De turture seu de ecclesia sermo

[00001]    ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΡΥΓΟΝΑ Ἤτοι εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.

55.599

[00002]    αʹ.

[00003]    Ἡ τρυγὼν ἡ φιλέρημος, ὅτε ἐν ὕλαις συγκοιταζομένη καλεῖ τὸν ὁμόζυγον, γοεραῖς κολακείαις τὰς κοιλάδας δονήσασα, καὶ τὸν ἑαυτῆς ἄῤῥενα παρ' ὕδασι νεμόμενον θέλξασα, καὶ τοῦτον πετάσασα παραινεῖ ταχεῖαν τὴν πτῆσιν ποιήσασθαι·

[00004]    ὁμοφώνῳ δὲ γνώμῃ ἐπὶ τῶν στερεμνίων πρέμνων τὴν καλιὰν αὐτῶν πήξασαι καὶ ἀφόβως ἐπωάζουσι, καὶ τοὺς νεοττοὺς ἑαυτῶν ἐκεῖθεν πετάζουσι.

[00005]    Φασί τινες τὴν τρυγόνα φίλανδρον εἶναι καὶ φίλαγνον·

[00006]    ὥστε κἂν συμβῇ τὸν ταύτης ἄῤῥενα ὑπὸ ἀετοῦ ἀναλωθῆναι, ἢ ὑπὸ ἰξευτοῦ θηρευθῆναι, ταύτην ἑτέρῳ ἀνδρὶ μὴ ἐπιμίγνυσθαι, ἀλλ' αὐτὸν ποθεῖν, αὐτὸν ἀναμένειν, καὶ τῇ τούτου μνήμῃ συναποθνήσκειν.

[00007]    Ἀκούσατε, γυναῖκες, οἵα σωφροσύνη ἐν ὀρνέοις εὑρίσκεται.

[00008]    Ὅσοι τοίνυν τὴν μορφὴν τῆς τρυγόνος ἐν ὄψει φέρετε, τὴν ταύτης σωφροσύνην μιμήσασθε.

[00009]    Τοιαύτη ἐστὶν ἡ πάνσεμνος Ἐκκλησία.

[00010]    Τοῦ γὰρ ἀνδρὸς αὐτῆς Χριστοῦ σταυρωθέντος καὶ εἰς οὐρανοὺς ἀνελθόντος, ἑτέρῳ ἀνδρὶ οὐκ ἐπιμίγνυται·

[00011]    ἀλλ' αὐτὸν ποθεῖ, αὐτὸν ἀναμένει, καὶ τῇ τούτου μνήμῃ συναποθνήσκει.

[00012]    Ἀλλ' ἵνα μὴ δόξωμεν, ἀγαπητοὶ, ἔξωθεν εἶναι τῶν Γραφῶν μνημονεύσαντες τρυγόνος, φέρε αὐτῶν τῶν Γραφῶν μνημονεύσωμεν.

[00013]    Μαρτυρεῖ ὁ ∆αυῒδ ὁ μακάριος, καὶ κελαδεῖ λέγων·

[00014]    Καὶ γὰρ στρουθίον εὗρεν ἑαυτῷ οἰκίαν, καὶ τρυγὼν νοσσιὰν ἑαυτῇ, οὗ θήσει τὰ νόσσια ἑαυτῆς.

[00015]    Καὶ ποῖον λέγει στρουθίον;

[00016]    Ἦ πάντως τὸν ἄνθρωπον·

[00017]    Ἡ γὰρ ψυχὴ ἡμῶν, ὡς στρουθίον, ἐῤῥύσθη ἐκ τῆς παγίδος τῶν θηρευόντων.

[00018]    Ὁ δέ γε Κύριος βουλόμενος δεῖξαι τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς, πόσον ἄλλων ἐν ἁγιωσύνῃ διαφέρουσι, λέγει πρὸς αὐτούς·

[00019]    Μὴ φοβεῖσθε·

[00020]    πολλῶν στρουθίων διαφέρετε ὑμεῖς.

