De jejunio et eleemosyna

[00001]    ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ.

48.1059

[00002]    Καλὴ ἡ νηστεία, καλὴ καὶ ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις·

[00003]    καλὴ δέ ἐστιν, ὅταν καὶ ἡ ἐκ ταύτης πρᾶξις ἕπηται, ἐπεὶ, ἐὰν ἀναγινώσκῃς μὲν, μὴ ποιῇς δὲ, γίνεταί σοι εἰς κρῖμα ἡ ἀνάγνωσις, καὶ εἰς ἐφόδιον κολάσεως.

[00004]    Οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ γόμου, φησὶ, δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ' οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται·

[00005]    καὶ πάλιν ὁ Χριστός·

[00006]    Εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον·

[00007]    νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὑτῶν.

[00008]    Μακάριος δὲ ὁ λέγων εἰς ὦτα ἀκουόντων, ὅταν μάλιστα τὸν τόκον καταβάλωσι·

[00009]    τόκος δέ ἐστιν ἡ ὑπακοὴ, καὶ ἡ τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ ἐργασία, καθώς φησιν ὁ Κύριος·

[00010]    Κἀγὼ ἐλθὼν ἀπῄτησα ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ.

[00011]    Τί οὖν συνήγαγες, ἀδελφὲ, ἀπὸ τῆς νηστείας;

[00012]    ἐπεὶ καὶ γεωργὸς διὰ τοῦτο σπείρει, ἵνα θερίσῃ, καὶ ἔμπορος διὰ τοῦτο τὰς ἀποδημίας ἀποτελεῖ, ἵνα χρήματα συναγάγῃ, καὶ κυβερνήτης διὰ τοῦτο πολλὰ πελάγη διαπερᾷ, ἵνα τὸ σκάφος φορτίων ἐμπλήσῃ.

[00013]    Μή μοι εἴπῃς, ὅτι Τόσας ἡμέρας ἐνήστευσα, τὸ καὶ τὸ οὐκ ἔφαγον, οἶνον οὐκ ἔπιον, ἀλουσίαν ὑπέμεινα, ἀλλὰ δεῖξόν μοι, εἰ θυμώδης ὢν, πρᾶος ἐγένου, καὶ εἰ ὠμὸς ὢν, ἐγένου φιλάνθρωπος.

[00014]    Ἐπεὶ ἐὰν μεθύῃς τῷ θυμῷ, τί τὴν σάρκα καταθλίβεις;

[00015]    ἐὰν φθόνος ᾖ ἔνδον καὶ πλεονεξία, τίς ἡ ὠφέλεια τῆς ὑδροποσίας;

[00016]    Οὐ ζητῶ νῦν ποταπὴ ἡ τράπεζα, ἀλλ' εἰ γνώμης κακῆς ἐγένετο μεταβολή.

[00017]    Ἐὰν ἡ δέσποινα, ἡ ψυχὴ λέγω, πορνεύῃ, τί τὴν θεράπαιναν, τὴν γαστέρα φημὶ, μαστίζεις;

[00018]    εἰ ἡ ψυχὴ παρασύρεται, τί τὸ σῶμα τήκεις;

[00019]    ^[48.1060] Ταῦτα λέγω οὐχ ὑμῶν κατηγορῶν, ἀλλὰ διὰ τοὺς ῥᾳθύμους.

[00020]    Ὅσον γὰρ ἐὰν ἴδω ὑμᾶς πετομένους, ἔτι βούλομαι ὑμᾶς ἀνωτέρω πέτασθαι·

[00021]    τοιαύτη γὰρ ἡ τῆς ἀγάπης τυραννίς.

[00022]    Καὶ ὥσπερ οἱ φιλάργυροι, ὅσον ἐὰν συναγάγωσι χρυσίον, πλέον ἐπιζητοῦσιν·

[00023]    οὕτω καὶ ἡμεῖς πλέον ὀρεγόμεθα τῆς ὑμετέρας προκοπῆς.

[00024]    Εἰ οὖν θέλεις παρὰ Θεῷ προσδεχθῆναι, νήστευσον ὡς οἱ Νινευῗται, ἀδελφέ·

[00025]    ἐκεῖνοι νόμον οὐκ ἔλαβον·

[00026]    περὶ ὧν φησιν ὁ Παῦλος·

[00027]    Ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῶσιν, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες, ἑαυτοῖς εἰσι νόμος.

