οὐκ ἂν ἐνέγκοι τούτων τὴν ὄψιν;

[02042]    Πανταχοῦ γὰρ τὸ φῶς κεῖται.

[02043]    Ἐπεὶ τοίνυν ἀπεστάλην, προσημαίνω τοῦτο μόνον, φησὶ, μὴ διαφθείρῃς τὴν χάριν.

[02044]    Ἠκούσθησαν οἱ λόγοι σου, καὶ ἐγὼ ἦλθον ἐν τοῖς λόγοις σου.

[02045]    Τί γὰρ παρεκάλει, καὶ τί ἐδεῖτο;

[02046]    Καὶ μὴν οὐχὶ ταῦτα αὐτῷ λέγεις, οὐδὲ τοιοῦτον οὐδέν.

[02047]    Τάχα ἐβούλετο μαθεῖν ἀκριβῶς τὸν χρόνον, καὶ τὸ μετὰ ταῦτα.

[02048]    Καὶ ὁ ἄρχων τῆς βασιλείας, φησὶ, Περσῶν εἰστήκει ἐξ ἐναντίας μου.

[02049]    Ἆρα μὴ τὸν τῶν ἀνθρώπων λέγων ἄρχοντα;

[02050]    Οὐδαμῶς.

[02051]    Καὶ γὰρ ἀλλαχοῦ λέγει·

[02052]    Ὁ ἄρχων τῶν Ἑλλήνων ἐξῆλθεν.

[02053]    Ἐμοὶ δοκεῖ οὗτος οὐκ εἶναι τῶν ἀρχόντων, οὐδὲ τῶν ἐπιτεταγμένων ἔθνος, ἀλλὰ τῶν ἄνω δυνάμεων.

[02054]    Εἶτα ἐπειδὰν οὐκ ἴσχυον οἱ ἄγγελοι ἄλλοι ἀντιστῆναι αὐτῷ, τούτῳ λέγεται.

[02055]    Ἀπελύθησαν, φησί·

[02056]    τί πάλιν ζητεῖς;

[02057]    Καὶ ἰδοὺ Μιχαὴλ εἷς τῶν ἀρχόντων τῶν πρώτων ἦλθε βοηθῆσαί μοι·

[02058]    καὶ αὐτὸν κατέλιπον ἐκεῖ μετὰ τοῦ ἄρχοντος βασιλέως Περσῶν.

[02059]    Καὶ ἦλθον συνετίσαι σε ὅσα ἀπαντήσεται τῷ λαῷ σου ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν, ὅτι ἰδοὺ ἡ ὅρασις εἰς ἡμέρας.

[02060]    Τίνος ἕνεκεν πρὸ τῶν εἴκοσι ἡμερῶν οὐκ ἦλθεν ὁ Μιχαήλ;

[02061]    Ἐμοὶ δοκεῖ, δεῖξαι βούλεται τῷ προφήτῃ, ὅτι κεκωλυμένα πράγματα αἰτεῖ καὶ παράνομα καὶ κατηναγκασμένα, μονονουχὶ καὶ τοῖς ἀγγέλοις βίαν ποιῶν.

[02062]    ∆ιὰ τοῦτο οὐδὲ Μιχαὴλ εὐθέως ἐν ἀρχῇ βοηθεῖ, ἀλλ' ὕστερον, ἵνα μάθωσιν ὅτι οὐκ ἦσαν ἄξιοι ἀνελθεῖν οἱ μετὰ ταῦτα.

[02063]    Ἀδικοῦνται οἱ ἄγγελοι.

[02064]    Καὶ αὐτὸν ἀφῆκαν ἐκεῖ, ὥστε ἢ πεῖσαι, ἢ κωλῦσαι.

[02065]    Καὶ τίς ἄγγελος τοιοῦτος, ὡς ἀκούσας τοῦ Θεοῦ δόντος τὴν χάριν, ἀντιστῆναι;

[02066]    Σωματοποιεῖ, ὡς οἶμαι, τὸ πρᾶγμα, ὥσπερ ἐκεῖ [f.