[00021]    ∆ιὰ τοῦτο καὶ ὁ Σολομὼν ἐβόα λέγων·

[00022]    Ἵνα σώζῃ, ὥσπερ δορκὰς ἐκ βρόχων, καὶ ὥσπερ ὄρνεον ἐκ παγίδος.

[00023]    Καὶ πάλιν ἡ θεία φωνή·

[00024]    Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν κόκκῳ σινάπιος, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔσπειρεν ἐν τῷ ἰδίῳ ἀγρῷ·

[00025]    ὃ μικρότερον μέν ἐστι πάντων τῶν σπερμάτων·

[00026]    ὅταν δὲ αὐξηθῇ, γίνεται μεῖζον πάντων τῶν λαχάνων, ὥστε ἐλθεῖν πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ κατασκηνοῦν ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ.

[00027]    Καὶ γὰρ ἐνταῦθα τὰ πολυαρίθμητα γένη τῶν ἀνθρώπων ὀρνέοις παρείκασε.

[00028]    Καὶ γὰρ στρουθίον εὗρεν ἑαυτῷ οἰκίαν, καὶ τρυγὼν νοσσιὰν ἑαυτῇ, οὗ θήσει τὰ νόσσια ἑαυτῆς.

[00029]    Τρυγόνι παρείκασε τὴν πάνσεμνον Ἐκκλησίαν διὰ τὰ ποικίλα τῆς σοφίας χαρίσματα.

[00030]    Ὅτι δὲ πεποίκιλται ἡ Ἐκκλησία, ἔστι τοῦ ∆αυῒδ ἀκοῦσαι λέγοντος·

[00031]    Πᾶσα ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς τοῦ βασιλέως ἔσωθεν ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένη, πεποικιλμένη.

[00032]    Καὶ γὰρ στρουθίον εὗρεν ἑαυτῷ οἰκίαν, καὶ τρυγὼν νοσσιὰν ἑαυτῇ, οὗ θήσει τὰ νόσσια ἑαυτῆς·

[00033]    τουτέστιν, ὑπὸ τοὺς στερεμνίους κλάδους τοῦ σταυροῦ ἐκτρέφουσα τὰ νεοφώτιστα τέκνα.

[00034]    Ταύτης δὲ τῆς τρυγόνος μέμνηται καὶ Ἱερεμίας λέγων·

[00035]    Τρυγὼν καὶ χελιδὼν ἀγροῦ, στρουθία καὶ τέττιγες ἔγνωσαν καιρὸν εἰσόδου αὐτῶν, τρυγόνα λέγων τὴν πάνσεμνον Ἐκκλησίαν, χελιδόνα τὸν φιλάνθρωπον Ἰωάννην, τέττιγα τὸν εὔλαλον Παῦλον, τὸν τῆς Ἐκκλησίας αὐλόν.

[00036]    Περὶ ταύτης τῆς τρυγόνος ἐντέλλεται ὁ Κύριος τῷ Ἀβραάμ·

[00037]    Λάβε μοι δάμαλιν τριετίζουσαν, καὶ κριὸν τριετίζοντα, καὶ αἶγα τριετίζουσαν, καὶ περιστερὰν, καὶ τρυγόνα.

[00038]    Ταύτης τῆς τρυγόνος μέμνηται καὶ ἐν τοῖς Ἄσμασι τῶν ᾀσμάτων ἡ Γραφὴ λέγουσα·

[00039]    Φωνὴ τῆς τρυγόνος ἠκούσθη ἐν τῇ γῇ ἡμῶν.

[00040]    Ἡ φωνὴ τῆς τρυγόνος ταύτης, τὸ οὐράνιον ἔαρ τὸν Χριστὸν οὐρανόθεν παραγίνεσθαι, ἡμῖν σημαίνει.

[00041]    Ἡ φωνὴ τῆς τρυγόνος ἠκούσθη ἐν τῇ γῇ ἡμῶν σήμερον.

[00042]    Ἀλλ' ἀκούσωμεν τὴν φωνὴν τῆς τρυγόνος ταύτης, ποῖα μέλη κελαδεῖ.