[00028]    Μὴ τοίνυν ἀργὴν τὴν νηστείαν ἐπιδείκνυσο·

[00029]    οὐ γὰρ ἀναβαίνει μόνη εἰς τὸν οὐρανὸν ἡ νηστεία, ἐὰν μὴ ἔχῃ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς τὴν ἐλεημοσύνην·

[00030]    ξυνωρὶς γὰρ αὐτῆς ἐστι, καὶ οὐ μόνον ἀδελφότης καὶ ξυνωρὶς, ἀλλὰ καὶ ὄχημα.

[00031]    Καὶ πόθεν τοῦτο;

[00032]    Τῷ Κορνηλίῳ ἔλεγεν ὁ ἄγγελος·

[00033]    Αἱ προσευχαί σου καὶ αἱ ἐλεημοσύναι σου ἀνέβησαν εἰς μνημόσυνον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

[00034]    Πτερὸν γάρ ἐστι τῆς εὐχῆς ἡ ἐλεημοσύνη·

[00035]    ἐὰν οὖν μὴ ποιήσῃς πτερὸν τῇ εὐχῇ, οὐ πέταται·

[00036]    ὅταν δὲ πτερωθῇ ἡ ψυχή σου, ἵπταται εἰς τὸν οὐρανόν.

[00037]    Ἕως πότε ἡ φιλαργυρία καὶ τῶν κτημάτων ἡ ἐπιθυμία;

[00038]    Ταῦτα πάντα, ἀδελφὲ, συγκαταλύεται τῷ παρόντι βίῳ.

[00039]    Ἀλλὰ πάντως μοι ἐρεῖς·

[00040]    Ταῦτα σεαυτῷ λέγε.

[00041]    Καὶ ἐμαυτῷ λέγω, ἀδελφὲ, καὶ ὑμῖν·

[00042]    κοινὸν γὰρ τὸ συμβούλιον.

[00043]    Ἐγὼ ταῦτα ἀκούων, καὶ διορθούμενος, παρ' ὑμῶν χάριν λαμβάνω·

[00044]    κἂν δοῦλος ᾖ ὁ λέγων, δέχομαι τὴν συμβουλὴν, κἂν ἐλεύθερος ᾖ, προθύμως ἀκούω.

[00045]    Οὐ ^[48.1061] γὰρ τὸ διάφορον τῶν προσώπων, ἀλλ' ἡ χρῆσις τῆς συμβουλῆς ποιεῖ με δέχεσθαι τὰ λεγόμενα.

[00046]    Εἰ γὰρ Μωϋσῆς ἐκεῖνος, ὁ τηλικοῦτος, ὁ τῷ Θεῷ ὁμιλήσας, τὰς τοῦ κηδεστοῦ αὐτοῦ συμβουλίας οὐκ ἀπεστράφη, καὶ τούτου βαρβάρου ὄντος, ἀλλὰ κἀκεῖνος κατεδέξατο, καὶ ὁ Θεὸς ἐβεβαίωσε·

[00047]    πόσῳ μᾶλλον ἡμεῖς;

[00048]    Οὐ λέγω σοι, ἀκτήμων γενοῦ, ἀλλὰ τὸ περισσὸν εἰς τοὺς πένητας ἀνάλωσον, ἵνα ἡ περισσεία σου ὑπόθεσις σωτηρίας σοι

[00049]    Επιτρέπετα

[00050]    γένηται.

[00051]    Οὐχ ὁρᾶτε πολλοὺς κατὰ τὴν ὁδὸν πένητας, πῶς μένουσι νοσοῦντες καὶ γυμνητεύοντες;

[00052]    καὶ ὁ μὲν νεώτερος, ὁ δὲ πρεσβύτερος, καὶ ἄλλος ὑφ' ἑτέρου στηρίζεται, καὶ πολλὴ ἡ τούτων τραγῳδία.

[00053]    ∆ὸς οὖν τῷ συνδούλῳ, ἵνα ἔχῃς τὸν ∆εσπότην χρεωφειλέτην, τὸν ἡδέως χρεωστοῦντα, τὸν διδόντα τὸ κεφάλαιον μετὰ τοῦ τόκου·

[00054]    ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἔξω ἔγκλημα ὁ τόκος, ἐπὶ δὲ τοῦ Θεοῦ ἔπαινος.