[02067]    ἐπεὶ] ἔλεγε·

[02068]    Τίς ἐξελεύσεται, καὶ ἀπατήσει μοι τὸν Ἀχαάβ;

[02069]    Καὶ πάλιν·

[02070]    Ἄφες με, καὶ ἐξαλείψω αὐτούς.

[02071]    Οὐ κωλύεται ὁ Θεὸς, οὐδὲ ἀνάγκην πάσχει, κατεχόμενος ὑπὸ τοῦ προφήτου.

[02072]    Οὕτω δὴ καὶ ἐνταῦθα.

[02073]    Καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ φησι·

[02074]    Ἄφες με, ὅτι ἀνέβη ὁ ὄρθρος.

[02075]    Καὶ πάλιν ἐπὶ τοῦ ἀγγέλου καὶ τῆς ὄνου·

[02076]    Εἰ μὴ πρόσωπόν σου ἔλαβον, φησίν.

[02077]    Οὐκ ἄρα τοῦτο δείκνυσιν αὐτὸν ἀνθιστάμενον τῷ Θεῷ, ἀλλ' ἓν μόνον, ὅτι ἀδικοῦνται.

[02078]    Τοσαῦτα ἴσχυσεν ὁ ∆ανιήl.

[02079]    Κατῆλθον συνετίσαι σε ὅσα ἀπαντήσεται τῷ λαῷ σου.

[02080]    Ὅρα πῶς ἀναγκαῖον πρᾶγμα ἀφεὶς, ἀπολογεῖται τῷ προφήτῃ.

[02081]    Πάλιν ἐξίσταται·

[02082]    πάλιν αὐτὸν ἀνίστησι, καί φησι·

[02083]    Ἐγὼ πορεύομαι τοῦ πολεμῆσαι μετὰ τοῦ ἄρχοντος Περσῶν.

[02084]    Καὶ ἐγὼ ἐξεπορευόμην, καὶ ὁ ἄρχων τῶν Ἑλλήνων ἤρχετο.

[02085]    Ἴσως ἑνὸς τῶν ἐναντιουμένων ἐπὶ τοῖς ἐσομένοις, ὥστε τοῖς κατὰ Μακεδονίαν πολεμῆσαι.

[02086]    Καὶ οὔπω πείθεται.

[02087]    Πόλεμος ἐν ἀγγέλοις ἐστὶ, μάχη περὶ ἀνθρώπων;

[02088]    Ναί.

[02089]    Πάνυ γὰρ αὐτῶν κήδονται.

[02090]    Οὔπω ἐπείσθη.

[02091]    Ὥσπερ ἂν εἴποι τις·

[02092]    Ἀναγκάζομαι τῷδε φιλονεικῆσαι.

[02093]    ΚΕΦΑΛ.

[02094]    ΙΑʹ.

[02095]    Καὶ ἐγένετο ἐν ἔτει πρώτῳ Κύρου, ἐγὼ ἔστην εἰς κράτος καὶ ἰσχύν.

[02096]    Καὶ νῦν ἀναγγελῶ σοι ἀλήθειαν.

[02097]    ^[56.244] Καὶ τότε, φησὶ, σώσας ἐγώ εἰμι.

[02098]    Ἵνα γὰρ μὴ λέγῃ τις·

[02099]    Τί οὖν πολεμεῖς;

[02100]    τί οὖν, ἂν μὴ νικήσῃς;

[02101]    Οὐχὶ, φησί.

[02102]    Καὶ τότε ἐγὼ αὐτῶν προέστην.

[02103]    Καὶ οὐκ ἔστι γὰρ, φησὶ, εἷς ἀντεχόμενός μοι περὶ τούτων, ἀλλ' ἢ Μιχαὴλ ὁ ἄρχων αὐτῶν.

[02104]    Ταῦτα λέγει ἵνα πείσῃ αὐτὸν, ὅτι οὐ πολέμιός ἐστιν αὐτῷ καὶ ἐχθρὸς, καὶ ὅτι πράγματα αἰτεῖ κεκωλυμένα.