[00043]    Μέλαινά εἰμι καὶ καλὴ, θυγατέρες Ἱερουσαλήμ.

[00044]    Μὴ ἐμβλέψητέ με, ὅτι ἐγὼ μεμελανωμένη εἰμὶ, ὅτι παρέβλεψέ με ὁ ἥλιος.

[00045]    Μέλαινά εἰμι καὶ καλή·

[00046]    μέλαινα, διὰ τὴν προτέραν παράβασιν, καλὴ, διὰ τὴν ταχεῖαν μετάνοιαν·

[00047]    μέλαινα, διὰ τὸ ἐν τῷ πταίσματι πένθος, καλὴ, διὰ τὸ ἐν τῷ βαπτίσματι φέγγος.

[00048]    Μέλαινά ^[55.600] εἰμι καὶ καλὴ, θυγατέρες Ἱερουσαλήμ.

[00049]    Θυγατέρας λέγει τῆς Ἱερουσαλὴμ τὰς ἁγίας τῶν πατέρων ψυχάς.

[00050]    Μέλαινά εἰμι καὶ καλὴ, ἡ ἐξ ἐθνῶν Ἐκκλησία.

[00051]    Μὴ βλέψητε ὑμεῖς, αἱ ἅγιαι ψυχαὶ, μὴ ἐμβλέψητε εἰς ἐμὲ, ὅτι ἐγώ εἰμι μεμελανωμένη, ὅτι παρέβλεψέ με ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, διὰ τὴν προτέραν μου πλάνην.

[00052]    Ποῖος ἥλιος παρέβλεψεν αὐτήν;

[00053]    Οὐ πάντως περὶ οὗ λέγει ἐν τῷ Ἐκκλησιαστῇ, Ἀνατέλλει ὁ ἥλιος, καὶ δύνει ὁ ἥλιος, καὶ εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ ἕλκει.

[00054]    Ἀνατέλλει γὰρ ἡμῖν ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ἐκ Μαρίας, τὸ κατὰ σάρκα·

[00055]    ἀνατολὴ ὄνομα αὐτῷ·

[00056]    ἔδυνε πάλιν, ὅτε ἐπὶ τοῦ σταυροῦ καὶ εἰς τὰ καταχθόνια κατῆλθεν.

[00057]    Ἀνατέλλει ὁ ἥλιος, καὶ δύνει ὁ ἥλιος, καὶ εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ ἕλκει.

[00058]    Ὅτε εἰς οὐρανοὺς ἀνῆλθε, τότε ἡμᾶς εἷλκεν.

[00059]    Ὅταν γὰρ ὑψωθῶ, τότε πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν.

[00060]    Περὶ τούτου τοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης καὶ Ἡσαΐας φθέγγεται λέγων·

[00061]    Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀνατελεῖ ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, καὶ ἴασις ἐν ταῖς πτέρυξιν αὐτοῦ.

[00062]    Ἐλθόντος γὰρ τοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης Χριστοῦ, ἡ αἱμοῤῥοοῦσα ἁψαμένη τοῦ πτερυγίου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, τὰς πηγὰς τῶν αἱμάτων ἐξήρανε.

[00063]    Μέλαινά εἰμι καὶ καλὴ, θυγατέρες Ἱερουσαλήμ.

[00064]    Εἴ τίς ἐστιν ἐνθάδε ἑστηκυῖα ψυχὴ ἁμαρτίᾳ μεμελανωμένη, μὴ φοβείσθω·

[00065]    μόνον μετανοείτω, καὶ λεγέτω·

[00066]    Μέλαινά εἰμι καὶ καλή.

[00067]    Εἰ καὶ πρὸς ἐσχάτην ἀναπνοὴν τυγχάνει εἰ καὶ πρὸς ἑσπέραν ὥρα ἐστὶ, μὴ φοβείσθω·

[00068]    μετανοείτω μετὰ κλαυθμοῦ.