[00055]    Οὐ δίδως τῷ πένητι;

[00056]    πρόσεχε τῷ δι' αὐτοῦ αἰτοῦντι, καὶ αἰδέσθητι τὸ ἀξίωμα τοῦ λαμβάνοντος·

[00057]    ὁ πένης λαμβάνει, καὶ ὁ Θεὸς δανείζεται.

[00058]    Ἐννόησον ποῦ κατέβη ὁ ∆εσπότης σου δι' ἐκεῖνο, ἵνα σε ἐπικάμψῃ μὴ εἶναι ὠμὸν καὶ ἀπάνθρωπον.

[00059]    Πεινῶντα μὲν γὰρ, φησὶν, εἴδετέ με, καὶ οὐκ ἐθρέψατε·

[00060]    διψῶντα, καὶ οὐκ ἐποτίσατε·

[00061]    ξένον, καὶ οὐ συνηγάγετε·

[00062]    γυμνὸν, καὶ οὐ περιεβάλετε, καὶ τὰ ἑξῆς.

[00063]    Οὐ δίδως οὖν πεινῶντι τῷ Χριστῷ;

[00064]    Σὺ καὶ ὁ πένης τὸ σῶμα αὐτοῦ κοινῶς ἐκ τῆς τραπέζης μεταλαμβάνετε, τοῦ ποτηρίου αὐτοῦ ὁμοίως μετέχετε·

[00065]    ἐν τοῖς μεγάλοις σοι καὶ φρικτοῖς κοινωνεῖ, καὶ τῶν μικρῶν αὐτῷ οὐ μεταδίδως;

[00066]    Μὴ γὰρ τὰ σὰ αὐτῷ παρέχεις;

[00067]    Κἂν γὰρ παρὰ τῶν γονέων ἐδέξω, κἂν παρὰ τῶν προγόνων, τοῦ Θεοῦ εἰσι.

[00068]    Τί καταχωννύεις αὐτὰ εἰς τὴν γῆν;

[00069]    ∆ὸς τῷ πένητι, καὶ μετὰ πολλῆς τῆς ἀσφαλείας φυλάττει σοι αὐτὰ ὁ ∆εσπότης.

[00070]    Οὐχ ὁρᾷς τοὺς γηπόνους τί ποιοῦσιν;

[00071]    ὅτι πολλάκις ὑπὸ πενίας μὴ ἔχων σπόρον, τίθησιν αὐτοῦ τὸ ἱμάτιον, καὶ λαμβάνει ὃ βούλεται, καὶ τῇ γῇ καταπιστεύει;

[00072]    καίτοι πολλάκις ἦλθε καιρῶν ἀνωμαλία, καὶ ἀπῆλθε μηδὲν θερίσας, καὶ ὅμως πιστεύει τῇ γῇ διὰ τὴν ἐλπίδα.

[00073]    Ὅπερ οὖν ἡ γῆ ποιεῖ, τοῦτο ὁ ∆εσπότης οὐ δύναται ποιῆσαι;

[00074]    Μίμησαι ἐκείνην τὴν ἐν τῇ Παλαιᾷ χήραν, τὴν ἔχουσαν δράκα ἀλεύρου ἐν τῇ ὑδρίᾳ, καὶ ὀλίγον ἔλαιον ἐν τῷ καμψάκῃ, ὅτι ἐξ αὐτῶν τὸν προφήτην ἐξενοδόχησεν·

[00075]    ἢ ταύτην τὴν ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ, ἥτις δύο ὀβολοὺς βαλοῦσα πάντας ὑπερηκόντισεν·

[00076]    ὅλον γὰρ τὸν πλοῦτον ἑαυτῆς ἔβαλεν.

[00077]    Ἀλλὰ τί λέγεις;

[00078]    Πένης εἰμὶ καὶ οὐκ ἔχω χρήματα.

[00079]    ∆ύο ὀβολοὺς οὐκ ἔχεις;

[00080]    Εἰ δὲ καὶ οὐκ ἔχεις, γνώμης ἀγαθῆς περιουσίαν ζητεῖ ὁ Θεός.

[00081]    ∆ιὰ τοῦτο ἔλεγεν, Ὅστις ἐὰν δῷ ποτήριον ψυχροῦ ὕδατος, οὐ μὴ ἀπολέσει τὸν μισθὸν αὐτοῦ.