[02105]    Οὐχ ὅτι βοηθῶν δεῖται.

[02106]    Πῶς γάρ;

[02107]    ∆είκνυται ὅτι οὗτος οὐκ ἦν τῶν ἀρχόντων.

[02108]    Εἶτα λέγει πάντα μετὰ ἀκριβείας, καὶ λέγει πόθεν αἱ ἧτται.

[02109]    Εἶτα λέγει τὴν σωτηρίαν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἑξῆς καὶ τὸ δόκιμον.

[02110]    ΚΕΦΑΛ.

[02111]    ΙΒʹ.

[02112]    Ἐν τῷ συντελεσθῆναι διασκορπισμὸν χειρὸς λαοῦ ἡγιασμένου, γνώσονται ἅγιον, καὶ συντελεσθήσεται ταῦτα πάντα.

[02113]    Καὶ ἐγὼ ἤκουσα, καὶ οὐ συνῆκα, καὶ εἶπον·

[02114]    Κύριε, τί τὰ ἔσχατα τούτων;

[02115]    Καὶ εἶπε·

[02116]    ∆εῦρο, ∆ανιὴλ, ὅτι καὶ ἐμπεφραγμένοι οἱ λόγοι ἕως καιροῦ πέρατος.

[02117]    Ἕως ἐκλεγῶσιν, καὶ ἐκλευκανθῶσιν, καὶ πυρωθῶσι πολλοὶ, καὶ ἀνομήσωσιν ἄνομοι, καὶ οὐ συνήσωσι πάντες ἀσεβεῖς, καὶ οἱ νοήμονες συνήσωσιν.

[02118]    Καὶ ἀπὸ καιροῦ παραλλάξεως τοῦ ἐνδελεχισμοῦ, καὶ δοθῆ-ναι βδέλυγμα ἐρημώσεως, ἡμέραι χίλιαι διακόσιαι ἐννενήκοντα.

[02119]    Μακάριος ὁ ὑπομένων καὶ φθάσας εἰς ἡμέρας χιλίας τριακοσίας τριακονταπέντε.

[02120]    Καὶ σὺ δεῦρο, καὶ ἀναπαύου·

[02121]    ἔτι γὰρ ἡμέραι εἰς ἀναπλήρωσιν συντελείας·

[02122]    καὶ ἀναπαύσεις τὸν καιρόν σου εἰς συντέλειαν ἡμερῶν.

[02123]    Καὶ σὺ, φησὶ, κάθισον·

[02124]    μετὰ γὰρ χρόνον πολὺν ταῦτά ἐστιν.

[02125]    Ἄρα οὐ περὶ τῆς ἀνόδου θρηνεῖ, ἀλλὰ μετὰ τὸ ἀνελθεῖν περὶ τῶν ἀνελθόντων.

[02126]    ΚΕΦΑΛ.

[02127]    ΙΓʹ.

[02128]    Καὶ ὁ βασιλεὺς Ἀστυάγης προσετέθη πρὸς τοὺς πατέρας αὐτοῦ·

[02129]    καὶ παρέλαβεν Κῦρος ὁ Πέρσης τὴν βασιλείαν αὐτοῦ.

[02130]    Καὶ ἦν ∆ανιὴλ συμβιώτης τοῦ βασιλέως, καὶ ἔνδοξος ὑπὲρ πάντας τοὺς φίλους αὐτοῦ.

[02131]    Τὰ κατὰ τὸν Βὴλ ἡμῖν ἀνέγραψεν ὁ ∆ανιήl.

[02132]    Οὐχ ὁρᾷς, φησὶ, πόσα ἐσθίει καὶ πίνει;

[02133]    Βαβαὶ, ἡλίκον τεκμήριον θεοῦ, καὶ γνώρισμα, τὸ πολλὰ ἐσθίειν καὶ πίνειν.