[00069]    Τὸ γὰρ ἑσπέρας αὐλισθήσεται κλαυθμὸς, καὶ εἰς τὸ πρωῒ ἀγαλλίασις.

[00070]    Μίμησαι Ἐζεκίαν τὸν βασιλέα, ὃς ἀῤῥωστίᾳ ὑποπεσὼν κατέκειτο ἐπὶ κλίνης·

[00071]    ἀκούσας δὲ Ἡσαΐου λέγοντος πρὸς αὐτόν·

[00072]    Τάξαι περὶ τοῦ οἴκου σου·

[00073]    μέλλεις γὰρ σὺ τελευτᾷν, καὶ οὐ ζήσῃ·

[00074]    στραφεὶς πρὸς τὸν τοῖχον, δάκρυσι μετανοίας τὴν κλίνην ἐδρόσιζε, τὸν ἥλιον ἐνεπόδιζε, καὶ πεντεκαιδεκαετῆ ζωῆς χρόνον παραχρῆμα ἐλάμβανεν.

[00075]    βʹ.

[00076]    Εἴ τίς ἐστιν ἐνταῦθα κατηχούμενος, μετανοείτω, προσερχέσθω τῷ Θεῷ, τῷ ὕδατι βαπτιζέσθω, τῷ βλέμματι φωτιζέσθω.

[00077]    Εἴ τίς ἐστιν ἐνθάδε πιστὸς ἁμαρτήσας, τῷ ὕδατι τῶν δακρύων τὸ σῶμα λουέτω, καὶ τῷ ἐλαίῳ τῆς εὐποιίας τὴν ψυχὴν λαμπρυνέτω.

[00078]    Ἐὰν οὕτω σεαυτὸν καλλωπίσῃς, ἐὰν τοῖς κατορθώμασιν αὐτὴν ὡραΐσῃς, ἐρᾷ σου ὁ θεῖος λόγος, ἅπτεταί σου τῆς διανοίας, πρὸς πόθον Θεοῦ ἐξέλκει·

[00079]    λέγεις καὶ σὺ, Οἴ μοι, τετρωμένη ἀγάπης ἐγώ·

[00080]    καθάπερ γὰρ βέλει τῇ ἀγάπῃ τιτρώσκονται αἱ τῶν ἁγίων ψυχαί.

[00081]    Θέλεις ἀκοῦσαι αὐτοῦ τοῦ βέλους λαλοῦντος;

[00082]    Ἀνάγνωθι τὸν Ἡσαΐαν, καὶ ἐν αὐτῷ εὑρήσεις πῶς λαλεῖ τὸ βέλος·

[00083]    Καὶ ἔθηκέ με ὡς βέλος ἐκλεκτὸν, ὁ Θεὸς Λόγος λέγει, καὶ ἐν τῇ φαρέτρᾳ αὐτοῦ ἔκρυψέ με.

[00084]    Τούτῳ τῷ βέλει τρωθεὶς Ἱερεμίας ἔλεγε πρὸς αὐτόν·

[00085]    Ἐγὼ δὲ οὐκ ἐκοπίασα κατακολουθῶν ὀπίσω σου, καὶ ἡμέραν ἀνθρώπου οὐκ ἐπεθύμησα.

[00086]    Τούτῳ τῷ βέλει τὴν διάνοιαν τρωθεὶς ∆αυῒδ ἔλεγε πρὸς αὐτόν·

[00087]    Ἐκολλήθη ἡ ψυχή μου ὀπίσω σου, ἐμοῦ δὲ ἀντελάβετο ἡ δεξιά σου.

[00088]    Τούτῳ τῷ βέλει τρωθεὶς ὁ Πέτρος ἔλεγε τῷ Χριστῷ·

[00089]    Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε.

[00090]    Τούτῳ τῷ βέλει τρωθεὶς ὁ Παῦλος καὶ συνδεθεὶς Χριστῷ, ἔλεγε·

[00091]    Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;

[00092]    Τούτῳ τῷ βέλει τρωθεῖσα ἡ πάνσεμνος Ἐκκλησία ἔλεγεν·

[00093]    Οἴμοι, τετρωμένη ἀγάπης ἐγώ.