[00082]    Βλέπε, τί λέγει·

[00083]    ψυχροῦ ὕδατος, οὐ θερμοῦ, ἵνα μὴ διὰ τὴν δαπάνην τῶν ξύλων στερηθῇς τοῦ μισθοῦ.

[00084]    Καὶ βασιλεὺς μὲν ὅσον ἐὰν ἐπιβάλῃ σοι χρυσίον, κρεμώμενος, σχοινιζόμενος, δίδως ὅπερ βούλεται·

[00085]    κἂν πένης ᾖς, οὐ προσέχει τῇ δυνάμει τῶν προσώπων, ἀλλὰ τῷ ἰδίῳ κέρδει.

[00086]    Ὁ δὲ Θεὸς οὐχ οὕτως, ἀλλὰ κατὰ τὴν ἑκάστου δύναμιν ἀπαιτεῖ.

[00087]    ∆ιὰ τί γάρ εἰσι πένητες;

[00088]    μὴ γὰρ οὐκ ἠδύνατο ὁ Θεὸς ὄμβρον χρυσοῦν κατενεγκεῖν;

[00089]    ἀλλ' ἵνα σοι ἡ ἐκείνου πενία παραμυθία τῶν ἁμαρτημάτων σου γένηται.

[00090]    Μέγα ἄνθρωπος, καὶ τίμιον ἀνὴρ ἐλεήμων·

[00091]    βλέπε πόσον ἐστὶν ἡ ἐλεημοσύνη.

[00092]    Ἑαυτῷ παραβάλλει ὁ Θεὸς τὸν ἐλεήμονα·

[00093]    Γίνεσθε γὰρ, φησὶν, οἰκτίρμονες, ὡς καὶ ὁ Πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος οἰκτίρμων ἐστίν.

[00094]    Ἐὰν ἔλθῃ ὁ θάνατος, ὧδε μένει τὰ χρήματα·

[00095]    διὰ τί οὖν οὐ προαποστέλλεις σεαυτῷ ἐκεῖ, ἵνα ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ παραστῶσί σοι πένητες, ὅπου ῥήτωρ οὐκ ἔστιν, οὐδὲ συνήγορος;

[00096]    Ἐπιδείκνυνται γὰρ οἱ πένητες τὰ ἱμάτια, καὶ τὰ στρόφια, καὶ ἁρπάζουσί σε τοῦ πυρός.

[00097]    Οὐχ οὕτως ἥλιος εἰς πάγος ἐλθὼν λύει αὐτὸ, ὡς ἐλεημοσύνη ἐμπεσοῦσα εἰς πλῆθος ἁμαρτιῶν ἀφανίζει αὐτάς.

[00098]    Ἵνα δὲ μάθῃς τῆς ἐλεημοσύνης τὸ ὕψος, τί τῆς παρθενίας ἐπιπονώτερον;

[00099]    Οὐδέν·

[00100]    πολλαί εἰσιν αἱ ἀρεταὶ, αἱ μὲν μεγάλαι, αἱ δὲ μείζους, αἱ δὲ ἐλάττονες, τῆς δὲ παρθενίας οὐδὲν ἐπιπονώτερον·

[00101]    πρὸς τὴν φύσιν παλαίει·

[00102]    ὁ πόλεμος οὗτος ἀνοχὴν οὐκ ἔχει·

[00103]    μάχη ἐστὶν εἰρήνην μηδέποτε ἔχουσα, εἰ μὴ διὰ τοῦ ἐλέους τοῦ Χριστοῦ.

[00104]    Ἕστηκεν ἡ παρθένος τὴν κάμινον πρὸς ἑαυτὴν συνάγουσα, καὶ μὴ καιομένη·

[00105]    ^[48.1062] παρθένος ἐπὶ τῶν ἀνθράκων ἑστῶσα οὐ κατακαίεται·

[00106]    ἐν τῇ καμίνῳ οὖσα οὐ φλέγεται, δρόσον ἔχουσα καθάπερ οἱ τρεῖς παῖδες·

[00107]    πρὸς τὰς ἀοράτους δυνάμεις ἁμιλλωμένη, τὸν Μιχαὴλ μιμεῖται, καὶ πρὸς τὸν Γαβριὴλ ἁμιλλᾶται.