[02134]    Ὁ ∆ανιὴλ οὐκ εἶπε τοῦτο·

[02135]    Τοῦτο οὖν Θεὸς, εἰπέ μοι;

[02136]    ἀσθενὴς γὰρ ἦν ἐκεῖνος·

[02137]    ἀλλ' ἐκ περιουσίας ἐνίκησεν.

[02138]    Ἐγώ σοι τὸν Θεὸν [τὸν] κτίσαντα τὸν οὐρανὸν λέγω καὶ τὴν γῆν·

[02139]    σὺ δέ μοι γαστέρα μαινομένην παράγεις εἰς μέσον;

[02140]    Τοῦτο μάλιστα οὐκ ἂν εἴη Θεοῦ·

[02141]    Θεὸς γὰρ οὐ πεινάσει, οὐ κοπιάσει.

[02142]    Ἀλλ' οὐ βούλεται ἀπὸ λογισμῶν, ἀλλὰ ἀπὸ πραγμάτων νικᾷν.

[02143]    Καὶ τιμωρίαν ὥρισεν αὐτὸς ὁ βασιλεύς.

[02144]    Τίνος ἕνεκεν οὐχὶ παρόντων ἐσθίει, ἀλλ' ἐν νυκτί;

[02145]    Πῶς ἐκεῖνοι τοῦτο οὐ συνεῖδον, ὅτι ἤμελ ^[56.245] λον διὰ τῆς βοηθείας ἐλέγχεσθαι;

[02146]    Ὅταν Θεὸς οἰκονομῇ, μηδὲν θαυμάσῃς.

[02147]    Καὶ ἀπέκτεινεν αὐτοὺς, φησί.

[02148]    Τί οὖν πάλιν ἐπὶ τοῦ δράκοντος;

[02149]    θηρίον τις προσκυνεῖ;

[02150]    Καὶ τοῦτον ἀνεῖλεν.

[02151]    Ὁρᾷς πῶς ἀνόητοι, πῶς ἄνανδροι οἱ βασιλεῖς τῶν Περσῶν;

[02152]    Ἐκδίδωσι τὸν ∆ανιήl.

[02153]    Τίνος ἕνεκεν, μετὰ τὴν νίκην τὴν οὕτω λαμπράν;

[02154]    Ὁ δὲ Ἀμβακοὺμ, φησὶ, ἄριστον ἤνεγκε τῷ ∆ανιήl.

[02155]    Ὅρα τὸ θαῦμα.

[02156]    Μὴ γὰρ οὐκ ἦν δυνατὸν αὐτῷ ἄλλοθεν ^[56.246] ἐνεχθῆναι, ἀλλ' ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας;

[02157]    Τοῦτο φίλον ἦν τῷ προφήτῃ, ἵνα μὴ τὰ αὐτὰ ποιήσῃ πάλιν, καθάπερ ἐπὶ τοῦ εὐνούχου, ἵνα μὴ νομίσας ἠλισγῆσθαι τὴν τράπεζαν, τὸν λιμὸν ἐπιτείνῃ.

[02158]    Πόθεν ἔγνω τὸν Ἀμβακούμ;

[02159]    Ἀπὸ τῆς συγγενείας τῆς κατὰ τὴν φωνήν.

[02160]    Ἔμελλεν αὐτὸς κήρυξ γίνεσθαι τοῖς κατὰ τὴν Ἰουδαίαν θαύματος μεγίστου.

[02161]    Πῶς οὐκ ἐφοβήθη τὰ θηρία ὁ ἄνθρωπος;

[02162]    Οὗτος μὲν ἤσθιεν, ἐκεῖνα δὲ ἐνήστευον.

[02163]    Ἔστω, τοῦ σώματος ἀπείχετο τοῦ δικαίου·

[02164]    τίνος ἕνεκεν καὶ τῆς τροφῆς;

[02165]    Ὥσπερ κημός τις καὶ χαλινὸς κατεῖχεν ἐκεῖνα.

© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
0345-0407 - Iohannes Chrysostomus - Interpretatio in Danielem prophetam
Litterarum Omnium Conspectus: 169 Litterae, quae repetitae sunt in 102,143 occasionibus