[00094]    Ὢ στεναγμὸς ἐκ μέσου τῆς καρδίας βλυστάνων φιλόχριστα νάματα·

[00095]    ὢ στεναγμὸς, τὸν οὐράνιον νυμφίον Χριστὸν πρὸς ἑαυτὴν ἐπισπωμένη.

[00096]    ∆ιὰ τοῦτο αὐτὴ λέγει·

[00097]    Φιλησάτω με ἀπὸ φιλημάτων στόματος αὐτοῦ.

[00098]    Μεμνήστευμαι τῷ οὐρανίῳ νυμφίῳ διὰ νόμου καὶ τῶν προφητῶν.

[00099]    Ἐγὼ ἡ Ἐκκλησία ἡ ἐξ ἐθνῶν μεμνηστευμένη οὐκ ἔτι βούλομαι διὰ Μωϋσέως, ἢ διὰ Ἡσαΐου, ἢ διὰ Ἱερεμίου καὶ τῶν λοιπῶν προφητῶν, ἀλλ' αὐτὸς ἐλθέτω·

[00100]    βούλομαι στόμα πρὸς στόμα λαλῆσαι αὐτῷ·

[00101]    αὐτὸς ἡκέτω, Φιλησάτω με ἀπὸ φιλημάτων στόματος αὐτοῦ.

[00102]    Ἀκούω Ἱερεμίου λέγοντος περὶ αὐτοῦ·

[00103]    ^[55.601] Βαθεῖα ἡ καρδία αὐτοῦ παρὰ πάντας, καὶ ἄνθρωπός ἐστι, καὶ τίς γνώσεται αὐτόν;

[00104]    Αὐτὸν ποθῶ, αὐτὸν ἱκετεύω.

[00105]    Φιλησάτω με ἀπὸ φιλημάτων στόματος αὐτοῦ.

[00106]    Ἀκούω τοῦ Ἀμῶς λέγοντος·

[00107]    Ἰδοὺ ἄνθρωποςἑστὼς ἐπὶ τείχους ἀδαμαντίνου, καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ ἀδάμας.

[00108]    Αὐτὸν ζητῶ, ἡκέτω, φιλησάτω με ἀπὸ φιλημάτων στόματος αὐτοῦ.

[00109]    Καὶ ὥσπερ γυνὴ φίλανδρος, ἀπόντος τοῦ ἀνδρὸς, παρακύπτουσα διὰ θυρίδων αὐτὸν περιβλέπεται, αὐτὸν περισκοπεῖ, καὶ κατὰ τὴν γῆν, καὶ κατὰ τὴν θάλασσαν·

[00110]    κἂν ἴδῃ πλοῖον ἐρχόμενον, ἐκεῖ τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα φαντάζεται·

[00111]    κἂν ἴδῃ ὁδοιπόρους ἐρχομένους πόῤῥωθεν, ἐκεῖ τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα λογίζεται εἶναι·

[00112]    πολλάκις γὰρ αὐτοῖς συναντήσασα ἐπερωτᾷ περὶ τοῦ ἰδίου ἀνδρός·

[00113]    Εἴπατέ μοι, ποῦ αὐτὸν ἐάσατε, ἐν ποίᾳ πόλει ἢ κώμῃ, τί λέγοντα, ἢ τί ποιοῦντα, ἢ πότε ἐρχόμενον;

[00114]    γʹ.