[00108]    Ἐν τῷ παραδείσῳ ἦν ἡ παρθενία, καὶ ὑπὸ τοῦ δράκοντος

[00109]    Επιτρέπετα

[00110]    κατεφθάρη.

[00111]    ∆ιὰ τοῦτο ἐν τοῖς μέσοις χρόνοις οὐκ ἐφαίνετο·

[00112]    ὅτε δὲ ἦλθεν ὁ ἐκ παρθένου γεννηθεὶς Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τότε ἐφάνη πάλιν.

[00113]    Θέλεις δὲ γνῶναι τῆς παρθενίας τὸ μέγεθος;

[00114]    Μωϋσῆς τὴν θάλασσαν ἔσχισε, τὸν ἀέρα μετέβαλε, μάννα κατήγαγε, καὶ κατελάλησαν αὐτοῦ περὶ τῆς ἰδίας γυναικὸς, τῆς Αἰθιοπίσσης, ὅτι γυναῖκα εἶχε·

[00115]    καὶ Ἀβραὰμ δὲ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ, ἀλλὰκαὶ Ἰωσὴφ, εἰ καὶ σωφρονῶν, ἀλλ' ὅμως μετὰ ταῦτα γυναῖκα ἔσχε.

[00116]    Βούλει μαθεῖν, ὅσον ἐστὶν ἡ παρθενία;

[00117]    Ὁ Χριστὸς ἐλθὼν οὐ κατέδησεν αὐτὴν ἀνάγκῃ·

[00118]    ὁμοῦ γὰρ τὰς ἄλλας ἐπιτείνας ἀρετὰς, ταύτην οὐκ ἐπέτεινεν, ἵνα, ἐὰν ἑκουσίως κατορθώσῃς, στεφανωθῇς.

[00119]    Οἱ ἐγκράτειαν ἀσκοῦντες, καὶ τὴν ἀκτημοσύνην πρώτην αὐτὴν μεταχειρίζονται.

[00120]    Εἰσὶ γὰρ εὐνοῦχοι, οἵτινες ἐγεννήθησαν οὕτω·

[00121]    καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι, οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων·

[00122]    καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι, οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, οὐ τὰ μόρια κόψαντες, ἀλλὰ τὴν ἀκόλαστον ἐπιθυμίαν ἀποκοψάμενοι.

[00123]    Ὁ δυνάμενος χωρεῖν, χωρείτω.

[00124]    Καὶ ὁ Ἀπόστολος τὰς ἀρετὰς ἐπελθὼν πάσας, εἰδὼς αὐτῆς τὸ πέλαγος, λέγει·

[00125]    Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπιταγὴν Κυρίου οὐκ ἔχω.

[00126]    Εἶδες πῶς μεγάλη ἡ παρθενία;

[00127]    Καὶ ὅμως χωρὶς ἐλεημοσύνης οὐκ ἔσωσεν·

[00128]    ἐλεημοσύναι δὲ χωρὶς παρθενίας ἔσωσαν.

[00129]    Αἱ πέντε παρθένοι αἱ μωραὶ, ἐπειδὴ ἔλαιον οὐκ εἶχον, ἀλλὰ μόνην τὴν παρθενίαν, οὐκ ἐσῆλθον εἰς τὸν νυμφῶνα·

[00130]    λέγουσι γὰρ ταῖς φρονίμοις·

[00131]    ∆ότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν.

[00132]    ∆ικαίως δὲ ἐκλήθησαν μωραὶ, ὅτι τὸ ἐπιπονώτερον κατορθώσασαι, τὸ χωρὶς πόνου οὐκ ἐποίησαν·

[00133]    τὸν μέγαν ἀνταγωνιστὴν κατήνεγκαν, καὶ ὑπὸ τοῦ ἐλάττονος ἡττήθησαν.

[00134]    Καὶ ἐλθόντος τοῦ νυμφίου, εἰσῆλθον αἱ φρόνιμοι εἰς τὸν νυμφῶνα·

[00135]    καὶ ἦλθον κἀκεῖναι κρούουσαι·

[00136]    καὶ λέγει αὐταῖς·

[00137]    Οὐκ οἶδα ὑμᾶς.

[00138]    ∆ιὰ τί;

[00139]    Ὅτι πεινῶντά με εἴδετε, καὶ οὐκ ἐθρέψατε.