[00115]    Τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἡ πάνσεμνος Ἐκκλησία φιλήματι ἁγίῳ καὶ ἀγάπῃ συνεχομένη, πάντας τοὺς προφήτας ἐπερωτᾷ λέγουσα·

[00116]    Ἴδετε αὐτόν;

[00117]    ἆρα ἔρχεται;

[00118]    ἆρα οὐκ ἔρχεται;

[00119]    ἆρα ἐν οὐρανῷ ἐστιν;

[00120]    ἆρα τὰ ἀπλάνητα πρόβατα τὰ ἐνενηκονταεννέα ἐν οὐρανῷ νέμει, καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ πεπλανημένον πρόβατον;

[00121]    Εἴπατέ μοι, ποῦ ποιμαίνει, ποῦ κοιτάζει, ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου;

[00122]    Ἐπερωτώμενοι δὲ οἱ προφῆται, δι' ἑνὸς φθέγγονται Ἡσαΐου, καὶ λέγουσι·

[00123]    Εἴδομεν αὐτόν·

[00124]    ἀλλ' εἰ ἐκεῖνον ἐκδέχῃ, εἴδομεν αὐτὸν, καὶ οὐκ εἶχεν οὔτε τὸ εἶδος αὐτοῦ, οὔτε τὸ κάλλος, ἀλλὰ τὸ εἶδος αὐτοῦ ἄτιμον καὶ ἐκλεῖπον παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων.

[00125]    Ἀποκρίνεται ἡ πάνσεμνος νύμφη Ἐκκλησία·

[00126]    ἐκεῖνός ἐστιν, αὐτὸν ποθῶ, αὐτὸν ζητῶ, ἱκετεύω, Φιλησάτω με ἀπὸ φιλημάτων στόματος αὐτοῦ.

[00127]    Ἀποκρίνεται πρὸς αὐτὴν Ἡσαΐας·

[00128]    Εἰ αὐτός ἐστιν, ἔρχεται, καὶ μετὰ ἰσχύος πολλῆς ἔρχεται.

[00129]    Κύριος, Κύριος ἔρχεται, καὶ ὁ βραχίων αὐτοῦ μετὰ κυρίας.

[00130]    Ἰδοὺ ὁ μισθὸς αὐτοῦ, καὶ τὸ Ἔργον αὐτοῦ ἐναντίον αὐτοῦ·

[00131]    καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ συνάξει ἄρνας, καὶ τὰς ἐν γαστρὶ ἐχούσας παρακαλέσει.

[00132]    Ἀκούει αὐτὴ, ὅτι ἀκριβῶς τὰ περὶ αὐτοῦ διηγεῖται Ἡσαΐας καὶ λέγει αὐτὸν ποιμένα·

[00133]    Ὡς ποιμὴν ποιμανεῖ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ, καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ συνάξει ἄρνας, καὶ τὰς ἐν γαστρὶ ἐχούσας παρακαλέσει·

[00134]    καὶ λέγει αὐτῷ·

[00135]    Ποῦ ποιμαίνει, ποῦ κοιτάζει, ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου;

[00136]    Πέμπει αὐτὴν Ἡσαΐας πρὸς Ἰωάννην, καὶ λέγει αὐτῇ Ἰωάννης·

[00137]    Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ·

[00138]    Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ.

[00139]    Ἀπέρχεται εἰς τὴν ἔρημον πρὸς Ἰωάννην, κρατεῖ αὐτὸν, ἐπερωτᾷ·

[00140]    Εἰπέ μοι, εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστός;

[00141]    Ἀποκρίνεται Ἰωάννης·

[00142]    Οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός.

[00143]    Καὶ λέγει πάλιν αὐτὴ πρὸς αὐτόν·

[00144]    Εἰ οὐκ εἶ ὁ Χριστὸς, διὰ τί βαπτίζεις;

[00145]    Ἀπεκρίνατο πάλιν ἐκεῖνος·

[00146]    Οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός·

[00147]    Ὀπίσω μου ἔρχεται, ἰσχυρότερός μού ἐστιν·

[00148]    οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸν ἱμάντα τοῦ ὑποδήματος αὐτοῦ λῦσαι.

[00149]    Ἔτι βραδύναντος αὐτοῦ, ἔλεγεν αὐτή·

[00150]    Οἴμοι, τετρωμένη ἀγάπης ἐγώ.

[00151]    Πάλιν πρὸς αὐτὴν Ἰωάννης·

[00152]    Μὴ στέναζε, παῦσαι, μόνον ἐπίσχες ὀλίγον.

[00153]    Θεωρεῖ Ἰωάννης προσερχόμενον τὸν Κύριον, καὶ λέγει αὐτῇ·

[00154]    Παῦσαι, μηκέτι στέναζε.

[00155]    Πόῤῥωθεν ὑποδεικνύει, τὸν δάκτυλον ἐκτείνας, καὶ λέγει·

[00156]    Ἴδε, ὃν ζητεῖς·

[00157]    Ἴδε, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου.

[00158]    Ἀκούσασα αὕτη ἀμνὸν παρὰ Ἰωάννου, καὶ ποιμένα παρὰ Ἡσαΐου, ἀμφιβάλλει λέγουσα ἐν ἑαυτῇ·

[00159]    Τίνι ἄρα πιστεύσω;

[00160]    ἆρα τούτῳ πιστεύσω, ἢ Ἠσαΐᾳ;

[00161]    Θεωρεῖ ὁ ∆εσπότης, ὅτι ἀμφέβαλλε·

[00162]    κράζει καὶ λέγει·

[00163]    Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός·

[00164]    λύει αὐτῆς τὴν ἀμφιβολίαν ἐκ τοῦ ῥήματος.

[00165]    Προσέρχεται ἐκείνη τῷ νυμφίῳ, περιπτύσσεται αὐτὸν, καὶ φιλεῖ αὐτόν.

[00166]    Καὶ πληροῦται τὸ ἐν τῷ ∆αυῒδ γεγραμμένον·

[00167]    Ἔλεος καὶ ἀλή ^[55.602] θεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη κατεφίλησαν.

[00168]    Ἵνα δὲ ἐντελέστερον μάθωμεν, ὅτι νύμφη τῷ νυμφίῳ συνήφθη, καὶ γάμος ἐγένετο πνευματικὸς, καὶ αὐλὸς ἐκθαλάμιος·

[00169]    ᾄδει αὐτὸν ὁ Ἰωάννης, καὶ λέγει·

[00170]    Ὁ ἔχων τὴν νύμφην, νυμφίος ἐστίν·

[00171]    ὁ δὲ φίλος τοῦ νυμφίου, ἑστὼς καὶ ἀκούων τὴν φωνὴν αὐτοῦ, χαρὰν χαίρει διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου.

[00172]    Ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι.

[00173]    Χρεία ἦν ὡς ἐν γάμῳ καὶ δῶρα γράφεσθαι τῇ νύμφῃ·

[00174]    ἔδει χάρτην ζητηθῆναι, καὶ γραφέα, καὶ κάλαμον.

[00175]    Ὁ χάρτης παρὰ Ἡσαΐου εὑρίσκεται.

[00176]    Ἐπιτάσσει τῷ γραφεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, καὶ λέγει·

[00177]    Λάβε μοι τόμον καινὸν, μέγαν, καὶ γράψον εἰς αὐτὸν γραφίδι ἀνθρώπου.

[00178]    Ἐζητεῖτο ὁ κάλαμος, εὑρέθη παρὰ τῷ ∆αυΐδ.

[00179]    Λέγει γὰρ περὶ αὐτοῦ·

[00180]    Ἡ γλῶσσά μου κάλαμος γραμματέως ὀξυγράφου, ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων.

[00181]    Ταύτην τὴν Ἐκκλησίαν ὁ ∆αυῒδ νυμφοστολεῖ·

[00182]    αὐτὸς αὐτὴν καλλωπίζει, αὐτὸς αὐτὴν νουθετεῖ, καὶ διδάσκει ὡς νυμφοστόλος, ἢ, ὡς ἔθος ἐστὶ λέγειν τοῖς ἀνθρώποις, παράνυμφος.

[00183]    Παραγγέλλει τῇ νύμφῃ·

[00184]    Βλέπε, τέκνον·

[00185]    Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε, καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου, καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου·

[00186]    καὶ ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου.

[00187]    Μὴ νομίσῃς ὅτι ἴση αὐτοῦ εἶ.