[00140]    Ἡμᾶς δὲ μὴ γένοιτο ἀκοῦσαι φωνῆς τοιαύτης·

[00141]    τοῖς δὲ τὴν ἐλεημοσύνην κατορθώσασι λέγει·

[00142]    ∆εῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.

[00143]    ∆ιὰ τί;

[00144]    ὅτι παρθενίαν ἐτήρησαν;

[00145]    Οὐδαμῶς·

[00146]    ἀλλ' ὅτι Ἐπείνασα, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν·

[00147]    ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με·

[00148]    ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με·

[00149]    γυμνὸς, καὶ περιεβάλετέ με·

[00150]    ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ ἐπεσκέψασθέ με.

[00151]    Ἵνα δὲ μάθῃς πόσον ἐστὶν ἡ ἐλεημοσύνη, βούλομαι πάλιν ὑμᾶς ὑπομνῆσαι τῆς ἱστορίας ταύτης.

[00152]    ∆έκα παρθένοι ἦσαν, αἱ πέντε φρόνιμοι, καὶ αἱ πέντε μωραί·

[00153]    καὶ φωνὴ ἐγένετο κατὰ τὸ μεσονύκτιον.

[00154]    Ἀνάστητε, ὁ νυμφίος ἔρχεται.

[00155]    Τὸ μεσονύκτιον ἡ ἀνάστασίς ἐστιν, ὅτε οἱ ἄγγελοι πάντας ἡμᾶς ἐπεγείρωσιν.

[00156]    Ἀναστᾶσαι δὲ αἱ παρθένοι ἐκόσμησαν τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν.

[00157]    Ἡ δὲ λαμπὰς ἡ παρθενία ἐστὶ, τὸ καθαρὸν, τὸ ὀξὺ, τὸ φωτεινόν.

[00158]    Λέγουσιν αἱ μωραὶ ταῖς φρονίμοις·

[00159]    ∆ότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν.

[00160]    Λέγουσιν αὐταῖς αἱ φρόνιμοι·

[00161]    Φοβούμεθα μή ποτε οὐκ ἀρκέσῃ ἡμῖν καὶ ὑμῖν (ἀλλ' οὐχὶ βασκαίνουσαι οὐκ ἔδωκαν·

[00162]    ἐκεῖ γὰρ τίς χρεία χρυσίου λοιπόν;

[00163]    οὐ γάρ ἐστιν ἐκεῖ πλούσιος καὶ πένης), ἀλλ' ἀπελθοῦσαι ἀγοράσατε.

[00164]    Καὶ τίνες οἱ πωλοῦντες;

[00165]    Πένητες·

[00166]    σὺ γὰρ μᾶλλον λαμβάνεις ἢ δίδως·

[00167]    δίδως αὐτῷ σὺ γήϊνα, καὶ λαμβάνεις ἐπουράνια.

[00168]    Ὡς οὖν ἀπῆλθον ἀγοράσαι, ἦλθεν ὁ νυμφίος·

[00169]    καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν νυμφῶνα αἱ ἕτοιμοι, καὶ ἐκλείσθησαν αἱ θύραι.

[00170]    Ἐλθοῦσαι δὲ ἐκεῖναι ἔκρουσαν, καὶ λέγει αὐταῖς·

[00171]    Οὐκ οἶδα ὑμᾶς.

[00172]    Ὁρᾷς, ἐπειδὴ ἐλεημοσύνην οὐκ εἶχον, καὶ τοῦ πόνου τῆς παρθενίας ἀπέτυχον, καὶ ἔξω τοῦ νυμφῶνος ἔμειναν.

[00173]    Μαθόντες οὖν τῆς ἐλεημοσύνης τὸ κέρδος, ἀδελφοὶ, ποιήσωμεν ἐλεημοσύνην, ἵνα καὶ τοῦ νυμφῶνος ἐπιτύχωμεν, καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπολαύσωμεν, χάριτι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, μεθ' οὗ τῷ Πατρὶ ἡ δόξα σὺν τῷ ἁγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

[00174]    Ἀμήν.

[00175]    Επιτρέπετα

© 2006 Cooperatorum Veritatis Societas quoad hanc editionem iura omnia asservantur.
0345-0407 - Iohannes Chrysostomus - De jejunio et eleemosyna
Litterarum Omnium Conspectus: 121 Litterae, quae repetitae sunt in 8,216 occasionibus