[00188]    Ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε, καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου, καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου·

[00189]    καὶ ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου·

[00190]    ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Κύριός σου·

[00191]    καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ θυγατέρες Τύρου ἐν δώροις.

[00192]    Ἐάν μου ἀκούσῃς, θύγατερ, Τὸ πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ τῆς γῆς.

[00193]    Ἔδει λοιπὸν γραφῆναι, καὶ τὰ παρ' ἑκάστου αὐτῶν διδόμενα, δούλους καὶ παιδίσκας·

[00194]    παρὰ μὲν τοῦ Χριστοῦ, δούλους·

[00195]    παρὰ δὲ τῆς νύμφης, παιδίσκας·

[00196]    τοὺς δούλους δίδωσιν ὁ Χριστός·

[00197]    ἔρχονται Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος δοῦλοι Ἰησοῦ Χριστοῦ·

[00198]    ἀπαιτοῦσι καὶ τὰς παρὰ τῆς νύμφης παιδίσκας.

[00199]    Ὁ ∆αυῒδ ὑπαγορεύει·

[00200]    Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι.

[00201]    Γίνεται ὁ γάμος·

[00202]    ἔρχεται ὁ Κύριος μυστικῶς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας.

[00203]    Κανᾶ δὲ ἑρμηνεύεται κτίσις Θεοῦ·

[00204]    κτίσις δὲ τοῦ Θεοῦ ὁ πᾶς κόσμος.

[00205]    Ὧδε τοὺς γάμους τελεῖ τοὺς πνευματικοὺς, ἔρχεται ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ παραγίνεται ἐκεῖ πᾶς ὁ τῶν ἁγίων χορός·

[00206]    προσφέρουσι τῷ νυμφίῳ τὰ δῶρα, ἕκαστος κατὰ τὴν οἰκείαν δύναμιν, ὡς ἐν γάμῳ, Ἀβραὰμ τὸν μόσχον, ἡ τούτου γυνὴ Σάῤῥα τοὺς ἐγκρυφίας, Ἰσαὰκ τὰ ξύλα, Ἰακὼβ τοὺς ἐρίφους, Ἰωσὴφ σιτοδοτεῖ, Μωϋσῆς λαμπαδουχεῖ, Ἡσαΐας ᾄδει, καὶ ∆αυῒδ χορεύει.

[00207]    Καὶ ἐπειδὴ ἔδει καὶ γυναῖκας ἁγίας παρεῖναι εἰς τὸν τοιοῦτον γάμον, κἀκείνας ᾄδειν, ἔρχεται Ἐσθὴρ, Ἰουδὴθ στολίζεται, καλλωπίζεται·

[00208]    καὶ Μαρία ἡ τοῦ Μωϋσέως ἀδελφὴ λαμβάνει τὸ τύμπανον, καὶ λέγει·

[00209]    Ἄσωμεν τῷ Κυρίῳ·

[00210]    ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται.

[00211]    Καὶ ἐπειδὴ ἔδει ὡς ἐν γάμῳ τοιούτῳ καὶ ἐγγράφεσθαι ἐπαίνους, Παῦλος ἐπαινῶν τὸν γάμον λέγει·

[00212]    Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσι, καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντος.

[00213]    Ὅτι δὲ περὶ Χριστοῦ λέγει καὶ τῆς Ἐκκλησίας, αὐτὸς ἑαυτὸν ἑρμηνευσάτω·

[00214]    Τί γὰρ, φησὶ, γέγραπται;

[00215]    Ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ προσκολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν.

[00216]    Τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν·

[00217]    ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.

[00218]    Ὃ οὖν ἐκεῖνος ἑρμηνεύει, ἡμεῖς μὴ ἀμφιβάλλωμεν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν·

[00219]    ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, σὺν τῷ ἀνάρχῳ Πατρὶ, καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

[00220]    Ἀμήν.

© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
0345-0407 - Iohannes Chrysostomus - De turture seu de ecclesia sermo
Litterarum Omnium Conspectus: 134 Litterae, quae repetitae sunt in 10,810 occasionibus